I'm Rich Baraniuk and what I'd like to talk a little bit about today are some ideas that I think have just tremendous resonance with all the things that have been talked about the last two days. So many different points of resonance that it's going to be difficult to bring them all up, but I'll try to do my best. Does anybody remember these?
Ես Ռիչ Բարանյուկն եմ: Եվ այսօր ես կցանկանայի խոսել որոշ գաղափարների շուրջ, որոնք, կարծում եմ, շատ ընդհանրություններ ունեն այն բաների հետ, որոնց մասին մենք խոսել ենք վերջին երկու օրերին: Իրականում, տարբեր բնույթի այնքան կետեր կան անդրադառնալու, որ շատ դժվար է լինելու այդ բոլորը համատեղել, բայց ես կփորձեմ դա անել: Որևէ մեկը հիշու՞մ է սրանք:
(Laughter)
(Ծիծաղ)
OK, so these are LP records and they've been replaced, right? They've been swept away over the last two decades by these types of world-flattening digitization technologies, right? And I think it was best witnessed when Thomas was playing the music as we came in the room today. What's happened in the music world is there's a culture, or an ecosystem that's been created that, if you take some words from Apple, the catchphrase -- that we create, rip, mix and burn. What I mean by that is that anyone in the world is free and allowed to create new music and musical ideas. Anyone in the world is allowed to rip or copy musical ideas, use them in innovative ways. Anyone is allowed to mix them in different types of ways, draw connections between musical ideas, and people can burn them or create final products and continue the circle. And what that's done is it's created, like I said, a vibrant community that's very inclusive, with people continually working to connect musical ideas, innovate them and keep things constantly up to date. Today's hit single is not last year's hit single.
Լավ, սրանք երկար կյանք ունեցած ձայնապնակներն են, բայց սրանք էլ են փոխարինվել, այնպես չէ՞: Վերջին երկու տասնամյակի ընթացքում սրանք ամբողջովին փոխարինվել են աշխարհով մեկ տարածված այս տեսակի թվայնացված տեխնոլոգիաներով, այնպես չէ՞: Եվ ես կարծում եմ, որ լավագույն ապացույցին ականատես եղանք այսօր` սրահ մտնելիս, երբ Թոմասին նվագելիս տեսանք: Երաժշտական աշխարհում կատարվում է այն, որ ստղծվում է իր բնույթով նոր մշակույթ կամ էկոհամակարգ, և եթե օգտագործենք «Apple»-ի բառերից, կստանանք այսպիսի մի կարգախոս՝ մենք ստեղծում ենք, մասնատում ենք, խառնում ենք և գրառում ենք: Այս ասելով` ես նկատի ունեմ այն, որ աշխարհում յուրաքանչյուրն ազատ է և կարող է նոր երաժշտություն և երաժշտական նոր մտքեր ստեղծել: Յուրաքանչյուրին թույլատրվում է պատճենել երաժշտական գաղափարները, օգտագործել դրանք նոր ձևերով: Յուրաքանչուրին թույլատրվում է խառնել մի քանի տեսակ երաժշտական ուղղություններ, կապել այդ երաժշտական գաղափարները, և մարդիկ կարող են ձայնագրել դրանք խտասկավառակի վրա կամ ստեղծել վերջնական արտադրանքներ, որից հետո կարելի է շարունակել այս գործընթացը: Ինչպես արդեն ասացի, արդյունքում ստացվում է այն, որ ստեղծվում է մի ուժեղ համայնք, որն ընդգրկում է մարդկանց, ովքեր անդադար աշխատում են վերամիավորել երաժշտական գաղափարները, նորացնել դրանք և ամեն ինչ պահել անընդհատ թարմացվող վիճակում: Այսօրվա հիթային երգը անցած տարվա հիթային երգը չէ:
But I'm not here to talk about music today. I'm here to talk about books. In particular, textbooks and the kind of educational materials that we use every day in school. Has anyone here ever been to school?
Բայց ես այսօր երաժշտության մասին խոսելու համար չեմ եկել: Ես այստեղ եմ, որ գրքերից խոսեմ, պա՞րզ է: Մասնավորապես խոսելու եմ գրքերի և այն կրթական նյութերի մասին, որոնք մենք ամեն օր օգտագործում ենք դպրոցում: Ինչ-որ մեկը ձեզնից երբևէ եղե՞լ է դպրոցում:
(Laughter)
(Ծիծաղ)
OK, does anybody realize there's a crisis in our schools, around the world? I'm not going to spend too much time on that, but what I want to talk about is some of the disconnects that appear when an author publishes a book. That in fact, the publishing process -- just because of the fact that it's complicated, it's heavy, books are expensive -- creates a sort of a wall between authors of books and the ultimate users of books, be they teachers, students or just general readers. And this is even more true if you happen to speak a language other than one of the world's major languages, and especially English. I'm going to call these people below the barrier "shutouts" because they're really shut out of the process of being able to share their knowledge with the world. And so what I want to talk about today is trying to take these ideas that we've seen in the musical culture and try to bring these towards reinventing the way we think about writing books, using them and teaching from them. So, that's what I'd like to talk about and, really, how we get from where we are now to where we need to go.
