Poet Ali: Hi. Audience: Hi.
Çkemi.
PA: I want to ask you guys a question. How many languages do you speak? This is not a rhetorical question. I actually want you to think of a number. For some of you, it's pretty easy. Inside your head, you're like, "It's one. You're speaking it, buddy. I'm done." Others of you maybe are wondering if the language an ex-boyfriend or ex-girlfriend taught you, where you learned all the cusswords, if it counts -- go ahead and count it. When I asked myself the question, I came up with four, arguably five, if I've been drinking.
Dua t'ju bëj një pyetje. Sa gjuhë flisni? Nuk është pyetje retorike. Dua në fakt të mendoni një numër. Disa prej jush e kanë shumë të lehtë. Keni një zë në kokë që thotë "Një. atë që po flet. Pikë." Ndonjë tjeter nga ju mendon se mbase gjuha që ish i dashuri apo ish e dashura ju ka mësuar, me gjithë sharjet e mallkimet, quhet si gjuhë e huaj, numrojeni dhe atë. Kur ia bera këtë pyetje vetes, arrita të numëroja katër, ose edhe pesë, kur jam i dehur.
(Laughter)
(Të qeshura)
(In Italian: With a little bit of wine I can speak Italian.)
Me ndihmën e verës flas edhe italisht
(Applause)
(Duartrokitje)
Cheers!
Gëzuar!
But on closer examination, I came up with 83 -- 83 languages, and I got tired and I stopped counting. And it forced me to revisit this definition that we have of language. The first entry said, "The method of human communication, either spoken or written, consisting of the use of words in a structured or conventional way." The definition at the bottom refers to specialized fields, like medicine, science, tech. We know they have their own vernacular, their own jargon. But what most interested me was that definition right in the center there: "the system of communication used by a particular community or country." And I'm not interested in altering this definition. I'm interested in applying it to everything we do, because I believe that we speak far more languages than we realize. And for the rest of our time together, I'm going to attempt to speak in one language that is native to every single human being in this room.
Por kur e mora seriozisht, arrita deri ne 83 -- 83 gjuhë, dhe si përfundim u lodha dhe e lashë numërimin Kjo më shtyu ta mendoj edhe një herë përkufizimin e gjuhës. Përkufizimi i parë është si vijon, "Metoda e komunikimit njerëzor, e folur ose e shkruar, që përfshin përdorimin e fjalëve në mënyrë të strukturuar ose konvencionale." Përkufizimi në fund lidhet me fusha të ekspertizës, siç janë mjekësia, shkenca, teknologjia. E dimë që këto kanë gjuhën e tyre, zhargonin e tyre. Por ajo që më tërhoqi më shumë vëmendjen ishte përkufizimi në qendër: "sistemi i komunikimit që përdoret në një komunitet ose vend të caktuar." Dhe nuk dëshiroj ta ndryshoj këtë përkufizim. Dëshiroj ta zbatoj në çdo gjë që bëjmë, sepse kam bindjen se ne flasim më shumë gjuhë se sa mendojmë. Sa i takon kohës që na mbetet bashkë, do të përpiqem të përdor një gjuhë që është gjuha e nënës për secilin në këtë ambient.
But that changes things a little bit, because then it's no longer a presentation. It becomes a conversation, and in any conversation, there must be some sort of interaction. And for any interaction to happen, there has to be a degree of willingness on both parties. And I think if we just are willing, we will see the magic that can happen with just a little bit of willingness. So I've chosen a relatively low-risk common denominator that can kind of gauge if we're all willing. If you're happy and you know it, clap your hands.
Por pastaj ndryshon pak puna, sepse nuk do të jetë më prezantim. Kthehet në bisedë, dhe si në çdo bisedë, duhet të ketë pak ndërveprim. Dhe që të ketë ndërveprim, duhet të jetë një dëshirë e dyanshme. Dhe mendoj se sikur të kemi pak nga kjo dëshirë, kemi për të parë diçka magjike thjesht duhet pak vullnet. Kam zgjedhur diçka që ka rrezik të ulët që shumë e njohin dhe që mund të funksionojë nëse të gjithë bashkëpunojmë. Nëse e kupton që je i lumtur, përplas duart.
(Claps)
(Duartrokitje)
Now you're talking!
Tani po flisni!
(In Spanish: For all the people who speak Spanish, please stand up. And look at a person sitting to your side and start laughing.)
