I'm going to talk about a failure of intuition that many of us suffer from. It's really a failure to detect a certain kind of danger. I'm going to describe a scenario that I think is both terrifying and likely to occur, and that's not a good combination, as it turns out. And yet rather than be scared, most of you will feel that what I'm talking about is kind of cool.
Ik kom praten over een gebrek aan intuïtie waar velen van ons aan lijden. Het is eigenlijk een gebrek om een bepaald soort gevaar aan te voelen. Ik ga een scenario beschrijven dat volgens mij zowel angstaanjagend als waarschijnlijk is, en dat is geen goede combinatie, zoals zal blijken. Toch, in plaats van bang te zijn, vinden de meesten van jullie dat eerder cool.
I'm going to describe how the gains we make in artificial intelligence could ultimately destroy us. And in fact, I think it's very difficult to see how they won't destroy us or inspire us to destroy ourselves. And yet if you're anything like me, you'll find that it's fun to think about these things. And that response is part of the problem. OK? That response should worry you. And if I were to convince you in this talk that we were likely to suffer a global famine, either because of climate change or some other catastrophe, and that your grandchildren, or their grandchildren, are very likely to live like this, you wouldn't think, "Interesting. I like this TED Talk."
Ik ga uitleggen waarom de vooruitgang die we boeken in artificiële intelligentie, AI, ons uiteindelijk zou kunnen vernietigen. Ik vind het erg moeilijk om te zien hoe AI ons niet zal vernietigen of ons inspireren om onszelf te vernietigen. Als je een beetje als ik bent, vind je het toch leuk om over deze dingen na te denken. Dat antwoord is een deel van het probleem. Dat antwoord zou je moeten verontrusten. Als ik er jullie in deze talk van zou overtuigen dat we wellicht op een wereldwijde hongersnood afstevenen, door klimaatverandering of een andere ramp, en dat jullie kleinkinderen of hun kleinkinderen, zeer waarschijnlijk zo'n leven zouden leiden, zou je niet denken, "Interessant. Leuke TED Talk."
Famine isn't fun. Death by science fiction, on the other hand, is fun, and one of the things that worries me most about the development of AI at this point is that we seem unable to marshal an appropriate emotional response to the dangers that lie ahead. I am unable to marshal this response, and I'm giving this talk.
Hongersnood is niet leuk. Daarentegen is doodgaan door sciencefiction wel leuk. Eén van de dingen die me het meest zorgen baren over de huidige ontwikkeling van AI is dat we niet in staat lijken om de juiste emotionele reactie op te wekken op de gevaren die op ons afkomen. Ik voel deze reactie ook niet, en ik geef nog wel deze talk.
It's as though we stand before two doors. Behind door number one, we stop making progress in building intelligent machines. Our computer hardware and software just stops getting better for some reason. Now take a moment to consider why this might happen. I mean, given how valuable intelligence and automation are, we will continue to improve our technology if we are at all able to. What could stop us from doing this? A full-scale nuclear war? A global pandemic? An asteroid impact? Justin Bieber becoming president of the United States?
Het is alsof we voor twee deuren staan. Achter deur nummer één houden we op met het maken van steeds intelligentere machines. Onze computerhardware en -software stopt gewoon met beter worden, om wat voor reden dan ook. Denk er even over na waarom dit zou kunnen gebeuren. Omdat intelligentie en automatisering zo waardevol zijn, zullen we doorgaan met onze technologie te verbeteren als we enigszins kunnen. Wat kan ons tegenhouden? Een mondiale nucleaire oorlog? Een wereldwijde pandemie? Een asteroïde-inslag? Justin Bieber president van de Verenigde Staten?
(Laughter)
(Gelach)
The point is, something would have to destroy civilization as we know it. You have to imagine how bad it would have to be to prevent us from making improvements in our technology permanently, generation after generation. Almost by definition, this is the worst thing that's ever happened in human history.