Լավ, ինչ-որ մեկը տեղյա՞կ է, որ աշխարհի բոլոր դպրոցներում ճգնաժամ է: Հույս ունեմ, որ այժմ շատ ժամանակ չեմ վատնի դրա մասին խոսելու համար, բայց ցանկանում եմ խոսել որոշ տարանջատումների մասին, որոնք ի հայտ են գալիս, երբ հեղինակը գիրք է հրատարակում: Իրականում, հրատարակման գործընթացը, լինելով բարդ և ծախսատար հանգեցնում է նրան, որ գրքերը թանկ են, և այս գործընթացը մի տեսակ պատնեշ է ստեղծում գրքերի հեղինակների և ընթերցողների միջև` լինեն նրանք ուսուցիչներ, ուսանողներ, թե ուղղակի սովորական ընթերցողներ: Եվ սա ավելի շատ վերաբերում է այն մարդկանց, ովքեր չեն խոսում աշխարհի ամենատարածված լեզուներից մեկով, հատկապես անգլերենով: Եվ ես կանվանեմ այս մարդկանց արգելագծից ներքև գտնվող «արհամարհվածներ», քանի որ նրանք իրոք զրկված են իրենց գիտելիքը աշխահի հետ կիսելու գործընթացին մասնակցելու հնարավորությունից: Այսպիսով, ես այսօր ցանկանում եմ խոսել այս գաղափարների վերհանման մասին, գաղափարներ, որոնց ականատես ենք եղել երաժշտական մշակույթում, և փորձենք վերիմաստավորել այն, թե ինչ ենք մտածում գրքեր գրելու, դրանք օգտագործելու և դրանցով կրթելու մասին: Այսպիսով, ահա թե ինչի մասին կցանկանայի խոսել, և, հարցն այն է` ինչպես դուրս գանք այն վիճակից, որում գտնվում ենք, և հայտնվենք այն իրավիճակում, որի կարիքը ունենք: Ուրեմն, առաջին բանը, որ կցանկանայի անել, մի փոքրիկ մտավոր փորձ կատարելն է:
The first thing I'd like you to do is a little thought experiment. Imagine taking all the world's books. OK, everybody imagine books and imagine just tearing out the pages. So, liberating these pages and imagine digitizing them and then storing them in a vast, interconnected, global repository. Think of it as a massive iTunes for book-type content. And then take that material and imagine making it all open, so that people can modify it, play with it, improve it. Imagine making it free, so that anyone in the world can have access to all of this knowledge, and imagine using information technology so that you can update this content, improve it, play with it, on a timescale that's more on the order of seconds instead of years. Instead of editions of a book coming out every two years, imagine them coming out every 25 seconds.
Պատկերացրեք, որ վերցնում ենք աշխարհի բոլոր գրքերը: Լավ, բոլորդ պատկերացրեք այդ գրքերը և պատկերացրեք, որ պատռում եք դրանց էջերը: Պատրեկացրեք, որ ազատվում եք էջերից և թվայնացնում եք դրանք և հետո տեղավորում եք մեծ, փոխկապակցված, գլոբալ շտեմարանում: Պատկերացրեք, որ դա մի հսկայական iTunes է, բայց գրքի համար: Եվ հետո վերցրեք այդ նյութը և պատկերացրեք, թե բացում եք այդ ամբողջը այնպես, որ մարդիկ կարողանան ձևափոխել այն, խաղալ դրա հետ, բարելավել այն: Պատկերացրեք, որ այն դարձնում եք հասանելի, այնպես, որ աշխարհում յուրաքանչյուրը կարողանա մուտք ունենալ այս գիտելիքի մեջ, և որ օգտագործում եք այս տեղեկատվական տեխնոլոգիան այնպես, որ կարողանաք թարմացնել այդ բովանդակությունը, բարելավել այն, խաղալ դրա հետ. ժամանակի առումով, դա տարիների փոխարեն ձեզնից կխլի ընդամենը վայրկյաններ: Լավ, երկու տարին մեկ գրքի լույս տեսնող հրատարակությունների փոխարեն պատկերացրեք ամեն 25 վայրկյանը մեկ լույս տեսնող հրատարակություններ:
So, imagine we could do that and imagine we could put people into this. So that we could truly build an ecosystem with not just authors, but all the people who could be or want to be authors in all the different languages of the world, and I think if you could do this, it would be called -- I'm just going to refer to it as a knowledge ecosystem. So, really, this is the dream, and in a sense what you can think of it is we're trying to enable anyone in the world, I mean anyone in the world --
Այսպիսով, պատկերացրեք, որ մենք կարող ենք անել դա և պատկերացրեք, որ կարող ենք մարդկանց ներառել այս գործի մեջ: Այս կերպ մենք կարող ենք կառուցել մի էկոհամակարգ ոչ միայն հեղինակների, այլ նաև աշխարհի տարբեր լեզուներով խոսող բոլոր այն մարդկանց մասնակցությամբ, ովքեր կարող են կամ ցանկանում են լինել հեղինակ, և կարծում եմ, որ եթե դուք կարողանայիք անել դա, այն կկոչվեր, դե, ես այն կանվանեմ, գիտելիքային էկոհամակարգ: Իրականում ահա սա է երազանքը, և ձեզ համար ավելի հասկանալի լինելու համար ասեմ, որ մենք փորձում ենք այնպես անել, որ աշխարհում յուրաքանչյուրը, նկատի ունեմ աշխարհում ցանկացած մարդ
(Laughter)
կարողանա լինել իր սեփական ուսումնական դիջեյը՝
to be their own educational DJ, creating educational materials, sharing them with the world, constantly innovating on them. So, this is the dream.
ատեղծելով ուսումնական նյութեր, կիսելով այն աշխարհի հետ, մշտապես նորարարությունների ենթարկելով դրանք: Սա մեր երազանքն է: Փաստորեն, այս երազանքը կամաց-կամաց իրագործվում է, այո՞:
In fact, this dream is actually being realized. Over the last six-and-a-half years, we've been working really hard at Rice University on a project called Connexions, and so what I'd like to do for the rest of the talk is just tell you a little bit about what people are doing with Connexions, which you can kind of think of as the counterpoint to Nicholas Negroponte's talk yesterday, where they're working on the hardware of bringing education to the world. We're working on the open-source tools and the content. So, that's sort of to put it in perspective here.
