I have spent my entire life either at the schoolhouse, on the way to the schoolhouse, or talking about what happens in the schoolhouse.
Мен бар өмірімді мектепте немесе мектепке бара жатқан жолда, иә мектепте болған жағдайларды талқылау барысында өткіздім.
(Laughter)
Менің ата-анам мұғалім болды,
Both my parents were educators, my maternal grandparents were educators, and for the past 40 years, I've done the same thing. And so, needless to say, over those years I've had a chance to look at education reform from a lot of perspectives. Some of those reforms have been good. Some of them have been not so good. And we know why kids drop out. We know why kids don't learn. It's either poverty, low attendance, negative peer influences... We know why. But one of the things that we never discuss or we rarely discuss is the value and importance of human connection. Relationships.
анамның ата-аналары да мұғалім болды, мен де соңғы 40 жыл бойы солардың ісін жалғастырып келемін. Сондықтан осы жылдар бойы менің білім реформасын жан-жақты қарастыруға мүмкіндігім болғанын айтпай-ақ қойсам да болады. Бұл реформалардың кейбіреуі жақсы нәтиже берді. Кейбіреуі - онша емес. Біз балалардың мектепті неге тастайтынын білеміз. Біз балалардың неге оқығысы келмейтінін білеміз. Оның себебі - кедейлік, сабаққа қатысудың төмен көрсеткіші, құрбы-құрдастарының жағымсыз әсері. Бірақ біз ешқашан талқыламайтын бір нәрсе бар немесе талқыласақ та аз талқылайтын тақырып. Бұл - адамдар арасындағы байланыстың құндылығы мен маңыздылығы. Қарым-қатынас.
James Comer says that no significant learning can occur without a significant relationship. George Washington Carver says all learning is understanding relationships. Everyone in this room has been affected by a teacher or an adult. For years, I have watched people teach. I have looked at the best and I've looked at some of the worst.
Джеймс Комердің айтуынша маңызды қарым-қатынастарды түсінбейінше, басқа ешқандай маңызды нәрсені түйсіне алмайсыз. Джордж Вашингтон Карвер "таным дегеніміз қарым-қатынастарды түсіну" деген. Осы залда отырған әрбір адамға әсер еткен мұғалім немесе басқа да ересек адамның болғаны сөзсіз. Жылдар бойы мен адамдардың қалай оқытатынын бақыладым. Мен ең жақсыларын да, ең нашарларын да көрдім.
A colleague said to me one time, "They don't pay me to like the kids. They pay me to teach a lesson. The kids should learn it. I should teach it, they should learn it, Case closed."
Бір күні менің әріптесім былай деді: "Маған балаларды жақсы көргенім үшін ақша төлемейді. Мен сабақ өткізгенім үшін ақша аламын. Балалар оқулары керек. Мен оларды оқытамын. Олар үйренулері тиіс. Бары осы."
Well, I said to her, "You know, kids don't learn from people they don't like."
Мен оған былай жауап бердім: "Балалар өзіне ұнамаған адамнан ешқашан үйренбейді"
(Laughter)
(Күлкі) (Қол шапалақтау)
(Applause)
She said, "That's just a bunch of hooey."
Ол маған "Не деген бос сөз!" - деді.
And I said to her,
Ал мен оған: "Сенің жұмыс істейтін жылдарың шексіз
"Well, your year is going to be long and arduous, dear."
және адам сенбейтіндей ауыр болады, қалқам," - дедім.
Needless to say, it was. Some people think that you can either have it in you to build a relationship, or you don't. I think Stephen Covey had the right idea. He said you ought to just throw in a few simple things, like seeking first to understand, as opposed to being understood. Simple things, like apologizing. You ever thought about that? Tell a kid you're sorry, they're in shock.
Дәл солай болып шықты. Кейбір адамдардың ойынша сіздің қарым-қатынас құра алатын қабілетіңіз не бар, не жоқ. Менің ойымша Стивен Кови дұрыс айтады. Оның ойынша бірнеше қарапайым түкке тұрмайтын нәрселерді үйреніп алу керек. Мысалы, сені түсінсін десең, алдымен өзің түсінуге тырыс. Немесе кешірім сияқты қарапайым нәрсе. Сіз осы туралы ойланып көрдіңіз бе? Баладан кешірім сұраңыз, ол сасып есеңгіреп қалады.
(Laughter)
I taught a lesson once on ratios. I'm not real good with math, but I was working on it.
Бір күні мен пропорция туралы сабақ өткіздім. Мен математиканы жақсы білмейтінмін, бірақ мен бұл бағытта жұмыс істедім.
(Laughter)
Сабақтан кейін әдістемелік құралға көз салғанда
And I got back and looked at that teacher edition. I'd taught the whole lesson wrong.
сабақта басқа нәрселерді үйреткенімді түсіндім. (Күлкі)
(Laughter)
So I came back to class the next day and I said, "Look, guys, I need to apologize. I taught the whole lesson wrong. I'm so sorry."
Келесі күні мен сыныпқа келіп, былай дедім: "Балалар, тыңдаңдаршы мені. Мен кешірім сұраймын. Сабақта басқа нәрсені айтыппын. Өкініп тұрмын."
They said, "That's okay, Ms. Pierson. You were so excited, we just let you go."
Олар маған "Оқасы жоқ, Мисс Пирсон. Сіз сондай қатты беріліп түсіндіріп жаттыңыз, біз сізді тоқтатпайық" деп ойладық.
I have had classes that were so low,
(Күлкі) (Шапалақтау)
so academically deficient, that I cried. I wondered, "How am I going to take this group, in nine months, from where they are to where they need to be? And it was difficult, it was awfully hard. How do I raise the self-esteem of a child and his academic achievement at the same time?
Мен тақырыптан қалып қойған, білімі төмен балалармен жұмыс істегенде жылайтынмын. Мен бұл топты қазіргі тұрған жерінен, тоғыз ай ішінде олар жетуге тиіс нәтижеге дейін қалай апаратынымды көз алдыма елестетуге тырысатынмын Бұл қиын іс еді. Өте қиын. Қалай оқушылардың өзін бағалауы мен білім нәтижелерін бір сәтте көтеруге болады?
One year I came up with a bright idea. I told all my students, "You were chosen to be in my class because I am the best teacher and you are the best students, they put us all together so we could show everybody else how to do it."
Бір жылы маған керемет бір ой келді. Мен оны оқушыларыма айтып бердім "Менің сыныбыма түскендіктен, сендер таңдаулысыңдар, өйткені мен ең жақсы мұғаліммін, ал сендер ең жақсы оқушыларсыңдар, тағдыр бізді бір жерге жинағандықтан біз барлығына кім екенімізді көрсетуіміз керек."
One of the students said, "Really?"
Оқушыларымның біреуі "Шын ба?" деп сұрады.
(Laughter)
(Күлкі)
I said, "Really. We have to show the other classes how to do it, so when we walk down the hall, people will notice us, so you can't make noise. You just have to strut."
"Шын айтып тұрмын. Біз басқа сыныптарға өзіміздің кім екенімізді көрсетуіміз керек. Біз төменге түскен кезде, барлығы бізді байқайды, сондықтан сендерге шулауға болмайды. Сендер абыроймен өтулерің керек."
(Laughter)
And I gave them a saying to say: "I am somebody. I was somebody when I came. I'll be a better somebody when I leave. I am powerful, and I am strong. I deserve the education that I get here. I have things to do, people to impress, and places to go."
Мен оларға мынадй сөздерді дайындап бердім. "Мен тұлғамын. Мен осында келгенде тұлға болатынмын. Мен мектепті бітіргенде бұдан да жақсы боламын. Мен қуаттымын, мен күштімін. Мен осында алып жатқан білімге лайықпын. Мен көп нәрсені істеуім керек, мен көп адамға әсер етуім керек, мен көп жерді көруім керек.
And they said, "Yeah!"
Олар маған "Иә!" деп жауап берді.
(Laughter)
You say it long enough, it starts to be a part of you.
Егер осыны жиі қайталап тұрсаңыз, бұл сіздің бір бөлігіңізге айналады.
(Applause)
және — (Шапалақтау)
I gave a quiz, 20 questions. A student missed 18. I put a "+2" on his paper and a big smiley face.
Мен оларға 20 сұрақтан тұратын бақылау жұмысын дайындадым. Оқушым оның 18-іне дұрыс жауап бермеді. Мен оған "+2" қойдым және күліп тұрған адамның жүзін салдым.
(Laughter)
He said, "Ms. Pierson, is this an F?"
Ол маған "Мисс Пирсон, бұл нашар баға ма?" деп сұрады.
I said, "Yes."
"Иә" деп жауап бердім.
(Laughter)
"Онда неге күліп тұрған адамның жүзін салдыңыз?" деді ол.
He said, "Then why'd you put a smiley face?"
"Өйткені сен жолы болғыш адамсың.
I said, "Because you're on a roll. You got two right. You didn't miss them all."
Сен екі сұраққа дұрыс жауап бердің. Біреуіне де жауап бере алмай қалған жоқсың."
(Laughter)
I said, "And when we review this, won't you do better?"
"Екеуіміз қатемен жұмыс жасап болғаннан кейін,
He said, "Yes, ma'am, I can do better."
сен бұдан да жақсы нәтиже көрсетесің ғой?" дедім.
You see, "-18" sucks all the life out of you. "+2" said, "I ain't all bad."
