Η ακαδημία Khan είναι ιδιαίτερα γνωστή για τη συλλογή από βίντεο που παρέχει, γι' αυτό λοιπον πριν προχωρήσω θα σας δείξω λίγο από ένα μοντάζ
Khan Academy is most known for its collection of videos, so before I go any further, let me show you a little bit of a montage.
(Βίντεο) Σάλμαν Καν: Έτσι η υποτείνουσα τώρα θα γίνει πέντε. Αυτά τα απολιθόματα τα βρίσκει κανείς μόνο σε αυτήν την περιοχή της Νότιας Αμερικής -- μια ωραία καθαρή ζώνη εδώ -- και σε αυτό το μέρος στην Αφρική. Μπορούμε να ολοκληρώσουμε ως προς την επιφάνεια και συνήθως το γράφουμε με κεφαλαίο σίγμα. Εθνική Συνέλευση: Δημιουργούν την Επιτροπή Δημόσιας Ασφάλειας, που ακούγεται σαν πολύ καλή επιτροπή. Παρατηρείστε ότι πρόκειται για μια αλδεΰδη, και είναι μια αλκοόλη. Ξεκινήστε να διακρίνετε μεταξύ των κύτταρα επίδρασης και των κυττάρων μνήμης. Ένας γαλαξίας. Εϊ, υπάρχει άλλος ένας γαλαξίας. Ωπ κοίτα, υπάρχει άλλος ένας γαλαξίας. Και σε δολλάρια, είναι τα 30 εκατομμυρια, συν τα 20 εκατομμυρια δολλάρια από τον Αμερικάνο κατασκευαστή. Αν αυτό δεν σας φαίνεται καταπληκτικό, τότε έιστε αναίσθητοι.
(Video) Salman Khan: So the hypotenuse is now going to be five. This animal's fossils are only found in this area of South America -- a nice clean band here -- and this part of Africa. We can integrate over the surface, and the notation usually is a capital sigma. National Assembly: They create the Committee of Public Safety, which sounds like a very nice committee. Notice, this is an aldehyde, and it's an alcohol. Start differentiating into effector and memory cells. A galaxy. Hey! There's another galaxy. Oh, look! There's another galaxy. And for dollars, is their 30 million, plus the 20 million dollars from the American manufacturer. If this does not blow your mind, then you have no emotion.
(Γέλια)
(Laughter)
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Τώρα υπάρχουν διαθέσιμα περίπου 2,200 βίντεο που καλύπτουν τα πάντα από βασική αριθμητική μέχρι και διανυσματικό απειροστικό λογισμό καθώς και αυτά που μόλις είδατε. Ένα εκατομμυριο μαθητές χρησιμοποιούν τη σελίδα κάθε μήνα, οπου παρακολουθούν από 100 μέχρι 200,000 βίντεο τη μέρα. Αλλά αυτό για το οποίο θα μιλήσουμε εδώ είναι πως θα πάμε στο επόμενο επίπεδο. Αλλά πριν από αυτό, Θέλω να μιλήσω λίγο για το πως ξεκίνησα. Όπως κάποιοι από εσάς ίσως ξέρετε, πριν πέντε περίπου χρόνια ήμουν αναλυτής σε ένα hedge fund. Και ήμουν στη Βοστόνη, και δίδασκα, από απόσταση, τα ξαδέρφια μου στη Νέα Ορλεάνη Άρχισα να ανεβάζω τα πρώτα βίντεο στο Youtube πραγματικά μονο σαν κάτι που ήταν καλό να υπάρχει, ένα απλό συμπλήρωμα για τα ξαδέρφια μου -- για να μπορούν να θυμηθούν κάτι από τα μαθήματα αν χρειαστεί.
(Live) SK: We now have on the order of 2,200 videos, covering everything from basic arithmetic, all the way to vector calculus, and some of the stuff that you saw up there. We have a million students a month using the site, watching on the order of 100 to 200,000 videos a day. But what we're going to talk about in this is how we're going to the next level. But before I do that, I want to talk a little bit about really just how I got started. And some of you all might know, about five years ago, I was an analyst at a hedge fund, and I was in Boston, and I was tutoring my cousins in New Orleans, remotely. And I started putting the first YouTube videos up, really just as a kind of nice-to-have, just kind of a supplement for my cousins, something that might give them a refresher or something.
Και μόλις έβαλα αυτά τα βίντεο στο Youtube, κάτι ενδιαφέρον συνέβη -- ή μάλλον, κάμποσα ενδιαφέροντα πράγματα συνέβησαν. Το πρώτο ήταν το πως φάνηκε στα ξαδέρφια μου. Μου είπαν ότι με προτιμούσαν στο Youtube παρά στην πραγματικότητα! (Γέλια) Και αφού ξεπέρασα αυτό το "πισώπλατο" χτύπημα, συνειδητοποίησα ότι βασικά υπήρχε κάτι πολύ σημαντικό σε αυτό. Έλεγαν ότι προτιμούσαν την βιντεοσκοπημένη έκδοση του ξαδέρφου τους από τον ξάδερφο τους. Στην αρχή ακούγεται περίεργο, αλλά όταν το σκεφτείς από τη δική τους μεριά, βγάζει πολύ νόημα. Έχουμε μια κατάσταση όπου μπορούν πια να σταματούν το μάθημα ή και να το επαναλαμβάνουν χωρίς να νιώθουν ότι μου τρώνε την ώρα. Αν πρέπει να κάνουν κάτι επανάληψη που θα έπρεπε να έχουν μάθει πριν μερικές εβδομάδες, ή χρόνια, δεν χρειάζεται να νιώσουν άσχημα ρωτώντας ξανά τον ξάδερφο τους. Μπορούν απλά να δουν τα βίντεο. Αν βαριούνται μπορούν να το προχωρήσουν. Μπορούν να τα βλέπουν στην ώρα και το ρυθμό που τους βολεύει. Και ίσως η λιγότερο εκτιμημένη πτυχή αυτού του πράγματος είναι το ότι την πρώτη φορά, την πρώτη πρώτη φορά που προσπαθείς να καταλάβεις ένα καινούριο θέμα, το τελευταίο πράγμα που χρειάζεσαι είναι κάποιος να σου λέει, "Καταλαβαίνεις;" Και αυτό ήταν που συνέβαινε με τα ξαδέρφια μου αρχικά. Και τώρα μπορούν απλά να το κάνουν μέσα από το δωμάτιο τους.
