Ζω στο Σάουθ Σέντραλ. Αυτό είναι το Σάουθ Σέντραλ: Kάβες, φαστφουντάδικα, άδεια οικόπεδα.
I live in South Central. This is South Central: liquor stores, fast food, vacant lots.
Οι πολεοδόμοι μαζεύονται κι αποφασίζουν ότι θα αλλάξουν το όνομα του Σάουθ Σέντραλ ώστε ν' αντιπροσωπεύει κάτι άλλο, κι έτσι το αλλάζουν σε Νότιο Λος Άντζελες, λες κι αυτό θα φτιάξει ό,τι πραγματικά πάει στραβά στην πόλη. Αυτό είναι το Νότιο Λος Άντζελες. (Γέλια) Κάβες, φαστφουντάδικα, άδεια οικόπεδα.
So the city planners, they get together and they figure they're going to change the name South Central to make it represent something else, so they change it to South Los Angeles, like this is going to fix what's really going wrong in the city. This is South Los Angeles. (Laughter) Liquor stores, fast food, vacant lots.
Ακριβώς όπως 26,5 εκατομμύρια άλλοι Αμερικανοί, ζω σε μία διατροφική έρημο, το Νοτιοκεντρικό Λος Άντζελες, λίκνο των φαστφουντάδικων και των δολοφονιών από αυτοκίνητο. Το αστείο είναι ότι έχουμε περισσότερους νεκρούς από τα φαστφουντάδικα παρά από τις δολοφονίες. Άνθρωποι πεθαίνουν από ιάσιμες αρρώστιες στο Νοτιοκεντρικό Λος Άντζελες. Για παράδειγμα, το ποσοστό παχυσαρκίας στη γειτονιά μου είναι πέντε φορές μεγαλύτερο από το Μπέβερλι Χιλς, ας πούμε, που πρέπει να είναι σε απόσταση 13-16 χιλιομέτρων.
Just like 26.5 million other Americans, I live in a food desert, South Central Los Angeles, home of the drive-thru and the drive-by. Funny thing is, the drive-thrus are killing more people than the drive-bys. People are dying from curable diseases in South Central Los Angeles. For instance, the obesity rate in my neighborhood is five times higher than, say, Beverly Hills, which is probably eight, 10 miles away.
Κουράστηκα να το βλέπω αυτό να συμβαίνει. Και αναρωτιέμαι, πώς θα νιώθατε αν δεν είχατε πρόσβαση σε υγιεινή τροφή, εάν κάθε φορά που βγαίνατε από την πόρτα σας βλέπατε τα αρνητικά αποτελέσματα που έχει το σύγχρονο διατροφικό σύστημα στη γειτονιά σας; Βλέπω αναπηρικές πολυθρόνες να πουλιούνται και να αγοράζονται σαν μεταχειρισμένα αυτοκίνητα. Βλέπω κέντρα αιμοκάθαρσης να ξεφυτρώνουν σαν τα Στάρμπακς. Σκέφτηκα ότι αυτό πρέπει να σταματήσει. Έτσι κατάλαβα ότι το πρόβλημα είναι η λύση. Η τροφή είναι το πρόβλημα και η τροφή είναι η λύση. Συν το ότι κουράστηκα να οδηγώ 45 λεπτά μετ' επιστροφής για να αγοράσω ένα μήλο που δεν είναι εμποτισμένο με φυτοφάρμακα.
I got tired of seeing this happening. And I was wondering, how would you feel if you had no access to healthy food, if every time you walk out your door you see the ill effects that the present food system has on your neighborhood? I see wheelchairs bought and sold like used cars. I see dialysis centers popping up like Starbucks. And I figured, this has to stop. So I figured that the problem is the solution. Food is the problem and food is the solution. Plus I got tired of driving 45 minutes round trip to get an apple that wasn't impregnated with pesticides.
