What do Charles Darwin, Michael Jordan, and Yoda have in common? They, like many other historical and fictive individuals, are bald, in some cases by their own choice. For centuries, a shining dome has been a symbol of intelligence, but despite this, many balding people still wish their hair would return. Scientists have long pondered, "Why do some people lose their hair, and how can we bring it back?" The full-headed among us have about 100,000 to 150,000 hairs on our scalps, and scientists have discovered two things about this dense thicket. Firstly, the sprouting hair we see is mostly made up of keratin, the protein leftover from dead cells that are forced upwards as new cells grow beneath them. Secondly, the structures that drive hair growth are called hair follicles, a network of complex organs that forms before we're born, and grows hair in an everlasting cycle. This cycle has three main phases. The first is anagen, the growth phase, which up to 90% of your hair follicles are experiencing right now, causing them to push up hair at a rate of one centimeter per month. Anagen can last for two to seven years, depending on your genes. After this productive period, signals within the skin instruct some follicles to enter a new phase known as catagen, or the regressing stage, causing hair follicles to shrink to a fraction of their original length. Catagen lasts for about two to three weeks and cuts blood supply to the follicle, creating a club hair, meaning it's ready to be shed. Finally, hairs enter telogen, the resting phase, which lasts for ten to twelve weeks, and affects about 5-15% of your scalp follicles. During telogen, up to 200 club hairs can be shed in a day, which is quite normal. Then, the growth cycle begins anew. But not all heads are hairy, and, in fact, some of them grow increasingly patchy over time in response to bodily changes. 95% of baldness in men can be attributed to male pattern baldness. Baldness is inherited, and in people with this condition, follicles become incredibly sensitive to the effects of dihydrotestosterone, a hormonal product made from testosterone. DHT causes shrinkage in these overly sensitive follicles, making hair shorter and wispier. But loss isn't sudden. It happens gradually, along a metric known as the Norwood Scale, which describes the severity of hair loss. First, hair recedes along the temples, then hair on the crown begins to thin in a circular pattern. At the highest rating on the scale, these balding areas meet and expand dramatically, eventually leaving only a ring of sparse hair around the temples and the back of the head. Genetics isn't all that drives hair loss. Long periods of stress can release signals that shock follicles and force them into the resting phase prematurely. Some women experience this after childbirth. Follicles might also lose the ability to go into anagen, the growth phase. People going through chemotherapy treatment temporarily experience this. But while balding may look permanent, scientific investigation has revealed the opposite. Below the skin's surface, the roots that give rise to our hair actually remain alive. Using this knowledge, scientists have developed drugs that shorten the resting phase, and force follicles into anagen. Other drugs combat male pattern baldness by blocking the conversion of testosterone to DHT so that it doesn't affect those sensitive follicles. Stem cells also play a role in regulating the growth cycle, and so scientists are investigating whether they can manipulate the activity of these cells to encourage follicles to start producing hair again. And in the meantime, while scientists hone their hair-reviving methods, anyone going bald, or considering baldness, can remember that they're in great company.
