Sea turtles are miraculous. First, they've been around since the late Jurassic, roughly 150 million years ago. Cohorts of the dinosaurs, sea turtles have survived through the challenges of eons, existing still today, where many others have ended their evolutionary run. Second, throughout the centuries and up till today, every living adult sea turtle has overcome the odds, existing as a consequence of chance, skill, and capability. The gauntlet each sea turtle faces in the course of its lifetime goes thus: First, deposited as a clutch of leathery, ping-pong ball-sized eggs into a nesting pit dug by its mother high on the beach, of the 50 to 200 eggs laid, roughly 20 percent will never hatch. Roughly a month and a half after having been laid, the surviving eggs hatch, and the young turtles, each small enough to fit in the palm of your hand, squirm to the surface, emerging from the sand en masse, and making their desperate dash for the sea. Along the way, debris, pitfalls, crabs, gulls, raccoons, and other threats will claim roughly 50 percent of those who rose from the sand. For those that actually reach the surf, they trade one set of threats for another, as they first face the repelling force of the waves, and then find a whole new host of predators awaiting them: Various fish, dolphins, sharks, and sea birds, as the young turtles come to the surface for air. For their first few days of life, should they count themselves amongst the living, the vulnerable turtles swim frantically forward. Ultimately, they will often look to settle in a patch of flotsam, preferably a patch of floating seaweed. Now for the next several months, they will seek to avoid those that would eat them, find that which they might eat themselves, and not fall to the pressures of challenging weather or unfortunate currents. In this phase, roughly 50 percent of those who reach the surf will perish. Ultimately, with the passage of years, the survivors will increase in size, from that of a dinner plate at year one to that of a dinner table, in the case of one species at least, the leatherback, a decade or so later. With size comes some measure of protection. The only truly worrisome predators now are some of the larger shark species-- bulls, tigers, and whites -- and the occasional killer whale. At approximately two decades of age, the survivors will be old enough themselves to breed, and continue the cycle which their very existence heralds. Of those that began as eggs on a distant beach, now less than 10 percent remain, at least, those were the odds prior to significant human interference. Over the past century, and in particular in the last several decades, human endeavors, from beach development to plastic refuse to poaching, long lines, nets, and even noxious chemicals, including oil, have upped the ante for sea turtles, causing their survival rate to drop to around one percent or less, from each nesting cycle. It is this added human pressure which has pushed each of the eight sea turtle species into either a threatened or endangered state. For while they have evolved to overcome a host of obstacles, the most recent has arisen so quickly and at such scale that the species find themselves overwhelmed. So let's quickly recap this cycle of odds. Using a hypothetical nesting season, for females may nest multiple times in a single year, of 1,000 eggs, for sake of ease. 1000 eggs laid. 800 hatch. 400 make it to the water. 200 progress toward adulthood. 20 survive to breeding age -- that is, without human interference. Two survive to breeding age with human interference. So a breeding adult sea turtle is the very embodiment of a long shot. It is the exception, not the rule. A jackpot. It is, in a very real sense, a miracle.
