The world is getting closer to achieving one of the most important public health goals of our time: eradicating HIV. And to do this, we won’t even have to cure the disease. We simply have to stop HIV from being transmitted until eventually it fizzles out.
جهان به دستیابی به یکی از مهمترین اهداف سلامت عمومی در زمان ما نزدیک میشود: ریشه کن کردن اچآیوی. و برای این کار، حتی نیازی به درمان بیماری نداریم. باید به سادگی از انتقال اچآیوی جلوگیری کنیم تا زمانی که نهایتا از بین برود.
Once, this goal would have seemed impossible. HIV has caused millions of deaths and is one of the most devastating diseases that humanity has ever known. But we’re now at a point where new advances such as one-pill, once-a-day medications are helping us tackle HIV in effective ways.
زمانی این هدف غیرممکن به نظر میرسید. اچآیوی باعث مرگ میلیونها نفر شده است و یکی از ویرانگرترین بیماریهایی است که بشریت تا به حال شناخته است. حالا در نقطهای هستیم که پیشرفتهای جدیدی دارد مانند یک قرص، داروهای روزانه به ما کمک می کنند تا به طور موثری با اچآیوی مقابله کنیم.
HIV is a retrovirus– meaning it integrates copies of itself into an infected cell’s DNA, allowing it to replicate and infect other cells. HIV has evolved numerous ways to evade the human immune system, which makes it difficult to cure.
اچآیوی یک نوع رتروویروس است. به این معنی که نسخههای خود را به دیاِناِی یک سلول آلوده منتقل میکند، اجازه میدهد تا تکثیر شوند و سلولهای دیگر را آلوده کنند. اچآیوی راههای متعددی برای فرار از سیستم ایمنی بدن انسان ایجاد کرده است. که آن را برای درمان دشوار میکند.
But by developing ways to block HIV replication, we can stop the spread of HIV itself. That’s where antiretrovirals– a.k.a. ARVs– come in. ARVs are a group of drugs which work in different ways to combat HIV. Some block HIV’s access into immune cells, and others work by stopping the virus itself from replicating.
اما با توسعه راههای جلوگیری از تکثیر اچآیوی، میتوانیم گسترش ویروس اچآیوی را متوقف کنیم. این همان جایی است که ضد رتروویروسها یا اِی.آر.ویها وارد میشوند. اِی.آر.ویها گروهی از داروها هستند، به طرق مختلف برای مبارزه با ویروس کار میکنند. برخی دسترسی اچآیوی به سلولهای ایمنی را مسدود میکنند، و باقی، با متوقف کردن تکثیر ویروس کار میکنند.
ARVs also work preventatively in people who don’t have HIV. This type of approach is called pre-exposure prophylaxis, or PrEP. PrEP works by accumulating in a person’s body and preventing HIV from establishing itself. That means an HIV-negative person who may be at risk of contracting the disease can take certain ARVs to protect themselves, before they become exposed.
اِیآرویها نیز در افرادی که اچآیوی ندارند، به صورت پیشگیرانه عمل میکنند. این روش، پیشگیری قبل از وقوع یا PrEP نامیده میشود. PrEP با تجمع در بدن فرد کار میکند و اچآیوی را از توسعه خود باز میدارد. این بدان معنی است که فرد غیرمبتلا که ممکن است در معرض خطر ابتلا به ویروس قرار گیرد میتواند اِیآرویهای خاصی را برای محافظت از خود مصرف کند، قبل از اینکه در معرض ابتلا قرار گیرند.
Here’s where it gets especially interesting: In people with HIV, ARVs can also dramatically reduce HIV transmission. This is called “Treatment as Prevention.”
اینجا جایی است که مخصوصا جالب میشود: در افراد مبتلا به اچآیوی نیز، اِیآرویها میتوانند به شدت انتقال آن را کند کنند. این "درمان به عنوان پیشگیری" نامیده میشود.
On a global scale, this has the potential to end the HIV epidemic. It’s based on the idea that someone with HIV who takes ARV’s can lower the virus level in their bodies until it becomes undetectable. That doesn’t mean the virus is gone; it could still be lurking within cells, ready to reactivate if treatment stops. But so long as it’s kept dormant with drugs, HIV remains undetectable. And when HIV is undetectable, it’s untransmittable, too.
