Loki the mischief-maker, was writhing uncomfortably in Thor’s iron grip. The previous night, while the rest of the gods slept, he’d snuck up on Thor’s wife Sif and shorn off her beautiful hair. It’d seemed like a funny prank at the time, but now Thor was about to break every bone in his body. Loki had to think of some way to fix what he’d done. Yet who could replace Sif’s matchless hair, golden like a field of summer wheat?
Loki, de schobbejak, kronkelde onwennig in Thors ijzeren vuist. De vorige nacht, terwijl de goden sliepen, sloop hij stilletjes naar Thors vrouw Sif en knipte haar mooie haren af. Op het moment zelf leek het een grappige poets, maar Thor was nu in staat om elk bot in zijn lichaam te breken. Loki moest een manier vinden om de situatie op te lossen. Maar hoe vervang je Sifs haar, met die gouden glans als een veld vol tarwe?
The dwarves! – their legendary smiths could make anything. So Loki rushed to their realm, deep within the mountains of the earth. Even before he arrived, the wily Loki was already scheming how he would get the dwarves to do his bidding. He decided that his best bet was to pit two families against each other. He first visited the masterful sons of Ivaldi. He told them that their rivals, a pair of brothers named Brokk and Eitri, had claimed that they were the best craftsmen in the world and were determined to prove it in a competition. The rules were that each family had to create three gifts for the gods, including, for the Ivaldis, golden hair.
De dwergen! Hun legendarische smeden zouden alles kunnen maken. Dus haastte Loki zich naar hun rijk, diep in de bergen van de Aarde. Zelfs al voor hij aankwam, was de sluwe Loki al aan het plannen hoe hij de dwergen zover zou krijgen te doen wat hij wilde. Hij besloot dat hij het best twee families tegen elkaar op kon zetten. Eerst bezocht hij de meesterlijke zonen van Ivaldi. Hij vertelde hen dat hun rivalen, twee broers genaamd Brokk en Eitri, beweerden dat ze de beste smeden van de wereld waren en dat ze bereid waren om het te bewijzen in een competitie. De regels luidden dat elke familie drie giften moest maken voor de goden, waaronder, voor de Ivaldis, goudglanzend haar.
Then Loki visited Brokk and Eitri, and told them the same thing, only now claiming that the sons of Ivaldi had issued the challenge. But Brokk and Eitri couldn’t be fooled so easily, and only agreed to participate if Loki put his own head on the line. Literally—if Brokk and Eitri won, Loki would forfeit his head to them.
Dan bezocht Loki Brokk en Eitri, en vertelde hen hetzelfde verhaal, maar nu zei hij dat de zonen van Ivaldi de uitdaging hadden uitgevaardigd. Maar Brokk en Eitri lieten zich niet zomaar voor de gek houden en gingen alleen akkoord als Loki zijn hoofd op het spel zou zetten. Letterlijk -- als Brokk en Eitri wonnen, zou Loki zijn hoofd aan hen geven.
Loki had no choice but to agree, and to save himself had to find a way to make sure the sons of Ivaldi emerged victorious. Both sets of dwarves got to work. Eitri set Brokk to man the bellows and told him not to stop for any reason, or the treasures would be ruined. Soon a strange black fly flew into the room. As a piece of pigskin was placed in the forge, the fly stung Brokk’s hand, but he didn’t flinch. Next, while Eitri worked a block of gold, the fly bit Brokk on the neck. The dwarf carried on. Finally, Eitri placed a piece of iron in the furnace. This time the fly landed right on Brokk’s eyelid and bit as hard as it could. And for just a split second, Brokk’s hand left the bellows.
Loki kon alleen maar toestemmen en moest om zichzelf te redden een manier vinden om ervoor te zorgen dat de zonen van Ivaldi zouden triomferen. Beide teams gingen aan het werk. Eitri zette Brokk aan de blaasbalg en zei hem dat hij niet mocht stoppen; anders zouden de schatten geruïneerd worden. Kort daarna vloog een vreemde zwarte vlieg de kamer binnen. Terwijl een stuk varkenshuid in de oven werd geplaatst, stak de vlieg in Brokks hand, maar hij bewoog niet. Terwijl Eitri een blok goud bewerkte, beet de vlieg vervolgens in Brokks nek. De dwerg werkte verder. Uiteindelijk plaatste Eitri een stuk ijzer in de oven. Deze keer landde de vlieg op Brokks ooglid en beet zo hard als hij kon. Voor een fractie van een seconde haalde Brokk zijn handen van de blaasbalgen.
That’s all it took; their final treasure hadn’t stayed in the fire long enough. Loki now reappeared in his normal form, overjoyed by their failure, and accompanied the dwarves to present their treasures to the gods.
Dat was genoeg; hun laatste schat had niet lang genoeg in het vuur gestaan. Loki verscheen nu in normale gedaante, opgelaten door hun falen, en vergezelde de dwergen om hun schatten aan de goden te presenteren.
First, Loki presented the treasures from the sons of Ivaldi. Their golden hair bound to Sif’s head and continued to grow, leaving her even more radiant than before. Next, for Odin the all-father, a magnificent spear that could pierce through anything. And finally a small cloth that unfolded into a mighty ship built for Freyr, god of the harvest.
Eerst liet Loki de schatten van de zonen van Ivaldi zien. Hun goudglanzend haar verbond zich met Sifs hoofd en groeide verder aan, waardoor ze nog meer straalde dan tevoren. Daarna, voor Odin de Alvader, een geweldig speer die door alles heen kon boren. En tot slot een klein doekje dat ontvouwde tot een machtig schip gebouwd voor Freyr, god van de oogst.
Then Brokk presented the treasures made by him and his brother. For Freyr they’d forged a golden-bristled boar who’d pull Freyr’s chariot across the sky faster than any mount. For Odin, a golden arm ring which would make eight more identical rings on every ninth night. And for Thor, a hammer called Mjolnir. Its handle was too short, and Loki smirked at the obvious defect. But then Brokk revealed its abilities. Mjolnir would never shatter, never miss its mark and always return to Thor’s hand when thrown. Despite the short handle, the gods all agreed this was the finest gift of all.
Dan presenteerde Brokk de schatten die hij en zijn broer hadden gemaakt. Voor Freyr hadden ze een goudbehaard everzwijn gesmeed dat Freyrs renwagen door de lucht trok, sneller dan eender welk trekdier. Voor Odin een gouden armband die nog acht andere identieke banden zou maken op elke negende nacht. En voor Thor, een hamer genaamd Mjölnir. De steel was te kort en Loki grijnsde vanwege het overduidelijke defect. Toen onthulde Brokk de krachten ervan: Mjölnir zou nooit barsten, nooit zijn doel missen en zou altijd terugkeren naar Thors hand nadat hij was geworpen. Ondanks de korte steel waren de goden het eens dat dit het beste geschenk was.
Remembering what was at stake, Loki tried to flee, but Thor reached him first. But before the dwarves could have their due, clever Loki pointed out that they had won the rights to his head, but not his neck, and thus had no right to cut it. All begrudgingly admitted the truth in that, but Brokk would have the last laugh. Taking his brother’s awl, he pierced it through Loki’s lips and sewed his mouth shut, so the trickster god could no longer spread his malicious deceit. Yet the irony was not lost on the gods. For it was Loki’s deceit that had brought them these fine treasures and given Thor the hammer for which he’s still known today.
Zich bewust van wat er op spel stond, probeerde Loki te vluchten, maar Thor was sneller. Maar voordat de dwergen kregen waar ze recht op hadden, wees de sluwe Loki erop dat ze het recht hadden gewonnen op zijn hoofd -- niet zijn nek! -- en zijn kop dus niet mochten afkappen. Iedereen gaf met tegenzin toe dat dit waar was, maar Brokk liet zich niet uit het veld slaan. Hij nam zijn broers priem, doorboorde Loki's lippen en naaide zijn mond dicht, zodat de god der leugens niet langer zijn misleiding kon verspreiden. Doch de ironie was de goden niet ontgaan. Want het was Loki's bedrog dat hun deze geschenken gebracht had en Thor zijn hamer had gegeven waarvoor hij vandaag nog bekend staat.