June 8, 2010, Russell Wilson, fourth-round pick to the Colorado Rockies baseball. I'm fired up, one of the highest moments of my life. Every kid's dream to be drafted by a Major League Baseball team. June 8, 2010.
2010. június 8. Russel Wilson, a Colorado Rockies baseball csapat negyedikkörös választása. Megállíthatatlan vagyok. Életem egyik csúcspontja. Minden gyerek álma, hogy beválasszák egy első osztályú baseball csapatba. 2010. június 8.
June 9, 2010 --
2010. június 9.
(Imitating flatline sound)
(Az EKG hangját utánozza)
The line goes flat. My dad passes away. The highest of the high to the lowest of the low. Just like that. My dad laying in his deathbed, just tears running down my face, you know, what do I do next? My mind racing, memories, flashbacks, moments, early mornings, getting up, taking grounders and throwing, speed outs and deep post routes to my brother and my dad, to early morning car rides to AAU baseball, to my dad being the third-base coach.
Az EKG egyenes. Apám meghal. A csúcspontról a mélypontra. Pillanatok alatt. Apám a halálos ágyán fekszik, nekem pedig könnyek folynak végig az arcomon. És most mihez kezdjek? Az agyam pörög: emlékek, pillanatok, korai kelések, labdák dobása és elkapása, sprintelések és befutások apám és testvérem felé, korai kocsikázás az AAU baseballpályához, ahol apám harmadik bázisedző volt.
Fast-forward to the championship high of winning a Super Bowl, holding up the Lombardi Trophy and the emotions and the excitement of it all, blue and green confetti all over the place and knowing that you just won the Super Bowl, to a year later, the pressure of the game, the ball on the one-yard line, and this is the chance to win the game, and it doesn't work. And however many millions and millions of people all over the world watching. And having to walk to the media, and what do I say next, what do I do, what do I think?
Ugorjunk tovább a Szuperkupa megnyerésének izgalmához, amikor fogom a Lombardi-trófeát, érzelmek, izgatottság, zöld és kék konfetti mindenhol, és a tudat, hogy tényleg megnyerted a Szuperkupát. Aztán rá egy évre a játék nyomása alatt, a labdával a célegyenesben ott az esély, hogy megnyerd a játszmát, és nem jön össze. Habár sok millió ember figyel a világ minden tájáról. És amikor interjút kell adjak: mit fogok mondani, mit csinálok, mire gondolok?
Being married at a young age and just coming out of college and everything else, to, you know, shortly after, marriage not working out and realizing, you know what? Life happens. Life happens, life happens to all of us. Loss of family members, divorce, fear, pain, depression, concerns, worries. When you think about being superpositive -- yes, I'm positive by nature, but positivity, you know, it doesn't always work, because when you're down 16-nothing in an NFC championship game, and people are like, "Russ, we're not going to be able to win this game, man, it's not a great situation right now," or when you're facing cancer, or when you have things you have to deal with or finances and this and that, like, how do we deal with it? It's hard to be positive in the midst of it all. And what I definitely knew was this: that negativity works 100 percent of the time. Negativity was going to get me nowhere.
Fiatalon nősültem, frissen végzett egyetemistaként, nem sokkal később a házasságom tönkrement, és tudjátok, mire jöttem rá? Ilyen az élet. Ilyen az élet, mindenki életében történhet ilyesmi. Családtagok elvesztése, válás, félelem, fájdalom, depresszió, aggodalmak és gondok. Mikor próbálok szuper pozitív maradni – igen, alapvetően pozitív vagyok –, de a pozitivitás nem mindig működik, mert amikor a mérkőzés állása 16-0 egy NFC bajnoki meccsen, és mindenki azt mondja: "Russ, nem tudunk győzni, haver, nem állunk valami jól." Vagy amikor a rákkal nézel szembe, vagy amikor problémákkal küszködsz – anyagi vagy egyéb problémákkal –, hogyan birkózol meg vele? Nehéz pozitívnak lenni ilyenkor. És amit biztosan tudtam: a negatív gondolkodás 100%-ban hatásos. Negatív gondolkodással sehová se jutok.
I started saying to myself, "New are his mercies every morning," new beginnings, new starts. And despite hardship and pain and worries and wanting to get through it and "How do I do this?", I started thinking about a car. You know how when you drive a car, you've got stick shift and you want to shift to neutral? You go from first gear to second gear, all the way to fifth? You've got to know how to shift to neutral. And I needed to shift to neutral immediately, before I crashed.
Elkezdtem mondani: "Nem fogyott el az Ő irgalma, minden reggel megújul." Új kezdetek. De a nehézségek, a gyötrelmek, a gondok ellenére, és mert át akartam vészeli ezt, gondolkodtam, hogy is csináljam, elkezdtem egy kocsira gondolni. Tudjátok, amikor kocsit vezettek, és a váltót üresbe akarjátok tenni. Egyesből átteszed kettesbe, így egészen az ötösig. Ehhez tudni kell, hogyan tegyük üresbe. Nekem is azonnal üresbe kellett tennem magam, mielőtt kiborultam volna.
Sitting there after the Super Bowl, I had a decision to make: Will I let this define my career? Will I let it define my life? Hell, no. What I found out was this: that mindset is a skill. It can be taught and learned. I started 10 years ago, training my mind, with this guy named Trevor Moawad, my mental conditioning coach. He's been with me for 10 years, and we've been best friends and partners ever since. As athletes, we train the body, we train ourselves to be able to run fast, throw farther, jump higher and do these different things, but why don't we train our mind? What do you want your life to look like? Write it out, talk about it, say it. What's our language, what does it look like, watch these highlights, Russell, when you're in your best moments. What does that look like? And be that, live that, sound like that. The best free throw shooters, they don't worry about the shot they just missed. They think about this shot, this putt, this throw, this first down.
A Szuperkupa után üldögélve, döntést kellett hoznom: Ez határozza meg a karrierem? Ez határozza meg az életem? A fenébe, dehogy! Arra jöttem rá ebből: a gondolkodásmód egy képesség. Tanítani és tanulni lehet. 10 évvel ezelőtt egy Trevor Moawad nevű fickó mentorálásával kezdtem el edzeni az agyam. 10 éve ismerem, és azóta is legjobb barátok és partnerek vagyunk. Sportolóként eddzük a testünket, gyakoroljuk, hogyan fussunk gyorsan, dobjunk messzebbre, ugorjunk a magasabbra és sok minden mást, de miért nem eddzük az elménket? Hogy szeretnéd, milyen legyen az életed? Írd le, beszélj róla, mondd ki. Hogyan látod, milyennek látod? Nézd az életed legfényesebb pillanatait, Russell. Hogyan néz ki? És légy az, élj úgy, beszélj úgy. A legjobb dobók nem akadnak fenn az elhibázott dobásokon. Csak arra a bizonyos dobásra, gurításra, lövésre, indításra gondolnak.
Then I met this kid Milton Wright, 19 years old, he had cancer three different times. This day when I went to see him, he was frustrated, "Russ, I'm done, I don't want to do this anymore, it's my time to go." I started telling him this story about my dad, how he used to say, "Son, why not you? Why don't you graduate early, play pro football and pro baseball? Why not you, why not you?" I said, "Milton, why not you? If you tried T-cell therapy, and you try this and it doesn't work, you won't remember it." So Milton got a smile on his face and said, "You're exactly right. Yes, I do have cancer, Russ. But I can either let this kill me, not just physically, but I can also let it kill me emotionally and mentally. And I have a choice right now, in the midst of the problem, in the midst of the storm, to decide to overcome."
