I moved back home 15 years ago after a 20-year stay in the United States, and Africa called me back. And I founded my country's first graphic design and new media college. And I called it the Zimbabwe Institute of Vigital Arts. The idea, the dream, was really for a sort of Bauhaus sort of school where new ideas were interrogated and investigated, the creation of a new visual language based on the African creative heritage. We offer a two-year diploma to talented students who have successfully completed their high school education. And typography's a very important part of the curriculum and we encourage our students to look inward for influence. Here's a poster designed by one of the students under the theme "Education is a right." Some logos designed by my students. Africa has had a long tradition of writing, but this is not such a well-known fact, and I wrote the book "Afrikan Alphabets" to address that. The different types of writing in Africa, first was proto-writing, as illustrated by Nsibidi, which is the writing system of a secret society of the Ejagham people in southern Nigeria. So it's a special-interest writing system. The Akan of people of Ghana and [Cote d'Ivoire] developed Adinkra symbols some 400 years ago, and these are proverbs, historical sayings, objects, animals, plants, and my favorite Adinkra system is the first one at the top on the left. It's called Sankofa. It means, "Return and get it." Learn from the past. This pictograph by the Jokwe people of Angola tells the story of the creation of the world. At the top is God, at the bottom is man, mankind, and on the left is the sun, on the right is the moon. All the paths lead to and from God. These secret societies of the Yoruba, Kongo and Palo religions in Nigeria, Congo and Angola respectively, developed this intricate writing system which is alive and well today in the New World in Cuba, Brazil and Trinidad and Haiti. In the rainforests of the Democratic Republic of Congo, in the Ituri society, the men pound out a cloth out of a special tree, and the women, who are also the praise singers, paint interweaving patterns that are the same in structure as the polyphonic structures that they use in their singing -- a sort of a musical score, if you may. In South Africa, Ndebele women use these symbols and other geometric patterns to paint their homes in bright colors, and the Zulu women use the symbols in the beads that they weave into bracelets and necklaces. Ethiopia has had the longest tradition of writing, with the Ethiopic script that was developed in the fourth century A.D. and is used to write Amharic, which is spoken by over 24 million people. King Ibrahim Njoya of the Bamum Kingdom of Cameroon developed Shü-mom at the age of 25. Shü-mom is a writing system. It's a syllabary. It's not exactly an alphabet. And here we see three stages of development that it went through in 30 years. The Vai people of Liberia had a long tradition of literacy before their first contact with Europeans in the 1800s. It's a syllabary and reads from left to right. Next door, in Sierra Leone, the Mende also developed a syllabary, but theirs reads from right to left. Africa has had a long tradition of design, a