Let's go south. All of you are actually going south. This is the direction of south, this way, and if you go 8,000 kilometers out of the back of this room, you will come to as far south as you can go anywhere on Earth, the Pole itself.
Să mergem spre sud. Cu toții mergeți, de fapt, spre sud. Pe-aici se merge spre sud. Și, dacă ieșiți prin spatele sălii și mai mergeți 8000 de kilometri, veți ajunge la fel de în sud ca de oriunde altundeva de pe Pământ: chiar la Polul Sud.
Now, I am not an explorer. I'm not an environmentalist. I'm actually just a survivor, and these photographs that I'm showing you here are dangerous. They are the ice melt of the South and North Poles. And ladies and gentlemen, we need to listen to what these places are telling us, and if we don't, we will end up with our own survival situation here on planet Earth.
Nu sunt explorator, nu sunt ecologist. Sunt doar un supraviețuitor, și pozele pe care vi le arăt aici sunt imagini ale pericolului. Reprezintă topirea gheții la Poli, Sud și Nord. Doamnelor și domnilor, trebuie să ascultăm ce ne spun aceste locuri, pentru că, altfel, vom ajunge la propria supraviețuire, aici, pe planeta Pământ.
I have faced head-on these places, and to walk across a melting ocean of ice is without doubt the most frightening thing that's ever happened to me.
Am înfruntat din plin aceste locuri, iar să mergi peste oceanul de gheață ce se topește este, fără îndoială, cel mai înspăimântător lucru care mi s-a întâmplat vreodată.
Antarctica is such a hopeful place. It is protected by the Antarctic Treaty, signed in 1959. In 1991, a 50-year agreement was entered into that stops any exploitation in Antarctica, and this agreement could be altered, changed, modified, or even abandoned starting in the year 2041. Ladies and gentlemen, people already far up north from here in the Arctic are already taking advantage of this ice melt, taking out resources from areas already that have been covered in ice for the last 10, 20, 30,000, 100,000 years. Can they not join the dots and think, "Why is the ice actually melting?"
Antarctica este un loc atât de plin de speranță. Este protejată prin Tratatul Antarcticii, semnat în 1959. În 1991, a intrat în vigoare un acord pe 50 de ani ce interzice orice fel de explorarea în Antarctica. Acest acord ar pute fi schimbat, înlocuit sau chiar abandonat începând cu anul 2041. Doamnelor și domnilor, oamenii departe spre nord de aici, în Arctica deja profită de gheața care se topește, prin explorarea resurselor din zone ce fuseseră acoperite de gheață timp de cel putin 10-, 20-, 30.000, 100.000 de ani. De ce nu pot să pună totul cap la cap și să se întrebe: „De ce se topește, de fapt, gheața?”
This is such an amazing place, the Antarctic, and I have worked hard for the last 23 years on this mission to make sure that what's happening up here in the North does never happen, cannot happen in the South.
Antarctica este un loc uluitor, și am lucrat din greu în ultimii 23 de ani în scopul de a mă asigura că ce se întâmplă în Nord nu se întâmplă și nu se va întâmpla niciodată în Sud.
Where did this all begin? It began for me at the age of 11. Check out that haircut. It's a bit odd. (Laughter) And at the age of 11, I was inspired by the real explorers to want to try to be the first to walk to both Poles. I found it incredibly inspiring that the idea of becoming a polar traveler went down pretty well with girls at parties when I was at university. That was a bit more inspiring. And after years, seven years of fundraising, seven years of being told no, seven years of being told by my family to seek counseling and psychiatric help, eventually three of us found ourselves marching to the South Geographic Pole on the longest unassisted march ever made anywhere on Earth in history. In this photograph, we are standing in an area the size of the United States of America, and we're on our own. We have no radio communications, no backup. Beneath our feet, 90 percent of all the world's ice, 70 percent of all the world's fresh water. We're standing on it. This is the power of Antarctica.
Cum a început totul? Pentru mine a început la vârsta de 11 ani. Uitați-vă la freză. E un pic ciudată? (Râsete) La 11 ani am fost inspirat de adevărații exploratori să-mi doresc să devin primul om care să meargă la ambii Poli. Mi s-a părut incredibil de însuflețitor, astfel că ideea de a deveni un „călător polar” a mers destul de bine cu petrecerile și întâlnirile cu fetele din facultate. Asta a fost și mai însuflețitor. După șapte ani de strângere de fonduri, șapte ani în care mi s-a spus „nu”, șapte ani în care familia mi-a sugerat să merg la consiliere și să cer ajutorul unui psihiatru, în final, cei trei ne-am trezit înaintând spre Polul Sud Geografic, pe cel mai lung traseu neasistat făcut vreodată pe Pământ. În această poza, stăm pe o suprafață de mărimea Statelor Unite ale Americii și suntem pe cont propriu. Nu putem comunica prin radio, nu putem cere ajutor. Sub noi, 90% din gheața întregii planete, 70% din întreaga resursă de apă dulce. Stăm pe ea. Iată forța Antarcticii.