And as soon as I put those first YouTube videos up, something interesting happened. Actually, a bunch of interesting things happened. The first was the feedback from my cousins. They told me that they preferred me on YouTube than in person. (Laughter) And once you get over the backhanded nature of that, there was actually something very profound there. They were saying that they preferred the automated version of their cousin to their cousin. At first it's very unintuitive, but when you think about it from their point of view, it makes a ton of sense. You have this situation where now they can pause and repeat their cousin, without feeling like they're wasting my time. If they have to review something that they should have learned a couple of weeks ago, or maybe a couple of years ago, they don't have to be embarrassed and ask their cousin. They can just watch those videos; if they're bored, they can go ahead. They can watch at their own time and pace. Probably the least-appreciated aspect of this is the notion that the very first time that you're trying to get your brain around a new concept, the very last thing you need is another human being saying, "Do you understand this?" And that's what was happening with the interaction with my cousins before, and now they can just do it in the intimacy of their own room.
Το άλλο πράγμα που συνέβη είναι -- Τα έβαλα στο Youtube απλά -- Δεν υπήρχε λόγος να βάλω περιορισμούς στο ποιος μπορει να δεί το βίντεο, οπότε αφήσα και άλλους ανθρώπους να τα βλέπουν. Και τότε άνθρωποι άρχισαν να τα βρίσκουν. Και άρχισα να παίρνω σχόλια και μερικές επιστολές και κάθε είδους γνώμες από τυχαίους ανθρώπους από όλο τον κόσμο. Θα σας διαβάσω μερικά από τα σχόλια που πήρα. Αυτό είναι ένα σχόλιο από ένα από τα αρχικά βίντεο για ανάλυση. Κάποιος το έγραψε στο Youtube -- ήταν ένα σχόλιο στο Youtube: "Πρώτη φορά χαμογέλασα ενώ έκανα μία παράγωγο" (Γέλια) Ας μείνουμε λίγο σε αυτό. Αυτός ο άνθρωπος έκανε μία παράγωγο και μετά χαμογέλασε. Ύστερα απαντώντας στο ίδιο σχόλιο
The other thing that happened is -- I put them on YouTube just -- I saw no reason to make it private, so I let other people watch it, and then people started stumbling on it, and I started getting some comments and some letters and all sorts of feedback from random people around the world. These are just a few. This is actually from one of the original calculus videos. Someone wrote it on YouTube, it was a YouTube comment: "First time I smiled doing a derivative." (Laughter) Let's pause here. This person did a derivative, and then they smiled. (Laughter)
-- Μπορείτε να πάτε να δείτε αυτά τα σχόλια στο Youtube -- κάποιος άλλος έγραψε: "Το ίδιο και εγώ! ..." "...Βασικα μου έφτιαξε η διάθεση για ολόκληρη τη μέρα!" "... γιατί θυμάμαι πολύ καλά που έβλεπα ... " " ... όλα αυτό το κείμενο από πίνακες στην τάξη ... " " και να'μαι τώρα σαν να ξέρω kung fu!"
In response to that same comment -- this is on the thread, you can go on YouTube and look at the comments -- someone else wrote: "Same thing here. I actually got a natural high and a good mood for the entire day, since I remember seeing all of this matrix text in class, and here I'm all like, 'I know kung fu.'"
(Γέλια)
(Laughter)
Και παίρνουμε πολλά τέτοια παρόμοια σχόλια. Προφανώς τα βίντεο βοηθούσανε κόσμο. Αλλά τότε, καθώς η επισκεψιμότητα των βίντεο συνέχισε να αυξάνεται, Άρχισα να παίρνω γράμματα από ανθρώπους, και άρχισε να γίνεται φανερό ότι ήταν κάτι περισσότερο από κάτι "καλό για να υπάρχει" Αυτό είναι απλά ένα απόσπασμα από ένα από αυτά τα γράμματα. "Ο δωδεκάχρονος γιος μου έχει αυτισμό και τα πήγαινε χάλια στα μαθηματικά. Δοκιμάσαμε τα πάντα, είδαμε τα πάντα, αγοράσαμε τα πάντα. Πέσαμε πάνω στο βίντεο σου με τους δεκαδικούς και τα κατάλαβε. Τότε πήγαμε στα κλάσματα. Και πάλι τα κατάλαβε. Δεν το πιστεύαμε. Είναι τόσο ενθουσιασμένος." Όπως μπορείτε να φανταστείτε, εγώ ήμουν αναλυτής σε ένα hedge fund. Ήταν πρωτόγνωρο για μένα να κάνω κάτι με κοινωνική αξία.
We get a lot of feedback along those lines. This clearly was helping people. But then, as the viewership kept growing and kept growing, I started getting letters from people, and it was starting to become clear that it was more than just a nice-to-have. This is just an excerpt from one of those letters: "My 12 year-old son has autism, and has had a terrible time with math. We have tried everything, viewed everything, bought everything. We stumbled on your video on decimals, and it got through. Then we went on to the dreaded fractions. Again, he got it. We could not believe it. He is so excited." And so you can imagine, here I was, an analyst at a hedge fund -- it was very strange for me to do something of social value.
(Γέλια)
(Laughter)
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Αλλά ήμουν ενθουσιασμένος, και συνέχισα. Και τότε άρχισα να καταλαβαίνω και ορισμένα άλλα πράγματα. Ότι τώρα, δεν βοηθούσα μόνο τα ξαδέρφια μου, ή αυτούς που στέλνουν τα γράμματα, αλλά ότι αυτά τα βίντεο δεν θα παλιώσουν ποτέ, πως θα μπορούσαν να βοηθήσουν τα παιδιά τους ή τα εγγόνια τους. Αν ο Νεύτωνας είχε φτιάξει βίντεο για την ανάλυση, Δεν θα χρειαζόταν να το κάνω εγώ. (Γέλια) Υποθέτοντας ότι ήταν καλός. Δεν μπορούμε να ξέρουμε.
But I was excited, so I kept going. And then a few other things started to dawn on me; that not only would it help my cousins right now, or these people who were sending letters, but that this content will never grow old, that it could help their kids or their grandkids. If Isaac Newton had done YouTube videos on calculus, I wouldn't have to. (Laughter) Assuming he was good. We don't know.
(Γέλια)
(Laughter)
Το άλλο που συνέβη -- και ακόμα και σε αυτό το σημείο σκέφτηκα, "Εντάξει, ίσως είναι καλό βοήθημα. είναι καλό για τους καλούς μαθητές Ίσως είναι καλό και για να τα βλέπουν άνθρωποι που δεν πηγαίνουν στο σχολείο." Αλλά δεν σκέφτηκα ότι θα ήταν κάτι που θα εισέβαλε με κάποιο τρόπο στην τάξη. Αλλά τότε άρχισα να παίρνω γράμματα από καθηγητές. Έλεγαν στα γράμματά τους, " Χρησιμοποιούμε τα βίντεο σου στην τάξη. Μας έδωσες τις διαλέξεις, και τώρα αυτό που κάνουμε ... " και αυτό θα μπορούσε να συμβαίνει σε κάθε τάξη στην Αμερική αύριο, " ... αυτό που κάνω είναι να βάζω τις διαλέξεις για το σπίτι. Και αυτά που συνήθιζα να βάζω για το σπίτι, Τώρα τα κάνουμε στην τάξη."
The other thing that happened -- and even at this point, I said, "OK, maybe it's a good supplement. It's good for motivated students. It's good for maybe home-schoolers." But I didn't think it would somehow penetrate the classroom. Then I started getting letters from teachers, and the teachers would write, saying, "We've used your videos to flip the classroom. You've given the lectures, so now what we do --" And this could happen in every classroom in America tomorrow -- "what I do is I assign the lectures for homework, and what used to be homework, I now have the students doing in the classroom."
Και θέλω να μείνω εδώ για -- (Γέλια) Θέλω να μείνω εδώ για ένα δευτερόλεπτο, γιατί υπάρχουν μερικά ενδιαφέροντα πράγματα. Πρώτον, όταν το κάνουν αυτό οι καθηγητές, υπάρχε ένα προφανές όφελος -- το ότι τώρα οι μαθητές μπορούν να χαρούν τα βίντεο όπως τα ξαδέρφια μου. Μπορούν να διακόψουν, και να συνεχίσουν στο δικό τους ρυθμό, στο δικό τους χρόνο. Αλλά υπάρχει κάτι ακόμα πιο ενδιαφέρον -- και αυτό είναι το μη αυτονόητο πράγμα όταν μιλάμε για την τεχνολογία στην τάξη - ότι με το να σταματήσουμε να έχουμε ένα τρόπο διδασκαλίας για όλους τους μαθητές και να αφήνουμε τους μαθητές να παρακολουθούν διαλέξεις στο σπίτι, και μετά να δουλεύουν στην τάξη, μαζί με τον καθηγητή, ώστε να μπορούν να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, αυτοί οι καθηγητές έχουν χρησιμοποιήσει την τεχνολογία για να εξανθρωπίσουν την τάξη. Πήραν μια εντελώς μή διαπροσωπική εμπειρία - 30 παιδιά με τα δάχτυλά τους στα χείλη τους, που δεν επιτρέπεται να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Ένας δάσκαλος, καλός ή κακός, πρέπει να κάνει αυτό το μάθημα με συγκεκριμένο τρόπο σε 30 μαθητές -- κενά πρόσωπα, ελαφρά ανταγωνιστικοί -- και τώρα είναι μια ανθρώπινη εμπειρία. Τώρα αλληλεπιδρούν πραγματικά μεταξύ τους.
And I want to pause here -- (Applause) I want to pause here, because there's a couple of interesting things. One, when those teachers are doing that, there's the obvious benefit -- the benefit that now their students can enjoy the videos in the way that my cousins did, they can pause, repeat at their own pace, at their own time. But the more interesting thing -- and this is the unintuitive thing when you talk about technology in the classroom -- by removing the one-size-fits-all lecture from the classroom, and letting students have a self-paced lecture at home, then when you go to the classroom, letting them do work, having the teacher walk around, having the peers actually be able to interact with each other, these teachers have used technology to humanize the classroom. They took a fundamentally dehumanizing experience -- 30 kids with their fingers on their lips, not allowed to interact with each other. A teacher, no matter how good, has to give this one-size-fits-all lecture to 30 students -- blank faces, slightly antagonistic -- and now it's a human experience, now they're actually interacting with each other.
Οπότε με την ακαδημία Khan -- παραιτήθηκα από τη δουλειά μου και μετατρέψαμε την ακαδημία ένα πραγματικό οργανισμό -- είμαστε ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός -- η ερώτηση είναι, πως πάμε στο επόμενο επίπεδο; Πως θα πάρουμε αυτό που κάνουν αυτοί οι καθηγητές στο φυσική του κατάληξη; Αυτό που σας δείχνω εδώ λοιπόν, είναι πραγματικές ασκήσεις που άρχισα να γράφω για τα ξαδέρφια μου. Αυτές που ξεκίνησα ήταν πολύ πιο απλές, Αυτή είναι μια πιο ολοκληρωμένη έκδοση. Αλλά η λογική εδώ ειναι ότι δημιουργούμε όσες ερωτήσεις χρειάζεσαι μέχρι να κατανοήσεις το πρόβλημα, μέχρι να πάρεις δέκα στη σειρά, να μη κάνεις κανένα λάθος. Και τα βίντεο της ακαδημίας Khan είναι εκεί. Με συμβουλές και τα βήματα για τη λύση του προβλήματος αν δεν ξέρεις πως να το κάνεις. Αλλά η λογική εδώ, είναι ένα πολύ απλό πράγμα: 10 στα 10 και συνεχίζετε. Αλλά είναι θεμελιωδώς διαφορετικό από αυτό που συμβαίνει μέσα στις τάξεις τώρα.
