Ας μιλήσουμε βρώμικα. Πριν από λίγα χρόνια, παραδόξως, χρειάστηκε να πάω στην τουαλέτα και βρήκα μία δημόσια και μπήκα μέσα κι ετοιμάστηκα να κάνω αυτό που κάνω σε όλη μου τη ζωή: να χρησιμοποιήσω την τουαλέτα, να τραβήξω το καζανάκι, να ξεχάσω το γεγονός. Και για κάποιο λόγο εκείνη την μέρα, για αλλαγή, αναρωτήθηκα που πάνε όλα αυτά; Και με αυτή την απορία, βρέθηκα βυθισμένη στο χώρο της υγιεινής -- περιμένετε, ακολουθούν κι άλλα - (Γέλια) αποχέτευση, τουαλέτες και κακά κι ακόμη δεν έχω αναδυθεί. Και όλα αυτά γιατί το θέμα είναι από την μία εξοργιστικό και από την άλλη ελκυστικό.
Let's talk dirty. A few years ago, oddly enough, I needed the bathroom, and I found one, a public bathroom, and I went into the stall, and I prepared to do what I'd done most of my life: use the toilet, flush the toilet, forget about the toilet. And for some reason that day, instead, I asked myself a question, and it was, where does this stuff go? And with that question, I found myself plunged into the world of sanitation -- there's more coming -- (Laughter) — sanitation, toilets and poop, and I have yet to emerge. And that's because it's such an enraging, yet engaging place to be.
Για να γυρίσω σ' εκείνη την τουαλέτα δεν ήταν μια ιδιαίτερα φανταχτερή τουαλέτα δεν ήταν τόσο ωραία όσο αυτή εδώ από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουαλέτας. WTO σημαίνει και Παγκόσμιος Οργανισμός Τουαλέτας. (Γέλια) Αλλά υπήρχε μια πόρτα που κλείδωνε, υπήρχε ησυχία, υπήρχε νερό, υπήρχε σαπούνι για να πλύνω τα χέρια μου και το έκανα γιατί είμαι γυναίκα και εμείς το κάνουμε αυτό.
To go back to that toilet, it wasn't a particularly fancy toilet, it wasn't as nice as this one from the World Toilet Organization. That's the other WTO. (Laughter) But it had a lockable door, it had privacy, it had water, it had soap so I could wash my hands, and I did because I'm a woman, and we do that.
(Γέλια) (Χειροκρότημα)
(Laughter) (Applause)
Αλλά εκείνη την ημέρα, όταν αναρωτήθηκα, κατάλαβα κάτι και αυτό ήταν ότι είχα μεγαλώσει πιστεύοντας ότι μια τουαλέτα σαν αυτή, ήταν δικαίωμά μου, ενώ στην πραγματικότητα είναι ένα προνόμιο. 2,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο, δεν έχουν μια κατάλληλη τουαλέτα. Δεν έχουν ένα κουβά ούτε ένα κουτί. Σαράντα τοις εκατό του πληθυσμού δεν έχουν κατάλληλη τουαλέτα. Και πρέπει να κάνουν αυτό που κάνει αυτό το μικρό αγόρι δίπλα στον διάδρομο ταχείας κυκλοφορίας στο αεροδρόμιο του Μουμπάι το οποίο λέγεται φανερή αφόδευση, η τα κάνω σε ανοιχτό χώρο. Το κάνει αυτό κάθε μέρα και κάθε μέρα αυτός στην φωτογραφία, το προσπερνάει επειδή βλέπει αυτό το μικρό αγόρι, αλλά στην ουσία δεν το βλέπει.
But that day, when I asked that question, I learned something, and that was that I'd grown up thinking that a toilet like that was my right, when in fact it's a privilege. 2.5 billion people worldwide have no adequate toilet. They don't have a bucket or a box. Forty percent of the world with no adequate toilet. And they have to do what this little boy is doing by the side of the Mumbai Airport expressway, which is called open defecation, or poo-pooing in the open. And he does that every day, and every day, probably, that guy in the picture walks on by, because he sees that little boy, but he doesn't see him.