Për të gjithë njerëzit që flasin spanjollisht ju lutem ngrituni në këmbë Shikoni personin që është ulur pranë juve dhe filloni të qeshni
(Laughter)
(Të qeshura)
Thank you so much. Please be seated.
Shumë faleminderit. Ju lutem, uluni.
Now, if that felt a little bit awkward, I promise there was no joke being had at your expense. I simply asked the Spanish-speaking audience to stand up, look at a person that was sitting close to them and laugh. And I know that wasn't nice, and I'm sorry, but in that moment, some of us felt something. You see, we're often aware of what language does when we speak somebody's language, what it does to connect, what it does to bind. But we often forget what it does when you can't speak that language, what it does to isolate, what it does to exclude. And I want us to hold on as we journey through our little walk of languages here.
Tani, nëse kjo u ndje pak çuditshëm ju premtoj se nuk kishte asnjë shaka në shpenzimin tuaj. Thjeshtë i kërkova publikut spanjollisht-folës të ngrihej në këmbë, të shikonte personin pranë dhe të qeshte. E di që s'ishte e sjellshme, andaj kërkoj falje por në atë moment, shumë nga ne, ndjen diçka. Shikoni, ne shpesh e dimë se ç'bën gjuha kur e flasim gjuhën e dikujt, çfarë bën për të bashkuar, çfarë bën për të lidhur Por ne shpesh harrojmë çfarë bën, kur nuk e flasim atë gjuhë. çfarë bën për të izoluar, çfarë bën për të përjashtuar. Dhe unë dua që ne ta vazhdojmë këtë rrugëtim përgjatë shëtitjes sonë të vogël të gjuhëve
(In Farsi: I'd like to translate the idea of "taarof.") I said in Farsi, "I'd like to translate this idea of 'taarof' in the Persian culture," which, really -- it has no equivalent in the English lexicon. The best definition would be something like an extreme grace or an extreme humility. But that doesn't quite get the job done. So I'll give you an example. If two gentlemen were walking by each other, it'd be very common for the first one to say, (In Farsi: I am indebted to you), which means, "I am indebted to you." The other gentlemen would respond back, (In Farsi: I open my shirt for you) which means, "I open my shirt for you." The first guy would respond back, (In Farsi: I am your servant) which means, "I am your servant." And then the second guy would respond back to him, (In Farsi: I am the dirt beneath your feet) which literally means, "I am the dirt beneath your feet."
Dëshiroj të përkthej idenë e "taarof" Thashë në persisht: "Dëshiroj të përkthej idenë e taarof" në kulturën perse. e cila në leksikun e gjuhës angleze nuk ka përshtatshmëri. Përkufizimi më i mirë do të ishte diçka me hir të skajshëm ose përulje e skajshme. Por kjo në fakt nuk mjafton. Ndaj po ju jap një shembull: Nëse dy zotërinj këmbehen rrugës, është shumë e zakonshme që njeri të thotë, Të detyrohem, që do të thotë, "të jam borxhli." Zotëria tjetër do i përgjigjej, Për ty unë hap këmishën që do të thotë, "zbërthej këmishen time për ty." I pari do të përgjigjej, Jam shërbëtori yt. Që domethënë : "Jam shërbëtori yt." Pastaj i dyti do ia kthente Unë jam balta nën këmbet e tua që domethëne, "Jam balta nën këmbet e tua."
(Laughter)
(Qeshje)
Here's an exhibit for you guys, in case you didn't get the picture.
Ja një ekspozim, nëse nuk e kuptuat.
(Laughter)
(Qeshje)
And I share that with you, because with new languages come new concepts that didn't exist before. And the other thing is, sometimes we think language is about understanding the meaning of a word, but I believe language is about making a word meaningful for yourself.
Po jua tregoj këtë sepse, gjuhët e reja sjellin koncepte të papara. Arsyeja tjetër është se, kujtojmë se gjuha ka të bëjë me kuptimin e fjalës, por sipas meje gjuhë domethënë ti japësh kuptim fjalës për veten tënde.
If I were to flash this series of words on the screen, some of you, you'd know exactly what it is right away. Others of you, you might struggle a little bit. And I could probably draw a pretty clear-cut line right around the age of 35 and older, 35 and younger. And for those of us that are in the know, we know that's text-speak, or SMS language. It's a series of characters meant to convey the most amount of meaning with the least amount of characters, which sounds pretty similar to our definition of languages: "system of communication used by a community." Now, anyone who's ever got into an argument via text can make a case for how it's maybe not the best method of communication, but what if I told you that what you saw earlier was a modern-day love letter?
