So when I do my job, people hate me. In fact, the better I do my job, the more people hate me. And no, I'm not a meter maid, and I'm not an undertaker. I am a progressive, lesbian talking head on Fox News.
כשאני עושה את עבודתי, אנשים שונאים אותי. למעשה, ככל שאני עושה את עבודתי טוב יותר, אנשים שונאים אותי יותר. ולא, אני לא רושמת דוחות חניה, ואני לא קברנית, אני מנחה לסבית מתקדמת
(Applause)
ב"חדשות פוקס". [מחיאות כפיים]
So y'all heard that, right? Just to make sure, right? I am a gay talking head on Fox News. I am going to tell you how I do it, and the most important thing I've learned.
כולכם שמעתם, נכון? רק כדי לוודא את זה, נכון? אני מנחה הומואית ב"חדשות פוקס". אספר לכם איך אני עושה את זה ומה הדבר החשוב ביותר שלמדתי.
So I go on television. I debate people who literally want to obliterate everything I believe in -- in some cases, who don't want me and people like me to even exist. It's sort of like Thanksgiving with your conservative uncle on steroids, with a live television audience of millions. It's totally almost just like that.
אני מופיעה בטלוויזיה. אני מתווכחת עם אנשים שרוצים להשמיד, ממש כך, כל מה שאני מאמינה בו, במקרים מסוימים, שלא רוצים שאני ואנשים כמוני בכלל נתקיים. זה כמו לחגוג את חג ההודיה אצל הדוד השמרן פי אלף, עם קהל צופים חי של מיליונים. זה כמעט לגמרי ממש ככה.
And that's just on air. The hate mail I get is unbelievable. Last week alone, I got 238 pieces of nasty email and more hate tweets than I can even count. I was called an idiot, a traitor, a scourge, a cunt and an ugly man, and that was just in one email.
וזה משודר בשידור חי. מכתבי השטנה שאני מקבלת ממש לא ייאמנו. רק בשבוע שעבר קיבלתי 238 חתיכות של דוא"ל מגעיל והרבה יותר ציוצי שנאה מכפי שאני יכולה למנות. כינו אותי "אידיוטית", "בוגדת", "מגפה", "כוס", "גבר מכוער", וכל זה רק במכתב אחד.
(Laughter)
[צחוק]
So what have I realized, being on the receiving end of all this ugliness? Well, my biggest takeaway is that for decades, we've been focused on political correctness, but what matters more is emotional correctness. Let me give you a small example. I don't care if you call me a dyke. I really don't. I care about two things. One, I care that you spell it right.
אז מה הבנתי, כמי שנמצאת בצד המקבל של כל הכיעור הזה? ובכן, התובנה הכי גדולה שלי היא שבמשך עשרות שנים, התמקדנו בתקינות פוליטית, אבל מה שחשוב יותר הוא תקינות רגשית. אתן לכם דוגמה קטנה. לא איכפת לי שמכנים אותי "דייקית" (כינוי ללסבית), באמת שלא. איכפת לי משני דברים. האחד, חשוב לי שיאייתו את זה נכון.
(Laughter) (Applause)
[צחוק] [מחיאות כפיים]
Just quick refresher, it's D-Y-K-E. You'd totally be surprised. And second, I don't care about the word, I care about how you use it. Are you being friendly? Are you just being naive? Or do you really want to hurt me personally?
רק לריענון מהיר: ד-י-י-ק-י-ת. אתם תופתעו לגמרי. ושנית, לא חשובה לי המילה חשוב לי איך משתמשים בה. האם זה מתוך ידידות? האם זה רק בצורה תמימה? או שהכוונה היא באמת לפגוע בי אישית?
Emotional correctness is the tone, the feeling, how we say what we say, the respect and compassion we show one another. And what I've realized is that political persuasion doesn't begin with ideas or facts or data. Political persuasion begins with being emotionally correct.
התקינות הרגשית היא הנימה, התחושה, שבהן אנו אומרים את מה שאנו אומרים, הכבוד והחמלה שאנו מראים זה לזה. ומה שהבנתי הוא ששכנוע פוליטי איננו מתחיל מרעיונות, עובדות או נתונים. שכנוע פוליטי מתחיל מתקינות רגשית.
So when I first went to go work at Fox News, true confession, I expected there to be marks in the carpet from all the knuckle-dragging. That, by the way, in case you're paying attention, is not emotionally correct. But liberals on my side, we can be self-righteous, we can be condescending, we can be dismissive of anyone who doesn't agree with us. In other words, we can be politically right but emotionally wrong. And incidentally, that means that people don't like us. Right?
אז כשהתחלתי לעבוד ב"חדשות פוקס", וידוי אמיתי, ציפיתי למצוא על השטיח עקבות של גורילות פרימטיביות. וזה, אם שמתם לב, איננו תקין רגשית. אבל הליברלים שבצד שלי, אנו יכולים להיות צדקניים, אנו יכולים לנהוג בהתנשאות, אנו יכולים לזלזל בכל אדם שלא מסכים איתנו, במלים אחרות, אנו יכולים לנהוג בתקינות פוליטית אבל לטעות מבחינה רגשית. ואגב, זה אומר שאנשים לא אוהבים אותנו, נכון?