So once the Khan Academy -- I quit my job, and we turned into a real organization -- we're a not-for-profit -- the question is, how do we take this to the next level? How do we take what those teachers were doing to its natural conclusion? And so, what I'm showing over here, these are actual exercises that I started writing for my cousins. The ones I started were much more primitive. This is a more competent version of it. But the paradigm here is, we'll generate as many questions as you need, until you get that concept, until you get 10 in a row. And the Khan Academy videos are there. You get hints, the actual steps for that problem, if you don't know how to do it. The paradigm here seems like a very simple thing: 10 in a row, you move on. But it's fundamentally different
Σε μια παραδοσιακή τάξη, έχεις ένα δύο ασκήσεις για το σπίτι, ασκήσεις, μάθημα, ασκήσεις, μάθημα, και μετά εξετάσεις. Και στις εξετάσεις, ότι και να πάρεις πάρεις 70 ή 80 στα εκατό, ή 90 ή 95 τις εκατό, η τάξη συνεχίζει στο επόμενο θέμα. Και ακόμα και αυτός με το 95 τις εκατό, τι ήταν αυτό το 5% που δεν ήξερε; Ίσως δεν ήξερε τι συμβαίνει όταν υψώνεις κάτι στη μηδενική δύναμη. Και εσύ παρόλα αυτά συνεχίζεις στα επόμενα. Αυτό είναι ανάλογο με το εξής: φανταστείτε να μαθαίνατε να κάνετε ποδήλατο, και σας κάνω ένα μάθημα πιο πριν, και σας δίνω το ποδήλατο για δύο εβδομάδες. Και μετά έρχομαι πίσω, και σας λέω, "Για να δούμε. Δυσκολεύεσαι στις αριστερές στροφές. Δεν σταματάς καλά. Είσαι μόνο 80% ποδηλάτης. Οπότε σου βάζω ένα μεγάλο Γ στο μέτωπο και μετά σου λέω, "Να ένα μονόκυκλο."
than what's happening in classrooms right now. In a traditional classroom, you have homework, lecture, homework, lecture, and then you have a snapshot exam. And that exam, whether you get a 70 percent, an 80 percent, a 90 percent or a 95 percent, the class moves on to the next topic. And even that 95 percent student -- what was the five percent they didn't know? Maybe they didn't know what happens when you raise something to the zeroth power. Then you build on that in the next concept. That's analogous to -- imagine learning to ride a bicycle. Maybe I give you a lecture ahead of time, and I give you a bicycle for two weeks, then I come back after two weeks, and say, "Well, let's see. You're having trouble taking left turns. You can't quite stop. You're an 80 percent bicyclist." So I put a big "C" stamp on your forehead -- (Laughter)
Όσο γελοίο και να ακούγεται, αυτό ακριβώς συμβαίνει στις τάξεις αυτή τη στιγμή. Και η ιδέα είναι να τα περνάμε γρήγορα και ακόμα και καλοί μαθητές αρχίζουν να μένουν στη άλγεβρα ξαφνικά και στην ανάλυση, παρ 'όλο που είναι έξυπνοι και έχουν καλούς καθηγητες Και συνήθως φταίει ότι έχουν τόσα κενά όσα ένα Ελβετικό τυρί που ανέπτυσσαν καθ' όλη τη διάρκεια της βασικής τους εκπαίδευσης Το δικό μας μοντέλο λοιπόν είναι μάθε μαθηματικά όπως μαθαίνεις οτιδήποτε άλλο, όπως θα μάθαινες ποδήλατο. Να μένεις στο ποδήλατο. Να πέφτεις. Το κάνεις μέχρι να μάθεις τέλεια. Το παραδοσιακό μοντέλο, τιμωρεί τον πειραματισμό και την αποτυχία, αλλά επιδιώκει την τελειοτητα. Εμείς σας ενθαρρύνουμε να πειραματιστείτε και να αποτύχετε. Αλλά περιμένουμε να τα μάθετε τέλεια.
and then I say, "Here's a unicycle." (Laughter) But as ridiculous as that sounds, that's exactly what's happening in our classrooms right now. And the idea is you fast forward and good students start failing algebra all of the sudden, and start failing calculus all of the sudden, despite being smart, despite having good teachers, and it's usually because they have these Swiss cheese gaps that kept building throughout their foundation. So our model is: learn math the way you'd learn anything, like riding a bicycle. Stay on that bicycle. Fall off that bicycle. Do it as long as necessary, until you have mastery. The traditional model, it penalizes you for experimentation and failure, but it does not expect mastery. We encourage you to experiment. We encourage you to fail. But we do expect mastery.
Αυτό είναι απλώς άλλο ένα παράδειγμα. Αυτό είναι τριγωνομετρία. Αυτές είναι συναρτήσεις μετατόπισης και αντανάκλασης. Και όλες ταιριάζουν μαζί. Έχουμε περίπου 90 από αυτά τώρα. Και μπορείτε να πάτε στο site τώρα. Είναι όλα δωρεάν. Δεν προσπαθούμε να πουλήσουμε κάτι. Αλλά η γενική ιδέα είναι ότι όλα χωράνε σε αυτό το χάρτη της γνώσης. Αυτό εκεί είναι κυριολεκτικά μονοψήφια πρόσθεση. Είναι ένα συν ένα είναι ίσο με δύο. Και η ιδέα είναι ότι μόλις κάνετε σωστά 10 στη σειρά σε αυτό, σας προχωράει σε όλο και πιο προχωρημένες ασκήσεις Αν προχωρήσουμε στο χάρτη της γνώσης, περνάμε σε πιο προχωρημένη αριθμητική. Λίγο πιο κάτω, μπορείτε να αρχίσετε να μπαίνετε στην προ-άλγεβρα και βασική άλγεβρα. Λίγο πιο κάτω, αρχίζετε να μπαίνετε στην άλγεβρα ένα, άλγεβρα δύο, λίγο βασική ανάλυση. Και η ιδέα είναι, ότι με αυτό τον τρόπο μπορούμε να διδάξουμε πραγματικά τα πάντα - ή τελοσπάντων, όλα όσα μπορούν να διδαχθούν με αυτόν τον τύπο μαθήματος. Έτσι μπορείτε να φανταστείτε - και αυτό είναι αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε τώρα - Είναι από αυτό το χάρτη της γνώσης έχετε τη λογική, έχετε τον προγραμματισμό, έχετε γραμματική, έχετε τη γενετική, με όλα να βασίζονται στον ίδιο πυρήνα, Εάν γνωρίζεις αυτό, τώρα είσαι έτοιμος για το επόμενο θέμα. Τώρα αυτό μπορεί να λειτουργήσει καλά για ένα μεμονωμένο μαθητή, και εγώ σας ενθαρρύνω να το κάνετε με τα παιδιά σας, αλλά επίσης ενθαρρύνω όλους στο ακροατήριο να το κάνετε και εσείς οι ίδιοι. Θα αλλάξει το σκηνικό την ώρα του φαγητού.
