Your company launches a search for an open position. The applications start rolling in, and the qualified candidates are identified. Now the choosing begins. Person A: Ivy League, 4.0, flawless resume, great recommendations. All the right stuff. Person B: state school, fair amount of job hopping, and odd jobs like cashier and singing waitress. But remember -- both are qualified. So I ask you: who are you going to pick?
Je bedrijf heeft een vacature. De sollicitaties komen binnen en de geschikte kandidaten worden geïdentificeerd. Nu begint het kiezen. Persoon A: topschool, perfect cv, geweldige referenties. Alles perfect. Persoon B: openbare school, job hopper, met werkervaring als caissière en zingende serveerster. Maar onthoud: beiden zijn gekwalificeerd. Ik vraag jou: wie kies jij?
My colleagues and I created very official terms to describe two distinct categories of candidates. We call A "the Silver Spoon," the one who clearly had advantages and was destined for success. And we call B "the Scrapper," the one who had to fight against tremendous odds to get to the same point. You just heard a human resources director refer to people as Silver Spoons and Scrappers --
Mijn collega's en ik gebruiken vakjargon om twee types kandidaten te onderscheiden. We noemen A: 'de Zilveren Lepel', degene die in het voordeel was en bestemd voor succes. En we noemen B: 'de Knokker', degene die moest vechten tegen moeilijkheden om hetzelfde punt te bereiken. Je hoorde net een HR-directeur refereren aan mensen als Zilveren Lepels en Knokkers --
(Laughter)
(Gelach)
which is not exactly politically correct and sounds a bit judgmental. But before my human resources certification gets revoked --
Niet echt politiek correct en het klinkt wat oordelend. Maar voordat mijn HR-certificatie ingetrokken wordt --
(Laughter)
(Gelach)
let me explain.
laat mij het uitleggen.
A resume tells a story. And over the years, I've learned something about people whose experiences read like a patchwork quilt, that makes me stop and fully consider them before tossing their resumes away. A series of odd jobs may indicate inconsistency, lack of focus, unpredictability. Or it may signal a committed struggle against obstacles. At the very least, the Scrapper deserves an interview.
Een cv vertelt een verhaal. Door de jaren heen heb ik iets geleerd over mensen wier ervaringen lezen als een lappendeken, waardoor ik nu even gas terugneem en ze nog eens goed bekijk voordat ik hun cv's weggooi. Een reeks vreemde banen kan wijzen op: inconsistentie, geen focus, grillig. Of juist een volhardende strijd tegen moeilijkheden. De 'Knokker' verdient tenminste een gesprek.
To be clear, I don't hold anything against the Silver Spoon; getting into and graduating from an elite university takes a lot of hard work and sacrifice. But if your whole life has been engineered toward success, how will you handle the tough times? One person I hired felt that because he attended an elite university, there were certain assignments that were beneath him, like temporarily doing manual labor to better understand an operation. Eventually, he quit. But on the flip side, what happens when your whole life is destined for failure and you actually succeed?
Laat dit duidelijk zijn: ik heb niets tegen de Zilveren Lepel. Je diploma halen op een elite-universiteit vergt veel werk en opoffering. Maar als je je hele leven al op een succesvol spoor zit, hoe ga je dan om met moeilijkheden? Iemand die ik had aangenomen, vond dat vanwege zijn elite-opleiding bepaalde taken beneden zijn stand waren, zoals het tijdelijk verrichten van handmatige arbeid om het werk beter te begrijpen. Hij stopte uiteindelijk. Maar aan de andere kant, wat gebeurt er wanneer je hele leven gedoemd is te mislukken en je toch succes boekt?
I want to urge you to interview the Scrapper. I know a lot about this because I am a Scrapper. Before I was born, my father was diagnosed with paranoid schizophrenia, and he couldn't hold a job in spite of his brilliance. Our lives were one part "Cuckoo's Nest," one part "Awakenings" and one part "A Beautiful Mind."
Ik vraag je om de Knokker een kans te geven. Ik weet hier veel van omdat ik een Knokker ben. Voordat ik was geboren, was mijn vader gediagnosticeerd met paranoide schizophrenia, en hij kon geen baan behouden ondanks zijn genialiteit. Ons leven was deels 'Cuckoo's Nest', gedeeltelijk 'Awakenings' en deels 'A Beautiful Mind'.
(Laughter)
(Gelach)
I'm the fourth of five children raised by a single mother in a rough neighborhood in Brooklyn, New York. We never owned a home, a car, a washing machine, and for most of my childhood, we didn't even have a telephone. So I was highly motivated to understand the relationship between business success and Scrappers, because my life could easily have turned out very differently. As I met successful business people and read profiles of high-powered leaders, I noticed some commonality.
Ik ben het vierde van vijf kinderen opgevoed door een alleenstaande moeder in een achterstandswijk in Brooklyn, NY. We bezaten geen huis, auto of wasmachine, en het grootste deel van mijn jeugd hadden we niet eens een telefoon. Dus ik was zeer gemotiveerd om het verband te begrijpen tussen zakelijk succes en Knokkers, omdat mijn leven makkelijk anders had kunnen lopen. Ik ontmoette succesvolle zakenmensen en las profielen van leiders, en merkte iets gemeenschappelijks op.
Many of them had experienced early hardships, anywhere from poverty, abandonment, death of a parent while young, to learning disabilities, alcoholism and violence. The conventional thinking has been that trauma leads to distress, and there's been a lot of focus on the resulting dysfunction. But during studies of dysfunction, data revealed an unexpected insight: that even the worst circumstances can result in growth and transformation. A remarkable and counterintuitive phenomenon has been discovered, which scientists call Post Traumatic Growth.
Velen hadden in hun jeugd moeilijkheden ondervonden, zoals armoede, verwaarlozing, de dood van een ouder, of leerproblemen, alcoholisme en geweld. Men ging er altijd vanuit dat trauma leidt tot psychische nood en er werd veel gefocust op daaruit voortkomende dysfunctie. Maar studies naar dysfunctie leidden tot een onverwacht inzicht: zelfs de ergste omstandigheden kunnen leiden tot groei en transformatie. Het was de ontdekking van een opmerkelijk contra-intuïtief fenomeen dat wetenschappers aanduiden met 'posttraumatische groei'.
In one study designed to measure the effects of adversity on children at risk, among a subset of 698 children who experienced the most severe and extreme conditions, fully one-third grew up to lead healthy, successful and productive lives. In spite of everything and against tremendous odds, they succeeded. One-third.
In een studie die bestudeerde welk effect tegenspoed had op kinderen die risico lopen, bleek van de 698 kinderen die de slechtste en meest extreme omstandigheden ervoeren, maar liefst een derde van hen te zijn opgegroeid tot gezonde, succesvolle en productieve personen. Ondanks alles en tegen alle verwachtingen in slaagden zij. Een derde.
Take this resume. This guy's parents give him up for adoption. He never finishes college. He job-hops quite a bit, goes on a sojourn to India for a year, and to top it off, he has dyslexia. Would you hire this guy? His name is Steve Jobs.
Dit cv bijvoorbeeld. Zijn ouders gaven hem op voor adoptie. Hij heeft zijn studie niet afgemaakt. Hij verandert vaak van baan, vertrekt voor een jaar naar India, en hij heeft ook nog eens dyslexie. Zou jij hem aannemen? Zijn naam is Steve Jobs.
In a study of the world's most highly successful entrepreneurs, it turns out a disproportionate number have dyslexia. In the US, 35 percent of the entrepreneurs studied had dyslexia. What's remarkable -- among those entrepreneurs who experience post traumatic growth, they now view their learning disability as a desirable difficulty which provided them an advantage because they became better listeners and paid greater attention to detail. They don't think they are who they are in spite of adversity, they know they are who they are because of adversity. They embrace their trauma and hardships as key elements of who they've become, and know that without those experiences, they might not have developed the muscle and grit required to become successful.
In een studie onder 's werelds meest succesvolle ondernemers, blijken er disproportioneel veel dyslectisch te zijn. In de VS was 35 procent van de bestudeerde ondernemers dyslectisch. Opmerkelijk is, dat ondernemers die posttraumatische groei ervoeren hun leerprobleem nu zien als een 'welkom obstakel' dat hen tot voordeel strekte, omdat ze beter leerden luisteren en meer aandacht hadden voor details. Volgens hen zijn ze niet wie ze zijn ondanks hun tegenspoed, ze weten dat ze zijn wie ze zijn vanwége hun tegenspoed. Zij omarmen hun trauma en moeilijkheden als basisvereisten voor wie ze zijn geworden, en weten dat ze zonder deze ervaringen wellicht niet de benodigde kracht en taaiheid hadden ontwikkeld om succesvol te worden.
One of my colleagues had his life completely upended as a result of the Chinese Cultural Revolution in 1966. At age 13, his parents were relocated to the countryside, the schools were closed and he was left alone in Beijing to fend for himself until 16, when he got a job in a clothing factory. But instead of accepting his fate, he made a resolution that he would continue his formal education. Eleven years later, when the political landscape changed, he heard about a highly selective university admissions test. He had three months to learn the entire curriculum of middle and high school. So, every day he came home from the factory, took a nap, studied until 4am, went back to work and repeated this cycle every day for three months. He did it, he succeeded. His commitment to his education was unwavering, and he never lost hope. Today, he holds a master's degree, and his daughters each have degrees from Cornell and Harvard.
