My name is Ryan Lobo, and I've been involved in the documentary filmmaking business all over the world for the last 10 years. During the process of making these films I found myself taking photographs, often much to the annoyance of the video cameramen.
Nazywam się Ryan Lobo i przez 10 lat angażowałem się w branży filmów dokumentalnych na całym świecie. Podczas tworzenia tych filmów zacząłem fotografować, często drażniąc przy tym operatorów.
I found this photography of mine almost compulsive. And at the end of a shoot, I would sometimes feel that I had photographs that told a better story than a sometimes-sensational documentary. I felt, when I had my photographs, that I was holding on to something true, regardless of agendas or politics. In 2007, I traveled to three war zones. I traveled to Iraq, Afghanistan and Liberia. And over there I experienced other people's suffering, up close and personal, immersed myself in some rather intense and emotional stories, and at times I experienced great fear for my own life.
Stało się to dla mnie nałogiem. Czasami pod koniec kręcenia filmu czułem, że moje fotografie opowiadały lepsza historię niż niekiedy sensacyjne filmy dokumentalne. Trzymając moje fotografie czułem, że trzymam coś prawdziwego, niezależnego od panującego porządku czy polityki. W 2007 roku byłem w 3 strefach działań wojennych. Byłem w Iraku, Afganistanie i Liberii. Będąc tam na miejscu, doświadczyłem osobiście ludzkiego cierpienia. Zanurzyłem się w historie pełne emocji i intensywności, czasem mając wielką obawę o własne życie.
As always, I would return to Bangalore, and often to animated discussions at friend's homes, where we would discuss various issues while they complained bitterly about the new pub timings, where a drink often cost more than what they'd paid their 14-year-old maid. I would feel very isolated during these discussions. But at the same time, I questioned myself and my own integrity and purpose in storytelling. And I decided that I had compromised, just like my friends in those discussions, where we told stories in contexts we made excuses for, rather than taking responsibility for.
Zawsze mógłbym wrócić do miasta Bangalur w Indiach. Mógłbym często wracać do żywych dyskusji z przyjaciółmi i poruszać różne kwestie. Oni marudziliby na godziny otwarcia pubów, gdzie drink kosztuje więcej niż zatrudnienie 14-letniej pokojówki. Czułbym się bardzo obco przy takich rozmowach. Jednocześnie pytam sam siebie o swoje przekonania i cel w opowiadaniu historii. Zdecydowałem, że pójdę na kompromis tak jak uczynili to moi przyjaciele w tych dyskusjach, w których opowiadaliśmy historie w kontekście, który usprawiedliwialiśmy zamiast wziąć za niego odpowiedzialność.
I won't go into details about what led to a decision I made, but let's just say it involved alcohol, cigarettes, other substances and a woman. (Laughter) I basically decided that it was I, not the camera or the network, or anything that lay outside myself, that was the only instrument in storytelling truly worth tuning. In my life, when I tried to achieve things like success or recognition, they eluded me. Paradoxically, when I let go of these objectives, and worked from a place of compassion and purpose, looking for excellence, rather than the results of it, everything arrived on its own, including fulfillment.
Nie będę wchodził w szczegóły, co tknęło mnie do takiej decyzji. Powiedzmy, że dotyczyło to alkoholu, papierosów innych substancji oraz kobieta. (śmiech) W zasadzie, to byłem cały ja, a nie aparat czy sieć, czy cokolwiek innego poza mną. W opowiadaniu historii, to tylko narzędzia które były warte podłączenia. Kiedy chciałem coś osiągnąć w życiu, sukces czy uznanie - omijało mnie to. Paradoksalnie, kiedy porzuciłem te cele i pracowałem w miejscu współczucia i determinacji, poszukując raczej doskonałości w działaniu niż rezultacie, wszystko zjawiło się samo, razem z satysfakcją i spełnieniem.
Photography transcended culture, including my own. And it is, for me, a language which expressed the intangible, and gives voice to people and stories without. I invite you into three recent stories of mine, which are about this way of looking, if you will, which I believe exemplify the tenets of what I like to call compassion in storytelling.
Fotografia przekraczała kulturę, również moja własną. Dla mnie jest to język, wyrażający rzeczy niematerialne, będącym głosem historii i pozbawionych głosu ludzi. Przedstawiam wam moje 3 ostatnie historie, będące o tym rodzaju patrzenia, który stanowi przykład zasady współczucia w opowiadaniu historii.
In 2007 I went to Liberia, where a group of my friends and I did an independent, self-funded film, still in progress, on a very legendary and brutal war-lord named General Butt Naked. His real name is Joshua, and he's pictured here in a cell where he once used to torture and murder people, including children. Joshua claims to have personally killed more than 10,000 people during Liberia's civil war. He got his name from fighting stark naked. And he is probably the most prolific mass murderer alive on Earth today.
W 2007 pojechałem do Liberii, gdzie wraz z grupą przyjaciół kręciliśmy na własny koszt, niezrealizowany jeszcze film o legendarnym i okrutnym dowódcy wojskowym o imieniu Generał Goły Tyłek. Jego prawdziwe imie to Joshua i jest tutaj przedstawiony w celi, w której sam kiedyś torturował i mordował ludzi, w tym również dzieci. Joshua przyznał się do osobistego mordu ponad 10 000 osób podczas wojny domowej w Liberii. Swoje imię zawdzięcza temu, że walczył całkiem nago. Jest on prawdopodobnie najbardziej wyrafinowanym masowym mordercą jaki żyje dziś na Ziemi.
This woman witnessed the General murdering her brother. Joshua commanded his child-soldiers to commit unspeakable crimes, and enforced his command with great brutality. Today many of these children are addicted to drugs like heroin, and they are destitute, like these young men in the image. How do you live with yourself if you know you've committed horrific crimes? Today the General is a baptized Christian evangelist. And he's on a mission.
Ta kobieta była świadkiem morderstwa swojego brata z rąk generała. Joshua rozkazał swoim dziecięcym żołnierzom popełnianie okropnych czynów, a narzucał swoje rozkazy z wielkim okrucieństwem. Dziś, wiele tych dzieci jest uzależnionych od heroiny oraz pozostawionych bez środków do życia, tak jak ci na zdjęciu. Jak żyć ze sobą wiedząc, że popełniło się tak straszne zbrodnie? Dzisiaj, generał jest ochrzczonym ewangelistą chrześcijańskim. i wyjechał na misję.
We accompanied Joshua, as he walked the Earth, visiting villages where he had once killed and raped. He seeked forgiveness, and he claims to endeavor to improve the lives of his child-soldiers. During this expedition I expected him to be killed outright, and us as well. But what I saw opened my eyes to an idea of forgiveness which I never thought possible. In the midst of incredible poverty and loss, people who had nothing absolved a man who had taken everything from them. He begs for forgiveness, and receives it from the same woman whose brother he murdered. Senegalese, the young man seated on the wheelchair here, was once a child soldier, under the General's command, until he disobeyed orders, and the General shot off both his legs. He forgives the General in this image. He risked his life as he walked up to people whose families he'd murdered.
Dotrzymywaliśmy mu towarzystwa, kiedy przechadzał się po Ziemi odwiedzając wioski, gdzie gwałcił i mordował. Szukał tam przebaczenia twierdząc, że dąży do zmiany bytu jego dziecięcych żołnierzy Podczas tej wyprawy sądziłem, że zostanie bezpośrednio zamordowany, a my razem z nim. Jednak, to co zobaczyłem otworzyło mi oczy na ideę przebaczenia, w którą nigdy nie wierzyłem. W środku niesamowitej biedy i straty, ludzie niemający już niczego rozgrzeszyli człowieka, który wcześniej zabrał im wszystko co mieli. Błagał o przebaczenie i otrzymał je od tej samej kobiety, której zamordował brata. Senegalese, młody mężczyzna siedział tutaj na wózku inwalidzkim był kiedyś dziecięcym żołnierzem, pod rozkazem generała do czasu niewykonania rozkazu. Generał odstrzelił mu obydwie nogi. On wybacza generałowi na tym zdjęciu. Narażał życie i podchodził do ludzi, których rodziny mordował.
In this photograph a hostile crowd in a slum surrounds him. And Joshua remains silent as they vented their rage against him. This image, to me, is almost like from a Shakespearean play, with a man, surrounded by various influences, desperate to hold on to something true within himself, in a context of great suffering that he has created himself.
Na tej fotografii, otacza go wzburzony tłum ze slamsów. A Joshua milczy, kiedy oni dają upust swojej wściekłości. To zdjęcie dla mnie jest niemal jak ze sztuki Szekspira, gdzie mężczyzna otoczony różnymi wpływami desperacko tłamsi w sobie prawdę w kontekście wielkiego cierpienia, które sam sobie zgotował.
I was intensely moved during all this. But the question is, does forgiveness and redemption replace justice? Joshua, in his own words, says that he does not mind standing trial for his crimes, and speaks about them from soapboxes across Monrovia, to an audience that often includes his victims. A very unlikely spokesperson for the idea of separation of church and state.
Bardzo mnie to wszystko poruszyło. Ale pytanie brzmi: czy przebaczenie i odkupienie zastępuje sprawiedliwość? Joshua twierdzi, że to nie ma znaczenia i mógłby stanąć przed sądem za swoje zbrodnie i mówić o nich w całej Monrovi do osób, które często stanowiłyby jego ofiary. Dziwny byłby to rzecznik idei separacji Kościoła od państwa.
The second story I'm going to tell you about is about a group of very special fighting women with rather unique peace-keeping skills. Liberia has been devastated by one of Africa's bloodiest civil wars, which has left more than 200,000 people dead, thousands of women scarred by rape and crime on a spectacular scale. Liberia is now home to an all-woman United Nations contingent of Indian peacekeepers.
Druga historia, którą chce wam opowiedzieć jest o specjalnej grupie walczących kobiet z oryginalnymi umiejętnościami utrzymywania pokoju. Liberia została zdewastowana przez jedną z najbardziej krwawych wojen domowych, która pochłonęła ponad 200 000 ofiar, tysiące zgwałconych i okaleczonych kobiet, zbrodni na niezbadana skalę. Liberia jest teraz domem dla hinduskiego kobiecego kontyngentu pokojowego ONZ.
These women, many from small towns in India, help keep the peace, far away from home and family. They use negotiation and tolerance more often than an armed response. The commander told me that a woman could gauge a potentially violent situation much better than men. And that they were definitely capable of diffusing it non-aggressively. This man was very drunk, and he was very interested in my camera, until he noticed the women, who handled him with smiles, and AK-47s at the ready, of course. (Laughter)
Kobiety te, pochodzące z małych miasteczek w Indiach będąc daleko od domu pomagały zachować pokój w Liberii. Posługiwały się znacznie częściej negocjacją i tolerancją niż siłą. Ich dowództwo twierdziło, że kobieta może ocenić potencjalnie groźną sytuację lepiej od mężczyzny. W dodatku, były one w stanie rozwiązać sytuację bez użycia agresji. Ten mężczyzna był bardzo pijany i zainteresował się moim aparatem do czasu, kiedy dostrzegł kobiety z kontyngentu, które się nim zajęły z uśmiechami na twarzy i AK-47 w gotowości oczywiście. (śmiech)
This contingent seems to be quite lucky, and it has not sustained any casualties, even though dozens of peacekeepers have been killed in Liberia. And yes, all of those people killed were male. Many of the women are married with children, and they say the hardest part of their deployment was being kept away from their children.
Ten kontyngent wydawał się mieć szczęście i nie odniósł żadnych strat, pomimo tego, że wielu żołnierzy sił pokojowych zostało zabitych w Liberii. Tak, wszyscy spośród zabitych byli mężczyznami. Wiele z tych kobiet to żony i matki, które uważają, że najtrudniejszą częścią ich misji było rozdzielenie ich od swoich dzieci.
I accompanied these women on their patrols, and watched as they walked past men, many who passed very lewd comments incessantly. And when I asked one of the women about the shock and awe response, she said, "Don't worry, same thing back home. We know how to deal with these fellows," and ignored them.
Towarzyszyłem tym kobietom podczas patroli i obserwowałem jak przechodziły obok mężczyzn, którzy ciągle rzucali sprośnymi komentarzami w ich stronę. Kiedy zapytałem jedną z kobiet o ich reakcje, odpowiedziała mi: "bez obaw, w ojczyźnie mamy tak samo, wiemy jak sobie radzić z takimi typami" i zignorowała ich.
In a country ravaged by violence against women, Indian peacekeepers have inspired many local women to join the police force. Sometimes, when the war is over and all the film crews have left, the most inspiring stories are the ones that float just beneath the radar. I came back to India and nobody was interested in buying the story. And one editor told me that she wasn't interested in doing what she called "manual labor stories."
W kraju zniszczonym przez przemoc wobec kobiet, Hinduski kobiecy kontyngent zainspirował wiele miejscowych kobiet do przyłączenia się do policji. Kiedy wojna się kończy i znikają wszystkie ekipy filmowe, najbardziej inspirujące historie to te, które nie wychodzą na światło dzienne. Kiedy wróciłem do Indii, nikt nie był zainteresowany kupieniem tej historii. Jedna pani wydawca powiedziała mi, że nie była zainteresowana robieniem, jak to nazwała "historii pracy fizycznej".
In 2007 and 2009 I did stories on the Delhi Fire Service, the DFS, which, during the summer, is probably the world's most active fire department. They answer more than 5,000 calls in just two months. And all this against incredible logistical odds, like heat and traffic jams. Something amazing happened during this shoot. Due to a traffic jam, we were late in getting to a slum, a large slum, which had caught fire. As we neared, angry crowds attacked our trucks and stoned them, by hundreds of people all over the place. These men were terrified, as the mob attacked our vehicle.
W 2007 oraz 2009 roku uchwyciłem historię o Straży Pożarnej w Delhi (SPwD), która, w lecie jest prawdopodobnie najaktywniejszą strażą pożarną na świecie. Odpowiadają na ponad 5 000 zgłoszeń w ciągu 2 miesięcy. I to wszystko mimo niesamowitych przeciwności logistycznych takich jak upał i korki na ulicach. Coś niesamowitego stało się podczas uchwycenia tej chwili. Z powodu korka ulicznego byliśmy spóźnieni w drodze do slamsu, wielkiego slamsu, którego ogarnął pożar. Kiedy się zbliżaliśmy, rozwścieczony tłum zaatakował nasz wóz obrzucając go kamieniami i to przez tysiące ludzi dookoła. Ci ludzie byli przerażeni kiedy tłum zaatakował nasz wóz.
But nonetheless, despite the hostility, firefighters left the vehicle and successfully fought the fire. Running the gauntlet through hostile crowds, and some wearing motorbike helmets to prevent injury. Some of the local people forcibly took away the hoses from the firemen to put out the fire in their homes. Now, hundreds of homes were destroyed. But the question that lingered in my mind was, what causes people to destroy fire trucks headed to their own homes? Where does such rage come from? And how are we responsible for this? 45 percent of the 14 million people who live in Delhi live in unauthorized slums, which are chronically overcrowded. They lack even the most basic amenities. And this is something that is common to all our big cities.
Mimo wszystko, pomimo wrogości strażacy opuścili pojazd i ugasili ogień. Przedzierali się przez wrogi tłum, a niektórzy nosili kaski by uchronić się przed obrażeniami. Niektórzy tubylcy siłą zabierali węże strażakom by ugasili ogień właśnie w ich domach. Tysiące domów zostało zniszczonych. Pytanie, które tkwiło mi w głowie to: co sprawia, że ludzie niszczą wozy strażackie, które jadą do ich domów? Skąd pochodzi ta wściekłość? Jaką my ponosimy za to odpowiedzialność? 45% z 14 milionów ludzi, którzy mieszkają w Delhi, mieszkają w nielegalnych slumsach, które są cały czas przeludnione. Brakuje nawet najbardziej podstawowego wyposażenia. To jest coś, co występuje w każdym z naszych dużych miast.
Back to the DFS. A huge chemical depot caught fire, thousands of drums filled with petrochemicals were blazing away and exploding all around us. The heat was so intense, that hoses were used to cool down firefighters fighting extremely close to the fire, and with no protective clothing. In India we often love to complain about our government bodies. But over here, the heads of the DFS, Mr. R.C. Sharman, Mr. A.K. Sharman, led the firefight with their men. Something wonderful in a country where manual labor is often looked down upon. (Applause)
Wracając do SPwD. Kiedyś wybuchł pożar w dużym składzie chemicznym, płonęło tysiące beczek wypełnionych chemikaliami. Wszystko wokół nas wybuchało. Upał był tak ogromny, że węże były używane do chłodzenia strażaków stojących bardzo blisko ognia i bez odzieży ochronnej. W Indiach uwielbiamy narzekać na rząd. Ale tutaj, szefostwo SPwD pan R.C. Sharman i pan A.K. Sharman prowadziłli akcje gaszenia ognia razem ze swoimi ludźmi. Coś pięknego w kraju, w którym na prace fizyczną patrzy się z góry. (oklaski)
Over the years, my faith in the power of storytelling has been tested. And I've had very serious doubt about its efficacy, and my own faith in humanity. However, a film we shot still airs on the National Geographic channel. And when it airs I get calls from all the guys I was with and they tell me that they receive hundreds of calls congratulating them. Some of the firemen told me that they were also inspired to do better because they were so pleased to get thank-yous rather than brick bats.
Przez te lata, moja wiara w siłę opowiadania historii została poddana próbie i miałem bardzo poważne wątpliwości co do jej skuteczności i mojej wiary w człowieczeństwo. Pomimo tego film, który nakręciliśmy wciąż leci na National Geographic i kiedy jest nadawany, dostaję telefony od ludzi, z którymi tam byłem i mówią mi, że otrzymują tysiące telefonów z gratulacjami. Niektórzy strażacy powiedzieli mi, że zostali zainspirowani by lepiej pracować, bo byli bardzo zadowoleni, że dostali wiele podziękowań zamiast negatywnych opinii.
It seems that this story helped change perceptions about the DFS, at least in the minds of an audience in part on televisions, read magazines and whose huts aren't on fire. Sometimes, focusing on what's heroic, beautiful and dignified, regardless of the context, can help magnify these intangibles three ways, in the protagonist of the story, in the audience, and also in the storyteller. And that's the power of storytelling. Focus on what's dignified, courageous and beautiful, and it grows. Thank you. (Applause)
Wydaję się, że ta opowieść pomogła zmienić postrzeganie o SPwD przynajmniej w umysłach odbiorców, oglądających TV, czytających magazyny i tych, których domy nie płoną. Czasami, skupianie się na czynach godnych, heroicznych i pięknych bez odnoszenia się do kontekstu, może pomóc powiększyć znaczenie tych wartości 3 sposobami: dzięki bohaterowi opowieści, dzięki odbiorcom, jak również dzięki autorowi opowieści. I to jest właśnie siła opowiadania historii. Skupmy się na tym co godne, odważne i piękne, a ono samo wyrośnie. (oklaski)