Khan Academy is most known for its collection of videos, so before I go any further, let me show you a little bit of a montage.
Akademia Khan është e njohur për koleksionin e saj të videove, pra, para se të vazhdoj, me lejoni t'iu shfaq një video montazhë.
(Video) Salman Khan: So the hypotenuse is now going to be five. This animal's fossils are only found in this area of South America -- a nice clean band here -- and this part of Africa. We can integrate over the surface, and the notation usually is a capital sigma. National Assembly: They create the Committee of Public Safety, which sounds like a very nice committee. Notice, this is an aldehyde, and it's an alcohol. Start differentiating into effector and memory cells. A galaxy. Hey! There's another galaxy. Oh, look! There's another galaxy. And for dollars, is their 30 million, plus the 20 million dollars from the American manufacturer. If this does not blow your mind, then you have no emotion.
(Video) Salman Khan: Pra hipotenuza tani është pesë. Fosilet e kafshëve janë zbuluar vetëm në këtë zonë të Amerikës Jugore -- një grup shumë i pastërt këtu -- dhe kjo pjesë e Afrikës. Mund të integrojmë mbi sipërfaqe, dhe simboli zakonisht është një sigma e madhe. Kuvendi kombëtar: Ata krijojnë Komitetin e Sigurisë Publike, i cili tingëllon si një komitet shumë i mirë. Kujdes, ky është një aldehid, dhe është një alkool. Filloni të diferenconi në memorien e qelizës. Një galaksi. Shih, ka edhe një galaksi tjetër. Oh shikoni, ja ku është edhe një galaksi tjetër. Dhe për dollar, është 30 milionë, plus 20 milion dollarë nga prodhuesit amerikanë. Nëse kjo nuk u'a tërheq vëmendjen, atëherë ju nuk keni ndjenja.
(Laughter)
(Të qeshura)
(Applause)
(Duartrokitje)
(Live) SK: We now have on the order of 2,200 videos, covering everything from basic arithmetic, all the way to vector calculus, and some of the stuff that you saw up there. We have a million students a month using the site, watching on the order of 100 to 200,000 videos a day. But what we're going to talk about in this is how we're going to the next level. But before I do that, I want to talk a little bit about really just how I got started. And some of you all might know, about five years ago, I was an analyst at a hedge fund, and I was in Boston, and I was tutoring my cousins in New Orleans, remotely. And I started putting the first YouTube videos up, really just as a kind of nice-to-have, just kind of a supplement for my cousins, something that might give them a refresher or something.
SK: Tani ne kemi rreth 2.200 video duke mbuluar gjithçka duke filluar nga aritmetika bazë deri tek analiza matematikore e vektorëve dhe disa nga gjërat që sapo shikuat. Ne kemi një milionë nxënës në muaj që përdorin faqen tonë elektronike, që shikojnë nga 100 deri 200.000 video për një ditë. Mirëpo për çfarë do të flasim në këtë është ajo se si do të kalojmë në nivelin tjetër. Mirëpo përpara se të bej këtë, dëshiroj të flas pak rreth asaj se si fillova me këtë punë. Disa nga ju mund edhe ta dini, rreth pesë viteve më parë isha një analist i një fondi të investimeve financiare, dhe isha në Boston, dhe isha duke i mësuar kushërinjtë e mi në New Orleans, nga larg. Fillova të vendosi videot e para në YouTube vetem sa për t'i pasur aty, vetem si material shtesë për kusherinjët e mi -- diçka që mund t'iu ipte atyre një rikujtim të koncepteve apo diçka të tillë.
And as soon as I put those first YouTube videos up, something interesting happened. Actually, a bunch of interesting things happened. The first was the feedback from my cousins. They told me that they preferred me on YouTube than in person.
Dhe menjëherë pasi i vendosa këto video në YouTube, diçka interesante ndodhi -- faktikisht shumë gjëra interesante ndodhën. E para ishte vlerësimi i bërë nga kushërinjët e mi. Ata më thanë se më parapëlqejnë më tepër në YouTube sesa në person.
(Laughter)
(Të qeshura)
And once you get over the backhanded nature of that, there was actually something very profound there. They were saying that they preferred the automated version of their cousin to their cousin. At first it's very unintuitive, but when you think about it from their point of view, it makes a ton of sense. You have this situation where now they can pause and repeat their cousin, without feeling like they're wasting my time. If they have to review something that they should have learned a couple of weeks ago, or maybe a couple of years ago, they don't have to be embarrassed and ask their cousin. They can just watch those videos; if they're bored, they can go ahead. They can watch at their own time and pace. Probably the least-appreciated aspect of this is the notion that the very first time that you're trying to get your brain around a new concept, the very last thing you need is another human being saying, "Do you understand this?" And that's what was happening with the interaction with my cousins before, and now they can just do it in the intimacy of their own room.
Dhe sapo të marrësh vetën nga kjo, zbulon se ka në fakt diçka shumë të thellë aty. Ata po thonin që ata parapëlqenin kushëririn e tyre të automatizuar më tepër se sa vetë kushëririn e tyre. Së pari ishte shumë e panatyrshme, mirëpo kur mendon nga pikëpamja e tyre me të vërtet që ka shumë kuptim. E keni këtë situatë kur ata tani mund të pauzojnë dhe kthejnë prapa kushëririn e tyre, pa u ndierë se janë duke më humbur kohën time. Nëse kanë diçka për të përsëritur që është dashur ta mësonin disa javë më parë, apo disa vite më parë, nuk iu duhet të ndihen keq dhe të pyesin kushëririn e tyre. Ata vetëm mund të shikojnë këto video. Nëse mërziten mund të vazhdojnë tutje. Ata mund ta shikojnë atë në kohën e tyre dhe me shpejtësinë që dëshirojnë. Dhe ndoshta aspekti më së paku i çmuar i terë kësaj është nocioni se për herë të parë pra është hera e parë që ata po provojnë ta kuptojnë një koncept të ri, që gjëja e fundit që ju duhet është një njeri tjeter të ju thotë, "A po e kuptoni këtë?" Dhe kjo më kishte ndodhur me kushërinjtë e mi më parë, dhe tani ata thjeshtë mund ta bëjnë këtë në dhomën e tyre vetëm.
