I moved back home 15 years ago after a 20-year stay in the United States, and Africa called me back. And I founded my country's first graphic design and new media college. And I called it the Zimbabwe Institute of Vigital Arts. The idea, the dream, was really for a sort of Bauhaus sort of school where new ideas were interrogated and investigated, the creation of a new visual language based on the African creative heritage. We offer a two-year diploma to talented students who have successfully completed their high school education. And typography's a very important part of the curriculum and we encourage our students to look inward for influence. Here's a poster designed by one of the students under the theme "Education is a right." Some logos designed by my students. Africa has had a long tradition of writing, but this is not such a well-known fact, and I wrote the book "Afrikan Alphabets" to address that. The different types of writing in Africa, first was proto-writing, as illustrated by Nsibidi, which is the writing system of a secret society of the Ejagham people in southern Nigeria. So it's a special-interest writing system. The Akan of people of Ghana and [Cote d'Ivoire] developed Adinkra symbols some 400 years ago, and these are proverbs, historical sayings, objects, animals, plants, and my favorite Adinkra system is the first one at the top on the left. It's called Sankofa. It means, "Return and get it." Learn from the past. This pictograph by the Jokwe people of Angola tells the story of the creation of the world. At the top is God, at the bottom is man, mankind, and on the left is the sun, on the right is the moon. All the paths lead to and from God. These secret societies of the Yoruba, Kongo and Palo religions in Nigeria, Congo and Angola respectively, developed this intricate writing system which is alive and well today in the New World in Cuba, Brazil and Trinidad and Haiti. In the rainforests of the Democratic Republic of Congo, in the Ituri society, the men pound out a cloth out of a special tree, and the women, who are also the praise singers, paint interweaving patterns that are the same in structure as the polyphonic structures that they use in their singing -- a sort of a musical score, if you may. In South Africa, Ndebele women use these symbols and other geometric patterns to paint their homes in bright colors, and the Zulu women use the symbols in the beads that they weave into bracelets and necklaces. Ethiopia has had the longest tradition of writing, with the Ethiopic script that was developed in the fourth century A.D. and is used to write Amharic, which is spoken by over 24 million people. King Ibrahim Njoya of the Bamum Kingdom of Cameroon developed Shü-mom at the age of 25. Shü-mom is a writing system. It's a syllabary. It's not exactly an alphabet. And here we see three stages of development that it went through in 30 years. The Vai people of Liberia had a long tradition of literacy before their first contact with Europeans in the 1800s. It's a syllabary and reads from left to right. Next door, in Sierra Leone, the Mende also developed a syllabary, but theirs reads from right to left. Africa has had a long tradition of design, a well-defined design sensibility, but the problem in Africa has been that, especially today, designers in Africa struggle with all forms of design because they are more apt to look outward for influence and inspiration. The creative spirit in Africa, the creative tradition, is as potent as it has always been, if only designers could look within. This Ethiopic cross illustrates what Dr. Ron Eglash has established: that Africa has a lot to contribute to computing and mathematics through their intuitive grasp of fractals. Africans of antiquity created civilization, and their monuments, which still stand today, are a true testimony of their greatness. Most probably, one of humanity's greatest achievements is the invention of the alphabet, and that has been attributed to Mesopotamia with their invention of cuneiform in 1600 BC, followed by hieroglyphics in Egypt, and that story has been cast in stone as historical fact. That is, until 1998, when one Yale professor John Coleman Darnell discovered these inscriptions in the Thebes desert on the limestone cliffs in western Egypt, and these have been dated at between 1800 and 1900 B.C., centuries before Mesopotamia. Called Wadi el-Hol because of the place that they were discovered, these inscriptions -- research is still going on, a few of them have been deciphered, but there is consensus among scholars that this is really humanity's first alphabet. Over here, you see a paleographic chart that shows what has been deciphered so far, starting with the letter A, "ālep," at the top, and "bêt," in the middle, and so forth. It is time that students of design in Africa read the works of titans like Cheikh Anta Diop, Senegal's Cheikh Anta Diop, whose seminal work on Egypt is vindicated by this discovery. The last word goes to the great Jamaican leader Marcus Mosiah Garvey and the Akan people of Ghana with their Adinkra symbol Sankofa, which encourages us to go to the past so as to inform our present and build on a future for us and our children. It is also time that designers in Africa stop looking outside. They've been looking outward for a long time, yet what they were looking for has been right there within grasp, right within them. Thank you very much. (Applause)