This is just another one of the modules. This is trigonometry. This is shifting and reflecting functions. And they all fit together. We have about 90 of these right now. You can go to the site right now, it's all free, not trying to sell anything. But the general idea is that they all fit into this knowledge map. That top node right there, that's literally single-digit addition, it's like one plus one is equal to two. The paradigm is, once you get 10 in a row on that, it keeps forwarding you to more and more advanced modules. Further down the knowledge map, we're getting into more advanced arithmetic. Further down, you start getting into pre-algebra and early algebra. Further down, you start getting into algebra one, algebra two, a little bit of precalculus. And the idea is, from this we can actually teach everything -- well, everything that can be taught in this type of a framework. So you can imagine -- and this is what we are working on -- from this knowledge map, you have logic, you have computer programming, you have grammar, you have genetics, all based off of that core of, if you know this and that, now you're ready for this next concept. Now that can work well for an individual learner, and I encourage you to do it with your kids, but I also encourage everyone in the audience to do it yourself. It'll change what happens at the dinner table.
Αλλά αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι να πραγματοποιηθεή αυτή η "φυσική" αλλαγή των δραστηριοτήτων στην τάξη αυτή για την οποία οι δάσκαλοι που ανέφερα στην αρχή μου είχαν στείλει email Και έτσι αυτό που σας δείχνω εδώ, αυτά είναι πραγματικά δεδομένα από μία πιλοτική εφαρμογή στην περιοχή Los Altos, όπου πήραν δύο τάξεις, Τρίτη και Έκτη δημοτικού, και άλλαξαν τελείως το παλιό πρόγραμμα των μαθηματικών τους. Αυτά τα παιδιά δεν χρησιμοποιούν βιβλία, και δεν έχουν συγκεκριμένο ρυθμό ή ώρα στο μάθημα. Χρησιμοποιούν τα βίντεο της Ακαδημίας Khan, αυτό το λογισμικό, για περίπου το μισό της ώρας των μαθηματικά τους. Και θέλω να καταστήσω σαφές, δεν το βλέπουμε αυτό ως την πλήρη μαθηματική εκπαίδευση. Αυτό που κάνει είναι - και αυτό είναι που συμβαίνει στο Los Altos - να ελευθερώνει το χρόνο. Αυτό είναι το κόλπο, να εισαι σίγουρος ότι ξέρεις πως να λύσεις ένα σύστημα εξισώσεων, και μετά αυτό ελευθερώνει χρόνο για προσομοιώσεις, για παιχνίδια, για τη μηχανική, για την κατασκευή ρομπότ, για το να μπορείς να υπολογίσεις πόσο ψηλός είναι εκείνος ο λόφος με βάση την σκιά του.
But what we want to do is use the natural conclusion of the flipping of the classroom that those early teachers had emailed me about. And so what I'm showing you here, this is data from a pilot in the Los Altos school district, where they took two fifth-grade classes and two seventh-grade classes, and completely gutted their old math curriculum. These kids aren't using textbooks, or getting one-size-fits-all lectures. They're doing Khan Academy, that software, for roughly half of their math class. I want to be clear: we don't view this as a complete math education. What it does is -- this is what's happening in Los Altos -- it frees up time -- it's the blocking and tackling, making sure you know how to move through a system of equations, and it frees up time for the simulations, for the games, for the mechanics, for the robot-building, for the estimating how high that hill is based on its shadow.
Και έτσι το σύστημα είναι ο δάσκαλος να έρχεται κάθε μέρα, κάθε παιδί να δουλεύει στο δικό του ρυθμό -- και αυτό είναι πραγματικά ένα ζωντανό ταμπλό από σχολείο στο Los Altos -- και ο δάσκαλος παρακολουθεί αυτό το ταμπλό. Κάθε γραμμή είναι ένας μαθητής. Κάθε στήλη είναι μια από αυτές τις έννοιες που πρέπει να μάθουν οι μαθητές. Το πράσινο σημαίνει ότι ο μαθητής έχει καταλάβει το κομμάτι αυτό. Μπλε σημαίνει ότι το δουλεύει αυτή τη στιγμή -- δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Κόκκινο σημαίνει ότι έχει κολλήσει. Και αυτό που κάνει ο δάσκαλος είναι κυριολεκτικά μόνο να λέει, "Ας παρέμβω στα "κόκκινα" παιδιά" Ή ακόμα καλύτερα, "Ας πάρω ένα από τα πράσινα παιδιά που είναι ήδη καλά στην εν λόγω έννοια να είναι στην πρώτη γραμμή της επίθεσης και να βοηθήσουν το συμμαθητή τους. "
And so the paradigm is the teacher walks in every day, every kid works at their own pace -- this is actually a live dashboard from the Los Altos school district -- and they look at this dashboard. Every row is a student. Every column is one of those concepts. Green means the student's already proficient. Blue means they're working on it -- no need to worry. Red means they're stuck. And what the teacher does is literally just say, "Let me intervene on the red kids." Or even better, "Let me get one of the green kids, who are already proficient in that concept, to be the first line of attack, and actually tutor their peer."
(Χειροκροτήματα)
(Applause)
Έρχομαι από μια πολύ δεδομένοκεντρική πραγματικότητα, έτσι ιδανικά δε θέλουμε ο καθηγητής καν να παρέμβει και να πρέπει να ρωτήσει το παιδί ενοχλητικές ερωτήσεις: " Τι δεν καταλαβαίνεις;" ή "Τι καταλαβαίνεις;" και όλα τα υπόλοιπα. Έτσι, ο στόχος μας είναι να οπλίσουμε τους εκπαιδευτικούς με όσο το δυνατόν περισσότερα δεδομένα -- πραγματικά δεδομένα τα οποία, σχεδόν σε κάθε άλλο τομέα, είναι απαιτούμενα, όπως πχ αν είστε στα οικονομικά ή το μάρκετινγκ ή τις κατασκευές. Και έτσι οι καθηγητές μπορούν πραγματικά να καταλάβουν τι συμβαίνει με τους μαθητές ώστε να μπορούν να κάνουν την αλληλεπίδρασή τους όσο πιο παραγωγική γίνεται. Έτσι τώρα οι καθηγητές ξέρουν ακριβώς τι έχουν κάνει οι μαθητές, πόσο καιρό δαπανούν κάθε μέρα, τι βίντεο παρακολουθούν, πότε έκαναν παύση του βίντεο, τι σταμάτησαν να βλέπουν, ποιες ασκήσεις είναι αυτές που χρησιμοποιούν, σε τι έχουν επικεντρωθεί; Ο εξωτερικός κύκλος δείχνει τι ασκήσεις όπου επικεντρώθηκαν. Ο εσωτερικός κύκλος δείχνει τι βίντεο όπου επικεντρώθηκαν. Και τα στοιχεία αυτά μπορούν να γίνουν αρκετά λεπτομερή ώστε να μπορεί κανείς να δει ακριβώς ποιά προβλήματα ο μαθητής έκανε σωστά και ποιά λάθος Το κόκκινο είναι λάθος, το μπλε είναι σωστό. Το αριστερό ερώτημα είναι η πρώτη ερώτηση που ο μαθητής προσπάθησε. Παρακολούθησαν το βίντεο εκεί ακριβώς. Και μετά μπορείτε να δείτε ότι, τελικά, έκαναν 10 σωστά στη σειρά. Είναι σχεδόν σαν να μπορείτε να τους δείτε να μαθαίνουν μέσα από τα 10 αυτά προβλήματα. Επίσης έγιναν γρηγορότεροι. Το ύψος είναι πόσο χρόνο τους πήρε.
