There's a big question at the center of life in our democracies today: How do we fight terror without destroying democracies, without trampling human rights?
Eén grote vraag staat centraal in onze democratieën van vandaag: hoe kunnen we terrorisme bestrijden zonder democratieën te vernietigen, zonder mensenrechten te vertrappelen?
I've spent much of my career working with journalists, with bloggers, with activists, with human rights researchers all around the world, and I've come to the conclusion that if our democratic societies do not double down on protecting and defending human rights, freedom of the press and a free and open internet, radical extremist ideologies are much more likely to persist.
Tijdens een groot deel van mijn carrière werkte ik met journalisten, met bloggers, met activisten, met mensenrechtenonderzoekers over de hele wereld, en ik ben tot de conclusie gekomen dat als onze democratische samenlevingen zich niet nadrukkelijker gaan inspannen voor de bescherming en verdediging van de mensenrechten, de persvrijheid en een vrij en open internet, radicaal extremistische ideologieën veel meer kans hebben om te blijven bestaan.
(Applause)
(Applaus)
OK, all done. Thank you very much. No, just joking.
Oké, dat was het. Veel dank. Nee hoor, grapje.
(Laughter)
(Gelach)
I actually want to drill down on this a little bit.
Ik wil er eigenlijk een beetje dieper op ingaan.
So, one of the countries that has been on the frontlines of this issue is Tunisia, which was the only country to come out of the Arab Spring with a successful democratic revolution. Five years later, they're struggling with serious terror attacks and rampant ISIS recruitment. And many Tunisians are calling on their government to do whatever it takes to keep them safe.
Een van de landen op de frontlinies van deze kwestie is Tunesië, het enige land dat aan de Arabische Lente een succesvolle democratische revolutie overhield. Vijf jaar later worstelen ze met ernstige terroristische aanslagen en ongebreidelde werving voor ISIS. Veel Tunesiërs roepen hun regering op om te doen wat nodig is om ze veilig te houden.
Tunisian cartoonist Nadia Khiari has summed up the situation with this character who says, "I don't give a damn about human rights. I don't give a damn about the revolution. I don't give a damn about democracy and liberty. I just want to be safe."
De Tunisische cartooniste Nadia Khiari vatte de situatie samen met dit figuurtje dat zegt: "Ik geef geen bal om mensenrechten. Ik geef geen bal om de revolutie. Ik geef geen bal om democratie en vrijheid. Ik wil alleen maar veiligheid."
"Satisfied?" asked his jailer. "You're safe now."
"Tevreden?", vraagt zijn cipier. "Je bent nu veilig."
If the Tunisian people can figure out how to deal with their terrorism problem without ending up in this place, they will be a model not only for their region, but for all of us.
Als het Tunesische volk weet om te gaan met hun probleem van het terrorisme zonder hier terecht te komen, zullen ze een model zijn, niet alleen voor hun regio, maar voor ons allemaal.
The reality is that civil society, journalists and activists are coming under attack from extremist groups on the one hand, and, in many countries, also from their own governments. We're seeing bloggers and journalists being jailed, charged and intimidated by their own governments, many of which are allies with the West in the war on terror.
De realiteit is dat de burgerbevolking, journalisten en activisten aan de ene kant aangepakt worden door extremistische groepen en in veel landen ook door hun eigen regeringen. We zien dat bloggers en journalisten gevangen worden gezet, beschuldigd en geïntimideerd door hun eigen regering, waarvan er vele bondgenoten zijn van het Westen in de oorlog tegen terreur.
Just three examples. A friend and former colleague of mine, Hisham Almiraat, has been charged with threatening state security, along with six other activists in Morocco. The Saudi blogger Raif Badawi has been jailed and flogged for insulting Islam and criticizing the Saudi regime on his blog. More recently, the Turkish representative for Reporters Without Borders, Erol Önderoglu, has been detained and charged with spreading terrorist propaganda, because he and some other activists have been supporting Kurdish media.
Ik geef drie voorbeelden. Een vriend en voormalig collega van me, Hisham Almiraat, wordt beschuldigd de staatsveiligheid te bedreigen, samen met nog zes andere activisten in Marokko. De Saoedische blogger Raif Badawi is gevangen gezet en gegeseld, omdat hij op zijn blog de islam beledigde en kritiek gaf op het Saoedische regime. Recenter werd de Turkse vertegenwoordiger van Reporters Zonder Grenzen, Erol Onderoglu, aangehouden en beschuldigd van het verspreiden van terroristische propaganda, omdat hij en een aantal andere activisten steun gaven aan Koerdische media.