Վերջին վեց ու կես տարիների ընթացքում մենք Ռայս համալսարանում տքնաջան աշխատել ենք մի նախագծի վրա, որը կոչվում է «Connexions», (կապեր), և ես կցանկանայի մեր զրույցի մնացած մասում մի փոքր պատմել,թե մարդիկ ինչ են անում «Connexions»-ում, և դուք կարող եք մտածել, որ սա Նիկոլաս Նեգրոպոնտի երեկվա ելույթի մեկ ուրիշ տարբերակն է. նրանք աշխատում են մի սարքավորման ստեղծման վրա, որի օգնությամբ կրթությունը հասանելի կլինի ամբողջ աշխարհին: Մենք աշխատում ենք բաց-աղբյուր գործիքների և տեղեկատվության վրա, լա՞վ: Դե այստեղ մենք խոսում ենք դրա հեռանկարի մասին:
So, create. What are some of the people that are using these kind of tools? Well, the first thing is, there's a community of engineering professors, from Cambridge to Kyoto, who are developing engineering content in electrical engineering to develop what you can think of as a massive, super textbook that covers the entire area of electrical engineering. And not only that -- it can be customized for use in each of their own individual institutions. If people like Kitty Jones, a shut-out -- a private music teacher and mom from Champagne, Illinois, who wanted to share her fantastic music content with the world, on how to teach kids how to play music -- Her material is now used over 600,000 times per month. Tremendous use. In fact, a lot of this use coming from United States K-12 schools, because anyone who's involved in a school scale back, the first thing that's cut is the music curriculum. And so this is just indicating the tremendous thirst for this kind of open, free content. A lot of teachers are using this stuff.
Այպիսով «ստեղծել». ի՞նչ մասնագիտություն ունեն այն մարդիկ, ովքեր օգտագործում են այդպիսի գործիքներ: Լավ, սկսենք այն բանից, որ կա ինժեներ- դասախոսների մի խումբ, ովքեր եկել են սկսած Քեմբրիջից վերջացրած Կիոտոյից և զարգացնում են էլէկտրամեխանիկայի տեղեկատվությունը, որպեսզի ստեղծեն այն, ինչ ձեզ համար կարող է մի հսկայական դասագիրք թվալ, այո՞, ներառում է էլէկտրական ինժեներության ամբողջ ոլորտը, և ոչ միայն դա, այն կարող է հարմարեցվել ցանկացած սեփական, առանձին կառույցների օգտագործմանը: Օրինակ, մարդկանց դուր է գալիս Քիթի Ջոնսը՝ «արհամարհված»-ներից մեկը, Իլինոիսի Շամփեյնում ապրող երաժշտության մասնավոր դասերի ուսուցչուհին, ով ցանկացավ կիսվել աշխարհի հետ իր անհավանական երաժշտության բովանդակությամբ, թե ինչպես սովորեցնել երեխաներին նվագել: Այսօր նրա նյութերը օգտագործվում են ամսական 600.000 անգամ: Ահռելի, ապշեցնող քանակ. մեծամասամբ օգտագործում են Միացյալ Նահանգներում 12 դպրոցների միջոցով, քանի որ յուրաքանչյուրը, ով ներառված է դպրոցական «վերականգնման ծրագրի» մեջ, առաջին առարկան, որ կրճատվում է նրանց առարկաներից, երաժշտության դասաժամն է, այսպիսով սա ցույց է տալիս, թե ինչպիսի ահռելի քաղց կա այսպիսի բաց, ազատ տեղեկատվության համար: Շատ ուսուցիչներ այս նյութերն են օգտագործում: Լավ, իսկ ի՞նչ կասեք մասնատման մասին:
What about ripping? What about copying, reusing? A team of volunteers at the University of Texas at El Paso -- graduate students translating this engineering super textbook ideas. And within about a week, having this be some of our most popular material in widespread use all over Latin America, and in particular in Mexico, because of the open, extensible nature of this. People, volunteers and even companies that are translating materials into Asian languages like Chinese, Japanese and Thai, to spread the knowledge even further.
Ի՞նչ կասեք դրանց պատճենման, վերաօգտագործման մասին: Տեխասի Էլ Պասո համալսարանում մի խումբ կամավոր շրջանավարտներ թարգմանում են ինժեներության այդ առաջնակարգ դասագրքերը, և մեկ շաբաթվա ընթացքում դրանք դարձան ամենահայտնի նյութերից մեկը, որ լայնորեն տարածվեց Լատինական Ամերիկայում, հատկապես Մեքսիկայում՝ շնորհիվ դրանց բաց, հասանելի բնույթի: Մարդիկ, կամավորները և նույնիսկ ընկերությունները թարգմանություններ են կատարում այնպիսի ասիական լեզուներով, ինչպիսիք են չինարենը, ճապոներենը կամ թայերենը, որպեսզի գիտելիքը ավելի տարածվի:
OK, what about people who are mixing? What does "mixing" mean? "Mixing" means building customized courses, means building customized books. Companies like National Instruments, who are embedding very powerful, interactive simulations into the materials, so that we can go way beyond our regular kind of textbook to an experience that all the teaching materials are things you can actually interact with and play around with and actually learn as you do.
Լավ, իսկ ի՞նչ կասեք այն մարդկանց մասին, ովքեր միախառնում են այդ ամենը: Ի՞նչ ասել է միախառնել: Միախառնել նշանակում է ստեղծել հարմարեցված դասընթացներ, հարմարեցված գրքեր: Ընկերությունները, ինչպիսին օրինակ «National Instruments»-ն է, ավելացնում են շատ հզոր, ինտերակտիվ մոդելավորման ռեսուրուսների ներմուծում այս նյութերի մեջ, որպեսզի մենք կարողանանք գերազանցել սովորական դասագրքերը, քանի որ այժմ բոլոր դասագրքերի նյութերը կլինեն ինտերակտիվ, դուք կարող եք խաղալ և միևնույն ժամանակ սովորել:
We've been working with Teachers Without Borders, who are very interested in mixing our materials. They're going to be using Connexions as their platform to develop and deliver teaching materials for teaching teachers how to teach in 84 countries around the world. TWB is currently in Iraq, training 20,000 teachers supported by USAID. And to them, this idea of being able to remix and customize to the local context is extraordinarily important, because just providing free content to people has actually been likened by people in the developing world to a kind of cultural imperialism -- that if you don't empower people with the ability to re-contextualize the material, translate it into their own language and take ownership of it, it's not good.
Մենք աշխատում ենք «Ուսուցիչներ առանց սահմանների»(ՈՒԱՍ) հետ, ովքեր շատ են հետաքրքրված մեր նյութերը միախառնելու գործով: Նրանք պատրաստվում են «Connexions»-ը որպես հիմք օգտագործել, որպեսզի զարգացնեն և տրամադրեն ուսուցանվող նյութը, և սովորեցնեն ուսուցիչներին` ինչպես ուսուցանել աշխարհի 84 երկրներում: ՈՒԱՍ-ը ներկայումս Իրաքում ԱՄՆ-ի Միջազգային զարգացման գործակալություն աջակցությամբ վերապատրաստում է 20.000 ուսուցիչների, և նրանք կարևորում են այն միտքը, որ իրենք կարող են նյութերը միախառնել և հարմարեցնել տեղի պահանջներին, քանի որ զարգացող աշխարհում ապրող մարդկանց շատ է դուր եկել ազատ տեղեկատվության ապահովումը, որը վերածվում է ինչ-որ մշակութային իմպերիալիզմի: Այդպիսով, եթե դուք մարդկանց հնարավորություն չտաք նյութի բովանդակությունը փոխել, այդ նյութը մայրենի լեզվով թարգմանել և դրանք տնօրինել ապա լավ չի լինի:
OK, other organizations we've been working with, UC Merced -- people know about UC Merced. It's a new university in California, in the Central Valley, working very closely with community colleges. They're actually developing a lot of their science and engineering curriculum to spread widely around the world in our system. And they're also trying to develop all of their software tools completely open-source. We've been working with AMD, which has a project called 50x15, which is trying to bring Internet connectivity to 50 percent of the world's population by 2015. We're going to be providing content to them in a whole range of different languages. And we've also been working with a number of other organizations. In particular, a bunch of the projects that are funded by Hewlett Foundation, who have taken a real leadership role in this area of open content.
Լավ, մյուս կազմակերպությունը, որի հետ մենք աշխատում ենք, Կալիֆոռնիայի Մերսեդ համալսարանն է, մարդիկ լսել են Կալիֆոռնիայի Մերսեդ համալսարանի մասին: Այն Կալիֆոռնիայի կենտրոնական հովտում բացված մի նոր համալսարան է, որը սերտ համագործակցության մեջ է տեղի քոլեջների հետ: Նրանք զարգացնում են գիտության և ինժեներության ուսումնական պլանը, որպեսզի մեր համակարգի միջոցով աշխարհով մեկ տարածեն, նրանք նաև փորձում են զարգացնել իրենց ծրագրային գործիքները «բաց աղբյուր»-ի սկզբունքներով: Մենք աշխատել ենք ԱՄՀ-ի (առաջատար միկրո համակարգեր) կազմակերպության հետ, որը «50% մինչև 15» անվամբ մի ծրագիր է իրականացնում. որի նպատակն է մինչև 2015թվականը ինտերտենային կապը հասցնել աշխարհի բնակչության 50 տոկոսին: Մենք պատրաստվում ենք նրանց տեղեկատվությամբ ապահովել տարբեր լեզուներով: Մենք նաև աշխատել ենք բազմաթիվ այլ կազմակերպությունների հետ: Հատկապես, այն ծրագրերի հետ, որոնց ֆինանսավորում է Hewlett հիմնադրամը ( դրամաշնորհ տրամադրող կազմակերպություն), որը առաջատարի դեր է ստանձնել բաց տեղեկատվության ոլորտում:
OK, burn -- I think this is, sort of, quite interesting. "Burn" is the idea of trying to create the physical instantiation of one of these courses. And I think a lot of you received -- I think all of you received one of these music books in your gift pack. A little present for you. Just to tell you quickly about it: this is an engineering textbook. It's about 300 pages long, hardbound. This costs -- anybody guess? How much would it cost in a bookstore?
Լավ, ինչ վերաբերում է գրառմանը, կարծում եմ, որ բավականին հետաքրքիր է: Գրառումը մի հայեցակարգ է, որը թույլ է տալիս ստեղծել այս դասընթացներից մեկի շոշափելի տարբերակը, և կարծում եմ, որ ձեզնից շատերը, ավելի ճիշտ բոլորդ էլ երբևէ ստացել եք այս երաժշտական գրքերից: Փոքրիկ նվեր ձեզ համար: Որպեսզի արագ պատմեմ, ցույց կտամ այս օրինակի վրա:Սա ինժեներության դասագիրք է: Այն մոտավերապես 300 էջ է՝ հաստ կազմով: Սա արժե. ինչ-որ մեկը կարո՞ղ է գուշակել: Ինչքա՞ն կարժենա սա գրախանութում:
(Audience) 65 dollars.