Now, I come from a very data-centric reality, so we don't want that teacher to even go and intervene and have to ask the kid awkward questions: "What don't you understand? What do you understand?" and all the rest. So our paradigm is to arm teachers with as much data as possible -- data that, in any other field, is expected, in finance, marketing, manufacturing -- so the teachers can diagnose what's wrong with the students so they can make their interaction as productive as possible. Now teachers know exactly what the students have been up to, how long they've spent each day, what videos they've watched, when did they pause the videos, what did they stop watching, what exercises are they using, what have they focused on? The outer circle shows what exercises they were focused on. The inner circle shows the videos they're focused on. The data gets pretty granular, so you can see the exact problems the student got right or wrong. Red is wrong, blue is right. The leftmost question is the first one the student attempted. They watched the video over there. And you can see, eventually they were able to get 10 in a row. It's almost like you can see them learning over those last 10 problems. They also got faster -- the height is how long it took them.
Έτσι όταν μιλάμε για μάθηση στο ρυθμό του καθενός, έχει νόημα για όλους αλλά είναι κάπως τρελό όταν το βλέπετε σε μια τάξη. Γιατί κάθε φορά που το έχουμε κάνει, σε κάθε αίθουσα που το έχουμε κάνει, ξανά και ξανά, αν πας πέντε ημέρες μετά, υπάρχει μια ομάδα παιδιών που έχουν προχωρήσει πιο μπροστά και υπάρχει μια ομάδα παιδιών που πάνε λίγο πιο αργά. Και σε ένα παραδοσιακό μοντέλο, αν αξιολογούσατε την κατάσταση τη συγκεκριμέν αυτή στιγμή, θα λέγατε, "Αυτά είναι τα προικισμένα παιδιά, αυτά είναι τα αργά παιδιά. Ίσως όμως θα πρέπει να αντιμετοπίζονται με διαφορετικό τρόπο. Ίσως πρέπει να τους εντάξουμε σε διαφορετικές τάξεις. " Αλλά όταν αφήσεις κάθε μαθητή να δουλέψει στο δικό του ρυθμό -- και το βλέπουμε ξανά και ξανά και ξανά - βλέπεις μαθητές που τους πήρε λίγο επιπλέον χρόνο να καταλάβουν το ένα ή το άλλο θέμα, αλλά από τη στιγμή που το κατάλαβαν, προχωράνε μπροστά πολύ γρήγορα. Και έτσι τα ίδια τα παιδιά που νομίζες ότι ήταν αργά πριν από έξι εβδομάδες, τώρα θα τα έλεγες προικισμένα. Και το βλέπουμε ξανά και ξανά και ξανά. Και αυτό σε κάνει πραγματικά να αναρωτιέσαι πόσο πολύ αυτές οι ταμπέλες που ίσως έχουν βοηθήσει πολλούς από εμάς ήταν πραγματικά από σύμπτωση.
When you talk about self-paced learning, it makes sense for everyone -- in education-speak, "differentiated learning" -- but it's kind of crazy, what happens when you see it in a classroom. Because every time we've done this, in every classroom we've done, over and over again, if you go five days into it, there's a group of kids who've raced ahead and a group who are a little bit slower. In a traditional model, in a snapshot assessment, you say, "These are the gifted kids, these are the slow kids. Maybe they should be tracked differently. Maybe we should put them in different classes." But when you let students work at their own pace -- we see it over and over again -- you see students who took a little bit extra time on one concept or the other, but once they get through that concept, they just race ahead. And so the same kids that you thought were slow six weeks ago, you now would think are gifted. And we're seeing it over and over again. It makes you really wonder how much all of the labels maybe a lot of us have benefited from were really just due to a coincidence of time.
Τώρα, όσο πολύτιμο είναι αυτό σε μια περιοχή όπως το Los Altos, στόχος μας είναι να χρησιμοποιήσουμε την τεχνολογία για να εξανθρωπίσουμε, όχι μόνο στο Los Altos, αλλά σε παγκόσμια κλίμακα, αυτό που συμβαίνει στην εκπαίδευση. Βασικά, από αυτό προκύπτει κάτι ενδιαφέρον. Ένα μεγάλο μέρος της προσπάθειας εξανθρωπισμού της τάξης επικεντρώνεται στην αναλογία των μαθητών σε σχέση με τους δασκάλους. Στο μυαλό μας, η σχετική μετρική είναι η αναλογία μεταξύ του αριθμού των μαθητών και του ωφέλιμου χρόνου που περνάνε με τον δάσκαλό τους. Έτσι, σε ένα παραδοσιακό μοντέλο, o περισσότερος χρόνος του δασκάλου δαπανάται δίνοντας διαλέξεις, βαθμολογώντας κλπ Ίσως πέντε τοις εκατό του χρόνου του είναι πραγματικά να κάθεται δίπλα σε μαθητές και να δουλεύει μαζί τους Τώρα, είναι το 100 τοις εκατό του χρόνου τους. Έτσι για άλλη μια φορά, χρησιμοποιώντας την τεχνολογία, όχι μόνο αλλάζουμε την τάξη, αλλά και εξανθρωπίζουμε την τάξη, θα έλεγα, κατα πέντε ή δέκα φορές.
Now as valuable as something like this is in a district like Los Altos, our goal is to use technology to humanize, not just in Los Altos, but on a global scale, what's happening in education. And that brings up an interesting point. A lot of the effort in humanizing the classroom is focused on student-to-teacher ratios. In our mind, the relevant metric is: student-to-valuable-human-time- with-the-teacher ratio. So in a traditional model, most of the teacher's time is spent doing lectures and grading and whatnot. Maybe five percent of their time is sitting next to students and working with them. Now, 100 percent of their time is. So once again, using technology, not just flipping the classroom, you're humanizing the classroom, I'd argue, by a factor of five or 10.
