Σαν παιδί, Αγαπούσα τα αυτοκίνητα. Όταν όμως έγινα 18, Έχασα τον καλύτερό μου φίλο σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Έτσι απλά. Και έτσι αποφάσισα να αφιερώσω τη ζωή μου για να σώσω ένα εκατομμύριο ανθρώπους κάθε χρόνο. Δεν τα έχω καταφέρει όμως, άρα αυτός είναι ένας απολογισμός της προόδου, όμως είμαι εδώ για να σας πω μερικά λόγια για τα αυτοδηγούμενα αυτοκίνητα.
As a boy, I loved cars. When I turned 18, I lost my best friend to a car accident. Like this. And then I decided I'd dedicate my life to saving one million people every year. Now I haven't succeeded, so this is just a progress report, but I'm here to tell you a little bit about self-driving cars.
Πρωτοείδα αυτή την ιδέα στον διαγωνισμό DAPRA Grand Challenge όπου η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής ανακοίνωσε ένα βραβείο για την κατασκευή ενός αυτοδηγούμενου αυτοκινήτου που θα μπορούσε να πλοηγηθεί στην έρημο. Παρότι εκατοντάδες ομάδες πήραν μέρος, εκείνα τα αυτοκίνητα δεν κατάφεραν να πάνε πουθενά. Έτσι αποφασίσαμε στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ να κατασκευάσουμε ένα διαφορετικό αυτοδηγούμενο αυτοκίνητο. Κατασκευάσαμε το αυτοκίνητο και γράψαμε το λογισμικό. Το κάναμε με τέτοιο τρόπο ώστε το αυτοκίνητο να μάθει από εμάς, και το αφήσαμε ελέυθερο στην έρημο. Και το απίστευτο συνέβη: έγινε το πρώτο αυτοκίνητο που επέστρεψε ποτέ απο το διαγωνισμό DARPA Grand Challenge κερδίζοντας για το πανεπιστήμιο Στάνφορντ 2 εκατομμύρια δολάρια. Παρόλα αυτά ακόμη δεν έχω σώσει κάποια ζωή.
I saw the concept first in the DARPA Grand Challenges where the U.S. government issued a prize to build a self-driving car that could navigate a desert. And even though a hundred teams were there, these cars went nowhere. So we decided at Stanford to build a different self-driving car. We built the hardware and the software. We made it learn from us, and we set it free in the desert. And the unimaginable happened: it became the first car to ever return from a DARPA Grand Challenge, winning Stanford 2 million dollars. Yet I still hadn't saved a single life.
Από τότε που η δουλειά μας επικεντρώθηκε στην κατασκευή αυτοκινήτων που μπορούν απο μόνα τους να οδηγούν οπουδήποτε -- οποιοδήποτε δρόμο στην Καλιφόρνια. Έχουμε οδηγήσει 140,000 μίλια. Τα αυτοκίνητά μας έχουν αισθητήρες με τους οποίους μπορουν με ένα μαγικό τρόπο να δουν οτιδήποτε υπάρχει γύρω τους και να πάρουν αποφάσεις αναφορικά με οποιαδήποτε πτυχή της οδήγησης. Είναι ο τέλειος μηχανισμός οδήγησης. Έχουμε οδηγήσεις σε πόλεις, όπως το Σαν Φρανσίσκο Έχουμε οδηγήσει απο το Σαν Φρανσίσκο μέχρι το Λος Αντζελες στον αυτοκινητόδρομο 1.
Since, our work has focused on building driving cars that can drive anywhere by themselves -- any street in California. We've driven 140,000 miles. Our cars have sensors by which they magically can see everything around them and make decisions about every aspect of driving. It's the perfect driving mechanism. We've driven in cities, like in San Francisco here. We've driven from San Francisco to Los Angeles on Highway 1.