Nëse shfaq një seri fjalësh në ekran, disa nga ju direkt do t'i kuptonin. Disa të tjerë do lodheshin pak. Dhe me bindje mund të bëj një ndarje të prerë rreth moshës 35 vjeçare e lartë, 35 vjeçare dhe poshtë. Sa për ata që i njohin, ata e dinë që është gjuha e sms-ve. Një sërë simbolesh që duhet të japin sa më shumë kuptim në sa më pak hapësirë, gjë që ngjason shumë me përkufizimin tonë për gjuhët: "Sistem komunikimi që përdoret nga një bashkësi." Gjithë ata që janë zënë me sms e dinë që s'është mënyra më e mirë e komunikimit, por po sikur t'ju them se ajo që patë pak më parë ishte një letër dashurie e kohëve moderne?
If you follow along: "For the time being, I love you lots, because you positively bring out all the best in me, and I laugh out loud, in other words, let's me know what's up. 'Cause you are a cutie in my opinion, and as far as I know to see you, if you're not seeing someone, would make happy. For your information, I'll be right there forever. In any case, keep in touch, no response necessary, all my best wishes, don't know, don't care if anyone sees this. Don't go there, see you later, bye for now, hugs and kisses, you only live once."
Më ndiqni; "Tani të dua shumë, sepse më nxit të shfaq anën time më pozitive, dhe qesh me të madhe, domethënë, dua të flasim sepse mendoj që je e mirë, dhe me c'kuptoj, nëse nuk ke njeri tjetër, do më lumturonte të dilnim bashkë. Sa për ta ditur, të pres përgjithmonë. Sidoqoftë, flasim, s'ka nevojë për përgjigjie, gjithë të mirat, as nuk dua t'ia di nëse e sheh dikush tjetër këtë. Mos ik atje, shihemi më vonë, pacim, përqafime dhe puthje, vetëm një jetë kemi."
(Applause)
(Duartrokitje)
Kind of a modern-day Romeo or Juliet.
Si tip Romeo dhe Zhulieta të kohëve moderne.
In that moment, if you laughed, you spoke another language that needs no explanation: laughter. It's one of the most common languages in the world. We don't have to explain it to each other, it's just something we all feel, and that's why things like laughter and things like music are so prevalent, because they seem to somehow transcend explanation and convey a profound amount of meaning.
Në atë moment, nëse qeshet, folët një gjuhë tjetër që s'ka nevojë për shpjegim, të qeshurën. Një nga gjuhët më të folura në botë. Nuk ka nevojë për shpjegim, sepse të gjithë e ndjejmë, prandaj gjërat si e qeshura dhe muzika janë kaq të përhapura, sepse në një farë mënyre e anashkalojnë shpjegimin e prapëseprapë përçojnë një sasi të madhe kuptimi,
Every language we learn is a portal by which we can access another language. The more you know, the more you can speak. And it's something common that we all do. We take any new concept, and we filter it through an already existing access of reality within us. And that's why languages are so important, because they give us access to new worlds, not just people. It's not just about seeing or hearing, it's about feeling, experiencing, sharing.
çdo gjuhë që mësojmë është një portë pas së cilës hyjmë në një gjuhë tjetër. Sa më shumë që di, aq më shumë mund të flasësh, është diçka e zakonshme që e bëjmë të gjithë. Marrim një koncept të ri dhe e filtrojmë nëpër një koncept që ekziston që më herët brenda nesh. Ndaj gjuhët janë kaq të rëndësishme, sepse na lidhin me botë të reja, jo thjesht me njerëz. S'është vetëm të shikosh e të dëgjosh, por të ndiesh, përjetosh e ndash.
And despite these languages that we've covered, I really don't think we've covered one of the most profound languages, and that's the language of experience. That's why when you're talking with someone, if they've shared something you've shared, you don't need to explain it much. Or that's why, when you're sharing a story and you finish, and the people you're talking to don't quite get it, the first thing we all say is, "Guess you had to be there." I guess you had to be here this week to know what this is about. It's kind of hard to explain, isn't it?
Edhe pse përmendëm tërë këto gjuhë, s'mendoj se përmendëm një prej gjuhëve më të thella, gjuhën e përvojës. Ndaj kur je duke folur me dikë, dhe të flet për diçka që e ke përjetuar, s'ka nevojë për shumë shpjegim. Ose kur mbaron së treguari diçka, dhe ata që të dëgjuan nuk e kuptuan, ajo që themi është, "Ah, të kishit qenë atje!" Të kishit qenë atje këtë javë e ta kuptonit vetë... është pak e vështirë për ta shpjeguar, apo jo?
And for the sake of our research, I'm going to close by asking that you participate one more time in this language of experience. I'm going to filter through some languages, and if I'm speaking your language, I'm going to ask that you just stand and you stay standing. You don't need to ask permission, just let me know that you see me, and I can also see you if you speak this language of experience. Do you speak this language? When I was growing up in primary school, at the end of the year, we would have these parties, and we'd vote on whether we wanted to celebrate at an amusement park or a water park. And I would really hope the party wasn't at a water park, because then I'd have to be in a bathing suit. I don't know about you, but sometimes when I approach a dressing room, my sweat glands start activating on their own, because I know the garment is not going to look on me like it did on that mannequin.
Dhe për hir të këtij hulumtimi, po e mbyll duke ju kërkuar të merrni pjesë edhe një herë në gjuhën e përvojës. Do përdor disa gjuhë, dhe nëse dëgjoni gjuhën tuaj, ngrihuni dhe qëndroni në këmbë. S'ka nevojë për leje, thjesht më lejoni të kuptoj që më shikoni, dhe unë ju shikoj juve nëse e flisni gjuhën e përvojes. A e flisni këtë gjuhë? Kur isha në shkollën fillore, kishim një festë në fund të vitit, dhe votonim nëse e donim festën në park lojrash apo në park ujor. Unë shpresoja që festa mos të ishte në ujë, se duhet të vishja rroba banje. Se di ju, po kur i afrohem dhomës së zhveshjes, më gjallërohen gjëndrat e djersës, se e di që rrobat nuk do më rrinë aq bukur sa i rrinin manekinit.
Or how about this? When I would go to family functions or family gatherings, every time I wanted a second plate -- and I usually did --
Si thoni për këtë, kur kishim organizime familjare, sa herë që doja prapë ushqim, dhe zakonisht doja prapë
(Laughter)
it was a whole exercise in cost-benefit analysis, my relatives looking at me like, "I don't know. Do you really need that? Looks like you're doing OK there, bud." Did my cheeks have a big "Pinch me" sign that I didn't see? And if you're squirming or you're laughing or you stood up, or you're beginning to stand, you're speaking the language that I endearingly call "the language of growing up a fat kid." And any body-image issue is a dialect of that language.
(Të qeshura) ishte e tëra një ushtrim i analizës së kostos dhe dobisë, dhe të gjithë të afërmit sikur më thonin, "Nuk e di. Të duhet patjetër? Duket se po kalon mirë, shoku." Mos e kishin faqet e mia një shenjë "më picko" që unë nuk e shihja? Nëse po qeshni ose nëse jeni në këmbë, ose sapo po ngriheni, po flisni gjuhën që me dashuri e quaj: "gjuha e rritjes si bullafiq." Dhe çdo problem i gjuhës së trupit është dialekt i saj.
I want you to stay standing. Again, if I'm speaking your language, please go ahead and stand. Imagine two bills in my hand. One is the phone bill, and one is the electric bill. Eeny, meeny, miny, mo, pay one off, let the other one go, which means, "I might not have enough to pay both at the current moment." You've got to be resourceful. You've got to figure it out. And if you're standing, you know the language of barely making ends meet, of financial struggle. And if you've been lucky enough to speak that language, you understand that there is no motivator of greatness like deficiency. Not having resources, not having looks, not having finances can often be the barren soil from which the most productive seeds are painstakingly plowed and harvested.
Dua të qëndroni në këmbë. Nëse sërish flas gjuhën tuaj ju lutem ngrituni. Imagjinoni sikur kam dy fatura në dorë. Njëra është e telefonit, tjetra e elektricitetit. Kë të marr e kë të lë? Domethënë s'kam para për të dyja në momenin aktual. Duhet të jeni të shkathët. Duhet të gjeni zgjidhje. Nëse u ngritët, dini gjuhën e vështirësive ekonomike. Nëse keni patur fatin të flisni këtë gjuhë, e kuptoni se nuk ka motivim më të madh se mungesa, mungesa e burimeve, paraqitjes, ekonomisë shpesh janë toka shtërpe te e cila mbillet e korret fara më produktive.
I'm going to ask if you speak this language. The second you recognize it, feel free to stand. When we heard the diagnosis, I thought, "Not that word. Anything but that word. I hate that word." And then you ask a series of questions: "Are you sure?" "Has it spread?" "How long?" "Doctor, how long?" And a series of answers determines a person's life. And when my dad was hungry, we'd all rush to the dinner table to eat, because that's what we did before. We ate together, so we were going to continue doing that. And I didn't understand why we were losing this battle, because I was taught if you fight and if you have the right spirit, you're supposed to win. And we weren't winning. For any of you that stood up, you know very well that I'm speaking the language of watching a loved one battle cancer.
Ju kërkoj që nëse e flisni këtë gjuhë, në momentin që e dalloni, lirisht të ngriheni. Kur dëgjuam diagnozën, thashë me vete, "Jo atë fjalë, çdo gjë të jetë, por jo ajo fjalë. E urrej atë fjalë." Më pas bën një seri të pyetjeve "A je i sigurt?" "A është përhapur?" "Sa gjatë?" "Doktor, sa gjatë?" Dhe një sërë përgjigjiesh përcaktojnë jetën e një njeriu. Kur im atë ishte i uritur, vraponim për te tryeza për të ngrënë, sepse kështu bënim edhe më parë. hanim bashkë, ndaj donim të ishte ende kështu. Dhe se kuptoja pse po e humbnim këtë betejë, sepse më patën mësuar që po të luftoje me tërë forcat, dhe nëse ke shpirtin e duhur supozohet të fitosh. Por ne s'po fitonim. Ata që u ngritën, e dinë shumë mirë që kjo është gjuha
(Applause)
e pamjes së të afërmit që lufton kancerin.
(Duartrokitje)
Any terminal illness is a derivative of that language.
Cdo sëmundje fatale është derivat i kësaj gjuhe
I'm going to speak one last language. Oh -- no, no, I'm listening. Yeah, yeah, yeah, no no, no no, me and you, right here, yup.
Do flas një gjuhë të fundit. Jo, jo, po dëgjoj. Po, po, jo, jo, unë dhe ti, pikërisht këtu, po.
(Laughter)
(Qeshje)
No, I'm with ya. I'm with ya!
Jo, jam me ty. Jam me ty!
(Laughter)
(Qeshje)
Or, imagine the lights are all off and a blue light is just shining in your face as you're laying on the bed. And I know some of you, like me, have dropped that phone right on your face.
Ose, imagjino dritat fikur dhe një dritë blu të ndrin në fytyrë teksa je shtrirë në krevat. Dhe jam i sigurtë që shumë nga juve, ashtu si mua,
(Laughter)
ju ka rënë telefoni në fytyrë.
Or this one, right? Passenger seat freaking out, like, "Can you watch the road?" And for anybody that stood up, you speak the language that I like to call "the language of disconnection." It's been called the language of connection, but I like to call it the language of disconnection. I don't mean disconnection, I mean disconnection, human disconnection, disconnected from each other, from where we are, from our own thoughts, so we can occupy another space.
(Qeshje) Ose ja një shembull tjetër. Pasagjeri ulëret i tmerruar, "A mund të shikosh rrugën?" Ata që sapo u ngritën flasin gjuhën që unë e quaj "gjuha e shkëputjes." Të tjerë e kanë quajtur gjuha e lidhjes, por për mua është gjuha e shkëputjes. Nuk nënkuptoj "shkëputje", nënkuptoj shkëputje shkëputje njerëzore, shkëputje nga njëri tjetri, nga aty ku jemi, nga mendimet tona, që të pushtojmë një vend tjetër.
If you're not standing, you probably know what it's like to feel left out.
Nëse nuk jeni në këmbë, besoj e dini ç'do të thotë të të përjashtojnë.
(Laughter)
(Të qeshura)
(Applause)
(Duartrokitje)
You probably -- you know what it's like when everybody's a part of something, and you're not. You know what it's like being the minority. And now that I'm speaking your language, I'm going to ask you to stand, since we're speaking the same language. Because I believe that language of being the minority is one of the most important languages you can ever speak in your life, because how you feel in that position of compromise will directly determine how you act in that position of power.
Ka mundësi ta dini si është kur të gjithë janë pjesë e diçkaje, kurse ti s'je. E dini si është të jesh minoritet. Tani që jam duke folur gjuhën tuaj, ju kërkoj të ngriteni, duke qenë se po flasim një gjuhë. Sepse kam bindjen se gjuha e të qenit minoritet është një nga gjuhët më të rëndëshishme që mund të flisni ndonjëherë në jetën tuaj. sepse si do të ndjeheni në atë pozitë të kompromisit do të përcaktoj direkt mënyrën si veproni në një pozitë të pushtetit.
Thank you for participating. If you'd take a seat, I want to speak one last language.
Faleminderit për pjesëmarrjen. Nëse uleni, dua të flas një gjuhë të fundit.
(Applause)
(Duartrokitje)
This one, you don't need to stand. I just want to see if you recognize it.
Për këtë s'ka nevojë të ngriheni. Dua vetëm të di a e njihni.
Most the girls in the world are complainin' about it. Most the poems in the world been written about it. Most the music on the radio be hittin' about it, kickin' about it, or rippin' about it. Most the verses in the game people spittin' about it, most the songs in the world, people talkin' about it. Most the broken hearts I know are walkin' without it, started to doubt it, or lost without it. Most the shadows in the dark have forgotten about it. Everybody in the world would be trippin' without it. Every boy and every girl will be dead without it, struggle without it, nothing without it. Most the pages that are filled are filled about it. ["It" = Love] The tears that are spilled are spilled about it. The people that have felt it are real about it. A life without it, you'd be lost. When I'm in it and I feel it, I be shoutin' about it. Everybody in the whole world knowin' about it. I'm hurt and broke down and be flowin' about it, goin' about it wrong 'cause I didn't allow it. Can the wound or scar heal without it? Can't the way that you feel be concealed about it? Everybody has their own ideal about it, dream about it, appeal about it. So what's the deal about it? Are you 'bout it to know that life is a dream and unreal without it? But I'm just a writer. What can I reveal about it?
Shumica e vajzave në botë ankohen për të. Shumica e poezive në botë për të janë shkruar. Shumica e muzikës në radio për të është. Shumica e vargjeve të thëna në lojëra për të janë, shumica e këngëve në botë, njerëzit për to flasin. Shumica e zemrave të thyera që njoh ecin pa të kanë filluar të dyshojnë në të, ose kanë humbur pa të. Shumicave e hijëve në errësirë e kanë harruar. Pa të të gjithë në botë do të fikeshin. Pa të çdo djalë e vajzë do ishte i vdekur, do të vuante pa të, asgjë pa të. Shumica e fletëve të shkruara për të janë. Lotët e derdhur për të janë. Janë derdhur për të. Njerëzit që e kanë ndjerë, janë real me të. Në jetë pa të, do të ishe i humbur. Kur e kam dhe e ndjej dua të bërtas për të. Të gjithë në botë duke e ditur për të. Jam i lënduar e i dërrmuar, dhe duke e ndjekur, do e shaj , sepse nuk e lejova. A shërohet plaga pa të? A fshihen ndjenjat që ke për të? Të gjithë kanë idealin e tyre për të, ëndrrojnë për të, ndjellin për të. Si është pra puna? E pranon që jeta është një ëndërr dhe e pavërtetë pa të? Por unë jam thjesht një shkrimtar, çfare mund t'ju them për të?
Why is it that the most spoken-about language in the world is the one we have the toughest time speaking or expressing? No matter how many books, how many seminars, how many life-coaching sessions we go to, we just can't get enough of it. And I ask you now: Is that number that you had at the beginning, has that changed? And I challenge you, when you see someone, to ask yourself: What languages do we share? And if you don't come up with anything, ask yourself: What languages could we share? And if you still don't come up with anything, ask yourself: What languages can I learn? And now matter how inconsequential or insignificant that conversation seems at the moment, I promise you it will serve you in the future.
A më thoni dot si është e mundur që gjuha më e folur në botë është më e vështira për ta folur ose shprehur. Pavarësisht sa libra, sa seminare, sa mësime për jetën na dhurohen, ne thjesht nuk arrijmë të ngopemi me to. Tani po ju pyes: Kujtoni numrin që menduat ne fillim. A ka ndryshuar? Ju sfidoj që kur të takoni ndonjë, të pyesni veten: Cilën gjuhë e ndajmë ne? Po nuk ju kujtua asgjë, pyesni veten: "Cila gjuhë mund të na lidhë?" Dhe nëse prapëseprapë nuk ju vjen gjë ndërmend, pyeteni veten: "Cilën gjuhë mund të mësoj?" Dhe pavarësisht sa pa kuptim apo sa pa rëndesi duket kjo bisedë në fillim, ju premtoj se në të ardhmen do ju hyjë në punë.
My name is Poet Ali. Thank you.
Unë quhem Poet Ali.
(Applause)
Faleminderit.