Հանդիսատես: 65 դոլլար
Richard Baraniuk: OK. This costs 22 dollars to the student. Why does it cost 22 dollars? Because it's published on demand and it's developed from this repository of open materials. If this book were to be published by a regular publisher, it would cost at least 122 dollars.
Ռիչարդ Բարանյուկ: Սա ուսանողի համար կարժենա 22 դոլլար: Իսկ ինչու՞ 22 դոլլար, որովհետև այն հրատարակված է համաձայն պահանջի, իսկ դրա պարունակությունը վերցրած է բաց նյութերի շտեմարանից: Եթե այս գիրքը հրատարակված լիներ սովորական հրատարակչի կողմից, այն կարժենար ամենաքիչը 122 դոլլար:
So what we're seeing is moving this burning or publication process from the regular, sort of single-authored book towards community-authored materials that are modular, that are customized to each individual class and published on demand very inexpensively, either pushed out through Amazon or published directly through an on-demand press, like QOOP. And I think that this is an extraordinarily interesting area because there is tremendous area under this long tail in publishing. We're not talking about the Harry Potter end, right at the left side. We're talking about books on hypergeometric partial differential equations. Books that might sell 100 copies a year, 1,000 copies a year. There is tremendous sustaining revenue under this long tail to sustain open projects like ours, but also to sustain this new emergence of on-demand publishers, like QOOP, who produced these two books. And I think one of the things that you should take away from this talk is that there's an impending cut-out-the-middle-man disintermediation, that's going to be happening in the publishing industry. And it's going to reach a crescendo over the next few years, and I think that it's for our benefit, really, and for the world's benefit.
Ահա, թե ինչ ենք տեսնում՝ սա նյութականացման կամ հրատարակման գործընթացի սովորական` «մեկ հեղինակ» ձևի փոփոխարինումն է, «խմբային համահեղինակության» մոդուլյար նյութերի հրապարակման, որոնք հարմարեցվում են յուրաքանչյուր անհատական դասին, և շատ էժան հրատարակվում են ըստ պահանջի, կամ վաճառվում են Amazon (առցանց գրախանութ)-ի միջոցով, կամ էլ հրատարակվում են հենց պահանջով, ինչպես Coop-ի դեպքում: Եվ կարծում եմ, որ սա չափազանց հետաքրքիր ոլորտ է, քանի որ հրատարակման այս «երկար շղթայի»-ի ետևում ընկած է մի ահռելի մեծ ոլորտ: Մենք չենք խոսում Հարրի Փոթերի ավարտի մասին, այնտեղ՝ ձախ մասում: Մենք խոսում ենք հիպեր երկրաչափական մասնակի դիֆերենցիալ հավասարումների գրքերի մասին: Գրքեր, որոնց կրկնօրինակները տարեկան վաճառվում են հարյուրներով, հազարներով: Ահռելի կայուն եկամուտ են ապահովում այս «երկար շղթայի»-ի տակ, որոնք կարող են ոչ միայն ապահովել այնպիսի ծրագրեր, ինչպիսին մերն է, այլ նաև ապահովել այս նոր՝ «ըստ պահանջի հարատարակողներ» ծրագիրը, ինչպիսին Coop-ն է, որը հրատարակեց այս երկու գրքերը: Եվ ես կարծում եմ, որ մեր այս ելույթից դուք ձեզ հետ պիտի տանեք այն գաղափարը, որ միջնորդների անխուսափելի կրճատում է լինելու, լա՞վ: Ազատում միջնորդներից: Ահա թե ինչ է լինելու հրատարակման արդյունաբերության մեջ, և այն հասնելու է իր գագաթնակետին հաջորդ մի քանի տարիների ընթացքում, և ես կարծում եմ, որ սա իրոք մեր օգուտի համար է, ամբողջ աշխարհի օգուտի համար է:
OK, so what are the enablers? What's really making all of this happen? There's tons of technology, and the only piece of technology that I really want to talk about is XML. How many people know about XML? Oh, great. So it's the future of the web, right? It's semantic representation of content. And what you can really think of XML in this case is it's the packaging that we're putting around these pages. Remember we took the book, tore the pages out? Well, what the XML is going to do is it's going to turn those pages into Lego blocks. XML are the nubs on the Lego that allow us to combine the content together in a myriad different ways, and it provides us a framework to share content. So, it lets you take this ecosystem in its primordial state of all this content, all the pages you've torn out of books, and create highly sophisticated learning machines: books, courses, course packs.
Լավ, իսկ ի՞նչը կդարձնի այս ամենը հնարավոր: Ի՞նչը կօգնի, որ մեր այս երազանքը իրականություն դառնա: Հազարավոր տեխնիկաներ կան, և ես շատ եմ ցանկանում խոսել XML-ի (ընդլայնելի նշագրման լեզու) մասին: Քանի՞սը գիտեն XML-ի մասին: Օ՜, հիանալի է, սա է ցանցի ապագան, ճի՞շտ է: Սա մեկնաբանության բովանդակության իմաստային պատկերացումն է, և ինչպե՞ս մենք կարող ենք օգտագործել XML-ը այս դեպքում: Սա փաթեթավորում է, որ մենք ենք անում այս էջերի շուրջը: Հիշեք, մենք վերցնում ենք գիրքը, պատռեցի՞նք էջերը: Լավ, իսկ ի՞նչ է անելու XML-ը: Այն էջերը վերածելու է Lego-ի մասերի: XML-ը Lego-ի վրա գտնվող այն կետերն են, որոնք օգնում են բովանդակությունը համադրել բազմաթիվ տարբերակներով և միևնույն ժամանակ ներկայացնում է բովանդակության բաշխման կառուցվածքը: Այսպիսով, այն կօգնի վերցնել այս էկոհամակարգը, ճի՞շտ է, իր սկզբնական վիճակով, ամբողջ բովանդակությամբ, բոլոր պատռած էջերով, և ստեղծել բարձր մակարդակի ուսուցանող մեքենաներ, պա՞րզ է. գրքեր, դասընթացներ, դասընթացների շարք, հ՞ա:
It gives you the ability to personalize the learning experience to each individual student, so that every student can have a book or a course that's customized to their learning style, their context, their language and the things that excite them. It lets you reuse the same materials in multiple different ways, and surprising new ways. It lets you interconnect ideas, indicating how fields relate to each other. And I'll just give you my personal story. We came up with this six-and-a-half years ago because I teach the stuff in the red box.