Θα έπρεπε όμως γιατί το πρόβλημα , με όλα αυτά τα κακά που βρίσκονται εκεί, είναι ότι τα κακά κουβαλούν και επιβάτες. Πενήντα μεταδοτικές ασθένειες ταξιδεύουν με τα ανθρώπινα σκατά. Όλα αυτά, τα αυγά, οι κύστες, τα βακτηρίδια, οι ιοί, όλα αυτά μπορούν να μεταφερθούν σε ένα γραμμάριο ανθρώπινων περιττωμάτων. Πώς; Αυτό το μικρό αγόρι δεν θα πλύνει τα χέρια του. Είναι ξυπόλυτο. Θα γυρίσει πίσω στο σπίτι του και θα μολύνει το πόσιμο νερό, το φαγητό και το περιβάλλον του, με οποιαδήποτε ασθένεια μπορεί να κουβαλάει με σωματίδια περιττωμάτων που είναι στα δάχτυλά του και στα πόδια του. Σε αυτό που ονομάζω "ο κόσμος που διαθέτει καζανάκι" στον οποίο οι περισσότεροι εδώ, έχουμε την τύχη να ζούμε, το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα που συνδέεται με αυτές τις ασθένειες, η διάρροια δηλαδή, έχει γίνει λίγο ανέκδοτο. Έχει πολλά προσωνύμια... Εκεί απ' όπου κατάγομαι, την αποκαλούμε κοιλιά του Δελχί, και είναι η κληρονομιά της αυτοκρατορίας. Αλλά αν ψάξετε για μια φωτογραφία αρχείου για την διάρροια από κάποιο γνωστό φωτογραφικό πρακτορείο, αυτή την φωτογραφία θα βρείτε. (Γέλια) Δεν είμαι σίγουρη για το μπικίνι. Εδώ είναι μια άλλη φωτογραφία της διάρροιας. Αυτή είναι η Μαρί Σαελί, ηλικίας εννιά μηνών. Δεν μπορείτε να την δείτε, γιατί είναι θαμμένη κάτω από αυτό το χορτάρι σε ένα μικρό χωριό στην Λιβηρία, επειδή πέθανε μετά από τρεις ημέρες διάρροιας, πείτε το όπως θέλετε, πάντως ήταν από διάρροια. Αυτός είναι ο μπαμπάς της. Αλλά δεν ήταν μόνη της εκείνη την ημέρα. Άλλα 4.000 παιδιά πέθαναν από διάρροια όπως άλλωστε συμβαίνει κάθε μέρα. Η διάρροια είναι η δεύτερη αιτία παιδικής θνησιμότητας παγκοσμίως και το πιο πιθανό είναι ότι σας έχουν πει να ενδιαφέρεστε για πράγματα όπως είναι το AIDS, η φυματίωση, η ιλαρά αλλά η διάρροια σκοτώνει περισσότερα παιδιά κι απ' τα τρία μαζί. Είναι ένα πολύ ισχυρό όπλο μαζικής καταστροφής. Και το παγκόσμιο κόστος είναι τεράστιο: 260 δισεκατομμύρια δολάρια χάνονται κάθε χρόνο εξαιτίας των απωλειών από το ανεπαρκές σύστημα αποχέτευσης. Αυτά είναι κρεβάτια χολέρας στην Αϊτή. Θα έχετε ακούσει για την χολέρα αλλά δεν ακούμε για την διάρροια. Οι άλλες ασθένειες κερδίζουν πολύ περισσότερο την προσοχή μας και περισσότερη χρηματοδότηση απ' ό,τι η διάρροια.
