As the highest military commander of the Netherlands, with troops stationed around the world, I'm really honored to be here today.
Als hoogste militaire commandant van Nederland, met troepen over de hele wereld, ben ik echt vereerd om hier vandaag te zijn.
When I look around this TEDxAmsterdam venue, I see a very special audience. You are the reason why I said yes to the invitation to come here today. When I look around, I see people who want to make a contribution. I see people who want to make a better world, by doing groundbreaking scientific work, by creating impressive works of art, by writing critical articles or inspiring books, by starting up sustainable businesses. And you all have chosen your own instruments to fulfill this mission of creating a better world. Some chose the microscope as their instrument. Others chose dancing or painting, or making music like we just heard. Some chose the pen. Others work through the instrument of money.
Als ik rondkijk op deze TEDxAmsterdam locatie, zie ik een heel bijzonder publiek. Jullie zijn de reden waarom heb ik ja heb gezegd op de uitnodiging om vandaag hierheen te komen. Als ik rondkijk, zie ik mensen die een bijdrage willen leveren. Ik zie mensen die een betere wereld willen maken, door het doen van baanbrekend wetenschappelijk werk, door het creëren van indrukwekkende kunstwerken, door het schrijven van kritische artikelen of inspirerende boeken, door het opstarten van duurzame bedrijven. Jullie hebben je eigen instrumenten gekozen om deze missie te vervullen van het creëren van een betere wereld. Sommigen kozen de microscoop als hun instrument. Anderen kozen dansen of schilderen of het maken van muziek zoals we net hebben gehoord. Sommigen kozen de pen. Anderen werken door middel van het instrument van het geld.
Ladies and gentlemen, I made a different choice.
Dames en heren, ik maakte een andere keuze.
Thanks.
Bedankt.
Ladies and gentlemen ...
Dames en heren -
(Laughter)
(Gelach)
(Applause)
(Applaus)
I share your goals. I share the goals of the speakers you heard before. I did not choose to take up the pen, the brush, the camera. I chose this instrument. I chose the gun.
Ik streef naar hetzelfde doel. Ik deel de doelen van de sprekers die aan het woord zijn geweest. Ik heb niet gekozen voor de pen, het penseel of de camera. Ik koos voor dit instrument. Ik koos voor het geweer.
For you, and you heard already, being so close to this gun may make you feel uneasy. It may even feel scary. A real gun at a few feet's distance. Let us stop for a moment and feel this uneasiness. You could even hear it. Let us cherish the fact that probably most of you have never been close to a gun. It means the Netherlands is a peaceful country. The Netherlands is not at war. It means soldiers are not needed to patrol our streets. Guns are not a part of our lives. In many countries, it is a different story. In many countries, people are confronted with guns. They are oppressed. They are intimidated -- by warlords, by terrorists, by criminals. Weapons can do a lot of harm. They are the cause of much distress.
Voor jullie, en je hoorde het al, kan de nabijheid van dit wapen jullie een onbehaaglijk gevoel bezorgen. Het kan zelfs eng aanvoelen. Een echt geweer op een paar meter afstand. Laten we even pauzeren en dit onbehagen voelen. Je kon het zelfs horen. Laten we het feit koesteren dat de meesten van jullie waarschijnlijk nooit dicht bij een geweer zijn geweest. Het betekent dat Nederland een vreedzaam land is. Nederland is niet in oorlog. Het betekent dat er geen soldaten nodig zijn om in onze straten te patrouilleren. Geweren maken geen deel uit van ons leven. In veel landen is het een ander verhaal. In veel landen worden mensen geconfronteerd met geweren. Ze worden onderdrukt. Ze worden geïntimideerd – door krijgsheren, door terroristen, door criminelen. Wapens kunnen veel schade veroorzaken. Ze zijn de oorzaak van veel leed.