Het gaat om iets dat onze huidige beschaving zou moeten vernietigen. Je moet je voorstellen hoe erg het zou moeten zijn om ons tegen te houden onze technologie te verbeteren, blijvend, generatie na generatie. Bijna per definitie is dit het ergste dat ooit gebeurd is in de menselijke geschiedenis.
So the only alternative, and this is what lies behind door number two, is that we continue to improve our intelligent machines year after year after year. At a certain point, we will build machines that are smarter than we are, and once we have machines that are smarter than we are, they will begin to improve themselves. And then we risk what the mathematician IJ Good called an "intelligence explosion," that the process could get away from us.
Het enige alternatief is wat er achter deur nummer twee ligt, namelijk dat we doorgaan met onze intelligente machines jaar na jaar na jaar te verbeteren. Op een bepaald moment zullen we machines bouwen die slimmer zijn dan wij, en zodra we machines hebben die slimmer zijn dan wij, gaan ze zichzelf verder verbeteren. Dan lopen we het risico op wat de wiskundige IJ Good een 'intelligentie-explosie' noemde: dat het proces niet meer te beheersen valt.
Now, this is often caricatured, as I have here, as a fear that armies of malicious robots will attack us. But that isn't the most likely scenario. It's not that our machines will become spontaneously malevolent. The concern is really that we will build machines that are so much more competent than we are that the slightest divergence between their goals and our own could destroy us.
Daarvan werd vaak, zoals hier, een karikatuur gemaakt: de angst dat legers van kwaadaardige robots ons zouden aanvallen. Maar dat is niet het meest waarschijnlijke scenario. Het is niet zo dat onze machines spontaan boosaardig zullen worden. Het probleem is eigenlijk dat we machines gaan bouwen die zo veel competenter zijn dan wij dat het geringste verschil tussen hun doelen en de onze ons einde kan betekenen.
Just think about how we relate to ants. We don't hate them. We don't go out of our way to harm them. In fact, sometimes we take pains not to harm them. We step over them on the sidewalk. But whenever their presence seriously conflicts with one of our goals, let's say when constructing a building like this one, we annihilate them without a qualm. The concern is that we will one day build machines that, whether they're conscious or not, could treat us with similar disregard.
Denk maar aan hoe we ons verhouden tot mieren. We haten ze niet. We zijn er niet op uit om ze kwaad te doen. We nemen soms zelfs de moeite om ze niet te schaden. We stappen over hen op de stoep. Maar wanneer hun aanwezigheid serieus in strijd is met één van onze doeleinden, laten we zeggen bij de bouw van een gebouw als dit, vernietigen we ze zonder er bij stil te staan. Het probleem is dat we op een dag machines gaan bouwen die, bewust of niet, ons met gelijkaardige onverschilligheid gaan behandelen.
Now, I suspect this seems far-fetched to many of you. I bet there are those of you who doubt that superintelligent AI is possible, much less inevitable. But then you must find something wrong with one of the following assumptions. And there are only three of them.
Ik vermoed dat dit voor velen van jullie wat vergezocht lijkt. Ik wed dat er zijn die er aan twijfelen of superintelligente AI überhaupt mogelijk is, laat staan onvermijdelijk. Maar dan moet je de fout vinden in één van de volgende veronderstellingen. Er zijn er slechts drie.
Intelligence is a matter of information processing in physical systems. Actually, this is a little bit more than an assumption. We have already built narrow intelligence into our machines, and many of these machines perform at a level of superhuman intelligence already. And we know that mere matter can give rise to what is called "general intelligence," an ability to think flexibly across multiple domains, because our brains have managed it. Right? I mean, there's just atoms in here, and as long as we continue to build systems of atoms that display more and more intelligent behavior, we will eventually, unless we are interrupted, we will eventually build general intelligence into our machines.
