Άγχος. Όλοι το ξέρουμε και όλοι το διαχειριζόμαστε διαφορετικά. Άλλοτε οι σκέψεις μας τρέχουν ή πάνε πιο αργά, μας κάνει να τρώμε περισσότερο, ή καθόλου, μας προκαλεί αϋπνία, ή δεν μπορούμε να σηκωθούμε από το κρεβάτι. Ειλικρινά, είναι χάλια.
Stress -- we all know what it is and we all handle it differently. Whether it's our thoughts speeding up or slowing down, eating our emotions or not at all, difficulty sleeping or just getting out of bed. Frankly, it sucks.
(Γέλια)
(Laughter)
Αλλά υπάρχει και το καλό άγχος, όπως όταν προετοιμάζεσαι για την πιο σημαντική σου ομιλία.
But there's good stress too, you know, like preparing for the biggest public speaking event you've ever given.
(Γέλια)
(Laughter)
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Σε μια παγκόσμια πλατφόρμα.
On a global platform.
(Γέλια)
(Laughter)
Και το καλό άγχος ίσως σε χαλάσει. Αλλά εγώ θα μιλήσω για το κακό άγχος. Και ίσως όχι για τον λόγο που θα περιμένατε.
No, even the good stress can mess with you, but it's the bad stress that I came to talk about. And probably not for the reason you'd expect.
Μανατζάρω τις σχέσεις για εύπορα άτομα. Εννοώ ότι δουλεύω στενά με πλούσια άτομα και τις οικογένειές τους, βοηθώντας τους να πετύχουν οικονομικούς στόχους. Μαθαίνω για την οικονομία, γιατί ξέρω πως ό,τι επηρεάζει την οικονομία επηρεάζει και τους πελάτες μου, και αποδεικνύεται ότι το άγχος επηρεάζει δραματικά την οικονομία. Αν σας έλεγα, ότι σύμφωνα με κάποιους υπολογισμούς, το κόστος του άγχους της δουλειάς στις Η.Π.Α φτάνει τα 300 δις ετησίως;
I'm a relationship manager for affluent individuals. Meaning, I work with wealthy folks and their families, hip to hip, helping them achieve their financial goals. I like to keep the economy in mind, because I know that whatever impacts the economy, impacts my clients, and it turns out stress is impacting the economy in a massive way. What if I told you that by some estimates, the cost of work-related stress in the US is close to 300 billion dollars annually?
Το άγχος της δουλειάς, που έχει αυτή τη μεγάλη επίδραση, σχετίζεται με την παραγωγικότητα και την ευεξία. Σήμερα, θα μιλήσουμε για αυτό. Επίσης, συνδέεται με την απεμπλοκή των υπαλλήλων, με χρόνιες ασθένειες που επηρεάζουν την δουλειά και με τραυματισμούς και ασθένειες στη δουλειά. Προσθέτοντας το κόστος και των πέντε παραγόντων, συγκεντρώνονται περίπου 2,2 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Αυτό αντιπροσωπεύει το 12% του Α.Ε.Π μας.
Workplace stress, the stress causing this massive impact, is related to productivity and wellness. Today, that's what we're here to talk about. And by the way, it's linked to employee disengagement, chronic diseases that impact your work and work-related injuries and illnesses. And when you add up the cost of all five factors, it's an estimated 2.2 trillion dollars annually. That represents 12 percent of our GDP.
