I'm here to tell you about the real search for alien life. Not little green humanoids arriving in shiny UFOs, although that would be nice. But it's the search for planets orbiting stars far away.
Azért vagyok itt, hogy a földönkívüli élet kutatásáról beszéljek. Nem kicsi zöld, ember alakú lényekről fénylő UFO-kon érkezve, bár az is jó lenne. Hanem olyan bolygókról, amelyek messzi csillagok körül keringenek.
Every star in our sky is a sun. And if our sun has planets -- Mercury, Venus, Earth, Mars, etc., surely those other stars should have planets also, and they do. And in the last two decades, astronomers have found thousands of exoplanets.
Minden csillag az egünkön egy nap. És hogyha a mi napunknak vannak bolygói - Merkúr, Vénusz, Föld, Mars, stb., a többi csillagnak is kell, hogy legyen bolygója, és van is. Az elmúlt két évtizedben a csillagászok több ezer exobolygót fedeztek fel.
Our night sky is literally teeming with exoplanets. We know, statistically speaking, that every star has at least one planet. And in the search for planets, and in the future, planets that might be like Earth, we're able to help address some of the most amazing and mysterious questions that have faced humankind for centuries. Why are we here? Why does our universe exist? How did Earth form and evolve? How and why did life originate and populate our planet? The second question that we often think about is: Are we alone? Is there life out there? Who is out there? You know, this question has been around for thousands of years, since at least the time of the Greek philosophers. But I'm here to tell you just how close we're getting to finding out the answer to this question. It's the first time in human history that this really is within reach for us.
Az éjszakai égboltunk szó szerint hemzseg tőlük. Tudjuk, statisztikailag értve, hogy minden csillagnak van legalább egy bolygója. És a bolygók után való kutatás, valamint a Földhöz hasonló bolygók megtalálása segít választ adni az emberiség legcsodálatosabb és legtitokzatosabb kérdéseire. Miért vagyunk itt? Miért létezik a világegyetemünk? Hogy jött létre a Föld? Hogyan és miért jött létre az élet a bolygónkon? A második kérdés, amire gyakran gondolunk: Egyedül vagyunk? Van-e élet odakint? Ki van odakint? Ez a kérdés több ezer éve foglalkoztatja az emberiséget, legalább a görög filozófusok kora óta. De elmondanám, hogy milyen közel is vagyunk ahhoz, hogy megtaláljuk a választ erre a kérdésre. A történelem során először tényleg karnyújtásnyira van tőlünk.
Now when I think about the possibilities for life out there, I think of the fact that our sun is but one of many stars. This is a photograph of a real galaxy, we think our Milky Way looks like this galaxy. It's a collection of bound stars. But our [sun] is one of hundreds of billions of stars and our galaxy is one of upwards of hundreds of billions of galaxies. Knowing that small planets are very common, you can just do the math. And there are just so many stars and so many planets out there, that surely, there must be life somewhere out there. Well, the biologists get furious with me for saying that, because we have absolutely no evidence for life beyond Earth yet.
A földön kívüli élet lehetőségeit tanulmányozva a mi napunk csak egy a sok csillag közül. Ez egy fénykép egy igazi galaxisról, úgy gondoljuk, így nézhet ki a galaxisunk. Csillagok óriási gyűjteménye. A Nap azonban csak egy a több százmilliárd csillag közül, és galaxisunk egy a több százmilliárd galaxis közül. Tudva, hogy a kicsi bolygók milyen gyakoriak, magától adódik a válasz. Mivel oly sok bolygó és oly sok csillag létezik, biztosan kell lennie életnek valamelyikükön. Nos, biztosan dühösek rám a biológusok, mert egyáltalán nincs bizonyíték a földönkívüli életre.
Well, if we were able to look at our galaxy from the outside and zoom in to where our sun is, we see a real map of the stars. And the highlighted stars are those with known exoplanets. This is really just the tip of the iceberg. Here, this animation is zooming in onto our solar system. And you'll see here the planets as well as some spacecraft that are also orbiting our sun. Now if we can imagine going to the West Coast of North America, and looking out at the night sky, here's what we'd see on a spring night. And you can see the constellations overlaid and again, so many stars with planets. There's a special patch of the sky where we have thousands of planets.
