Πόετ Αλί: Γεια σας. Κοινό: Γεια σου.
Poet Ali: Hi. Audience: Hi.
Θα ήθελα να σας κάνω μια ερώτηση. Πόσες γλώσσες μιλάτε; Δεν είναι ρητορική ερώτηση. Πραγματικά θέλω να σκεφτείτε έναν αριθμό. Για κάποιους από σας, είναι πολύ εύκολο. Σκέφτεστε από μέσα σας, «Μία. Τη μιλάς φιλαράκο, αυτό είναι όλο». Άλλοι μπορεί να αναρωτιέστε αν μετράει η γλώσσα που σας έμαθε ένας ή μια πρώην σύντροφος, αυτή που μάθατε όλες τις κακές λέξεις, Μετρήστε τη. Όταν έκανα στον εαυτό μου αυτή την ερώτηση βρήκα τέσσερεις. Μπορεί και πέντε, αν είμαι πιωμένος.
PA: I want to ask you guys a question. How many languages do you speak? This is not a rhetorical question. I actually want you to think of a number. For some of you, it's pretty easy. Inside your head, you're like, "It's one. You're speaking it, buddy. I'm done." Others of you maybe are wondering if the language an ex-boyfriend or ex-girlfriend taught you, where you learned all the cusswords, if it counts -- go ahead and count it. When I asked myself the question, I came up with four, arguably five, if I've been drinking.
(Γέλια)
(Laughter)
(Ιταλικά: Με λίγο κρασί μπορώ να μιλήσω ιταλικά.)
(In Italian: With a little bit of wine I can speak Italian.)
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Στην υγειά σας!
Cheers!
Αλλά εξετάζοντας πιο προσεκτικά, βρήκα 83 γλώσσες. Κουράστηκα και σταμάτησα να μετράω. Αυτό με ανάγκασε να αναθεωρήσω τον ορισμό που έχουμε για τη γλώσσα. Ο πρώτος ορισμός έλεγε, «Η μέθοδος ανθρώπινης επικοινωνίας, προφορικός ή γραπτός, που αφορά στη χρήση λέξεων με έναν δομημένο ή καθιερωμένο τρόπο». Ο τελευταίος ορισμός αναφέρεται σε ειδικευμένους τομείς, όπως ιατρική, επιστήμη, τεχνολογία. Ξέρουμε ότι έχουν τα δικά τους ιδιώματα, τη δική τους ειδική γλώσσα. Αυτός όμως που μου προκάλεσε ενδιαφέρον ήταν ο ορισμός στη μέση: «Το σύστημα επικοινωνίας που χρησιμοποιεί μια συγκεκριμένη κοινότητα ή χώρα». Δεν θέλω να αλλάξω αυτόν τον ορισμό. Θέλω να τον εφαρμόσω σε οτιδήποτε κάνουμε, επειδή πιστεύω ότι μιλάμε περισσότερες γλώσσες από ότι αντιλαμβανόμαστε. Για το υπόλοιπο του χρόνου μας μαζί, θα προσπαθήσω να μιλήσω σε μια γλώσσα που τη μιλάει εκ γενετής κάθε άνθρωπος σε αυτή την αίθουσα.
But on closer examination, I came up with 83 -- 83 languages, and I got tired and I stopped counting. And it forced me to revisit this definition that we have of language. The first entry said, "The method of human communication, either spoken or written, consisting of the use of words in a structured or conventional way." The definition at the bottom refers to specialized fields, like medicine, science, tech. We know they have their own vernacular, their own jargon. But what most interested me was that definition right in the center there: "the system of communication used by a particular community or country." And I'm not interested in altering this definition. I'm interested in applying it to everything we do, because I believe that we speak far more languages than we realize. And for the rest of our time together, I'm going to attempt to speak in one language that is native to every single human being in this room.