Ξέρω τι σκέφτεστε, «Είναι πολλά χρήματα, πώς;» Το άγχος είναι ένα τόσο προσωπικό θέμα, που είναι τρελό να σκεφτείς ότι έχει τόσο μεγάλη επιρροή. Ακούστε ένα παράδειγμα, για να καταλάβετε πώς. Φανταστείτε μια ανύπαντρη μητέρα, σε μια αγχωτική δουλειά, σε αγχωτικό περιβάλλον, όπου περνάει σχεδόν όλη της την ημέρα. Ίσως δεν έχει χρόνο να μαγειρέψει, οπότε επιλέγει γρήγορα γεύματα, που συνήθως σημαίνουν, τι; Επεξεργασμένες, υψηλές σε σάκχαρα τροφές. Με την πάροδο του χρόνου αυτή η κακή διατροφή, μαζί με το άγχος της δουλειάς, οδηγεί σε χρόνια ασθένεια. Ας πούμε σε διαβήτη. Η περίθαλψη κοστίζει και σε αυτή, και στην εταιρία περισσότερο, και αυτό σημαίνει περισσότερο άγχος. Τώρα αγχώνεται και για την υγεία της και για να τα βγάλει πέρα, οπότε αφαιρείται περισσότερο και είναι λιγότερο παραγωγική. Αλλά δεν μπορεί να είναι έτσι. Είναι ανύπαντρη μητέρα. Και τώρα σκέφτεται, «Κι αν μου συμβεί κάτι; Ποιος θα φροντίσει το παιδί μου; Ποιος θα φροντίσει το μωρό μου;» Κι άλλο άγχος. Πάρτε τώρα αυτό το σενάριο, προσαρμόστε το όπως θέλετε, και εφαρμόστε το σε όλο το έθνος, κι ίσως καταλάβετε, πώς βιώνουμε αυτό το κόστος πολλών τρισεκατομμυρίων.
Now I know what you're thinking, "That is a lot of money, and how?" Stress is this deeply personal thing, it's crazy to think it can have such a massive impact. But consider this thought experiment to explain how. Imagine a single mother working a stressful job, in a stress-filled environment, where she sits 90 percent of the time. Maybe she doesn't have time to cook, so she chooses meals based off of convenience, which usually means what? Overly processed, high-sugar foods. Over time, this poor diet, mixed with stress from work, leads to a chronic disease. Let's call it diabetes. Medical care cost her and the company more money, which means more stress. Now, she's worried about her health and making ends meet, so she's probably distracted and less productive. But she can't be, remember? She's a single mother. Now she's thinking, "What if something happens to me? Who is going to take care of my child? Who is going to take care of my baby?" More stress. Now take that scenario, tweak it whichever way you'd like, and lay it over the nation, and you might start to see how we run up against that multitrillion dollar cost.
Όλα αυτά εμένα μου είναι οικεία. Ο πατέρας μου είναι ο πιο έξυπνος και εργατικός άνθρωπος που ξέρω. Μη με παρεξηγήσετε, κι η μαμά δούλευε και προσέφερε σ'εμάς, αλλά ο πατέρας μου ήταν η κολόνα του σπιτιού. Και σίγουρα καταλαβαίνετε την πίεση, το άγχος, που συνοδεύουν τη φροντίδα μιας οικογένειας. Όταν αυτά συνδυάζονται με το άγχος της δουλειάς ξέρετε τι θα μπορούσε να συμβεί; Να ανεβάσετε υψηλή αρτηριακή πίεση, που θα δημιουργήσει θέμα στα νεφρά σας, και να περάσετε μια δεκαετία κάνοντας αιμοκάθαρση, όπως αυτός. Βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να πω πως βρήκε μόσχευμα, πέρσι. Παρ'όλα αυτά...
This all hits very close to home for me. My father's one of the hardest-working and most intelligent people that I know. Don't get me wrong, mom worked and provided too, but he definitely embraced the role of being the primary breadwinner. And I'm sure most of us can understand the stress and pressure that comes with taking care of our families. But when you combine that with workplace stress, do you know what could happen? Developing irreversible high blood pressure, eventually losing function of your kidneys and spending a decade on dialysis -- his fate. Now I'm happy to report that he did get a kidney transplant just last year.
(Χειροκρότημα και ζητωκραυγές)
However --
Παρ' όλα αυτά, σχεδόν για μια δεκαετία, ούτε η οικογένειά μου, ούτε η οικονομία ωφελήθηκε από την εργατικότητά του, και όπως θα έλεγε ο ίδιος, αυτό, είναι μια θλιβερή διαπίστωση. Αυτό που θέλω να πω είναι, ότι το άγχος επηρεάζει την οικονομία, μειώνοντας την παραγωγικότητα, κι αυξάνοντας το κόστος της περίθαλψης. Λογικό, σωστά; Να κάτι που δεν είναι.
(Applause and cheers) However, for nearly a decade, neither the economy nor my family got the benefit from his work ethic or his intelligence, and as he would say, that's just really sad commentary. All I'm saying is, I think stress impacts the economy by reducing productivity and increasing health care costs. Makes sense? Right? But here's what doesn't.