Սա ձեզ հնարավորություն է տալիս անհատականացնել ուսուցման փորձը յուրաքանչյուր ուսանողի համար, այնպես, որ ամեն ուսանող կարողանա ունենալ գիրք կամ դասընթաց, որը հարմարեցված կլինի իր սովորելու ձևին, ընդունակություններին, լեզվին և այն ամենին, ինչ հետաքրքրում է իրեն: Այն թույլ է տալիս վերօգտագործել նույն նյութը բազմաթիվ տարբերակներով, զարմանալի թվացող նոր տարբերակներով: Այն թույլ է տալիս փոխկապակցել գաղափարները՝ ցույց տալով, թե ինչպես են տարբեր ոլորտներ առնչվում մեկը մյուսի հետ: Օրինակ կբերեմ իմ սեփական փորձը: Մենք սկսեցինք այս գործը վեց ու կես տարի առաջ, քանի որ ես ուսուցանում եմ այն, ինչ կարմիրով է նշված:
And my day job, as Chris said -- I'm an electrical engineering professor. I teach signal processing and my challenge was to show that this math -- Wow, about half of you have already fallen asleep just looking at the equation.
Եվ իմ հիմնական աշխատանքը, ինչպես Քրիսն ասաց, էլէկտրատեխնիկա դասավանդելն է: Դասավանդում եմ «ազդանշանի մշակում», և իմ նպատակը կայանում է նրանում, որ ցույց տամ, որ այս մաթեմատիկան. օ՜, մոտավերապես ձեզնից կեսը միանգամից քնեց, երբ տեսավ այս հավասարումը… (Ծիծաղ)
(Laughter)
Բայց այս չոր մաթեմատիկան իրականում գտնվում է այս հզոր և ուժեղ ցանցի կենտրոնում,
But this seemingly dry math is actually the center of this tremendously powerful web that links technology -- that links really cool applications like music synthesizers to tremendous economic opportunities, but also governed by intellectual property. And the thing that I realized is there was no way that I, as an engineer, could write this book that would get all of this across. We needed a community to do it and we needed new tools to be able to interconnect these ideas. And I think that really, in a sense, what we're trying to do is make Minsky's dream come to a reality, where you can imagine all the books in a library actually starting to talk to each other. And people who are teachers out here -- whoever taught, you know this -- it's the interconnections between ideas that teaching is really all about.
որը կապում է տեխնոլոգիաները: Այն, իրոք, հետաքրքիր ծրագրեր է միմյանց կապում, ինչպիսին օրինակ երաժշտական սինթեզատորներն են, որոնք միացվել են հսկայական տնտեսական հնարավորություններին, բայց միևնույն ժամանակ պաշտպանվում են հեղինակային իրավունքները: Եվ գլխումս մի միտք ծագեց, որ ինձ՝ ինժեներիս համար անհնար է գրել այնպիսի գիրք, որը կներառեր այս ամբողջ դասընթացը: Մենք խմբի կարիք ունեինք, որը մեզ կօգներ անել դա, ինչպես նաև նոր գործիքների կարիք կար, որոնք կօգնեին փոխկապակցել այս գաղափարները: Եվ ես կարծում եմ, որ մենք այդ ճանապարհին ենք, այն ճանապարհին, որը կիրականացնի Մինսկիի երազանքը: Այդ ժամանակ պատկերացրեք, որ գրադարանում բոլոր գրքերը իսկապես կսկսեն խոսել միմյանց և մարդկանց հետ, ովքեր ուսուցիչներ են, հասկանու՞մ եք: Ուսուցումը իրականում տարբեր գաղափարների փոխկապակցվածությունն է:
OK, back to math. Imagine -- this is possible: that every single equation that you click on in one of your new e-texts is something that you're going to be able to explore and experiment with. So imagine your kid's algebra textbook in seventh grade. You can click on every single equation and bring up a little tool to be able to experiment with it, tinker with it, understand it. Because we really don't understand until we do. The same type of mark-up, like MathML, for chemistry. Imagine chemistry textbooks that actually understand the structure of how molecules are formed. Imagine Music XML that actually lets you delve into the semantic structure of music, play with it, understand it. It's no wonder that everybody's getting into it, right? Even the three wise men.