Αλλά αυτό αλλάζει λιγάκι τα πράγματα, επειδή τότε δεν θα είναι πια μια παρουσίαση. Θα γίνει μια συζήτηση, και σε κάθε συζήτηση, χρειάζεται να υπάρχει κάποιας μορφής αλληλεπίδραση. Και για να υπάρχει αλληλεπίδραση, πρέπει να υπάρχει ένας βαθμός θέλησης κι από τις δυο πλευρές. Και πιστεύω ότι αν είμαστε πρόθυμοι, θα δούμε να γίνεται κάτι μαγικό με λίγη θέληση. Διάλεξα έναν σχετικά χαμηλού ρίσκου κοινό παρονομαστή που μπορεί να δείξει αν είμαστε όλοι πρόθυμοι. Αν είστε χαρούμενοι και το ξέρετε, χειροκροτήστε
But that changes things a little bit, because then it's no longer a presentation. It becomes a conversation, and in any conversation, there must be some sort of interaction. And for any interaction to happen, there has to be a degree of willingness on both parties. And I think if we just are willing, we will see the magic that can happen with just a little bit of willingness. So I've chosen a relatively low-risk common denominator that can kind of gauge if we're all willing. If you're happy and you know it, clap your hands.
(Χειροκρότημα)
(Claps)
Μπράβο, αυτό είναι!
Now you're talking!
(Ισπανικά: Για όλους που μιλούν ισπανικά, παρακαλώ σηκωθείτε. Κοιτάξτε ένα άτομο δεξιά ή αριστερά σας και αρχίστε να γελάτε)
(In Spanish: For all the people who speak Spanish, please stand up. And look at a person sitting to your side and start laughing.)
(Γέλια)
(Laughter)
Ευχαριστώ πολύ. Παρακαλώ καθίστε.
Thank you so much. Please be seated.
Αν σας έφερε αυτό σε αμηχανία, σας υπόσχομαι ότι δεν υπήρχε κάτι αστείο εις βάρους σας. Απλά ζήτησα όσους από το κοινό ξέρουν ισπανικά να σηκωθούν, να κοιτάξουν ένα άτομο κοντά τους και να γελάσουν. Ξέρω ότι αυτό δεν φάνηκε ωραίο, συγγνώμη, αλλά εκείνη τη στιγμή, κάποιοι από εμάς αισθανθήκαμε κάτι. Βλέπετε, συχνά καταλαβαίνουμε τι κάνει η γλώσσα όταν μιλάμε τη γλώσσα κάποιου, πώς συνδέει τους ανθρώπους, πώς τους δένει. Αλλά συχνά ξεχνάμε τι κάνει όταν δεν μπορείς να μιλήσεις τη γλώσσα, πώς απομονώνει, πώς αποκλείει. Και θέλω να το θυμόμαστε αυτό καθώς ταξιδεύουμε μέσα στο μικρό μας γλωσσικό ταξίδι.
Now, if that felt a little bit awkward, I promise there was no joke being had at your expense. I simply asked the Spanish-speaking audience to stand up, look at a person that was sitting close to them and laugh. And I know that wasn't nice, and I'm sorry, but in that moment, some of us felt something. You see, we're often aware of what language does when we speak somebody's language, what it does to connect, what it does to bind. But we often forget what it does when you can't speak that language, what it does to isolate, what it does to exclude. And I want us to hold on as we journey through our little walk of languages here.
(μιλάει φαρσί) Είπα στα φαρσί, «Θα ήθελα να μεταφράσω την ιδέα του «τααρόφ» στην περσική κουλτούρα», η οποία δεν έχει αντίστοιχο στο αγγλικό λεξιλόγιο. Ο καλύτερος ορισμός θα ήταν κάτι σαν, «εξαιρετική χάρη» ή «εξαιρετική ταπεινοφροσύνη». Αλλά αυτό δεν επαρκεί. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Αν δύο κύριοι περπατούν δίπλα-δίπλα, συνηθίζεται ο ένας να κοιτάξει τον άλλο και να πει, (μιλάει φαρσί) που σημαίνει, «Σας είμαι υπόχρεος». Ο άλλος κύριος θα απαντούσε, (μιλάει φαρσί) που σημαίνει, «Σας ανοίγω το πουκάμισό μου». Ο πρώτος θα ανταπαντούσε λέγοντας, (μιλάει φαρσί) που σημαίνει, «Είμαι υπηρέτης σας». Και ο δεύτερος θα του ανταπαντούσε, (μιλάει φαρσί) που σημαίνει, κυριολεκτικά, «Είμαι η σκόνη κάτω από τα πόδια σας».
