Helen Tupper: When we met at university 20 years ago, we made for unlikely friends. I'm an extrovert who gets involved in everything and talks to anyone,
Helen Tupper: Toen wij elkaar leerden kennen tijdens de studie, 20 jaar geleden, leek vriendschap niet logisch. Ik ben extravert en sta altijd met de neus vooraan en praat met iedereen.
Sarah Ellis: ... and I'm an introverted ideas person who finds extroverts energizing but a bit intimidating.
Sarah Ellis: En ik ben een introverte denker die energie krijgt van extraverten, maar ook een beetje bang is voor ze.
HT: Despite our differences, we both had an ambition to climb the ladder and have a successful career.
HT: Ondanks onze verschillen hadden we allebei de ambitie om hogerop de ladder te komen en een succesvolle carrière te hebben.
SE: We were motivated by how far and how fast we could progress, and we thought that our route to the top would look something a bit like this. And in those first few years of work, we were all about promotions and pay rises. We were preoccupied by the positions that we held and how senior our job titles sounded. And on the surface, everything seemed to be on track. But we started to get the sense that the ladder might actually be holding us back. The obvious next step wasn't always the most appealing, and we were both excited about exploring opportunities that weren't necessarily based on what we'd done before. It wasn't what we'd anticipated, but our careers had started to look and feel much more like this. Squiggly.
SE: We wilden kijken hoe ver en snel we hogerop konden komen en we dachten dat onze weg naar de top er zo’n beetje zo uit zou zien. In de eerste jaren werken ging het ons allemaal om promotie en salarisverhoging. Alles draaide om onze functie en hoe senior de functienaam klonk. En van een afstandje leken we op schema te zitten. Maar we kregen het gevoel dat die ladder ons eigenlijk juist in de weg zat. De logische vervolgstap was niet altijd de aantrekkelijkste. We werden allebei enthousiast over het onderzoeken van kansen die niet per se gebaseerd waren op wat we al gedaan hadden. We hadden het niet verwacht, maar onze carrières begonnen steeds meer hierop te lijken. Kronkelig.
HT: A squiggly career is both full of uncertainty and full of possibility. Change is happening all of the time. Some of it is in our control, and some of it's not. Success isn't one-size-fits-all. Our squiggles are as individual as we are. And for me, that's meant a career where I've moved from working on foldable credit cards in one company -- they didn't catch on -- to building and launching a loyalty app for another. And that one is still going.
HT: Een kronkelige carrière is zowel vol onzekerheid als vol mogelijkheden. Verandering is er altijd. Soms heb je daar invloed op en soms ook niet. Succes is niet voor iedereen hetzelfde. Je kronkels zijn net zo individueel als jezelf. En voor mij bleek dat een carrière waarbij ik van een bedrijf waar ik werkte aan opvouwbare creditcards, die zijn nooit aangeslagen, naar een bedrijf ging waar ik een loyaliteits-app lanceerde. En die draait nog steeds.
SE: And I've moved from making magazines to working on food waste, from a five- to a four-day week so I could spend more time on personal projects and volunteering. I've already had more jobs and worked in more organizations than my dad, and he's been working for twice as long as I have. And I'm the rule, not the exception.
SE: Ik ging van het maken van tijdschriften naar het werken met voedselverspilling, van vijf naar vier dagen werken, zodat ik meer tijd had voor persoonlijke projecten en vrijwilligerswerk. Ik heb al meer banen gehad en in meer organisaties gewerkt dan mijn vader, terwijl hij twee keer zo lang heeft gewerkt als ik. En ik ben geen uitzondering.