well-defined design sensibility, but the problem in Africa has been that, especially today, designers in Africa struggle with all forms of design because they are more apt to look outward for influence and inspiration. The creative spirit in Africa, the creative tradition, is as potent as it has always been, if only designers could look within. This Ethiopic cross illustrates what Dr. Ron Eglash has established: that Africa has a lot to contribute to computing and mathematics through their intuitive grasp of fractals. Africans of antiquity created civilization, and their monuments, which still stand today, are a true testimony of their greatness. Most probably, one of humanity's greatest achievements is the invention of the alphabet, and that has been attributed to Mesopotamia with their invention of cuneiform in 1600 BC, followed by hieroglyphics in Egypt, and that story has been cast in stone as historical fact. That is, until 1998, when one Yale professor John Coleman Darnell discovered these inscriptions in the Thebes desert on the limestone cliffs in western Egypt, and these have been dated at between 1800 and 1900 B.C., centuries before Mesopotamia. Called Wadi el-Hol because of the place that they were discovered, these inscriptions -- research is still going on, a few of them have been deciphered, but there is consensus among scholars that this is really humanity's first alphabet. Over here, you see a paleographic chart that shows what has been deciphered so far, starting with the letter A, "ālep," at the top, and "bêt," in the middle, and so forth. It is time that students of design in Africa read the works of titans like Cheikh Anta Diop, Senegal's Cheikh Anta Diop, whose seminal work on Egypt is vindicated by this discovery. The last word goes to the great Jamaican leader Marcus Mosiah Garvey and the Akan people of Ghana with their Adinkra symbol Sankofa, which encourages us to go to the past so as to inform our present and build on a future for us and our children. It is also time that designers in Africa stop looking outside. They've been looking outward for a long time, yet what they were looking for has been right there within grasp, right within them. Thank you very much. (Applause)
חזרתי הביתה לפני 15 שנים לאחר שהייה של 20 שנים בארצות הברית, ואפריקה קראה לי חזרה. ואני ייסדתי את המכללה הראשונה לעיצוב גרפי ומדיה חדשה במדינה שלי. וקראתי לה המכון לאומנות וויג'יטלית של זימבבואה. הרעיון, החלום, כיוון למעשה לאיזהשהו בית ספר באוהאוס בו רעיונות חדשים ייחקרו וייבחנו, ליצור שפה וויזואלית חדשה שתהיה מבוססת על המסורת היצירתית האפריקאית. אנחנו מציעים תעודה דו-שנתית לסטודנטים מוכשרים אשר סיימו בהצלחה את בית הספר התיכון. וטיפוגרפיה (סידור ועיצוב טקסט) היא חלק חשוב ביותר מתוכנית הלימודים ואנו מעודדים את הסטודנטים שלנו להביט פנימה ע"מ לקבל השפעה. זהו פוסטר שעוצב על ידי אחד הסטודנטים תחת הנושא "חינוך הוא זכות". כמה לוגואים שעוצבו על ידי הסטודנטים שלי. לאפריקה היתה מסורת ארוכה של כתיבה, אבל זו אינה עובדה מוכרת מאד, ואני כתבתי את הספר "כתבים אפריקאים" על הנושא. הסוגים השונים של כתיבה באפריקה, קודם היה פרוטו-כתב, שמיוצג על ידי נסיבידי, שהוא הכתב של אגודה סודית של אנשי האג'אג-האם בדרום ניגריה. אז זהו כתב בעל אינטרס מיוחד. אנשי האקאן מגאנה וסיירה ליאון פיתחו סמלי אדינקרא לפני