(In Farsi: I'd like to translate the idea of "taarof.") I said in Farsi, "I'd like to translate this idea of 'taarof' in the Persian culture," which, really -- it has no equivalent in the English lexicon. The best definition would be something like an extreme grace or an extreme humility. But that doesn't quite get the job done. So I'll give you an example. If two gentlemen were walking by each other, it'd be very common for the first one to say, (In Farsi: I am indebted to you), which means, "I am indebted to you." The other gentlemen would respond back, (In Farsi: I open my shirt for you) which means, "I open my shirt for you." The first guy would respond back, (In Farsi: I am your servant) which means, "I am your servant." And then the second guy would respond back to him, (In Farsi: I am the dirt beneath your feet) which literally means, "I am the dirt beneath your feet."
(Γέλια)
(Laughter)
Αυτό είναι μια εικόνα για εσάς, σε περίπτωση που δεν καταλάβατε.
Here's an exhibit for you guys, in case you didn't get the picture.
(Γέλια)
(Laughter)
Το μοιράζομαι μαζί σας, επειδή μαζί με τις νέες γλώσσες έρχονται και νέες έννοιες που δεν υπήρχαν πριν. Και κάτι άλλο, μερικές φορές νομίζουμε ότι η γλώσσα αφορά στην κατανόηση μιας λέξης, αλλά εγώ πιστεύω ότι η γλώσσα αφορά στο να δώσεις ένα δικό σου νόημα στη λέξη.
And I share that with you, because with new languages come new concepts that didn't exist before. And the other thing is, sometimes we think language is about understanding the meaning of a word, but I believe language is about making a word meaningful for yourself.
Αν σας έδειχνα αυτές τις σειρές λέξεων στην οθόνη, κάποιοι από εσάς θα ξέρατε αμέσως τι ακριβώς είναι. Άλλοι, μπορεί να δυσκολευόσαστε λίγο. Και θα μπορούσα να διαχωρίσω ξεκάθαρα αυτούς που είναι πάνω από 35 ή κάτω από 35. Αυτοί από εμάς που ξέρουμε, ξέρουμε ότι είναι η γλώσσα των μηνυμάτων, ή γλώσσα των SMS. Είναι μια σειρά από χαρακτήρες που μεταφέρουν όσο περισσότερο νόημα γίνεται με τη μικρότερη δυνατή ποσότητα χαρακτήρων, κάτι που ακούγεται παρόμοιο με τον δικό μας ορισμό των γλωσσών: «Το σύστημα επικοινωνίας μιας κοινότητας». Όποιος έχει τσακωθεί μέσω SMS, μπορεί να υποστηρίξει ότι μάλλον δεν είναι η καλύτερη μέθοδος επικοινωνίας. Αλλά αν σας έλεγα ότι αυτό που είδατε νωρίτερα ήταν ένα μοντέρνο ερωτικό γράμμα, τι θα λέγατε;
If I were to flash this series of words on the screen, some of you, you'd know exactly what it is right away. Others of you, you might struggle a little bit. And I could probably draw a pretty clear-cut line right around the age of 35 and older, 35 and younger. And for those of us that are in the know, we know that's text-speak, or SMS language. It's a series of characters meant to convey the most amount of meaning with the least amount of characters, which sounds pretty similar to our definition of languages: "system of communication used by a community." Now, anyone who's ever got into an argument via text can make a case for how it's maybe not the best method of communication, but what if I told you that what you saw earlier was a modern-day love letter?
Παρακολουθήστε καθώς το διαβάζω: «Προς το παρόν, σ' αγαπώ πολύ, επειδή σίγουρα βγάζεις τον καλύτερό μου εαυτό, και γελάω πολύ, με άλλα λόγια, πες μου τα νέα σου. Γιατί είσαι κουκλάκι, κατά τη γνώμη μου, και σ' ό,τι με αφορά, το να βγούμε, αν δεν τα 'χεις με άλλον, θα μ' έκανε ευτυχισμένο. Για να ξέρεις, θα είμαι εδώ για πάντα. Τέλος πάντων, κράτα επαφή, δεν χρειάζεται ν' απαντήσεις, τις καλύτερες ευχές μου, δεν ξέρω, δεν με νοιάζει αν το δει κάποιος αυτό. Μη το κάνεις, τα λέμε, γεια τώρα, αγκαλίτσες και φιλάκια, ζεις μόνο μια φορά».