Deniz kaplumbağaları mucizevi hayvanlardır. İlk olarak, deniz kaplumbağaları, Jura Çağı'nın sonlarından beri, yani neredeyse 150 milyon yıldır, varlıklarını sürdürmekteler. Dinozorlara kıyasla, zorlu çağlar boyunca hayatta kaldılar ve birçok canlı evrimsel süreçlerini bitirip yok olurken onlar hâlâ hayattalar. İkincisi, yüzyıllar boyunca ve bugüne kadar, her yaşayan yetişkin deniz kaplumbağası şans, beceri ve yeteneğin bir sonucu olarak olasılıkları yendi ve hayatta kaldı. Deniz kaplumbağalarının yaşam macerası bazı aşamalardan oluşur: İlk olarak, pinpon topu büyüklüğündeki yumurtalar anne kaplumbağa tarafından sahilde kazılan yuvalarda çatlamayı bekler. 50-200 adet bırakılmış yumurtanın yaklaşık %20'si asla çatlamaz. Ortalama bir buçuk ayın sonunda hayatta kalan yumurtalar çatlamaya başlar ve bir avuç büyüklüğündeki yavru kaplumbağalar, kıpırdanarak kum yüzeyine çıkar ve suya olan ümitsiz yolculuklarına hızla ilerler. Yolculukları boyunca çöp yığınları, yengeçler, martılar, rakunlar gibi tehlikelerle karşılaşırlar ve yavru deniz kaplumbağalarının %50'si bu tehlikeleri aşamaz. Suya ulaşanlar için de durum pek değişmez. Aşılması gereken yeni tehlikeler vardır. Önce kuvvetli dalgalarla yüzleşirler. Sonra suda onları bekleyen yunuslar, köpek balıkları ve hava almak için yüzeye çıkmalarını bekleyen deniz kuşları gibi yeni avcılarıyla karşılaşırlar. Savunmasız kaplumbağalar, daha hayatlarının ilk günlerinde yaşama tutunmak için korku ve endişeyle ilerleyerek yerleşebilecekleri bir yer ararlar. Sonunda, yığınların arasını ve özellikle yüzen deniz yosunlarını seçerler. Sonraki birkaç ay, onları yiyecek hayvanlardan kaçarken yiyebilecekleri hayvanları bulacak, talihsiz akıntıların ve zorlu havanın basıncına kapılmamaya çalışacaklar. Bu aşamada, denize ulaşanların neredeyse %50'si başarısız olacak. Son olarak, hayatta kalanlar yıllar geçtikçe büyüyecek ve on yıl sonra, en azından bir tür, deri sırtlı deniz kaplumbağası, bir yemek tabağı boyutundan bir yemek masası büyüklüğüne ulaşacak. Fiziksel gelişimleri, onlara bir tür koruma sağlayacak. Artık endişelenmeleri gereken tek yırtıcılar bazı büyük köpek balığı türleri -boğa, kaplan, ve beyaz köpek balığı - ve bazen de katil balinalar. 20 yaşında hâlâ hayatta olanlar, üreme yaşına gelmiş olacaklar ve soylarının devamını müjdeleyen yaşam döngülerini sürdürecekler. Uzak bir sahilde yumurtalarda başlayan hayatlardan şimdi %10'undan azı hâlâ hayatta. En azından insan etkisi ile tahmin edilen olasılıklar bu şekilde. Geçen yüzyıl ve özellikle son yarım yüzyılda, plaj inşasından plastik atık boşaltımına, yasak avcılığa, ağlara hatta yağları da içeren zehirli kimyasallara kadar insan etkisi, deniz kaplumbağalarının ölüm risklerini arttırdı. Öyle ki bu, hayatta kalma olasılıklarının her yuvalama döneminde yaklaşık %1 oranında düşmesine neden oldu. İnsan etkisinin var olan risklere eklenmesi, her 8 deniz kaplumbağası türünden 1'inin nesli tükenmiş veya nesli tükenmekte olan hayvanlar listesine girme sebebi. Deniz kaplumbağaları, birtakım tehditleri aşarak evrimleşseler de sonuncu tehdit o kadar hızlı ve etkili gelişti ki kendilerinden geçtiler. Bu olasılıklar döngüsünü hızlıca tekrar edelim. Bir yuvalama dönemi hayal edelim ve yılda birkaç kez yumurtlayan dişi kaplumbağaların, hesaplama kolaylığı açısından, 1000 yumurta bıraktığını farz edelim. 1000 deniz kaplumbağası yumurtlamış. 800'ü yumurtadan çıkıyor. 400'ü suya kadar ilerliyor. 200'ü yetişkinliğe erişiyor. 20'si üreme yaşına ulaşıyor ve bu, insan müdahalesi olmadan meydana geliyor. İnsan müdahalesi ile yalnızca 2 tanesi üreme yaşına gelebiliyor. Yani üreyen yetişkin bir deniz kaplumbağası, uzun bir sürecin ta kendisi. Bu bir kural değil, istisna. Büyük bir şans. Bu, tam anlamıyla, bir mucize.