"Иә. Көрсетемін." деп жауап берді ол. Көріп тұрғаныңыздай "-18" сізді жақсыға деген үмітіңізден айырады. Ал "+2" болса, бәрі сондай жаман емес екен. (Күлкі) (Шапалақтау)
For years, I watched my mother take the time at recess to review, go on home visits in the afternoon, buy combs and brushes and peanut butter and crackers to put in her desk drawer for kids that needed to eat, and a washcloth and some soap for the kids who didn't smell so good. See, it's hard to teach kids who stink.
Жылдар бойы мен анамның бос уақытында оқушылардың үй жұмысын тексеріп отыратынын, түскі үзіліс кезінде олардың ата-аналарына баратынын, шаш тарайтын тарақ, арахис майын және крекер сатып алып оларды жәшіктің тартпасына тығып қойып, кейін аш жүрген балаларға беретінін, оған қоса жаман иіс шығатын баларға жөке мен сабынды қоса беретінін көретінмін. Жаман иіс шығатын баланы бір нәрсеге үйрету өте қиын.
(Laughter)
And kids can be cruel. And so she kept those things in her desk, and years later, after she retired, I watched some of those same kids come through and say to her, "You know, Ms. Walker, you made a difference in my life. You made it work for me. You made me feel like I was somebody, when I knew, at the bottom, I wasn't. And I want you to just see what I've become."
Ал балалар қатал, мейірімсіз бола алады. Анам бұл заттарды үстелінің тартпасына тығатын. Кейін біраз жылдар өтсе де, ол зейнетке шыққан кезде де оған бұрынғы оқушылары келіп тұратынын көретінмін. Олар "Мисс Уолкер, сіз менің өмірімді өзгерттіңіз. Бәрі жүзеге асты. Сіз өзімді тұлға ретінде сезінуге мәжбүрледіңіз, мен өзім ондай болмасам да. Енді сіз менің кім болғанымды көріңіз.
And when my mama died two years ago at 92, there were so many former students at her funeral, it brought tears to my eyes, not because she was gone, but because she left a legacy of relationships that could never disappear.
Менің анам 92 жасында қайтыс болғанда жерлеу рәсіміне оның көптеген оқушылары келді. Осыны көріп мен жыладым, анам қайтыс болғандықтан емес, ол артында қарым-қатынас деген мұра қалдырды, ол ешқашан жоғалып кетпейді.
Can we stand to have more relationships? Absolutely. Will you like all your children? Of course not.
Біз қарым-қатынасты дамыту үшін шыдамдырақ бола аламыз ба? Әрине. Сіздің оқушыларыңыз сізге ылғи ұнайтын бола ма? Әрине, жоқ.
(Laughter)
Сонымен бірге ең қиын оқушылар ешқашан сабақтан қалмайды.
And you know your toughest kids are never absent.
(Күлкі)
(Laughter)
Ешқашан. Олардың барлығын ұнатпауыңыз мүмкін,
Never. You won't like them all, and the tough ones show up for a reason. It's the connection. It's the relationships. So teachers become great actors and great actresses, and we come to work when we don't feel like it, and we're listening to policy that doesn't make sense, and we teach anyway. We teach anyway, because that's what we do.
бірақ ең қиындары белгілі бір себептерге байланысты пайда болады. Бұл - байланыс. Бұл - қарымқатынас. Олардың кейбіреуі сіздерге ұнамағанына қарамастан, олар бұл туралы ешқашан білмейтін болады. Мұғалімдер - ұлы әртістер. Біз жұмысқа келгіміз келмеген кезде де келеміз. Біз ешкімге керек емес кейбір ережелерді ұстанамыз. Біз ешнәрсеге қарамай білім береміз. Біз білім береміз, өйткені бұл біздің борышымыз.
Teaching and learning should bring joy. How powerful would our world be if we had kids who were not afraid to take risks, who were not afraid to think, and who had a champion? Every child deserves a champion, an adult who will never give up on them, who understands the power of connection, and insists that they become the best that they can possibly be.
Оқыту мен үйрету қуаныш әкелуі керек. Біздің әлем, егер балаларымыз тәуекел етуден қорықпаса, ойлаудан қорықпаса, мықты тірегі болса, сөзсіз керемет болар еді. Әрбір баланың тірегі болуы керек, оны ешқашан тастап кетпейтін ересек адам, қарым-қатынас күшін түсінетін адам және оған қандай да жолмен болса да жақсырақ болу жолын көрсететін адам.
Is this job tough? You betcha. Oh God, you betcha. But it is not impossible. We can do this. We're educators. We're born to make a difference.
Бұл қиын ба? Сөз жоқ. О, тәңірім, сөз жоқ. Бірақ бұл - мүмкін. Біздің қолымыздан келеді. Біз - ұстазбыз. Біз бұл әлемді жақсы жаққа қарай өзгерту үшін жаралғанбыз.
Thank you so much.
Көп рақмет.
(Applause)
(Шапалақтау)