If you follow along: "For the time being, I love you lots, because you positively bring out all the best in me, and I laugh out loud, in other words, let's me know what's up. 'Cause you are a cutie in my opinion, and as far as I know to see you, if you're not seeing someone, would make happy. For your information, I'll be right there forever. In any case, keep in touch, no response necessary, all my best wishes, don't know, don't care if anyone sees this. Don't go there, see you later, bye for now, hugs and kisses, you only live once."
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Σαν μοντέρνος Ρωμαίος και Ιουλιέτα.
Kind of a modern-day Romeo or Juliet.
Εκείνη τη στιγμή, αν γελάσατε, μιλήσατε μια άλλη γλώσσα που δεν χρειάζεται ερμηνεία: το γέλιο. Είναι μια από τις πιο κοινές γλώσσες στον κόσμο. Δεν χρειάζεται να την εξηγήσουμε ο ένας στον άλλο, είναι κάτι που νιώθουμε, γι' αυτό πράγματα όπως το γέλιο και η μουσική είναι τόσο προφανή, επειδή φαίνεται κάπως να υπερβαίνουν την εξήγηση και να μεταφέρουν ένα σημαντικό ποσοστό νοήματος.
In that moment, if you laughed, you spoke another language that needs no explanation: laughter. It's one of the most common languages in the world. We don't have to explain it to each other, it's just something we all feel, and that's why things like laughter and things like music are so prevalent, because they seem to somehow transcend explanation and convey a profound amount of meaning.
Κάθε γλώσσα που μαθαίνουμε είναι ένα πέρασμα μέσα από το οποίο μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε μια άλλη γλώσσα. Όσο πιο πολλές ξέρεις, τόσο πιο πολλές μιλάς. Είναι κάτι κοινό που κάνουμε όλοι μας. Παίρνουμε μια νέα έννοια και τη φιλτράρουμε μέσα από μια υπάρχουσα πρόσβαση της πραγματικότητας μέσα μας. Γι' αυτό οι γλώσσες είναι τόσο σημαντικές, επειδή μας δίνουν πρόσβαση σε νέους κόσμους, όχι μόνο ανθρώπους. Δεν είναι μόνο να βλέπεις ή να ακούς, είναι να νιώθεις, να αποκτάς εμπειρίες, να μοιράζεσαι.
Every language we learn is a portal by which we can access another language. The more you know, the more you can speak. And it's something common that we all do. We take any new concept, and we filter it through an already existing access of reality within us. And that's why languages are so important, because they give us access to new worlds, not just people. It's not just about seeing or hearing, it's about feeling, experiencing, sharing. And despite these languages that we've covered,
Και παρ' όλες τις γλώσσες που έχουμε καλύψει, δεν νομίζω ότι έχουμε καλύψει μια από τις πιο σημαντικές γλώσσες, τη γλώσσα της εμπειρίας. Γι' αυτό όταν μιλάτε με κάποιον, αν αυτός μοιραστεί κάτι που εσείς έχετε μοιραστεί, δεν χρειάζεται να το εξηγήσετε πολύ. Γι' αυτό, όταν λέτε μια ιστορία και τελειώνετε, και αυτοί που την ακούν δεν την καταλαβαίνουν καλά, το πρώτο πράγμα που λέμε είναι, «Έπρεπε να' σουν εκεί. Μάλλον θα έπρεπε να' σουν εδώ, αυτή την εβδομάδα, για να το καταλάβεις». Είναι λίγο δύσκολο να εξηγήσεις, έτσι δεν είναι;
I really don't think we've covered one of the most profound languages, and that's the language of experience. That's why when you're talking with someone, if they've shared something you've shared, you don't need to explain it much. Or that's why, when you're sharing a story and you finish, and the people you're talking to don't quite get it, the first thing we all say is, "Guess you had to be there." I guess you had to be here this week to know what this is about. It's kind of hard to explain, isn't it?