On this journey, we faced the danger of crevasses, intense cold, so cold that sweat turns to ice inside your clothing, your teeth can crack, water can freeze in your eyes. Let's just say it's a bit chilly. (Laughter) And after 70 desperate days, we arrive at the South Pole. We had done it. But something happened to me on that 70-day journey in 1986 that brought me here, and it hurt. My eyes changed color in 70 days through damage. Our faces blistered out. The skin ripped off and we wondered why. And when we got home, we were told by NASA that a hole in the ozone had been discovered above the South Pole, and we'd walked underneath it the same year it had been discovered. Ultraviolet rays down, hit the ice, bounced back, fried out the eyes, ripped off our faces. It was a bit of a shock -- (Laughter) -- and it started me thinking.
În această călătorie, am înfruntat pericolul crevaselor, frigul extrem, atât de mare încât transpirația îngheța sub haine, îți pot crăpa dinții, îți poate îngheța apa în ochi. Să zicem doar că a fost un pic răcoare. (Râsete) După 70 de zile teribile, am ajuns la Polul Sud. Am reușit. Dar ceva mi s-a întâmplat în acea călătorie de 70 de zile, în 1986, asta m-a adus aici și m-a afectat. Cele 70 de zile mi-au afectat ochii ce și-au schimbat culoarea. Fețele ne erau arse. Pielea se sfâșia și ne întrebam de ce. Când ne-am întors acasă, cei de la NASA ne-au spus că a fost descoperită o gaură în stratul de ozon de-asuprea Polului Sud, și că noi mersesem pe sub ea, chiar în anul în care fusese descoperită. Razele ultraviolete au atins gheața și s-au reflectat arzându-ne ochii, sfâșiindu-ne fețele. A fost un pic șocant -- (Râsete) -- și m-a pus pe gânduri.
In 1989, we now head north. Sixty days, every step away from the safety of land across a frozen ocean. It was desperately cold again. Here's me coming in from washing naked at -60 Celsius. And if anybody ever says to you, "I am cold" -- (Laughter) -- if they look like this, they are cold, definitely. (Applause)
Aici suntem în 1989, ne îndreptam spre nord. 60 de zile, cu fiecare pas mai departe de siguranța piciorului pe pământ, pe un ocean înghețat. Era, din nou, extrem de frig. Aici sunt eu intrând în cort după o baie la -60 de grade Celsius. Dacă vă spune cineva vreodată „Mi-e frig” -- (Râsete) -- și arată așa, chiar îi este frig. (Aplauze)
And 1,000 kilometers away from the safety of land, disaster strikes. The Arctic Ocean melts beneath our feet four months before it ever had in history, and we're 1,000 kilometers from safety. The ice is crashing around us, grinding, and I'm thinking, "Are we going to die?" But something clicked in my head on this day, as I realized we, as a world, are in a survival situation, and that feeling has never gone away for 25 long years. Back then, we had to march or die. And we're not some TV survivor program. When things go wrong for us, it's life or death, and our brave African-American Daryl, who would become the first American to walk to the North Pole, his heel dropped off from frostbite 200 klicks out. He must keep going, he does, and after 60 days on the ice, we stood at the North Pole. We had done it. Yes, I became the first person in history stupid enough to walk to both Poles, but it was our success.
Și, la 1000 de kilometri distanță de siguranța piciorului pe pământ, dezastrul lovește. Oceanul Arctic se topește sub noi cu patru luni înainte de data la care s-a întâmplat vreodată și suntem la 1000 de kilometri de un loc sigur. Gheața se crapă în jurul nostru, pârâind, și mă gândesc: „O sa murim?” Dar, în acea zi, mi s-a aprins un beculeț dându-mi seama că la nivel mondial, suntem într-o situație de viață și de moarte. Și acel sentiment n-a dispărut o clipă în ultimii 25 de ani. Atunci trebuia să mergem sau muream. Și nu e ca-ntr-un show de supraviețuire la TV. Când ne merge rău, e pe viață și pe moarte, iar curajosului nostru afro-american, Daryl, cel care a fost primul american care a mers la Polul Nord, i-a dispărut călcâiul de la degerături, în neant. A trebuit să continue și asta a făcut, iar după 60 de zile pe gheață, eram la Polul Nord. Reușisem. Da, am fost primul om din istorie suficient de idiot să meargă la ambii Poli, dar a fost succesul nostru.
And sadly, on return home, it was not all fun. I became very low. To succeed at something is often harder than actually making it happen. I was empty, lonely, financially destroyed. I was without hope, but hope came in the form of the great Jacques Cousteau, and he inspired me to take on the 2041 mission. Being Jacques, he gave me clear instructions: Engage the world leaders, talk to industry and business, and above all, Rob, inspire young people, because they will choose the future of the preservation of Antarctica.
Și, din păcate, întoarcerea acasă nu a fost deloc distractivă. Ajunsesem la un nivel foarte jos. Să reușești în ceva este adesea mai greu decât să îl faci doar să se întâmple. Eram gol, singur, distrus financiar. Eram fără speranță, iar speranța a venit sub forma marelui Jeacques Cousteau. El m-a inspirat să iau asupra mea misiunea pentru 2041. Iar Jacques mi-a dat instrucțiuni clare: Implică-i pe liderii lumii, vorbește cu lumea industriei și afacerilor și, mai presus de orice, Rob, însuflețește-i pe tineri pentru că ei o să decidă viitorul conservării Antarcticii.
For the world leaders, we've been to every world Earth Summit, all three of them, with our brave yacht, 2041, twice to Rio, once in '92, once in 2012, and for the Earth Summit in Johannesburg, we made the longest overland voyage ever made with a yacht, 13,000 kilometers around the whole of Southern Africa doing our best to inspire over a million young people in person about 2041 and about their environment.
Cât despre liderii lumii, am fost la fiecare conferință a Pământului, la toate trei, cu iahtul nostru curajos, 2041, de două ori la Rio, o dată în '92, o dată în 2012, și pentru Conferința Pământului din Johannesburg, am făcut cea mai lungă călătorie făcută vreodată pe șosea cu un iaht, 13.000 de kilometri în jurul Africii de Sud, făcând tot ce puteam pentru a însufleți peste un milion de tineri în legătură cu 2041 și mediul înconjurător.
For the last 11 years, we have taken over 1,000 people, people from industry and business, women and men from companies, students from all over the world, down to Antarctica, and during those missions, we've managed to pull out over 1,500 tons of twisted metal left in Antarctica. That took eight years, and I'm so proud of it because we recycled all of it back here in South America. I have been inspired ever since I could walk to recycle by my mum. Here she is, and my mum -- (Applause) -- my mum is still recycling, and as she is in her 100th year, isn't that fantastic? (Applause) And when -- I love my mum. (Laughter) But when Mum was born, the population of our planet was only 1.8 billion people, and talking in terms of billions, we have taken young people from industry and business from India, from China. These are game-changing nations, and will be hugely important in the decision about the preservation of the Antarctic. Unbelievably, we've engaged and inspired women to come from the Middle East, often for the first time they've represented their nations in Antarctica. Fantastic people, so inspired. To look after Antarctica, you've got to first engage people with this extraordinary place, form a relationship, form a bond, form some love. It is such a privilege to go to Antarctica, I can't tell you. I feel so lucky, and I've been 35 times in my life, and all those people who come with us return home as great champions, not only for Antarctica, but for local issues back in their own nations.
În ultimii 11 ani, am dus peste 1.000 de oameni din industrie și afaceri, femei și bărbați din companii, studenți din întreaga lume, în Antarctica și, în timpul acestor călătorii, am reușit să scoatem peste 1.500 de tone de deșeuri de metal lăsate în Antarctica. Ne-a luat opt ani asta și sunt foarte mândru deoarece am reciclat totul aici, în America de Sud. De mic, mama mi-a trezit interesul pentru reciclare. Uite-o! Și mama... (Aplauze) ...mama încă reciclează deși are 100 de ani. Nu-i așa că e fantastic? (Aplauze) Și când -- îmi iubesc mama. (Râsete) Dar când s-a născut mama, populația planetei era de numai 1,8 miliarde și, vorbind de miliarde, am luat cu noi tineri din industrie și afaceri din India și din China. Sunt națiuni ce schimbă regulile jocului care vor fi extrem de importante în decizia despre conservarea Antarcticii. De necrezut, am motivat femei să vină din Orientul Mijlociu și să-și reprezinte, adesea pentru prima dată, țările în Antarctica. Niște oameni fantastici! Atât de motivați! A avea grijă de Antarctica înseamnă să creezi o legătură între oameni și locul acesta extraordinar, să formezi o relație, să formezi un pic de iubire. Este un privilegiu să mergi în Antarctica, nu se poate povesti! Mă simt atât de norocos, am fost de 35 de ori, iar toți cei care vin cu noi se întorc mari partizani, nu doar ai Antarcticii, ci și ai problemelor locale, de rezolvat pentru țara lor.
Let's go back to where we began: the ice melt of the North and South Poles. And it's not good news. NASA informed us six months ago that the Western Antarctic Ice Shelf is now disintegrating. Huge areas of ice -- look how big Antarctica is even compared to here -- Huge areas of ice are breaking off from Antarctica, the size of small nations. And NASA have calculated that the sea level will rise, it is definite, by one meter in the next 100 years, the same time that my mum has been on planet Earth. It's going to happen, and I've realized that the preservation of Antarctica and our survival here on Earth are linked. And there is a very simple solution. If we are using more renewable energy in the real world, if we are being more efficient with the energy here, running our energy mix in a cleaner way, there will be no financial reason to go and exploit Antarctica. It won't make financial sense, and if we manage our energy better, we also may be able to slow down, maybe even stop, this great ice melt that threatens us.
S-o luăm de la capăt: topirea gheții la Polul Nord și Polul Sud. Nu sunt vești bune. NASA ne-a informat acum șase luni că, în vestul Antarcticii, calota de gheață se dezintegrează. Suprafețe imense de gheață -- priviți cât de mare este Antarctica comparată chiar cu America de Sud -- suprafețe imense de gheață se desprind din Antarctica, de dimensiunea unor țări mai mici. NASA a făcut calcule, nivelul mării va crește, este cert, cu un metru în următorii 100 de ani, timpul cât a trăit mama pe Pământ. Se va întâmpla și mi-am dat seama că supraviețuirea noastră aici e legată de conservarea Antarcticii. Și există o soluție foarte simplă. Dacă am folosi cu-adevărat mai multă energie regenerabilă, dacă am folosi-o mai eficient în mod real, folosind diversele sursele de energie mai curat, n-ar mai exista niciun motiv financiar pentru a exploata Antarctica. N-ar avea sens din punct de vedere financiar și, administrând mai bine energia, am putea chiar diminua, poate chiar opri, topirea rapidă gheții care ne amenință.
It's a big challenge, and what is our response to it? We've got to go back one last time, and at the end of next year, we will go back to the South Geographic Pole, where we arrived 30 years ago on foot, and retrace our steps of 1,600 kilometers, but this time only using renewable energy to survive. We will walk across those icecaps, which far down below are melting, hopefully inspiring some solutions on that issue.
Este o mare provocare, cum să îi răspundem? Trebuie să mai mergem odată înapoi, pentru ultima dată. La sfârșitul anului viitor, vom merge înapoi la Polul Sud Geografic, acolo unde am ajuns pe jos acum 30 de ani, și vom reface traseul de 1.600 de kilometri, dar de data asta folosind doar energie reciclabilă pentru a supraviețui. Vom parcurge aceleași calotă de gheață care se topește dedesubt, sperând să inspirăm lumea pentru găsirea unei soluții.
This is my son, Barney. He is coming with me. He is committed to walking side by side with his father, and what he will do is to translate these messages and inspire these messages to the minds of future young leaders. I'm extremely proud of him. Good on him, Barney.
Acesta este fiul meu, Barney. Vine cu mine. Este hotărât să meargă împreunnă cu tatăl său și el va traduce aceste mesaje prin care va însufleții gândirea tinerilor viitori conducători. Sunt foarte mândru de el. Bravo ție, Barney.
Ladies and gentlemen, a survivor -- and I'm good -- a survivor sees a problem and doesn't go, "Whatever." A survivor sees a problem and deals with that problem before it becomes a threat. We have 27 years to preserve the Antarctic. We all own it. We all have responsibility. The fact that nobody owns it maybe means that we can succeed. Antarctica is a moral line in the snow, and on one side of that line we should fight, fight hard for this one beautiful, pristine place left alone on Earth. I know it's possible. We are going to do it. And I'll leave you with these words from Goethe. I've tried to live by them.
Doamnelor și domnilor, un supraviețuitor -- și sunt bun la asta -- un supraviețuitor, când vede o problemă, nu zice „Fie ce-o fi!” Un supraviețuitor vede o problemă și o rezolvă înainte ca ea să devină o amenințare. Avem 27 de ani să ocrotim Antarctica. Antarctica este a noastră, a tuturor. Cu toții suntem responsabili. Faptul că nu e a nimănui în particular ar putea însemna că vom reuși. Antarctica este o datorie morală a zăpezii și, pe o partea a acesteia, trebuie să luptăm, să luptăm din greu pentru acest loc frumos, încă virgin, rămas pe Pământ. Știu că este posibil. Vom reuși. Vă las cu aceste cuvinte ale lui Goethe. Am încercat să trăiesc inspirat de ele.
"If you can do, or dream you can, begin it now, for boldness has genius, power and magic in it."
„De poți face sau să visezi că poți, începe acum, pentru că îndrăzneala cuprinde puterea, magia și geniul.”
Good luck to you all.
Mult succes tuturor!
Thank you very much.
Mulțumesc foarte mult!
(Applause)
(Aplauze)