Τα τελευταία 12 χρόνια έχω εμμονή με την ιδέα πως η κλιματική αλλαγή είναι ένα πρόβλημα πληροφορίας που οι υπολογιστές θα βοηθήσουν να πολεμήσουμε. Πήγα από την επιστήμη των δεδομένων στην έρευνα κλιματικών πολιτικών, από την τεχνολογία στην κοινωφελής υπηρεσία, ψάχνοντας καλύτερα δεδομένα για την αποφυγή της σπατάλης ενέργειας, πόρων, ευκαιριών τα οποία οδηγούν σε διαφυγούσες εκπομπές άνθρακα. Μέχρι που μια μέρα, μου ήρθε μια ιδέα καθώς έτρεχα με έναν φίλο μου: τα αμάξια, τα εργοστάσια, οι ηλεκτροπαραγωγικοί σταθμοί των οποίον οι εκπομπές καταστρέφουν την ατμόσφαιρά μας εκπέμπουν επίσης βλαβερούς ρύπους οι οποίοι απειλούν την υγεία μας αυτή τη στιγμή. Τόσο καιρό ανησυχούσα για το μακροχρόνιο περιβαλλοντικό ρίσκο όταν θα έπρεπε να καταπολεμώ τις άμεσες επιπτώσεις που έχουν στην υγεία μας αυτοί οι ρύποι.
So for the past 12 years, I've been obsessed with this idea that climate change is an information issue that computers will help us fight. I went from data science to climate policy research, from tech to public service, in pursuit of better data to avoid the wasted energy, resources, opportunities that lead to runaway carbon emissions. Until one day, running in the streets with a friend, it hit me: the same cars, factories, power plants whose emissions are wrecking our climate over time also release harmful, local pollutants that threaten our health right here and right now. All this time I'd focused on the long-term environmental risk when I should have been up in arms about the immediate health impact of pollutants in the air.
Η μόλυνση του αέρα είναι ένα σημαντικό πρόβλημα. Σκοτώνει εφτά εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο, κοστίζει πέντε τρισεκατομμύρια δολάρια στην παγκόσμια οικονομία και το χειρότερο από όλα είναι πως μας κλέβει το πιο σημαντικό μας αγαθό, χρόνια ζωής, έξι μήνες στο προσδόκιμο ζωής στην πόλη μου, στο Παρίσι. και μέχρι τρία, τέσσερα, πέντε χρόνια σε μέρη της Ινδίας και της Κίνας. Στην Αμερική, περισσότεροι πεθαίνουν από τις εξατμίσεις αυτοκινήτων παρά ατυχήματα.
Air pollution is a burning public health crisis. It kills seven million people every year, it costs five trillion dollars to the world economy and, worst, it robs us of our most precious gift, the years in our lives: six months of life expectancy in my hometown of Paris and up to three, four, five years in parts of India and China. And in the US, more people die from car exhaust than from car accidents.
Πώς μπορούμε να προστατευτούμε από τη μόλυνση; Ο λόγος που είναι τόσο δύσκολο είναι η έλλειψη πληροφοριών. Μας λείπουν τα δεδομένα για να καταλάβουμε την έκθεσή μας. Αυτό γίνεται επειδή ο τρόπος με τον οποίο παρακολουθούμε την ποιότητα του αέρα δεν βοηθάει εμάς να αναπνέουμε αλλά τη κυβέρνηση να κυβερνάει. Οι περισσότερες μεγαλουπόλεις έχουν σταθμούς ελέγχου της ποιότητας του αέρα σαν αυτόν εδώ στο Λονδίνο, για να ξέρουν πότε να μειώσουν την κίνηση ή να κλείσουν τα εργοστάσια. Και αυτές οι μηχανές είναι σαν τους υπολογιστές του '60. είναι ένα ολόκληρο δωμάτιο. Είναι πολύ ακριβείς αλλά απίστευτα τεράστιοι, βαριοί, ακριβοί -- τόσο πολύ που μπορείς να έχεις μόνο λίγους από αυτούς, και δε μετακινούνται. Για την κυβέρνηση, η μόλυνση είναι κάπως έτσι. Αλλά για εμάς, η μόλυνση είναι έτσι. Αλλάζει συνεχώς. ανά ώρα, ανά δρόμο, μέχρι και οκτώ φορές ανά οικοδομικό τετράγωνο. Και ακόμα πιο συχνά σε εσωτερικό χώρο. Οπότε εκτός και αν βρίσκεστε δίπλα σε έναν τέτοιο σταθμό, δεν μπορείτε να ξέρετε τι αναπνέετε.