Why then am I standing before you with this weapon? Why did I choose the gun as my instrument? Today I want to tell you why. Today I want to tell you why I chose the gun to create a better world. And I want to tell you how this gun can help.
Waarom sta ik dan hier met dit wapen? Waarom kies ik het geweer als mijn instrument? Vandaag wil ik jullie vertellen waarom. Waarom ik koos voor het geweer om een betere wereld te creëren. Ik wil jullie vertellen hoe dit wapen kan helpen.
My story starts in the city of Nijmegen in the east of the Netherlands, the city where I was born. My father was a hardworking baker, but when he had finished work in the bakery, he often told me and my brother stories. And most of the time, he told me this story I'm going to share with you now. The story of what happened when he was a conscripted soldier in the Dutch armed forces at the beginning of the Second World War. The Nazis invaded the Netherlands. Their grim plans were evident. They meant to rule by means of repression. Diplomacy had failed to stop the Germans. Only brute force remained. It was our last resort. My father was there to provide it.
Mijn verhaal begint in de stad Nijmegen in het oosten van Nederland, de stad waar ik geboren ben. Mijn vader was een hardwerkende bakker. Wanneer hij klaar was met het werk in de bakkerij, vertelde hij mij en mijn broer vaak verhalen. Het vaakst vertelde hij het verhaal dat ik nu met jullie ga delen. Het verhaal van wat er gebeurd is toen hij nog een dienstplichtige soldaat was in de Nederlandse krijgsmacht aan het begin van de Tweede Wereldoorlog. De nazi's vielen Nederland binnen. Hun meedogenloze plannen waren duidelijk. Ze wilden ons regeren door middel van repressie. Diplomatie kon de Duitsers niet stoppen. Alleen brute kracht bleef over. Het was onze laatste redmiddel. Mijn vader was daar om die te leveren.
As the son of a farmer who knew how to hunt, my father was an excellent marksman. When he aimed, he never missed. At this decisive moment in Dutch history my father was positioned on the bank of the river Waal near the city of Nijmegen. He had a clear shot at the German soldiers who came to occupy a free country, his country, our country. He fired. Nothing happened. He fired again. No German soldier fell to the ground. My father had been given an old gun that could not even reach the opposite riverbank. Hitler's troops marched on, and there was nothing my father could do about it.
Als zoon van een boer, die kon jagen, was mijn vader een uitstekende schutter. Als hij richtte, miste hij nooit. Op dit beslissende moment in de Nederlandse geschiedenis lag mijn vader in stelling aan de oever van de Waal vlakbij Nijmegen. Hij had een goed schootveld op de Duitse soldaten die een vrij land kwamen bezetten, zijn land, ons land. Hij vuurde. Er gebeurde niets. Hij vuurde opnieuw. Geen enkele Duitse soldaat viel op de grond. Mijn vader had een oud geweer gekregen dat niet eens de andere rivieroever kon bereiken. Hitlers troepen marcheerden door en er was niets dat mijn vader kon doen.
Until the day my father died, he was frustrated about missing these shots. He could have done something. But with an old gun, not even the best marksman in the armed forces could have hit the mark. So this story stayed with me.
Tot op de dag dat hij stierf, was hij gefrustreerd dat zijn schoten doel misten. Hij had iets kunnen doen. Maar met een oud geweer was zelfs de beste schutter in de strijdkrachten machteloos geweest. Dit verhaal bleef mij bij.
Then in high school, I was gripped by the stories of the Allied soldiers -- soldiers who left the safety of their own homes and risked their lives to liberate a country and a people that they didn't know. They liberated my birth town. It was then that I decided I would take up the gun -- out of respect and gratitude for those men and women who came to liberate us. From the awareness that sometimes only the gun can stand between good and evil.
Op de middelbare school werd ik geboeid door de verhalen van de geallieerde soldaten – soldaten die huis en haard achterlieten en hun leven riskeerden om een onbekend land en volk te bevrijden. Ze bevrijdden mijn geboortestad. In die tijd besloot ik dat ik militair wilde worden – uit respect en dankbaarheid voor die mannen en vrouwen die ons kwamen bevrijden – vanuit het besef dat soms alleen het wapen kan staan tussen goed en kwaad.
