Believe me or not, I come offering a solution to a very important part of this larger problem, with the requisite focus on climate. And the solution I offer is to the biggest culprit in this massive mistreatment of the earth by humankind, and the resulting decline of the biosphere. That culprit is business and industry, which happens to be where I have spent the last 52 years since my graduation from Georgia Tech in 1956. As an industrial engineer, cum aspiring and then successful entrepreneur. After founding my company, Interface, from scratch in 1973, 36 years ago, to produce carpet tiles in America for the business and institution markets, and shepherding it through start-up and survival to prosperity and global dominance in its field, I read Paul Hawken's book, "The Ecology of Commerce," the summer of 1994. In his book, Paul charges business and industry as, one, the major culprit in causing the decline of the biosphere, and, two, the only institution that is large enough, and pervasive enough, and powerful enough, to really lead humankind out of this mess. And by the way he convicted me as a plunderer of the earth.
Możecie w to wierzyć, albo nie, ale przyszedłem zaoferować rozwiązanie bardzo ważnej części tego problemu, skupiając się na klimacie. I rozwiązanie, które oferuję skierowane jest do największego winowajcy w tym masowym niszczeniu ziemi przez rasę ludzką i, w rezultacie, zaniku biosfery. Tym winowajcą jest biznes i przemysł. I tak się składa, że właśnie tam spędziłem ostatnie 52 lata od czasu mojego ukończenia studiów w Georgia Tech w 1956. Jako inżynier przemysłowy, z ambicją wysokiej średniej ocen, a potem odnoszący sukcesy przedsiębiorcze. Po założeniu mojej firmy Interface od zera w 1973, 36 lat temu, żeby produkować dywany w Ameryce dla firm i instytucji i prowadzić ją przez rozpoczęcie działalności i przetrwanie na rynku do rozkwitu i światowej dominacji w swej dziedzinie, przeczytalem książkę Paula Hawkena "Ekologia Handlu", latem 1994. W swojej książce Paul zarzuca biznesowi i przemysłowi że są, po pierwsze, głównym winowajcą przyczyniającym się do zaniku biosfery i, po drugie, jedyną instytucją, która jest wystarczająco duża, dominująca i potężna, żeby naprawdę wyprowadzić ludzkość z tego bałaganu. I przy okazji uznał mnie za winnego grabieży ziemi.
And I then challenged the people of Interface, my company, to lead our company and the entire industrial world to sustainability, which we defined as eventually operating our petroleum-intensive company in such a way as to take from the earth only what can be renewed by the earth, naturally and rapidly -- not another fresh drop of oil -- and to do no harm to the biosphere. Take nothing: do no harm. I simply said, "If Hawken is right and business and industry must lead, who will lead business and industry? Unless somebody leads, nobody will." It's axiomatic. Why not us? And thanks to the people of Interface, I have become a recovering plunderer.
I wtedy wyzwałem ludzi z Interface, mojej firmy, żeby poprowadzili naszą firmę i cały świat przemysłu do ekorozwoju, który zdefiniowaliśmy, jako prowadzenie naszej firmy, zużywającej dużo ropy, ostatecznie w taki sposób, żeby wydobyć z ziemi tylko to, co może być odnowione przez ziemię naturalnie i szybko, ani jednej swieżej kropli ropy więcej i żeby nie wyrządzać szkody biosferze. Nic nie zabierać. Nie szkodzić. Po prostu powiedziałem - "Jeśli Hawken ma rację i biznes i przemysł maja przewodzić, kto będzie przewodził biznesowi i przemysłowi? Jeśli nie znajdzie się ktoś, kto będzie przewodził, to nikt nie będzie". To jest aksjomatyczne. Czemu nie my? I dzięki ludziom z Interface, Nawróciłem się od grabieży.
(Laughter)
(Śmiech)
(Applause)
(Brawa)
I once told a Fortune Magazine writer that someday people like me would go to jail. And that became the headline of a Fortune article. They went on to describe me as America's greenest CEO. From plunderer to recovering plunderer, to America's greenest CEO in five years -- that, frankly, was a pretty sad commentary on American CEOs in 1999. Asked later in the Canadian documentary, "The Corporation," what I meant by the "go to jail" remark, I offered that theft is a crime. And theft of our children's future would someday be a crime. But I realized, for that to be true -- for theft of our children's future to be a crime -- there must be a clear, demonstrable alternative to the take-make-waste industrial system that so dominates our civilization, and is the major culprit, stealing our children's future, by digging up the earth and converting it to products that quickly become waste in a landfill or an incinerator -- in short, digging up the earth and converting it to pollution.