Έτσι, φύτεψα ένα βρώσιμο δάσος μπροστά στο σπίτι μου. Είναι σε μία λωρίδα γης, σαν νησίδα μπροστά στο δρόμο. Είναι 45 μέτρα επί τρία μέτρα. Το θέμα είναι ότι ανήκει στην πόλη. Αλλά εσύ οφείλεις να το συντηρείς. Έτσι λέω κι εγώ, «Φίνα. Θα κάνω ό,τι διάολο θέλω αφού είμαι υπεύθυνος γι' αυτό και πρέπει να το συντηρώ». Κι αποφάσισα να το συντηρήσω μ' αυτόν τον τρόπο.
So what I did, I planted a food forest in front of my house. It was on a strip of land that we call a parkway. It's 150 feet by 10 feet. Thing is, it's owned by the city. But you have to maintain it. So I'm like, "Cool. I can do whatever the hell I want, since it's my responsibility and I gotta maintain it." And this is how I decided to maintain it.
Μαζί με την ομάδα μου, τα Πράσινα Χώματα του Λος Άντζελες, μαζευτήκαμε κι αρχίσαμε να φυτεύουμε το βρώσιμο δάσος μου, οπωροφόρα, ξέρετε, όλων των ειδών, λαχανικά. Είμαστε μια ομάδα που δεν περιμένει αντάλλαγμα για τη δράση της, μια ομάδα που αποτελείται από κηπουρούς όλων των κοινωνικών ομάδων, από όλη την πόλη, και είναι σε εντελώς εθελοντική βάση, και όσα κάνουμε είναι δωρεάν. Και ο κήπος, ήταν όμορφος.
So me and my group, L.A. Green Grounds, we got together and we started planting my food forest, fruit trees, you know, the whole nine, vegetables. What we do, we're a pay-it-forward kind of group, where it's composed of gardeners from all walks of life, from all over the city, and it's completely volunteer, and everything we do is free. And the garden, it was beautiful.
Και μετά κάποιος διαμαρτυρήθηκε. Η πόλη με επέπληξε, και βασικά μου έδωσε μία κλήση που έλεγε ότι έπρεπε να διαλύσω τον κήπο μου, και από κλήση, έγινε ένταλμα. Κι έλεγα, «Ελάτε τώρα, αλήθεια; Ένταλμα επειδή φύτεψα τροφή σε ένα κομμάτι γης για το οποίο δεν δίνατε δεκάρα;» (Γέλια) Και είπα κι εγώ, «Ωραία. Φέρτε τη.» Γιατί αυτή τη φορά δεν τους έβγαινε. Οι Τάιμς του Λος Άντζελες το πήραν χαμπάρι. Ο Στηβ Λόπεζ έγραψε γι' αυτό και μίλησε στον δημοτικό σύμβουλο, κι ένα μέλος από τα Πράσινα Χώματα έφτιαξε μία ηλεκτρονική διαμαρτυρία στο Change.org, και με 900 υπογραφές, είχαμε επιτυχία. Είχαμε μία νίκη στα χέρια μας. Μέχρι που ο δημοτικός σύμβουλος τηλεφώνησε και έλεγε πόσο επιδοκιμάζουν και πόσο τους αρέσει αυτό που κάνουμε. Θέλω να πω, για στάσου, γιατί να μην τους αρέσει; Το Λος Άντζελες είναι πρώτο στις Ηνωμένες Πολιτείες σε άδεια οικόπεδα τα οποία ανήκουν στην πόλη. Έχουν στην ιδιοκτησία τους 67 χιλιάδες στρέμματα άδειων οικοπέδων. Δηλαδή 20 πάρκα στο μέγεθος του Σέντραλ Παρκ. Έκταση αρκετή για να φυτέψεις 725 εκατομμύρια ντοματιές. Γιατί, διάολε, να μην το επιτρέψουν; Αν καλλιεργήσεις ένα φυτό, θα σου δώσει χίλιους, δέκα χιλιάδες σπόρους. Φασολάκια αξίας ενός δολαρίου θα σου δώσουν σοδειά αξίας 75 δολαρίων. Είναι το ευαγγέλιό μου, όταν λέω στον κόσμο, καλλιεργήστε την τροφή σας. Το να καλλιεργείς την τροφή σου είναι σαν να τυπώνεις τα δικά σου λεφτά.
And then somebody complained. The city came down on me, and basically gave me a citation saying that I had to remove my garden, which this citation was turning into a warrant. And I'm like, "Come on, really? A warrant for planting food on a piece of land that you could care less about?" (Laughter) And I was like, "Cool. Bring it." Because this time it wasn't coming up. So L.A. Times got ahold of it. Steve Lopez did a story on it and talked to the councilman, and one of the Green Grounds members, they put up a petition on Change.org, and with 900 signatures, we were a success. We had a victory on our hands. My councilman even called in and said how they endorse and love what we're doing. I mean, come on, why wouldn't they? L.A. leads the United States in vacant lots that the city actually owns. They own 26 square miles of vacant lots. That's 20 Central Parks. That's enough space to plant 725 million tomato plants. Why in the hell would they not okay this? Growing one plant will give you 1,000, 10,000 seeds. When one dollar's worth of green beans will give you 75 dollars' worth of produce. It's my gospel, when I'm telling people, grow your own food. Growing your own food is like printing your own money.
(Χειροκρότημα) Ευχαριστώ.
(Applause)
Βλέπετε, έχω την κληρονομιά μου στο Σάουθ Σέντραλ. Εκεί μεγάλωσα. Εκεί μεγάλωσα τους γιους μου. Αρνούμαι να γίνω μέρος αυτής της πλαστής πραγματικότητας που δημιουργήθηκε για μένα από κάποιους άλλους ανθρώπους, και δημιουργώ τη δική μου πραγματικότητα.
See, I have a legacy in South Central. I grew up there. I raised my sons there. And I refuse to be a part of this manufactured reality that was manufactured for me by some other people, and I'm manufacturing my own reality.
Βλέπετε, είμαι καλλιτέχνης. Η κηπουρική είναι το δικό μου γκράφιτι. Καλλιεργώ την τέχνη μου. Ακριβώς όπως ένας ζωγράφος γκράφιτι ομορφαίνει τους τοίχους, εγώ ομορφαίνω τα γκαζόν και τις νησίδες. Χρησιμοποιώ τον κήπο, το χώμα, σαν ένα κομμάτι ύφασμα, και τα φυτά και τα δέντρα, αυτή είναι η δική μου διακόσμηση γι' αυτό το ύφασμα. Θα εκπλαγείτε αν δείτε τι μπορεί να κάνει το έδαφος αν το αφήσεις να γίνει ο καμβάς σου. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο εκπληκτικό είναι ένα ηλιοτρόπιο και πώς επηρεάζει τους ανθρώπους.
See, I'm an artist. Gardening is my graffiti. I grow my art. Just like a graffiti artist, where they beautify walls, me, I beautify lawns, parkways. I use the garden, the soil, like it's a piece of cloth, and the plants and the trees, that's my embellishment for that cloth. You'd be surprised what the soil could do if you let it be your canvas. You just couldn't imagine how amazing a sunflower is and how it affects people.
Τι έγινε λοιπόν; Είδα τον κήπο μου να γίνεται εργαλείο για την εκπαίδευση, εργαλείο για τη μεταμόρφωση της γειτονιάς μου. Για ν' αλλάξεις την κοινότητα, πρέπει ν' αλλάξεις τη σύνθεση του εδάφους. Εμείς είμαστε το έδαφος. Είναι εκπληκτικό πόσο επηρεάζονται τα παιδιά απ' αυτό. Η κηπουρική είναι η πιο θεραπευτική δράση αντίστασης που μπορείτε να κάνετε, ειδικά στο κέντρο της πόλης. Άσε που τρως και φράουλες.
So what happened? I have witnessed my garden become a tool for the education, a tool for the transformation of my neighborhood. To change the community, you have to change the composition of the soil. We are the soil. You'd be surprised how kids are affected by this. Gardening is the most therapeutic and defiant act you can do, especially in the inner city. Plus you get strawberries.