Χάριν της έρευνάς μας, θα κλείσω ζητώντας σας να συμμετάσχετε πάλι σ' αυτή τη γλωσσική εμπειρία Θα μιλήσω κάποιες γλώσσες, και αν μιλάω τη γλώσσα σας, θα σας ζητήσω να σηκωθείτε και να παραμείνετε όρθιοι. Δεν χρειάζεται να ζητήσετε άδεια, απλά δείξτε ότι με βλέπετε, και ότι σας βλέπω και εγώ, αν μιλάτε αυτή τη γλώσσα της εμπειρίας. Μιλάτε αυτή τη γλώσσα; Όταν μεγάλωνα, στο νηπιαγωγείο κάναμε πάρτι στο τέλος του χρόνου, και ψηφίζαμε αν θέλαμε να γιορτάσουμε σε λούνα παρκ η σε θαλάσσιο πάρκο. Και εγώ ήθελα το πάρτι να μην είναι σε θαλάσσιο πάρκο, επειδή θα αναγκαζόμουν να βάλω μαγιό. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά μερικές φορές όταν πλησιάζω ένα δοκιμαστήριο, οι ιδρωτοποιοί αδένες μου ενεργοποιούνται από μόνοι τους, επειδή ξέρω ότι το ρούχο δεν θα μου πηγαίνει τόσο καλά όσο πήγαινε στην κούκλα.
And for the sake of our research, I'm going to close by asking that you participate one more time in this language of experience. I'm going to filter through some languages, and if I'm speaking your language, I'm going to ask that you just stand and you stay standing. You don't need to ask permission, just let me know that you see me, and I can also see you if you speak this language of experience. Do you speak this language? When I was growing up in primary school, at the end of the year, we would have these parties, and we'd vote on whether we wanted to celebrate at an amusement park or a water park. And I would really hope the party wasn't at a water park, because then I'd have to be in a bathing suit. I don't know about you, but sometimes when I approach a dressing room, my sweat glands start activating on their own, because I know the garment is not going to look on me like it did on that mannequin.
Ή κάτι άλλο. Όταν πήγαινα σε οικογενειακές συναθροίσεις ή οικογενειακές γιορτές, κάθε φορά που ήθελα δεύτερη μερίδα, και συνήθως ήθελα,
Or how about this? When I would go to family functions or family gatherings, every time I wanted a second plate -- and I usually did --
(Γέλια)
(Laughter)
έκανα μια άσκηση ανάλυσης κόστους-κέρδους. Οι συγγενείς μου με κοίταζαν σαν να έλεγαν, «Το χρειάζεσαι σίγουρα; Μάλλον έχεις αρκετό, φιλαράκο». Μήπως τα μάγουλά μου είχαν ταμπέλα που έλεγε, «Τσίμπα με» και δεν την είχα δει; Αν νιώθεις άβολα ή γελάς ή σηκώθηκες, ή μόλις τώρα σηκώνεσαι, τότε μιλάς τη γλώσσα που με αγάπη ονομάζω, «Η γλώσσα να μεγαλώνεις ως χοντρό παιδί». Οποιοδήποτε θέμα εικόνας του σώματος, είναι διάλεκτος αυτής της γλώσσας.
it was a whole exercise in cost-benefit analysis, my relatives looking at me like, "I don't know. Do you really need that? Looks like you're doing OK there, bud." Did my cheeks have a big "Pinch me" sign that I didn't see? And if you're squirming or you're laughing or you stood up, or you're beginning to stand, you're speaking the language that I endearingly call "the language of growing up a fat kid." And any body-image issue is a dialect of that language.
