Σήμερα θέλω να σκεφτούμε τον αφανισμό των ανδρών. Τ' αγόρια παρατούν την ακαδημαϊκή σταδιοδρομία· αφανίζονται κοινωνικά από τα κορίτσια και σεξουαλικά από τις γυναίκες. Κατά τ' άλλα δεν υπάρχει πρόβλημα. Ποια είναι λοιπόν τα δεδομένα; Τα στατιστικά για την εγκατάλειψη [του σχολείου] είναι εκπληκτικά. Τ' αγόρια έχουν 30 τοις εκατό περισσότερες πιθανότητες από τα κορίτσια να παρατήσουν το σχολείο. Στον Καναδά, για κάθε τρία κορίτσια, εγκαταλείπουν το σχολείο πέντε αγόρια. Τα κορίτσια ξεπερνούν σε απόδοση τώρα τ' αγόρια σε όλα τα επίπεδα, από το δημοτικό μέχρι το μεταπτυχιακό. Υπάρχει ένα 10 τοις εκατό διαφορά στα Μπάτσελορ και σε όλα τα μεταπτυχιακά προγράμματα με τα αγόρια να μένουν πίσω από τα κορίτσια. Τα δύο τρίτα των σπουδαστών σε ειδικά προγράμματα αποκατάστασης είναι αγόρια. Όπως όλοι γνωρίζετε, τα αγόρια έχουν πέντε φορές περισσότερες πιθανότητες απ' τα κορίτσια να διαγνωστούν με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής - και ως εκ τούτου τα ποτίζουμε με Ριταλίν.
So today, I want us to reflect on the demise of guys. Guys are flaming out academically; they're wiping out socially with girls and sexually with women. Other than that, there's not much of a problem. So what's the data? So the data on dropping out is amazing. Boys are 30 percent more likely than girls to drop out of school. In Canada, five boys drop out for every three girls. Girls outperform boys now at every level, from elementary school to graduate school. There's a 10 percent differential between getting BA's and all graduate programs, with guys falling behind girls. Two-thirds of all students in special ed. remedial programs are guys. And as you all know, boys are five times more likely than girls to be labeled as having attention deficit disorder -- and therefore we drug them with Ritalin.
Ποιες είναι οι αποδείξεις του αφανισμού; Πρώτα απ' όλα είναι ένας νέος φόβος για την οικειότητα Οικειότητα σημαίνει σωματική και συναισθηματική σύνδεση με κάποιον άλλον - και ιδιαίτερα με κάποιον του αντίθετου φύλου ο οποίος εκπέμπει αμφίσημα, συγκρουόμενα και φωσφορίζοντα σήματα. (Γέλια) Κάθε χρόνο γίνεται μια έρευνα για τη συστολή των φοιτητών, που αναφέρεται από τους ίδιους. Παρατηρούμε μια σταθερή αύξηση μεταξύ των ανδρών. Είναι δύο ειδών. Είναι μια κοινωνική αδεξιότητα. Η παλιά συστολή ήταν ο φόβος της απόρριψης. Είναι μια κοινωνική αδεξιότητα όπως όταν είσαι ξένος σε ξένο τόπο. Δεν ξέρουν τι να πουν, δεν ξέρουν τι να κάνουν, ειδικά όταν βρίσκονται μόνοι με το αντίθετο φύλο. Δεν γνωρίζουν τη γλώσσα του προσώπου, τους μη-λεκτικούς αλλά και τους λεκτικούς κανόνες που μας επιτρέπουν να μιλούμε με άνεση σε κάποιον, ν' ακούμε κάποιον.
What's the evidence of wiping out? First, it's a new fear of intimacy. Intimacy means physical, emotional connection with somebody else -- and especially with somebody of the opposite sex who gives off ambiguous, contradictory, phosphorescent signals. (Laughter) And every year there's research done on self-reported shyness among college students. And we're seeing a steady increase among males. And this is two kinds. It's a social awkwardness. The old shyness was a fear of rejection. It's a social awkwardness like you're a stranger in a foreign land. They don't know what to say, they don't know what to do, especially one-on-one [with the] opposite sex. They don't know the language of face contact, the non-verbal and verbal set of rules that enable you to comfortably talk to somebody else, listen to somebody else.
Αναπτύσσω κάτι εδώ που ονομάζεται σύνδρομο της κοινωνικής έντασης και προσπαθεί να εξηγήσει γιατί τ' αγόρια προτιμούν το ανδρικό δέσιμο, από το γυναικείο ζευγάρωμα. Αποδεικνύεται πως από μικρή ηλικία, τα αγόρια κι έπειτα οι άνδρες, προτιμούν τη συντροφιά των αγοριών - τη φυσική συντροφιά. Βλέπουμε μια διέγερση στον εγκεφαλικό φλοιό, επειδή τ' αγόρια βρίσκονται με άλλα αγόρια σε ομάδες, κλαμπ, συμμορίες, αδελφότητες, ειδικά στον στρατό κι έπειτα στις παμπ. Αυτό κορυφώνεται με το ποδόσφαιρο της Κυριακής όπου οι άνδρες προτιμούν να βρίσκονται σε ένα μπαρ με αγνώστους, και να παρακολουθούν έναν υπερβολικά ντυμένο Άαρον Ρότζερς των Γκριν Μπέι Πάκερς, αντί να βλέπουν την Τζένιφερ Λόπεζ εντελώς γυμνή στο υπνοδωμάτιο. Το πρόβλημα είναι πως τώρα προτιμούν τον ασύγχρονο διαδικτυακό κόσμο από την αυθόρμητη ανταπόκριση των κοινωνικών σχέσεων.