But he should, because the problem with all that poop lying around is that poop carries passengers. Fifty communicable diseases like to travel in human shit. All those things, the eggs, the cysts, the bacteria, the viruses, all those can travel in one gram of human feces. How? Well, that little boy will not have washed his hands. He's barefoot. He'll run back into his house, and he will contaminate his drinking water and his food and his environment with whatever diseases he may be carrying by fecal particles that are on his fingers and feet. In what I call the flushed-and-plumbed world that most of us in this room are lucky to live in, the most common symptoms associated with those diseases, diarrhea, is now a bit of a joke. It's the runs, the Hershey squirts, the squits. Where I come from, we call it Delhi belly, as a legacy of empire. But if you search for a stock photo of diarrhea in a leading photo image agency, this is the picture that you come up with. (Laughter) Still not sure about the bikini. And here's another image of diarrhea. This is Marie Saylee, nine months old. You can't see her, because she's buried under that green grass in a little village in Liberia, because she died in three days from diarrhea -- the Hershey squirts, the runs, a joke. And that's her dad. But she wasn't alone that day, because 4,000 other children died of diarrhea, and they do every day. Diarrhea is the second biggest killer of children worldwide, and you've probably been asked to care about things like HIV/AIDS or T.B. or measles, but diarrhea kills more children than all those three things put together. It's a very potent weapon of mass destruction. And the cost to the world is immense: 260 billion dollars lost every year on the losses to poor sanitation. These are cholera beds in Haiti. You'll have heard of cholera, but we don't hear about diarrhea. It gets a fraction of the attention and funding given to any of those other diseases.
Ξέρουμε πως να το διορθώσουμε αυτό. Το ξέρουμε, γιατί στα μέσα του 19ου αιώνα θαυμάσιοι Βικτωριανοί μηχανικοί εγκατέστησαν συστήματα υπονόμων και επεξεργασίας λυμάτων και τουαλέτες με καζανάκι και οι ασθένειες μειώθηκαν δραματικά. Η παιδική θνησιμότητα έπεσε τόσο χαμηλά όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία. Η τουαλέτα με καζανάκι ψηφίστηκε ως η καλύτερη ιατρική επίτευξη τα τελευταία 200 χρόνια, από τους αναγνώστες της Βρετανικής Ιατρικής Εφημερίδας και υπερτέρησε του αντισυλληπτικού χαπιού, της αναισθησίας και της χειρουργικής. Είναι μια καταπληκτική συσκευή καταστροφής αποβλήτων.
But we know how to fix this. We know, because in the mid-19th century, wonderful Victorian engineers installed systems of sewers and wastewater treatment and the flush toilet, and disease dropped dramatically. Child mortality dropped by the most it had ever dropped in history. The flush toilet was voted the best medical advance of the last 200 years by the readers of the British Medical Journal, and they were choosing over the Pill, anesthesia, and surgery. It's a wonderful waste disposal device.
Είναι τόσο καλή, δεν μυρίζει μπορούμε να την βάλουμε στο σπίτι μας, να την κλειδώσουμε πίσω από μια πόρτα και νομίζω την έχουμε αποκλείσει και από την συζήτηση. Δεν έχουμε μια ουδέτερη λέξη να την περιγράψουμε. Το "τα κάνω" δεν είναι πολύ κατάλληλο. Το "σκατά" προσβάλλει. Το "περιττώματα" παραείναι ιατρικό.
But I think that it's so good — it doesn't smell, we can put it in our house, we can lock it behind a door — and I think we've locked it out of conversation too. We don't have a neutral word for it. Poop's not particularly adequate. Shit offends people. Feces is too medical.
Δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς, αυτό που συμβαίνει, όταν κοιτάω τους αριθμούς. Ξέρουμε πώς να αντιμετωπίσουμε την διάρροια και θέματα υγιεινής αλλά αν κοιτάξετε τον προϋπολογισμό των χωρών αναπτυσσόμενων και ανεπτυγμένων, νομίζεις ότι κάτι δεν πάει καλά με τα μαθηματικά γιατί ακούς παράλογα πράγματα όπως ότι το Πακιστάν ξοδεύει 47 φορές περισσότερα στο στρατιωτικό τομέα απ' ό,τι ξοδεύει για νερό και αποχέτευση, ενώ ακόμα πεθαίνουν 150.000 παιδιά από διάρροια στο Πακιστάν κάθε χρόνο. Αλλά τότε βλέπεις τον ήδη μικροσκοπικό προϋπολογισμό για νερό και αποχέτευση και ένα 75 με 90 τοις εκατό από αυτό θα πάει σε ανεφοδιασμό καθαρού νερού, το οποίο είναι σημαντικό, όλοι χρειαζόμαστε νερό. Κανένας δεν θα αρνηθεί το καθαρό νερό. Αλλά η ταπεινή τουαλέτα ή η τουαλέτα με καζανάκι μειώνουν τις ασθένειες δυο φορές απ' ό,τι κάνει ο εφοδιασμός με καθαρό νερό. Σκεφτείτε το. Αυτό το μικρό αγόρι που τρέχει πίσω στο σπίτι του, μπορεί να έχει καθαρό, φρέσκο νερό, αλλά έχει βρώμικα χέρια που με αυτά θα μολύνει το νερό.