Πρόσφατη έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, τοποθετεί το παγκόσμιο κόστος υγείας στα 7,8 τρισεκατομμύρια. Έρευνα του Ιδρύματος Παγκόσμιας Ευεξίας, δείχνει πως η βιομηχανία παγκόσμιας ευεξίας των 4,5 τρισ. δολαρίων, αυξήθηκε από 3,7 σε 4,2 τρισ. μεταξύ του 2015 και του 2017, και βλέπει αυτή την αύξηση και μέσα στο 2022. Και λοιπόν, γιατί να σας νοιάζει αυτό; Γιατί η αύξηση είναι σχεδόν διπλάσια από αυτή της παγκόσμιας οικονομίας, κατά μέσο όρο 3,3% την ίδια περίοδο. Τι σημαίνουν, λοιπόν, όλα αυτά; Κάθε χρόνο ξοδεύουμε περισσότερα στην υγεία, κι οι βιομηχανίες που ενδιαφέρονται για την ευημερία, και για μια πιο υγιή ζωή, αυξάνονται δύο φορές πιο γρήγορα από την παγκόσμια οικονομία, και παρ'όλα αυτά χάνουμε τρισ. δολάρια ανά χρόνο από την παραγωγή. Οπότε, τι τρέχει;
Current research from the World Health Organization puts global spending on health at 7.8 trillion dollars. Research from the Global Wellness Institute suggests that the 4.5-trillion-dollar global wellness industry grew from 3.7 to 4.2 trillion between 2015 and 2017, and sees that growth into 2022. So what, why do you care? Because that growth is nearly twice as fast as the global economy, averaging about 3.3 percent in the same period. So what does all that mean? Every year, we're spending more per year on health, and the industries all about developing overall well-being and living a healthier lifestyle are growing almost twice as fast as the global economy, and yet, we're losing trillions of dollars per year in output. So what's up?
(Γέλια)
(Laughter)
Τα επίπεδα άγχους είναι υψηλά, και αυτό πρέπει να αλλάξει. Πρέπει να αλλάξει κι ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε το άγχος. Ας προσπαθήσουμε να επαναπροσδιορίσουμε το πώς το βλέπουμε. Τείνουμε να θεωρούμε το άγχος ως μια συνέπεια, αλλά εγώ το βλέπω ως κουλτούρα. Πού περνάμε τον περισσότερο χρόνο μας; Στη δουλειά, σωστά; Εκεί όπου προσπαθούμε να ισορροπήσουμε μεταξύ ζωής και δουλειάς. Οπότε η σχέση μεταξύ δουλειάς, άγχους, υγείας και ευεξίας, είναι ιδιαίτερα στενή. Παρ'αυτά, υπάρχει μεγάλη έλλειψη σύνδεσης, στο πώς προσεγγίζουμε το άγχος και την ευεξία στον εργασιακό χώρο. Μπορούμε να ρίξουμε το φταίξιμο σε πολλά πράγματα. Στη νέα τεχνολογία, την υπερβολική προσήλωση στο κέρδος, ή με το να ανταγωνιζόμαστε τους γύρω μας, με φωτογραφίες-ντοκουμέντα για τα κατορθώματά μας. Αλλά στην τελική, φοβάμαι πως δημιουργήσαμε μια κουλτούρα, όπου το να φροντίζει κανείς τον εαυτό του δεν αποτελεί προτεραιότητα. Επομένως, πώς προχωράμε;
Well, stress levels are up, and I believe that needs to change. I also believe the way we think about stress needs to change. So let's try by reframing how we view it. See, we tend to think about stress as a consequence, but I see it as a culture. Where do most of us spend our time? At work, right? Where we face that scale of finding that work-life balance. So the bonds between work, stress, health and wellness have never been closer. And yet, there's a massive disconnect in how we approach stress and well-being in the workplace. And we could blame many things, right? New tech, laser focus on shareholder returns, or my favorite, keeping up with the Joneses and taking pictures while we try. But at the end of the day, I'm afraid that we've created a culture where personal care and overall well-being are given the back seat. So how do we move forward?
Πιστεύω πως η απάντηση βρίσκεται σε τρία βασικά πράγματα. Κι αν σκεφτείτε, «Ρομπ, το έχω ξανακούσει αυτό, πες μου κάτι που δεν ξέρω», αναρωτηθείτε, αν ξέρουμε ήδη τι να κάνουμε, τότε τι κάναμε τόσο καιρό;
I believe the answer lies in three fundamental pillars. And if you find yourselves thinking, "Rob, I've heard this before, tell me something I don't know," ask yourself, if we already know what to do, then what have we been doing?
Πρώτον, οι επιχειρήσεις. Ειδικά το πώς η κουλτούρα και το στυλ επικοινωνίας μια επιχείρησης, παίζουν καθοριστικό ρόλο στο άγχος και την ευημερία ενός εργασιακού χώρου. Το DNA μιας εταιρίας είναι η κουλτούρα της. Ορίζει το κλίμα, ή ακόμη, καθορίζει την εταιρία. Αλλά πιστεύω πως οι εταιρίες πρέπει να επενδύουν, στην ευημερία, των υπαλλήλων τους όπως επενδύουν στην καινοτομία, Έρευνα και Ανάπτυξη, σωστά; Θα αύξανε αυτό την παραγωγικότητα, και θα μείωνε το άγχος; Πραγματικά, το πιστεύω. Αλλά για να λειτουργήσει αυτό, πρέπει η εταιρία να βρει έναν τρόπο, να υπολογίζει τη συνολική ευημερία των υπαλλήλων της, με την ίδια ακρίβεια που υπολογίζει την ανάπτυξη και τα κέρδη. Κι αν αυτό σας μοιάζει δύσκολο, αναρωτηθείτε, ποιο είναι το πιο ανταγωνιστικό προσόν μιας εταιρίας; Το ανθρώπινο δυναμικό της. Το γνωρίζουμε αυτό. Κι όπως όλα σε μια εταιρία, πρέπει να ξεκινήσει από ψηλά. Έτσι, αν είστε επικεφαλής, το να δείχνετε πόσο νοιάζεστε για την ψυχική σας υγεία κι ευημερία, αποτελεί έναν τεράστιο καταλύτη.
First, corporations. Specifically, how a corporation's culture and communication style play a pivotal role in the stress and well-being of a workplace. The DNA of a company is its culture, right? It sets the tone, even goes as far as defining the company. But I think companies should invest in the overall mental, physical and emotional well-being of their employees the way they invest in innovation, R and D, right? And do I think that this would increase productivity and reduce stress? I really do. But for it to really stick, a company has to figure out a way to measure the overall well-being of its employees with the same accuracy and precision that they project growth and earnings. And if this sounds like a tall order, ask yourself what really is a company's most competitive advantage. Its people. We know this. And just like anything in a company, it has to start at the top. So if you're a leader, openly showing how you care for your mental health and overall well-being
Δεν το κρύβω, είμαι ποδοσφαιρόφιλος. έτσι μεγαλώνοντας είχα προπονητές. Και είχα έναν που πάντα μας έβαζε δύσκολες ασκήσεις αεροβικής. Δεν στεκόταν και μας παρακολουθούσε, αλλά συμμετείχε. Κι αυτό έκανε τρία πράγματα. Μου το έκανε δύσκολο να παραπονεθώ.
is a huge catalyst. It's no secret I'm a soccer fan, so growing up, I had a couple of coaches. And I always had one who would lead the heavy cardio workouts. He would not stand on the side and spectate. He would participate. And that did three things.
(Γέλια)
It made it difficult for me to complain.
Πάντα φρόντιζα να συμβαδίζω,
(Laughter)
και πάντα ένιωθα πιο «μέσα» στην άσκηση. Είναι το ίδιο πράγμα.
I always made sure to keep up, and I always felt more dialed in to the exercise. It's the same idea.
Και τέλος, η επικοινωνία. Για να βοηθήσω τους πελάτες μου να πετύχουν οικονομικούς στόχους, πρέπει να είμαι ενεργός ακροατής και μετά να απαντάω. Αφήστε τους υπαλλήλους σας να σας πουν τι τους αγχώνει. Αφήστε τους να σας πουν ποια οφέλη ευεξίας χρειάζονται. Μετά ενεργήστε. Κάνοντας πράξη αυτά που σας λένε θα δείξετε πόσο σοβαρά τους παίρνετε, κι είμαι σίγουρος πως η εταιρία θα κερδίσει μακροπρόθεσμα. Γιατί; Γιατί οι κατάλληλα εξοπλισμένοι υπάλληλοι, είναι πιο παραγωγικοί και λιγότερο αγχωμένοι.