Nos, ha képesek lennénk kívülről rálátni a galaxisunkra, és ránagyítani a napunkra, egy csillagtérkép tárulna elénk. A kiemelt csillagok azok, amelyeknek van ismert exobolygójuk. Ez tényleg csak a jéghegy csúcsa. Itt belenagyítunk a naprendszerünkbe. Látni fogják itt a bolygókat, és pár űrhajót is a Nap körül. Most, ha el tudjuk képzelni, hogy Észak-Amerika partjain vagyunk és az éjszakai égboltot figyeljük, ezt látnánk egy tavaszi éjszakán. Láthatják a csillagképeket, és megint csak sok-sok csillagot és bolygót. Van az égboltnak egy különleges része, ahol több ezer bolygó található.
This is where the Kepler Space Telescope focused for many years. Let's zoom in and look at one of the favorite exoplanets. This star is called Kepler-186f. It's a system of about five planets. And by the way, most of these exoplanets, we don't know too much about. We know their size, and their orbit and things like that. But there's a very special planet here called Kepler-186f. This planet is in a zone that is not too far from the star, so that the temperature may be just right for life. Here, the artist's conception is just zooming in and showing you what that planet might be like.
És ez az a hely, amit a Kepler űrtávcső hosszú évekig figyelt. Nagyítsunk bele és vessünk egy pillantást az egyik legkedveltebb exobolygóra. Ennek a csillagnak a neve Kepler-186f. Ez egy öt bolygóból álló rendszer. Egyébként ezekről az exobolygókról nem tudunk túl sokat. Ismerjük a méreteiket, a pályájukat, ilyen dolgokat. De van itt egy nagyon különleges bolygó, a Kepler-186f. Ez a bolygó az égöv olyan részén található, nem messze a csillagtól, ahol a hőmérséklet éppen megfelelő lehet az élet számára. Itt, ezen az animáción a művész éppen ránagyít a bolygóra, és megmutatja, hogy milyen is lehet.
So, many people have this romantic notion of astronomers going to the telescope on a lonely mountaintop and looking at the spectacular night sky through a big telescope. But actually, we just work on our computers like everyone else, and we get our data by email or downloading from a database. So instead of coming here to tell you about the somewhat tedious nature of the data and data analysis and the complex computer models we make, I have a different way to try to explain to you some of the things that we're thinking about exoplanets.
Rengeteg emberben él az a romantikus elképzelés a csillagászokról, miszerint kimegyünk egy magányos hegytetőre épített távcsőhöz, és figyeljük a lenyűgöző és látványokban gazdag éjszakai égboltot. De valójában számítógépen dolgozunk, mint mindenki más, és az adatokat e-mailben kapjuk vagy letöltjük őket egy adatbázisból. Ahelyett, hogy mesélnék önöknek az adatok unalmas voltáról, azok elemzéséről, és a komplex számítógépes modellekről, van egy másik módja is annak, hogy elmagyarázzak pár dolgot arról, amit az exobolygókról gondolunk.
Here's a travel poster: "Kepler-186f: Where the grass is always redder on the other side." That's because Kepler-186f orbits a red star, and we're just speculating that perhaps the plants there, if there is vegetation that does photosynthesis, it has different pigments and looks red. "Enjoy the gravity on HD 40307g, a Super-Earth." This planet is more massive than Earth and has a higher surface gravity. "Relax on Kepler-16b, where your shadow always has company." (Laughter) We know of a dozen planets that orbit two stars, and there's likely many more out there. If we could visit one of those planets, you literally would see two sunsets and have two shadows. So actually, science fiction got some things right. Tatooine from Star Wars. And I have a couple of other favorite exoplanets to tell you about. This one is Kepler-10b, it's a hot, hot planet. It orbits over 50 times closer to its star than our Earth does to our sun. And actually, it's so hot, we can't visit any of these planets, but if we could, we would melt long before we got there. We think the surface is hot enough to melt rock and has liquid lava lakes.