Anti-terror measures quickly turn into state repression without strong protection for minority communities and for peaceful debate; this needs to be supported by a robust, independent local media.
Anti-terreurmaatregelen worden al snel staatsrepressie als er geen sterke bescherming is voor minderheden en vreedzame discussie. Dit moet worden ondersteund door robuuste, onafhankelijke lokale media.
But while that's not really happening, Washington is teaming up with Silicon Valley and with Hollywood to pour millions -- hundreds of millions of dollars -- into what's called "counter-messaging," a fancy word for propaganda. To counter the terrorist propaganda spreading all over the internet, in Europe, Internet Referral Units are being set up, so that people can report on extremist content that they find and get it censored. The problem is, that all of this propaganda, monitoring and censorship completely fails to make up for the fact that the people who are the most credible voices, who can present credible ideas and alternative solutions to real economic, social and political problems in their community that are causing people to turn to extremism in the first place, are being silenced by their own governments.
Maar terwijl dat niet echt gebeurt, werkt Washington samen met Silicon Valley en Hollywood om miljoenen -- honderden miljoenen dollars -- te pompen in wat ze 'counter-messaging' noemen, een chique woord voor propaganda. Om terroristische propaganda op het hele internet tegen te gaan, worden er in Europa internet-verwijzingunits opgezet, zodat mensen extremistische inhoud kunnen rapporteren om hem te laten censureren. Het probleem is dat al deze propaganda, controle en censuur helemaal niet opweegt tegen het feit dat de mensen met de meest geloofwaardige stemmen, die goede ideeën en alternatieve oplossingen kunnen hebben voor de echte economische, sociale en politieke problemen in hun gemeenschap die de mensen nu net tot extremisme hadden aangezet, het zwijgen wordt opgelegd door hun eigen regering.
This is all adding up to a decrease in freedom across the world. Freedom House, the human rights organization, reports that 2015 marks the 10th straight year in a row of decline in freedom worldwide. And this is not just because of the actions of authoritarian governments. It's also because democratic governments are increasingly cracking down on dissenters, whistle-blowers and investigative journalists. UN Secretary General Ban Ki-Moon has warned that "preventing extremism and promoting human rights go hand-in-hand." It's not to say that governments shouldn't keep us safe -- of course they should -- but we need public oversight, transparency and accountability to the rule of law. Meanwhile, extremists are literally killing off civil society in some countries. Since 2013 in Bangladesh, over a dozen secular bloggers and community activists have been literally slaughtered by extremists while the government has done very little. From the city of Raqqa in Syria, people like Ruqia Hassan and Naji Jerf have been assassinated for their reporting out of ISIS-controlled territory.
Dit alles draagt bij tot een wereldwijde afname van vrijheid. Freedom House, de mensenrechtenorganisatie, meldt dat 2015 het tiende jaar op rij is dat wereldwijd de vrijheid achteruit gaat. En dit niet alleen vanwege acties van autoritaire regimes. Het is ook omdat democratische regeringen in toenemende mate optreden tegen andersdenkenden, klokkenluiders en onderzoeksjournalisten. VN-secretaris-generaal Ban Ki-Moon heeft gewaarschuwd dat "voorkomen van extremisme en bevordering van mensenrechten hand in hand gaan." Dat wil niet zeggen dat de overheid ons niet veilig moet houden -- natuurlijk moet ze dat -- maar we hebben publiek toezicht, transparantie en verantwoording aan de rechtsstaat nodig. Ondertussen, vernietigen extremisten in sommige landen letterlijk de burgerbevolking. Sinds 2013 zijn in Bangladesh meer dan een dozijn seculiere bloggers en activisten letterlijk afgeslacht door extremisten terwijl de regering weinig heeft gedaan. In de stad Raqqa in Syrië zijn mensen zoals Ruqia Hassan en Naji Jerf vermoord omwille van hun rapportage uit door ISIS gecontroleerd gebied.
The citizen media group called Raqqa is Being Slaughtered Silently relies on strong encryption to send out their reports and shield themselves from interception and surveillance. Yet authorities in countries like the United States, the United Kingdom and many other democracies are seeking to use the law to either weaken or outright ban strong encryption, because the bad guys are using it, too. We have got to fight for the right of citizens to use strong encryption. Otherwise, dissent and investigative journalism are going to become even more difficult in even more places. And the bad guys -- the criminals and terrorists -- are still going to find ways to communicate. Kudos to the companies that are standing up for their users' right to use encryption.
De burgermediagroep genaamd 'Raqqa wordt Zwijgend Afgeslacht' vertrouwt op sterke encryptie om hun rapporten te verzenden en beschut zich zo tegen onderschepping en bewaking. Toch proberen autoriteiten in landen als de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en vele andere democratieën om de wet te gebruiken om sterke encryptie ofwel te verzwakken of ronduit te verbieden, omdat de slechteriken het ook gebruiken. We moeten vechten voor het burgerrecht om sterke encryptie te gebruiken. Anders gaan afwijkende meningen en onderzoeksjournalistiek nog moeilijker worden op steeds meer plaatsen. En de slechteriken -- de criminelen en terroristen -- zullen nog steeds manieren vinden om te communiceren. Een pluim voor de bedrijven die opkomen voor het recht van hun gebruikers om encryptie te gebruiken.
But when it comes to censorship, the picture is much more troubling. Yes, there's a real problem of extremist content spreading all over the internet. And Facebook, YouTube and Twitter are among the many companies who report having taken down hundreds of thousands of pieces of content and deactivating accounts that are connected to the extremist's speech. The problem is their enforcement mechanisms are a complete black box, and there is collateral damage.
Maar als het om censuur gaat, is het beeld veel verontrustender. Ja, er is een echt probleem met extremistische inhoud die zich verspreid over het internet. En Facebook, YouTube en Twitter zijn enkele van de vele bedrijven die zeggen dat ze honderdduizenden stukjes inhoud hebben verwijderd en accounts hebben gedeactiveerd gerelateerd aan extremistische teksten. Het probleem is dat ze dat op een totaal ondoorzichtige manier doen en dat heeft vervelende gevolgen.
Take, for example, Iyad el-Baghdadi, an activist who makes fun of ISIS on Twitter. He had his account deactivated, because he shares a surname with a prominent ISIS leader. Last December, a number of women named Isis, which also happens to be the name of an Egyptian goddess, had their accounts deactivated. And this woman, who lives in the United States and is a computer programmer, reported on Twitter about her deactivation on Facebook, managed to get enough media attention to have her account reinstated. But that's the thing -- she had to get media attention. And journalists aren't immune. David Thomson, an expert on terrorism and reporter for Radio France International, had reports deleted from his Facebook account and had his account deactivated for several days, because they contained pictures of ISIS flags, even though he was just reporting on ISIS, not promoting it.
Neem bijvoorbeeld, Iyad el-Baghdadi, een activist die op Twitter grappen over ISIS maakt. Zijn account werd gedeactiveerd omdat hij dezelfde achternaam had als een prominente ISIS-leider. In december vorig jaar raakten een aantal vrouwen met de naam Isis, ook toevallig de naam van een Egyptische godin, hun accounts kwijt. En deze vrouw, die in de Verenigde Staten woont en computerprogrammeur is, meldde op Twitter haar uitschakeling op Facebook en kreeg genoeg media-aandacht om haar account te laten herstellen. Maar dat is het -- ze had media-aandacht nodig. Ook journalisten zijn niet immuun. Van David Thomson, terrorisme-expert en verslaggever bij Radio France International, werden verslagen van zijn Facebook-account verwijderd en zijn account werd gedurende enkele dagen gedeactiveerd, omdat er foto's van ISIS-vlaggen op stonden, ook al maakte hij alleen maar een verslag over ISIS, hij maakte er geen reclame voor.
And then we have stories from people like this Egyptian man, Ahmed Abdellahy, who reported recently in an event in Washington DC that some of his arguments with extremists -- he now spends his time on social media arguing with ISIS followers, trying to get them to turn away -- some of his arguments with these extremists get deleted, which he believes has the effect of shielding them from alternative points of view.
Dan nog de verhalen van mensen zoals deze Egyptenaar, Ahmed Abdellahy, die onlangs op een samenkomst in Washington DC meldde dat sommige van zijn discussies met extremisten -- hij discussieert op social media met ISIS-volgelingen om ze van idee te laten veranderen -- dat sommige van zijn discussies met extremisten geschrapt werden, terwijl hij gelooft dat dat hen juist afschermt van alternatieve standpunten.
It's unclear whether Facebook even knows the extent of the collateral damage, or the other companies as well. But we do know that journalism, activism and public debate are being silenced in the effort to stamp out extremist speech.
Het is onduidelijk of Facebook enig idee heeft van die vervelende neveneffecten. Hetzelfde geldt voor de andere bedrijven. Maar we weten dat de journalistiek, het activisme en het publieke debat het zwijgen worden opgelegd om extremistische propaganda tegen te gaan.
