Αυτό είναι ένα πρόσφατο καρτούν από τους Λος Άντζελες Τάιμς. Το αστείο; «Από την άλλη, δεν χρειάζεται να σηκώνομαι στις 4 το πρωί κάθε μέρα για να αρμέξω το Λαμπραντόρ μου». Αυτό είναι ένα πρόσφατο εξώφυλλο από το Νιου Υόρκ Μάγκαζιν. Τα καλύτερα νοσοκομεία σύμφωνα με τους γιατρούς για αντικαρκινική θεραπεία, γέννες, εγκεφαλικά, καρδιοπάθειες, εγχείρηση γοφού, έκτακτα περιστατικά στις 4 π.μ. Και αυτό είναι ένα μείγμα τραγουδιών που έκανα μόνος μου --
This is a recent comic strip from the Los Angeles Times. The punch line? "On the other hand, I don't have to get up at four every single morning to milk my Labrador." This is a recent cover of New York Magazine. Best hospitals where doctors say they would go for cancer treatment, births, strokes, heart disease, hip replacements, 4 a.m. emergencies. And this is a song medley I put together --
(Μουσική)
(Music)
Έχετε προσέξει ποτέ πως η 4 π.μ. έχει γίνει κάποιο είδος μιμιδίου ή στενογραφίας; Σημαίνει περίπου πως είσαι ξύπνιος τη χειρότερη δυνατή ώρα.
Did you ever notice that four in the morning has become some sort of meme or shorthand? It means something like you are awake at the worst possible hour.
(Γέλια)
(Laughter)
Μία ώρα για ενοχλήσεις, ατυχήματα, επιθυμίες. Μια ώρα συνωμοσίας για τη δολοφονία του αρχηγού της αστυνομίας, όπως σε αυτή την κλασική σκηνή από τον «Νονό». Το σενάριο του Κόπολα τους περιγράφει ως «εξουθενωμένους με πουκάμισα. Είναι 4 π.μ.»
A time for inconveniences, mishaps, yearnings. A time for plotting to whack the chief of police, like in this classic scene from "The Godfather." Coppola's script describes these guys as, "exhausted in shirt sleeves. It is four in the morning."
(Γέλια)
(Laughter)
Μια ώρα γι' ακόμα πιο αποτροπιαστικά πράγματα, όπως αυτοψίες και ταριχεύσεις στο έργο της Ιζαμπέλ Αλιέντε «Το Σπίτι των Πνευμάτων». Μετά τη δολοφονία της πανέμορφης Ρόζας με τα πράσινα μαλλιά, οι γιατροί την ταριχεύουν με αλοιφές και κόλλες νεκροθαφτών. Δούλεψαν μέχρι τις 4 το πρωί.
A time for even grimmer stuff than that, like autopsies and embalmings in Isabel Allende's "The House of the Spirits." After the breathtaking green-haired Rosa is murdered, the doctors preserve her with unguents and morticians' paste. They worked until four o'clock in the morning.