Itt van egy reklámplakát: „Kepler-186f: "Ahol a szomszéd füve mindig vörösebb.” Azért, mert a Kepler-186f egy vörös csillag körül kering, és csak spekulálunk, hogy a növények, ha egyáltalán létezik itt növényvilág és fotoszintézis, talán más pigmentekkel rendelkeznek és pirosak. „Élvezze a gravitációt a HD 40307g-n, egy Szuperföldön.” Ez a bolygó a Földnél nagyobb tömegű, felszíni gravitációja pedig erősebb. „Pihenjen a Kepler-16b-n, ahol az árnyékának mindig van társasága.” (Nevetés) Rengeteg bolygót ismerünk, amely két csillag körül kering, és ennél sokkal több van odakint. Ha meglátogathatnánk egy ilyen bolygót, akkor két naplementét látnánk, és két árnyékunk lenne. Tehát a sci-fi eltalált néhány dolgot. Tatooine a Star Wars-ból. És van még néhány kedvelt exobolygó, amiről tudok mesélni. Ez a Kepler-10b, egy nagyon, nagyon forró bolygó. 50-szer közelebb kering a napjához, mint a Föld a mi napunkhoz. És valóban olyan forró, hogy nem lehet felkeresni, és ha mégis sikerülne, elolvadnánk azelőtt, hogy odaértünk. Úgy gondoljuk, hogy a felülete elég forró ahhoz, hogy láva borítsa.
Gliese 1214b. This planet, we know the mass and the size and it has a fairly low density. It's somewhat warm. We actually don't know really anything about this planet, but one possibility is that it's a water world, like a scaled-up version of one of Jupiter's icy moons that might be 50 percent water by mass. And in this case, it would have a thick steam atmosphere overlaying an ocean, not of liquid water, but of an exotic form of water, a superfluid -- not quite a gas, not quite a liquid. And under that wouldn't be rock, but a form of high-pressure ice, like ice IX.
Gliese 1214b. Ismerjük a tömegét, a méretét, és a sűrűségét, ami alacsony. Itt elég meleg van. Igazából nem tudunk semmit erről a bolygóról, de az egyik lehetőség szerint egy igazi vízi világ, olyan, mint a Jupiter egyik jeges holdja nagyobb változatban, tömege akár 50 százalékban is víz lehet. Ez esetben vastag légkörét vízgőz alkotja, és egy óceánt fed, ami nem folyékony vízből áll, hanem egyfajta egzotikus szuperfolyadék - nem egészen gáz, nem egészen folyadék. Alatta nem szikla található, hanem egy nagynyomású jég, olyan, mint a jég IX.
So out of all these planets out there, and the variety is just simply astonishing, we mostly want to find the planets that are Goldilocks planets, we call them. Not too big, not too small, not too hot, not too cold -- but just right for life. But to do that, we'd have to be able to look at the planet's atmosphere, because the atmosphere acts like a blanket trapping heat -- the greenhouse effect. We have to be able to assess the greenhouse gases on other planets. Well, science fiction got some things wrong. The Star Trek Enterprise had to travel vast distances at incredible speeds to orbit other planets so that First Officer Spock could analyze the atmosphere to see if the planet was habitable or if there were lifeforms there.
Szóval, az összes bolygó közül, amelyek változatossága elképesztő, mi az általunk Aranyhajú leányra keresztelt bolygókat próbáljuk megtalálni. Ezek nem túl nagyok, nem is túl kicsik, nem túl melegek, nem is túl hidegek, de alkalmasak az élethez. Ehhez azonban képesnek kell lennünk megvizsgálni a bolygó légkörét, mert az takaróként viselkedik és bent tartja a meleget, ez az üvegházhatás. Képesnek kell lennünk felmérni az üvegházhatást más bolygókon. Nos, a sci-fi tévedett pár dologban. A Star Trek Enterprise-nak hatalmas távolságokat kellett megtennie hihetetlen sebességgel ahhoz, hogy más bolygók körül keringjen, és Spock első tiszt elemezni tudja a bolygó légkörét, annak érdekében, hogy kiderítse, lakható-e a bolygó és van-e rajta életforma.
Well, we don't need to travel at warp speeds to see other planet atmospheres, although I don't want to dissuade any budding engineers from figuring out how to do that. We actually can and do study planet atmospheres from here, from Earth orbit. This is a picture, a photograph of the Hubble Space Telescope taken by the shuttle Atlantis as it was departing after the last human space flight to Hubble. They installed a new camera, actually, that we use for exoplanet atmospheres. And so far, we've been able to study dozens of exoplanet atmospheres, about six of them in great detail. But those are not small planets like Earth. They're big, hot planets that are easy to see. We're not ready, we don't have the right technology yet to study small exoplanets. But nevertheless, I wanted to try to explain to you how we study exoplanet atmospheres.
Nos, nem kell térhajtóművel száguldani ahhoz, hogy megvizsgáljuk más bolygók légkörét, de nem akarok kezdő mérnököket lebeszélni arról, hogy megpróbálják megalkotni. Lehetséges a Földről vizsgálni a bolygók légkörét, és vizsgáljuk is. Ez egy fénykép a Hubble űrteleszkópról, ami az utolsó emberi űrrepülés során készült az Atlantisz űrsiklóról. Egy új kamerát is telepítettek, amivel a bolygók légkörét tanulmányozzuk. És eddig rengeteg exobolygó légkörét voltunk képesek megvizsgálni, nagyobb részletességgel körülbelül hatot. De ezek nem kisméretű bolygók, mint a Föld, hanem könnyen észrevehető, nagy és forró bolygók. Még nem tudunk kisebb exobolygókat tanulmányozni. Nincs meg a technológiánk. De ettől függetlenül elmagyarázom, hogyan tanulmányozzuk az exobolygók légkörét.
I want you to imagine, for a moment, a rainbow. And if we could look at this rainbow closely, we would see that some dark lines are missing. And here's our sun, the white light of our sun split up, not by raindrops, but by a spectrograph. And you can see all these dark, vertical lines. Some are very narrow, some are wide, some are shaded at the edges. And this is actually how astronomers have studied objects in the heavens, literally, for over a century. So here, each different atom and molecule has a special set of lines, a fingerprint, if you will. And that's how we study exoplanet atmospheres. And I'll just never forget when I started working on exoplanet atmospheres 20 years ago, how many people told me, "This will never happen. We'll never be able to study them. Why are you bothering?" And that's why I'm pleased to tell you about all the atmospheres studied now, and this is really a field of its own. So when it comes to other planets, other Earths, in the future when we can observe them, what kind of gases would we be looking for? Well, you know, our own Earth has oxygen in the atmosphere to 20 percent by volume. That's a lot of oxygen. But without plants and photosynthetic life, there would be no oxygen, virtually no oxygen in our atmosphere. So oxygen is here because of life. And our goal then is to look for gases in other planet atmospheres, gases that don't belong, that we might be able to attribute to life. But which molecules should we search for? I actually told you how diverse exoplanets are. We expect that to continue in the future when we find other Earths.
Képzeljünk el egy szivárványt. Ha alaposabban meg tudnánk nézni ezt a szivárványt, akkor látnánk, hogy hiányoznak bizonyos sötét vonalak. És itt van a napunk, fehér fényét nem esőcseppek szórták szét, hanem egy spektrográf. És itt láthatjuk ezeket a sötét vonalakat. Néhány nagyon keskeny, néhány széles néhány árnyékolt a szélein. A csillagászok így tanulmányozzák az eget, szó szerint több mint egy évszázada. Itt minden atomnak és molekulának megvannak a speciális vonalai, ujjlenyomatai, ha úgy tetszik. Így tanulmányozzuk mi a légkört. Sose felejtem el, hogy amikor 20 évvel ezelőtt elkezdtem kutatni az exobolygók légkörét, milyen sokan mondták: „Soha nem fog sikerülni. Nem lehet ezt kutatni. Minek bajlódsz vele?” Ezért örülök annak, hogy a légkörkutatásról beszélhetek, ami egy külön szakterületet képez. Tehát a lényeg az, hogy jövőbeli kutatásaink során a fő kérdés az lesz: milyen gázokat kell keresnünk? Tudják, a Föld légkörének mintegy 20 százaléka oxigén. Ez nagyon sok oxigén. De növényvilág és fotoszintézis nélkül nem létezne oxigén, tehát nem lenne oxigén a légkörben. Azért van oxigén, mert létezik élet. A célunk tehát az, hogy olyan gázokat keressünk más bolygók légkörében, amelyek az életnek tulajdoníthatóak. De milyen molekulákat keressünk? Nagyon változatosak az exobolygók. És még inkább azok lesznek a jövőben; amikor más Földekre lelünk.