The other thing that happened is -- I put them on YouTube just -- I saw no reason to make it private, so I let other people watch it, and then people started stumbling on it, and I started getting some comments and some letters and all sorts of feedback from random people around the world. These are just a few. This is actually from one of the original calculus videos. Someone wrote it on YouTube, it was a YouTube comment: "First time I smiled doing a derivative."
Një gjë tjetër që ndodhi është -- I vendosa në YouTube vetëm ngase -- nuk pashë ndonjë arsye për ti bërë private, Pra i lejova njerëzit e tjerë t'i shikojnë ato, dhe atëherë njerëzit filluan t'i shikojnë ato, pastaj unë fillova të pranoj komente dhe disa letra me shumëllojshmëri vlerësimesh nga njerëzit e zakonshëm nga e gjithë bota. Dhe këto janë vetëm disa prej tyre. Kjo faktikisht është nga një video e herëshme e analizës matematikore. Dhe disa prej tyre më shkruan në YouTube -- ishte një koment nga atje: "Hera e parë që kam qeshur duke nxjerrë derivativin e një funksioni."
(Laughter)
(Të qeshura)
Let's pause here. This person did a derivative, and then they smiled.
Dhe le të pauzojmë këtu. Ky person nxorri një derivativë dhe pastaj qeshi.
(Laughter)
Dhe në përgjigje të po të njëjtit koment --
In response to that same comment -- this is on the thread, you can go on YouTube and look at the comments -- someone else wrote: "Same thing here. I actually got a natural high and a good mood for the entire day, since I remember seeing all of this matrix text in class, and here I'm all like, 'I know kung fu.'"
mund të shkoni në YouTube dhe t'i shikoni këto komente -- dikush tjetër shkroi: "E njëjta gjë më ndodhi edhe mua." Kjo më dha disponim të mirë për gjithë ditën. Ngase më kujtohet të gjitha tekstet e algjebrës me matrikse në klasë, dhe ja ku isha thuajse dija "kung fu".
(Laughter)
(Të qeshura)
We get a lot of feedback along those lines. This clearly was helping people. But then, as the viewership kept growing and kept growing, I started getting letters from people, and it was starting to become clear that it was more than just a nice-to-have. This is just an excerpt from one of those letters: "My 12 year-old son has autism, and has had a terrible time with math. We have tried everything, viewed everything, bought everything. We stumbled on your video on decimals, and it got through. Then we went on to the dreaded fractions. Again, he got it. We could not believe it. He is so excited." And so you can imagine, here I was, an analyst at a hedge fund -- it was very strange for me to do something of social value.
Ne morëm shumë vlerësime gjatë gjithë kësaj kohe. Kjo thjeshtë ishte duke i ndihmuar njerëzit. Mirëpo përderisa shikueshmëria e këtyre videove sa vinte e shtohej, fillova të pranoj letra nga njerëzit, dhe kishte filluar të më behej e qartë se videot ishin më shumë se sa diçka thjeshtë për t'i pasur aty. Ky është vetëm një fragment nga njëra prej këtyre letrave. "Djali im është 12 vjeç dhe vuan nga autizmi ai ka shumë probleme me matematikën. Kemi provuar gjithçka, shikuar gjithçka, blerë gjithçka. Filluam me videon tënde në lidhje me decimalet dhe i kaloi. Pastaj filluam në thyesat e frikshme. Prapë ai i kuptoi. S'mund të besonim. Ai është shumë i gëzuar." Pra mund të imagjinoni, këtu isha unë, një analist në një fund invesimesh. Ishte shumë e çuditshme për mua të beja diçka me vlerë për shoqërinë.
(Laughter)
(Të qeshura)
(Applause)
(Duartrokitje)
But I was excited, so I kept going. And then a few other things started to dawn on me; that not only would it help my cousins right now, or these people who were sending letters, but that this content will never grow old, that it could help their kids or their grandkids. If Isaac Newton had done YouTube videos on calculus, I wouldn't have to.
Mirëpo isha i gëzuar kështu që vazhdova. Pastaj disa gjëra tjera filluan të më sillen nëpër kokë. Që jo vetëm se do t'i ndihmonin kushërinjët e mi, apo njerëzit që po më dërgonin letra, mirëpo që ky material nuk do të plakej kurrë, do të ndihmonte fëmijët e tyre apo fëmijët e fëmijëve të tyre. Nëse Isak Njutoni do të kishte bërë video në YouTube në lidhje me analizën matematikore, unë nuk do të kisha përse t'i bëja përsëri.
(Laughter)
(Të qeshura)
Assuming he was good. We don't know.
Nëse supozojmë që ai shpjegonte gjërat mirë. Ne nuk e dimë këtë.