Θα ήθελα να παραμείνετε όρθιοι. Ξανά, αν μιλάω τη γλώσσα σας, σας παρακαλώ σηκωθείτε. Φανταστείτε δύο λογαριασμούς στα χέρια μου. Ο ένας είναι για το τηλέφωνο, και ο άλλος για το ηλεκτρικό. Α μπε μπα μπλομ, του κίθε μπλόμ, πληρώνω τον έναν, τον άλλο αφήνω, που σημαίνει ότι μπορεί να μην έχω αρκετά να πληρώσω και τους δυο αυτή τη στιγμή. Πρέπει να είσαι εφευρετικός, πρέπει να τα βγάλεις πέρα. Και αν στέκεστε, ξέρετε τη γλώσσα «Τα βγάζω πέρα με το ζόρι», της οικονομικής δυσκολίας. Αν ήσασταν τυχεροί και μιλάτε αυτή τη γλώσσα, καταλαβαίνετε ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερο κίνητρο για την μεγαλοσύνη από την έλλειψη. Να μην έχεις τα μέσα, να μην έχεις την εμφάνιση, να μην έχεις τα χρήματα, μπορεί συχνά να είναι το άγονο έδαφος από το οποίο οι πιο παραγωγικοί σπόροι, με μεγάλο κόπο, σπείρονται και θερίζονται.
I want you to stay standing. Again, if I'm speaking your language, please go ahead and stand. Imagine two bills in my hand. One is the phone bill, and one is the electric bill. Eeny, meeny, miny, mo, pay one off, let the other one go, which means, "I might not have enough to pay both at the current moment." You've got to be resourceful. You've got to figure it out. And if you're standing, you know the language of barely making ends meet, of financial struggle. And if you've been lucky enough to speak that language, you understand that there is no motivator of greatness like deficiency. Not having resources, not having looks, not having finances can often be the barren soil from which the most productive seeds are painstakingly plowed and harvested.
Θα ρωτήσω αν ξέρετε αυτή τη γλώσσα. Μόλις την αναγνωρίσετε, σηκωθείτε. Όταν μάθαμε τη διάγνωση σκέφτηκα, «Όχι αυτή η λέξη! Οτιδήποτε άλλο από αυτή τη λέξη! Τη μισώ αυτή τη λέξη!» Και μετά κάνεις μερικές ερωτήσεις: «Είσαι σίγουρος;» «Έχει εξαπλωθεί;» «Πόσος χρόνος; Γιατρέ, πόσος χρόνος;» Και οι ερωτήσεις αυτές καθορίζουν τη ζωή κάποιου. Όταν ο πατέρας μου πείναγε, τρέχαμε όλοι στο τραπέζι να φάμε, επειδή πάντα έτσι κάναμε, τρώγαμε μαζί, οπότε θα συνεχίζαμε να το κάνουμε. Δεν καταλάβαινα γιατί χάναμε αυτή τη μάχη, επειδή είχα διδαχθεί ότι αν πολεμάς και έχεις το σωστό πνεύμα, υποτίθεται ότι θα νικήσεις. Κι εμείς δεν νικούσαμε. Όσοι από εσάς σηκωθήκατε, ξέρετε πολύ καλά ότι μιλάω τη γλώσσα να βλέπεις ένα αγαπημένο σου να μάχεται με τον καρκίνο.
I'm going to ask if you speak this language. The second you recognize it, feel free to stand. When we heard the diagnosis, I thought, "Not that word. Anything but that word. I hate that word." And then you ask a series of questions: "Are you sure?" "Has it spread?" "How long?" "Doctor, how long?" And a series of answers determines a person's life. And when my dad was hungry, we'd all rush to the dinner table to eat, because that's what we did before. We ate together, so we were going to continue doing that. And I didn't understand why we were losing this battle, because I was taught if you fight and if you have the right spirit, you're supposed to win. And we weren't winning. For any of you that stood up, you know very well that I'm speaking the language of watching a loved one battle cancer.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Οποιαδήποτε θανατηφόρα αρρώστια προέρχεται από αυτή τη γλώσσα,
Any terminal illness is a derivative of that language.
Θα μιλήσω μια τελευταία γλώσσα, Όχι, σ' ακούω. Ναι, ναι, ναι, όχι, όχι, εγώ κι εσύ, εδώ μαζί.
I'm going to speak one last language. Oh -- no, no, I'm listening. Yeah, yeah, yeah, no no, no no, me and you, right here, yup.
(Γέλια)
(Laughter)
Όχι,σ' ακούω. Σ' ακούω.
No, I'm with ya. I'm with ya!