Լավ, վերադառնանք մաթեմատիկային:Պատկերացրեք, որ սա հնարավոր է: Հնարավոր է, որ դուք սեղմեք ձեր նոր էլեկտրոնային գրքում եղած ցանկացած հավասարման վրա և հնարավորություն ստանաք հետազոտել և փորձեր կատարել դրա հետ: Դե պատկերացրեք ձեր երեխայի 7-րդ դասարանի հանրահաշվի գիրքը: Դուք կարող եք սեղմել ցանկացած հավասարման վրա և դուրս բերել մի փոքրիկ գործիք, որով կկարողանաք փորձեր կատարել, միացնել, հասկանալ, քանի որ մենք իրոք չենք հասկանում, մինչև չենք փոձում: Նույն տիպի ծրագիր, ինչպիսին է mathML-ը, քիմիայի համար է: Պատկերացրեք քիմիայի դասագիրքը, որը իրականում հասկանում է մոլեկուլների ձևավորման կառուցվածքը: Պատկերացրեք երաժշտական XML, որը իրականում թույլ է տալիս ձեզ փորփրել երաժշտության իմաստային կառուցվածքը, խաղալ դրա հետ, հասկանալ դա: Զարմանալի չէ, որ բոլորին սա հետաքրքիր է, այնպես չէ՞: Նույնիսկ այն երեք իմաստուն տղամարդկանց:
(Laughter)
(Ծիծաղ)
OK, the second big enabler, and this is where I told a big lie. The second big enabler is intellectual property. Because, in fact, I got up here and I talked about how great the music culture is. We can share and rip, mix and burn, but in fact, that's all illegal. And we would be accused of [piracy] for doing that, because this music has been propertized. It's now owned, much of it by big industries. So, really, the key thing here is we can't let this happen. We can't let this Napster thing happen here. So, what we have to do is get it right from the very beginning. And what we have to do is find an intellectual property framework that makes sharing safe and makes it easily understandable. And the inspiration here is taken from open-source software. Things like Linux and the GPL.
Լավ, երկրորդ մեծ օգնականը. և այստեղ ես ստեցի: Երկրորդ մեծ օգնականը մտավոր սեփականությունն է, քանի որ, փաստորեն, ես այստեղ խոսեցի այն մասին, թե ինչ հիանալի է երաժշտական մշակույթը: Մենք կարող ենք կիսվել և գրառել, խառնել և ձայնագրել, բայց փաստորեն այդ ամենը անօրինական է: Եվ մենք մեղադրում ենք ծովահեններին դրա համար, այդպես չէ՞, քանի որ երաժշտությունը համարվում է սեփականություն: Այն այժմ սեփականատեր ունի. դրանց սեփականատերերի մեծամասնությունը մեծ արդյունաբերություններ են: Ահա, և այս ամենի գլխավոր մասն այն է, որ մենք չենք կարող թույլ տալ, որ այդպիսի բան պատահի: Չենք կարող թույլ տալ, որ այդ Napster-ը (երաժշտական պորտալ) կրկնվի այստեղ: Ուրեմն, մենք պետք է հենց սկզբից ամեն ինչ ճիշտ անենք, և այն ինչ պետք է անենք, դա մտավոր սեփականության պաշտպանության համակարգ գտնելն է, որը տարածումը կդարձնի ապահով և հեշտ հասկանալի: Եվ ոգեշնչումը մենք վերցնում ենք բաց-աղբյուր ծրագրից, այնպիսի բաներից, ինչպիսիք են Linux-ը և GPL-ը (Ծրագրերի անվճար լիցենզավորում)
The Creative Commons licenses. How many people have heard of creative commons? If you have not, you must learn about it. Creativecommons.org. At the bottom of every piece of material in Connexions and in lots of other projects, you can find their logo. Clicking on that logo takes you to an absolute no-nonsense, human-readable document, a deed, that tells you exactly what you can do with this content. In fact, you're free to share it, to do all of these things: to copy it, to change it, even to make commercial use of it, as long as you attribute the author. Because in academic publishing and much of educational publishing, it's really this idea of sharing knowledge and making impact. That's why people write, not necessarily making bucks. We're not talking about Harry Potter, right? We're at the long tail end here. Behind that is the legal code, very carefully constructed.
և այն ծրագրերից, որոնք արտոնագրում է Creative Commons-ը (ստեղծագործ աշխատանքնեի դիստրիբուտոր ընկերություն): Քանի՞սն են լսել Creative Commons-ի մասին Եթե չեք լսել, ուրեմն պետք է իմանաք դրա մասին: Այցելեք Creativecommons.org կայքը: Connexions»-ում և այլ նախագծերում առկա ցանկացած նյութի ներքևի հատվածում կարող եք տեսնել իրենց պատկերանիշը: Սեղմելով այդ պատկերանշանի վրա՝ հայտնվում է դյուրամարս, դյուրընթերնելի տեքստով մի փաստաթուղթ, որը կոնկրետ բացատրում է ձեզ, թե ինչ կարող եք անել բովանդակության հետ: Փաստորեն դուք ազատ եք. կարող եք այն տարածել, անել այդ ամենը. պատճենել, փոխել այն, նույնիսկ կարող եք օգտագործել կոմերցիոն նպատակներով, քանի դեռ դուք նշում եք հեղինակի անունը: Քանի որ ուսումնական և կրթական շատ հրատարակություններում հիմնական գաղափարը գիտելիքի տարածումն է, ազդեցություն թողնելն է,ահա թե ինչում է խնդիրը: Այդ նպատակով էլ մարդիկ գրում են, նույնիսկ առանց եկամուտ ունենալու մտադրության: Այժմ մենք չենք խոսում Հարրի Փոթերի մասին, լա՞վ: Մենք այդ «երկար շղթայի»-ի վերջին ենք մոտեցել: Այս ամենի ետևում օրենքն է կանգնած, այսպիսով, եթե ուզում եք այդ ամենը շատ ճիշտ կազմակերպել,
And Creative Commons is taking off -- over 43 million things out there, licensed with a Creative Commons license. Not just text, but music, images, video. And there's actually a tremendous uptake of the number of people that are actually licensing music to make it free for people who do this whole idea of re-sampling, ripping, mixing, burning and sharing.