15 éve költöztem haza, miután 20 évig az USA-ban éltem. Afrika visszahívott. Megalapítotttam az országom első tervezőgrafika és új média iskoláját. A "Zimbabwe Institute of Vigital Arts" nevet adtam neki. Az ötletem, az álmom egy Bauhaus-féle iskola volt, ahol meghallgatják és tanulmányozzák az új ötleteket. Egy olyan új vizuális nyelv megalkotása, amely az afrikai kreatív örökségen alapszik. Kétéves képzést ajánlunk olyan tehetséges fiataloknak, akik sikeresen befejezték a középiskolát. A tipográfia nagyon fontos része a tantervnek, arra buzdítjuk a diákokat, hogy nézzenek önmagukba az alkotás során. Ezt a posztert az egyikük készítette, a téma az oktatáshoz való jog volt. Néhány logó, amit diákjaim terveztek. Afrika nagy hagyományokkal rendelkezik az írás terén, de ezt nem tudják túl sokan. Hogy ezen változtassak, írtam egy könyvet "Afrikan Alphabets" címmel. A különféle írásfajták között Afrikában az első volt a protoírás, például a Nsibidi, mely egy titkos társaság, az Ejarghamok írásrendszere volt, Nigéria déli részén. Ez tehát egy különleges írásrendszer. A Ghánában és Elefántcsontparton élő akanok hozták létre az Adinkra jeleket mintegy 400 éve, Ezek közmondások, történelmi mondások tárgyak, állatok, növények, és ott a kedvenc Adinkra jelem a bal felső sarokban látható. A neve Sankofa. Azt jelenti: „Menj vissza és szerezd meg!" Tanulj a múltból! Az angolai csokve (Jokwe) nép piktogramja a világ keletkezésének történetét mondja el. Felül Isten látható, alul az ember, az emberiség, balra a nap, jobbra a hold. Minden út istentől ered vagy oda vezet. A Yoruba, a Kongo és a Palo vallás titkos társaságai Nigériában, Kongóban és Angolában alkották meg ezt a bonyolult írásrendszert, mely ma is él és virul az Újvilágban, Kubában, Brazíliában, Trinidadban és Haitin. A Kongói Demokratikus Köztársaság esőerdeiben, az ituri közösségben a férfiak szövetet vernek ki egy különleges fából, a nők pedig, akik énekmondók is, egymásba fonódó mintákat festenek, melyek lényegében ugyanolyanok, mint az éneklés közben használt többszólamú szerkezetek, egyfajta kotta, ha úgy tetszik. Dél-Afrikában, a ndebele nők ilyen élénk színű szimbólumokkal és geometriai mintákkal díszítik otthonaikat, a zulu nők ezeket a szimbólumokat használják a gyöngyökön, amelykből karkötőket és nyakláncokat szőnek. Etiópia rendelkezik a legrégebbi hagyománnyal az írás terén, az etióp írással, amely a i.sz. 4. században jött létre. Ez az amhara nyelv írásában használatos, melyet több, mint 24 millió ember beszél. Ibrahim Njoya király a Bamum Királyságból, Kamerunból 25 évesen alkotta meg a Shü-momot. A Shü-mom egy írásrendszer. Szótagábécé, nem egy igazi ábécé. Ezen a három képen látható, mennyit változott 30 év alatt. A libériai vai nép nagy hagyományokkal rendelkezett az írás-olvasás terén már azelőtt, hogy az 1800-as években megjelentek volna az európaiak. Ez szótagábécé, balról jobbra olvasandó. A szomszédos Sierra Leonében a mendék is létrehoztak egy szótagábécét, de azt jobbról balra kell olvasni. Afrikában nagy hagyománya van a tervezésnek, a jó tervezőképességnek, de a gond Afrikában az, főleg napjainkban, hogy az afrikai tervezők küzdenek a tervezés különféle fajtáival, mert hajlamosabbak nem önmagukban keresni az ötleteket és az inspirációt. Afrikában a kreatív szellem és a kreatív hagyomány mindig is nagy hatású volt, bárcsak a tervezők önmagukba is néznének. Ez az etióp kereszt jó példa arra, amit már Dr. Ron Eglash is megállapított: Afrika nagyban hozzájárul az informatikához és a matematikához a fraktálokhoz való ösztönös érzékük miatt. Az ókori afrikaiak civilizációt hoztak létre, és műemlékekeik, melyek még ma is állnak nagyságuk igazi bizonyítékai. Valószínűleg az emberiség egyik legnagyobb teljesítménye az ábécé feltalálása, és ezt a mezopotámiaiaknak tulajdonítottuk, akik i.e. 1600-ban feltalálták az ékírást. Ezt követték Egyiptomban a hieroglifák, és ezt a történetet kőbe vésett történelmi tényként kezeltük. Egészen 1998-ig, amikor is John Coleman Darnell, a Yale professzora, felfedezte ezeket a feliratokat a Thébai-sivatag mészkő szikláin, Nyugat-Egyiptomban, és kiderült, hogy i.e. 1800-1900-ből származnak, századokkal Mezopotámia előttről. Wadi el-Holnak hívják őket, a hely után, ahol felfedezték ezeket a feliratokat. A kutatások még folynak, néhányat már sikerült megfejteni, de abban egyetértenek a tudósok, hogy ez valóban az emberiség első ábécéje. Itt egy paleográfiai táblázatot láthatnak, mely megmutatja, mit fejtettek meg eddig, az A betűvel kezdve, az „ālep" legfelül, a „bêt" középen, és így tovább. Itt az ideje, hogy az Afrikában tervezést tanulók olyan szerzők műveit olvassák, mint Cheikh Anta Diop, a szenegáli Cheikh Anta Diop, akinek az Egyiptomról szóló nagy hatású művét igazolja ez a felfedezés. Végezetül megemlíteném a nagy jamaicai vezetőt, Marcus Mosiah Garveyt, és a ghánai akanok Adinkra jelét, a Sankofát, amely arra emlékeztet minket, hogy tanuljunk múltbéli hibáinkból, ne felejtsük el őket a jelenben sem, hogy szebb jövőt építhessünk magunknak és gyermekeinknek is. Itt az idő, hogy az afrikai tervezők ne kifelé tekintsenek. Régóta kifelé tekintenek, bár amit keresnek, karnyújtásnyira van tőlük, önmagukban. Nagyon köszönöm. (Taps)