Intelligentie is een kwestie van informatieverwerking in fysische systemen. Eigenlijk is dit iets meer dan een veronderstelling. We hebben al beperkte intelligentie ingebouwd in onze machines en veel van die machines werken al op een bovenmenselijk niveau van intelligentie. We weten dat loutere materie aanleiding kan geven tot wat 'algemene intelligentie' wordt genoemd, het vermogen om flexibel te denken op meerdere domeinen, omdat onze hersenen dat kunnen. Ik bedoel, er zijn hier alleen maar atomen en zolang we systemen van atomen blijven bouwen die steeds intelligenter gedrag gaan vertonen, zullen we uiteindelijk, tenzij iets ons tegenhoudt, algemene intelligentie creëren in onze machines.
It's crucial to realize that the rate of progress doesn't matter, because any progress is enough to get us into the end zone. We don't need Moore's law to continue. We don't need exponential progress. We just need to keep going.
Het maakt niet uit hoe snel we vooruitgaan, want elke vooruitgang brengt ons dichter bij het eindpunt. Vergeet de wet van Moore, exponentiële vooruitgang is niet nodig. We hoeven alleen maar door te gaan.
The second assumption is that we will keep going. We will continue to improve our intelligent machines. And given the value of intelligence -- I mean, intelligence is either the source of everything we value or we need it to safeguard everything we value. It is our most valuable resource. So we want to do this. We have problems that we desperately need to solve. We want to cure diseases like Alzheimer's and cancer. We want to understand economic systems. We want to improve our climate science. So we will do this, if we can. The train is already out of the station, and there's no brake to pull.
De tweede veronderstelling is dat we zullen blijven doorgaan. We zullen onze intelligente machines blijven verbeteren. En gezien de waarde van intelligentie -- ik bedoel, intelligentie is ofwel de bron van alles wat we waarderen of ze moet alles beschermen wat we waarderen. Het is ons waardevolste hulpmiddel. Dus we willen dit doen. We hebben problemen die we nodig moeten oplossen. We willen ziektes als Alzheimer en kanker genezen. We willen economische systemen begrijpen en onze klimaatwetenschap verbeteren. Dus zullen we dit doen, als we kunnen. De trein is al vertrokken en er is geen houden aan.
Finally, we don't stand on a peak of intelligence, or anywhere near it, likely. And this really is the crucial insight. This is what makes our situation so precarious, and this is what makes our intuitions about risk so unreliable.
Tot slot staan we waarschijnlijk niet op een piek van intelligentie, of ook maar ergens in de buurt ervan. En dit is echt het cruciale inzicht. Dit maakt onze situatie zo precair en dit maakt onze intuïties over de risico's zo onbetrouwbaar.
Now, just consider the smartest person who has ever lived. On almost everyone's shortlist here is John von Neumann. I mean, the impression that von Neumann made on the people around him, and this included the greatest mathematicians and physicists of his time, is fairly well-documented. If only half the stories about him are half true, there's no question he's one of the smartest people who has ever lived. So consider the spectrum of intelligence. Here we have John von Neumann. And then we have you and me. And then we have a chicken.
Beschouw de slimste mens die ooit heeft geleefd. Op bijna ieders lijstje staat hier John von Neumann. Ik bedoel, de indruk die von Neumann maakte op de mensen om hem heen, inclusief de grootste wiskundigen en fysici van zijn tijd, is redelijk goed gedocumenteerd. Als slechts de helft van de verhalen over hem half waar zijn, dan kan het niet anders dan dat hij één van de slimste mensen ooit was. Bekijk dit spectrum van intelligentie eens. Hier hebben we John von Neumann. En dan hebben we jou en mij. En dan hebben we een kip.
(Laughter)
(Gelach)
Sorry, a chicken.
Sorry, een kip.
(Laughter)
(Gelach)
There's no reason for me to make this talk more depressing than it needs to be.
Ik moet dit gesprek niet deprimerender maken dan nodig.
(Laughter)
(Gelach)
It seems overwhelmingly likely, however, that the spectrum of intelligence extends much further than we currently conceive, and if we build machines that are more intelligent than we are, they will very likely explore this spectrum in ways that we can't imagine, and exceed us in ways that we can't imagine.
Het lijkt echter uiterst waarschijnlijk dat het spectrum van intelligentie veel verder reikt dan we op dit moment beseffen. Als we machines bouwen die intelligenter zijn dan wij, gaan ze hoogstwaarschijnlijk dit spectrum verkennen op een onvoorstelbare manier en ons onvoorstelbaar overtreffen.