מה משותף לצ'ארלס דארווין, מייקל ג'ורדן, ויודה? הם, כמו הרבה דמויות הסטוריות ובדויות, קרחים, בכמה מקרים מבחירה. במשך מאות שנים, כיפה מבהיקה היתה סימן לתבונה, אבל למרות זאת, הרבה אנשים מקריחים עדיין רצו ששיערם יחזור. מדעים תהו הרבה זמן, "למה כמה אנשים מאבדים את שיערם, ואיך אנחנו יכולים להחזיר אותו?" לבעלי השיער בינינו יש בערך 100,000 עד 150,000 שיערות על הקרקפת, ומדענים גילו שני דברים בנוגע לרעמה הדחוסה הזו. ראשית, השיער הנובט שאנחנו רואים מורכב בעיקר מקרטין, החלבון הנותר מתאים מתים שנדחף למעלה כשתאים חדשים גדלים מתחתם. שנית, המבנים שדוחפים גדילת שיער נקראים זקיקי שיער, רשת של איברים מורכבים שנוצרים לפני שאנחנו נולדים, ומגדלים שיער במחזור אין סופי. למחזור הזה יש שלושה שלבים. הראשון הוא אנגן, תהליך הגדילה, שעד 90% מהזקיקים חווים עכשיו, מה שגורם להם לדחוף למעלה שיער בקצב של סנטימטר בחודש. אנגן יכול להמשך בין שנתיים לשבע, תלוי בגנים שלכם. אחרי התקופה היצרנית הזו, אותות בתוך העור מורים לכמה זקיקים להכנס לשלב חדש שידוע כקטגן, או השלב הנסוג, מה שגורם לזקיקי שיער להתכווץ לחלקיק מהאורך המקורי שלהם, קטגן נמשך בערך שבועיים עד שלושה ומנתק את זרם הדם לזקיק, מה שיוצר שיער מת, מה שאומר שהוא מוכן לנשור. לבסוף, השיער נכנס לטלוגן, שלב המנוחה, שנמשך עשרה עד שנים עשר שבועות, ומשפיע על בערך 5-15% מזקיקי הקרקפת שלכם. במהלך טלוגן, עד 200 שערות יכולות לנשור כל יום, שזה די נורמלי. אז, מחזור הגדילה מתחיל שוב. אבל לא כל הראשים שעירים, ולמעשה, כמה מהם נעשים די דלילים במהלך הזמן בתגובה לשינויים גופניים. 95% מהקרחות בגברים יכולה להיות משוייכת להתקרחות גברית. קרחות היא מורשת, ובאנשים עם המצב הזה, הזקיקים הופכים לרגישים ביותר להשפעות של דיהיידרו-טסטוסטרון, שהוא תוצר הורמונלי שנוצר מטסטוסטרון. DHT גורם להתכווצות בזקיקים הרגישים במיוחד, מה שהופך את השיער לקצר ודק יותר. אבל האובדן לא פתאומי. הוא מתרחש בהדרגה, לפי מדד שידוע כמדד נורווד, שמתאר את חומרת אובדן השיער. ראשית, השיער נסוג ברקות, אז שיער על הקודקוד מתחיל להתדלדל בצורה מעגלית. בדירוג הגבוה ביותר על המדד, אזורי ההתקרחות האלה נפגשים ומתרחבים דרמטית, לבסוף משאירים רק טבעת של שיער דליל סביב הרקות ואחורי הראש. הגנטיקה היא לא כל מה שדוחף אובדן שיער. תקופות ארוכות של לחץ יכולות לשחרר אותות שמכניסות זקיקים לשוק וגורמות להם להכנס למצב המנוחה מוקדם מדי. כמה נשים חוות את זה אחרי לידה. זקיקים יכולים גם לאבד את היכולת לעבור לאנגן, תקופת הגדילה. אנשים שעוברים כימותרפיה חווים זאת זמנית. אבל בעוד התקרחות נראית קבועה, חקירה מדעית גילתה את ההפך. מתחת לפני העור, השורשים שמגדלים את השיער למעשה נשארים בחיים. בשימוש במידע הזה, מדענים פיתחו תרופה שמקצרת את תקופת המנוחה, וגורמת לזקיקים לעבור למצב אנגן. תרופות אחרות נלחמות בהתקרחות גברית על ידי חסימת ההמרה של טסטוסטרון ל DHT כך שהוא לא ישפיע על הזקיקים הרגישים האלה. תאי גזע משחקים תפקיד בניטור מחזורי הגדילה, וכך מדענים חוקרים אם הם יכולים לשנות את הפעילות של התאים האלה כדי לעודד זקיקים להתחיל לייצר שיער שוב. ובינתיים, בעוד מדענים משחיזים את שיטות החייאת השיער שלהם, כל מי שמקריח, או חושב על קרחות, יכול לזכור שהם בחברה טובה.