Because I can't explain otherwise, when I look at the figures, what's going on. We know how to solve diarrhea and sanitation, but if you look at the budgets of countries, developing and developed, you'll think there's something wrong with the math, because you'll expect absurdities like Pakistan spending 47 times more on its military than it does on water and sanitation, even though 150,000 children die of diarrhea in Pakistan every year. But then you look at that already minuscule water and sanitation budget, and 75 to 90 percent of it will go on clean water supply, which is great; we all need water. No one's going to refuse clean water. But the humble latrine, or flush toilet, reduces disease by twice as much as just putting in clean water. Think about it. That little boy who's running back into his house, he may have a nice, clean fresh water supply, but he's got dirty hands that he's going to contaminate his water supply with.
Νομίζω ότι αυτό που πραγματικά χάνουμε με τα ανθρώπινα απόβλητα είναι ότι δεν τα χρησιμοποιούμε ως πηγή και ως ένα απίστευτο έναυσμα για ανάπτυξη γιατί αυτά είναι κάποια από τα πράγματα που οι τουαλέτες και τα κακά μπορούν να κάνουν για μας. Μια τουαλέτα μπορεί να φέρει ένα κορίτσι πίσω στο σχολείο. Είκοσι πέντε τοις εκατό των κοριτσιών στην Ινδία εγκαταλείπουν το σχολείο επειδή δεν έχουν κατάλληλη αποχέτευση. Έχουν συνηθίσει να κάθονται επί ώρες στο σχολείο για χρόνια και χρόνια και να τα κρατάνε. Όλοι μας το έχουμε κάνει αυτό, αλλά αυτά το κάνουν κάθε μέρα. Και όταν φτάσουν στην εφηβεία και αρχίζει η εμμηνόρροια παραγίνεται το κακό. Και το καταλαβαίνω. Ποιος μπορεί να τα κατηγορήσει; Αν λοιπόν συναντούσες έναν εκπαιδευτικό και του έλεγες "Μπορώ να αυξήσω την παρουσία των παιδιών κατά 25 τοις εκατό με ένα απλό πράγμα," θα κάνατε πολλούς φίλους στον τομέα της εκπαίδευσης.
And I think that the real waste of human waste is that we are wasting it as a resource and as an incredible trigger for development, because these are a few things that toilets and poop itself can do for us. So a toilet can put a girl back in school. Twenty-five percent of girls in India drop out of school because they have no adequate sanitation. They've been used to sitting through lessons for years and years holding it in. We've all done that, but they do it every day, and when they hit puberty and they start menstruating, it just gets too much. And I understand that. Who can blame them? So if you met an educationalist and said, "I can improve education attendance rates by 25 percent with just one simple thing," you'd make a lot of friends in education.
