About 75 years ago, my grandfather, a young man, walked into a tent that was converted into a movie theater like that, and he fell hopelessly in love with the woman he saw on the silver screen: none other than Mae West, the heartthrob of the '30s, and he could never forget her. In fact, when he had his daughter many years later, he wanted to name her after Mae West, but can you imagine an Indian child name Mae West? The Indian family said, no way!
75 lat temu mój, wtedy jeszcze młody, dziadek wszedł do namiotu, w którym było kino wyglądające jak to. w którym było kino wyglądające jak to. I rozpaczliwie się zakochał w kobiecie ze srebrnego ekranu: Mae West gwieździe lat 30. Nie mógł o niej zapomnieć. Kiedy wiele lat później urodziła mu się córka, chciał ją nazwać Mae West. Ale wyobraźcie sobie hinduskę o imieniu Mae West. Nie było mowy.
So when my twin brother Kaesava was born, he decided to tinker with the spelling of Keshava's name. He said, if Mae West can be M-A-E, why can't Keshava be K-A-E? So he changed Kaesava's spelling. Now Kaesava had a baby boy called Rehan a couple of weeks ago. He decided to spell, or, rather, misspell Raehan with an A-E.
Kiedy urodził się mój bliźniak Kaesava postanowił pomajstrować przy zapisie imienia Kesava. Jeśli Mae West pisze się M-A-E, dlaczego Keshava nie zapisać K-A-E? Zmienił pisownię imienia. Kaesavie niedawno urodził się chłopiec, Rehan. Zdecydował zapisać imię przez A-E, Raehan. Zdecydował zapisać imię przez A-E, Raehan.
You know, my grandfather died many years ago when I was little, but his love for Mae West lives on as a misspelling in the DNA of his progeny. That for me is successful legacy. (Laughs)
Mój dziadek zmarł dawno temu, gdy byłem mały, lecz jego miłość do Mae West przetrwała w pisowni, w DNA jego potomków. To jest dopiero spuścizna! (Śmieje się)
You know, as for me, my wife and I have our own crazy legacy project. We actually sit every few years, argue, disagree, fight, and actually come up with our very own 200-year plan.
My sami, z żoną mamy własny My sami, z żoną mamy własny szalony spadkowy projekt. Co parę lat wspólnie się sprzeczamy i kłócimy, by stworzyć nasz własny plan 200-letni.
Our friends think we're mad. Our parents think we're cuckoo. Because, you know, we both come from families that really look up to humility and wisdom, but we both like to live larger than life. I believe in the concept of a Raja Yogi: Be a dude before you can become an ascetic. This is me being a rock star, even if it's in my own house. You know?
Znajomi myślą, że oszaleliśmy. Rodzice, że nam odbiło. Oboje pochodzimy z rodzin, które na prawdę szanują skromność i mądrość, które na prawdę szanują skromność i mądrość, jednak oboje lubimy stawki większe niż życie. Wierzę w pomysł Raja Jogi: Bądź ziomem, nim staniesz się ascetykiem. To ja jako gwiazda rocka, choćby we własnym domu. To ja jako gwiazda rocka, choćby we własnym domu. Nieźle co?
So when Netra and I sat down to make our first plan 10 years ago, we said we want the focus of this plan to go way beyond ourselves. What do we mean by beyond ourselves?
Kiedy Netra i ja zdecydowaliśmy 10 lat temu stworzyć pierwszy plan, 10 lat temu stworzyć pierwszy plan, chcieliśmy by skupiał się na dalekiej przyszłości. Co znaczy dalekiej?
Well 200 years, we calculated, is at the end of our direct contact with the world. There's nobody I'll meet in my life will ever live beyond 200 years, so we thought that's a perfect place where we should situate our plan and let our imagination take flight.
Obliczyliśmy, że 200 lat to granica naszego wpływu na świat. naszego wpływu na świat. Nikt, kogo spotkam w życiu nie będzie żył ponad te 200 lat. Stwierdziliśmy, że to idealna granica dla naszego planu że to idealna granica dla naszego planu i puściliśmy wodze wyobraźni.
You know, I never really believed in legacy. What am I going to leave behind? I'm an artist. Until I made a cartoon about 9/11. It caused so much trouble for me. I was so upset. You know, a cartoon that was meant to be a cartoon of the week ended up staying so much longer.
Nigdy nie myślałem o dziedzictwie. Jestem artystą. Nie myślałem, co po sobie zostawię, dopóki nie zrobiłem rysunku o 11 września. Miałem przez to wiele problemów. Byłem zmartwiony. Coś co miało być rysunkiem tygodnia, Coś co miało być rysunkiem tygodnia, zostało na dłużej.
Now I'm in the business of creating art that will definitely even outlive me, and I think about what I want to leave behind through those paintings.
Obecnie zajmuję się tworzeniem sztuki, która przetrwa dłużej niż ja sam. która przetrwa dłużej niż ja sam. Zastanawiam się, co chciałbym tymi obrazami wyrazić. Zastanawiam się, co chciałbym tymi obrazami wyrazić.
You know, the 9/11 cartoon upset me so much that I decided I'll never cartoon again. I said, I'm never going to make any honest public commentary again.
Rysunek o 11 września zmartwił mnie do tego stopnia, że zdecydowałem już więcej nie rysować. zmartwił mnie do tego stopnia, że zdecydowałem już więcej nie rysować. Nie chciałem więcej publicznie komentować rzeczywistości. Nie chciałem więcej publicznie komentować rzeczywistości.
But of course I continued creating artwork that was honest and raw, because I forgot about how people reacted to my work.
Nadal oczywiście tworzyłem dzieła szczere i żywe, Nadal oczywiście tworzyłem dzieła szczere i żywe, bo zapomniałem jak ludzie reagowali na moją pracę.
You know, sometimes forgetting is so important to remain idealistic. Perhaps loss of memory is so crucial for our survival as human beings.
Czasem zapomnienie może wspomóc nasz idealizm. Czasem zapomnienie może wspomóc nasz idealizm. Być może utrata pamięci jest kluczem do naszego przetrwania jako ludzi. jest kluczem do naszego przetrwania jako ludzi.
One of the most important things in my 200-year plan that Netra and I write is what to forget about ourselves. You know, we carry so much baggage, from our parents, from our society, from so many people -- fears, insecurities -- and our 200-year plan really lists all our childhood problems that we have to expire. We actually put an expiry date on all our childhood problems. The latest date I put was, I said, I am going to expire my fear of my leftist, feminist mother-in-law, and this today is the date! (Laughs) She's watching. (Laughter)
Jedną z najważniejszych części naszego 200-letniego planu, to zapomnieć o samych sobie. to zapomnieć o samych sobie. Każdy ma tak duży bagaż uczuć od rodziców, od społeczeństwa, od tylu osób. Obawy, niepewność. Nasz 200-letni plan zawiera spis problemów z dzieciństwa, których trzeba się pozbyć. Każdemu problemowi przypisujemy datę ważności. Ostatnią datą, którą zapisałem, była decyzja pozbycia się strachu przed moją lewicową, feministyczną teściową. Dziś jest ten dzień! (Śmieje się) Ona patrzy. (Śmiech)
Anyway, you know, I really make decisions all the time about how I want to remember myself, and that's the most important kind of decisions I make. And this directly translates into my paintings. But like my friends, I can do that really well on Facebook, Pinterest, Twitter, Flickr, YouTube. Name it, I'm on it. I've started outsourcing my memory to the digital world, you know? But that comes with a problem. It's so easy to think of technology as a metaphor for memory, but our brains are not perfect storage devices like technology. We only remember what we want to. At least I do. And I rather think of our brains as biased curators of our memory, you know? And if technology is not a metaphor for memory, what is it?