And it's important to recognize that this is true by virtue of speed alone. Right? So imagine if we just built a superintelligent AI that was no smarter than your average team of researchers at Stanford or MIT. Well, electronic circuits function about a million times faster than biochemical ones, so this machine should think about a million times faster than the minds that built it. So you set it running for a week, and it will perform 20,000 years of human-level intellectual work, week after week after week. How could we even understand, much less constrain, a mind making this sort of progress?
Het is belangrijk te beseffen dat dit al waar is voor de snelheid alleen. Stel dat we zojuist een superintelligente AI hadden gemaakt die niet slimmer was dan een gemiddeld team van onderzoekers aan Stanford en MIT. Elektronische schakelingen werken ongeveer een miljoen keer sneller dan biochemische. Dus zou deze machine ongeveer een miljoen keer sneller moeten denken dan de geesten die ze ontwierpen. Laat ze één week lopen en ze zal voor 20 000 jaar intellectuele arbeid op menselijk niveau uitvoeren, week na week na week. Hoe kunnen we een verstand dat dit soort vooruitgang maakt nog begrijpen, laat staan beheersen?
The other thing that's worrying, frankly, is that, imagine the best case scenario. So imagine we hit upon a design of superintelligent AI that has no safety concerns. We have the perfect design the first time around. It's as though we've been handed an oracle that behaves exactly as intended. Well, this machine would be the perfect labor-saving device. It can design the machine that can build the machine that can do any physical work, powered by sunlight, more or less for the cost of raw materials. So we're talking about the end of human drudgery. We're also talking about the end of most intellectual work.
Wat, eerlijk gezegd, ook nog verontrustend is: stel je even het beste scenario voor. Veronderstel dat we een superintelligente AI ontwerpen die absoluut veilig is. We vinden gelijk het perfecte ontwerp. Het is alsof we een orakel hebben gekregen dat zich precies zoals bedoeld gedraagt. Deze machine zou het perfecte arbeidsbesparende apparaat zijn. Het kan de machine ontwerpen die de machine kan bouwen die elk fysiek werk aankan, aangedreven door zonlicht, min of meer voor de kosten van de grondstoffen. Gedaan met alle menselijk geploeter! Maar ook het einde van de meeste intellectuele arbeid.
So what would apes like ourselves do in this circumstance? Well, we'd be free to play Frisbee and give each other massages. Add some LSD and some questionable wardrobe choices, and the whole world could be like Burning Man.
Wat gaan apen zoals wij in deze omstandigheden doen? Nou ja, we zouden vrij zijn om frisbee te spelen en elkaar massages te geven. Gooi er nog wat LSD en rare kleren tegenaan en de hele wereld wordt één groot Burning Man-festival.
(Laughter)
(Gelach)
Now, that might sound pretty good, but ask yourself what would happen under our current economic and political order? It seems likely that we would witness a level of wealth inequality and unemployment that we have never seen before. Absent a willingness to immediately put this new wealth to the service of all humanity, a few trillionaires could grace the covers of our business magazines while the rest of the world would be free to starve.
Nu klinkt dat misschien best goed, maar vraag jezelf eens af wat er zou gebeuren onder onze huidige economische en politieke orde. Het lijkt waarschijnlijk dat we getuige zouden zijn van een niveau van ongelijke verdeling van rijkdom en werkloosheid die we nooit eerder hebben gezien. Zonder bereidheid om deze nieuwe rijkdom onmiddellijk met iedereen te delen, zullen enkele biljonairs de covers van onze zakenmagazines sieren terwijl de rest van de wereld vrij zou zijn om te verhongeren.
And what would the Russians or the Chinese do if they heard that some company in Silicon Valley was about to deploy a superintelligent AI? This machine would be capable of waging war, whether terrestrial or cyber, with unprecedented power. This is a winner-take-all scenario. To be six months ahead of the competition here is to be 500,000 years ahead, at a minimum. So it seems that even mere rumors of this kind of breakthrough could cause our species to go berserk.