And that is why I took up the gun -- not to shoot, not to kill, not to destroy, but to stop those who would do evil, to protect the vulnerable, to defend democratic values, to stand up for the freedom we have to talk here today in Amsterdam about how we can make the world a better place.
Dat is de reden waarom ik het geweer opnam - niet om te schieten, niet om te doden, niet om te vernietigen, maar om degenen die kwaad willen te stoppen, om de kwetsbaren beschermen, de democratische waarden te verdedigen, op te komen voor onze vrijheid om hier vandaag in Amsterdam te praten over hoe we van de wereld een betere plek kunnen maken.
Ladies and gentlemen, I do not stand here today to tell you about the glory of weapons. I do not like guns. And once you have been under fire yourself, it brings home even more clearly that a gun is not some macho instrument to brag about. I stand here today to tell you about the use of the gun as an instrument of peace and stability. The gun may be one of the most important instruments of peace and stability that we have in this world.
Dames en heren, ik sta hier niet om geweld te verheerlijken. Ik houd niet van geweren. Als je eenmaal zelf onder vuur hebt gelegen, is het des te duidelijker dat een geweer geen macho-instrument is om stoer mee te doen. Ik sta hier vandaag om jullie te wijzen op het wapen als instrument voor vrede en stabiliteit. Misschien wel een van de belangrijkste instrumenten voor vrede en stabiliteit in deze wereld.
Now this may sound contradictory to you. But not only have I seen with my own eyes during my deployments in Lebanon, Sarajevo and as the Netherlands' Chief of Defence, this is also supported by cold, hard statistics. Violence has declined dramatically over the last 500 years. Despite the pictures we are shown daily in the news, wars between developed countries are no longer commonplace. The murder rate in Europe has dropped by a factor of 30 since the Middle Ages. And occurrences of civil war and repression have declined since the end of the Cold War. Statistics show that we are living in a relatively peaceful era.
Dit klinkt misschien tegenstrijdig. Maar niet alleen heb ik dat met eigen ogen gezien tijdens mijn inzet in Libanon en Sarajevo, en als commandant der Nederlandse strijdkrachten, het wordt ook ondersteund door koude, harde statistieken. Geweld is in de afgelopen 500 jaar drastisch afgenomen, ondanks de beelden die we dagelijks in het nieuws zien. Oorlogen tussen ontwikkelde landen zijn een zeldzaamheid. Het aantal moorden in Europa is met een factor 30 gedaald sinds de Middeleeuwen. Burgeroorlog en onderdrukking komt sinds het einde van de Koude Oorlog steeds minder voor. Statistieken tonen aan dat we in een relatief vreedzaam tijdperk leven.
Why? Why has violence decreased? Has the human mind changed? Well, we were talking about the human mind this morning. Did we simply lose our beastly impulses for revenge, for violent rituals, for pure rage? Or is there something else? In his latest book, Harvard professor Steven Pinker -- and many other thinkers before him -- concludes that one of the main drivers behind less violent societies is the spread of the constitutional state and the introduction, on a large scale, of the state monopoly on the legitimized use of violence -- legitimized by a democratically elected government, legitimized by checks and balances and an independent judicial system. In other words, a state monopoly that has the use of violence well under control.
Waarom? Waarom is het geweld afgenomen? Is de menselijke geest veranderd? We hadden het vanmorgen over de menselijke geest. Zijn we onze beestachtige neigingen tot wraak, gewelddadige rituelen, of ongecontroleerde razernij kwijtgeraakt? Of is er iets anders? In zijn laatste boek concludeert Harvard-docent Steven Pinker - en vele andere denkers vóór hem - dat een van de belangrijkste drijvende krachten achter de minder gewelddadige samenlevingen de verspreiding van de rechtsstaat is en de invoering op grote schaal van het staatsmonopolie op het gelegitimeerd gebruik van geweld – gelegitimeerd door een democratisch gekozen regering, gelegitimeerd door 'checks and balances', en een onafhankelijk rechtssysteem. Met andere woorden: een staatsmonopolie dat het gebruik van geweld goed onder controle heeft.