(Γέλια)
(Laughter)
Φανταστείτε ότι τα φώτα είναι όλα σβηστά και ένα μπλε φως φωτίζει στο πρόσωπό σας ενώ είστε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι. Και ξέρω ότι όπως και σε μένα, σας έχει πέσει το τηλέφωνο πάνω στο κεφάλι σας.
Or, imagine the lights are all off and a blue light is just shining in your face as you're laying on the bed. And I know some of you, like me, have dropped that phone right on your face.
(Γέλια)
(Laughter)
Ή αυτό: Στη θέση του συνοδηγού, φρικαρισμένος, «Κοίτα μπροστά σου!» Και όλοι που σηκωθήκατε, μιλάτε τη γλώσσα που αποκαλώ «τη γλώσσα της αποξένωσης». Λέγεται η γλώσσα της σύνδεσης, αλλά εγώ προτιμώ να τη λέω γλώσσα της αποξένωσης, Δεν εννοώ αποσύνδεση, εννοώ αποξένωση, ανθρώπινη αποξένωση. Αποξένωση του ενός από τον άλλο, από κει που είμαστε, από τις δικές μας σκέψεις, προκειμένου να καταλάβουμε έναν άλλο χώρο.
Or this one, right? Passenger seat freaking out, like, "Can you watch the road?" And for anybody that stood up, you speak the language that I like to call "the language of disconnection." It's been called the language of connection, but I like to call it the language of disconnection. I don't mean disconnection, I mean disconnection, human disconnection, disconnected from each other, from where we are, from our own thoughts, so we can occupy another space.
Αν δεν στέκεστε, μάλλον ξέρετε πώς είναι να είσαι στους απ' έξω.
If you're not standing, you probably know what it's like to feel left out.
(Γέλια)
(Laughter)
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Ξέρετε πώς είναι όταν όλοι συμμετέχουν σε κάτι και εσύ όχι. Ξέρετε πώς είναι να είσαι μειονότητα, και τώρα που μιλάω τη γλώσσα σας, θα ήθελα να σηκωθείτε, αφού μιλάμε την ίδια γλώσσα. Επειδή πιστεύω ότι η γλώσσα της μειονότητας είναι μια από τις πιο σημαντικές γλώσσες που μπορείτε να μιλήσετε στη ζωή σας. Επειδή το πώς νιώθετε σ΄αυτήν τη θέση αδυναμίας, θα καθορίσει το πώς θα φερθείτε σε μια θέση ισχύος.
You probably -- you know what it's like when everybody's a part of something, and you're not. You know what it's like being the minority. And now that I'm speaking your language, I'm going to ask you to stand, since we're speaking the same language. Because I believe that language of being the minority is one of the most important languages you can ever speak in your life, because how you feel in that position of compromise will directly determine how you act in that position of power.
Ευχαριστώ για τη συμμετοχή σας, καθίστε στη θέση σας, θα ήθελα να μιλήσω μια τελευταία γλώσσα.
Thank you for participating. If you'd take a seat, I want to speak one last language.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Σ' αυτή δεν χρειάζεται να σταθείτε όρθιοι Απλά θέλω να δω αν θα την αναγνωρίσετε.
This one, you don't need to stand. I just want to see if you recognize it.