So how do we protect ourselves from pollution? The reason it's difficult is an information gap. We simply lack the data to understand our exposure. And that's because the way we monitor air quality today is designed not to help people breathe but to help governments govern. Most major cities operate networks of air-quality monitoring stations like this one in London, to decide when to cut traffic or when to shut down factories. And these machines are like the computers from the '60s that filled entire rooms. They're incredibly precise but incredibly large, heavy, costly -- so much that you can only deploy just a few of them, and they cannot move. So to governments, air pollution looks like this. But for the rest of us, air quality looks like this. It changes all the time: hour by hour, street by street, up to eight times within a single city block. And even more from indoor to outdoor. So unless you happen to be walking right next to one of those stations, they just cannot tell you what you breathe.
Πώς θα έμοιαζε η προστασία του περιβάλλοντος αν είχε δημιουργηθεί για την τωρινή εποχή; Τα τελευταία τρία χρόνια, μαζί με την ομάδα μου φτιάξαμε μια τεχνολογία που σας λέει τι αναπνέετε και χωράει στο χέρι σας. Το Flow είναι ένα σύστημα παρακολούθησης του αέρα που μπορείτε να φοράτε να έχετε στην τσάντα σας, στο ποδήλατο, σε ένα καροτσάκι. Είναι γεμάτο με μικροσκοπικούς αισθητήρες που παρακολουθούν τους πιο σημαντικούς ρύπους στον αέρα γύρο σας, σαν το οξείδιο του άνθρακα, τα καυσαέρια των αμαξιών, ή κάποια ουσία που μπαίνει στο αίμα μας και προκαλεί εγκεφαλικά ή καρδιακά θέματα. Ή ασταθείς οργανικές χημικές ενώσεις, τα χιλιάδες χημικά στα καθημερινά προϊόντα που καταλήγουμε να εισπνέουμε. Αυτά τα δεδομένα μας βοηθάνε να δράσουμε και να καταλάβουμε τι αναπνέουμε λέγοντάς μας πού και πότε εκτεθήκαμε σε κακής ποιότητας αέρα, και έτσι μπορούμε να κάνουμε ενημερωμένες επιλογές και να πολεμήσουμε τη μόλυνση.
So what would environmental protection look like if it was designed for the age of the smartphone? So for the past three years, my team and I have been building a technology that helps you know what you breathe and fits in your hand. Flow is a personal air-quality tracker that you can wear with you on a backpack, a bike, a stroller. It's packed with miniature sensors that monitor the most important pollutants in the air around you, like nitrogen oxides, the exhaust gas from cars, or particulate matter that gets into your bloodstream and creates strokes and heart issues. Or volatile organic compounds, the thousands of chemicals in everyday products that we end up breathing. And that makes this data actionable and helps you understand what you're breathing by telling you where and when you've been exposed to poor air quality, and that way you can make informed decisions to take action against pollution.
Να αλλάξετε να προϊόντα που έχετε σπίτι σας, να βρείτε καλύτερους δρόμους προς τη δουλειά σας, μπορείτε να πάτε για τρέξιμο όταν η μόλυνση είναι χαμηλή και να βρείτε το καλύτερο πάρκο για τα παιδιά σας.
You can change the products you use at home, you can find the best route to cycle to work, you can run when pollution is not peaking and you can find the best park to bring your children out.