در مقیاس جهانی، امکان بالقوه را برای پایان دادن به اچآیوی همهگیر دارد. این بر اساس این ایده است که فرد مبتلا به اچآیوی که اِیآروی مصرف میکند میتواند سطح ویروس را در بدن خود کاهش دهد تا زمانی که غیر قابل کشف شود. این بدان معنی نیست که ویروس از بین رفته است؛ هنوز هم می تواند درون سلول کمین کرده باشد، آماده عود کردن باشد، اگر درمان متوقف شود. اما تا زمانی که با دارو نهفته بماند، اچآیوی غیر قابل تشخیص است. و هنگامی که اچآیوی غیر قابل کشف باشد، غیر قابل انتقال هم است.
In theory this means that by testing everyone who’s at risk of HIV and treating those who test positive, we could stop transmission and eventually eradicate HIV.
در تئوری این بدان معنی است که با آزمایش همه کسانی که در خطر ابتلا به اچآیوی هستند و درمان کسانی که مبتلا دارند میتوانیم انتقال را متوقف کنیم و در نهایت اچآیوی را ریشهکن کنیم.
In the real world, however, things are more complex. Many at-risk HIV negative people across the world do not have access to PrEP or ARVs, and those who are HIV positive may experience challenges to taking ARVs. These problems are often greatest in countries where the burden of HIV is highest. Getting these medications depends on access to a functioning healthcare system– and this isn’t something everyone has. That’s part of the reason why stopping the spread of HIV for good will require a significant investment of resources to improve those systems. One study carried out by the UNAIDS estimated that between 20-30 billion dollars per year would be needed to achieve a nearly 90% reduction in new HIV infections by 2030. This investment would ensure more people would get tested in the first place, and more would be able to access and maintain treatment. Achieving this goal and improving healthcare in general is in everyone’s best interest, from individual people to society as a whole.
اگرچه در دنیای واقعی، مسائل پیچیدهتر است. بسیاری از افراد مبتلا به اچآیوی منفی در معرض ابتلا در سراسر جهان هستند به PrEP یا اِیآروی ها دسترسی ندارند و کسانی که اچآیوی مثبت هستند ممکن است چالشهایی را برای مصرف اِیآروی تجربه کنند این مشکلات اغلب در کشورهای بیشتر است که ابتلا به اچآیوی بالاترین است. مصرف این داروها به دسترسی به یک سیستم بهداشتی درمانی فعال بستگی دارد. و این چیزی نیست که همه داشته باشند. این بخشی از دلایلی است که جلوگیری از گسترش اچآیوی برای همیشه به سرمایهگذاری قابل توجهی از منابع برای بهبود این سیستمها نیاز خواهد داشت. یک مطالعه انجام شده توسط UNAIDS (برنامه سازمان ملل برای ایدز) برای رسیدن به نزدیک ۹۰٪ کاهش تخمین زده میشود که برای مبتلایان جدید تا سال ۲۰۳۰ بین ۲۰-۳۰ میلیارد دلار در سال نیاز است. این سرمایه گذاری اطمینان میدهد که افراد بیشتری در ابتدا مورد آزمایش قرار گیرند، و افراد بیشتری قادر به دسترسی و ادامه درمان خواهند بود. دستیابی به این هدف و بهبود سلامت عموما به نفع همه است، از تکتک افراد تا همه جامعه.
We have roadmaps that could allow us to bring the HIV epidemic to an end in the near future, with the possibility of eradicating the disease altogether several generations in the future. In the period from 1996 to 2017 we almost halved the number of new HIV infections, and for the millions of people who still live with the virus, ARV treatments enable most to lead long and healthy lives. With continued and increased investments, we can get transmission rates low enough to end HIV once and for all. A world without HIV is no longer inconceivable: it’s closer than ever.
ما نقشهراههایی داریم که میتواند به ما اجازه دهد تا با امکان ریشهکن کردن این بیماری با کمک چندین نسل در آینده به اپیدمی اچآیوی در آینده نزدیک پایان دهیم. در سالهای ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۷ ما تعداد مبتلایان جدید اچآیوی را تقریبا نصف کردیم، و برای میلیونها نفر که هنوز هم با ویروس زندگی میکنند درمانهای اِیآروی برای همه باعث میشود تا زندگی سالم و طولانی داشته باشند. با ادامه و افزایش سرمایهگذاری، میتوانیم نرخ انتقال را به اندازه کافی پایین بیاوریم تا یکبار و برای همیشه به اچآیوی پایان دهیم. جهان بدون اچآیوی دیگر باور نکردنی نیست: