An enduring myth says we use only 10% of our brain, the other 90% standing idly by for spare capacity. Hucksters promised to unlock that hidden potential with methods "based on neuroscience," but all they really unlock is your wallet. Two-thirds of the public and nearly half of science teachers mistakenly believe the 10% myth. In the 1890s, William James, the father of American psychology, said, "Most of us do not meet our mental potential." James meant this as a challenge, not an indictment of scant brain usage. But the misunderstanding stuck. Also, scientists couldn't figure out for a long time the purpose of our massive frontal lobes or broad areas of the parietal lobe. Damage didn't cause motor or sensory deficits, so authorities concluded they didn't do anything. For decades, these parts were called silent areas, their function elusive. We've since learned that they underscore executive and integrative ability, without which, we would hardly be human. They are crucial to abstract reasoning, planning, weighing decisions and flexibly adapting to circumstances. The idea that 9/10 of your brain sits idly by in your skull looks silly when we calculate how the brain uses energy. Rodent and canine brains consume 5% of total body energy. Monkey brains use 10%. An adult human brain, which accounts for only 2% of the body's mass, consumes 20% of daily glucose burned. In children, that figure is 50%, and in infants, 60%. This is far more than expected for their relative brain sizes, which scale in proportion to body size. Human ones weigh 1.5 kilograms, elephant brains 5 kg, and whale brains 9 kg, yet on a per weight basis, humans pack in more neurons than any other species. This dense packing is what makes us so smart. There is a trade-off between body size and the number of neurons a primate, including us, can sustain. A 25 kg ape has to eat 8 hours a day to uphold a brain with 53 billion neurons. The invention of cooking, one and half million years ago, gave us a huge advantage. Cooked food is rendered soft and predigested outside of the body. Our guts more easily absorb its energy. Cooking frees up time and provides more energy than if we ate food stuffs raw and so we can sustain brains with 86 billion densely packed neurons. 40% more than the ape. Here's how it works. Half the calories a brain burns go towards simply keeping the structure intact by pumping sodium and potassium ions across membranes to maintain an electrical charge. To do this, the brain has to be an energy hog. It consumes an astounding 3.4 x 10^21 ATP molecules per minute, ATP being the coal of the body's furnace. The high cost of maintaining resting potentials in all 86 billion neurons means that little energy is left to propel signals down axons and across synapses, the nerve discharges that actually get things done. Even if only a tiny percentage of neurons fired in a given region at any one time, the energy burden of generating spikes over the entire brain would be unsustainable. Here's where energy efficiency comes in. Letting just a small proportion of cells signal at any one time, known as sparse coding, uses the least energy, but carries the most information. Because the small number of signals have thousands of possible paths by which to distribute themselves. A drawback of sparse coding within a huge number of neurons is its cost. Worse, if a big proportion of cells never fire, then they are superfluous and evolution should have jettisoned them long ago. The solution is to find the optimum proportion of cells that the brain can have active at once. For maximum efficiency, between 1% and 16% of cells should be active at any given moment. This is the energy limit we have to live with in order to be conscious at all. The need to conserve resources is the reason most of the brain's operations must happen outside of consciousness. It's why multitasking is a fool's errand. We simply lack the energy to do two things at once, let alone three or five. When we try, we do each task less well than if we had given it our full attention. The numbers are against us. Your brain is already smart and powerful. So powerful that it needs a lot of power to stay powerful. And so smart that it has built in an energy-efficiency plan. So don't let a fraudulent myth make you guilty about your supposedly lazy brain. Guilt would be a waste of energy. After all this, don't you realize it's dumb to waste mental energy? You have billions of power-hungry neurons to maintain. So hop to it!