ուրեմն creative commons-ը ձեզ կօգնի: Ավելի քան 43 միլիոն օբյեկտ արտոնագրվել է Creative Commons License-ի կողմից: Ոչ միայն տեքստեր, այլ նաև երաժշտություն, նկարներ, տեսագրություններ, և իրականում ահռելի թվով մարդիկ երաժշտություն են արտոնագրում, որպեսզի հասանելի դարձնեն այն մարդկանց, ովքեր իրականացնում են այս ամբողջ գաղափարը՝ վերընտրում են, մասնատում են, խառնում են, ձայնագրում և տարածում են:
OK, I'd like to conclude with just the last few points. So, we've built this idea of a commons. People are using it. We get over 500,000 unique visitors per month, just to our particular site. MIT OpenCourseWare, which is another large open-content site, gets a similar number of hits. But how do we protect this? How do we protect it into the future? And the first thing that people are probably thinking is quality control, right? Because we're saying that anybody can contribute things to this commons. Anybody can contribute anything. So that could be a problem.
Այսպիսով, եզրափակելով՝ կցանկանայի խոսել մի քանի կետերի մասին: Մենք ստեղծեցինք խմբերի գաղափարը: Մարդիկ օգտագործում են դա: Ունենք ամսական մոտավորապես 500.000 յուրահատուկ հաճախորդներ՝ կոնկրետ մեր կայքում: MIT-ը, որ բաց ուսումնական դասընթաց է և բաց բովանդակությամբ մեկ այլ հզոր կայք է, նույն թվով հաճախորդներ ունի, բայց ինչպե՞ս ենք պահպանում դա: Ինչպե՞ս ենք պահպանելու այն ապագայում, և մարդիկ առաջին հերթին մտածում են որակի հսկողության մասին, ճի՞շտ է, Քանի որ մենք ասում ենք, որ յուրաքանչյուրը կարող է իր ներդրումն ունենալ: Յուրաքանչյուրը կարող է կատարել ցանկացած փոփոխություն, այդ իսկ պատճառով սա կարող է խնդիր դառնալ:
It didn't take long until people started contributing materials, for example, on lingerie, which is actually a pretty good module. The only problem is it's plagiarized from a major French feminist journal, and when you go to the supposed course website, it points to a lingerie-selling website. So this is a little bit of a problem. So we clearly need some kind of idea of quality control and this is really where the idea of review and peer review comes in. You come to TED. Why do you come to TED? Because Chris and his team have ensured that things are very, very high quality, right? And so we need to be able to do the same thing. And we need to be able to design structures, and what we're doing is designing social software to enable anyone to build their own peer review process, and we call these things "lenses." And basically what they allow is anyone out there can develop their own peer-review process, so that they can focus on the content in the repository that they think is really important. And you can think of TED as a potential lens.
Մենք դրան երկար չսպասեցինք, քանի որ մարդիկ սկսեցին նյութեր ավելացնել, օրինակ, կանանց ներքնազգեստի մասին, որոնք, անկեղծ ասած, լավ նյութեր էին: Միակ խնդիրը կայանում էր նրանում, որ դա կրկնօրինակվել էր մի խոշոր ֆրանսիական ֆեմինիստական ամսագրից, և երբ դուք մուտք եք գործում այդ ենթադրվող դասընթացի կայքը, այն ցույց էր տալիս ներքնազգեստի վաճառքի համար նախատեսված կայքը, հասկանու՞մ եք: Սա մի փոքր խնդիր է առաջացնում, և մենք որակի վերահսկման վերաբերյալ ինչ-որ գաղափարի կարիք ունենք, ու հենց այստեղ է ծագում վերանայման և մանրամասն քննարկման միտքը: Լավ, դուք գալիս եք TED: Ինչու՞ եք գալիս TED: Քանի որ Քրիսը և իր թիմը ապահովել են գործունեության շա՜տ, շա՜տ բարձր որակ, ճի՞շտ է, և ահա, մենք էլ պիտի նույն բանը անենք: Եվ մենք պիտի կառուցվածքներ մշակենք, այսպիսով մենք ձևավորում ենք սոցիալական ծրագիր, որպեսզի հնարավրորություն տանք յուրաքանչյուրին կառուցել իր սեփական քննարկման գործընթացը, և մենք դրան կոչում ենք «ոսպնյակներ». հիմնականում, նրանք թույլ են տալիս յուրաքանչյուրին զարգացնել իր սեփական քննարկման գործընթացը, , որպեսզի հնարավոր լինի կենտրոնանալ տեղեկատվության շտեմարանի վրա, որ նրանց համար իրոք կարևոր է թվում: Եվ դուք նույնիսկ կարող եք TED-ը համարել պոտենցիալ «ոսպնյակ»:
So I'd just like to end by saying: you can really view this as a call to action. Connexions and open content is all about sharing knowledge. All of you here are tremendously imbued with tremendous amounts of knowledge, and what I'd like to do is invite each and every one of you to contribute to this project and other projects of its type, because I think together we can truly change the landscape of education and educational publishing.
Այսպիսով, կցանկանայի ավարտել ելույթս, ասելով, որ դուք իրոք կարող եք դիտել սա որպես գործողություն սկսելու կոչ: «Connexions»-ը և բաց տեղեկատվությունը գիտելիք տարածելու գաղափար ունեն: Այստեղ բոլորդ չափազանց իրազեկ եք, մեծ գիտելիքներ ունեք, և կցանկանայի հրավիրել յուրաքանչյուրիդ համագործակցելու նմանատիպ այլ նախագծերի հետ, քանի որ կարծում եմ, որ միասին մենք կարող ենք փոխել կրթության պատկերը և կրթական ոլորտում իրականցվող հրատարակչական գործընթացը:
So, thanks very much.
Շնորհակալ եմ: