I wrote this poem after hearing a pretty well known actress tell a very well known interviewer on television, "I'm really getting into the Internet lately. I just wish it were more organized." So ... (Laughter) If I controlled the Internet, you could auction your broken heart on eBay. Take the money; go to Amazon; buy a phonebook for a country you've never been to -- call folks at random until you find someone who flirts really well in a foreign language.
Ես գրեցի այս բանաստեղծությունը, այն բանից հետո, երբ լսեցի, թե ինչպես մի բավականին հայտնի դերասանուհի հեռուստատեսությամբ մի հարցազրույցի ժամանակ ասաց․ «Վերջերս սկսել եմ ինտերնետ մտնել։ Ափսոս այն ավելի կազմակերպված չէ»։ Այսպիսով․․․ (Ծիծաղ) Եթե ես վերահսկեի ինտերնետը, դուք կկարողանայիք ձեր կոտրված սիրտը eBay-ում աճուրդի հանել։ Վերցնել գումարը, գնալ Amazon-ի կայքը, գնել մի որևէ երկրի հեռախոսային տեղեկատու, երկիր, որտեղ երբեք չեք եղել, զանգել պատահական մարդկանց, մինչ կգտնեք մեկին, ով օտար լեզվով լավ սիրախաղում է։
(Laughter)
(Ծիծաղ)
If I were in charge of the Internet, you could Mapquest your lover's mood swings. Hang left at cranky, right at preoccupied, U-turn on silent treatment, all the way back to tongue kissing and good lovin'. You could navigate and understand every emotional intersection. Some days, I'm as shallow as a baking pan, but I still stretch miles in all directions. If I owned the Internet, Napster, Monster and Friendster.com would be one big website. That way you could listen to cool music while you pretend to look for a job and you're really just chattin' with your pals.
Եթե ես պատասխանատու լինեի ինտերնետի համար, դուք կկարողանայիք Mapquest-ի վրա նշել ձեր սիելիիի տրամադրության փոփոխությունները։ Կպպտվեք ձախ կողմ՝ քմահաճ տրամադրությունից փախնելու համար, աջ կողմ՝ մտազբաղ տրամադրությունից, կշրջանցեք անպատասխան լռությունը, մինչ կվերադառնաք դեպի համբույրները և սերը։ Դուք կկարողանայիք նավարկել և հասկանալ յուրաքանչյուր զգայական խաչմերուկ։ Կան օրեր, երբ ես մակերեսային եմ, ինչպես պատին քսած ներկը, բայց ես տարածվում եմ բոլոր ուղղություններով։ Եթե ինտերնետը իմ սեփականությունը լիներ, Napster-ը, Monster-ը և Friendster.com-ը բոլորը մեկ մեծ կայք կլինեին։ Այդ դեպքում դուք կկարողանայիք լավ երաժշտություն լսել, երբ ձևացնում եք, որ աշխատանք եք փնտրում, իսկ իրականում խոսում եք ձեր ընկերների հետ։
(Laughter)
(Ծիծաղ)
Heck, if I ran the Web, you could email dead people.
Գրողը տանի, եթե ես աշխատացնեի ցանցը, դուք կկարողանայիք մահացած մարդկանց էլ․նամակ գրել։
(Laughter)
(Ծիծաղ)
They would not email you back (Laughter) -- but you'd get an automated reply.
Նրանք ձեզ չէին պատասխանի (Ծիծաղ) բայց դուք ավտոմատ պատասխան կստանայիք, երբ նամակն իրենց հասներ։
(Laughter) Their name in your inbox (Laughter) -- it's all you wanted anyway. And a message saying, "Hey, it's me. I miss you.
(Ծիծաղ) Նրանց անունը ձեր էլեկտոնային փոստարկղում, (Ծիծաղ) իրականում միակ բանն է, ինչ ձեզ պետք է։ Եվ հաղորդագրություն, որն ասում է․ «Ողջույն, ես եմ։ Կարոտել եմ քեզ։
(Laughter)
(Ծիծաղ)
Listen, you'll see being dead is dandy. Now you go back to raising kids and waging peace and craving candy." If I designed the Internet, childhood.com would be a loop of a boy in an orchard, with a ski pole for a sword, trashcan lid for a shield, shouting, "I am the emperor of oranges. I am the emperor of oranges. I am the emperor of oranges." Now follow me, OK?
Լսիր, դուք կհամոզվես, որ մահացած լինելը հիանալի է։ Այժմ վերադարձիր երեխաներ դաստիարակելուն, խաղաղության պայքարին և քաղցրավենիք փափագելուն։ Եթե ես ստեղծեի ինտերնետը` մանկություն.com-ում կլիներ շարունակ գոռացող մի տղա, ձեռքին էլ դահուկի ձող` թրի փոխարեն, վահանի փոխարեն՝ աղբամանի կափարիչ․ «Ես նարինջների կայսրն եմ։ Ես նարինջների կայսրն եմ։ Ես նարինջների կայսրն եմ։» Մնացեք ինձ հետ, լա՞վ։
(Laughter)
(Ծիծաղ)
Grandma.com would be a recipe for biscuits and spit-bath instructions. One, two, three. That links with hotdiggitydog.com. That is my grandfather. They take you to gruff-ex-cop-on-his-fourth-marriage.dad. He forms an attachment to kind-of-ditzy-but-still-sends-ginger-snaps-for-Christmas.mom, who downloads the boy in the orchard, the emperor of oranges, who grows up to be me -- the guy who usually goes too far. So if I were emperor of the Internet, I guess I'd still be mortal, huh? But at that point, I would probably already have the lowest possible mortgage and the most enlarged possible penis (Laughter) -- so I would outlaw spam on my first day in office. I wouldn't need it. I'd be like some kind of Internet genius, and me, I'd like to upgrade to deity and maybe just like that -- pop! -- I'd go wireless.
Տատիկ.com-ը կլիներ թխվածքաբլիթների բաղադրատոմսերի կայք։ Մեկ, երկու, երեք։ Այն հղում կաներ էլեկտրոնային-շնիկ.com կայքին։ Դա իմ պապն է։ Այն կտաներ ձեզ նախկին-ոստիկան-չորրորդ-անգամ-ամուսնացած հայրիկի կայք էջը, ով կապ է հաստատում, Ամանորին-թխվածքներ-ուղարկող-մայրիկի կայքի հետ, ով ներբեռնում է այգում եղած տղային, նարինջների կայսրին, վերջինս էլ ես եմ մանուկ հասակում, երիտասարդը, որը սովորաբար չափն անցնում է։ Եթե ես լինեի ինտերնետի կայսրը, կարծում եմ ես միևնույն է մահկանացու կլինեի, չէ՞։ Բայց այդ ժամանակ, ես ամենայն հավանականությամբ կունենայի տան դիմաց ամենացածր հնարավոր վճարը, և ամենամեծ հնարավոր առնանդամը։ (Ծիծաղ) և հետևաբար իմ գրասենյակում առաջին իսկ օրը սպամը օրենքից դուրս կհայտարարեի։ Քանի որ դրա կարիքը չէի ունենա։ Ես կլինեի ինտերնետի հանճար, և հավանաբար կուզենայի դառնալ աստվածություն և միգուցե միանգամից անլար կդառնայի։
(Laughter)
(Ծիծաղ)
Huh? Maybe Google would hire this. I could zip through your servers and firewalls like a virus until the World Wide Web is as wise, as wild and as organized as I think a modern-day miracle/oracle can get, but, ooh-eee, you want to bet just how whack and un-PC your Mac or PC is going to be when I'm rocking hot-shit-hot-shot-god.net? I guess it's just like life. It is not a question of if you can -- it's: do ya? We can interfere with the interface. We can make "You've got Hallelujah" the national anthem of cyberspace every lucky time we log on. You don't say a prayer. You don't write a psalm. You don't chant an "om." You send one blessed email to whomever you're thinking of at dah-da-la-dat-da-dah-da-la-dat.com. Thank you, TED.
Միգուցե Google-ը ինձ աշխատանքի կընդուներ։ Ես վիրուսի պես կտարածվեի բոլոր սերվերների վրա, մինչ համաշխարհային ցանցը կդառնար իմաստուն և կազմակերպված, մի բան, որը ժամանակակից հրաշք-գուշակը կարող է անել, ուզու՞մ եք տեսնել թե որքան խելագար և աննկարագրելի կարող է լինել ձեր համակարգիչը, երբ ես կպարեմ աստծու նման, ինչպես խելագար-աստված․net։ Ինչ-որ տեղ նման է կյանքին։ Այստեղ հարցը ոչ թե «դու կարո՞ղ» է, այլ՝ «քեզ տեսնեմ»։ Մենք կարող ենք միջամտել, խառնվել ինտերֆեյսին։ Մենք կարող ենք դարձնել You've got Hallelujah-ն կիբերտարածքի ազգային հիմնը, որը կհնչի ամեն անգամ ցանցին միանալիս։ Դուք աղոթելու կարիք չեք ունենա։ Սաղմոս գրել պետք չի լինի։ Ձեզ պետք չի լինի «օմ» երգել։ Դուք մեկ օրհնված նամակ կուղարկեք այն մարդուն, ում մասին մտածում եք պամ-պարամ-պարամ.com հասցեով։ Շնորհակալություն, TED։
(Applause)
(Ծափահարություններ)