Süregelen bir söylenceye göre, beynimizin yalnızca %10'unu kullanıyormuşuz. Geri kalan %90'ı yedek kapasite olarak boşta bekliyormuş. Hucksters, bu gizli gücü "sinirbilime dayanan" yöntemlerle ortaya çıkarmaya söz verdi; ancak ortaya çıkan yalnız boşalan cüzdanlar oldu Toplumun üçte ikisi ve fen öğretmenlerinin neredeyse yarısı yanılgıyla bu %10 söylencesine inanır. 1890'larda, Amerikan piskolojisinin babası olan William James, "Çoğumuz zihinsel potansiyelimizi kullanmıyoruz." demişti. James'in niyeti, beynin kısıtlı kullanımına dair suçlama yapmak değil, bir zorlama yapmaktı. Ancak bu yanlış anlaşılma hâlâ sürmekte. Ayrıca bilim insanları uzun süre boyunca bizdeki iri ön lopların ve yan loplardaki geniş alanların amacını anlayamadı. Hasar görmeleri, motor ya da duyusal kayıplara neden olmadığından, uzmanlar hiçbir işe yaramadıkları sonucuna vardılar Onlarca yıl bu bölgeler işlevlerinin tanımlanması zor olan sessiz bölgeler olarak adlandırıldı. O zamandan bu yana, bu bölgelerin yönetici ve bütünleştirici yetenekleri vurguladığını öğrendik, ki onlarsız insan da sayılamazdık. Soyut akıl yürütme, tasarlama, karar kıyaslaması ve durumlara uyum sağlama için çok önemlidirler. Beynin 9/10'unun kafatasınızın içinde öylece beklediği düşüncesi, beynin nasıl enerji kullandığı hesaplandığında aptalca görünür. Kemirgenlerin ve köpeklerin beyni toplam vücut enerjisinin %5'ini tüketir. Maymun beyinleri %10'unu kullanır. Vücut kütlesinin yalnızca %2'sine denk gelen yetişkin insan beyni günlük yakılan glikozun %20'sini tüketir. Bu oran çocuklarda %50, bebeklerde %60'tır Beyin-beden boyutu oranına göre, bu durum beklenenin çok ötesindedir. İnsan beyni 1.5 kilogramdır, fil beyni 5 kg, balina beyniyse 9kg; ancak ağırlıklarına oranla, insanlarda diğer türlerden daha çok nöron bulunur Bizi zeki yapan da, bu nöron yoğunluğudur. Biz de dahil primatların sahip olabileceği nöron sayısıyla beden boyutu arasında bir takas vardır. 25 kiloluk bir insansı maymun, beynindeki 53 milyar nöronu tutabilmek için günde 8 saat yemek yemek zorundadır. Bir buçuk milyon yıl önce, yemek pişirmenin icad edilmesi bize büyük bir üstünlük sağlamıştır. Pişmiş yemek yumuşar ve vücudun dışında önceden sindirilir. Bağırsaklarımız enerjiyi daha kolay emer. Pişirmek zaman kazandırır ve çiğ çiğ yemeye kıyasla daha fazla enerji sağlar; böylelikle biz de beynimizdeki 86 milyar yoğun dizili nöronu koruyabiliriz. Bu sayı insansı maymunlardan %40 fazladır. İşler şöyle yürür: Beyinde yakılan kalorilerin yarısı, beyin zarının elektriksel yükünün sodyum ve potasyum iyonlarının pompalanması yoluyla korunması ve yapının ayakta tutulması için harcanır. Bunun için, beyin enerji oburu olmalıdır. Müthiş bir şekilde, dakikada 3.4 x 10^21 ATP moleküllük enerji harcar. ATP, vücudumuzdaki fırının kömürüdür. Bütün bu 86 milyar nöronun dinlenme potansiyelinin korunmasının büyük maliyeti, sinirlerdeki enerjiyi boşaltan ve asıl işi yapan akson ve sinapslara gönderilecek çok az enerji kalması olur. Herhangi bir zamanda, herhangi bir yerde küçücük miktarda nöronlar bile etkinleşse, beynin her yerinde kıvılcım oluşturacak bu enerji yükü sürdürülemez. Enerji verimliliği burada devreye giriyor. Aralıklı kodlama olarak bilinen ve az miktardaki hücrenin, herhangi bir anda sinyal vermesine olanak tanıyan yöntemle hem en az enerji kullanılır; hem de en çok bilgi taşınmış olunur. Çünkü az sayıdaki sinyallerin kendilerini dağıtabilecekleri binlerce olası yol vardır. Çok sayıdaki nöronların varlığında, aralıklı kodlamanın bir sakıncası, maliyetidir. Daha kötüsü, büyük bir miktarda hücre hiç ateşlenmezse, bu hücreler gereksizdir demektir ve evrimin çoktan bu hücreleri başından savması gerekirdi. Çözüm, beynin aynı anda sahip olabileceği en uygun miktardaki hücre sayısını bulmaktadır. En yüksek verimlilik için, herhangi bir zaman aralığında %1 ile %16 arasında hücre etkin olmalıdır. Bu enerji sınırı, bilincimizin hep açık olması için sâhip olmamız gereken sınırdır. Kaynakları koruma gereksinimi, beynin birçok işleminin bilinç dışında gerçekleşmesinin sebebidir. Bu yüzden çokluişlem deli zırvasıdır. Üçü, beşi bir kenara bırakın, iki işi aynı anda yapacak enerjiden yoksunuz. Yapmayı denediğimizde, her bir işi dikkatle yapacağımıza kıyasla daha da kötü yapıyoruz. Sayılar bize karşı. Beyniniz zaten zeki ve güçlü. O kadar güçlü ki güçlü kalabilmesi için çok güce gereksinimi var. Ve o kadar akıllı ki, tümleşik bir enerji verimlilik planına sahip. Bu yüzden, düzmece bir söylencenin sözde tembel beyniniz hakkında suçlu hissetmenize izin vermeyin. Suçlu hissetmek enerji isrâfı olur. Bütün bunların ardından, zihinsel enerjiyi boşa harcamak sizce de aptalca olmaz mı? Korumanız gereken milyarlarca enerjiye aç nöronunuz var.