Μια ώρα γι' ακόμα πιο αποτροπιαστικά πράγματα, όπως στο τεύχος του περασμένου Απριλίου του περιοδικού Νιου Υόρκερ όπου αυτή η σύντομη ιστορία από τον Μάρτιν Έιμις αρχίζει ως, «Την 11η Σεπτεμβρίου 2001, άνοιξε τα μάτια του στις 4 π.μ. στο Πόρτλαντ του Μέιν, και η τελευταία μέρα του Μοχάμεντ Άττα ξεκίνησε». Για μια ώρα που βρίσκω πως είναι η πιο ειρηνική και ήσυχη ώρα της ημέρας, η 4 το πρωί σίγουρα δέχεται πάρα πολύ κακές κριτικές --
A time for even grimmer stuff than that, like in last April's New Yorker magazine. This short fiction piece by Martin Amis starts out, "On September 11, 2001, he opened his eyes at 4 a.m. in Portland, Maine, and Mohamed Atta's last day began." For a time that I find to be the most placid and uneventful hour of the day, four in the morning sure gets an awful lot of bad press --
(Γέλια)
(Laughter)
από διάφορες πηγές και ένα σωρό διάσημα ονόματα. Και με έκανε να αναρωτιέμαι. Συμπέρανα, σίγουρα κάποια από τα πιο δημιουργικά καλλιτεχνικά πνεύματα στον κόσμο δεν καταφεύγουν όλα σε αυτή την εύκολη αλληγορία λες και την επινόησαν, σωστά; Μήπως συμβαίνει κάτι άλλο; Κάτι σκόπιμο, κάτι μυστικό, και ποιος ξεκίνησε πρώτος αυτή την επιχείρηση λάσπης για τις 4 π.μ.; Λέω πως είναι αυτός ο τύπος, ο Αλμπέρτο Τζιακομέτι, που τον βλέπετε εδώ, με κάποια από τα γλυπτά του στο χαρτονόμισμα των 100 ελβετικών φράγκων. Το έκανε με αυτό το διάσημο κομμάτι από το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης. Ο τίτλος του -- «Το Παλάτι στις 4 το Πρωί» --
across a lot of different media from a lot of big names. And it made me suspicious. I figured, surely some of the most creative artistic minds in the world, really, aren't all defaulting back to this one easy trope like they invented it, right? Could it be there is something more going on here? Something deliberate, something secret, and who got the four in the morning bad rap ball rolling anyway? I say this guy -- Alberto Giacometti, shown here with some of his sculptures on the Swiss 100 franc note. He did it with this famous piece from the New York Museum of Modern Art. Its title -- "The Palace at Four in the Morning --
(Γέλια)
(Laughter)
1932. Όχι μόνο η πιο πρώιμη απόκρυφη αναφορά που μπορώ να βρω στις 4 το πρωί. Πιστεύω πως αυτό το αποκαλούμενο πρώτο υπερρεαλιστικό γλυπτό μπορεί να μας προσφέρει ένα απίστευτο κλειδί για σχεδόν κάθε καλλιτεχνική αναφορά στις 4 το πρωί που ακολούθησε. Το ονομάζω «Ο Κώδικας Τζιακομέτι», μια αποκλειστικότητα του TED. Όχι, είστε ελεύθεροι να ελέγξετε μόνοι σας στα κινητά σας αν τα έχετε μαζί σας.
1932. Not just the earliest cryptic reference to four in the morning I can find. I believe that this so-called first surrealist sculpture may provide an incredible key to virtually every artistic depiction of four in the morning to follow it. I call this The Giacometti Code, a TED exclusive. No, feel free to follow along on your Blackberries or your iPhones if you've got them.
Πάει κάπως έτσι -- αυτή είναι μια πρόσφατη αναζήτηση στο Google για τις 4 π.μ. Υπάρχει μια ποικιλία αποτελεσμάτων φυσικά. Είναι αρκετά τυπικό. Τα πρώτα δέκα αποτελέσματα περιλαμβάνουν τέσσερα για το τραγούδι του Φέρον Γιάνγκ «Είναι 4 το πρωί», τρία για την ταινία της Τζούντι Ντεντς «Τέσσερις το Πρωί», ένα για το ποίημα της Βισλάβα Τσιμπόρσκα «Τέσσερις το Πρωί». Αλλά, θα ρωτήσετε, τι κοινό έχουν ένας Πολωνός ποιητής, μια Βρετανίδα λαίδη και ένας σταρ της μουσικής κάντρι πέρα από αυτή τη θαυμάσια διαβάθμιση στο Google;
It works a little something like -- this is a recent Google search for four in the morning. Results vary, of course. This is pretty typical. The top 10 results yield you four hits for Faron Young's song, "It's Four in the Morning," three hits for Judi Dench's film, "Four in the Morning," one hit for Wislawa Szymborska's poem, "Four in the Morning." But what, you may ask, do a Polish poet, a British Dame, a country music hall of famer all have in common besides this totally excellent Google ranking?
