Υπάρχει κάτι που θέλω να δείτε.
There's something that I'd like you to see.
(Βίντεο) Δημοσιογράφος: Πρόκειται για μία ιστορία, η οποία έχει αναστατώσει εκατομμύρια ανθρώπους στην Κίνα: απόσπασμα βίντεο με ένα κοριτσάκι δύο ετών που το χτυπά ένα φορτηγό και που το αφήνουν αιμόφυρτο στο δρόμο οι περαστικοί, εικόνες υπερβολικά λεπτομερείς, ακατάλληλες για προβολή. Ολόκληρο το δυστύχημα καταγράφεται από κάμερα. Ο οδηγός σταματάει για λίγο αφού χτυπήσει το παιδί, βλέπουμε τις πίσω ρόδες να είναι πάνω του για πάνω από ένα δευτερόλεπτο. Μέσα σε δύο λεπτά, τρεις άνθρωποι προσπερνούν τη δίχρονη Γουάν Γιουέ. Ο πρώτος προσπερνάει ολότελα το βαριά τραυματισμένο νήπιο. Άλλοι την κοιτούν προτού συνεχίσουν τον δρόμο τους.
(Video) Reporter: It's a story that's deeply unsettled millions in China: footage of a two-year-old girl hit by a van and left bleeding in the street by passersby, footage too graphic to be shown. The entire accident is caught on camera. The driver pauses after hitting the child, his back wheels seen resting on her for over a second. Within two minutes, three people pass two-year-old Wang Yue by. The first walks around the badly injured toddler completely. Others look at her before moving off.
Πίτερ Σίνγκερ: Υπήρξαν και άλλοι που προσπέρασαν τη Γουάνγκ Γιουέ, και ένα δεύτερο φορτηγό πάτησε τα πόδια της προτού ένας οδοκαθαριστής καλέσει βοήθεια. Την πήγαν εσπευσμένα στο νοσοκομείο, αλλά ήταν πολύ αργά. Πέθανε.
Peter Singer: There were other people who walked past Wang Yue, and a second van ran over her legs before a street cleaner raised the alarm. She was rushed to hospital, but it was too late. She died.
Αναρωτιέμαι ποσοι από εσάς, βλέποντας το αυτό, είπατε μέσα σας μόλις τώρα, "Εγώ ποτέ δε θα το είχα κάνει αυτό. Θα είχα σταματήσει για να βοηθήσω." Σηκώστε τα χέρια σας αν κάνατε αυτή τη σκέψη.
I wonder how many of you, looking at that, said to yourselves just now, "I would not have done that. I would have stopped to help." Raise your hands if that thought occurred to you.
Όπως το φαντάστηκα, οι περισσότεροι από εσάς. Και σας πιστεύω. Είμαι βέβαιος πως έχετε δίκιο. Αλλά προτού επαινέσετε τον εαυτό σας, δείτε αυτό. Η UNICEF αναφέρει πως το 2011, 6,9 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 5 ετών, πέθαναν από ασθένειες που δύνανται να προληφθούν και συνδέονται με τη φτώχεια. Η UNICEF θεωρεί πως αυτό είναι ένα καλό νέο καθότι ο αριθμός σταθερά μειώνεται από 12 εκατομμύρια που ήταν το 1990. Αυτό είναι θετικό. Ωστόσο, 6,9 εκατομμύρια ισοδυναμεί με 19.000 παιδιά που πεθαίνουν κάθε μέρα. Έχει σημασία το γεγονός ότι δεν τα προσπερνάμε στο δρόμο; Έχεις σημασία το γεγονός ότι βρίσκονται μακριά; Δε θεωρώ πως έχει σημασία από ηθικής άποψης. Το γεγονός ότι δεν βρίσκονται μπροστά στα μάτια μας, το γεγονός, βεβαίως, ότι προέρχονται από άλλη εθνικότητα ή φυλή, τίποτε από αυτά δεν είναι για μένα ηθικά δεσμευτικό. Αυτό που έχει πραγματική σημασία είναι, κατά πόσον μπορούμε να μειώσουμε τον αριθμό των θανάτων; Μπορούμε να σώσουμε κάποια από τα 19.000 παιδιά που πεθαίνουν κάθε μέρα;
As I thought, that's most of you. And I believe you. I'm sure you're right. But before you give yourself too much credit, look at this. UNICEF reports that in 2011, 6.9 million children under five died from preventable, poverty-related diseases. UNICEF thinks that that's good news because the figure has been steadily coming down from 12 million in 1990. That is good. But still, 6.9 million is 19,000 children dying every day. Does it really matter that we're not walking past them in the street? Does it really matter that they're far away? I don't think it does make a morally relevant difference. The fact that they're not right in front of us, the fact, of course, that they're of a different nationality or race, none of that seems morally relevant to me. What is really important is, can we reduce that death toll? Can we save some of those 19,000 children dying every day?