So with these companies having so much power over the public discourse, they need to be held accountable. They need to carry out impact assessment to identify and fix the problems that we're clearly seeing. They need to be more transparent about their enforcement mechanisms, and they need to have clear appeal and grievance mechanisms, so people can get their content reinstated.
Omdat deze bedrijven zo veel macht hebben over het publieke discours, moeten ze verantwoordelijk worden gehouden. Ze moeten effectbeoordeling toepassen om de problemen die wij nu duidelijk zien te identificeren en op te lossen. Zij moeten transparanter worden over hun handhavingsmechanismen en ze moeten duidelijke beroeps- en klachtenprocedures hebben, zodat mensen hun inhoud hersteld kunnen krijgen.
Now, I've been talking for the last 10 minutes about how governments and companies are making it more difficult for people like these. This is a picture of members of the citizen media network, Global Voices, that I helped to cofound over 10 years ago with my friend, Ethan Zuckerman. Interestingly, about 5 years ago, right after the Arab Spring, the data scientist Gilad Lotan created a network map of the people in Global Voices who were heavy users of Twitter during the Arab Spring. And he found that many of these people served as key information nodes between activists and journalists throughout the Tunisian and Egyptian revolution. We've got to make sure that these people not only survive, but are able to continue to thrive. Many of them are still active, other than the ones who have gone to jail or have been driven into hiding or exile.
De laatste 10 minuten heb ik het gehad over de manier waarop overheden en bedrijven het moeilijker maken voor mensen zoals deze. Dit is een foto van leden van het burgermedianetwerk, Global Voices, dat ik meer dan 10 jaar geleden mee hielp oprichten samen met mijn vriend, Ethan Zuckerman. Interessant is dat een 5 jaar geleden, vlak na de Arabische Lente, de datawetenschapper Gilad Lotan een netwerkkaart creëerde van de mensen in Global Voices die tijdens de Arabische Lente intens gebruik maakten van Twitter. Hij vond dat veel van die mensen als belangrijke informatieknooppunten dienden tussen activisten en journalisten gedurende de Tunesische en Egyptische revoluties. We moeten ervoor zorgen dat deze mensen niet alleen overleven, maar kunnen blijven gedijen. Velen van hen zijn nog steeds actief, behalve degenen die naar de gevangenis zijn gegaan, zijn ondergedoken of uitgeweken.
All around the world, people who are sick and tired of fear and oppression are linking up in their communities and across borders. We've got to do everything we can to push our governments and companies to do a better job of protecting their rights. We've also got to be more mindful about how our own personal, political, consumer and business choices affect people like these around the world. Also, if you follow the news, it's pretty clear that that alone isn't going to be enough. We've got to take personal responsibility by joining -- or at very least, actively supporting -- the growing ecosystem of individuals and groups who are fighting for social justice, environmental sustainability, government accountability, human rights, freedom of the press and a free and open internet, all around the world.
Over de hele wereld leggen mensen die de buik vol hebben van angst en onderdrukking connecties binnen hun gemeenschappen en over de grenzen heen. We moeten er alles aan doen om onze overheden en bedrijven hun rechten beter te laten beschermen. We moeten ons ook meer bewust zijn dat onze eigen persoonlijke, politieke, consumenten- en zakelijke keuzes invloed hebben op zulke mensen over de hele wereld. Maar als je het nieuws een beetje volgt, is het wel duidelijk dat dat alleen niet genoeg zal zijn. We moeten zelf de verantwoordelijkheid nemen door toe te treden tot -- of op zijn minst actief ondersteuning te bieden aan -- het groeiende ecosysteem van individuen en groepen die vechten voor sociale rechtvaardigheid, duurzaamheid van het milieu, verantwoordingsplicht van de regering, de mensenrechten, de persvrijheid en een vrij en open internet, over de hele wereld.
I believe that, ultimately, we can overcome the digitally empowered networks of extremism, demagoguery and hate. But ... we've got to do this by really beefing up the global networks of citizens around the world, powered by people who are working hard every day, and taking personal risk for a future world that is more peaceful, just, open and free.
Ik geloof dat we uiteindelijk de digitale netwerken van extremisme, demagogie en haat kunnen overwinnen. Maar... we moeten dit doen door de mondiale netwerken van burgers over de hele wereld echt sterker te maken, aangedreven door mensen die elke dag hard werken en persoonlijk risico nemen voor een wereld die vreedzamer, rechtvaardiger, opener en vrijer zal zijn.
Thanks very much for listening.
Hartelijk dank voor het luisteren.
(Applause)
(Applaus)