Now here's the kicker. Conservatives are really nice. I mean, not all of them, and not the ones who send me hate mail, but you would be surprised. Sean Hannity is one of the sweetest guys I've ever met. He spends his free time trying to fix up his staff on blind dates, and I know that if I ever had a problem, he would do anything he could to help. Now, I think Sean Hannity is 99 percent politically wrong, but his emotional correctness is strikingly impressive. And that's why people listen to him. Because you can't get anyone to agree with you if they don't even listen to you first. We spend so much time talking past each other and not enough time talking through our disagreements. And if we can start to find compassion for one another, then we have a shot at building common ground. It actually sounds really hokey to say it standing up here, but when you try to put it in practice, it's really powerful.
אז הנה מה שלא הוגן: השמרנים נורא נחמדים. כלומר, לא כולם, ולא אלה ששולחים לי דוא"ל שטנה, אבל אתם תופתעו. שון הניטי הוא אחד הבחורים הכי נחמדים שפגשתי מעודי. הוא מבלה את זמנו הפנוי בנסיונות לשדך את עובדיו בפגישות עיוורות, וברור לי שאם אי-פעם תהיה לי בעיה, הוא יעשה ככל יכולתו כדי לעזור. אז אני חושבת ששון הניטי הוא 99% לא תקין פוליטית, אבל התקינות הרגשית שלו היא מרשימה ביותר, ובגלל זה אנשים מקשיבים לו. כי אי-אפשר לגרום למישהו להסכים איתך אם אתה בכלל לא מקשיב לו קודם. אנו משוחחים כל-כך הרבה בצורות עקיפות ולא משוחחים מספיק על נקודות אי-ההסכמה שלנו, ואם נוכל להתחיל למצוא בעצמנו חמלה זה כלפי זה, כי אז יש לנו סיכוי לבנות מכנה משותף. זה באמת נשמע מאד מזויף להגיד את זה כאן, אבל כשמנסים ליישם את זה, זה ממש רב-עוצמה.
So someone who says they hate immigrants, I try to imagine how scared they must be that their community is changing from what they've always known. Or someone who says they don't like teachers' unions, I bet they're really devastated to see their kid's school going into the gutter, and they're just looking for someone to blame. Our challenge is to find the compassion for others that we want them to have for us. That is emotional correctness.
אז מישהו שאומר שהוא שונא מהגרים, אני מנסה לדמיין כמה הוא ודאי מפוחד שהקהילה שלו משתנה לעומת מה שהוא הכיר תמיד. או מישהו שאומר שהוא לא אוהב איגודי מורים, אני בטוחה שהוא ממש הרוס לראותו שביה"ס של הילד שלו מידרדר, והוא פשוט מחפש מישהו להאשים. האתגר הוא למצוא את אותה החמלה כלפי אחרים שאנו רוצים שהם יחושו כלפינו. זאת תקינות רגשית.
I'm not saying it's easy. An average of, like, 5.6 times per day I have to stop myself from responding to all of my hate mail with a flurry of vile profanities. This whole finding compassion and common ground with your enemies thing is kind of like a political-spiritual practice for me, and I ain't the Dalai Lama. I'm not perfect, but what I am is optimistic. Because I don't just get hate mail. I get a lot of really nice letters, lots of them. And one of my all-time favorites begins: "I am not a big fan of your political leanings or your sometimes tortured logic,
אני לא אומרת שזה קל. בממוצע של, נגיד, 5.6 פעמים ביום, אני צריכה לעצור בעצמי מלהגיב לכל מכתבי השנאה בסערת ניבולי-פה נתעבים. כל העניין הזה, של מציאת חמלה ומכנה משותף עם האויבים הוא עבורי כמו אימון פוליטי-רוחני, ואני לא הדלאי-לאמה. אני לא מושלמת, אבל אני אופטימית, כי אני לא מקבלת לא רק מכתבי שטנה, האמת, אני מקבלת המון מכתבים נחמדים, המון. ואחד האהובים עלי מתחיל כך: "אני לא מעריץ מושבע של נטיותיך הפוליטיות, "או של ההגיון שלך, המעוות לפעמים,
(Laughter)
but I'm a big fan of you as a person." Now this guy doesn't agree with me -- yet.
"אבל אני מעריץ מושבע שלך כאדם." הבחור הזה לא מסכים איתי. עוד לא.
(Laughter)
[צחוק]
But he's listening -- not because of what I said, but because of how I said it. And somehow, even though we've never met, we've managed to form a connection. That's emotional correctness, and that's how we start the conversations that really lead to change.
אבל הוא מקשיב, לא בגלל מה שאמרתי, אלא בגלל איך שאמרתי זאת, ואיכשהו, למרות שמעולם לא נפגשנו, הצלחנו ליצור קשר. זאת תקינות רגשית, וככה עלינו לפתוח את השיחות שבאמת מוליכות לשינוי.
Thank you.
תודה לכם.
(Applause)
[מחיאות כפיים]