HT: When we started to share the idea of squiggly careers with people,
HT: Toen we dat concept van kronkelige carrières
we were surprised by how much it stuck. It seemed to give people something that perhaps they didn't even know that they needed, a way of describing both their experiences and their aspirations. Someone even told us that they took our book, which has a big squiggle on the front of it, into a job interview, as a way of describing their career so far. But we underestimated one big problem: the legacy of the ladder is all around us. It's in the companies that we work in and the conversations that we have. It sounds like being asked in a job interview, "Where do you see yourself in five years' time?" It's the uncomfortable question of how we reward and motivate people who do a great job but don't want to be promoted. And it's the unfairness of our learning being unlocked by the level that we reach in an organization.
met anderen bespraken, waren we verrast hoe het de mensen aansprak. Het leek mensen iets te geven waarvan ze misschien niet eens wisten dat ze het misten, een manier om zowel hun ervaring als hun ambities te beschrijven. Iemand vertelde ons zelfs dat ze ons boek met een grote kronkelende lijn erop, meenam naar een sollicitatiegesprek, om haar carrièrepad ermee te beschrijven. Maar we hadden iets erg onderschat: de erfenis van de ladder heerst overal. Die zit in de bedrijven waar we werken en in de gesprekken die we hebben. Het klinkt als de vraag tijdens een sollicitatie: “Waar zie jij jezelf over vijf jaar?” Het is de ongemakkelijke vraag naar hoe we mensen belonen en motiveren die erg goed zijn in hun werk, maar die geen promotie willen maken. Het is de oneerlijkheid dat je ontwikkelmogelijkheden worden bepaald door het niveau dat je bereikt in een organisatie.
SE: Career ladders were created as a way to manage and motivate a whole new generation of workers -- in the early 1900s. And that world of conformity and control from over 100 years ago is unrecognizable today, especially when we consider only six percent of people in the UK now work nine-to-five. We can all expect to have five different types of career. And the World Economic Forum estimates that 50 percent of the skills that we have right now won't be relevant by 2025.
SE: Carrièreladders zijn gemaakt om een hele nieuwe generatie werknemers te managen en te motiveren, honderd jaar geleden. Dat conformisme en leiderschap van ruim 100 jaar geleden herkennen we nu niet terug, vooral niet als we ons realiseren dat slechts zes procent van de mensen in het VK van negen tot vijf werkt. Reken erop dat we allemaal vijf soorten carrières hebben. En het World Economic Forum schat dat 50 procent van de vaardigheden die we nu bezitten niet langer nodig is in 2025.
HT: Ladders are limiting. They limit learning and they limit opportunity, and if organizations don't lose the ladder, they will lose their people, the people that are always adapting, that never stop learning and who are open to the opportunities that come their way. 2020 disrupted the way that all of us work, and none of us know what will happen next. But one thing we can be confident about is that the ladder is a redundant concept of careers.
HT: Ladders beperken je. Ze beperken ontwikkeling en ze beperken kansen, en als organisaties de ladders niet snel kwijtraken, raken ze hun mensen kwijt. De mensen die altijd meegaan met verandering, die nooit stoppen met leren en die openstaan voor kansen die langskomen. 2020 veranderde drastisch de manier waarop wij allemaal werken en niemand weet hoe de toekomst eruit ziet. Maar één ding weten we zeker: de ladder is een boventallig carrièreconcept.
SE: Losing the ladder starts with redefining our relationship with learning at work. We all now have the chance to curate our own curriculums, and we can be really creative about what that looks like, whether it's the TED Talks that you're watching, the books and blogs you're reading, the podcasts you're listening to. Your learning is personal to you. And the good news is, your development is no longer dependent on other people.
SE: De ladder afschaffen begint met het herdefiniëren van onze relatie met leren op het werk. We kunnen nu allemaal ons eigen leerprogramma samenstellen en daar mogen we heel creatief in zijn, of het nu de TED Talks zijn die je kijkt, de boeken en blogs die je leest of de podcasts waar je naar luistert. Jouw leren is persoonlijk. Het mooie is dat je ontwikkeling niet langer afhankelijk is van anderen.