Και η απάντηση είναι, ναι, μπορούμε. Έκαστος από εμάς ξοδεύει χρήματα για πράγματα που δεν χρειάζεται πραγματικά. Μπορείτε να σκεφτείτε ποια είναι η δική σας συνήθεια, είτε είναι ένα καινούργιο αυτοκίνητο, διακοπές ή απλώς κάτι που αγοράζετε, όπως το εμφιαλωμένο νερό, ενώ το νερό που τρέχει από τη βρύση είναι απόλυτα ασφαλές για να το πιείτε. Θα μπορούσατε να πάρετε τα χρήματα που ξοδεύετε για αυτά τα αχρείαστα πράγματα και να τα δώσετε σε αυτήν την οργάνωση, το Ίδρυμα κατά της Ελονοσίας, το οποίο θα χρησιμοποιήσει τα χρήματά σας για να αγοράσει μία κουνουπιέρα όπως αυτή, για να προστατέψει παιδιά όπως αυτό, και γνωρίζουμε πολύ καλά πως αν παρέχουμε κουνουπιέρες, και χρησιμοποιηθούν θα μειώσουν τον αριθμό των παιδιών που πεθαίνουν από ελονοσία, μία από τις πολλές ασθένειες που δύνανται να προληφθούν και που ευθύνονται για ένα μερίδιο εκ των 19.000 παιδιών που πεθαίνουν κάθε μέρα.
And the answer is, yes we can. Each of us spends money on things that we do not really need. You can think what your own habit is, whether it's a new car, a vacation or just something like buying bottled water when the water that comes out of the tap is perfectly safe to drink. You could take the money you're spending on those unnecessary things and give it to this organization, the Against Malaria Foundation, which would take the money you had given and use it to buy nets like this one to protect children like this one, and we know reliably that if we provide nets, they're used, and they reduce the number of children dying from malaria, just one of the many preventable diseases that are responsible for some of those 19,000 children dying every day.
Ευτυχώς, όλο και περισσότεροι άνθρωποι το συνειδητοποιούν αυτό, και το αποτέλεσμα είναι ένα αναπτυσσόμενο κίνημα: ο τελεσφόρος αλτρουισμός. Είναι σημαντικό γιατί συνδυάζει την καρδιά με το μυαλό.. Την καρδιά, βεβαίως, την αισθανθήκατε. Αισθανθήκατε συμπόνοια για αυτό το παιδί. Αλλά είναι πολύ σημαντικό να χρησιμοποιείτε και το μυαλό σας για να διασφαλίσετε πως αυτό που κάνετε είναι αποτελεσματικό και προς το σωστό αποδέκτη, και όχι μόνον αυτό, αλλά νομίζω πως η λογική μας βοηθά να κατανοήσουμε πως κι άλλοι άνθρωποι, όπου κι αν βρίσκονται, είναι σαν κι εμάς, υποφέρουν όπως κι εμείς, πως οι γονείς θρηνούν το θάνατο των παιδιών τους, όπως κι εμείς, και όπως η ζωή μας και η ευημερία μας είναι σημαντικές για εμάς, είναι εξίσου σημαντικές για όλους αυτούς τους ανθρώπους. Επομένως θεωρώ πως η λογική δεν είναι απλώς ένα ουδέτερο εργαλείο που θα σε βοηθήσει να αποκτήσεις ό,τι θέλεις. Μας βοηθά να δούμε την κατάστασή μας κάτω από τις σωστές διαστάσεις. Νομίζω πως αυτός είναι ο λόγος που πολλοί από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους στον τομέα του τελεσφόρου αλτρουισμού είναι άνθρωποι, οι οποίοι έχουν ασχοληθεί με τη φιλοσοφία ή τα οικονομικά ή τα μαθηματικά. Και αυτό ίσως να προκαλεί έκπληξη, επειδή πολλοί άνθρωποι πιστεύουν, πως "η φιλοσοφία απέχει από τον πραγματικό κόσμο· τα οικονομικά, λένε, μας κάνουν πιο εγωιστές, και ξέρουμε πως τα μαθηματικά είναι για τους σπασίκλες." Εντούτοις, έχει σημασία, και μάλιστα, υπάρχει ένας συγκεκριμένος σπασίκλας, ο οποίος έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτελεσματικός αλτρουιστής επειδή πήρε αυτό.