And finally, communication. In order for me to really help my clients achieve their financial goals, requires that I actively listen and then respond. Let your employees tell you what stresses them out. Let them tell you what wellness benefits they need. And then act. And acting on what they tell you will show how serious you take that feedback, and I can't help but feel the company will win in the long run. Why? Because properly equipped employees will be more productive and less stressed.
Στην συνέχεια, θα ήθελα να ζητήσω τη βοήθεια της αγαπημένης όλων. Σωστά, η κυβέρνηση πρέπει να παίξει τον ρόλο της εδώ. Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και το τμήμα Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ, υπολογίζουν ότι από το 2011 ως το 2030, σημαντικές χρόνιες παθήσεις και ψυχικές ασθένειες, θα κοστίζουν στην παγκόσμια οικονομία 47 τρισεκατομμύρια δολάρια. Και είμαστε στο 2020. Δεν λέω πως το άγχος προκαλεί όλες τις χρόνιες παθήσεις, και ψυχικές ασθένειες, αλλά αν προκαλεί μέρος τους, σκεφτείτε πόσο θα μειωνόντουσαν αν η κυβέρνηση έκανε αυτό που κάνει τόσο καλά, να υπηρετεί ως όργανο επιβολής, σε αυτή την περίπτωση για υψηλότερα στάνταρ στον χώρο εργασίας. Ίσως ακόμη και για προγράμματα εταιρικού φορολογικού κινήτρου, για να ανέβουν τα στάνταρ, αλλά οι καλύτερες εταιρικές πολιτικές και πρωτοβουλίες για ευημερία, οι οποίες στηρίζονται από την κυβέρνηση, δεν θα έχουν σημασία χωρίς τη σημαντική βοήθειά σας. Χωρίς εσάς.
Next, I'd like to ask help from everyone's favorite uncle. That's right, the government has to play a role in this. The World Economic Forum and the Harvard School of Public Health estimate that from 2011 to 2030, major chronic diseases and mental illnesses will cost the global economy 47 trillion dollars. And it's 2020. Now I'm not saying stress causes all major chronic diseases, or all mental illnesses, but even if a portion of it is, imagine how much lower that number could be if the government did what it does best -- serve as the enforcer. But in this case, for higher workplace standards. I don't know, maybe even corporate tax-incentive programs to help raise those standards, but the best wellness corporate policies and initiatives backed by a forward-thinking government won't matter much without help from the most crucial pillar. You.
Σωστά, το άγχος κι η διαχείριση είναι τόσο δυναμικά, που πρέπει να συμμετέχετε. Και θα ωφεληθείτε κι εσείς και η οικονομία. Κοιτάξτε φίλοι μου, δεν είμαι ψυχολόγος. Αλλά έχω κάνει βήματα να βελτιώσω την ψυχική μου υγεία, και την ευημερία μου, οπότε ακούστε την άποψή μου.
That's right, stress and managing it is so dynamic, you have to play your part. And it's going to benefit you and the economy. Look folks, I'm not a psychologist, OK? But I have taken steps to develop my own mental health and overall well-being, so here's my last two cents.
Νομίζω ένα βασικό πρώτο βήμα για όλους, είναι να είστε ειλικρινείς. Όσον αφορά τι; Το ότι η η σωματική και πνευματική σας ευημερία έρχεται δεύτερη, και το ότι αυτό έχει προκαλέσει ζημιά. Ειλικρινείς με το ότι βάζετε την κοινή γνώμη πάνω από την αυτοσυντήρηση. Σκεφτείτε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ειλικρινείς με το πώς ορίζουμε τους εαυτούς μας και τι μας ορίζει. Σίγουρα η καριέρα σας συμβάλλει σε ένα μέρος του ποιοι είστε. Αλλά μήπως της επιτρέπουμε να μας καθορίζει λίγο παραπάνω; Και αναρωτηθείτε, «Αξίζει για αυτό που μου κοστίζει;». Και δεν εννοώ μόνο τα χρήματα.