כ-400 שנה, ואלו הם פתגמים, אמירות היסטוריות, עצמים, בעלי חיים, צמחים, ומערכת האדינקרא האהובה עלי היא הראשונה למעלה בצד שמאל. קוראים לה סאנקופה. זה אומר, "חזור ותבין את זה". למד מהעבר. הפיקטוגרף הזה של אנשי הג'וקווה מאנגולה מספר את סיפור בריאת העולם. למעלה אלוהים, למטה נמצא אדם, האנושות, מצד שמאל השמש, ומימין נמצא הירח. כל הדרכים מובילות אל ומהאלוהים. התרבויות הסודיות של דתות היורובה, הקונגו והפאלו בניגריה, קונגו ואנגולה בהתאמה, פיתחו את מערכת הכתב המורכבת הזו שהיא חיה ובועטת היום בעולם החדש בקובה, ברזיל, טרינידד והאיטי. ביערות הגשם של הרפובליקה הדמוקרטית של קונגו, בתרבות האיטורי, הגברים מייצרים בד מסוים תוך חבטות בעץ מיוחד, והנשים, שהן גם זמרות ההלל, מציירות דוגמאות מפותלות שהן זהות במבנה שלהן למבנים הפוליפונים בהם הן משתמשות בשירתן - מעין דף תווים מוסיקליים, אם תרצו. בדרום אפריקה, נשות הנ'דבלה משתמשות בסמלים האלה ובדגמים גיאומטריים נוספים בכדי לצבוע את בתיהן בצבעים בהירים, ונשות הזולו משתמשות בסמלים בחרוזים שהן שוזרות לכדי צמידים ושרשראות. לאתיופיה היתה המסורת העתיקה ביותר של כתיבה, עם הכתב האתיופי שפותח במאה הרביעית לספירה ובו משתמשים בשביל לכתוב באמהרית, בה מדברים יותר מ-24 מיליוני בני-אדם. המלך איברהים נ'ג'ויה של ממלכת באמום מקמרון פיתח את השו-מום בגיל 25. שו-מום היא מערכת כתב. זו מערכת הברות. זה לא בדיוק אלף-בית. וכאן אנחנו רואים שלושה שלבי התפתחות שהיא עברה תוך 30 שנים. לאנשי ה-וואי של ליבריה היתה מסורת ארוכה של ידיעת קרוא וכתוב לפני המגע הראשון שלהם עם אירופאים במאה ה-19. זו מערכת הברות וקוראים אותה משמאל לימין. ממש ליד, בסיירה ליאון, אנשי ה-מנדי גם פיתחו מערכת הברות, אבל את שלהם קוראים מימין לשמאל. לאפריקה היתה מסורת ארוכה של עיצוב, רגישות עיצובית מוגדרת היטב, אך הבעיה באפריקה היתה, ובעיקר כיום, מעצבים באפריקה נאבקים בכל סוגי העיצוב כיוון שהם נוטים יותר להסתכל החוצה עבור השפעה והשראה. הרוח היצירתית באפריקה, המסורת היצירתית, היא חזקה כפי שתמיד היתה, לו רק מעצבים יכולים היו להסתכל פנימה. הצלב האתיופי הזה מדגים את מה שד"ר רון אגלש ביסס: שלאפריקה יש הרבה מה לתרום למחשוב ולמתמטיקה דרך התפיסה האינואיטיבית שלהם של פרקטלים. האפריקאים הקדומים יצרו ציביליזציה, והמצבות שלהם, שעדיין עומדות כיום, הן עדות אמיתית לגדולתן. סביר להניח שאחד ההישגים הגדולים ביותר של האנושות הוא המצאת הכתב, ואת זה מייחסים למסופוטמיה עם המצאתם את כתב היתדות 1600 שנים לפני הספירה, שאחריו הגיע כתב החרטומים המצרי, והסיפור הזה קבוע באבן כעובדה היסטורית. זאת אומרת, עד 1998, כאשר פרופסור מסוים מייל, ג'ון קולמן דארנל גילה את הרישומים הללו במדבר תבאי על צוקי הגיר במערב מצריים, ואלה תוארכו לסביבות 1800 עד 1900 לפנה"ס, מאות שנים לפני מסופוטמיה. ידועים בשם וואדי אל-הול על שם המקום בו נתגלו, רישומים אלו - המחקר עדיין ממשיך, חלקם פוענחו, אבל יש תמימות דעים אצל החוקרים שזהו אכן האלף-בית הראשון של האנושות. כאן אתם רואים תרשים פליאוגרפי המראה את מה שכבר פוענח, החל באות א', למעלה, ו-ב', באמצע, וכן הלאה. הגיע הזמן שסטודנטים לעיצוב באפריקה יקראו את העבודות של הענקים כמו צ'ייך אנטה דיופ, צ'ייך אנטה דיופ מסנגל, שעבודתו בעלת ההשפעה על מצריים מוצדקת על ידי גילוי זה. המילה האחרונה מגיעה למנהיג הג'מאיקני הדגול מרקוס מוסייע גארווי ואנשי האקאן מגאנה עם סמל האדינקרה שלהם, הסנקופה, שמעודד אותנו לפנות לעבר בכדי ליידע את ההווה שלנו ובכדי לסמוך על עתיד לנו ולילדינו. זהו גם הזמן שמעצבים באפריקה יפסיקו להסתכל החוצה. הם הסתכלו החוצה במשך זמן רב, אך מה שהם חיפשו היה בדיוק שם בטווח ידיהם, ממש בתוכם. תודה רבה לכם. (מחיאות כפיים)