(Γέλια)
(Laughter)
Θυμάμαι μια φορά, ήρθε μία μητέρα με την κόρη της, πρέπει να ήταν γύρω στις 10:30 το βράδυ, και ήταν στην αυλή μου, και βγήκα έξω και έδειχναν τόσο ντροπιασμένες. Κι εγώ, πω πω, ένιωσα άσχημα που στέκονταν έτσι εκεί, και τους είπα, ξέρετε, δεν είναι ανάγκη να το κάνετε αυτό. Ο κήπος είναι στον δρόμο για κάποιο λόγο. Ντρεπόμουν να βλέπω ανθρώπους που ήταν τόσο κοντά μου και ήταν πεινασμένοι, κι αυτό έκανε ακόμα ισχυρότερο το λόγο που το κάνω αυτό, και ο κόσμος με ρωτάει: «Φιν, δε φοβάσαι... ...ότι οι άνθρωποι θα κλέψουν την τροφή που καλλιεργείς;» Κι εγώ τους λέω: «Όχι διάολε, δε φοβάμαι μήπως μου την κλέψουν. Γι' αυτό είναι στο δρόμο. Αυτή ακριβώς είναι η ιδέα. Θέλω να την παίρνουν, αλλά ταυτόχρονα, θέλω να ξαναβρούν και την υγεία τους».
I remember this time, there was this mother and a daughter came, it was, like, 10:30 at night, and they were in my yard, and I came out and they looked so ashamed. So I'm like, man, it made me feel bad that they were there, and I told them, you know, you don't have to do this like this. This is on the street for a reason. It made me feel ashamed to see people that were this close to me that were hungry, and this only reinforced why I do this, and people asked me, "Fin, aren't you afraid people are going to steal your food?" And I'm like, "Hell no, I ain't afraid they're gonna steal it. That's why it's on the street. That's the whole idea. I want them to take it, but at the same time, I want them to take back their health."
Άλλη μια φορά, έφτιαχνα έναν κήπο στο άσυλο αστέγων στο κέντρο του Λος Άντζελες. Αυτοί οι τύποι, με βοήθησαν να ξεφορτώσω το φορτηγό. Ήταν φίνα, και μου έλεγαν τις ιστορίες τους πόσο τους συγκίνησε αυτό και πώς φύτευαν με τη μάνα τους και τη γιαγιά τους, και ήταν απλά ωραία να βλέπεις πώς τους άλλαξε αυτό, ακόμα κι αν ήταν μόνο για εκείνες τις στιγμές.
There's another time when I put a garden in this homeless shelter in downtown Los Angeles. These are the guys, they helped me unload the truck. It was cool, and they just shared the stories about how this affected them and how they used to plant with their mother and their grandmother, and it was just cool to see how this changed them, if it was only for that one moment.
Έτσι τα Πράσινα Χώματα έχουν φυτέψει ίσως και είκοσι κήπους. Είχαμε γύρω στα 50 άτομα που έρχονταν στα φυτέματά μας κι έπαιρναν μέρος, όλοι εθελοντές. Αν ένα παιδί καλλιεργήσει λάχανο, θα φάει λάχανο. (Γέλια) Αν καλλιεργήσουν ντομάτες, τρώνε ντομάτες. (Χειροκρότημα) Αλλά αν δεν τους τα δείξει κάποιος αυτά, αν δεν τους δείξει κανείς πώς η τροφή επηρεάζει το νου και το σώμα, τρώνε τυφλά ό,τι διάολο τους βάλεις μπροστά τους.
So Green Grounds has gone on to plant maybe 20 gardens. We've had, like, 50 people come to our dig-ins and participate, and it's all volunteers. If kids grow kale, kids eat kale. (Laughter) If they grow tomatoes, they eat tomatoes. (Applause) But when none of this is presented to them, if they're not shown how food affects the mind and the body, they blindly eat whatever the hell you put in front of them.
Βλέπω νέους ανθρώπους που θέλουν να δουλέψουν, αλλά είναι εγκλωβισμένοι μέσα σ' αυτό το πράγμα -- Βλέπω έγχρωμα παιδιά που μένουν στο μονοπάτι που έχει σχεδιαστεί γι' αυτά, που δεν τα οδηγεί πουθενά. Έτσι με την κηπουρική, βλέπω μια ευκαιρία να εκπαιδεύσουμε αυτά τα παιδιά για να πάρουν τις κοινότητές τους στα χέρια τους, να ζήσουν με έναν βιώσιμο τρόπο. Κι όταν το κάνουμε αυτό, ποιος ξέρει; Μπορεί να δημιουργήσουμε τον επόμενο Τζορτζ Ουάσινγκτον Κάρβερ. Όμως αν δεν αλλάξουμε τη σύνθεση του εδάφους, δεν θα τα καταφέρουμε ποτέ.