Αυτό δεν είναι το μοναδικό. Τα κακά μπορούν να σου ετοιμάσουν το βραδινό σου. Έχουν θρεπτικά συστατικά μέσα τους. Με την τροφή λαμβάνουμε θρεπτικά συστατικά. Τα αφοδεύουμε κιόλας. Δεν τα κρατάμε όλα. Στην Ρουάντα τώρα παίρνουν το 75 τοις εκατό των καυσίμων για το μαγείρεμα στις φυλακές τους από το περιεχόμενο των εντέρων των φυλακισμένων. Αυτοί είναι μια παρέα κρατουμένων σε μια φυλακή στην Μπουτάρε. Είναι φυλακισμένοι για γενοκτονία οι περισσότεροι από αυτούς και ανακατεύουν το περιεχόμενο των αποχωρητηρίων τους, γιατί αν βάλεις κακά σε ένα σφραγισμένο περιβάλλον, όπως σε μια δεξαμενή, όπως είναι το στομάχι τότε, όπως κάνει το στομάχι, αφήνει αέρια και μπορείς να μαγειρέψεις με αυτά. Μπορεί να πιστεύετε ότι είναι καλό κάρμα αυτοί οι τύποι να ανακατεύουν σκατά είναι ωστόσο και σωστή οικονομική αντίληψη γιατί εξοικονομούν έτσι ένα εκατομμύριο δολάρια το χρόνο. Έχουν μειώσει την αποψίλωση των δασών και έχουν βρει μια ανεξάντλητη παροχή καύσιμου ατελείωτη και δωρεάν στο σημείο παραγωγής.
That's not the only thing it can do for you. Poop can cook your dinner. It's got nutrients in it. We ingest nutrients. We excrete nutrients as well. We don't keep them all. In Rwanda, they are now getting 75 percent of their cooking fuel in their prison system from the contents of prisoners' bowels. So these are a bunch of inmates in a prison in Butare. They're genocidal inmates, most of them, and they're stirring the contents of their own latrines, because if you put poop in a sealed environment, in a tank, pretty much like a stomach, then, pretty much like a stomach, it gives off gas, and you can cook with it. And you might think it's just good karma to see these guys stirring shit, but it's also good economic sense, because they're saving a million dollars a year. They're cutting down on deforestation, and they've found a fuel supply that is inexhaustible, infinite and free at the point of production.
Τα κακά δεν σώζουν ζωές μόνο στον φτωχό κόσμο. Εδώ είναι μια γυναίκα που πρόκειται να πάρει μια δόση από καφέ υλικό σε αυτές τις σύριγγες το οποίο είναι αυτό που νομίζετε, ωστόσο δεν είναι έτσι, γιατί πρόκειται για δωρεά. Υπάρχει λοιπόν μια νέα σταδιοδρομία που ονομάζεται δωρητής κοπράνων. Είναι όπως ο δωρητής σπέρματος. Και αυτό, γιατί υποφέρει από ένα σουπερ ιό που λέγεται C. diff, και που είναι ανθεκτικός πολλές φορές στα αντιβιοτικά. Εδώ και χρόνια υποφέρει. Της δίνουν μια δόση από υγιή ανθρώπινα περιττώματα και το ποσοστό ίασης από αυτή την διαδικασία είναι 94 τοις εκατό. Είναι εντυπωσιακό, αλλά πολύ σπάνια πια κάποιος το κάνει. Ίσως να φταίει η αηδία. Δεν πειράζει, γιατί υπάρχει μια ομάδα ερευνητών στον Καναδά που έχουν δημιουργήσει ένα δείγμα κοπράνων ένα ψεύτικο δείγμα κοπράνων που λέγεται RePOOPulate.
It's not just in the poor world that poop can save lives. Here's a woman who's about to get a dose of the brown stuff in those syringes, which is what you think it is, except not quite, because it's actually donated. There is now a new career path called stool donor. It's like the new sperm donor. Because she has been suffering from a superbug called C. diff, and it's resistant to antibiotics in many cases. She's been suffering for years. She gets a dose of healthy human feces, and the cure rate for this procedure is 94 percent. It's astonishing, but hardly anyone is still doing it. Maybe it's the ick factor. That's okay, because there's a team of research scientists in Canada who have now created a stool sample, a fake stool sample which is called RePOOPulate.
Θα σκέφτεστε λοιπόν τώρα ότι η λύση είναι απλή, θα δώσουμε σε όλους μια τουαλέτα. Τώρα το πράγμα γίνεται πραγματικά ενδιαφέρον γιατί δεν είναι τόσο απλό, γιατί εμείς δεν είμαστε απλοί. Η πραγματικά ενδιαφέρουσα, συναρπαστική δουλειά αυτό είναι το ελκυστικό κομμάτι - στο θέμα της αποχέτευσης είναι να καταλάβουμε το κομμάτι της ανθρώπινης ψυχολογίας. Πρέπει να καταλάβουμε το λογισμικό και όχι μόνο να δώσουμε το μηχάνημα. Έχει ανακαλυφθεί ότι σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες οι κυβερνήσεις πάνε και δίνουν δωρεάν αποχωρητήρια και όταν επιστρέφουν μετά από χρόνια βρίσκουν ότι στη θέση τους υπάρχουν υπόστεγα για κατσίκες ή ναοί ή επιπλέον δωμάτια και οι ιδιοκτήτες τους τα προσπερνάνε χαρούμενοι και πάνε στην υπαίθρια έκταση αφόδευσης.
So you'd be thinking by now, okay, the solution's simple, we give everyone a toilet. And this is where it gets really interesting, because it's not that simple, because we are not simple. So the really interesting, exciting work -- this is the engaging bit -- in sanitation is that we need to understand human psychology. We need to understand software as well as just giving someone hardware. They've found in many developing countries that governments have gone in and given out free latrines and gone back a few years later and found that they've got lots of new goat sheds or temples or spare rooms with their owners happily walking past them and going over to the open defecating ground.
Χρειάζεται λοιπόν να χειραγωγήσουμε τα ανθρώπινα συναισθήματα. Αυτό γίνεται επί δεκαετίες. Οι εταιρείες σαπουνιών το έκαναν στις αρχές του 20ου αιώνα. Προσπάθησαν να πουλήσουν το σαπούνι ως κάτι υγιές. Κανείς δεν το αγόρασε. Προσπάθησαν να το πουλήσουν ως κάτι σέξι. Όλοι το αγόρασαν. Στην Ινδία γίνεται τώρα μια καμπάνια που πείθει νεαρές μελλόνυμφες να μην παντρευτούν κάποιον που η οικογένεια του δεν διαθέτει τουαλέτα. Λέγεται "Δεν υπάρχει τουαλέτα, δεν παντρεύομαι" (Γέλια) Και αν νομίζετε ότι αυτή η αφίσα είναι μόνο προπαγάνδα αυτή εδώ λέγεται Πριγιάνκα και είναι 23 χρονών. Την συνάντησα πέρυσι τον Οκτώβριο στην Ινδία και είχε μεγαλώσει σε ένα συντηρητικό περιβάλλον. Μεγάλωσε σε ένα μικρό αγροτικό χωριό σε μια φτωχή περιοχή της Ινδίας αρραβωνιάστηκε στα 14 και στα 21 περίπου μετακόμισε στο σπίτι των πεθερικών της. Έφριξε όταν έφτασε εκεί και ανακάλυψε ότι δεν είχαν τουαλέτες. Είχε μεγαλώσει σε σπίτι με αποχωρητήριο. Τίποτα το φοβερό, αλλά ήταν ένα αποχωρητήριο. Το πρώτο βράδυ που ήταν εκεί, της είπαν στις 4 το πρωί - η πεθερά της την ξύπνησε και της είπε να πάει έξω και να τα κάνει στην ύπαιθρο, εκεί στα σκοτεινά. Και φοβήθηκε. Φοβήθηκε μήπως υπήρχαν τίποτα μεθυσμένοι εκεί γύρω. Φοβήθηκε τα φίδια. Φοβήθηκε τον βιασμό. Μετά από τρεις μέρες, έκανε κάτι αδιανόητο. Έφυγε. Και αν ξέρετε κάτι για την αγροτική περιοχή της Ινδίας, θα ξέρατε ότι αυτό ήταν κάτι απίστευτα θαρραλέο. Αλλά δεν ήταν το μοναδικό. Πήρε την τουαλέτα της και τώρα πηγαίνει παντού σε όλα τα χωριά της Ινδίας πείθοντας και άλλες γυναίκες να κάνουν το ίδιο. Αυτό εγώ το ονομάζω κοινωνική μεταδοτικότητα και είναι ισχυρή και πραγματικά συναρπαστική.
So the idea is to manipulate human emotion. It's been done for decades. The soap companies did it in the early 20th century. They tried selling soap as healthy. No one bought it. They tried selling it as sexy. Everyone bought it. In India now there's a campaign which persuades young brides not to marry into families that don't have a toilet. It's called "No Loo, No I Do." (Laughter) And in case you think that poster's just propaganda, here's Priyanka, 23 years old. I met her last October in India, and she grew up in a conservative environment. She grew up in a rural village in a poor area of India, and she was engaged at 14, and then at 21 or so, she moved into her in-law's house. And she was horrified to get there and find that they didn't have a toilet. She'd grown up with a latrine. It was no big deal, but it was a latrine. And the first night she was there, she was told that at 4 o'clock in the morning -- her mother-in-law got her up, told her to go outside and go and do it in the dark in the open. And she was scared. She was scared of drunks hanging around. She was scared of snakes. She was scared of rape. After three days, she did an unthinkable thing. She left. And if you know anything about rural India, you'll know that's an unspeakably courageous thing to do. But not just that. She got her toilet, and now she goes around all the other villages in India persuading other women to do the same thing. It's what I call social contagion, and it's really powerful and really exciting.
Μια άλλη εκδοχή αυτής της ιστορίας, σε ένα άλλο χωριό της Ινδίας κοντά εκεί που ζει η Πριγιάνκα, υπάρχει λοιπόν ένα χωριό που λέγεται Λακάρα και πριν από ένα χρόνο δεν υπήρχε καμιά τουαλέτα. Τα παιδιά πέθαιναν από διάρροια και χολέρα. Κάποιοι επισκέπτες πήγαν, χρησιμοποιώντας κάποια τρικ αλλαγής συμπεριφοράς όπως το να βάζουν ένα πιάτο με φαγητό και ένα πιάτο με "κακά". και να παρακολουθούν τις μύγες να πηγαίνουν από το ένα στο άλλο. Έτσι, οι άνθρωποι που πίστευαν μέχρι τότε ότι αυτό που έκαναν δεν ήταν καθόλου αηδιαστικό ξαφνικά σκέφτηκαν "Ωχ". Και μάλιστα κατάλαβαν ότι λάμβαναν και τα "κακά" των γειτόνων τους. Αυτό τους έκανε να αλλάξουν πραγματικά την συμπεριφορά τους. Αυτή λοιπόν η γυναίκα, η μητέρα αυτού του αγοριού εγκατέστησε αυτό το αποχωρητήριο μέσα σε λίγες ώρες. Όλη της την ζωή, χρησιμοποιούσε το χωράφι με τις μπανάνες που υπήρχε από πίσω αλλά τώρα έβαλε το αποχωρητήριο μέσα σε λίγες ώρες. Δεν της κόστισε τίποτα. Θα σώσει την ζωή αυτού του αγοριού.
Another version of this, another village in India near where Priyanka lives is this village, called Lakara, and about a year ago, it had no toilets whatsoever. Kids were dying of diarrhea and cholera. Some visitors came, using various behavioral change tricks like putting out a plate of food and a plate of shit and watching the flies go one to the other. Somehow, people who'd been thinking that what they were doing was not disgusting at all suddenly thought, "Oops." Not only that, but they were ingesting their neighbors' shit. That's what really made them change their behavior. So this woman, this boy's mother installed this latrine in a few hours. Her entire life, she'd been using the banana field behind, but she installed the latrine in a few hours. It cost nothing. It's going to save that boy's life.
Όταν λοιπόν μελαγχολώ με το θέμα της αποχέτευσης και ενώ είναι συναρπαστικοί καιροί αυτοί που ζούμε γιατί έχουμε το 'Ιδρυμα Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς που ξαναανακαλύπτουν την τουαλέτα, πράγμα σπουδαίο, έχουμε τον Ματ Ντέιμον που κάνει απεργία μπάνιου το οποίο είναι καλό για την ανθρωπότητα, πολύ κακό για το εντερό του. Ωστόσο υπάρχουν άλλα πράγματα για να ανησυχούμε. Είναι ο πιο εκτροχιασμένος Αναπτυξιακός Στόχος της Χιλιετίας. Είναι εδώ και περίπου 50 χρόνια εκτροχιασμένος. Δεν πρόκειται να πιάσουμε τους στόχους μας με το να προμηθεύουμε με αυτό το ρυθμό τους ανθρώπους με αποχέτευση. Όταν λοιπόν στενοχωριέμαι για το θέμα της αποχέτευσης, σκέφτομαι την Ιαπωνία, γιατί η Ιαπωνία πριν από 70 χρόνια ήταν ένα έθνος που χρησιμοποιούσε αποχωρητήρια και σκουπιζόντουσαν με μπαστούνια και τώρα είναι ένα έθνος που διαθέτει τουαλέτες που αυτοκαθαρίζονται. Έχουν ενσωματωμένα μπιντέ για μια ωραία εμπειρία καθαρισμού χωρίς να χρησιμοποιείς τα χέρια σου και έχουν και διάφορα άλλα χαρακτηριστικά όπως θερμαινόμενο κάθισμα και ένα καπάκι που σηκώνεται αυτόματα το οποίο είναι γνωστό ως "αυτό που σώζει ένα γάμο". (Γέλια)
So when I get despondent about the state of sanitation, even though these are pretty exciting times because we've got the Bill and Melinda Gates Foundation reinventing the toilet, which is great, we've got Matt Damon going on bathroom strike, which is great for humanity, very bad for his colon. But there are things to worry about. It's the most off-track Millennium Development Goal. It's about 50 or so years off track. We're not going to meet targets, providing people with sanitation at this rate. So when I get sad about sanitation, I think of Japan, because Japan 70 years ago was a nation of people who used pit latrines and wiped with sticks, and now it's a nation of what are called Woshurettos, washlet toilets. They have in-built bidet nozzles for a lovely, hands-free cleaning experience, and they have various other features like a heated seat and an automatic lid-raising device which is known as the "marriage-saver." (Laughter)
Αλλά το πιο σημαντικό που έχουν κάνει στην Ιαπωνία το οποίο είναι πολύ ενθαρρυντικό, είναι ότι έχουν βγάλει την τουαλέτα από κάπου που ήταν κλειδωμένη. Είναι κάτι για το οποίο μπορεί κάποιος να συζητήσει. Οι άνθρωποι πάνε και την αναβαθμίζουν. Μιλάνε για αυτή. Την έχουν αποστειρώσει. Ελπίζω ότι μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Δεν είναι δύσκολο. Και αυτό που πρέπει να κάνουμε πραγματικά είναι να δούμε το θέμα αυτό ως κάτι το επείγον και ντροπιαστικό. Και δεν νομίζω ότι μονάχα στις φτωχές περιοχές της γης τα πράγματα πάνε στραβά. Οι υπόνομοι μας καταρρέουν. Και εδώ τα πράγματα δεν πάνε καλά. Η λύση σε όλα αυτά είνα σχετικά εύκολη. Θα σας διευκολύνω την ζωή σήμερα το απόγευμα και θα σας ζητήσω να κάνετε μόνο ένα πράγμα και αυτό είναι να βγείτε, να διαμαρτυρηθείτε να μιλήσετε για το ακατονόμαστο, και να πείτε για κακά.
But most importantly, what they have done in Japan, which I find so inspirational, is they've brought the toilet out from behind the locked door. They've made it conversational. People go out and upgrade their toilet. They talk about it. They've sanitized it. I hope that we can do that. It's not a difficult thing to do. All we really need to do is look at this issue as the urgent, shameful issue that it is. And don't think that it's just in the poor world that things are wrong. Our sewers are crumbling. Things are going wrong here too. The solution to all of this is pretty easy. I'm going to make your lives easy this afternoon and just ask you to do one thing, and that's to go out, protest, speak about the unspeakable, and talk shit.
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)