Ας αρχίσουμε με το Φέρον Γιάνγκ -- ο οποίος γεννήθηκε, συμπτωματικά, το 1932.
Well, let's start with Faron Young -- who was born incidentally in 1932.
(Γέλια)
(Laughter)
Το 1996 αυτοπυροβολήθηκε στο κεφάλι στις 9 Δεκεμβρίου -- που συμπτωματικά είναι τα γενέθλια της Τζούντι Ντεντς.
In 1996, he shot himself in the head on December ninth -- which incidentally is Judi Dench's birthday.
(Γέλια)
(Laughter)
Αλλά δεν πέθανε ανήμερα των γενεθλίων της Ντεντς. Κρατήθηκε στη ζωή μέχρι το επόμενο απόγευμα όταν τελικά κατέληξε λόγω ενός τραύματος από όπλο που υποτίθεται προκάλεσε ο ίδιος στην ηλικία των 64 χρόνων -- που, συμπτωματικά, ήταν η ηλικία του Αλμπέρτο Τζιακομέτι όταν πέθανε.
But he didn't die on Dench's birthday. He languished until the following afternoon when he finally succumbed to a supposedly self-inflicted gunshot wound at the age of 64 -- which incidentally is how old Alberto Giacometti was when he died.
Και πού ήταν η Βισλάβα Τσιμπόρσκα ενώ συνέβαιναν όλα αυτά; Έχει το καλύτερο άλλοθι στον κόσμο. Την ίδια μέρα ακριβώς, 10 Δεκεμβρίου 1996, ενώ ο κύριος Τέσσερις το Πρωί, ο Φέρον Γιάνγκ, αποδημούσε εις Κύριον στο Νάσβιλ του Τενεσί, η κυρία Τέσσερις το Πρωί - ή μία από αυτές τέλος πάντων - η Βισλάβα Τσιμπόρσκα βρισκόταν στη Στοκχόλμη, στη Σουηδία, παραλαμβάνοντας το Νομπέλ Λογοτεχνίας. Ακριβώς 100 χρόνια μετά το θάνατο το ίδιου του Άλφρεντ Νομπέλ. Σύμπτωση; Όχι, είναι ανατριχιαστικό.
Where was Wislawa Szymborska during all this? She has the world's most absolutely watertight alibi. On that very day, December 10, 1996 while Mr. Four in the Morning, Faron Young, was giving up the ghost in Nashville, Tennessee, Ms. Four in the Morning -- or one of them anyway -- Wislawa Szymborska was in Stockholm, Sweden, accepting the Nobel Prize for Literature. 100 years to the day after the death of Alfred Nobel himself. Coincidence? No, it's creepy.
(Γέλια)
(Laughter)
Για μένα η σύμπτωση έχει μια πολύ πιο απλή μαγεία. Είναι σα να σας λέω, «Το ξέρετε πως το βραβείο Νομπέλ καθιερώθηκε το 1901, που συμπτωματικά είναι η χρονιά που γεννήθηκε ο Αλμπέρτο Τζιακομέτι;» Όχι, τα πάντα δεν ταιριάζουν με αυτή την τελειότητα στο παράδειγμα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν συμβαίνει κάτι στα ανώτερα δυνατά επίπεδα. Στην πραγματικότητα υπάρχουν άνθρωποι σε αυτό το δωμάτιο που ίσως να μη θέλουν να σας δείξω το βίντεο που πρόκειται να δείτε.
Coincidence to me has a much simpler metric. That's like me telling you, "Hey, you know the Nobel Prize was established in 1901, which coincidentally is the same year Alberto Giacometti was born?" No, not everything fits so tidily into the paradigm, but that does not mean there's not something going on at the highest possible levels. In fact there are people in this room who may not want me to show you this clip we're about to see.
(Γέλια)
(Laughter)
Βίντεο: Έχουμε ένα γήπεδο αντισφαίρισης, μια πισίνα, ένα σινεμά -- Θέλεις να πεις πως αν θέλω παϊδάκια μες στη νύχτα, ο άνθρωπός σου θα μου τα ετοιμάσει;
Video: Homer Simpson: We have a tennis court, a swimming pool, a screening room -- You mean if I want pork chops, even in the middle of the night, your guy will fry them up?