Και αν αυτό είναι χρήσιμο στο Los Altos, φανταστείτε πόσο χρήσιμο θα ήταν σε εναν ενήλικο μαθητή που είναι σε δύσκολη θέση να πάει πίσω στο χρόνο και να μάθει βασικά πράγματα που θα έπρεπε να έχει μάθει στο παρελθόν, πριν πάει στο κολέγιο. Φανταστείτε πόσο χρήσιμο είναι σε ένα παιδί του δρόμου στην Καλκούτα το οποίο πρέπει να βοηθήσει την οικογένειά του κατά τη διάρκεια της ημέρας, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αυτός ή αυτή δεν μπορεί να πάει στο σχολείο. Τώρα μπορούν να περάσουν δύο ώρες την ημέρα και να το αποκαταστήσουν, χωρίς να αισθάνονται αμηχανία σχετικά με το τι ξέρουν ή όχι. Τώρα φανταστείτε τι συμβαίνει όταν - μιλήσαμε για τους συμμαθητές που διδάσκουν ο ένας τον άλλον μέσα σε μια τάξη. Αλλά όλα αυτά είναι ένα σύστημα. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο δεν μπορείτε να έχετε αυτο το είδος διδασκαλίας και έξω από την τάξη. Φανταστείτε τι συμβαίνει εάν ο μαθητής στην Καλκούτα ξαφνικά μπορεί να διδάξει τον γιο σας, ή ο γιος σας μπορεί να διδάξει αυτό το παιδί στην Καλκούτα; Και νομίζω ότι αυτό που θα δείτε να αναδύεται Είναι αυτή η έννοια μιας παγκόσμιας τάξης. Ουσιαστικά, αυτό είναι που προσπαθούμε να δημιουργήσουμε.
As valuable as that is in Los Altos, imagine what it does to the adult learner, who's embarrassed to go back and learn stuff they should have known before going back to college. Imagine what it does to a street kid in Calcutta, who has to help his family during the day, and that's the reason he or she can't go to school. Now they can spend two hours a day and remediate, or get up to speed and not feel embarrassed about what they do or don't know. Now imagine what happens where -- we talked about the peers teaching each other inside of a classroom. But this is all one system. There's no reason why you can't have that peer-to-peer tutoring beyond that one classroom. Imagine what happens if that student in Calcutta all of the sudden can tutor your son, or your son can tutor that kid in Calcutta. And I think what you'll see emerging is this notion of a global one-world classroom. And that's essentially what we're trying to build.
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκροτήματα)
(Applause)
Bill Gates: I'll ask about two or three questions.
Salman Khan: Oh, OK.
(Applause continues)
Bill Gates: Έχω δει κάποια πράγματα που κάνετε στο σύστημα που έχουν να κάνουν με τα κίνητρα και τη αξιολόγηση - πόντους, κονκάρδες κτλ Πες μου τι σκέφτεστε σχετικά με αυτό το θέμα;
(Applause ends) BG: I've seen some things you're doing in the system, that have to do with motivation and feedback -- energy points, merit badges. Tell me what you're thinking there.
SK: Α ναι. Όχι, έχουμε μια τρομερή ομάδα που εργάζεται σε αυτό. Και οφείλω να καταστήσω σαφές, δεν είμαι πια μόνος. Τα βίντεο τα κάνω ακόμα εγώ, αλλά έχουμε μια ομάδα να κάνει το λογισμικό. Ναι, έχουμε βάλει ένα μάτσο μηχανική παιγνίων εκεί όπου μπορείς να κερδίσεις αυτές τις κονκάρδες θα ξεκινήσουμε να έχουμε ένα σκορ για κάθε περιοχή, και θα μπορείτε να πάρετε πόντους. Είναι βασικά πολύ ενδιαφέρον. Ακόμα και οι λέξεις στην κονκάρδα ή το πόσους πόντους παίρνουν όταν πετυχαίνουν κάτι, βλέπουμε ότι σε μεγάλη κλίμακα, όπως για δεκάδες χιλιάδες παιδιά πέμπτης δημοτικού ή έκτη τάξης πηγαίνουν στη μία ή στην άλλη κατεύθυνση, ανάλογα με το τι έμβλημα τους δίνεις.
SK: Oh yeah. No, we have an awesome team working on it. I have to be clear, it's not just me anymore. I'm still doing all the videos, but we have a rock-star team doing the software. We've put a bunch of game mechanics in there, where you get badges, we're going to start having leader boards by area, you get points. It's actually been pretty interesting. Just the wording of the badging, or how many points you get for doing something, we see on a system-wide basis, like tens of thousands of fifth-graders or sixth-graders going one direction or another, depending what badge you give them.
(Γέλια)
(Laughter)
BG: Και η συνεργασία που κάνετε με το Los Altos, Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
BG: And the collaboration you're doing with Los Altos, how did that come about?
SK: Los Altos, ήταν κάπως τρελό. Για άλλη μια φορά, δεν περίμενα να μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην τάξη. Κάποιος από το διοικητικό τους συμβούλιο ήρθε και μου είπε: «Τι θα έλεγες να το χρησιμοποιούσαμε πλήρως αλλά προαιρετικά σε μια τάξη;" Και είπα, "Ε, θα ήθελα, κάθε μαθητή να εργάζεται στο δικό του ρυθμό σε κάτι τέτοιο και εμείς θα δημιουργήσουεμ ένα ταμπλό ". Και είπαν, «Αυτό είναι κάπως ριζοσπαστικό. Πρέπει να το σκεφτούμε." Και εγώ και η υπόλοιπη ομάδα λέγαμε, "Δεν πρόκειται ποτέ να θελήσουν να το κάνουν αυτό." Όμως, κυριολεκτικά την επόμενη μέρα μας είπαν, «Μπορείτε να αρχίσετε σε δύο εβδομάδες;"
SK: Los Altos, it was kind of crazy. Once again, I didn't expect it to be used in classrooms. Someone from their board came and said, "What would you do if you had carte Blanche in a classroom?" I said, "Well, every student would work at their own pace, on something like this, we'd give a dashboard." They said, "This is kind of radical. We have to think about it." Me and the rest of the team were like, "They're never going to want to do this." But literally the next day they were like, "Can you start in two weeks?"