I think a crucial first step is for everyone is to be honest with themselves. About what? About putting your mental, physical and emotional well-being in the rear view and the damage it has caused. Honest about placing public opinion above self-preservation. Think social media. Honest about how we define ourselves and what actually does. Sure, your career contributes to a portion of who you are. But are we allowing it to define us just a little too much? And ask, "Is this bringing me the value I saw with what it costs me?" And I don't just mean the dollars.
Για εμένα το να είμαι ειλικρινής σήμαινε να δω τη σχέση μου, με τις σκέψεις μου, το θάρρος, και την αποτυχία. Ξεκίνησε χρόνια πριν σε ένα τουρνουά, όταν ήρθε ο προπονητής και μου είπε, «Ρομπ Κουκ, ανέβασε ρυθμούς, δεν μπορούμε να χάσουμε σήμερα». Οπότε ανέβασα ρυθμούς. Απέτυχα. Χάσαμε.
For me, being honest meant to get a good, hard look at my relationship with my thoughts, courage and failure. Started years ago in this tournament championship game, coach comes to me and says, "Rob Cooke, you step up, we can't lose today." So I stepped up. Failed. We lost.
(Γέλια)
(Laughter)
Ευχαριστώ που γελάτε.
Thanks for laughing.
(Γέλια)
(Laughter)
Νιώθω ωραία. Όχι, εντάξει αλλά... Ξέρετε, αυτό μετά μου έμεινε για κάποιο καιρό, μέχρι που σε κάθε περίσταση που χρειαζόταν να ωριμάσω, να εξελιχθώ, έσκυβα ήσυχα το κεφάλι κι έκανα ένα βήμα πίσω. Τότε ανακάλυψα την ενσυνειδητότητα. Και συνεχίζω να την δουλεύω καθημερινά μέχρι σήμερα. Να ζω στο παρόν, στο τώρα.
Feels good. No, but ... You know, after that, it stayed with me for a while, to the point where any opportunity to step up, grow, develop, I'd quietly bow my head, step back. And then I discovered mindfulness. And I continued to develop it in my daily life to this day. To live in the present, the now.
Η ενσυνειδητότητα δεν είναι για όλους, αλλά όταν σκέφτομαι τους επιτυχημένους ανθρώπους, παρατηρώ κάτι κοινό. Έλεγχος του μυαλού. Που περιλαμβάνει διαχείριση του άγχους. Έχει να κάνει με την ανάπτυξη αντίληψης, την αναγνώριση και την αποδοχή του παρόντος: σκέψεις, συναισθήματα, περιβάλλον, φυσική κατάσταση. Σωστά; Δεν λέω να μην αντιμετωπίσετε ποτέ το άγχος. Αλλά η διαχείριση αυτού του άγχους, θα ωφελήσει εσάς και την οικονομία. Θα σας αφήσω με αυτή τη σκέψη.
Now I get it, mindfulness may not be for everyone, but when I think of some of the most successful and impactful people, I see a common trend. Mastery of their mental game. Which includes stress management. It's all about developing awareness, acknowledgment and acceptance of your current thoughts, emotions, environment and physical state. Right? Now I didn't say never facing stress. But the management of that stress -- that's the benefit, again, for you and the economy. I'll leave you with this thought.
Ξέρουμε πως η συνταξιοδότηση έχει να κάνει με το να αποταμιεύουμε περισσότερα τώρα, για μετά. Κι αν αντιμετωπίζαμε την ψυχική μας υγεία κι ευημερία, με τον ίδιο τρόπο; Να βελτιωθείτε και να προστατεύσετε περισσότερο τον εαυτό σας τώρα, για αργότερα στη ζωή σας. Αδράνεια σημαίνει περισσότερο κόστος, κι ακόμη χειρότερα, λιγότερος χρόνος. Κι από τα δύο, ποιο δεν μπορείτε να πάρετε πίσω; Ας ξεκινήσουμε να βελτιώνουμε αυτή την κουλτούρα άγχους κι ας ξεκινήσουμε να ζούμε μια πιο ευτυχισμένη, υγιή, κ ευελπιστώ, πιο παραγωγική ζωή.
We all know that retirement is all about saving more now for later. What if we treated our mental health and overall well-being in the same capacity? Develop and save more of you now for later in life. Doing nothing means more cost, and worse, less time. And of the two, which can't you get back? So let's start moving this culture of stress forward, and start living happier, healthier and hopefully, more productive lives.
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)