My students often ask me, "What is sociology?" And I tell them it's the study of the way in which human beings are shaped by things that they don't see. And they say, "So, how can I be a sociologist? How can I understand those invisible forces?" And I say, "Empathy. Start with empathy. It all begins with empathy. Take yourself out of your shoes, put yourself into the shoes of another person."
Studenții mei mă întreabă adesea, ”Ce este sociologia?” Iar eu le răspund: ”e studiul felului în care oamenii sunt modelați de lucruri pe care nu le văd.” Iar ei spun: ”Deci cum pot să fiu un sociolog?” Cum pot înțelege aceste forțe invizibile?” Iar eu răspund: ”Prin empatie. Începeți cu empatia. Totul începe cu empatia. Ieși din pielea ta, și pune-te în pielea altei persoane.”
Here, I'll give you an example. So I imagine my life if, a hundred years ago, China had been the most powerful nation in the world and they came to the United States in search of coal. And they found it, and, in fact, they found lots of it right here. And pretty soon, they began shipping that coal, ton by ton, railcar by railcar, boatload by boatload, back to China and elsewhere around the world. And they got fabulously wealthy in doing so. And they built beautiful cities all powered on that coal. And back here in the United States, we saw economic despair, deprivation. This is what I saw. I saw people struggling to get by, not knowing what was what and what was next. And I asked myself the question: How is it possible that we could be so poor here in the United States, because coal is such a wealthy resource; it's so much money? And I realize: because the Chinese ingratiated themselves with a small ruling class here in the United States, who stole all of that money and all of that wealth for themselves. And the rest of us, the vast majority of us, struggle to get by. And the Chinese gave this small ruling elite loads of military weapons and sophisticated technology in order to ensure that people like me would not speak out against this relationship. Does this sound familiar?
Vă voi da un exemplu. Îmi imaginez cum ar fi viața mea dacă acum o sută de ani China ar fi fost cea mai puternică națiune din lume și ar fi venit în Statele Unite să caute cărbune, și au gasit, chiar au găsit mult aici. Foarte curând au început să trimită acest cărbune, tonă cu tonă vagon cu vagon, vapor cu vapor înapoi în China și peste tot în lume. Și astfel au devenit incredibil de bogați. Au construit orașe frumoase toate bazate pe puterea cărbunelui. Înapoi aici în Statele Unite, am văzut disperarea economică, sărăcia. Asta am văzut. Am văzut oameni care se luptau să supraviețuiască, neștiind ce se întâmplă și ce urmează. Mi-am pus atunci întrebarea. Îmi spun: ”Cum e posibil să fim atât de săraci aici în Statele Unite, în timp ce cărbunele e o așa resursă de bogăție, și aduce așa mulți bani?” Mi-am dat seama că acești chinezi care sunt o clasă conducătoare atât de mică aici în Statele Unite, au furat toți acești bani și toată această bogăție pentru ei înșiși. Noi restul, marea majoritate, ne luptăm să supraviețuim. Chinezii au dat acestei mici elite conducătoare o mulțime de arme și tehnologie sofisticată pentru a se asigura că oameni ca mine nu se vor opune acestei relații. Sună cunoscut?
And they did things like train Americans to help protect the coal. And everywhere, there were symbols of the Chinese -- everywhere, a constant reminder. And back in China, what do they say in China? Nothing! They don't talk about us. They don't talk about the coal. If you ask them, they'll say, "Well, you know, we need the coal. I mean, come on, I'm not going to turn down my thermostat. You can't expect that." And so, I get angry, and I get pissed, as do lots of average people. And we fight back, and it gets really ugly. And the Chinese respond in a very ugly way. And before we know it, they send in the tanks and they send in the troops. And lots of people are dying. And it's a very, very difficult situation.
