[On April 3, 2016 we saw the largest data leak in history.] [The Panama Papers exposed rich and powerful people] [hiding vast amounts of money in offshore accounts.] [What does this mean?] [We called Robert Palmer of Global Witness to explain.]
[در سوم آوریل سال ۲۰۱۶ ما بزرگترین افشاگری اطلاعات در طول تاریخ را دیدیم.] [اسناد پاناما افراد معروف و قدرمتمندی را افشاء کرد] [که در حساب های خارجی مقادیر عظیمی پول را مخفی می کردند.] [این به چه معنی است؟] [ما با Robert Palmer از سازمان "شاهد جهانی" تملس گرفتیم تا توضیح دهد.]
This week, there have been a whole slew and deluge of stories coming out from the leak of 11 million documents from a Panamanian-based law firm called Mossack Fonseca. The release of these papers from Panama lifts the veil on a tiny piece of the secretive offshore world. We get an insight into how clients and banks and lawyers go to companies like Mossack Fonseca and say, "OK, we want an anonymous company, can you give us one?" So you actually get to see the emails, you get to see the exchanges of messages, you get to see the mechanics of how this works, how this operates.
این هفته طوفانی از داستانها رخ داده است، نتیجه لو رفتن ۱۱ میلیون سند از یک شرکت حقوقی با اصالت پانامایی ازماسک فانساک است. انتشار این اسناد از پاناما پرده ازبخشی از فعالیت های غیرقانونی و مخفی جهان بر می دارد. ما یک ایده از چگونگی رفتن مشتریان و بانک ها و وکلا به شرکت هایی مانند ماسک فانساک بدست می آوریم و می گوییم "باشه، ما هم یک شرکت ناشناس می خواهیم ، "آیا می توانید یکی به ما بدهید؟" پس شما می توانید واقعا ایمیل ها را ببینید، می توانید تبادل پیام ها را ببینید، شما می توانید مکانیزم و چگونگی کار این را ببینید،
Now, this has already started to have pretty immediate repercussions. The Prime Minister of Iceland has resigned. We've also had news that an ally of the brutal Syrian dictator Bashar Al-Assad has also got offshore companies. There's been allegations of a $2 billion money trail that leads back to President Vladimir Putin of Russia via his close childhood friend, who happens to be a top cellist. And there will be a lot of rich individuals out there and others who will be nervous about the next set of stories and the next set of leaked documents.
حالا، این مساله تا همین حالا پیامد های سریعی داشته است، نخست وزیر ایسلند استعفا داده است. همچنین خبر هایی داشته ایم که یک متحد دیکتاتور بی رحم سوریه ای "بشار اسد" نیز دارای شرکت های غیر قانونی خارجی است، همچنین اتهامات یک رد پای ۲ میلیارد دلاری وابسته به "ولادمیر پوتین" روسی، بوسیله دوست نزدیک کودکی او وجود دارد که نوازنده ویولن سل نیز هست. و در آینده تعداد زیادی از افراد ثروتمند بیرون این ماجرا وجود خواهند داشت که مضطرب دیگر داستان های آینده و دیگر اسناد لو رفته در آینده خواهند بود.
Now, this sounds like the plot of a spy thriller or a John Grisham novel. It seems very distant from you, me, ordinary people. Why should we care about this? But the truth is that if rich and powerful individuals are able to keep their money offshore and not pay the taxes that they should, it means that there is less money for vital public services like healthcare, education, roads. And that affects all of us.
این شبیه داستان یک فیلم جاسوسی هیجان انگیز یا یک رمان جان گریشمن است. این برای من و شما و مردم عادی خیلی بعید است. چرا باید به این موضوع اهمیت دهیم؟ ولی حقیقت این است که اگر افراد ثروتمند و قدرتمند توانایی نگهداری پولشان را در خارج از گود را دارند، و می توانند از پرداخت مالیات جلوگیری کنند، این بدین معنی است که پول کمتری برای خدمات ضروری عمومی مانند سلامت، آموزش و جاده سازی وجود دارد، و این همه ما را تحت تاثیر قرار می دهد.
Now, for my organization Global Witness, this exposé has been phenomenal. We have the world's media and political leaders talking about how individuals can use offshore secrecy to hide and disguise their assets -- something we have been talking about and exposing for a decade.
حالا برای شرکت ما یعنی "شاهد جهانی"، این افشاگری، شگفت انگیز بوده است. ما رسانه های جهانی و رهبران سیاسی را می بینیم که درباره چگونگی استفاده افراد ازپنهان کاری های خارجی برای مخفی کردن اموال خود صحبت می کنند-- چیزی که ما یک دهه است درباره آن حرف می زنیم و آن را نمایش می دهیم.
Now, I think a lot of people find this entire world baffling and confusing, and hard to understand how this sort of offshore world works. I like to think of it a bit like a Russian doll. So you can have one company stacked inside another company, stacked inside another company, making it almost impossible to really understand who is behind these structures. It can be very difficult for law enforcement or tax authorities, journalists, civil society to really understand what's going on.
می دانم بسیاری از مردم این دنیا را گیج کننده و درک نحوه کار این دنیای خارجی را پیچیده می دانند، دوست دارم درباره آن مثل عروسک روسی فکر کنم. (ماتریوشکا یا عروسک تودرتوی روسی) پس شما می توانید یک شرکت درون یک شرکت دیگر داشته باشید، که درون یک شرکت دیگر قرار دارد، که تقریبا درک این مساله که چه کسی پشت این ترکیب است را غیر ممکن می سازد. این می تواند برای نهادهای قانونی یا سازمان های مالیاتی و روزنامه نگاران و جامعه خیلی سخت باشد تا واقعا متوجه شوند چه اتفاقی در حال رخ دادن است.
I also think it's interesting that there's been less coverage of this issue in the United States. And that's perhaps because some prominent US people just haven't figured in this exposé, in this scandal. Now, that's not because there are no rich Americans who are stashing their assets offshore. It's just because of the way in which offshore works, Mossack Fonseca has fewer American clients. I think if we saw leaks from the Cayman Islands or even from Delaware or Wyoming or Nevada, you would see many more cases and examples linking back to Americans.
همچنین فکر کنم جالب است که پوشش خبری از این مساله در ایالات متحده کمتر بوده است، و شاید این بدین دلیل است که برخی مردم مهم آمریکا در این افشاگری و رسوایی به تصویر کشیده نشده اند. این بدین معنی نیست که آمریکاییهای ثروتمند وجود ندارند که در حال جمع کردن امول خود در خارج هستند. این فقط به این دلیل است که نحوه کار شرکتها به این صورت است که ماسک فانساک مشتریهای آمریکایی کمتری دارد. فکر می کنم اگر افشاگریهایی ازجزایر کیمن می دیدیم یا حتی از دلوور و ویومینگ ونوادا، شما موارد بیشتری وابسته به آمریکاییها میدیدید.
In fact, in a number of US states you need less information, you need to provide less information to get a company than you do to get a library card. That sort of secrecy in America has allowed employees of school districts to rip off schoolchildren. It has allowed scammers to rip off vulnerable investors. This is the sort of behavior that affects all of us.
در حقیقت، در برخی ایالات آمریکا اطلاعات مورد نیازی که ارائه می دهید تا یکی از این شرکت ها داشته باشید، کمتر از اطلاعات برای گرفتن کارت یک کتابخانه است. این نوع مخفی کاری در آمریکا اجازه داده تا کارکنان مدارس از کودکان مدرسهای پول اضافه دریافت کنند. اجازه داده تا کلاهبرداران از سرمایه گزاران در معرض خطر پول اضافه دریافت کنند. این نوعی رفتار است که همه ما را تحت تاثیر قرار می دهد.
Now, at Global Witness, we wanted to see what this actually looked like in practice. How does this actually work? So what we did is we sent in an undercover investigator to 13 Manhattan law firms. Our investigator posed as an African minister who wanted to move suspect funds into the United States to buy a house, a yacht, a jet. Now, what was truly shocking was that all but one of those lawyers provided our investigator with suggestions on how to move those suspect funds. These were all preliminary meetings, and none of the lawyers took us on as a client and of course no money moved hands, but it really shows the problem with the system.
حالا در "شاهد جهانی"، ما می خواستیم در حقیقت ببینیم این در عمل چگونه است. در حقیقت نحوه کارکرد آن چگونه است؟ پس کاری که ما کردیم این بود یک بازرس مخفی به ۱۳ شرکت حقوقی ایالت Manhattan فرستادیم، مامور ما به عنوان یک وزیر آفریقایی وانمود کرده بود که می خواسته پول های مشکوکی را وارد ایالات متحده کند، تا یک خانه، یک قایق و یک هواپیمای جت خریداری کند. حالا، مساله ای که واقعا تکان دهنده این بود که همه به جز یکی از وکلا پیشنهادهایی به مامور ما داده بودند، که چگونه اموال مشکوک را جا به جا کنند. اینها همه جلسات مقدماتی بودند، و هیچ یک از شرکت ها ما را به عنوان مشتری نگرفتند و البته هیچ پولی دست به دست نشد، ولی در حقیقت این مشکل سیستم را نشان می دهد.
