What I wanted to talk to you about today is two things: one, the rise of a culture of availability; and two, a request. So we're seeing a rise of this availability being driven by mobile device proliferation, globally, across all social strata. We're seeing, along with that proliferation of mobile devices, an expectation of availability. And, with that, comes the third point, which is obligation -- and an obligation to that availability.
Ato që unë dua t'ju flas juve sot është dy gjëra: një, mundësia e rritjes së kultures; dhe dy, një kërkes që ne jemi duke e parë një rritje të mundësis të jemi të lëvizjes nga paisjet mobile, globalisht, nepërmjet të gjitha shtresave socjale. Ne po e shofim atë që platforma mobile po e bënë, në një pritëshmeri të mundëshme. Dhe, ajo që vjen e treta, e cila është obligimi -- një abligim i asajë hapësire.
And the problem is, we're still working through, from a societal standpoint, how we allow people to be available. There's a significant delta, in fact, between what we're willing to accept. Apologies to Hans Rosling -- he said anything that's not using real stats is a lie -- but the big delta there is how we deal with this from a public standpoint. So we've developed certain tactics and strategies to cover up.
Dhe problemi është, që ne akoma jemi duke punuar, nga një qëndrim socjalë, se si ne i lejojmë njerëzit të jenë të disponueshem. Në faktë është nje delta e rendësishme, në mesë të asaj që ne jemi në gjendje të pranojmë. Kërkim falje për Hans Rosling -0- ai tha gjdogjë që nuk përdorë statistika reale është e pavërtetë -- mirpo delta e madhë këtu është ajo se si ne veprojmë me këtë pikëpamje publike. Pra ne kemi zhvilluar disa taktika dhe strategji për ta mbuluarë.
This first one's called "the lean." And if you've ever been in a meeting where you play sort of meeting "chicken," you're sitting there, looking at the person, waiting for them to look away, and then quickly checking the device. Although you can see the gentleman up on the right is busting him.
E para është quajtur "e patepëruar." Dhe nese keni qen ndonjëherë në taki ku keni luajtur një loje takimi "pulë," ju jeni të ulur atje, duke e shiquar përsonin, duke pritur që ai të shiqonte dikah tjetër, dhe shpejtë të kontrolloni paisjen. Edhe pse ju mund ta shihni që njeri gjendil para jush po e shpërthen atë.
"The stretch." OK, the gentleman on the left is saying, "Screw you, I'm going to check my device." But the guy, here, on the right, he's doing the stretch. It's that reeeee-e-e-each out, the physical contortion to get that device just below the tabletop.
"Vazhdimisht." Në rregull, njeri gjentil në të majtë thot, "në djallë, unë do të kontrolloj paisjen time." Mirpo djaloshi këtu, në të djathtë, ai po e bënë vazhdimishtë. Është ajo arritja fizile për ta marrur paisjen dhe vendosur përfundi tavolines.
Or, my favorite, the "Love you; mean it." (Laughter) Nothing says "I love you" like "Let me find somebody else I give a damn about."
Apo, e preferuara ime, "Të dua; jepi kuptim." (Qeshen) Asgjë s'thot "Unë të dua" sikurse " Më lejo të gjegjë dikë tjetër që kujdesem për të."
Or, this one, coming to us from India. You can find this on YouTube, the gentleman who's recumbent on a motorcycle while text messaging. Or what we call the "sweet gravy, stop me before I kill again!" That is actually the device.
Apo, kjo, po vjen për ne nga India. Ju mund ta gjeni këtë në YouTube, njeri i cili është i shtrirë në një motoqikletë gjersa po shkruan porosi. Apo atë që ne e quajm " gravy i bukur, më ndalo mua përpara se të vrasë prapë!" Kjo faktikisht është paisja.
What this is doing is, we find a -- (Laughter) a direct collision -- we find a direct collision between availability -- and what's possible through availability -- and a fundamental human need -- which we've been hearing about a lot, actually -- the need to create shared narratives. We're very good at creating personal narratives, but it's the shared narratives that make us a culture. And when you're standing with someone, and you're on your mobile device, effectively what you're saying to them is, "You are not as important as, literally, almost anything that could come to me through this device."
ajo që kjo bënë është,ne e gjejmë një --- (Qeshen) një përplasje direkte -- ne gjejmë një përplasje direkte në mesë të pranishmit -- dhe asaj që është e mundshme -- dhe një nevoj e përgjithëshme e njeroit --- për të cilen kemi dëgjuar shumë -- neovja për krijimin e tregimeve të ndara. Ne jemi shumë të mirë në krijimin e tregimeve përsonale, mirpo tregimet e ndara janë ato që e bejnë kulturen tonë. dhe kur jeni duke qendruar me dikë, dhe ju jeni në telefon mobilë, efektivisht atë që ju i thoni atyre është, "Ju nuk jeni aq i rendësishem sa, pothuajse gjdogjë që mund të vij tek unë nepërmjet kësaj paisje."
Look around you. There might be somebody on one right now, participating in multi-dimensional engagement.
Shiqoni rreth juve. Mund të jetë dikush në të djathten tuaj tani, duke participuar në një angazhim multi-dimensionalë.
(Laughter)
(Qeshen)
Our reality right now is less interesting than the story we're going to tell about it later.
Raliteti ynë tani është më pak interesantë sesa tregimi që ne do të tregoj më vonë.
This one I love. This poor kid, clearly a prop -- don't get me wrong, a willing prop -- but the kiss that's being documented kind of looks like it sucks.
Këtë e dua. Ky fëmij i varfër, thjesht leckë -- mos më keqkuptoni, një lecë me dëshirë -- mirpo puthëjeT që do të dokumentohet është një lloj ngërrqi.
This is the sound of one hand clapping.
Ky është zëri i një shplake dore.
So, as we lose the context of our identity, it becomes incredibly important that what you share becomes the context of shared narrative, becomes the context in which we live. The stories that we tell -- what we push out -- becomes who we are. People aren't simply projecting identity, they're creating it.
Pra, derisa ne e humbim kontekstin e identitetit tonë, bëhet shumë e rendësishme që ndarjet e tuaja bëhet ndarje të kontekstit tregues, dhe ai bëhet konteksti në të cilin ne jetojmë. Tregimi që ne e tregojmë -- atë që ne e shtyjm -- bëhet ai që ne jemi. Njerëzit nuk janë thjesht duke e projektuar identitetinë, ata po e krijojnë atë.
And so that's the request I have for everybody in this room. We are creating the technology that is going to create the new shared experience, which will create the new world. And so my request is, please, let's make technologies that make people more human, and not less.
Dhe kështu, kërkesa që unë kam për secilin këtu në këtë dhomë. Ne po e krijojmë teknologjinë e cila do të krijojë eksperienca të reja të ndara, të cilat do të krijojnë një botë të re. Pra kërkesa ime është, ju lutem, le ta bejmë teknologjin e cila i bënë njerëzit më humanë, dhe jo më pak.
Thank you.
Faliminderit.