And that's one of the main things I'm working on now, I have a theory about this. It reminds me that nearly every day, I receive an email or emails from someone with a crazy theory about physics of gravity or cosmology or some such. So, please don't email me one of your crazy theories. (Laughter) Well, I had my own crazy theory. But, who does the MIT professor go to? Well, I emailed a Nobel Laureate in Physiology or Medicine and he said, "Sure, come and talk to me." So I brought my two biochemistry friends and we went to talk to him about our crazy theory. And that theory was that life produces all small molecules, so many molecules. Like, everything I could think of, but not being a chemist. Think about it: carbon dioxide, carbon monoxide, molecular hydrogen, molecular nitrogen, methane, methyl chloride -- so many gases. They also exist for other reasons, but just life even produces ozone. So we go to talk to him about this, and immediately, he shot down the theory. He found an example that didn't exist. So, we went back to the drawing board and we think we have found something very interesting in another field.
És ez az egyik dolog, amin éppen dolgozom. Van egy elméletem erről. Erről jut eszembe, hogy szinte minden nap kapok e-mailt vagy e-maileket valami örült elméletről: gravitációról, kozmológiáról, vagy valami hasonlóról. Kérem, ne küldjenek nekem még több örült elméletet. (Nevetés) Nekem is megvolt az örült elméletem. De kihez forduljak vele? Nos, egy orvosi Nobel-díjashoz fordultam, akinek azt felelte: „Persze, gyere, beszélgessünk.” Én és két biokémikus barátom elmentünk beszélgetni az örült elméletünkről. Az elmélet arról szólt, hogy az élet állítja elő az apró molekulákat; sok-sok molekulát. Sosem akartam kémikus lenni. Gondoljanak bele: szén-dioxid, szén-monoxid, hidrogénmolekula, nitrogénmolekula, metán, metil-klorid - rengeteg gáz. Ezek más okból is léteznek, de ózont csak az élet termel. Erről beszélgettünk vele, és azonnal lelőtte az elméletet. Talált egy olyan példát, ami nem létezik. Visszatértünk a tervezőasztalhoz, és úgy gondoljuk, hogy találtunk más területen valami nagyon érdekeset.
But back to exoplanets, the point is that life produces so many different types of gases, literally thousands of gases. And so what we're doing now is just trying to figure out on which types of exoplanets, which gases could be attributed to life. And so when it comes time when we find gases in exoplanet atmospheres that we won't know if they're being produced by intelligent aliens or by trees, or a swamp, or even just by simple, single-celled microbial life.
Visszatérve az exobolygókhoz, a lényeg az, hogy az élet rengeteg gázt termel, szó szerint több ezret. Egyelőre, azt akarjuk kitalálni, hogy milyen típusú exobolygón létezik életből származó gáz. Ezért amikor gázokat fogunk találni az exobolygók légkörében, nem fogjuk tudni, hogy intelligens földönkívüliek, fák, mocsár, vagy csak egyszerű, egysejtű mikrobiális élet gyártja őket.
So working on the models and thinking about biochemistry, it's all well and good. But a really big challenge ahead of us is: how? How are we going to find these planets? There are actually many ways to find planets, several different ways. But the one that I'm most focused on is how can we open a gateway so that in the future, we can find hundreds of Earths. We have a real shot at finding signs of life. And actually, I just finished leading a two-year project in this very special phase of a concept we call the starshade. And the starshade is a very specially shaped screen and the goal is to fly that starshade so it blocks out the light of a star so that the telescope can see the planets directly. Here, you can see myself and two team members holding up one small part of the starshade. It's shaped like a giant flower, and this is one of the prototype petals. The concept is that a starshade and telescope could launch together, with the petals unfurling from the stowed position. The central truss would expand, with the petals snapping into place. Now, this has to be made very precisely, literally, the petals to microns and they have to deploy to millimeters. And this whole structure would have to fly tens of thousands of kilometers away from the telescope. It's about tens of meters in diameter. And the goal is to block out the starlight to incredible precision so that we'd be able to see the planets directly. And it has to be a very special shape, because of the physics of defraction. Now this is a real project that we worked on, literally, you would not believe how hard. Just so you believe it's not just in movie format, here's a real photograph of a second-generation starshade deployment test bed in the lab. And in this case, I just wanted you to know that that central truss has heritage left over from large radio deployables in space.
