You’re halfway through what’s supposedly one of the greatest novels of the 20th century, but nothing quite makes sense. Narrating characters offer clashing versions of the same story and often seem unsure who, what, or when they’re talking about. Seemingly minor details trigger intense emotional reactions you don't understand. And the prose is loaded with convoluted sentences and outlandish imagery. Confused? Good— that means you’re on the right track.
Jesteście w połowie podobno jednej z największych powieści XX wieku, ale nic nie ma sensu. Narratorzy przedstawiają sprzeczne wersje tej samej historii i często nie do końca wiedzą, o kim, o czym i kiedy mówią. Pozornie drobne szczegóły wywołują intensywne, choć niezrozumiałe reakcje emocjonalne. Proza jest pełna zawiłych zdań i dziwacznych obrazów. Zdezorientowani? Dobrze, to znaczy, że jesteście na dobrej drodze.
William Faulkner is considered one of America’s most remarkable and perplexing writers. Fortunately, he wasn’t just toying with his audience. Faulkner used confusion intentionally, to explore the most mysterious parts of the human mind and investigate pressing issues of personal, racial, and regional identity. The result is a body of work that’s shocking, inventive, and often hilarious— but above all, challenging. So what clues should readers look for to navigate his literary labyrinths?
William Faulkner jest uważany za jednego z najbardziej niezwykłych i kłopotliwych pisarzy w USA. Na szczęście Faulkner nie tylko bawił się publicznością. Faulkner celowo używał zamieszania, żeby odkrywać najbardziej tajemnicze zakamarki ludzkiego umysłu i badać palące kwestie tożsamości osobistej, rasowej i regionalnej. Rezultatem jest twórczość szokująca, pomysłowa i często zabawna, ale przede wszystkim stawiająca wyzwanie. Jakich wskazówek powinni szukać czytelnicy
Many of Faulkner’s novels are set in the fictional county of Yoknapatawpha—
poruszający się po jego literackich labiryntach?
a fantastical reimagining of Lafayette County, Mississippi, where he spent most of his life. Born in 1897, Faulkner grew up steeped in oral storytelling traditions, from folklore and family histories to local legends of Civil War glory. However, these grand myths didn’t match the messy reality of the American South, divided by racist Jim Crow laws and plagued by the legacies of slavery and colonial violence. All these tensions come alive inside Yoknapatawpha. Full of horror, humor, and human tragedy, Faulkner’s stories feature many memorable characters, like the spurned bride who sleeps beside her would-be husband’s corpse, or the duped sharecropper obsessively hunting for imaginary coins. At first glance, these characters seem grotesquely absurd. But under the surface, they all reflect his obsession with how people process the past— what they stubbornly hold on to, unwittingly forget and willingly distort.
Akcja wielu powieści Faulknera toczy się w fikcyjnym hrabstwie Yoknapatawpha. To fantastyczna wizja hrabstwa Lafayette w stanie Mississippi, gdzie spędził większość życia. Urodzony w 1897 roku Faulkner dorastał w tradycji ustnego opowiadania historii, od folkloru i historii rodzinnych po legendy o chwale wojny secesyjnej. Ale te wielkie mity nie pasowały do trudnej rzeczywistości amerykańskiego Południa, podzielonego rasistowskim prawem Jima Crowa i nękanego spuścizną niewolnictwa i przemocy kolonialnej. Wszystkie te napięcia ożywają w Yoknapatawpha. Wszystkie te napięcia ożywają w Yoknapatawpha. W opowiadaniach Faulknera występuje wiele pamiętnych postaci, jak odrzucona panna młoda, która śpi obok zwłok swego niedoszłego męża, lub oszukany dzierżawca obsesyjnie polujący na wyimaginowane monety. Na pierwszy rzut oka postacie te wydają się groteskowo absurdalne. Ale tak naprawdę wszystkie odzwierciedlają jego obsesję na punkcie tego, jak ludzie przetwarzają przeszłość, czego uparcie się trzymają, nieświadomie zapominając i chętnie zniekształcając.
Much of Faulkner’s fiction is told from multiple perspectives, offering the reader several versions of the story’s events. For example, “The Sound and the Fury” combines the narratives of Benjy, Quentin, and Jason Compson, three brothers haunted by memories of their sister Caddy. One brother's narration will occasionally fill the gaps left by another's, but just as often, their accounts contradict each other. To make things more confusing, Benjy’s narration is disjointed in time, slipping between past and present without warning. Meanwhile, Quentin's section confuses fact and fantasy as it jumps backward in time from the day of his untimely death. Only the aggressive, money-hungry Jason attempts to embrace the present— but even he is constantly overtaken by past resentments.
Większość utworów Faulknera jest opowiadana z wielu perspektyw, dając czytelnikowi kilka wersji wydarzeń. Na przykład powieść “Wściekłość i wrzask” łączy narracje Benjy’ego, Quentina i Jasona Compsona, trzech braci nawiedzanych wspomnieniami o ich siostrze Caddy. Narracja jednego brata od czasu do czasu wypełnia luki pozostawione przez innego, ale równie często ich relacje są ze sobą sprzeczne. Aby jeszcze bardziej zagmatwać sprawę: chaotyczna narracja Benjy’ego przeskakuje między przeszłością a teraźniejszością bez ostrzeżenia. Z kolei Quentin miesza fakty z fantazją, przeskakując wstecz od dnia swojej przedwczesnej śmierci. Tylko agresywny, żądny pieniędzy Jason próbuje zaakceptować teraźniejszość… ale nawet on jest owładnięty dawnymi urazami.
Following these threads can be bewildering, but Faulkner wants the audience to share in the characters’ confusion. This approach allows readers to understand the Compsons’ biases and blindspots firsthand. And since his characters’ distortions of the past often reflect larger denials of Southern history, it also allows Faulkner to explore his own anxieties about the South. For example, his novel “Light in August” deliberately induces ambiguity about a character’s racial origins in ways that undermine rigid Jim Crow policies. And in “Absalom, Absalom!” narrating townsfolk remark that “no one knew how” a local landowner had come into his property, and that his house was built “apparently out of nothing.” This kind of evasive language shows how characters are desperate to cover up the region's intolerable history of genocide and slavery.
Śledzenie tych wątków może być zdumiewające, ale Faulkner chce, by publiczność towarzyszyła zdezorientowanym bohaterom. Takie podejście pozwala czytelnikom zrozumieć uprzedzenia i martwe punkty bezpośrednio. A ponieważ bohaterowie zniekształcają przeszłość, często odzwierciedlając większe zaprzeczenia historii Południa, pozwala także Faulknerowi zbadać własne obawy dotyczące Południa. Na przykład w powieści “Światłość w sierpniu” Faulkner celowo wprowadza dwuznaczność w pochodzeniu rasowym postaci w sposób, który podważa sztywne zasady Jima Crowa. A w “Absalomie, Absalomie...” prowadzący narrację mieszkańcy zauważają, że “nie wiedzieli w jaki sposób” do jego domu wszedł miejscowy właściciel ziemski i że dom został zbudowany “prawdpodobnie z niczego”. Ten rodzaj wymijającego języka pokazuje, jak postacie desperacko próbują uciec przed nieznośną historią ludobójstwa i niewolnictwa w regionie.
But even when exploring the heaviest topics, Faulkner spellbinds readers with verbal acrobatics. One particularly bewildering sentence in “Absalom, Absalom!” runs 1,288 words long, and features locals haggling over “violently-colored candy,” a “cloudy swirl of chickens,” and a hard-drinking planter who’s compared to both a worn-out cannon and a showgirl. Even his jokes can breed more confusion, such as when Benjy Compson conflates his sister Caddy with golf caddies.
Ale nawet zgłębiając najcięższe tematy, Faulkner czaruje czytelników słownymi akrobacjami. Jedno szczególnie zdumiewające zdanie w “Absalomie, Absalomie...” ma długość 1288 słów i poświęcone jest miejscowym targującym się o “cukierki w jaskrawych kolorach”, “chmurze kurczaków” i chłonącej wodę doniczce, którą porównuje się zarówno do zużytej armaty, jak i tancerki. Nawet jego żarty mogą wywołać więcej zamieszania, na przykład, gdy Benjy Compson łączy swoją siostrę Caddy z kijami golfowymi.
Reading Faulkner is rarely easy, but it is deeply rewarding. He invites readers to contemplate the unreliable nature of history and memory. And in teaching us to embrace confusion and recognize the limits of our perception, Faulkner can help us listen for hidden meanings in the sound and fury that surround us.
Lektura Faulknera rzadko jest łatwa, ale daje ogromną satysfakcję. Zaprasza czytelników do przemyślenia niewiarygodnej natury historii i pamięci. Ucząc nas akceptacji chaosu i rozpoznawania granic naszej percepcji, Faulkner pomaga nam wsłuchać się w ukryte znaczenia wśród wrzasku i wściekłości, które nas otaczają.