Wat zouden de Russen of de Chinezen doen als ze hoorden dat een bedrijf in Silicon Valley op het punt stond een superintelligente AI te maken? Deze machine zou in staat zijn tot het voeren van oorlog, hetzij op aarde of in cyberspace, met ongekende kracht. Dit is een winnaar-pakt-alles-scenario. Zes maanden voorsprong op de concurrentie komt overeen met 500 000 jaar voorsprong, op z'n minst. Dus het lijkt erop dat zelfs louter geruchten van dit soort doorbraak ertoe kunnen leiden dat het mensdom wild zal worden.
Now, one of the most frightening things, in my view, at this moment, are the kinds of things that AI researchers say when they want to be reassuring. And the most common reason we're told not to worry is time. This is all a long way off, don't you know. This is probably 50 or 100 years away. One researcher has said, "Worrying about AI safety is like worrying about overpopulation on Mars." This is the Silicon Valley version of "don't worry your pretty little head about it."
Eén van de meest angstaanjagende dingen, naar mijn mening, zijn het soort dingen die AI-onderzoekers zeggen wanneer ze ons gerust willen stellen. Waar we ons vooral geen zorgen over moeten maken, is tijd. Dit is nog allemaal ver weg, weet je. Waarschijnlijk nog 50 of 100 jaar weg. Eén onderzoeker heeft gezegd: "Piekeren over AI-veiligheid is net als je zorgen maken over overbevolking op Mars." Dit is de Silicon Valley-versie van 'breek er je mooie hoofdje niet over'.
(Laughter)
(Gelach)
No one seems to notice that referencing the time horizon is a total non sequitur. If intelligence is just a matter of information processing, and we continue to improve our machines, we will produce some form of superintelligence. And we have no idea how long it will take us to create the conditions to do that safely. Let me say that again. We have no idea how long it will take us to create the conditions to do that safely.
Niemand lijkt te merken dat verwijzen naar de tijdshorizon een totale 'non sequitur' is, een onjuist gevolg. Als intelligentie alleen maar een kwestie van informatieverwerking is, en we onze machines maar blijven verbeteren, zullen we een bepaalde vorm van superintelligentie produceren. We hebben geen idee hoe lang het zal duren om de voorwaarden te creëren om dat veilig te doen. Ik zeg het nog eens. We hebben geen idee hoe lang het zal duren om de voorwaarden te creëren om dat veilig te doen.
And if you haven't noticed, 50 years is not what it used to be. This is 50 years in months. This is how long we've had the iPhone. This is how long "The Simpsons" has been on television. Fifty years is not that much time to meet one of the greatest challenges our species will ever face. Once again, we seem to be failing to have an appropriate emotional response to what we have every reason to believe is coming.
Mocht het je nog niet zijn opgevallen: 50 jaar is niet meer wat ooit was. Dit is 50 jaar in maanden. Zo lang hebben we de iPhone al. Dit is hoe lang 'The Simpsons' al op televisie zijn. Vijftig jaar is niet zo heel veel tijd om één van de grootste uitdagingen aan te pakken waarmee het mensdom ooit zal worden geconfronteerd. We lijken er niet in te slagen om de juiste emotionele reactie te hebben op iets waarvan we alle reden hebben te geloven dat het komt.
The computer scientist Stuart Russell has a nice analogy here. He said, imagine that we received a message from an alien civilization, which read: "People of Earth, we will arrive on your planet in 50 years. Get ready." And now we're just counting down the months until the mothership lands? We would feel a little more urgency than we do.
De computerwetenschapper Stuart Russell heeft hier een mooie analogie. Hij zei, stel je voor dat we een bericht van een buitenaardse beschaving ontvangen, dat luidt: "Mensen van de Aarde, binnen 50 jaar komen we naar jullie planeet. Hou je gereed." En dan gewoon de maanden aftellen tot aan de landing van het moederschip? We zouden een beetje meer urgentie voelen dan we nu doen.