It's also important to not just think about this as individual cases. This is not just about an individual lawyer who's spoken to our undercover investigator and provided suggestions. It's not just about a particular senior politician who's been caught up in a scandal. This is about how a system works, that entrenches corruption, tax evasion, poverty and instability. And in order to tackle this, we need to change the game. We need to change the rules of the game to make this sort of behavior harder.
همچنین این مهم است تا به این مساله به عنوان موارد فردی نگاه نکنیم. این فقط درباره یک وکیل منفرد نیست که با مامور مخفی ما صحبت کرده و پیشنهادهایی داده است. این فقط درباره یک سیاست مدار خاص نیست که درون یک رسوایی گرفتار شده است. این درباره چگونگی کارکرد یک سیستم است، که فساد، فرار از مالیات، فقر و بی ثباتی را شامل می شود. و برای برخورد با این قضیه، ما نیاز به تغییر بازی داریم. ما نیاز به تغییر قوانین این بازی داریم تا این نوع رفتار را سخت تر کنیم.
This may seem like doom and gloom, like there's nothing we can do about it, like nothing has ever changed, like there will always be rich and powerful individuals. But as a natural optimist, I do see that we are starting to get some change.
ممکن است این مانند سرنوشت تلخ به نظر برسد، که نمی توانیم کاری درباره آن انجام دهیم، مثل این که هیچ چیز تغییر نکرده است، مثل این که همیشه چنین افراد ثروتمند و قدرتمندی وجود خواهند داشت. ولی به عنوان یک خوش بین ذاتی، من می بینم که که در حال شروع به برخی تغییرات هستیم.
Over the last couple of years, we've seen a real push towards greater transparency when it comes to company ownership. This issue was put on the political agenda by the UK Prime Minister David Cameron at a big G8 Summit that was held in Northern Ireland in 2013. And since then, the European Union is going to be creating central registers at a national level of who really owns and controls companies across Europe.
در طول چندین سال پیش، ما یک حرکت وافعی به سمت شفافیت بیشتر دیده ایم، وقتی صحبت به مالکیت شرکت می رسد. این مشکل توسط نخست وزیر انگلستان دیوید کمرون در نشست G8 که در ایرلند شمالی در سال ۲۰۱۳ در دستور کار سیاسی قرار داده شده بود. و از آن زمان، اتحایده اروپا در حال ساخت ثبت کننده های مرکزی در سطح ملی خواهد بود که چه کسی در حقیقت مالکیت و کنترل شرکت های اروپا را بر عهده دارد.
One of the things that is sad is that, actually, the US is lagging behind. There's bipartisan legislation that had been introduced in the House and the Senate, but it isn't making as much progress as we'd like to see. So we'd really want to see the Panama leaks, this huge peek into the offshore world, be used as a way of opening up in the US and around the world.
یکی از چیزهای غم انگیزی دیگری که گفته میشود این است که ایالات متحده عقب مانده است. مجلس دو حزبی وجود دارد که در گذشته در کاخ سفید و مجلس سنا معرفی شد، ولی پیشرفتی که انتظار داشته ایم ببینیم را ندیده ایم، پس ما در حقیقت می خواهیم افشاگری پاناما را، به عنوان نگاهی به مخفی کاری های خارجی ببینیم، به عنوان اطلاع رسانی در آمریکا و جهان استفاده کنیم.
For us at Global Witness, this is a moment for change. We need ordinary people to get angry at the way in which people can hide their identity behind secret companies. We need business leaders to stand up and say, "Secrecy like this is not good for business." We need political leaders to recognize the problem, and to commit to changing the law to open up this sort of secrecy.
برای ما در "شاهد جهانی"، این لحظهء تغییر است. ما نیاز داریم تا مردم عادی برای روشی که مردم می توانند هویت خود را پشت این گونه شرکت ها مخفی کنند عصبانی شوند. ما نیاز داریم تا رهبران کسب و کار به پا خیزند و بگویند، "مخفی کاری مانند این برای کسب و کار مناسب نیست". نیاز داریم تا رهبران سیاسی مشکل را دریابند، و به تغییر قانون برای آشکارسازی مخفی کاری متحد شوند.
Together, we can end the secrecy that is currently allowing tax evasion, corruption, money laundering to flourish.
با هم، می توانیم این مخفی کاری که هم اکنون اجازه فرار از مالیات، فساد، پول شویی را می دهد، پایان دهیم.