Și au instruit pe unii americani să ajute la protejarea cărbunelui. Peste tot erau simboluri ale chinezilor -- peste tot -- o permanentă aducere aminte. Iar în China ce se vorbește în China? Nimic. Ei nu voresc despre noi. Ei nu vorbesc despre cărbune. Dacă îi întrebi, vor spune: ”Ei bine, avem nevoie de cărbune. Să fim serioși, doar n-o să reduc temperatura la termostat. Nu te poți aștepta să fac asta. ” Așa că mă supăr, mă enervez, la fel ca mulți oameni de rând. Ripostăm și lucrurile se înrăutățesc. Chinezii răspund și ei urât de tot. Și curând trimit tancuri și trupe, o mulțime de oameni mor, iar situația este foarte, foarte dificilă.
Can you imagine what you would feel if you were in my shoes? Can you imagine walking out of this building and seeing a tank sitting out there, or a truck full of soldiers? Just imagine what you would feel, because you know why they're here; you know what they're doing here. And you just feel the anger and you feel the fear. If you can, that's empathy. That's empathy. You've left your shoes, and you've stood in mine. And you've got to feel that.
Vă puteți imagina ce ați simți dacă ați fi în locul meu? Vă puteți imagina ieșind din această clădire să vedeți un tanc afară sau un camion plin de soldați? Imaginati-vă ce ați simți. Pentru că știți de ce au venit și ce fac aici. Simțiți furia și simțiți frica. Dacă puteți -- asta înseamnă empatie. Ați reușit să vă puneți în locul meu. Trebuie să poți simți asta.
OK, so that's the warm-up. That's the warm-up. Now we're going to have the real radical experiment. So, for the remainder of my talk, what I want you to do is put yourselves in the shoes of an ordinary Arab Muslim living in the Middle East -- in particular, in Iraq. And so to help you, perhaps you're a member of this middle-class family in Baghdad. What you want is the best for your kids. You want your kids to have a better life. And you watch the news, you pay attention. You read the newspaper, you go down to the coffee shop with your friends, you read the newspapers from around the world. Sometimes you even watch satellite, CNN, from the United States. You have a sense of what the Americans are thinking. But really, you just want a better life for yourself. That's what you want. You're Arab Muslim living in Iraq. You want a better life for yourself.
Bun, asta e încălzirea. Doar încălzirea. Acum vom face un experiment cu adevărat radical. Pentru restul discuției vreau să vă puneți în locul unui arab musulman de rând care locuiește în Orientul Mijlociu -- mai precis, în Irak. De exemplu, să zicem că sunteți membrul unei familii din clasa mijlocie din Bagdad -- și tot ce vă doriți e binele pentru copiii voștri. Doriți pentru copii o viață mai bună. Vă uitați la știri, sunteți atent, citiți ziarele, mergeți la cafenea cu prietenii și citiți ziarele de prin lume. Uneori vă uitați chiar prin satelit, la CNN din Statele Unite. Ai idee cum gândesc americanii. Dar, de fapt, tot ce vrei e o viață mai bună. Asta vrei. Ești un arab musulman din Irak. Vrei o viață mai bună pentru tine.
So here, let me help you. Let me help you with some things that you might be thinking. Number one: this incursion into your land these past 20 years and before -- the reason anyone is interested in your land, and particularly the United States, is oil. It's all about oil; you know that, everybody knows that. People back in the United States know it's about oil. It's because somebody else has a design for your resource. It's your resource -- it's not somebody else's. It's your land; it's your resource. Somebody else has a design for it. And you know why they have a design? You know why they have their eyes set on it? Because they have an entire economic system that's dependent on that oil -- foreign oil, oil from other parts of the world that they don't own.
Să vă ajut aici cu niște lucruri la care s-ar putea să vă gândiți. Numărul unu: această invazie în țara ta în ultimii 20 de ani și înainte, motivul pentru care cineva e interesat de țara ta, în special Statele Unite e legat de petrol. E doar pentru petrol; tu știi asta, toți știu asta. Oamenii de aici din Statele Unite știu că e vorba de petrol. Pentru că altcineva are un plan pentru resursele tale. Sunt ale tale, nu ale altcuiva. Pământul tău, resursele tale. Altcineva are un plan pentru ele. Și știi de ce au un plan? Știi de ce au pus ochii pe resurse? Pentru că au un întreg sistem economic dependent de acest petrol -- de petrol străin, petrol din alte părți ale lumii care nu-i al lor.