Kiedyś powiedziałem dziennikarzowi z Fortune Magazine, że pewnego dnia tacy ludzie jak ja pójdą do więzienia. I to zostało nagłówkiem artykułu w Fortune. Potem opisali mnie jako najbardziej zielonego dyrektora generalnego w Ameryce. Od grabieżcy to nawrócenia się od grabieży to najbardziej zielony dyrektor naczelny w Ameryce w pięć lat. Szczerze mówiąc, to był naprawdę smutny komentarz amerykanskich dyrektorów generalnych w 1999. Zapytano mnie później w kanadyjskim filmie dokumentalnym - "Korporacja" - co miałem na myśli mówiąc "pójdą do więzienia" Odpowiedziałem, że kradzież jest przestępstwem. I kradzież przyszłości naszych dzieci będzie kiedyś przestępstwem. Ale zrozumiałem, że aby to stało się prawdą, żeby kradzież przyszłości naszych dzieci była przestępstwem, musi istnieć jakaś jasna alternatywa dla systemu przemysłowego "weź-zrób-wyrzuć", która tak bardzo dominuje naszą cywilizację, i która jest głównym winowajcą okradającym nasze dzieci z przyszłości, wykopując ziemię i przetwarzając ją w produkty, które szybko stają się odpadami na wysypisku albo spalarni śmieci. W skrócie, wykopując ziemię i przetwarzając ją w zanieczyszczenie.
According to Paul and Anne Ehrlich and a well-known environmental impact equation, impact -- a bad thing -- is the product of population, affluence and technology. That is, impact is generated by people, what they consume in their affluence, and how it is produced. And though the equation is largely subjective, you can perhaps quantify people, and perhaps quantify affluence, but technology is abusive in too many ways to quantify. So the equation is conceptual. Still it works to help us understand the problem.
Według Paula i Anne Ehrlich i znanego równiania wpływu na środowisko, wpływ - zła rzecz - jest produktem populacji, dostatku i technologii. To znaczy, że wpływ na środowisko jest wytwarzany przez ludzi, przez to co konsumują będąc zamożnymi i sposób, w jaki jest to produkowane. I chociaż to równanie jest w dużej mierze subjektywne, można, być może, policzyć ludzi i zmierzyć zamożność, ale technologia jest nadużywana na zbyt wiele sposobów, żeby zostać zmierzona. Więc to równanie jest koncepcyjne. Ale pomaga nam zrozumieć problem.
So we set out at Interface, in 1994, to create an example: to transform the way we made carpet, a petroleum-intensive product for materials as well as energy, and to transform our technologies so they diminished environmental impact, rather than multiplied it. Paul and Anne Ehrlich's environmental impact equation: I is equal to P times A times T: population, affluence and technology. I wanted Interface to rewrite that equation so that it read I equals P times A divided by T. Now, the mathematically-minded will see immediately that T in the numerator increases impact -- a bad thing -- but T in the denominator decreases impact. So I ask, "What would move T, technology, from the numerator -- call it T1 -- where it increases impact, to the denominator -- call it T2 -- where it reduces impact?
Więc w Interface zdecydowaliśmy się, w 1994, stworzyć wzór, żeby zmienić sposób w jaki robiliśmy wykładzinę, produkt wymagający dużo ropy do produkcji materiałów i energii i zmienić nasze technologie, tak żeby zmniejszyły wpływ na środowisko, a nie mnożyły go. Równianie na wpływ na środowisko Paula i Anne Ehrlich: I równa się P razy A razy T. Populacja, dobrobyt i technologia. Chciałem, żeby Interface przepisało to równanie w następujący sposób: I równa się P razy A podzielone przez T. Teraz, uzdolnieni matematycy zobaczą od razu, że T w liczniku zwiększa wpływ - zła rzecz. Ale T w mianowniku zmniejsza wpływ. Więc pytam się "co mogłoby przenieść T, technologię, z licznika, nazwijmy go T1, gdzie zwiększa wpływ, do mianownika, nazwijmy go T2, gdzie zmniejsza wpływ?
I thought about the characteristics of first industrial revolution, T1, as we practiced it at Interface, and it had the following characteristics. Extractive: taking raw materials from the earth. Linear: take, make, waste. Powered by fossil fuel-derived energy. Wasteful: abusive and focused on labor productivity. More carpet per man-hour. Thinking it through, I realized that all those attributes must be changed to move T to the denominator. In the new industrial revolution extractive must be replaced by renewable; linear by cyclical; fossil fuel energy by renewable energy, sunlight; wasteful by waste-free; and abusive by benign; and labor productivity by resource productivity. And I reasoned that if we could make those transformative changes, and get rid of T1 altogether, we could reduce our impact to zero, including our impact on the climate. And that became the Interface plan in 1995, and has been the plan ever since.
Myślałem o charakterystykach pierwszej rewolucji przemysłowej, T1, w formie w jakiej używaliśmy ją w Interface, i miała ona następujące charakterystyki: Wydobywcza: wydobywać surowce z ziemi. Liniowa: weź, zrób, wyrzuć. Napędzana energią z paliw kopalnianych. Nieekonomiczna: szkodliwa i skupiona na produktywności pracy. Więcej wykładziny przez roboczą godzinę. Po głębszym przemyśleniu, zdałem sobie sprawę, że te atrybuty muszą zostać zmienione, żeby przenieść T do mianownika. W nowej rewolucji przemysłowej, wydobywcze musi zostać zastąpione przez odnawialne, liniowe przez cykliczne, energia z paliw kopalnianych przez energię odnawialną - światło słoneczne, nieekonomiczny przez ekonomiczny i szkodliwy przez korzystny i wydajność pracy przez wydajność środków. I stwierdziłem, że jeśli moglibyśmy dokonać tych transformacji i całkowicie pozbyć się T1, moglibyśmy zredukować nasz wpływ do zera. włączając nasz wpływ na klimat. I to stało się planem Interface w 1995 i pozostało nim do teraz.
We have measured our progress very rigorously. So I can tell you how far we have come in the ensuing 12 years. Net greenhouse gas emissions down 82 percent in absolute tonnage. (Applause) Over the same span of time sales have increased by two-thirds and profits have doubled. So an 82 percent absolute reduction translates into a 90 percent reduction in greenhouse gas intensity relative to sales. This is the magnitude of the reduction the entire global technosphere must realize by 2050 to avoid catastrophic climate disruption -- so the scientists are telling us. Fossil fuel usage is down 60 percent per unit of production, due to efficiencies in renewables. The cheapest, most secure barrel of oil there is is the one not used through efficiencies. Water usage is down 75 percent in our worldwide carpet tile business. Down 40 percent in our broadloom carpet business, which we acquired in 1993 right here in California, City of Industry, where water is so precious. Renewable or recyclable materials are 25 percent of the total, and growing rapidly. Renewable energy is 27 percent of our total, going for 100 percent. We have diverted 148 million pounds -- that's 74,000 tons -- of used carpet from landfills, closing the loop on material flows through reverse logistics and post-consumer recycling technologies that did not exist when we started 14 years ago.
Bardzo rygorystycznie mierzyliśmy nasz postęp, więc mogę Wam powiedzieć jak daleko zaszliśmy w następnych 12 latach. Emisje netto gazów cieplarnianych spadły o 82 procent w wartości bezwzględnej. (Brawa) W tym samym okresie sprzedaż wzrosła o dwie-trzecie i zyski się podwoiły. Więc redukcja o 82 procent równa się 90 procentowemu spadkowi intensywności gazów cieplarnianych względem sprzedaży. To jest wielkość redukcji, jaką cała globalna technosfera musi osiągnąć do roku 2050, aby uchronić się przed katastrofą klimatyczną, tak mówią nam naukowcy. Zużycie paliw kopalnianych spadło o 60 procent na jednostkę produkcji dzięki wydajności odnawialnych źródeł energii. Najtańsza, najbezpieczniejsza beczka ropy to taka, która nie została zużyta. Zużycie wody spadło o 75 procent w naszym ogólnoświatowym biznesie dywanowym, o 40 procent w naszym biznesie produkującym dywany tkane na szerokim krośnie, który zakupiliśmy w 1993 tutaj w Kalifornii - mieście przemysłu, gdzie woda jest tak cenna. Odnawialne, albo nadające się do przetworzenia materiały stanowią 25 procent całości i ten odsetek rośnie bardzo szybko. Odnawialna energia stanowi 27 procent całości, i planujemy osiągnąć 100 procent. Obróciliśmy 148 milionów funtów - to jest 74.000 ton - używanych dywanów z wysypisk śmieci, zamykając pętlę przepływu materiałów dzięki odwrotnej logistyce i technologiom recyklingowym, które nie istniały kiedy zaczęliśmy 14 lat temu.
Those new cyclical technologies have contributed mightily to the fact that we have produced and sold 85 million square yards of climate-neutral carpet since 2004, meaning no net contribution to global climate disruption in producing the carpet throughout the supply chain, from mine and well head clear to end-of-life reclamation -- independent third-party certified. We call it Cool Carpet. And it has been a powerful marketplace differentiator, increasing sales and profits. Three years ago we launched carpet tile for the home, under the brand Flor, misspelled F-L-O-R. You can point and click today at Flor.com and have Cool Carpet delivered to your front door in five days. It is practical, and pretty too.
Te nowe cykliczne technologie niezmiernie przyczyniły się do faktu, że wyprodukowaliśmy i sprzedaliśmy 85 milionów jardów kwadratowych dywanów neutralnych dla klimatu od roku 2004, co oznacza brak wpływu netto na globalny klimat w produkcji dywanów przez cały łańcuch zaopatrzenia, od kopalnii i źródła do odzyskiwania surowców wtórnych. To zostało potwierdzone przez niezależne osoby trzecie. Nazywamy to Cool Carpet [Super Dywan] i skutecznie wyróżnia się on na rynku, zwiększając sprzedaż i zyski. Trzy lata temu wprowadziliśmy na rynek dywan dla domu pod marką Flor, pisane z błędem ortograficznym F-L-O-R [ang. 'floor' - podłoga (p.t.)] Możesz wskazać i kliknąć dzisiaj na Flor.com i dostarczymy Ci Cool Carpet pod Twoje drzwi w pięć dni. To jest praktyczne i zarazem piękne.
(Laughter)
(Śmiech)
(Applause)
(Brawa)
We reckon that we are a bit over halfway to our goal: zero impact, zero footprint. We've set 2020 as our target year for zero, for reaching the top, the summit of Mount Sustainability. We call this Mission Zero. And this is perhaps the most important facet: we have found Mission Zero to be incredibly good for business. A better business model, a better way to bigger profits. Here is the business case for sustainability. From real life experience, costs are down, not up, reflecting some 400 million dollars of avoided costs in pursuit of zero waste -- the first face of Mount Sustainability. This has paid all the costs for the transformation of Interface.
Uważamy, że przebyliśmy trochę ponad połowę drogi do naszego celu - zero negatywnego wpływu. Ustaliliśmy rok 2020 jako nasz rok docelowy do zera, do zdobycia szczytu, szczytu Góry Zrównoważonego Rozwoju. Nazywamy to Misją Zero i to jest być może najważniejszy aspekt, odkryliśmy, że Misja Zero jest niewiarygodnie dobra dla biznesu. Lepszy model biznesu. Lepszy sposób na większe zyski. To jest biznesowy argument na zrównoważony rozwój. Na przykładzie z życia, koszty spadły, a nie wzrosły, odzwierciedlają one około 400 milionów dolarów kosztów, których uniknięto w pogoni za zerowymi odpadami. To pierwsza ściana Góry Zrównoważonego Rozwoju, To spłaciło wszystkie koszty transformacji Interface
And this dispels a myth too, this false choice between the environment and the economy. Our products are the best they've ever been, inspired by design for sustainability, an unexpected wellspring of innovation. Our people are galvanized around this shared higher purpose. You cannot beat it for attracting the best people and bringing them together. And the goodwill of the marketplace is astonishing. No amount of advertising, no clever marketing campaign, at any price, could have produced or created this much goodwill. Costs, products, people, marketplaces -- what else is there? It is a better business model.
i to również kładzie kres mitowi, rzekomemu wyborowi pomiędzy środowiskiem a ekonomią. Nasze produkty są lepsze niż kiedykolwiek wcześniej, zainspirowane projektem zrównoważonego rozwoju, nieoczekiwana studnia innowacji. Nasi ludzie są pobudzeni do działania dzięki temu wspólnemu wyższemu celowi. Nie ma nic lepszego, żeby przyciągnąć najlepszych ludzi i zebrać ich razem. I renoma rynku jest niesamowita. Żadna reklama, żadna sprytna kampania marketingowa, za żadne pieniądze nie mogłaby wyprodukować, ani stworzyć takiej renomy. Koszty, produkty, ludzie, rynki. Czy jest coś jeszcze? To jest lepszy model biznesowy.
And here is our 14-year record of sales and profits. There is a dip there, from 2001 to 2003: a dip when our sales, over a three-year period, were down 17 percent. But the marketplace was down 36 percent. We literally gained market share. We might not have survived that recession but for the advantages of sustainability. If every business were pursuing Interface plans, would that solve all our problems? I don't think so. I remain troubled by the revised Ehrlich equation, I equals P times A divided by T2. That A is a capital A, suggesting that affluence is an end in itself. But what if we reframed Ehrlich further? And what if we made A a lowercase 'a,' suggesting that it is a means to an end, and that end is happiness -- more happiness with less stuff.
I tutaj jest nasz 14-letni rekord sprzedaży i zysków. Tutaj jest spadek, od 2001 do 2003; spadek, kiedy nasza sprzedaż, przez okres trzech lat, spadła o 17 procent. Ale rynek spadł o 36 procent, dosłownie zwiększyliśmy udział w rynku. Moglibyśmy nie przetrwać tej recesji, gdyby nie zalety zrównoważonego rozwoju. Gdyby każda firma wykonywała plany Interface, czy to rozwiązałoby wszystkie nasze problemy? Nie uważam tak. Nadal jestem zakłopotany nowym równaniem Ehrlicha, I równa się P razy A podzielone przez T2, że A jest pisane z wielkiej litery, co sugeruje, że dobrobyt jest celem samym w sobie. Ale co jeśli jeszcze bardziej zreformułowalibyśmy równianie Ehrlicha? Co, gdybyśmy zamienili A na a z małej litery, co sugerowałoby, że, że jest to tylko środek do celu, i że celem jest szczęscie. Więcej szczęścia z mniejszą ilością rzeczy.
You know that would reframe civilization itself -- (Applause) -- and our whole system of economics, if not for our species, then perhaps for the one that succeeds us: the sustainable species, living on a finite earth, ethically, happily and ecologically in balance with nature and all her natural systems for a thousand generations, or 10,000 generations -- that is to say, into the indefinite future. But does the earth have to wait for our extinction as a species? Well maybe so. But I don't think so.
Wiecie, to zreformułowały by samą cywilizację - (Brawa) i nasz cały system ekonomiczny, jeśli nie dla naszego gatunku, to może dla następnego. Ekologiczne gatunki, żyjące na ograniczonej Ziemi, etycznie, szczęśliwie, ekologicznie, w równowadze z naturą i wszystkimi jej naturalnymi systemami, przez tysiąc pokoleń, albo 10 000 pokoleń. To znaczy, w nieokreśloną przyszłość. Ale czy Ziemia musi czekać na nasze wyginięcie jako gatunku? Cóż, może tak, ale ja tak nie uważam.
At Interface we really intend to bring this prototypical sustainable, zero-footprint industrial company fully into existence by 2020. We can see our way now, clear to the top of that mountain. And now the challenge is in execution. And as my good friend and adviser Amory Lovins says, "If something exists, it must be possible." (Laughter) If we can actually do it, it must be possible. If we, a petro-intensive company can do it, anybody can. And if anybody can, it follows that everybody can.
W Interface naprawdę zamierzamy założyć tę prototypową, ekologiczną, z zerowym negatywnym wpływem firmę przemysłową całkowicie do roku 2020. Widzimy teraz naszą drogę, wyraźnie, aż do szczytu góry i teraz wyzwanie zostaje wykonywane i, tak jak mówi mój dobry przyjaciel i doradca Amory Lowins, "jeśli coś istnieje, to musi być możliwe" (Śmiech) Jeśli możemy to zrobić, to musi to być możliwe. Jeśli my, firma zużywająca dużo paliwa, możemy to zrobić, każdy może i jeśli każdy może, to logicznym jest, że wszyscy mogą.
Hawken fulfilled business and industry, leading humankind away from the abyss because, with continued unchecked decline of the biosphere, a very dear person is at risk here -- frankly, an unacceptable risk. Who is that person? Not you. Not I. But let me introduce you to the one who is most at risk here. And I myself met this person in the early days of this mountain climb. On a Tuesday morning in March of 1996, I was talking to people, as I did at every opportunity back then, bringing them along and often not knowing whether I was connecting. But about five days later back in Atlanta, I received an email from Glenn Thomas, one of my people in the California meeting. He was sending me an original poem that he had composed after our Tuesday morning together. And when I read it it was one of the most uplifting moments of my life. Because it told me, by God, one person got it. Here is what Glenn wrote. And here is that person, most at risk. Please meet "Tomorrow's Child."
Hawken spełnił biznes i przemysł, prowadząc ludzkość z dala od przepaści, ponieważ przy trwałej i niezatrzymanej degradacji biosfery, narażona jest bardzo droga osoba. Szczerze, jest do ryzyko nie do przyjęcia. Kim jest ta osoba? To nie Ty. Nie ja, ale pozwólcie mi przedstawić osobę, ktora jest tutaj najbardziej narażona i ja sam spotkałem tę osobę na początku tej wspinaczki na górę, we wtorek rano, w marcu 1996, Rozmawiałem z ludźmi, tak jak to wtedy robiłem przy każdej okazji. Brałem ich ze sobą i często nie wiedziałem, czy do nich docieram. Ale około pięciu dni pózniej, spowrotem w Atlancie, otrzymałem email od Glenna Thomasa, jednego z moich ludzi na spotkaniu w Kalifornii. Wysłał mi oryginalny wiersz, który napisał po naszym wtorkowym poranku razem i kiedy go przeczytałem, był to jeden z najbardziej budujących momentów w moim życiu, ponieważ to uświadomiło mi, o Boże, jedna osoba to zrozumiała. Oto, co napisał Glenn i to jest ta osoba, która jest najbardziej narażona. Oto "Dziecko Jutra".
"Without a name, an unseen face, and knowing not your time or place,
"Bez imienia, niewidziana twarz i nieznająca twojego czasu i miejsca,
Tomorrow's child, though yet unborn, I met you first last Tuesday morn.
Dziecko Jutra, chociaż jeszcze nienarodzone, poznałem Cię w poprzedni wtorek rano,
A wise friend introduced us two. And through his sobering point of view
mądry przyjaciel nas sobie przedstawił i przez jego otrzeźwiający punkt widzenia,
I saw a day that you would see, a day for you but not for me.
zobaczyłem dzień, który Ty zobaczysz, dzień dla Ciebie, ale nie dla mnie.
Knowing you has changed my thinking. For I never had an inkling
To, że poznałem Ciebię zmieniło moje myślenie, ponieważ nigdy nie miałem pojęcia,
that perhaps the things I do might someday, somehow threaten you.
że być może to, co robię, może, pewnego dnia, jakoś zagrozić Tobie.
Tomorrow's child, my daughter, son,
Dziecko Jutra, moja córko, synu,
I'm afraid I've just begun to think of you and of your good,
obawiam się, że właśnie zacząłem myśleć o Tobie i o tym, co dla Ciebie dobre,
though always having known I should.
chociaż zawsze powininembył wiedzieć.
Begin, I will.
Rozpocznę teraz.
The way the cost of what I squander, what is lost,
Koszt tego co zaprzepaściłem, co już stracone,
if ever I forget that you will someday come and live here too."
gdybym tylko zapomniał, że pewnego dnia Ty przyjdziesz i też tu zamieszkasz".
Well, every day of my life since, "Tomorrow's Child" has spoken to me with one simple but profound message, which I presume to share with you. We are, each and every one, a part of the web of life. The continuum of humanity, sure, but in a larger sense, the web of life itself. And we have a choice to make during our brief, brief visit to this beautiful blue and green living planet: to hurt it or to help it. For you, it's your call.
Cóż, każdego dnia mojego życia, odkąd przemówiło do mnie "Dziecko Jutra", z jedną prostą, ale głęboką wiadomością, którą zamierzam podzielić się z Wami. Jesteśmy, każdy jeden z nas, częścią sieci życia. Kontunuacją ludzkości, jasne, ale w szerszym znaczeniu, siecią samego życia i musimy dokonać wyboru, podczas naszej krótkiej, krótkiej wizyty na tej pięknej, niebieskiej i zielonej, żywej planecie, Zaszkodzić jej, albo jej pomóc. Dla Was, to jest wezwanie dla Was.
Thank you.
Dziękuję.
(Applause)
(Oklaski)