(Laughter)
(Të qeshura)
The other thing that happened -- and even at this point, I said, "OK, maybe it's a good supplement. It's good for motivated students. It's good for maybe home-schoolers." But I didn't think it would somehow penetrate the classroom. Then I started getting letters from teachers, and the teachers would write, saying, "We've used your videos to flip the classroom. You've given the lectures, so now what we do --" And this could happen in every classroom in America tomorrow -- "what I do is I assign the lectures for homework, and what used to be homework, I now have the students doing in the classroom."
Gjëja tjetër që ndodhi -- madje edhe në këtë pikë, thashë, "Ndoshta është një material shtesë i mirë. është i mirë për nxënësit e motivuar. I mirë ndoshta për ca nxënës që shkollohen në shtëpi". Mirëpo nuk e kisha menduar se do të ishte diçka që do të depërtonte nëpër shkolla e klasa. mirëpo pastaj fillova të pranoj letra nga mësuesit. Dhe mësuesit më shkruanin dhe thoshin, "Kemi përdorur videot e tua për ta rrokullisur klasën. Ju keni dhënë ligjeratën, pra çfarë bëjmë ne.." -- dhe kjo mund të ndodh në secilën klasë nesër në Amerikë -- " .. çfarë unë bëj është që iu jap nxënësve ligjeratën tënde për detyrë shtëpie, dhe çfarë ishte për detyrë shtëpie më parë, tani nxënësit e bëjnë në klasë."
And I want to pause here --
Dhe dëshiroj të pauzoj këtu --
(Applause)
(Duartrokitje)
I want to pause here, because there's a couple of interesting things. One, when those teachers are doing that, there's the obvious benefit -- the benefit that now their students can enjoy the videos in the way that my cousins did, they can pause, repeat at their own pace, at their own time. But the more interesting thing -- and this is the unintuitive thing when you talk about technology in the classroom -- by removing the one-size-fits-all lecture from the classroom, and letting students have a self-paced lecture at home, then when you go to the classroom, letting them do work, having the teacher walk around, having the peers actually be able to interact with each other, these teachers have used technology to humanize the classroom. They took a fundamentally dehumanizing experience -- 30 kids with their fingers on their lips, not allowed to interact with each other. A teacher, no matter how good, has to give this one-size-fits-all lecture to 30 students -- blank faces, slightly antagonistic -- and now it's a human experience, now they're actually interacting with each other.
Dëshiroj të pauzoj këtu për një sekond, sepse janë disa gjëra shumë interesante këtu. Një, kur këta mësues janë duke e bërë këtë, sigurisht që është një përfitim -- përfitimi tani është se nxënsit e tyre mund të kënaqen duke i shikuar videot në mënyrën që kushërinjët e mi e kanë berë. Mund ta pauzojnë, kthejnë mbrapsht në kohën e tyre, në vendin e tyre. Mirëpo gjëja më interesante është -- që kjo gjë duket se nuk ka shumë kuptim kur flasim për teknologjinë në klasa -- duke i hequr ligjeratat e zakonshme nëpër klasa dhe duke u lejuar nxënësve që të dëgjojnë ligjeratat me shpejtësinë që duan në shtëpi, dhe kur arrijnë në klasë të bëjnë detyrat aty, duke pasur mësusin që ecën perrreth, duke lënë që nxënësit të bashkëpunojnë me njëri-tjetrin, këta mësues kanë përdorur teknologjinë për të humanizuar klasat. Ata morën një përvojë thellësisht dehumaizuese -- 30 fëmijë me gishtat e tyre në buzë, që nuk lejoheshin të bashkëpunonin me njëri-tjetrin. Një mësues, s'ka rëndësi sa i mirë që është, i duhet të jap të njëjtin mësim për të gjithë klasën për 30 nxënës -- fytyra boshe, antagonike -- dhe tani është shndërruar në një përvojë humane. Tani ata faktikisht bashkëpunojnë me njëri-tjetrin.
So once the Khan Academy -- I quit my job, and we turned into a real organization -- we're a not-for-profit -- the question is, how do we take this to the next level? How do we take what those teachers were doing to its natural conclusion? And so, what I'm showing over here, these are actual exercises that I started writing for my cousins. The ones I started were much more primitive. This is a more competent version of it. But the paradigm here is, we'll generate as many questions as you need, until you get that concept, until you get 10 in a row. And the Khan Academy videos are there. You get hints, the actual steps for that problem, if you don't know how to do it. The paradigm here seems like a very simple thing: 10 in a row, you move on. But it's fundamentally different than what's happening in classrooms right now.
