Your heart beats more than 100,000 times a day. In just a minute, it pumps over five liters of blood throughout your body. But unlike skin and bones, the heart has a limited ability to repair itself. So if this organ is severely damaged, there’s often only one medical solution: replacing it. Today, nearly 3,500 heart transplants are performed each year in a complex and intricate procedure with no room for error.
הלב שלכם פועם יותר מ 100,000 פעמים ביום. בדקה אחת, הוא שואב יותר מחמישה ליטרים של דם ברחבי הגוף. אבל בניגוד לעור והעצמות, ללב יש יכולת מוגבלת לתקן את עצמו. אז אם האיבר הזה נפגע מאוד, יש הרבה פעמים רק פתרון רפואי אחד: להחליף אותו. היום, כמעט 3,500 השתלות לב מבוצעות כל שנה בתהליך מורכב ומדוקדק בלי מקום לטעות.
The process begins by testing potential recipients to ensure they’re healthy enough for this demanding operation. Doctors are especially concerned with identifying immunocompromising illnesses or any other conditions that could compromise a patient's chance of survival.
התהליך מתחיל על ידי בחינת מקבלים אפשריים כדי להבטיח שהם בריאים מספיק לניתוח המפרך הזה. רופאים מודאגים במיוחד לזהות מחלות שפוגעות בחיסוניות או כל מצב אחר שיכול לסכן את הסיכוי של חולה לשרוד.
The next step is to match an eligible recipient with a heart donor. Donors are often comatose patients with no chance of being resuscitated or victims of a fatal event whose hearts are still healthy. In both cases, these patients need to be registered as an organ donor or have their families give consent. And even when a heart is available, surgeons can’t just pair any donor with any recipient. The recipient’s immune system will view a transplanted heart as a foreign organism that must be attacked. So doctors need to match recipients with donors that share their blood type and have similar antigens.
השלב הבא הוא להתאים מקבל מתאים ללב התורם. תורמים הרבה פעמים הם חולים בתרדמת בלי סיכוי להשתקם או קורבנות של ארועים קטלניים שהלב שלהם עדיין בריא. בשני המקרים, החולים האלה צריכים להרשם כתורמי אברים או שהמשפחות שלהם יתנו אישור. ואפילו כשלב זמין, מנתחים לא יכולים פשוט להתאים כל תורם לכל חולה. מערכת החיסון של החולים תראה לב מושתל כאורגניזם זר שחייב להיות מותקף. אז רופאים צריכים להתאים חולים ותורמים שחולקים את סוג הדם ויש להם אנטיגנים דומים.
If a match can be made, the surgery can begin. Once the donor's heart is confirmed to be healthy, the organ is immersed in an ice slush and injected with a solution to induce cardiac arrest. These treatments stop the heart from pumping to ensure it can be removed cleanly. Surgeons then place the organ in a mix of cold saline and preservation solution.
אם התאמה קיימת, הניתוח יכול להתחיל. ברגע שלב התורם מאושר כבריא, האיבר מכוסה ברסק קרח ומוזרקת לו תמיסה כדי לגרום לדום לב. הטיפולים האלה מפסיקים את פעימת הלב כדי להבטיח שהוא יכול להיות מוסר באופן נקי. מנתחים ממקמים את האיבר בתערובת של סיילין קר וחומרים משמרים.
This is when the clock starts. Disconnected from its blood supply, the heart’s cells start taking on damage from lack of oxygen. The organ will only remain viable outside the body for a few hours, so it needs to reach its recipient as fast as possible.
אז השעון מתחיל לתקתק. מנותק מאספקת הדם שלו, תאי הלב מתחילים להנזק ממחסור בחמצן. האיבר ישאר חיוני מחוץ לגוף רק כמה שעות, אז הוא צריך להגיע לחולה במהירות האפשרית.
Once the heart arrives, the recipient is put under general anesthesia. The surgeon makes an incision down the length of the chest, cutting through the breastbone to separate the rib cage and expose the heart. To keep blood flowing while they remove the damaged organ, surgeons use a cardiopulmonary bypass machine. This takes over the heart's job, generating enough force to push blood through the patient's circulatory system.
ברגע שהלב מגיע, החולה מורדם. המנתחים יוצרים חתך לאורך החזה, חותכים דרך עצמות החזה כדי להפריד את כלוב הצלעות וחושפים את הלב. כדי לשמור על הדם זורם בזמן שהם מסירים את האיבר הפגוע, מנתחים משתמשים במכונת מעקף לב ריאה. היא לוקחת את תפקיד הלב, מייצרת מספיק כוח כדי לדחוף את הדם דרך מערכת הדם של החולה.
After the old heart is removed, the surgeon begins sewing the donor heart into place. This is an incredibly precise process, where each blood vessel and artery must be carefully attached to avoid leaks. The procedure can last several hours, potentially longer if there’s scar tissue from previous surgeries. Once it’s finished, the bypass machine is turned off and blood is allowed to flow into the aorta. Doctors carefully monitor the new heart to ensure it’s beating on its own before sewing the recipient back up.
אחרי שהלב הישן מוסר, המנתח מתחיל לתפור את לב התורם למקום. זה תהליך מורכב ביותר, בו כלי דם ועורקים חייבים להיות מחוברים בזהירות כדי למנוע דליפות. התהליך יכול להמשך מספר שעות, ופוטנציאלית יותר אם יש רקמת צלקת מניתוחים קודמים. ברגע שזה נגמר, מכונת המעקף מכובה והדם יכול לזרום דרך אבי העורקים. רופאים מנטרים את הלב החדש כדי לוודא שהוא פועם בעצמו לפני שהם תופרים את החולה בחזרה.
Even after the procedure is complete, there's still work to be done. Surgeons are unable to directly connect the heart to the recipient’s nervous system, and it can take years for the body to fully innervate the new organ. During this period, the transplanted organ has a higher resting heart rate and risk of stroke, making exercise difficult and dangerous. And since it’s incredibly rare to find a perfect match between donor and recipient, the immune system will also have some response to the new heart. Immunosuppressive drugs can help manage the risk of rejection, but they also leave patients open to contracting dangerous infections. It requires constant monitoring and testing to balance these two concerns.
אפילו אחרי שהתהליך מושלם, עדיין יש הרבה לעשות. מנתחים לא מסוגלים לחבר את הלב ישירות למערכת העצבים של החולה, ויכול לקחת שנים לגוף לחבר מחדש את האיבר לעצבים. במהלך התקופה הזו, לאיבר המושתל יש דופק מנוחה גבוה יותר וסיכון לשבץ, מה שהופך פעילות גופנית לקשה ומסוכנת. ומאחר וזה נדיר ביותר למצוא התאמה מושלמת בין התורם לחולה, גם למערכת החיסון תהיה תגובה כלשהי ללב החדש. תרופות מדכאות מערכת חיסון יכולות לעזור לנהל את סיכון הדחיה, אבל הן גם משאירות את החולה חשוף להדבקות בזיהומים מסוכנים. זה דורש ניטור רצוף ובדיקה של מאזן הדאגות האלו.
Despite these challenges, about 70% of heart transplant recipients survive for at least five years after the operation, and just over 20% live another 20 years. So when this procedure is successful, it's truly lifesaving. Unfortunately, people in developing countries are often unable to access this surgery, and many viable hearts can’t be donated due to legal and regulatory issues. Thousands of people remain on waiting lists, and many are never able to find a suitable donor.
למרות האתגרים האלה בערך 70% ממושתלי הלב שורדים לפחות חמש שנים אחרי ההשתלה, ומעט יותר מ 20% חיים 20 שנה נוספות. אז כשהתהליך מוצלח, הוא באמת מציל חיים. למרבה הצער, לאנשים במדינות מתפתחות הרבה פעמים אין גישה לניתוח הזה, והרבה לבבות ברי שימוש לא יכולים להתרם בשל מגבלות משפטיות ורגולטוריות. אלפי אנשים נשארים ברשימת ההמתנה, והרבה לעולם לא מסוגלים למצוא תורם מתאים.