Βεβαίως, γι' αυτό πληρώνεται. Τώρα, χρειάζεσαι πετσέτες, μπουγάδα, υπηρέτριες;
Herbert Powell: Sure, that's what he's paid for. Now do you need towels, laundry, maids?
Μια στιγμή, μια στιγμή -- για να δω αν το κατάλαβα καλά. Είναι Χριστούγεννα, 4 π.μ. Το στομάχι μου γουργουρίζει.
HS: Wait, wait, wait, wait, wait, wait -- let me see if I got this straight. It is Christmas Day, 4 a.m. There's a rumble in my stomach.
Χόμερ, σε παρακαλώ.
Marge Simpson: Homer, please.
Μια στιγμή,μια στιγμή, μια στιγμή. Ματ, για να δω αν το κατάλαβα καλά.
Rives: Wait, wait, wait, wait, wait, wait, wait. Let me see if I got this straight, Matt.
(Γέλια)
(Laughter)
Όταν ο Χόμερ Σίμσον πρέπει να φανταστεί την πιο απίθανα δυνατή στιγμή όχι απλώς του ρολογιού, αλλά ολόκληρου του ημερολογίου, καταλήγει στο 0400 ανήμερα των γενεθλίων του μικρού Χριστού. Και όχι, δεν ξέρω πώς λειτουργεί στο πλαίσιο ολόκληρου του μπερδεμένου σχεδίου, αλλά προφανώς αναγνωρίζω ένα κωδικοποιημένο μήνυμα όταν το βλέπω.
When Homer Simpson needs to imagine the most remote possible moment of not just the clock, but the whole freaking calendar, he comes up with 0400 on the birthday of the Baby Jesus. And no, I don't know how it works into the whole puzzling scheme of things, but obviously I know a coded message when I see one.
(Γέλια)
(Laughter)
Είπα, αναγνωρίζω ένα κωδικοποιημένο μήνυμα όταν το βλέπω. Και παιδιά, μπορείτε να αγοράσετε ένα αντίτυπο της αυτοβιογραφίας του Μπιλ Κλίντον από το βιβλιοπωλείο εδώ στο TED. Αναλύστε το προσεκτικά απ' την αρχή μέχρι το τέλος για οποιεσδήποτε μυστικές αναφορές θέλετε. Ή μπορείτε να πάτε στην ιστοσελίδα του Ράντομ Χάουζ όπου υπάρχει αυτό το απόσπασμα. Και πόσο κάτω νομίζετε πως πρέπει να διαβάσουμε για να πετύχουμε διάνα; Θα το πιστεύατε, περίπου δώδεκα παραγράφους; Είναι στη σελίδα 474 του αντιτύπου σας, αν με παρακολουθείτε: «Αν και βελτιωνόταν, ακόμα δεν ήμουν ικανοποιημένος με την ομιλία της ορκωμοσίας. Οι συντάκτες της ομιλίας τραβούσαν τα μαλλιά τους διότι καθώς δουλεύαμε μεταξύ 1 και 4 το πρωί τη μέρα της ορκωμοσίας, συνέχιζα να κάνω αλλαγές».
I said, I know a coded message when I see one. And folks, you can buy a copy of Bill Clinton's "My Life" from the bookstore here at TED. Parse it cover to cover for whatever hidden references you want. Or you can go to the Random House website where there is this excerpt. And how far down into it you figure we'll have to scroll to get to the golden ticket? Would you believe about a dozen paragraphs? This is page 474 on your paperbacks if you're following along: "Though it was getting better, I still wasn't satisfied with the inaugural address. My speechwriters must have been tearing their hair out because as we worked between one and four in the morning on Inauguration Day, I was still changing it."