And what else do you think about these people? The Americans, they're rich. Come on, they live in big houses, they have big cars. They all have blond hair, blue eyes. They're happy. You think that. It's not true, of course, but that's the media impression. And that's what you get. And they have big cities, and the cities are all dependent on oil. And back home, what do you see? Poverty, despair, struggle. Look, you don't live in a wealthy country. I mean -- this is Iraq. This is what you see. You see people struggling to get by. It's not easy; you see a lot of poverty. And you feel something about this. These people have designs for your resource, and this is what you see?
Ce altceva mai crezi despre acești oameni? Americanii -- sunt bogați. Sigur, locuiesc în case mari, au mașini mari au toți păr blond, ochi albaștri, sunt fericiți. Crezi asta. Desigur nu e adevărat, dar asta e impresia de la știri și cam asta înțelegi. Și au orașe mari și orașele sunt toate dependente de petrol. Iar acasă, ce vezi? Sărăcie, disperare, necazuri. Nu trăiești într-o țară bogată. Ăsta e Irak. Asta-i ce vezi. Vezi oameni zbatându-se să supraviețuiască. Nu e ușor, vezi multă sărăcie. Iar asta te afectează. Acești oameni au planuri pentru resursele tale iar tu ce vezi?
Something else you see that you talk about -- Americans don't talk about this, but you do -- there's this thing, this militarization of the world, and it's centered right in the United States. And the United States is responsible for almost one half of the world's military spending. Four percent of the world's population! And you feel it; you see it every day. It's part of your life. And you talk about it with your friends. You read about it. And back when Saddam Hussein was in power, the Americans didn't care about his crimes. When he was gassing the Kurds and gassing Iran, they didn't care about it. When oil was at stake, somehow, suddenly, things mattered. And what you see, something else: the United States, the hub of democracy around the world -- they don't seem to really be supporting democratic countries all around the world. There are a lot of countries, oil-producing countries, that aren't very democratic, but supported by the United States. That's odd.
Mai e ceva de care vorbești -- Americanii nu vorbesc despre asta, dar tu vorbești. Există o militarizare a lumii și e centrată chiar în Statele Unite. Și Statele Unite sunt responsabile pentru aproape jumătate din cheltuielile militare mondiale -- 4% din populația lumii. Iar tu simți și vezi asta în fiecare zi. Face parte din viața ta. Vorbești cu prietenii tăi. Citești despre asta. Și pe când Saddam Hussein era la putere, americanilor nu le păsa de crimele lui. Când îi gaza pe curzi sau când gaza Iranul nu le-a păsat. Când petrolul a fost miza dintr-odată a început să conteze. În plus mai vezi ceva, Statele Unite, cuibul democrației în lume, nu prea sprijină de fapt țările democratice din lume. Sunt o mulțime de țări producătoare de petrol care nu sunt prea democratice, dar sunt sprijinite de SUA. Asta-i ciudat.
Oh -- these incursions, these two wars, the 10 years of sanctions, the eight years of occupation, the insurgency that's been unleashed on your people, the tens of thousands, the hundreds of thousands of civilian deaths? All because of oil. You can't help but think that. You talk about it. It's in the forefront of your mind, always. You say, "How is that possible?" And this man, he's everyman -- your grandfather, your uncle, your father, your son, your neighbor, your professor, your student. Once a life of happiness and joy and suddenly, pain and sorrow. Everyone in your country has been touched by the violence, the bloodshed, the pain, the horror -- everybody. Not a single person in your country has not been touched.