Tehát dolgozunk a modelleken és gondolkodunk a biokémián, ez mind szép és jó. De a nagy kihívás a következő: hogyan? Hogyan találunk rá a bolygókra? Valójában sok módon találhatunk rájuk, számos különböző módon. Én főleg arra összpontosítok, hogy a jövőben több száz Földet találhassunk. Igazi esély van rá, hogy életjelekre bukkanjunk. Most fejeztem be egy kétéves projektet, ami egy különleges fázisban lévő kutatás - ez az úgynevezett csillagernyő projekt. A csillagernyő egy speciálisan megformált eszköz, és a cél az, hogy feljuttassuk és blokkoljuk vele a csillag fényét annak érdekében, hogy a teleszkóp közvetlenül lássa a bolygókat. Itt engem és a csapat két másik tagját látják, amint a csillagernyő egy darabját tartjuk. A csillagernyő óriás virág alakú, és ez az egyik szirom. Az elképzelés az, hogy a csillagernyő és a teleszkóp együtt kerül pályára, és a szirmok kinyílnak. A központi rács szétnyílik, a szirmok pedig a helyükre kerülnek. Ezt nagyon precízen kell kivitelezni. Milliméter pontossággal kell a szirmoknak a helyükre fordulniuk. A szerkezet több tízezer kilométerre fog eltávolodni a teleszkóptól. Körülbelül tíz méter az átmérője. Nagy precizitással kell árnyékolnia, hogy zavartalanul láthassuk a bolygókat. Különleges formát kell kialakítani a fényelhajlás irányítására. Ez tehát egy valós projekt, amin dolgozunk, és el se hinnék, milyen keményen. Hogy elhiggyék, és ne tűnjön filmszerűnek, itt egy valódi fénykép egy második generációs ernyőről a kísérleti laboratóriumban. Itt említeném meg, hogy a központi váz az űrbe telepíthető rádióantennák mintájára készül.
So after all of that hard work where we try to think of all the crazy gases that might be out there, and we build the very complicated space telescopes that might be out there, what are we going to find? Well, in the best case, we will find an image of another exo-Earth. Here is Earth as a pale blue dot. And this is actually a real photograph of Earth taken by the Voyager 1 spacecraft, four billion miles away. And that red light is just scattered light in the camera optics.
Tehát e kemény munka után, melynek során mindenféle létező gázt próbálunk felderíteni, és bonyolult űrteleszkópot próbálunk építeni, végül mit fogunk odakint találni? Nos, a legjobb esetben egy képet egy másik exo-Földről. A Föld itt egy halványkék pötty. Valójában egy igazi fotó a Földről, melyet a Voyager-1 űrszonda készített mintegy négymilliárd mérföldről. A vörös fény a kamerára visszaverődött fény.
But what's so awesome to consider is that if there are intelligent aliens orbiting on a planet around a star near to us and they build complicated space telescopes of the kind that we're trying to build, all they'll see is this pale blue dot, a pinprick of light. And so sometimes, when I pause to think about my professional struggle and huge ambition, it's hard to think about that in contrast to the vastness of the universe. But nonetheless, I am devoting the rest of my life to finding another Earth.
Csodálatos belegondolni abba, hogy ha vannak odakint intelligens űrlények, és a mieinkhez hasonló bonyolult űrteleszkópok építésén dolgoznak, a Földből mindössze egy halványkék pöttyöt, egy tűszúrásnyi fényt látnak. Amikor néha szünetet tartok, és a szakmai erőfeszítéseimre és óriási ambíciómra gondolok, szembeállítva a Világegyetem hatalmasságával, bevallom, nehézségekkel tölt el. Mindezek ellenére, életem hátralevő részét, egy másik Föld megtalálásának szentelem.