Έχουμε συναντήσει δρομείς μποτιλιαρισμένους αυτοκινητόδρομους, διόδια, και αυτό χωρίς κανένα να γνωρίζει; το αυτοκίνητο οδηγεί από μόνο του. Στην πραγματικότητα, ενώ οδηγήσαμε 140,000 μίλια, οι άνθρωποι ούτε κάν το παρατήρησαν. Βραχώδεις δρόμοι, μέρα και νύχτα, ακόμη και το στενο και με πολλές στροφές δρόμο Λόμπαρντ στο Σαν Φρανσίσκο (Γέλια) Μερικές φορές τα αυτοκίνητά μας τρελαίνονται, κάνουν ακόμη και ακροβατικά.
We've encountered joggers, busy highways, toll booths, and this is without a person in the loop; the car just drives itself. In fact, while we drove 140,000 miles, people didn't even notice. Mountain roads, day and night, and even crooked Lombard Street in San Francisco. (Laughter) Sometimes our cars get so crazy, they even do little stunts.
(Βίντεο) Άντρας: Ω Θεέ μου. Ορίστε? Οδηγά μόνο του.
(Video) Man: Oh, my God. What? Second Man: It's driving itself.
Σεμπαστιάν Τρούν: Τώρα δεν μπορώ να φέρω πίσω στη ζωή τον φίλο μου Χάρολντ, αλλά μπορώ να κάνω κάτι για όλους τους ανθρώπους που πέθαναν. Γνωρίζετε ότι τα τροχαία ατυχήματα είναι η νούμερο ένα αιτία θανάτου για τις νεαρές ηλικίες? Και κατανοέιτε ότι σχεδόν όλα από αυτά οφείλονται σε ανθρώπινο λάθος και όχι σε μηχανικό λάθος, και συνεπώς μπορούν να προληφθούν απο μηχανές?
Sebastian Thrun: Now I can't get my friend Harold back to life, but I can do something for all the people who died. Do you know that driving accidents are the number one cause of death for young people? And do you realize that almost all of those are due to human error and not machine error, and can therefore be prevented by machines?
Συνειδητοποιείτε ότι θα μπορούσαμε να αλλάξουμε την χωρητικότητα των αυτοκινητοδρόμων με ένα συντελεστή δύο ή τρία αν δεν εξαρτόμασταν απο την ανθρώπινη ακρίβεια για να παραμέινουμε στην λωρίδα -- να βελτιώσουμε την θέση του σώματος και έτσι να οδηγούμε λίγο πιο κοντά ο ένας στον άλλο σε λίγο πιο στενές λωρίδες, και να αποφύγουμε όλα τα μποτιλιαρίσματα στους αυτοκινητοδρόμους? Συνειδητοποιείτε ότι εσείς, χρήστες του TED, ξοδεύετε κατά μέσο όρο 52 λεπτά την ημέρα σε μποτιλιάρισμα, σπαταλόντας το χρόνο σας στην καθημερινή σας μετακίνηση? Μπορείτε να ανακτίσετε αυτό το χρόνο. Συνολικά 4 δισεκατομμύρια ώρες σπαταλούνται μόνο σε αυτή τη χώρα. Και αυτό οδηγεί στη σπατάλη 2.4 δισεκατομμυρίων γαλονιών βενζίνης.
Do you realize that we could change the capacity of highways by a factor of two or three if we didn't rely on human precision on staying in the lane -- improve body position and therefore drive a little bit closer together on a little bit narrower lanes, and do away with all traffic jams on highways? Do you realize that you, TED users, spend an average of 52 minutes per day in traffic, wasting your time on your daily commute? You could regain this time. This is four billion hours wasted in this country alone. And it's 2.4 billion gallons of gasoline wasted.
Όμως νομίζω πως υπάρχει ένα όραμα εδώ, μια νέα τεχνολογία, και προσμένω το χρόνο που οι μελλοντικές γενιές θα κοιτούν πίσω και θα λένε πόσο γελείο ήταν που οι άνθρωποι οδηγούσαν αυτοκίνητα.
Now I think there's a vision here, a new technology, and I'm really looking forward to a time when generations after us look back at us and say how ridiculous it was that humans were driving cars.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)