Toate aceste incursiuni, aceste două războaie, cei 10 ani de sancțiuni, 8 ani de ocupație, insurecțiile dezlănțuite asupra poporului nostru, sutele de mii de civili morți, toate pentru petrol. Nu poți să nu gândești asta. Vorbești despre asta. Te gândești tot timpul. Te întrebi: ”Cum e posibil?” Și omul acesta, poate fi oricine: bunicul tău, unchiul tău, tatăl tău, fiul tău, vecinul, profesorul, studentul tău. Odată o viață plină de fericire și bucurie, și dintr-o dată numai durere și amărăciune. Toți din țara ta au fost atinși de violență, vărsare de sânge, durere, oroare. Toți. Niciun om din țara ta n-a rămas neatins.
But there's something else. There's something else about these people, these Americans who are there. There's something else about them that you see that they don't see themselves. And what do you see? They're Christians! They're Christians. They worship the Christian God, they have crosses, they carry Bibles. Their Bibles have a little insignia that says "US Army" on them. And their leaders, their leaders: before they send their sons and daughters off to war in your country -- and you know the reason -- before they send them off, they go to a Christian church, and they pray to their Christian God, and they ask for protection and guidance from that god. Why? Well, obviously, when people die in the war, they are Muslims, they are Iraqis -- they're not Americans. You don't want Americans to die -- "Protect Our Troops." And you feel something about that -- of course you do. And they do wonderful things. You read about it, you hear about it. They're there to build schools and help people. That's what they want to do. They do wonderful things, but they also do the bad things, and you can't tell the difference.
Dar mai e ceva. Mai există și altceva legat de acești oameni, acești americani care sunt aici. Ceva ce vezi la ei -- pe care ei nu-l văd. Și ce vezi? Sunt creștini. Sunt creștini. Venerează dumnezeul creștin, au cruci, poartă biblii. Bibliile lor au o mică efigie pe care scrie: ”Armata SUA”. Conducătorii lor înainte de a-și trimite fiii și fiicele la război în țara ta -- tu știi de ce -- înainte de a-i trimite -- merg la o biserică creștină și se roagă la dumnezeul creștin și se roagă pentru protecție și pentru îndrumare. De ce? Evident pentru ca, atunci când oamenii mor în război, să fie musulmani, să fie irakieni -- să nu fie americani. Nu vrei ca americanii să moară. Vrei să-ți protejezi trupele. Și ești afectat -- bineînteles că ești. Fac și lucruri minunate. Citești despre ele, auzi despre ele. Construiesc școli și ajută oameni, asta vor să facă. Fac lucruri minunate, dar fac și lucrurile rele, iar tu nu poți discerne. Iar un individ ca acesta, Gen. Loc. William Boykin --
And this guy, you get a guy like Lt. Gen. William Boykin. Here's a guy who says that your god is a false god. Your god's an idol; his god is the true god. The solution to the problem in the Middle East, according to him, is to convert you all to Christianity -- just get rid of your religion. And you know that. Americans don't read about this guy. They don't know anything about him, but you do. You pass it around. You pass his words around. I mean, this is serious. You're afraid. He was one of the leading commanders in the second invasion of Iraq. And you're thinking, "My God, if this guy is saying that, then all the soldiers must be saying that." And this word here -- George Bush called this war a crusade. Man, the Americans, they're just like, "Ah, crusade. Whatever. I don't know what that means." You know what it means -- it's a holy war against Muslims. Look, invade, subdue them, take their resources. If they won't submit, kill them. That's what this is about. And you're thinking, "My God, these Christians are coming to kill us." This is frightening. You feel frightened. Of course you feel frightened.
Iată un individ care spune că dumnezeul tău e fals. Dumnezeul tău e un idol, al lui e cel adevărat. După el, soluția la problema Orientului Mijlociu e ca toți să fie convertiți la creștinism -- renunță la religia ta. Tu știi asta. Americanii nu citesc despre acest individ. Ei nu știu nimic despre el, dar tu știi. Spui vorbele lui mai departe. Pentru tine e ceva serios. Acesta fost comandant în a doua invazie în Irak. Gândești: ”Doamne, dacă acest om spune asta, atunci toți soldații trebuie că spun asta.” Apoi un alt cuvânt -- George Bush a numit acest război o cruciadă. Americanii n-au dat importanță: ”Mă rog, o cruciadă.. N-are importanță, nu știu.” Dar tu șii ce înseamnă. E un război sfânt împotriva musulmanilor. Invadează-i, supune-i, ia-le resursele. Dacă nu se supun, omoară-i. Despre asta e vorba. Gândești: ”Doamne, creștinii ăștia vin să ne omoare.” Înspăimântător. Ți se face frică. Bineînțeles că ți-e frică.
And this man, Terry Jones: I mean here's a guy who wants to burn Qurans, right? And the Americans: "Ah, he's a knucklehead. He's a former hotel manager; he's got three dozen members of his church ..." They laugh him off. You don't laugh him off, because in the context of everything else, all the pieces fit. Of course this is how Americans think. So people all over the Middle East, not just in your country, are protesting. "He wants to burn Qurans, our holy book. These Christians -- who are these Christians? They're so evil, they're so mean -- this is what they're about?" This is what you're thinking as an Arab Muslim, as an Iraqi. Of course you're going to think this.
Iar omul acesta, Terry Jones, iată un om care vrea să ardă Coranul. Americanii spun: ”Eh, ăla-i cap sec. Un fost manger de hotel, doar 30 de membri în biserica lui.” Toți râd de el. Dar tu nu râzi. Pentru că în contextul de ansamblu, toate piesele se potrivesc. Concluzionezi că așa simt toți americanii. Așa că toți din Orientul Mijlociu, nu doar din țara ta, toți protestează. ”Vrea să ardă Coranul, cartea noastră sfântă.” Cine sunt creștinii ăștia? Sunt atât de răi, atât de cruzi -- așa sunt ei.” Asta-i ce gândești ca arab musulman, ca irakian. Bineînțeles că vei gândi asta.
And then your cousin says, "Hey coz, check out this website. You've got to see this -- Bible Boot Camp. These Christians are nuts! They're training their little kids to be soldiers for Jesus. They take little kids and run them through these things till they teach them how to say, 'Sir! Yes, sir!' and things like 'grenade toss' and 'weapons care and maintenance.' And go to the website -- it says 'US Army' right on it. I mean, these Christians, they're nuts. How can they do this to their little kids?" And you're reading this website. And of course, Christians in the United States, or anybody, says, "This is some little church in the middle of nowhere." You don't know that. For you, this is like, all Christians. It's all over the Web: "Bible Boot Camp." And look at this. They even teach their kids -- they train them in the same way the US Marines train. Isn't that interesting. And it scares you, and it frightens you.
Și apoi, vărul tău spune ”Măi vere, ia uită-te la site-ul ăsta. Trebuie să vezi asta -- Bible Boot Camp. Creștinii ăștia sunt nebuni. Instruiesc copiii să fie soldați pentru Iisus. Iau copii și-i instruiesc în fel și chip îi învață să spună: ”Domnule, da, domnule!”, să folosească grenade, să poarte și să aibă grijă de arme. Te duci pe site. Scrie pe el ”Armata SUA.” Creștinii ăștia sunt nebuni. Cum pot face asta copiilor lor?” Și tu citești site-ul. Desigur creștinii din SUA sau din alte părți spun: ”Aaa, e doar o bisericuță neînsemnată.” Dar tu nu știi asta. Pentru tine așa sunt toți creștinii. Bible Boot Camp e pe tot netul. Uite, își învață copiii -- îi antrenează ca pe trupele americane. Nu-i ciudat? Te sperie, te îngrozește.
So these guys, you see them. You see, I, Sam Richards -- I know who these guys are. They're my students, my friends; I know what they're thinking. You don't know. When you see them, they're something else. They're something else. That's what they are to you. We don't see it that way in the United States, but you see it that way. So here. Of course, you've got it wrong. You're generalizing. It's wrong. You don't understand the Americans. It's not a Christian invasion. We're not just there for oil; we're there for lots of reasons. You have it wrong. You've missed it. And of course, most of you don't support the insurgency; you don't support killing Americans; you don't support the terrorists. Of course you don't. Very few people do. But -- some of you do. And this is a perspective. OK. So now, here's what we're going to do.