Pra kur u formua Khan Academy -- unë lashë punen time dhe u bëmë një organizatë reale -- jo-profitabile -- pyetja është se si do ta dërgojmë këtë në nivelin tjetër? Si të dërgojmë atë që këta mësues po bëjnë në përfundimin natural? Ajo që jam duke iu treguar këtu, këto janë detyra që pata filluar t'i shkruaj për kushërinjtë e mi. Ata që fillimisht pata shkruar ishin më primitive. Ky është një version më i ndërlikuar. Mirëpo ideja është këtu që të nxjerrim aq pyetje sa duhen gjersa të kuptosh atë koncept, gjersa të nxjerrësh 10 në rresht. Dhe videot e Khan Academy janë aty. Ju merrni udhëzim hap pas hapi për atë detyrë, nëse nuk e di si ta bësh. Mirëpo ideja këtu duket e thjeshtë: 10 në një rresht, dhe më pas ju vazhdoni. Mirëpo kjo është shumë ndryshe nga ajo që ndodh në klasa tani. Në një klasë të zakonshme,
In a traditional classroom, you have homework, lecture, homework, lecture, and then you have a snapshot exam. And that exam, whether you get a 70 percent, an 80 percent, a 90 percent or a 95 percent, the class moves on to the next topic. And even that 95 percent student -- what was the five percent they didn't know? Maybe they didn't know what happens when you raise something to the zeroth power. Then you build on that in the next concept. That's analogous to -- imagine learning to ride a bicycle. Maybe I give you a lecture ahead of time, and I give you a bicycle for two weeks, then I come back after two weeks, and say, "Well, let's see. You're having trouble taking left turns. You can't quite stop. You're an 80 percent bicyclist." So I put a big "C" stamp on your forehead --
ju keni disa detyra të shtëpisë, detyra shtëpie, ligjerata, detyra shtëpie, ligjerata, dhe pastaj keni një provim të shkurtër. dhe provimi, pa marrë parasysh se a mirrni 70 përqind, apo 80 përqind, apo 90 ose 95 përqind, klasa vazhdon në temën tjetër. Dhe madje 95 përqind e studentve, çfarë ishte pesë përqindshi që ata nuk e kishin ditur? Ndoshta nuk e dinin se çka ndodhë kur ne ngrejmë diçka në fuqinë zero. Dhe kështu vazhdon të ndërtosh konceptin tjetër. Kjo është analogji me këtë imagjinoni sikur të mësoni se si ta ngisni një bicikletë, ta zëmë se ju jap një mësim përpara, dhe ju jap atë bicikletë për dy javë. Dhe pastaj kthehem pas dy jave, dhe ju them, "Pra të shohim. ju keni probleme me kthimin majtas. Nuk mundeni të ndaloheni. Ju jeni 80 përqind një biciklist." Pra ju vendosi një C të madhe në ballë
(Laughter)
dhe them, "Ja mirrni këtë bicikletë me një rrotë."
and then I say, "Here's a unicycle."
(Laughter)
Mirëpo edhe pse kjo tingëllon qesharake,
But as ridiculous as that sounds, that's exactly what's happening in our classrooms right now. And the idea is you fast forward and good students start failing algebra all of the sudden, and start failing calculus all of the sudden, despite being smart, despite having good teachers, and it's usually because they have these Swiss cheese gaps that kept building throughout their foundation. So our model is: learn math the way you'd learn anything, like riding a bicycle. Stay on that bicycle. Fall off that bicycle. Do it as long as necessary, until you have mastery. The traditional model, it penalizes you for experimentation and failure, but it does not expect mastery. We encourage you to experiment. We encourage you to fail. But we do expect mastery.
kjo është saktësisht ajo që po ndodhë në klasat tona tani. Dhe ideja është që ju të përparoni dhe nxënsit e mirë fillojnë të ngelin në algjebër shumë shpejt e gjithashtu fillojnë të ngelin në analizë matematikore përnjeherësh, edhe pse janë të mençur, edhe pse kanë mësues të mirë, është zakonisht sepse kanë këto hapësira boshe të cilat kanë vazhduar të rriten gjatë gjithë kohës. Pra modeli ynë është mësimi i matematikës në menyrën që mësojmë çdo gjë tjetër, sikurse mënyra që mësoni se si të ngisni një bicikletë. Qëndro në bicikletë. Rrëzohu nga bicileta. Bëje sa herë të duash derisa e keni përfeksionuar atë. Modeli i zakonshëm, të ndëshkon ty për eksperimente dhe gabime, mirëpo as nuk pret prej teje perfeksionisëm. Ne ju nxisim të eksperimentoni. Gjithashtu edhe të dështoni. Mirëpo ne presim të perfeksionoheni.
This is just another one of the modules. This is trigonometry. This is shifting and reflecting functions. And they all fit together. We have about 90 of these right now. You can go to the site right now, it's all free, not trying to sell anything. But the general idea is that they all fit into this knowledge map. That top node right there, that's literally single-digit addition, it's like one plus one is equal to two. The paradigm is, once you get 10 in a row on that, it keeps forwarding you to more and more advanced modules.
Ky është një tjetër modul. Kjo është trigonometri. Kjo është zhvendosja dhe pasqyrimi i funksioneve. Dhe të gjitha bëhen së bashku. Kemi rreth 90 prej tyre tani. Dhe mund të vizitoni faqen edhe tani. Nuk ju duhet të paguani asgjë, është e gjitha pa pagesë. Mirëpo ideja kryesore është se të gjitha bien në të njejtën kategori. Nyja atje lartë shpjegon mbledhjen e numrave njëshifror. Është për shembull një plus një është i barabartë me dy. Dhe ideja është që sapo të mirrni 10 në rresht në këtë vazhdon të iu dërgojë në module gjithnjë më të avancuara. Pra nëse e mbani hartën e diturisë tutje poshtë,
Further down the knowledge map, we're getting into more advanced arithmetic. Further down, you start getting into pre-algebra and early algebra. Further down, you start getting into algebra one, algebra two, a little bit of precalculus. And the idea is, from this we can actually teach everything -- well, everything that can be taught in this type of a framework. So you can imagine -- and this is what we are working on -- from this knowledge map, you have logic, you have computer programming, you have grammar, you have genetics, all based off of that core of, if you know this and that, now you're ready for this next concept. Now that can work well for an individual learner, and I encourage you to do it with your kids, but I also encourage everyone in the audience to do it yourself. It'll change what happens at the dinner table.
ne jemi duke ju dërguar në aritmetikë më të avancuar. Edhe më poshtë, filloni në para-algjebër dhe algjebër fillestare. Edhe më poshtë vozhdoni në Algjebrën 1 dhe 2, pastaj pak analize bazë matematikore. Dhe ideja është që nga kjo ne mund të mësojmë çdo gjë -- pra çdo gjë që mund të ligjerohet në këtë lloj kornize. Mund ta imagjinoni-- dhe kjo është ajo qe ne jemi duke punuar -- nga harta e diturisë ju keni logjikë, ju keni programim kompjuterik, pastaj gramatikë, gjenetikë, dhe bazamenti i të gjitha këtyre është që, nëse i dini këto apo ato, tani ju jeni gati për konceptin tjetër. Tani kjo gjë mund të funksionojë mirë për dikë që mëson vetë, dhe unë ju nxis juve ta bëni këtë me fëmijët tuaj, mirëpo po ashtu ju nxis të gjithë juve në që jeni këtu ta bëni këtë edhe për vete. Do të ndryshojë atë që ndodhë në tryezën e drekës.