Aztán megismertem egy 19 éves fiút, Milton Wright-ot, akinél háromszor diagnosztizáltak rákot. Mikor egyszer meglátogattam, el volt keseredve: "Russ, elegem van, nem bírom csinálni ezt tovább, ideje mennem." Elmeséltem neki ezt a történetet apámról, amikor azt mondogatta: "Fiam, mi lenne, ha befejeznéd hamarabb a sulit, és profi foci és baseball játékos lennél? Miért ne? Miért ne?" Én is azt mondtam: "Milton, mi lenne, ha kipróbálnád a T-sejt terápiát? Ha kipróbálod, de nem működik, akkor úgysem fogsz emlékezni rá." Milton elmosolyodott, és azt mondta: "Teljesen igazad van. Igen, rákos vagyok, Russ. És ez megölhet, de nemcsak fizikailag, hanem érzelmileg és szellemileg is. De most választhatok, itt a sűrűjében, a vihar kellős közepén, és azt választom, hogy legyőzöm."
One of the questions I always get asked about neutral thinking is this: "Does that mean I don't have any emotion?" And I always say, absolutely not. Yeah, we have emotions, we have real-life situations, we have things to deal with. But what you have to be able to do is to stay focused on the moment and to not be superemotional. It's OK to have emotions, but don't be emotional.
Egy kérdést mindig feltesznek nekem a semleges gondolkodással kapcsán. Azt jelenti ez, hogy nincsenek érzelmeim? És mindig azt mondom, hogy egyáltalán nem. Mindenkinek vannak érzései, mindenkinek vannak nehézségei, mindenkinek vannak problémái, de tudnunk kell a pillanatra koncentrálni, nem szabad engedni, hogy az érzelmek eluralkodjanak rajtunk. Az rendben van, hogy vannak érzéseink, de ne érzékenykedjünk.
When people look at me, they see that I'm the highest-paid player in the NFL, they see that I have the girl and Ciara, that I have the family and this and that. But I still have real-life situations. We all do. We all have, you know, sadness and loss and depression and worries and fear. I didn't just get here. What's the truth, and how do I come through this better? And that's really, kind of, how my mind started shifting. It was not just on the success of it all or the failure of it, it was on the process, like: What is the next step, how do I do this right here, right now?
Amikor az emberek rám néznek, azt látják, hogy a legjobban fizetett NFL játékos vagyok, hogy ott van a kislányom és Ciara, hogy családom van, ilyenek. De nekem is vannak nehézségeim. Mint mindenkinek. Mindenki küzd szomorúsággal, veszteséggel, depresszióval, aggodalmakkal és félelmekkel. Én sem csak úgy jutottam el idáig. Mi az igazság, és hogyan vészelek át mindent? Valahogy így kezdett el változni a mentalitásom. Nem a siker vagy a kudarc miatt, ez egy folyamat volt: mi legyen a következő lépés, mit kezdjek ezzel itt és most?
We have a choice to make in life. And for me, when I was young and I didn't have much, I made a choice. I made a choice that I was going to believe that great things were going to happen, that I was going to have my mindset right, and I was going to have the right language and the right things to think about, which helped prepare me for today. Because I'm just human. I just have the ability to throw the ball a long way and run around and make some cool and fun throws and make some people smile. But the reality is that I still have pressure, I still have worries, I still have fears, I still have things that happen. Still have loss.
Az életben döntést kell hoznunk. Amikor fiatal voltam, és nem sok mindenem volt, döntést hoztam. Eldöntöttem, hogy hiszek abban, hogy nagyszerű dolgok fognak történni, hogy eljutok a helyes mentalitáshoz, és hogy a helyes szavak és gondolatok birtokában leszek, és ez mind felkészített a jelenre, mert én is csak ember vagyok, csak messze tudom dobni a labdát, tudok szaladgálni, érdekes dobásokat hajtok végre, és meg tudom nevettetni az embereket. De a valóságban az én életemben is van feszültség, én is aggódom, én is félek, velem is történnek dolgok. Én is veszítek.
Positivity can be dangerous. But what always works is negativity. I never wanted to live in negativity, so I stayed in neutral. I kept my shift in neutral. And so that's where I lived, and that's where I've been living ever since.
A pozitív gondolkodás veszélyes lehet. Viszont a negatív gondolkodás mindig hatásos. Soha nem akartam negatív mentalitásban élni, ezért maradtam semleges. A sebességváltóm üresben hagytam. Így éltem, és így élek azóta is.