Așa îi vezi pe acești oameni. Eu, Sam Richards, știu cine sunt oamenii aceștia. Sunt studenții mei, prietenii mei. Eu știu ce gândesc. Dar tu nu știi. Când îi vezi, sunt de speriat, de speriat. Așa îți par ei ție. În SUA, noi nu-i vedem așa. dar tu așa îi vezi. Acum -- bineînțeles c-ai înțeles totul greșit. Generalizezi. N-ai dreptate. Nu-i înțelegi pe americani. Nu e o invazie creștină. Nu suntem acolo doar pentru petrol ci pentru multe motive. Ai înțeles greșit. N-ai înțeles bine. Și bineînțeles, mulți din voi nu susțineți insurecția; nu sunteți de acord cu omorârea americanilor; nu sunteți de acord cu teroriștii. Bineînțeles că nu. Foarte puțini sunt. Doar unii din voi. Și asta-i o perspectivă. Acum, iată ce vom face.
Step outside of your shoes that you're in right now, and step back into your normal shoes. So everyone's back in the room. OK? Now here comes the radical experiment. So we're all back home. This photo: this woman -- man, I feel her. I feel her. She's my sister, my wife, my cousin, my neighbor. She's anybody to me. These guys standing there, everybody in the photo -- I feel this photo, man. So here's what I want you to do.
Imaginați-vă că ieșiți din pielea voastră, în care ați fost până acum și revenim la situația reală. Toți suntem înapoi în cameră, bine. Acum urmează experimentul radical. Suntem cu toții întorși acasă. Această poză, această femeie, chiar doare. Doare cumplit. E sora mea, soția, verișoara, vecina mea. Poate fi oricare pentru mine.. Cei din jurul ei, în fotografie -- Simt durerea în poza asta. Acum iată ce vreau să faceți.
Let's go back to my first example, of the Chinese. I want you to go there. It's all about coal, and the Chinese are here in the United States. What I want you to do is picture her as a Chinese woman receiving a Chinese flag because her loved one has died in America in the coal uprising. And the soldiers are Chinese, and everybody else is Chinese. As an American, how do you feel about this picture? What do you think about that scene?
Să ne întoarcem la primul exemplu cu chinezii. Vreau să vă întoarceți acolo. Era vorba de cărbune și chinezi aici din Statele Unite. Imaginați-vă femeia din poză o chinezoaică primind un steag chinezesc pentru că iubitul ei a murit în America în războiul cărbunelui. Și soldații sunt chinezi, și toți ceilalți sunt chinezi. Ca american, ce simți față de această poză? Ce gândești despre această scenă?
OK, try this. Bring it back. This is the scene here. It's an American, American soldiers, American woman who lost her loved one in the Middle East, in Iraq or Afghanistan. Now, put yourself in the shoes, go back to the shoes of an Arab Muslim living in Iraq. What are you feeling and thinking about this photo, about this woman?
Ok, acum să ne întoarcem. Asta e scena: E un american, soldați americani, americanca și-a pierdut iubitul în Orientul Mijlociu -- în Irak sau Afganistan. Acum pune-te din nou în pielea unui arab musulman din Irak. Ce simți și ce gândești despre această poză, despre această femeie?
OK, now follow me on this, because I'm taking a big risk here. And so I'm going to invite you to take a risk with me. These gentlemen here, they're insurgents. They were caught by the American soldiers, trying to kill Americans. And maybe they succeeded. Maybe they succeeded. Put yourself in the shoes of the Americans who caught them. Can you feel the rage? Can you feel that you just want to take these guys and wring their necks? Can you go there? It shouldn't be that difficult. You just -- oh, man. Now, put yourself in their shoes. Are they brutal killers or patriotic defenders? Which one? Can you feel their anger, their fear, their rage at what has happened in their country? Can you imagine that maybe one of them, in the morning, bent down to their child and hugged their child and said, "Dear, I'll be back later. I'm going out to defend your freedom, your lives. I'm going out to look out for us, the future of our country." Can you imagine that? Can you imagine saying that? Can you go there? What do you think they're feeling? You see, that's empathy. It's also understanding.