Τα περισσότερα κορίτσια στον κόσμο διαμαρτύρονται γι’ αυτό. Τα περισσότερα ποιήματα στον κόσμο έχουν γραφτεί για αυτό. Η μουσική στο ραδιόφωνο παίζει στο ρυθμό του, χτυπιέται γι’ αυτό. Στους περισσότερους στίχους οι άνθρωποι ουρλιάζουν γι’ αυτό, στα περισσότερα τραγούδια στον κόσμο, οι άνθρωποι μιλάνε γι’ αυτό. Οι περισσότερες ραγισμένες καρδιές ζουν χωρίς αυτό, άρχισαν να το αμφισβητούν, ή είναι χαμένες χωρίς αυτό. Οι περισσότερες σκιές στο σκοτάδι το έχουν ξεχάσει. Όλοι στον κόσμο θα τρελαίνονταν χωρίς αυτό. Κάθε αγόρι, κάθε κορίτσι θα ήταν νεκρό χωρίς αυτό, θα υπέφερε χωρίς αυτό, θα ήταν τίποτα χωρίς αυτό. Οι περισσότερες σελίδες που έχουν γεμίσει, γεμίζουν γι’ αυτό. Τα δάκρυα που χύνονται, χύνονται γι’ αυτό. Οι άνθρωποι που το έχουν νιώσει, ξέρουν τι είναι αυτό. Μια ζωή χωρίς αυτό και θα ήσουν χαμένος. Όταν είμαι μέσα του και το νιώθω, το φωνάζω. Όλοι στον κόσμο ξέρουν γι’ αυτό. Είμαι πληγωμένος, διαλυμένος και γεμάτος απ’ αυτό. Έκανα λάθος γι’ αυτό, γιατί δεν το επέτρεψα. Μπορεί η πληγή ή η ουλή να επουλωθεί χωρίς αυτό; Μπορείς να κρύψεις τον τρόπο που νιώθεις γι’ αυτό; Όλοι έχουν το δικό τους ιδανικό για αυτό, ονειρεύονται γι' αυτό. κάνουν έκκληση για αυτό. Τι τρέχει μ' αυτό; Το θέλεις για να μάθεις ότι η ζωή μ' αυτό είναι όνειρο και ψεύτικη χωρίς αυτό; Όμως είμαι απλώς ένας συγγραφέας. Τι μπορώ να σας αποκαλύψω γι’ αυτό;
Most the girls in the world are complainin' about it. Most the poems in the world been written about it. Most the music on the radio be hittin' about it, kickin' about it, or rippin' about it. Most the verses in the game people spittin' about it, most the songs in the world, people talkin' about it. Most the broken hearts I know are walkin' without it, started to doubt it, or lost without it. Most the shadows in the dark have forgotten about it. Everybody in the world would be trippin' without it. Every boy and every girl will be dead without it, struggle without it, nothing without it. Most the pages that are filled are filled about it. ["It" = Love] The tears that are spilled are spilled about it. The people that have felt it are real about it. A life without it, you'd be lost. When I'm in it and I feel it, I be shoutin' about it. Everybody in the whole world knowin' about it. I'm hurt and broke down and be flowin' about it, goin' about it wrong 'cause I didn't allow it. Can the wound or scar heal without it? Can't the way that you feel be concealed about it? Everybody has their own ideal about it, dream about it, appeal about it. So what's the deal about it? Are you 'bout it to know that life is a dream and unreal without it? But I'm just a writer. What can I reveal about it?
Γιατί ενώ όλοι στον κόσμο μιλούν γι' αυτήν τη γλώσσα, είναι τόσο δύσκολο να τη μιλήσουμε ή να την εκφράσουμε; Δεν έχουν σημασία τα βιβλία, τα σεμινάρια, και οι συνεδρίες προσωπικής συμβουλευτικής, απλά δεν μπορούμε να το χορτάσουμε. Και τώρα σας ρωτάω: Ο αριθμός που είχατε σκεφτεί στην αρχή έχει αλλάξει; Και σας προκαλώ, όταν δείτε κάποιον, να αναρωτηθείτε: Ποιες γλώσσες έχουμε κοινές; Κι αν δεν βρείτε καμία, αναρωτηθείτε: Ποιες γλώσσες μπορούμε να μοιραστούμε; Κι αν ακόμα δεν βρίσκετε κάτι, αναρωτηθείτε: Ποιες γλώσσες μπορώ να μάθω; Και όσο άσχετη ή ασήμαντη μπορεί να φαίνεται αυτή η συζήτηση εκείνη τη στιγμή, σας υπόσχομαι ότι θα σας ωφελήσει στο μέλλον.
Why is it that the most spoken-about language in the world is the one we have the toughest time speaking or expressing? No matter how many books, how many seminars, how many life-coaching sessions we go to, we just can't get enough of it. And I ask you now: Is that number that you had at the beginning, has that changed? And I challenge you, when you see someone, to ask yourself: What languages do we share? And if you don't come up with anything, ask yourself: What languages could we share? And if you still don't come up with anything, ask yourself: What languages can I learn? And now matter how inconsequential or insignificant that conversation seems at the moment, I promise you it will serve you in the future.
Με λένε Πόετ Αλί. Ευχαριστώ.
My name is Poet Ali. Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)