Fortunately, more and more people are understanding this idea, and the result is a growing movement: effective altruism. It's important because it combines both the heart and the head. The heart, of course, you felt. You felt the empathy for that child. But it's really important to use the head as well to make sure that what you do is effective and well-directed, and not only that, but also I think reason helps us to understand that other people, wherever they are, are like us, that they can suffer as we can, that parents grieve for the deaths of their children, as we do, and that just as our lives and our well-being matter to us, it matters just as much to all of these people. So I think reason is not just some neutral tool to help you get whatever you want. It does help us to put perspective on our situation. And I think that's why many of the most significant people in effective altruism have been people who have had backgrounds in philosophy or economics or math. And that might seem surprising, because a lot of people think, "Philosophy is remote from the real world; economics, we're told, just makes us more selfish, and we know that math is for nerds." But in fact it does make a difference, and in fact there's one particular nerd who has been a particularly effective altruist because he got this.
Αυτή είναι η ιστοσελίδα του Ιδρύματος Μπιλ & Μελίντα Γκέιτς και εαν κοιτάξετε τι λέει επάνω δεξιά, θα διαβάσετε, "Όλες οι ζωές έχουν την ίδια αξία." Αυτό είναι το συμπέρασμα, το λογικό συμπέρασμα ως προς την κατάστασή μας στον κόσμο που έχει οδηγήσει στο να είναι οι άνθρωποι αυτοί οι πιο τελεσφόροι αλτρουιστές στην ιστορία, ο Μπιλ και η Μελίντα Γκέιτς και ο Γουόρεν Μπάφετ.
This is the website of the Bill & Melinda Gates Foundation, and if you look at the words on the top right-hand side, it says, "All lives have equal value." That's the understanding, the rational understanding of our situation in the world that has led to these people being the most effective altruists in history, Bill and Melinda Gates and Warren Buffett.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Κανείς, ούτε ο Άντριου Καρνέγκι, ούτε ο Τζον Ρόκεφελερ, δεν έχει προσφέρει τόσα πολλά για φιλανθρωπικούς σκοπούς, όσο ο καθένας από αυτούς τους τρείς και έχουν χρησιμοποιήσει την ευφυία τους προκειμένου να διασφαλίσουν πως θα είναι άκρως αποτελεσματικοί. Σύμφωνα με μία εκτίμηση, το Ίδρυμα Γκέιτς έχει ήδη σώσει 5,8 εκατομμύρια ζωές και έχει σώσει πολλά εκατομμύρια ακόμα ανθρώπων με ασθένειες που θα ήταν πολύ βαριές ακόμη κι αν επιβίωναν στο τέλος. Τα επόμενα χρόνια, αναμφίβολα τα Ίδρυμα Γκέιτς θα δώσει πολύ περισσότερα, και θα σώσει περισσότερες ακόμη ζωές. Θα έλεγε κανείς πως είναι λογικό, αν είσαι δισεκατομμυριούχος, να μπορείς να επηρεάσεις τα πράγματα μ' αυτόν τον τρόπο. Αλλά αν δεν είμαι, τι μπορώ να κάνω; Θα εξετάσω, λοιπόν, τέσσερα ερωτήματα, τα οποία θέτει ο κόσμος και τα οποία ίσως να εμποδίζουν τη συνεισφορά τους.
No one, not Andrew Carnegie, not John D. Rockefeller, has ever given as much to charity as each one of these three, and they have used their intelligence to make sure that it is highly effective. According to one estimate, the Gates Foundation has already saved 5.8 million lives and many millions more, people, getting diseases that would have made them very sick, even if eventually they survived. Over the coming years, undoubtably the Gates Foundation is going to give a lot more, is going to save a lot more lives. Well, you might say, that's fine if you're a billionaire, you can have that kind of impact. But if I'm not, what can I do? So I'm going to look at four questions that people ask that maybe stand in the way of them giving.