Het leven van een van mijn collega's werd volledig overhoop gegooid door de Chinese Culturele Revolutie in 1966. Op zijn 13e werden zijn ouders naar het platteland verbannen. Scholen werden gesloten en hij was in Peking volledig op zichzelf aangewezen tot zijn 16de, toen hij een baan kreeg in een kledingbedrijf. Maar in plaats van zijn lot te accepteren, was hij vastbesloten zijn studie af te maken. Toen elf jaar later het politieke landschap veranderde, hoorde hij over een strenge universitaire toelatingstest. Hij had drie maanden om het gehele curriculum te leren van de middelbare school. Elke dag als hij uit de fabriek kwam, deed hij een dutje, studeerde tot 4 uur 's ochtends, ging naar zijn werk en herhaalde dit elke dag, drie maanden lang. Hij deed het, het lukte hem. Hij was volledig toegewijd aan zijn studie en gaf de hoop nooit op. Nu heeft hij een masterdiploma, en zijn dochters hebben diploma's behaald aan Cornel en Harvard.
Scrappers are propelled by the belief that the only person you have full control over is yourself. When things don't turn out well, Scrappers ask, "What can I do differently to create a better result?" Scrappers have a sense of purpose that prevents them from giving up on themselves, kind of like if you've survived poverty, a crazy father and several muggings, you figure, "Business challenges? --
Knokkers worden gedreven door het besef dat de enige persoon waarover je werkelijk controle hebt, jijzelf bent. Wanneer het niet goed gaat, denken Knokkers: "Wat kan ik anders doen voor een beter resultaat?" Knokkers hebben een gedrevenheid die zorgt dat ze nooit de hoop opgeven. Na het overleven van armoede, een gekke vader en diverse berovingen, denk je: "Zakelijke uitdagingen?
(Laughter)
(Gelach)
Really? Piece of cake. I got this."
Echt? Makkelijk, dit lukt me wel."
(Laughter)
(Gelach)
And that reminds me -- humor. Scrappers know that humor gets you through the tough times, and laughter helps you change your perspective.
Trouwens, humor... Knokkers weten dat humor je door moeilijke tijden heen helpt, en dat lachen helpt om je perspectief te veranderen.
And finally, there are relationships. People who overcome adversity don't do it alone. Somewhere along the way, they find people who bring out the best in them and who are invested in their success. Having someone you can count on no matter what is essential to overcoming adversity. I was lucky. In my first job after college, I didn't have a car, so I carpooled across two bridges with a woman who was the president's assistant. She watched me work and encouraged me to focus on my future and not dwell on my past. Along the way I've met many people who've provided me brutally honest feedback, advice and mentorship. These people don't mind that I once worked as a singing waitress to help pay for college.
En tenslotte relaties. Mensen die tegenspoed overwinnen, doen dat niet alleen. Ergens op hun pad vinden ze mensen die het beste uit hen halen en in hun succes investeren. Iemand hebben op wie je altijd kunt rekenen is essentieel om tegenspoed te overwinnen. Ik had geluk. Tijdens mijn eerste baan na mijn studie had ik geen auto, dus ik carpoolde over twee bruggen heen met een vrouw die de assistent was van de president. Ze zag hoe ik werkte en moedigde mij aan om te focussen op mijn toekomst en niet in het verleden te blijven hangen. Ik heb gaandeweg veel mensen ontmoet die mij oprechte, kritische feedback, advies en mentorschap boden. Het maakte deze mensen niet uit dat ik als zingende serveerster werkte om mijn studie bekostigen.
(Laughter)
(Gelach)
I'll leave you with one final, valuable insight. Companies that are committed to diversity and inclusive practices tend to support Scrappers and outperform their peers. According to DiversityInc, a study of their top 50 companies for diversity outperformed the S&P 500 by 25 percent.
Tenslotte nog een waardevol inzicht. Bedrijven die belang hechten aan diversiteit en inclusiviteit neigen ertoe Knokkers te steunen én presteren beter dan de rest. Volgens DiversityInc presteerden de 50 bedrijven die het beste scoren op diversiteit 25% beter dan de S&P 500.
So back to my original question. Who are you going to bet on: Silver Spoon or Scrapper? I say choose the underestimated contender, whose secret weapons are passion and purpose.
Terug naar mijn vraag. Op wie zet jij je geld: de Zilveren Lepel of de Knokker? Ik zeg: kies de onderschatte kandidaat, wiens geheime wapens passie en wilskracht zijn.
Hire the Scrapper.
Neem de Knokker aan.
(Applause)
(Applaus)