I see young people and they want to work, but they're in this thing where they're caught up -- I see kids of color and they're just on this track that's designed for them, that leads them to nowhere. So with gardening, I see an opportunity where we can train these kids to take over their communities, to have a sustainable life. And when we do this, who knows? We might produce the next George Washington Carver. but if we don't change the composition of the soil, we will never do this.
Αυτό είναι τώρα ένα από τα σχέδιά μου. Να τι θέλω να κάνω. Θέλω να φυτέψω κήπους σε ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο όπου οι άνθρωποι που μένουν εκεί να μοιράζονται την τροφή. Θέλω να πάρω εμπορευματοκιβώτια και να τα μετατρέψω σε υγιεινά καφέ. Μη με παρεξηγήσετε. Δε μιλάω για δωρεάν αηδίες, γιατί το δωρεάν δεν είναι βιώσιμο. Το αστείο με την αειφορία είναι ότι πρέπει να τη διατηρείς. (Γέλια) (Χειροκρότημα) Αυτό που εννοώ είναι να βάλουμε τον κόσμο να δουλέψει, να κρατήσουμε τα παιδιά μακριά απ' τους δρόμους, και να τα βοηθήσουμε να γνωρίσουν τη χαρά, την περηφάνια και την τιμή να καλλιεργείς την τροφή σου, ν' ανοίξουμε λαϊκές αγορές παραγωγών.
Now this is one of my plans. This is what I want to do. I want to plant a whole block of gardens where people can share in the food in the same block. I want to take shipping containers and turn them into healthy cafes. Now don't get me wrong. I'm not talking about no free shit, because free is not sustainable. The funny thing about sustainability, you have to sustain it. (Laughter) (Applause) What I'm talking about is putting people to work, and getting kids off the street, and letting them know the joy, the pride and the honor in growing your own food, opening farmer's markets.
Αυτό, λοιπόν, που θέλω να κάνω, είναι να γίνει αυτή η ιστορία ελκυστική. Θέλω έτσι, να γίνουμε όλοι οικο-επαναστάτες αντάρτες, κηπουροί του υποκόσμου. Πρέπει να αναποδογυρίσουμε το σενάριο του τι είναι υπόκοσμος. Αν δεν είσαι κηπουρός, δεν είσαι αλάνι της πόλης. Γίνε αλάνι με το φτυάρι σου, εντάξει; Κι ας είναι το φτυάρι σου το όπλο της επιλογής σου.
So what I want to do here, we gotta make this sexy. So I want us all to become ecolutionary renegades, gangstas, gangsta gardeners. We gotta flip the script on what a gangsta is. If you ain't a gardener, you ain't gangsta. Get gangsta with your shovel, okay? And let that be your weapon of choice.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Έτσι, βασικά, αν θέλεις να με συναντήσεις, ξέρεις, αν θέλεις να με βρεις, μη με ψάξεις για να κάθεσαι σε μαλακές καρέκλες να συσκέπτεσαι και να μιλάς για το τι σκατά θα κάνεις -- να 'μιλάς' για το τι σκατά θα κάνεις. Αν θέλεις να με βρεις, έλα στον κήπο με το φτυάρι σου, για να μπορούμε να φυτέψουμε τίποτα.
So basically, if you want to meet with me, you know, if you want to meet, don't call me if you want to sit around in cushy chairs and have meetings where you talk about doing some shit -- where you talk about doing some shit. If you want to meet with me, come to the garden with your shovel so we can plant some shit.
Ειρήνη. Ευχαριστώ.
Peace. Thank you.
(Χειροκρότημα) Ευχαριστώ. (Χειροκρότημα)
(Applause) Thank you. (Applause)