Such a state monopoly on violence, first of all, serves as a reassurance. It removes the incentive for an arms race between potentially hostile groups in our societies. Secondly, the presence of penalties that outweigh the benefits of using violence tips the balance even further. Abstaining from violence becomes more profitable than starting a war. Now nonviolence starts to work like a flywheel. It enhances peace even further. Where there is no conflict, trade flourishes. And trade is another important incentive against violence. With trade, there's mutual interdependency and mutual gain between parties. And when there is mutual gain, both sides stand to lose more than they would gain if they started a war. War is simply no longer the best option, and that is why violence has decreased.
Zo'n staatsmonopolie op geweld dient allereerst ter geruststelling. Het verwijdert de prikkel voor een wapenwedloop tussen potentieel vijandige groepen in onze samenleving. Ten tweede doet het bestaan van sancties die de voordelen van het gebruik van geweld teniet doen, het evenwicht nog verder overhellen. Afzien van geweld wordt winstgevender dan een oorlog beginnen. Nu gaat geweldloosheid werken als een vliegwiel. Het bevordert de vrede nog verder. Als er geen conflicten zijn, bloeit de handel. Handel is eveneens een belangrijke stimulans tegen geweld. Door handel ontstaat wederzijdse afhankelijkheid en wederzijdse winst tussen partijen. Waar er een wederzijds voordeel is, hebben beide partijen meer te verliezen dan te winnen met een oorlog. Oorlog is gewoon niet langer de beste optie en daarom is geweld afgenomen.
This, ladies and gentlemen, is the rationale behind the existence of my armed forces. The armed forces implement the state monopoly on violence. We do this in a legitimized way only after our democracy has asked us to do so. It is this legitimate, controlled use of the gun that has contributed greatly to reducing the statistics of war, conflict and violence around the globe. It is this participation in peacekeeping missions that has led to the resolution of many civil wars. My soldiers use the gun as an instrument of peace.
Dit, dames en heren, is de grondgedachte achter het bestaan van mijn strijdkrachten. De strijdkrachten geven uitvoering aan het overheidsmonopolie op geweld. We doen dit op een gelegitimeerde manier pas nadat onze democratie ons heeft gevraagd het te doen. Het is dit wettige, gecontroleerde gebruik van het wapen dat enorm heeft bijgedragen aan het omlaag brengen van de statistieken van oorlog, conflict en geweld over de hele wereld. Het is deze deelname aan vredesmissies die heeft geleid tot de beëindiging van vele burgeroorlogen. Mijn manschappen gebruiken hun wapen als instrument voor de vrede.
And this is exactly why failed states are so dangerous. Failed states have no legitimized, democratically controlled use of force. Failed states do not know of the gun as an instrument of peace and stability. That is why failed states can drag down a whole region into chaos and conflict. That is why spreading the concept of the constitutional state is such an important aspect of our foreign missions. That is why we are trying to build a judicial system right now in Afghanistan. That is why we train police officers, we train judges, we train public prosecutors around the world. And that is why -- and in the Netherlands, we are very unique in that -- that is why the Dutch constitution states that one of the main tasks of the armed forces is to uphold and promote the international rule of law.
Dit is de reden waarom falende staten zo gevaarlijk zijn. Falende staten kennen geen gelegitimeerd, democratisch gestuurd gebruik van geweld. Falende staten kennen het wapen niet als een instrument van vrede en stabiliteit. Daarom kunnen falende staten een hele regio in chaos en conflict meeslepen. Daarom is het verspreiden van het concept van de rechtstaat zo'n belangrijk aspect van onze buitenlandse missies. Daarom proberen we nu in Afghanistan een rechtssysteem op te bouwen. Daarom trainen we politiemensen, en leiden we overal ter wereld rechters en openbare aanklagers op. Dat is de reden waarom - en in Nederland, zijn wij daar zeer uniek in - dat is de reden waarom de Nederlandse grondwet stelt dat een van de belangrijkste taken van de krijgsmacht de instandhouding en het bevorderen van de internationale rechtsorde is.
Ladies and gentlemen, looking at this gun, we are confronted with the ugly side of the human mind. Every day I hope that politicians, diplomats, development workers can turn conflict into peace and threat into hope. And I hope that one day armies can be disbanded and humans will find a way of living together without violence and oppression. But until that day comes, we will have to make ideals and human failure meet somewhere in the middle. Until that day comes, I stand for my father who tried to shoot the Nazis with an old gun. I stand for my men and women who are prepared to risk their lives for a less violent world for all of us. I stand for this soldier who suffered partial hearing loss and sustained permanent injuries to her leg, when she was hit by a rocket on a mission in Afghanistan.
Dames en heren, het zien van dit wapen confronteert ons met de donkere kant van de menselijke geest. Elke dag hoop ik dat politici, diplomaten, en ontwikkelingswerkers conflicten kunnen ombuigen naar vrede, en dreiging naar hoop. Ik hoop dat op een dag legers overbodig zullen zijn en de mens een manier zal vinden om samen te leven zonder geweld en onderdrukking. Maar tot die dag er komt, zullen we tussen idealen en menselijk falen een weg moeten vinden. Tot die dag komt, sta ik hier namens mijn vader die op de nazi's probeerde te schieten met een oud geweer. Ik sta voor mijn mannen en vrouwen die bereid zijn hun leven te wagen voor een minder gewelddadige wereld voor ons allemaal. Ik sta voor deze soldaat die gedeeltelijk gehoorverlies opliep en blijvend letsel aan haar been, toen ze bij een mortieraanval geraakt werd tijdens een missie in Afghanistan.
Ladies and gentlemen, until the day comes when we can do away with the gun, I hope we all agree that peace and stability do not come free of charge. It takes hard work, often behind the scenes. It takes good equipment and well-trained, dedicated soldiers. I hope you will support the efforts of our armed forces to train soldiers like this young captain and provide her with a good gun, instead of the bad gun my father was given. I hope you will support our soldiers when they are out there, when they come home and when they are injured and need our care. They put their lives on the line, for us, for you, and we cannot let them down.
Dames en heren, tot de dag aanbreekt dat we de wapenen kunnen afschaffen, hoop ik dat we het erover eens zijn dat vrede en stabiliteit niet gratis zijn. Het is hard werken, vaak achter de schermen Het vergt een goede uitrusting en goed getrainde, toegewijde soldaten. Ik hoop dat jullie de inspanningen van onze krijgsmacht ondersteunen om soldaten als deze jonge kapitein te trainen en haar een goed geweer te geven, in plaats van het slechte geweer dat mijn vader werd gegeven. Ik hoop dat jullie onze militairen willen steunen als zij hun missie vervullen, als ze thuis komen en als ze gewond raken en onze zorg nodig hebben. Zij zetten hun leven op het spel, voor ons, voor jullie en we kunnen ze niet in de steek laten.
I hope you will respect my soldiers, this soldier with this gun. Because she wants a better world. Because she makes an active contribution to a better world, just like all of us here today.
Ik hoop dat jullie mijn soldaten respecteren, deze soldaat met dit geweer. Omdat ze een betere wereld wil. Omdat ze een actieve bijdrage levert voor een betere wereld, net als wij allen, hier bijeen.
Thank you very much.
Heel hartelijk bedankt.
(Applause)
(Applaus)