Σίγουρα, διότι ετοιμάζεσαι όλη σου τη ζωή γι' αυτό το ιστορικό γεγονός της τετραετίας που τυχαίνει να σε αιφνιδιάζει. Και τότε --
Sure you were, because you've prepared your entire life for this historic quadrennial event that just sort of sneaks up on you. And then --
(Γέλια)
(Laughter)
τρεις παραγράφους αργότερα συναντούμε αυτή τη μικρή ομορφιά: «Επιστρέψαμε στο Μπλερ Χάουζ για να ρίξουμε μία τελευταία ματιά στην ομιλία. Είχε βελτιωθεί πολύ σε σχέση με τις 4 π.μ. Μα, πώς θα μπορούσε; Σύμφωνα με αυτά που ο ίδιος έγραψε, αυτός ο άνδρας είτε κοιμόταν, είτε προσευχόταν με τον Αλ και την Τίπερ ή μάθαινε πώς να εκτοξεύει πυρηνικούς πυραύλους από μία βαλίτσα. Τι συμβαίνει στους αμερικανούς προέδρους στις 4 το πρωί τη μέρα της ορκωμοσίας τους; Τι συνέβη στον Ουίλιαμ Τζέφερσον Κλίντον; Μπορεί να μη μάθουμε ποτέ. Και πρόσεξα, δεν είναι ακριβώς εδώ γύρω σήμερα για να αντιμετωπίσει τίποτα δύσκολες ερωτήσεις.
three paragraphs later we get this little beauty: "We went back to Blair House to look at the speech for the last time. It had gotten a lot better since 4 a.m." Well, how could it have? By his own writing, this man was either asleep, at a prayer meeting with Al and Tipper or learning how to launch a nuclear missile out of a suitcase. What happens to American presidents at 0400 on inauguration day? What happened to William Jefferson Clinton? We might not ever know. And I noticed, he's not exactly around here today to face any tough questions.
(Γέλια)
(Laughter)
Θα μπορούσε να είναι κάπως αμήχανο, έτσι; Θέλω να πω, στο κάτω κάτω της γραφής, όλη αυτή η ιστορία συνέβη στη βάρδιά του. Αλλά αν ήταν εδώ --
It could get awkward, right? I mean after all, this whole business happened on his watch. But if he were here --
(Γέλια)
(Laughter)
μπορεί να μας υπενθυμίσει, όπως κάνει στον επίλογο της εξαιρετικής αυτοβιογραφίας του, πως αυτή τη μέρα, ο Μπιλ Κλίντον ξεκίνησε ένα ταξίδι -- ένα ταξίδι στο οποίο έγινε ο πρώτος Δημοκρατικός πρόεδρος για δεκαετίες που εξελέγει για δύο συνεχόμενες τετραετίες. Για γενιές. Ο πρώτος από την εποχή αυτού του ανθρώπου, του Φραγκλίνου Ντελάνο Ρούσβελτ, ο οποίος ξεκίνησε το δικό του ταξίδι χωρίς προηγούμενο πριν από χρόνια στη δική του πρώτη εκλογή, χρόνια πριν σε πιο απλούς καιρούς, το 1932 -- (Γέλια)
he might remind us, as he does in the wrap-up to his fine autobiography, that on this day Bill Clinton began a journey -- a journey that saw him go on to become the first Democrat president elected to two consecutive terms in decades. In generations. The first since this man, Franklin Delano Roosevelt, who began his own unprecedented journey way back at his own first election, way back in a simpler time, way back in 1932 -- (Laughter)
τη χρονιά που ο Αλμπέρτο Τζιακομέτι
the year Alberto Giacometti
(Γέλια)
(Laughter)
έφτιαξε το «Παλάτι στις 4 το Πρωί». Τη χρονιά, ας το θυμόμαστε, που αυτή η φωνή, που πλέον έχει πεθάνει, έκλαψε για πρώτη φορά σε αυτό το μεγάλο, παλιό και τρελό κόσμο μας.
made "The Palace at Four in the Morning." The year, let's remember, that this voice, now departed, first came a-cryin' into this big old crazy world of ours.
(Μουσική)
(Music)
(Χειροκρότημα)
(Applause)