Θα φτιάξετε συνήθειες που θα μειώσουν την έκθεσή σας στη μόλυνση, και παρακολουθώντας τη μόλυνση γύρω τους, οι ποδηλάτες, τα άτομα που πάνε στη δουλειά τους, οι γονείς θα βοηθήσουν στη χαρτογράφηση της μόλυνσης στην πόλη τους. Φτιάχνουμε κάτι παραπάνω από μια συσκευή, φτιάχνουμε μια κοινότητα. Πέρυσι το καλοκαίρι, στείλαμε πρωτότυπα σε 100 εθελοντές στο Λονδίνο, και μαζί χαρτογράφησαν την ποιότητα του αέρα σε 1.600 χιλιόμετρα πεζοδρομίου και στο 20 τοις εκατό του κεντρικού Λονδίνου. Τώρα ο στόχος μας είναι να κάνουμε το ίδιο σε όλον τον κόσμο, ώστε να χαρτογραφήσουμε την ποιότητα του αέρα σε κάθε δρόμο, για να φτιάξουμε μια πρωτοφανής βάση δεδομένων ώστε οι επιστήμονες να μελετήσουν τη μόλυνση να βοηθήσουν πολίτες, πολιτικούς, φορείς χάραξης πολιτικής να υποστηρίξουν την αλλαγή στις πολιτικές καθαρού αέρα. Επειδή αυτό μπορεί και πρέπει να αλλάξει. Θυμάστε τα τσιγάρα μέσα στο μπαρ;
Over time you build better habits to decrease your exposure to pollution, and by tracking air quality around them, cyclists, commuters, parents will also contribute to mapping air quality in their city. So we're building more than a device, but a community. And last summer, we sent early prototypes of our technology to 100 volunteers in London, and together they mapped air quality across 1,000 miles of sidewalk and 20 percent of all of central London. So our goal now is to scale this work around the world, to crowdsource data so we can map air quality on every street, to build an unprecedented database so scientists can research pollution, and to empower citizens, civic leaders, policy makers to support clean-air policies for change. Because this can and must change. Remember cigarettes in bars?
Πήρε δεκαετίες έρευνας καρκίνου του πνεύμονα και μελέτες καπνίσματος, αλλά τελικά, πέρασαν νόμοι απαγόρευσης του καπνίσματος. Πρέπει να φτάσουμε στο ίδιο στάδιο για τον αέρα και πιστεύω πως μπορούμε. Τα τελευταία χρόνια, οι κυβερνήσεις έχουν επιβάλλει κυρώσεις στις αυτοκινητοβιομηχανίες επειδή έκλεβαν στις μετρήσεις εκπομπών ρύπων. Έχουν δημιουργηθεί τέλη συμφόρησης και ποδηλατοδρόμοι -- όπως στο Παρίσι που μετέτρεψε αυτόν τον αυτοκινητόδρομο, δίπλα στο σπίτι μου, στο κέντρο της πόλης, σε ένα παραθαλάσσιο πάρκο. Τώρα πρόεδροι σε όλο το κόσμο σκέφτονται να απαγορεύσουν το πετρέλαιο κίνησης μέχρι το 2025, 2030, 2035. Πόσο πιο γρήγορα μπορούμε να πάμε, πόσες ζωές μπορούμε να σώσουμε;
It took decades of lung cancer research and second-hand smoking studies, but eventually, we reached a tipping point and we passed smoking-ban laws. We must reach the same tipping point for air quality and I believe we will. In the past couple years alone, governments have fined carmakers record amounts for cheating on emission standards. Cities have passed congestion charges or built bike lanes -- like Paris that turned this highway, right next to my home, in the middle of the city, into a waterfront park. And now mayors around the world are thinking of banning diesel outright by 2025, 2030, 2035. But how much faster could we go, how many lives could we save?
Η τεχνολογία από μόνη της δε θα λύσει την κλιματική αλλαγή, ούτε θα εξαλείψει τη μόλυνση του αέρα σε ένα βράδυ. Αλλά μπορεί να κάνει την ποιότητα του αέρα πιο προφανή, και αν μπορούμε να δώσουμε δύναμη στον κόσμο να δράσει και να βελτιώσει την υγεία του, τότε μαζί μπορούμε να φέρουμε ένα τέλος στη μόλυνση. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. (Χειροκρότημα)
Technology alone will not solve climate change, nor will it make air pollution disappear overnight. But it can make the quality of our air much more transparent, and if we can empower people to take action to improve their own health, then together we can act to bring an end to our pollution. Thank you very much. (Applause)