There's something I'm developing here called social intensity syndrome, which tries to account for why guys really prefer male bonding over female mating. It turns out, from earliest childhood, boys, and then men, prefer the company of guys -- physical company. And there's actually a cortical arousal we're looking at, because guys have been with guys in teams, in clubs, in gangs, in fraternities, especially in the military, and then in pubs. And this peaks at Super Bowl Sunday when guys would rather be in a bar with strangers, watching a totally overdressed Aaron Rodgers of the Green Bay Packers, rather than Jennifer Lopez totally naked in the bedroom. The problem is they now prefer [the] asynchronistic Internet world to the spontaneous interaction in social relationships.
Ποιες είναι οι αιτίες; Πρόκειται για ακούσια συνέπεια. Νομίζω πως οφείλεται στην υπερβολική χρήση του διαδικτύου, στα υπερβολικά βιντεοπαιχνίδια, στην υπερβολική νέα πρόσβαση στην πορνογραφία. Το πρόβλημα είναι πως πρόκειται για διεγερτικές εξαρτήσεις. Με τον εθισμό στα ναρκωτικά, θες απλά περισσότερα. Με τον διεγερτικό εθισμό, θες κάτι διαφορετικό. Θέλεις από τα ίδια ναρκωτικά --διαφορετικά. Χρειάζεται το καινούργιο για να διατηρηθεί η διέγερση.
What are the causes? Well, it's an unintended consequence. I think it's excessive Internet use in general, excessive video gaming, excessive new access to pornography. The problem is these are arousal addictions. Drug addiction, you simply want more. Arousal addiction, you want different. Drugs, you want more of the same -- different. So you need the novelty in order for the arousal to be sustained.
Και το πρόβλημα είναι πως η βιομηχανία το παρέχει. Η Τζέιν Μακ Γκόνιγκαλ μας είπε πέρυσι πως μέχρι το αγόρι να γίνει 21 ετών, έχει παίξει 10.000 ώρες βιντεοπαιχνιδιών, τις περισσότερες σε συνθήκες απομόνωσης. Όπως θα θυμάστε, η Σίντι Γκάλοπ είπε πως οι άνδρες δεν ξέρουν τη διαφορά μεταξύ του έρωτα και των πορνό. Το μέσο αγόρι βλέπει σήμερα 50 βίντεο πορνό την εβδομάδα. Και υπάρχουν και κάποιοι που προφανώς βλέπουν εκατό. (Γέλια) Η βιομηχανία πορνό είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη βιομηχανία στην Αμερική -- 15 δισεκατομμύρια ετησίως. Για κάθε 400 ταινίες του Χόλιγουντ, γυρίζονται 11.000 βίντεο πορνό.
And the problem is the industry is supplying it. Jane McGonigal told us last year that by the time a boy is 21, he's played 10,000 hours of video games, most of that in isolation. As you remember, Cindy Gallop said men don't know the difference between making love and doing porn. The average boy now watches 50 porn video clips a week. And there's some guy watching a hundred, obviously. (Laughter) And the porn industry is the fastest growing industry in America -- 15 billion annually. For every 400 movies made in Hollywood, there are 11,000 now made porn videos.
Το αποτέλεσμα, πολύ γρήγορα, είναι πως αποτελεί έναν νέο τρόπο διέγερσης. Ο εγκέφαλος των αγοριών καλωδιώνεται ψηφιακά μ' έναν νέο τρόπο για αλλαγή, καινοτομία, ενθουσιασμό και συνεχή διέγερση. Αυτό σημαίνει πως είναι εντελώς ασυγχρόνιστοι στις παραδοσιακές τάξεις, οι οποίες είναι αναλογικές, στατικές και διαδραστικά παθητικές. Είναι επίσης εντελώς ασυγχρόνιστοι στις ρομαντικές σχέσεις που αναπτύσσουν δειλά και σταδιακά.
So the effect, very quickly, is it's a new kind of arousal. Boys' brains are being digitally rewired in a totally new way for change, novelty, excitement and constant arousal. That means they're totally out of sync in traditional classes, which are analog, static, interactively passive. They're also totally out of sync in romantic relationships, which build gradually and subtly.
Ποια είναι η λύση; Δεν είναι δική μου δουλειά. Είμαι εδώ για να σας αφυπνίσω. Είναι δική σας δουλειά η λύση.
So what's the solution? It's not my job. I'm here to alarm. It's your job to solve.
(Γέλια)
(Laughter)
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Ποιος πρέπει να ενδιαφερθεί; Οι μόνοι που πρέπει να ενδιαφερθούν είναι οι γονείς των αγοριών και των κοριτσιών, οι εκπαιδευτικοί, οι παίκτες βιντεοπαιχνιδιών, οι κινηματογραφιστές και οι γυναίκες που θα ήθελαν έναν αληθινό άνδρα με τον οποίο μπορούν να μιλήσουν, μπορούν να χορέψουν, μπορούν να κάνουν έρωτα αργά και να συμβάλλουν στην εξελικτική πίεση της διατήρησης του είδους μας πάνω από το επίπεδο του γυμνοσάλιαγκα. Χωρίς διάθεση να προσβάλω όσους έχουν γυμνοσάλιαγκες. Ευχαριστώ.
But who should care? The only people who should care about this is parents of boys and girls, educators, gamers, filmmakers and women who would like a real man who they can talk to, who can dance, who can make love slowly and contribute to the evolutionary pressures to keep our species above banana slugs. No offense to banana slug owners. Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)