But what we want to do is use the natural conclusion of the flipping of the classroom that those early teachers had emailed me about. And so what I'm showing you here, this is data from a pilot in the Los Altos school district, where they took two fifth-grade classes and two seventh-grade classes, and completely gutted their old math curriculum. These kids aren't using textbooks, or getting one-size-fits-all lectures. They're doing Khan Academy, that software, for roughly half of their math class. I want to be clear: we don't view this as a complete math education. What it does is -- this is what's happening in Los Altos -- it frees up time -- it's the blocking and tackling, making sure you know how to move through a system of equations, and it frees up time for the simulations, for the games, for the mechanics, for the robot-building, for the estimating how high that hill is based on its shadow.
Mirëpo ajo që ne dëshirojmë të bejmë është të përdorim rezultatin natyral të ndryshimit të kalasave për të cilën gjë ata mësuesit më kishin shkruar mua në fillim. Dhe ajo që po ju shfaq juve këtu, këto janë faktikisht të dhëna nga një projekt në një shkollë në rrethin e Los Altos, ku kanë marrë dy klasa të pesta dhe dy të shtata dhe komplet ndërruan planin mësimor të matematikës. Këta fëmijë nuk janë duke përdorur libra më, nuk janë duke ndejtur ligjerata të llojit të mëparshëm. Ata janë duke ndjekur Khan Academy, me këtë program kompjuterik, për rreth gjysmën e lëndës së matematikes. Dhe më duhet ta bëj të qartë se ne nuk e shohim këtë si materiali komplet i matematikës. Ajo që bën është që liron kohë dhe kjo është ajo që po ndodhë në Los Altos. Kjo është blokim dhe mësim, të jemi të sigurtë se a dimë të kalojmë një sistem ekuacionesh, dhe kjo na liron kohë që t'iu dedikojmë simulimit e lojërave, mekanikës, ndërtimit të robotëve, pastaj për të llogaritur sa e lartë është ajo kodër duke u bazuar në hijen e saj.
And so the paradigm is the teacher walks in every day, every kid works at their own pace -- this is actually a live dashboard from the Los Altos school district -- and they look at this dashboard. Every row is a student. Every column is one of those concepts. Green means the student's already proficient. Blue means they're working on it -- no need to worry. Red means they're stuck. And what the teacher does is literally just say, "Let me intervene on the red kids." Or even better, "Let me get one of the green kids, who are already proficient in that concept, to be the first line of attack, and actually tutor their peer."
Dhe ideja është që mësuesit vijnë çdo ditë, secili fëmijë mëson në kohën e vetë -- dhe kjo është një tabelë drejtpërdrejt nga shkolla e rrethit të Los Altos -- dhe ata e shikojnë këtë tabelë. Secili rresht është një nxënës. Secila kolonë është një konceptet për të cilat folëm. E gjelbërta ka kuptimin që nxënësi e ka kuptuar atë koncept. E kaltërta do të thotë që nxënësi është duke punuar -- s'ka nevojë të brengoseni. e kuqja do të thotë që ata kanë probleme me atë koncept. Dhe mësuesi thjeshtë thotë, "Do të ndërhyj tek fëmijët me ngjyrë të kuqe." Apo edhe më mirë, "Do të shkojë të marrë fëmijët me ngjyrë të gjelbër të cilët e kanë kuptuar mirë atë koncept që të shkojnë ata vetë dhe t'i mësojnë bashkëmoshatarët e tyre."
(Applause)
(Duartrokitje)
Now, I come from a very data-centric reality, so we don't want that teacher to even go and intervene and have to ask the kid awkward questions: "What don't you understand? What do you understand?" and all the rest. So our paradigm is to arm teachers with as much data as possible -- data that, in any other field, is expected, in finance, marketing, manufacturing -- so the teachers can diagnose what's wrong with the students so they can make their interaction as productive as possible. Now teachers know exactly what the students have been up to, how long they've spent each day, what videos they've watched, when did they pause the videos, what did they stop watching, what exercises are they using, what have they focused on? The outer circle shows what exercises they were focused on. The inner circle shows the videos they're focused on. The data gets pretty granular, so you can see the exact problems the student got right or wrong. Red is wrong, blue is right. The leftmost question is the first one the student attempted. They watched the video over there. And you can see, eventually they were able to get 10 in a row. It's almost like you can see them learning over those last 10 problems. They also got faster -- the height is how long it took them.
Tani unë bazohem shumë në të dhëna, kështu që ne madje nuk duam që mësuesit të shkojnë dhe të intervenojnë dhe të pyesin fëmijet pyetje të cilat i vënë ata në pozitë të vështirë: "Oh çfarë nuk po kuptoni?" apo "Çfarë po kuptoni?" dhe të gjitha të tjerat. Pra ideja jonë është që të furnizojmë mësuesit me sa më shumë të dhëna që të jetë e mundur të dhëna që në fakt në secilën fushë janë të domosdoshme, si për shembull në fushat e financave, marketingut apo prodhimit -- dhe kështu që mësuesit do të mund të dinë se çfarë konceptesh nuk kuptohen nga nxënësit në mënyrë që të bejnë bashkëpunimin e tyre sa më produktivë që të jetë e mundur. Pra tani mësuesit e dinë saktësisht se në ç'pozitë ndodhen nxënësit, sa kohë kanë shpenzuar duke ndjekur ligjeratat, cilat mësime i kanë ndjekur, kur e kanë ndaluar ndonjë mësim dhe cilat mësime kanë ndaluar së ndjekuri, cilat detyra janë duke i përdorur, dhe në çfarë janë fokusuar? Rrethi i jashtëm tregon se në cilat detyra janë fokusuar nxënësit. Ndërsa rrethi i brendshëm tregon se në cilat video janë fokusuar po ashtu. Dhe të dhënat vijnë e ngjajnë me grimcat pra mësuesit mund të shohin saktësisht detyrat të cilat nxënsit i kanë përfunduar mirë dhe ato që s'i kanë përfunduar mirë. E kuqja është gabim, e kaltërta është në rregull. Pyetja në anën e majtë është pyetja e parë që nxënësi ka provuar. Ata shikuan videon mu aty. Dhe mund të shihni, eventualisht ata nxorën 10 rreshtazi. Është sikurse t'i shikosh se si ata mësojnë përgjatë zgjidhjes së 10 detyrave të fundit. Ata gjithashtu rritën shpejtësinë. Lartësia tregon se sa kohë iu ka marrë zgjidhja e detyrave.
When you talk about self-paced learning, it makes sense for everyone -- in education-speak, "differentiated learning" -- but it's kind of crazy, what happens when you see it in a classroom. Because every time we've done this, in every classroom we've done, over and over again, if you go five days into it, there's a group of kids who've raced ahead and a group who are a little bit slower. In a traditional model, in a snapshot assessment, you say, "These are the gifted kids, these are the slow kids. Maybe they should be tracked differently. Maybe we should put them in different classes." But when you let students work at their own pace -- we see it over and over again -- you see students who took a little bit extra time on one concept or the other, but once they get through that concept, they just race ahead. And so the same kids that you thought were slow six weeks ago, you now would think are gifted. And we're seeing it over and over again. It makes you really wonder how much all of the labels maybe a lot of us have benefited from were really just due to a coincidence of time.
Pra kur flet për të mësuarit në kohë vetanake, ka kuptim për secilin -- në edukim dhe në të mësuar -- mirëpo është paksa marramëndëse kur e sheh në klasë. Sepse çdo herë që e kemi bërë këtë, në secilën klasë ku e kemi bërë këtë, vërejmë gjatë gjithë kohës që pas rreth pesë ditësh që e vëmë këtë në praktikë, ka një grup fëmijësh të cilët kanë vazhduar tutje para të tjerëve dhe ka një grup fëmijësh të cilët janë paksa më të ngadalshëm. Kurse në modelin tradicional, kur bën vlerësimin me anë të testit, ju thoni, " ka fëmijë më të talentuar, dhe fëmijë më të ngadalshëm. Ndoshta duhet të përcillen më ndryshe. Ndoshta duhet t'i vendosim ata në klasa të ndryshme." Mirëpo ku lejon secilin nxënës të punojë me ritmin e vet të kohës -- dhe këtë fenomen e vërejmë gjatë gjithë kohës -- ju shihni nxënes të cilët kanë marrë pak më tepër kohë në njërin apo tjetrin koncept, mirëpo sapo të kuptojnë mirë atë koncept, ata vetëm vazhdojnë përpara. Pra të njejtët fëmijë për të cilët mendohej të ishin të ngadalshem gjashtë javë më parë, tani mendohet që janë të talentuar. Këtë e vërejmë gjatë gjithë kohës. Dhe të benë vërtet të mendosh sa shumë prej cilësive që ndoshta secili nga ne kemi përjetuar ishin pothuajse vetem një koincidencë e kohës.
Now as valuable as something like this is in a district like Los Altos, our goal is to use technology to humanize, not just in Los Altos, but on a global scale, what's happening in education. And that brings up an interesting point. A lot of the effort in humanizing the classroom is focused on student-to-teacher ratios. In our mind, the relevant metric is: student-to-valuable-human-time- with-the-teacher ratio. So in a traditional model, most of the teacher's time is spent doing lectures and grading and whatnot. Maybe five percent of their time is sitting next to students and working with them. Now, 100 percent of their time is. So once again, using technology, not just flipping the classroom, you're humanizing the classroom, I'd argue, by a factor of five or 10.
Tani diçka me vlerë sikurse kjo në një rreth sikurse Los Altos, qëllimi ynë është të përdorim teknologjinë për të humanizuar, jo vetëm në Los Altos, mirëpo në përgjithësi në botë, atë që po ndodhë në edukim. Dhe kjo faktikisht sjellë një pikë interesante. Shumë nga mundimet e bëra për të humanizuar klasat janë fokusuar në proporcionin nxënës-mësues. Në kokën tonë, matësi i përshtatshëm është proporcioni i nxënësve që shpenzojnë kohë të vlefshme humane - në raport me mësuesit e tyre. Pra në modelin tradicionalë, shumica e kohës së mësuesve është shpenzuar duke dhënë ligjerata dhe duke korigjuar e notuar. Ndoshta vetem pesë përqind e kohës së tyre është shpenzuar në uljen me nxënësin dhe punën direkte me të. Tani 100 përqind e kohës së tyre shpenzohet në këtë mënyrë. Pra edhe një herë, duke përdorur teknologjinë dhe jo vetëm duke rrokullisur klasën, ne po humanizojnë klasat, do të thoja unë, pesë apo dhjetë fish.
As valuable as that is in Los Altos, imagine what it does to the adult learner, who's embarrassed to go back and learn stuff they should have known before going back to college. Imagine what it does to a street kid in Calcutta, who has to help his family during the day, and that's the reason he or she can't go to school. Now they can spend two hours a day and remediate, or get up to speed and not feel embarrassed about what they do or don't know. Now imagine what happens where -- we talked about the peers teaching each other inside of a classroom. But this is all one system. There's no reason why you can't have that peer-to-peer tutoring beyond that one classroom. Imagine what happens if that student in Calcutta all of the sudden can tutor your son, or your son can tutor that kid in Calcutta. And I think what you'll see emerging is this notion of a global one-world classroom. And that's essentially what we're trying to build.
Dhe aq me vlerë sa ajo është në Los Altos, imagjinonin se ç'do të thoshte kjo për të rriturit që duan të mësojnë por të cilët ndjejnë turp të kthehen dhe të mësojnë gjëra të cilat është dashur t'i mësonin para se t'iu ktheheshin studimeve universitare. Imagjinoni se çfarë i bën një fëmiu në rrugët e Kalkutës të cilit i duhet të ndihmojë familjen e tij gjatë gjithë ditës, dhe kjo është arsyeja përse nuk mund të shkojë në shkollë. Tani mund të shpenzojnë dy orë në ditë që përmirësohen, apo të zënë hapin pa ndjerë turp për ato që dinë apo nuk dinë. Tani imagjinoni se çfarë ndodhë kur - sikurse folëm, nxënësit fillojnë të mësojnë njëri-tjetrin brenda një klase. Mirëpo ky është i gjithi një sistem i vetëm. Nuk ka asnjë arsyeje përse nuk mund të kesh atë mësim nga nxënësi te nxënësi përtej asaj klase të vetme. Imagjinoni se çfarë ndodhë nëse ai nxënës në Kalkuta papritmas mund të mësojë fëmiun tuaj, apo fëmiu juaj mund të mësojë atë fëmi në Kalkuta? Dhe mendoj se ajo që do të shihni tek shfaqet është ky nocion i një klase të vetme botërore të përbashkët. Dhe kjo në esencë është ajo që ne po mundohemi të ndërtojmë.
Thank you.
Faleminderit.
(Applause)
(Duartrokitje)
Bill Gates: I'll ask about two or three questions.
Salman Khan: Oh, OK.
(Applause continues)
(Applause ends)
Bill Gates: Kam parë disa nga gjërat të cilat jeni duke i bërë në sistemin tuaj
BG: I've seen some things you're doing in the system, that have to do with motivation and feedback -- energy points, merit badges. Tell me what you're thinking there.
që kanë të bëjnë me motivimin dhe vlerësimin -- pikat e energjisë dhe simbolet e meritës. Me trego se çfarë po mendoni në atë drejtim.
SK: Oh yeah. No, we have an awesome team working on it. I have to be clear, it's not just me anymore. I'm still doing all the videos, but we have a rock-star team doing the software. We've put a bunch of game mechanics in there, where you get badges, we're going to start having leader boards by area, you get points. It's actually been pretty interesting. Just the wording of the badging, or how many points you get for doing something, we see on a system-wide basis, like tens of thousands of fifth-graders or sixth-graders going one direction or another, depending what badge you give them.
SK: Oh po. Jo, ne kemi një ekip të shkelqyer duke punuar në të. Duhet ta bejmë të qartë, nuk jam vetëm unë duke punuar në këtë gjë më. Unë ende jam duke i bërë të gjitha videot, mirëpo kemi një ekip të shkëlqyer që bën programimin. Po, kemi bërë një grumbull lojërash mekanike aty ku ju mund të përfitoni këto simbole merite, ne do të fillojmë të kemi një bord zone ku përfitojnë të gjithë me pikë. Faktikisht ka qenë shumë interesante. Vetëm fjalët e simboleve të meritës apo sa pikë fitoni duke bërë diçka shohim në sistemin e gjerë, me dhjetëra mijëra nxënës nga klasa e pestë dhe e gjashtë duke u renditur nga një drejtim apo në tjetrin, varësisht se çfarë simboli merite u jep.
(Laughter)
(Të qeshura)
BG: And the collaboration you're doing with Los Altos, how did that come about?
BG: Dhe bashkëpunimi që jeni duke bërë me Los Altos, Si erdhi?
SK: Los Altos, it was kind of crazy. Once again, I didn't expect it to be used in classrooms. Someone from their board came and said, "What would you do if you had carte Blanche in a classroom?" I said, "Well, every student would work at their own pace, on something like this, we'd give a dashboard." They said, "This is kind of radical. We have to think about it." Me and the rest of the team were like, "They're never going to want to do this." But literally the next day they were like, "Can you start in two weeks?"
SK: Lost Altos, ishte paksa e çuditshme. Edhe një herë, nuk e prisja të përdorej nëpër klasa. Dikush nga bordi erdhi dhe na tha, "Çfarë do të bëje po të kishe kartën e bardhë për në klasë?" Dhe unë thashë, "Unë do të doja që secili nxënës të punojë në mënyrë individuale sikurse kjo që ndodh tani, dhe ne do iu ipnim një tabelë me të dhëna." Dhe na thanë, "kjo është paksa radikale. Ne duhet të mendojmë paksa rreth kësaj." Dhe une dhe pjesa tjetër e ekipit menduam, "Ata kurrë nuk do të duan të pranojnë këtë." Mirëpo ditën tjetër na thanë, "A mundeni të filloni pas dy javësh?"