OK. Acum urmăriți-mă, îmi voi asuma un mare risc aici. Și vă invit să vi-l asumați cu mine. Oamenii de aici -- sunt rebeli. Au fost prinși de soldații americani, încercând să omoare americani. Și poate au reușit. Poate. Puneți-vă în pielea americanilor care i-au prins. Le simțiți furia? Simțiți ce tare vreți să-i luați să le suciți gâturile? Simțiți? N-ar trebui să fie greu. Simțiți că -- oh, cerule. Acum, puneți-vă în pielelea lor. Oare sunt ucigași nemiloși sau apărători ai patriei? Care din ele? Simțiți furia lor, teama lor, mânia față de ce s-a întâmplat în țara lor? Vă imaginați că poate unul din ei, în acea dimineață s-a aplecat, și-a îmbrățișat copilul și a spus: ”Scumpul meu, mă întorc mai târziu. Mă duc să apăr libertatea și viețile voastre. Mă duc să am grijă de noi, de viitorul țării noastre.” Vă puteți imagina? Vi-i puteți imagina spunând asta?” Puteți simți durerea? Ce credeți că simt? Asta este empatia. Asta e înțelegerea.
[understand]
Poate vă întrebați,
Now, you might ask, "OK, Sam, so why do you do this sort of thing? Why would you use this example of all examples?" And I say, because. You're allowed to hate these people. You're allowed to just hate them with every fiber of your being. And if I can get you to step into their shoes and walk an inch -- one tiny inch -- then imagine the kind of sociological analysis that you can do in all other aspects of your life. You can walk a mile when it comes to understanding why that person's driving 40 miles per hour in the passing lane; or your teenage son; or your neighbor who annoys you by cutting his lawn on Sunday mornings. Whatever it is, you can go so far. And this is what I tell my students: step outside of your tiny, little world. Step inside of the tiny, little world of somebody else. And then do it again and do it again and do it again. And suddenly, all these tiny, little worlds, they come together in this complex web. And they build a big, complex world. And suddenly, without realizing it, you're seeing the world differently. Everything has changed. Everything in your life has changed. And that's, of course, what this is about.
”Bine, Sam, de ce faci asta?” De ce folosești tocmai acest exemplu?” Eu răspund, pentru că...pentru că... Vi se permite să-i urâți aceși oameni. Vi se permite să-i urâți cu fiecare fibră a ființei voastre. Dar dacă vă pot face să intrați în pielea lor și să mergeți un centimetru un centimetru micuț, atunci imaginați-vă ce fel de analiză sociologică puteți face în toate celelalte aspecte ale vieții. Puteți merge un kilometru în înțelegerea oamenilor: de ce ăla merge ca melcul cu 60km/h pe banda de viteză, sau fiul tău adolescent, sau vecinul care te enervează când taie gazonul duminica dimineață. Orice-ar fi, poți pătrunde foarte departe. Le spun studenților mei: pășiți în afara lumii voastre limitate. Pășiți în lumea măruntă a altcuiva. Apoi faceți asta iar și iar. Deodată toate aceste lumi mărunte se contopesc într-o rețea complexă. Și alcătuiesc o lume vastă și complexă. Și dintr-o dată, fără să realizați, vedeți lumea diferit. Totul s-a schimbat. Totul din viața voastră s-a schimbat. Și asta e, bineînțeles, esența.
Attend to other lives, other visions. Listen to other people, enlighten ourselves. I'm not saying that I support the terrorists in Iraq. But as a sociologist, what I am saying is: I understand. And now perhaps -- perhaps -- you do, too.
Să pătrundem alte vieți, alte perspective. Să ascultăm alți oameni, să ne luminăm. Nu spun că îi sprijin pe teroriștii din Irak, dar ca sociolog, spun că-i înțeleg. Și acum poate -- poate -- la fel și voi.
Thank you.
Mulțumesc.
(Applause)
(Aplauze)