Cały czas podejmuję decyzje o tym, Cały czas podejmuję decyzje o tym, jak chcę siebie pamiętać. To najważniejsze decyzje, które podejmuję. To właśnie wyrażają moje obrazy. To właśnie wyrażają moje obrazy. Jak moi znajomi, mogę robić to samo na Facebooku, Pineintereście, Twitterze, Flickrze, YouTubie. Znam je wszystkie. Zacząłem składować zasoby własnej pamięci w świecie cyfrowym. Lecz wiąże się to z pewnym problemem. Lecz wiąże się to z pewnym problemem. Łatwo jest uczynić z technologii metaforę pamięci, Łatwo jest uczynić z technologii metaforę pamięci, jednak nasze umysły, w przeciwieństwie do technologii nie są bez wad. Pamiętamy tylko to, co chcemy. Przynajmniej ja. Nasze umysły to tendencyjni kuratorzy Nasze umysły to tendencyjni kuratorzy naszej pamięci. Jeśli technologia nie jest metaforą pamięci, to co? Jeśli technologia nie jest metaforą pamięci, to co?
Netra and I use our technology as a tool in our 200-year plan to really curate our digital legacy.
Netra i ja używamy technologii w 200-letnim planie jako opiekuna naszego cyfrowego spadku.
That is a picture of my mother, and she recently got a Facebook account. You know where this is going. And I've been very supportive until this picture shows up on my Facebook page. (Laughter)
Oto zdjęcie mojej mamy, niedawno założyła konto na Facebooku. Wiecie, do czego zmierzam. Wspierałem ją, dopóki to zdjęcie pojawiło się na moim Facebooku. (Śmiech)
And I actually untagged myself first, then I picked up the phone. I said, "Mom, you will never put a picture of me in a bikini ever again." And she said, "Why? You look so cute, darling." I said, "You just don't understand."
Najpierw się odtagowałem, a potem zadzwoniłem do mamy. "Mamo, nigdy więcej nie umieścisz "Mamo, nigdy więcej nie umieścisz mojego zdjęcia w bikini". Odpowiedziała: "Czemu? Wyglądzasz tak słodko". "Nic nie rozumiesz".
Maybe we are among the first generation that really understands this digital curating of ourselves. Maybe we are the first to even actively record our lives.
Być może jesteśmy pierwszym pokoleniem, które rozumie koncept cyfrowego kształtowania samych siebie. Może jesteśmy pierwszymi, którzy świadomie rejestrują swoje życie.
You know, whether you agree with, you know, legacy or not, we are actually leaving behind digital traces all the time. So Netra and I really wanted to use our 200-year plan to curate this digital legacy, and not only digital legacy but we believe in curating the legacy of my past and future.
Czy akceptujemy ideę dziedzictwa czy nie, Czy akceptujemy ideę dziedzictwa czy nie, cały czas zostawiamy po sobie cyfrowe ślady. Wraz z Netrą, w ramach 200-letniego planu chcieliśmy ukształtować to cyfrowe dziedzictwo. chcieliśmy ukształtować to cyfrowe dziedzictwo. Nie tylko cyfrowe. Chcemy ukształtować dziedzictwo przeszłości Chcemy ukształtować dziedzictwo przeszłości i przyszłości.
How, you may ask?
Jak?
Well, when I think of the future, I never see myself moving forward in time. I actually see time moving backward towards me. I can actually visualize my future approaching. I can dodge what I don't want and pull in what I want. It's like a video game obstacle course. And I've gotten better and better at doing this. Even when I make a painting, I actually imagine I'm behind the painting, it already exists, and someone's looking at it, and I see whether they're feeling it from their gut. Are they feeling it from their heart, or is it just a cerebral thing? And it really informs my painting. Even when I do an art show, I really think about, what should people walk away with?
Myśląc o przyszłości nie widzę siebie przemieszczającego się w czasie. Myśląc o przyszłości nie widzę siebie przemieszczającego się w czasie. Widzę jak czas cofa się w moim kierunku. Wyobrażam sobie, jak zbliża się moja przyszłość. Wyobrażam sobie, jak zbliża się moja przyszłość. Mogę odrzucić to, czego nie chcę i wybrać to, co chcę. To jak gra video. I gram w nią już znacznie lepiej. Nawet kiedy maluję, wyobrażam sobie siebie samego poza obrazem, tak, jakby już istniał i ktoś na niego patrzył. Widzę, czy ich porusza. Widzę, czy ich porusza. Czy czują go sercem, czy tylko głową? Pomaga mi to malować. Kiedy przygotowuję wystawę, myślę, co ludzie powinni z niej wynieść. myślę, co ludzie powinni z niej wynieść.
I remember when I was 19, I did, I wanted to do my first art exhibition, and I wanted the whole world to know about it. I didn't know TED then, but what I did was I closed my eyes tight, and I started dreaming. I could imagine people coming in, dressed up, looking beautiful, my paintings with all the light, and in my visualization I actually saw a very famous actress launching my show, giving credibility to me. And I woke up from my visualization and I said, who was that? I couldn't tell if it was Shabana Azmi or Rekha, two very famous Indian actresses, like the Meryl Streeps of India.
Kiedy miałem 19 lat chciałem zorganizować pierwszą wystawę i chciałem by wiedział o tym cały świat. Nie znałem wtedy TEDa. Zamknąłem oczy i zacząłem marzyć. Zamknąłem oczy i zacząłem marzyć. Widziałem wchodzących ludzi, pięknych, ładnie ubranych, moje obrazy w świetle. W tej wizualizacji zobaczyłem też bardzo znaną aktorkę otwierającą tę wystawę, bardzo znaną aktorkę otwierającą tę wystawę, wspierającą mnie. Gdy się ocknąłem pomyślałem, "Kto to był?" Nie wiedziałem czy to Shabana Azmi czy Rekha, znane indyjskie aktorki, jak dwie Meryl Streep Indii.
As it turned out, next morning I wrote a letter to both of them, and Shabana Azmi replied, and came and launched my very first show 12 years ago. And what a bang it started my career with! You know, when we think of time in this way, we can curate not only the future but also the past. This is a picture of my family, and that is Netra, my wife. She's the co-creator of my 200-year plan.
Następnego ranka, napisałem do obu listy, Shabana Azmi odpowiedziała, przyjechała i otworzyła moją pierwszą wystawę 12 lat temu. Dało to niezłego kopa mojej karierze. Dało to niezłego kopa mojej karierze. Rozumiejąc czas w ten sposób, możemy kształtować nie tylko przyszłość, ale też przeszłość. To zdjęcie mojej rodziny. To moja żona Netra. Współtwórczyni mojego 200-letniego planu. Współtwórczyni mojego 200-letniego planu.
Netra's a high school history teacher. I love Netra, but I hate history. I keep saying, "Nets, you live in the past while I'll create the future, and when I'm done, you can study about it." (Laughter)
Jest nauczycielką historii w liceum. Kocham Netrę. Ale nie cierpię historii. Mówię: "Kochanie, żyjesz przeszłością, kiedy ja buduję przyszłość. Kiedy skończę, możesz się o niej uczyć". Kiedy skończę, możesz się o niej uczyć". (Śmiech)
She gave me an indulgent smile, and as punishment, she said, "Tomorrow I'm teaching a class on Indian history, and you are sitting in it, and I'm grading you."
Uśmiechnęła się pobłażliwie i za karę powiedziała: "Mam jutro lekcję o historii Indii. Przyjdziesz i cię ocenię".
I'm like, "Oh, God." I went.
Pomyślałem: "O matko".
I actually went and sat in on her class. She started by giving students primary source documents from India, Pakistan, from Britain, and I said, "Wow." Then she asked them to separate fact from bias. I said, "Wow," again. Then she said, "Choose your facts and biases and create an image of your own story of dignity."
Ale poszedłem. Zaczęła rozdając uczniom dokumenty źródłowe z Indii, Pakistanu i Wielkiej Brytanii. dokumenty źródłowe z Indii, Pakistanu i Wielkiej Brytanii. Pomyślałem: Nieźle. Następnie poprosiła uczniów, by oddzielili fakty od uprzedzeń. Znów się zdumiałem. Powiedziała: "Wybierzcie fakty i uprzedzenia, i stwórzcie własną historię godności". własną historię godności".
History as an imaging tool? I was so inspired.
Historia narzędziem wyobraźni? Zainspirowało mnie to.
I went and created my own version of Indian history. I actually included stories from my grandmother. She used to work for the telephone exchange, and she used to actually overhear conversations between Nehru and Edwina Mountbatten. And she used to hear all kinds of things she shouldn't have heard. But, you know, I include things like that. This is my version of Indian history.
Stworzyłem własną wersję historii Indii. Stworzyłem własną wersję historii Indii. Zawarłem w niej opowieści mojej babci. Zawarłem w niej opowieści mojej babci. Pracowała w centrali telefonicznej Pracowała w centrali telefonicznej i słyszała rozmowy między Nehru i Edwiną Mountbatten. Słyszała wiele rzeczy, których słyszeć nie powinna. których słyszeć nie powinna. Ale zawrę to, to moja wersja historii Indii.
You know, if this is so, it occurred to me that maybe, just maybe, the primary objective of our brains is to serve our dignity. Go tell Facebook to figure that out!
I skoro tak, pomyślałem, że może I skoro tak, pomyślałem, że może podstawowym zadaniem naszych umysłów podstawowym zadaniem naszych umysłów jest dbać o naszą godność. Niechby Facebook na to wpadł! Niechby Facebook na to wpadł!
Netra and I don't write our 200-year plan for someone else to come and execute it in 150 years. Imagine receiving a parcel saying, from the past, okay now you're supposed to spend the rest of your life doing all of this. No. We actually write it only to set our attitudes right.
Netra i ja nie tworzymy 200-letniego planu dla kogoś innego, by wprowadził go w życie za 150 lat. 200-letniego planu dla kogoś innego, by wprowadził go w życie za 150 lat. Wyobraźcie sobie dostać paczkę z przeszłości Wyobraźcie sobie dostać paczkę z przeszłości z wiadomością, że macie spędzić nad czymś resztę życia. Nie. że macie spędzić nad czymś resztę życia. Nie. Piszemy to tylko po to, by zyskać odpowiednie nastawienie.
You know, I used to believe that education is the most important tool to leave a meaningful legacy. Education is great. It really teaches us who we are, and helps us contextualize ourselves in the world, but it's really my creativity that's taught me that I can be much more than what my education told me I am.
Myślałem kiedyś, że wykształcenie to najważniejsze narzędzie pozwalające zostawić znaczącą spuściznę. pozwalające zostawić znaczącą spuściznę. Wykształcenie uczy nas kim jesteśmy, pozwala nam się umiejscowić w historii pozwala nam się umiejscowić w historii i w świecie. Nauczyłem się, że dzięki kreatywności mogę stać się kimś więcej Nauczyłem się, że dzięki kreatywności mogę stać się kimś więcej niż dzięki samemu wykształceniu.
I'd like to make the argument that creativity is the most important tool we have. It lets us create who we are, and curate what is to come.
Wydaje mi się, że kreatywność jest Wydaje mi się, że kreatywność jest naszym najważniejszym narzędziem. Stwórzmy siebie sami, i decydujmy o własnej przyszłości.
I like to think -- Thank you.
Stawiam ... dziękuję.
I like to think of myself as a storyteller, where my past and my future are only stories, my stories, waiting to be told and retold. I hope all of you one day get a chance to share and write your own 200-year story.
Stawiam siebie w roli barda, moja przeszłość i przyszłość to tylko opowieści moja przeszłość i przyszłość to tylko opowieści czekające by je opowiedzieć. Mam nadzieję, że każdy z was napisze Mam nadzieję, że każdy z was napisze i podzieli się swoim własnym 200-letnim planem.
Thank you so much.
Bardzo dziękuję.
Shukran! (Applause)
Shukran! (Brawa)