(Laughter)
(Të qeshura)
BG: So fifth-grade math is where that's going on right now?
BG: Pra matematika e klasës së pestë është ajo që jeni duke bërë tani?
SK: It's two fifth-grade classes and two seventh-grade classes. They're doing it at the district level. I think what they're excited about is they can follow these kids, not only in school; on Christmas, we saw some of the kids were doing it. We can track everything, track them as they go through the entire district. Through the summers, as they go from one teacher to the next, you have this continuity of data that even at the district level, they can see.
SK: Janë dy klasa të pesta dha dy klasa të shtata. Dhe janë duke e bërë këtë në nivel të rrethit. Mendoj se arësyja përse janë të kënaqur është sepse mund t'i monitorojnë këta fëmijë. Nuk është gjë që ndodhë vetëm në shkollë. Ne kemi parë që bile edhe në Krishtlindje kishte fëmijë duke bërë atë. Dhe ne mund të përcjellim çdo gjë. Ndaj de fakto mund t'i përcjellin të gjithë fëmijët në gjithë rrethin. Në verë, derisa lëvizin nga njëri mësues në tjetrin, keni një vazhdueshmëri të dhënash që madje edhe nivel rrethi mund të shihet.
BG: So some of those views we saw were for the teacher to go in and track actually what's going on with those kids. So you're getting feedback on those teacher views to see what they think they need?
Bg: Pra disa nga këto pamje qe pamë ishin për mësuesit për t'u kyqur dhe shikuar se çfarë po ndodh me këta fëmijë. Pra ju po mirrni vlerësime nga shikimet nga ana e mësuesve për të parë se çfarë po mendojnë ata?
SK: Oh yeah. Most of those were specs by the teachers. We made some of those for students so they could see their data, but we have a very tight design loop with the teachers themselves. And they're saying, "Hey, this is nice, but --" Like that focus graph, a lot of the teachers said, "I have a feeling a lot of the kids are jumping around and not focusing on one topic." So we made that focus diagram. So it's all been teacher-driven. It's been pretty crazy.
SK: Po, shumica prej këtyre shikuesve ishin mësues. Ne kemi bërë disa prej këtyre për nxënësit të cilët mund të shohin të dhënat e tyre, mirëpo ne kemi një rreth të punuar shumë mirë për mësuesit. dhe mësuesit na thonë, për shembull për atë fokus-grafin, shumë mësues na thanë: "Në rregull, kjo është shumë mirë, mirëpo kemi ndjesinë që shumë fëmijë janë duke lëvizuar rreth e qark dhe nuk janë duke u fokusuar në një temë." Pra ne bëmë këtë diagramin e fokusit. Pra e gjitha bëhet sipas ideve e sugjerimeve të mësuesve.
BG: Is this ready for prime time? Do you think a lot of classes next school year should try this thing out?
Ka qenë shumë interesante. BG: A është gati për t'u përhapur? A mendon se shumë klasa vitin e ardhshëm duhet të fillojnë të punojnë në të?
SK: Yeah, it's ready. We've got a million people on the site already, so we can handle a few more.
SK: Po, është gati. Kemi një milionë njerëz që veç e përdorin faqen tonë të internetit, kështu që mund t'i mbajmë edhe disa më shumë.
(Laughter)
(Të qeshura)
No, no reason why it really can't happen in every classroom in America tomorrow.
Jo, s'ka pra arsye përse të mos ndodhë në secilën klasë në Amerikë duke filluar që nesër.
BG: And the vision of the tutoring thing. The idea there is, if I'm confused about a topic, somehow right in the user interface, I'd find people who are volunteering, maybe see their reputation, and I could schedule and connect up with those people?
BG: Dhe vizioni i këtij mësimi. Pra ideja këtu është që nëse jam ngatërruar në një temë, diku në këtë faqe do të gjej njerëz të cilët janë duke dhënë mësim vullnetarisht në atë temë, ndoshta do të mund të shoh edhe reputacionin e tyre, dhe mund të kontaktoj dhe të lidhem me këta njerëz?
SK: Absolutely. And this is something I recommend everyone in this audience do. Those dashboards the teachers have, you can go log in right now and you can essentially become a coach for your kids, your nephews, your cousins, or maybe some kids at the Boys and Girls Club. And yeah, you can start becoming a mentor, a tutor, really immediately. But yeah, it's all there.
SK: Sigurisht. Dhe kjo është diçka që iu këshilloj secilit në audiencë të bëni. Këto tabela që mësuesit kanë, faktikisht ju mund të kyqeni në to qysh tani dhe mund të bëheni një mbikqyrës për fëmijet tuaj, apo kusherinjët tuaj dhe nipërit tuaj apo ndoshta fëmijët tek klubi i djemëve dhe vajzave. Dhe po, mund të filloni të bëheni këshilltar apo ndihmës mësues, menjëherë, pra qysh tani. Mirëpo, po, është e gjitha aty.
BG: Well, it's amazing. I think you just got a glimpse of the future of education.
BG: Mirë pra, është e mahnitëshme. Mendoj se ju sapo keni parë një paraqitje të shkurtër për të ardhmen e edukimit.
BG: Thank you. SK: Thank you.
Ju faleminderit. (SK: Faleminderit.)
(Applause)
(Duartrokitje)