And I can guarantee
És garantálni tudom,
that in the next generation of space telescopes, in the second generation, we will have the capability to find and identity other Earths. And the capability to split up the starlight so that we can look for gases and assess the greenhouse gases in the atmosphere, estimate the surface temperature, and look for signs of life.
hogy a következő generációs űrteleszkópok, valamint a második generációsak, már képesek lesznek más Földeket találni. Képesek lesznek szétszórni a csillag fényét, hogy gázok után kutathassunk, és hogy felmérjük az üvegház-gázokat a bolygók légkörében, hogy felbecsüljük a felszíni hőmérsékletet, és hogy életjelek után kutassunk.
But there's more. In this case of searching for other planets like Earth, we are making a new kind of map of the nearby stars and of the planets orbiting them, including [planets] that actually might be inhabitable by humans.
De ez még nem minden. A Földhöz hasonló bolygók kutatása során, egy újfajta térképet készítünk a közeli csillagokról és bolygóikról, beleértve olyan bolygókat, amelyek lakhatók.
And so I envision that our descendants, hundreds of years from now, will embark on an interstellar journey to other worlds. And they will look back at all of us as the generation who first found the Earth-like worlds.
Elképzelem, hogy utódaink több száz év múlva csillagközi útra kelnek és más civilizációkat keresnek fel. És akkor majd úgy tekintenek vissza ránk, hogy mi voltunk az a generáció, aki először talált rá Föld-szerű világokra.
Thank you.
Köszönöm.
(Applause)
(Taps)
June Cohen: And I give you, for a question, Rosetta Mission Manager Fred Jansen.
Jane Cohen: Átadom a kérdést a Rosetta misszió vezetőjének, Fren Jansennek.
Fred Jansen: You mentioned halfway through that the technology to actually look at the spectrum of an exoplanet like Earth is not there yet. When do you expect this will be there, and what's needed?
Fred Jansen: Említetted körülbelül az előadásod felénél, hogy nincs még meg a technológia a kisebb exobolygók spektrumának a tanulmányozásához. Mikorra várható ez az áttörés és mi kell hozzá?
Actually, what we expect is what we call our next-generation Hubble telescope. And this is called the James Webb Space Telescope, and that will launch in 2018, and that's what we're going to do, we're going to look at a special kind of planet called transient exoplanets, and that will be our first shot at studying small planets for gases that might indicate the planet is habitable.
Valójában amire szükségünk van, az a következő generációs Hubble teleszkóp. És ez a James Webb, és várhatóan 2018-ban fog pályára állni. És a terv az, hogy különleges bolygókat, tranziens jelenségeket fogunk vizsgálni, és ez lesz az első esélyünk arra, hogy életre utaló gázokat keressünk kisebb bolygókon.
JC: I'm going to ask you one follow-up question, too, Sara, as the generalist. So I am really struck by the notion in your career of the opposition you faced, that when you began thinking about exoplanets, there was extreme skepticism in the scientific community that they existed, and you proved them wrong. What did it take to take that on?
Jane Cohen: Én is felteszek neked Sara egy utólagos kérdést. Nagyon megragadt bennem az a tény, hogy mekkora szkepticizmussal fogadta a tudományos közösség a munkádat, és te bebizonyítottad, hogy tévedtek. Mi kellett ehhez?
SS: Well, the thing is that as scientists, we're supposed to be skeptical, because our job to make sure that what the other person is saying actually makes sense or not. But being a scientist, I think you've seen it from this session, it's like being an explorer. You have this immense curiosity, this stubbornness, this sort of resolute will that you will go forward no matter what other people say.
SS: Hát, a helyzet az, hogy nekünk, tudósoknak, szkeptikusnak kell lennünk, hogy eldönthessük, van-e értelme annak amit a másik mond. De tudósnak lenni, és azt hiszem láthatták ebből az előadásból, olyan, mint felfedezőnek lenni. Tele vagy ezzel a hatalmas kíváncsisággal, makacssággal, és ezzel az elszánt akarattal, és nem érdekel az, amit mások mondanak.
JC: I love that. Thank you, Sara.
J. C.: Imádom ezt. Köszönöm, Sara.
(Applause)
(Taps)