Another reason we're told not to worry is that these machines can't help but share our values because they will be literally extensions of ourselves. They'll be grafted onto our brains, and we'll essentially become their limbic systems. Now take a moment to consider that the safest and only prudent path forward, recommended, is to implant this technology directly into our brains. Now, this may in fact be the safest and only prudent path forward, but usually one's safety concerns about a technology have to be pretty much worked out before you stick it inside your head.
Waarom we ons ook geen zorgen zouden hoeven maken, is dat deze machines sowieso onze waarden delen, omdat ze letterlijk uitbreidingen van onszelf zullen zijn. Ze zullen worden geënt op onze hersenen, en wij zullen in wezen hun limbisch systeem worden. Overweeg even dat de veiligste en enige verstandige weg vooruit, de aanbevolen weg, is om deze technologie direct in onze hersenen te implanteren. Dit kan in feite de veiligste en enige voorzichtige weg vooruit zijn, maar meestal moet iemand zich toch volkomen veilig voelen bij een technologie voordat hij ze in zijn hoofd steekt.
(Laughter)
(Gelach)
The deeper problem is that building superintelligent AI on its own seems likely to be easier than building superintelligent AI and having the completed neuroscience that allows us to seamlessly integrate our minds with it. And given that the companies and governments doing this work are likely to perceive themselves as being in a race against all others, given that to win this race is to win the world, provided you don't destroy it in the next moment, then it seems likely that whatever is easier to do will get done first.
Het dieperliggende probleem is dat superintelligente AI op zich bouwen waarschijnlijk gemakkelijker lijkt dan superintelligente AI bouwen én de neurowetenschappen voltooien die ons toelaten onze geest er naadloos mee te integreren. Gezien het feit dat de bedrijven en overheden die dit werk doen waarschijnlijk denken met een race bezig te zijn, en omdat deze race winnen neerkomt op de wereld winnen, gesteld dat je hem niet direct vernietigt, dan lijkt het waarschijnlijk dat alles wat gemakkelijker is, voorrang zal krijgen.
Now, unfortunately, I don't have a solution to this problem, apart from recommending that more of us think about it. I think we need something like a Manhattan Project on the topic of artificial intelligence. Not to build it, because I think we'll inevitably do that, but to understand how to avoid an arms race and to build it in a way that is aligned with our interests. When you're talking about superintelligent AI that can make changes to itself, it seems that we only have one chance to get the initial conditions right, and even then we will need to absorb the economic and political consequences of getting them right.
Ik heb helaas geen andere oplossing voor dit probleem dan de aanbeveling dat we er over moeten gaan nadenken. Ik denk aan iets als een Manhattan Project over kunstmatige intelligentie. Niet om het te bouwen, want dat gaan we sowieso doen, maar om te begrijpen hoe een wapenwedloop te voorkomen en het zo te bouwen dat het onze belangen dient. Als je over superintelligente AI praat die zichzelf kan aanpassen, lijkt het erop dat we maar één kans hebben om de beginvoorwaarden goed te krijgen en zelfs dan zullen we moeten leren omgaan met de economische en politieke gevolgen van die goede beginvoorwaarden.
But the moment we admit that information processing is the source of intelligence, that some appropriate computational system is what the basis of intelligence is, and we admit that we will improve these systems continuously, and we admit that the horizon of cognition very likely far exceeds what we currently know, then we have to admit that we are in the process of building some sort of god. Now would be a good time to make sure it's a god we can live with.
Maar zodra we toegeven dat informatieverwerking de bron van intelligentie is, dat een geschikt computersysteem aan de basis van intelligentie ligt, en we toegeven dat we deze systemen onafgebroken zullen blijven verbeteren, en dat de kennishorizon waarschijnlijk veel verder reikt dan we nu weten, dan moeten we toegeven dat we bezig zijn een soort god te maken. Daarom moeten we er nu voor zorgen dat het een god is waarmee we kunnen leven.
Thank you very much.
Dankjewel.
(Applause)
(Applaus)