(Γέλια)
(Laughter)
BG: Άρα δουλεύετε με μαθηματικά πέμπτης δημοτικού;
BG: So fifth-grade math is where that's going on right now?
SK: Είναι δύο τάξεις πέμπτης δημοτικού και δύο τάξεις πρώτης γυμνασίου. Και το κάνουν σε επίπεδο περιφέρειας. Νομίζω ότι είναι ενθουσιασμένοι γιατί μπορούν να ακολουθήσουν την πρόοδο αυτών των παιδιών Δεν είναι κάτι μόνο κάτι για το σχολείο. Ακόμα και εμείς, τα Χριστούγεννα, είδαμε μερικά από τα παιδιά όταν το έκαναν. Και μπορούμε να παρακολουθήσουμε τα πάντα. Έτσι μπορούν να παρακολουθούν καθώς περνούν από το σύνολο της περιφέρειας. Μετά τις διακοπές, καθώς πηγαίνουν από το ένα δάσκαλο στο επόμενο, έχουμε αυτή τη συνέχεια των δεδομένων που ακόμη και σε επίπεδο περιφέρειας μπορούν να τη δουν.
SK: It's two fifth-grade classes and two seventh-grade classes. They're doing it at the district level. I think what they're excited about is they can follow these kids, not only in school; on Christmas, we saw some of the kids were doing it. We can track everything, track them as they go through the entire district. Through the summers, as they go from one teacher to the next, you have this continuity of data that even at the district level, they can see.
BG: Άρα, μερικές από τις εικόνες αυτές που είδαμε ήταν για το δάσκαλο ώστε να μπορεί να πάει μέσα στο σύστημα και να παρακολουθήσει τι πραγματικά συμβαίνει με τα παιδιά αυτά. Δηλαδή παίρνετε και τις απόψεις τον καθηγητών σχετικά με το πως βλέπουν αυτοί την προοδο των μαθητών μέσα από το σύστημα και σας λένε πως ερμηνεύουν αυτοί αυτά που βλέπουν και τι άλλο θα ήθελαν αν βλέπουν;
BG: So some of those views we saw were for the teacher to go in and track actually what's going on with those kids. So you're getting feedback on those teacher views to see what they think they need?
SK: Ναι βέβαια. Τα περισσότερα από αυτά που είδαμε είχαν προδιαγραφές που προτάθηκαν από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς. Κάναμε ορισμένες από αυτές και για τους μαθητές ώστε να μπορούν να δουν τα δεδομένα τους, αλλά έχουμε μία πολύ στενή συνεργασία με τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς για το σχεδιασμό του συστήματος Και πραγματικά λένε, " Αυτό είναι ωραίο, αλλά ..." Όπως πχ αυτή η γραφική παράσταση που δείχνει που επικεντρώνουν την προσοχή τους οι μαθητές, πολλοί από τους εκπαιδευτικούς είπαν, "Έχω την αίσθηση ότι πολλά από τα παιδιά πηγαίνουν από το ένα θέμα στο άλλο και δεν επικεντρώνονται σε ένα θέμα. " Έτσι κάναμε το διάγραμμα συγκέντρωσης. Έτσι οδηγείται σημαντικά από το δάσκαλο Ήταν πολύ τρελό.
SK: Oh yeah. Most of those were specs by the teachers. We made some of those for students so they could see their data, but we have a very tight design loop with the teachers themselves. And they're saying, "Hey, this is nice, but --" Like that focus graph, a lot of the teachers said, "I have a feeling a lot of the kids are jumping around and not focusing on one topic." So we made that focus diagram. So it's all been teacher-driven. It's been pretty crazy. BG: Is this ready for prime time?
BG: Είναι αυτό έτοιμο για χρήση σε μεγαλύτερη κλίμακα; Πιστεύετε ότι πολλές τάξεις την επόμενη σχολική χρονιά πρέπει να το δοκιμάσουν;
Do you think a lot of classes next school year should try this thing out?
SK: Ναι, είναι έτοιμο. Ένα εκατομμύριο άνθρωποι μπαίνουν ήδη στην ιστοσελίδα, οπότε μπορούμε να χειριστούμε μερικούς ακόμα. (Γέλια) Οχι, δεν υπάρχει λόγος να μη μπορεί να συμβεί σε κάθε αίθουσα διδασκαλίας στην Αμερική αύριο.
SK: Yeah, it's ready. We've got a million people on the site already, so we can handle a few more. (Laughter) No, no reason why it really can't happen in every classroom in America tomorrow.
BG: Και το όραμα για το "φροντιστήριο" μεταξύ χρηστών. Η ιδέα είναι, αν είμαι μπερδεμένος σχετικά με ένα θέμα, με κάποιο τρόπο να μπορώ μέσα από το σύστημα αυτό να βρω εθελοντική βοήθεια, ίσως να δώ το πόσο καλοί ειναι από σχόλια άλλων χρηστών και θα μπορούσα να το προγραμματίσω και να συνδεθώ με αυτούς τους ανθρώπους;
BG: And the vision of the tutoring thing. The idea there is, if I'm confused about a topic, somehow right in the user interface, I'd find people who are volunteering, maybe see their reputation, and I could schedule and connect up with those people?
SK: Σίγουρα. Και αυτό είναι κάτι που θα πρότεινα να κάνουν όλοι στο ακροατήριο. Μπορείτε να συνδεθείτε αμέσως στην ιστοσελίδα και να δείτε αυτούς τους πίνακες που βλέπουν οι εκπαιδευτικοί και μπορείτε να παραδίδετε και εσείς μαθήματα για τα παιδιά σας, ή ανίψια, ή ξαδέλφια, ή ίσως κάποια άλλα παιδιά. Και ναι, μπορείτε να ξεκινήσετε να γίνετε ένας σύμβουλος, ένας δάσκαλος, Πραγματικά αμέσως. ναι, είναι όλα εκεί.
SK: Absolutely. And this is something I recommend everyone in this audience do. Those dashboards the teachers have, you can go log in right now and you can essentially become a coach for your kids, your nephews, your cousins, or maybe some kids at the Boys and Girls Club. And yeah, you can start becoming a mentor, a tutor, really immediately. But yeah, it's all there.
BG: Λοιπόν, είναι καταπληκτικό. Νομίζω ότι μόλις πήρατε μια ιδέα από το μέλλον της εκπαίδευσης. Σας ευχαριστώ.
BG: Well, it's amazing. I think you just got a glimpse of the future of education. BG: Thank you. SK: Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)