HT: Our learning can't be limited by the level we reach in an organization or only available to the fortunate few. It's not the responsibility of a single department, and it doesn't just happen when you go on a course. No one has a monopoly on wisdom. In squiggly careers, everybody is a learner, and everybody is a teacher. We've been inspired by MVF, a global technology and marketing company who've introduced a program called "Connected Learning." They blind-match their employees so that people can learn from each other without barriers like what job they do or who they know getting in the way. Their CEO, Michael Teixeira, told us, "Everybody is in charge of their own learning here. We all learn from each other and with each other, and we're much better off as a result."
HT: Je leren mag niet bepaald worden door je niveau in de organisatie, of alleen beschikbaar zijn voor een enkeling. Het is niet de verantwoordelijkheid van een enkele afdeling en het vindt niet alleen plaats als je op cursus gaat. Niemand heeft het alleenrecht op wijsheid. In kronkelige carrières leert iedereen en geeft iedereen les. We zijn geïnspireerd door MVF, een wereldwijd technologie- en marketingbedrijf dat met het programma ‘Connected Learning’ kwam. Ze koppelen hun medewerkers aan elkaar zodat die kunnen leren van elkaar zonder barrières zoals de functie die ze hebben of de mensen die ze kennen. Hun CEO, Michael Teixeira, vertelde ons: “Iedereen hier is de baas over zijn eigen ontwikkeling. We leren allemaal van elkaar en met elkaar en daar worden we allemaal beter van.“
SE: In squiggly careers, we need to change our perspective on progression. The problem with career ladders is that they only go in one direction, and you can only take one step at a time. If progression purely means promotion, we miss out on so many of the opportunities that are all around us. We need to stop asking only, "What job comes next?" and start asking, "What career possibilities am I curious about?"
SE: Bij kronkelige carrières moeten we ons beeld van vooruitgang aanpassen. Het probleem met carrièreladders is dat ze maar in één richting gaan. Je kunt maar één stap tegelijkertijd zetten. Als vooruitgang alleen promotie betekent, mis je zo veel kansen die om je heen zijn. Je moet niet alleen nadenken over je volgende stap, maar “naar welke carrièremogelijkheden ben ik nieuwsgierig?”
HT: Exploring our career possibilities increases our resilience.
HT: Het verkennen van je carrièremogelijkheden
It gives us more options, and you create more connections. We see how we can use our strengths in new ways and spot the skills that might be useful for our future. We can all start exploring our career possibilities. It might be an ambitious possibility that you don't feel ready for yet. Or perhaps it's a pivot that feels interesting, but just that bit out of reach. Or maybe it's a dream that you've discounted. The most important thing is that you give yourself the permission to explore.
vergroot je veerkracht. Het geeft je meer mogelijkheden en je krijgt meer connecties. Je ziet hoe je je sterke punten anders kunt gebruiken, en hoe je je kunt richten op vaardigheden die nuttig kunnen gaan zijn. Iedereen kan zijn carrièremogelijkheden gaan ontdekken. Misschien iets ambitieus waar je nog niet klaar voor bent. Of misschien is het een wending die interessant oogt, maar net een stap te ver is. Of wellicht een droom die je weggestopt hebt. Het belangrijkste is dat je jezelf toestaat op ontdekking te gaan.
SE: And this is not a one-way street. We need support from the people that we work for and the organizations that we work in. And we've seen how this can work in practice at a food manufacturer called Cook. They have something called the "Dream Academy." And in this academy, their colleagues can explore any career that they're intrigued by, in or out of the organization, and even rediscover abandoned ambitions. It could be to try stand-up comedy, to write their first children's book, to move from marketing to finance, become the CEO. Nothing is off the table. One employee said, "The Dream Academy didn't open doors for me. It helped me to have the confidence to open them for myself." In career ladders, our identity can become about the titles that we've held, rather than the talents that we have. Everyone is talented, and we can use those talents in many ways. We don't need to constrain our careers. In the words of my favorite band, Fleetwood Mac, "You can go your own way."
SE: En dat is geen eenrichtingsverkeer. We hebben steun nodig van de mensen waarvoor we werken en van de organisaties waarin we werken. We hebben gezien hoe dat in de praktijk kan werken bij een voedselfabrikant genaamd Cook. Zij hebben iets wat ze de ‘Dream Academy’ noemen. In deze academie kunnen de collega’s elke carrière verkennen die hen interessant lijkt, binnen of buiten de organisatie, en ze kunnen zelfs vergeten ambities herontdekken. Dat kan stand-upcomedy zijn, het schrijven van een kinderboek, overstappen van marketing naar de financiële afdeling, CEO worden. Niets is te gek. Een medewerker zei hierover: “De Dream Academy opende geen deuren voor mij, het gaf me het lef om ze zelf te openen.” Op een carrièreladder kan je identiteit gaan draaien om je titels in plaats van om je talenten. Iedereen heeft een talent en we kunnen die talenten op vele manieren gebruiken. We hoeven onze carrière niet in te perken. Zoals mijn favoriete band Fleetwood Mac zingt: “Je kunt je eigen weg volgen”.
HT: One of the things that sticks with me from my time at Microsoft is that I'd go into the office, and I'd see a sign that said, "Come as you are and do what you love." And this was more than just words on a wall. As a non-techie with a podcast on the side, I certainly brought something different to the organization. But my uniqueness was embraced, and there was no pressure to fit a perfect mold. I felt like I could be open about what I wanted to do and where I wanted to go, even if that was different to everybody else. In squiggly careers, there is room for everybody to succeed. And no two squiggles are the same. The ladder has been holding us back for far too long. But it's not easy to change something that's been around for over 100 years. What we need now is more than a radical rethink. We need a radical redo, and change comes from action.
HT: Zo is mij uit mijn tijd bij Microsoft bijgebleven dat ik het kantoor in liep en daar een bord zag met de tekst ‘Wees wie je bent en doe wat je graag doet’. Dat was meer dan gewoon woorden op een muur. Als niet-techneut met een podcast als hobby bracht ik zeker iets nieuws mee. Maar mijn uniekheid was welkom en er was geen druk om te zijn zoals anderen. Ik wist dat ik open kon zijn over wat ik wilde doen en over waar ik naar toe wilde, zelfs als dat afweek van alle anderen. In kronkelijke carrières kan iedereen succesvol zijn. En geen twee kronkels zijn hetzelfde. De ladder heeft ons te lang beperkt. Maar het is niet makkelijk iets te veranderen dat al meer dan 100 jaar bestaat. We hebben daarom meer nodig dan radicale ideeën. We moeten radicaal dóen, en verandering volgt op actie.
SE: Together, we have an ambition to make careers better for everyone. And we've seen just what's possible when people let go of the ladder. We see people who define their own success and take control of their careers. And we see organizations who benefit from adaptable employees who are curious, confident and continually learning.
SE: Samen hebben we de ambitie om carrières beter te maken voor iedereen. En we hebben gezien wat mogelijk is wanneer mensen van de ladder komen. We zien mensen die hun eigen succes bepalen en de regie nemen over hun carrière. En we zien organisaties die profijt hebben van flexibele medewerkers die nieuwsgierig en zelfverzekerd zijn en die continu leren.
HT: We want to ask you to become an advocate for squiggly careers. You might be a manager who could help somebody to explore their career possibilities. Or maybe you’re a mentor and you can give someone the confidence to see how they can use their talents in new ways. And now that we're all teachers, let's share what we know so that everybody can succeed.
HT: We willen jullie vragen om kronkelige carrières te promoten. Misschien ben je leidinggevende en kan je een ander helpen diens carrièremogelijkheden te ontdekken. Of misschien ben je een mentor en kun je iemand het zelfvertrouwen geven om zelf zijn talent op een andere manier te gaan gebruiken. En nu we allemaal docent zijn: deel wat je weet zodat iedereen succesvol kan zijn.
SE: It's finally time for us all to step off the ladder and into the squiggle.
SE: Het is eindelijk tijd voor ons allemaal om van de ladder en in de kronkel te stappen.