Τους απασχολεί το κατά πόσον μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Δε χρειάζεται όμως να είσαι δισεκατομμυριούχος. Αυτός είναι ο Τόμπι Ορντ. Ερευνητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Έγινε τελεσφόρος αλτρουϊστής όταν υπολόγισε πως με τα χρήματα τα οποία θα έβγαζε κατά προσέγγιση κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, της ακαδημαϊκής του σταδιοδρομίας, μπορούσε να διαθέσει αρκετά ούτως ώστε να θεραπευτούν 80.000 άνθρωποι από την τύφλωση σε αναπτυσσόμενες χώρες και να του μείνουν και αρκετά για μία απόλυτα αποδεκτή ποιότητα ζωής. Κι έτσι ο Τόμπι ίδρυσε μία οργάνωση με το όνομα "Προσφέρουμε Ό,τι Μπορούμε" προκειμένου να διαδώσει αυτήν την πληροφορία και να ενώσει τους ανθρώπους που θέλουν να προσφέρουν ένα μερίδιο από το εισόδημά τους και να ζητήσει από τους ανθρώπους να δεσμεύσουν το 10% του εισοδήματος που θα λάβουν συνολικά στη ζωή τους για την καταπολέμηση της παγκόσμιας φτώχειας. Ο ίδιος ο Τόμπι κάνει κάτι παραπάνω από αυτό. Έχει δεσμευτεί να ζει με 18.000 βρετανικές λίρες το χρόνο - δηλαδή με λιγότερα από 30.000 δολάρια (23.000 ευρώ) - και να δίνει τα υπόλοιπα στις οργανώσεις αυτές. Και ναι, ο Τόμπι είναι παντρεμένος και έχει λάβει ενυπόθηκο δάνειο.
They worry how much of a difference they can make. But you don't have to be a billionaire. This is Toby Ord. He's a research fellow in philosophy at the University of Oxford. He became an effective altruist when he calculated that with the money that he was likely to earn throughout his career, an academic career, he could give enough to cure 80,000 people of blindness in developing countries and still have enough left for a perfectly adequate standard of living. So Toby founded an organization called Giving What We Can to spread this information, to unite people who want to share some of their income, and to ask people to pledge to give 10 percent of what they earn over their lifetime to fighting global poverty. Toby himself does better than that. He's pledged to live on 18,000 pounds a year -- that's less than 30,000 dollars -- and to give the rest to those organizations. And yes, Toby is married and he does have a mortgage.
Εδώ βλέπουμε ένα ζευγάρι σε πιο προχωρημένη ηλικία, τον Τσάρλι Μπρέσλερ και την Νταϊάνα Σxοτ, οι οποίοι, όταν ήταν νέοι, όταν γνωρίστηκαν, ήταν ακτιβιστές κατά του πολέμου στο Βιετνάμ, αγωνίζονταν για την κοινωνική δικαιοσύνη, και έπειτα ακολούθησαν συγκεκριμένες σταδιοδρομίες, όπως κι οι περισσότεροι άνθρωποι και δεν έκαναν τίποτα πολύ δραστήριο για αυτές τις αξίες παρότι δεν τις εγκατέλειψαν. Κι έπειτα, καθώς πλησίαζαν την ηλικία κατά την οποία πολλοί άνθρωποι αρχίζουν να σκέφτονται τη συνταξιοδότηση, επέστρεψαν σε αυτές και αποφάσισαν να περιορίσουν τις δαπάνες τους, να ζουν συντηρητικά και να αφιερώσουν χρόνο, αλλά και χρήμα για να βοηθήσουν στον αγώνα κατά της παγκόσμιας φτώχειας.
This is a couple at a later stage of life, Charlie Bresler and Diana Schott, who, when they were young, when they met, were activists against the Vietnam War, fought for social justice, and then moved into careers, as most people do, didn't really do anything very active about those values, although they didn't abandon them. And then, as they got to the age at which many people start to think of retirement, they returned to them, and they've decided to cut back on their spending, to live modestly, and to give both money and time to helping to fight global poverty.
Τώρα, όταν ακούτε τη λέξη «χρόνο» μπορεί να σκεφτείτε, «Καλά, να εγκαταλείψω τη σταδιοδρομία μου και να αφιερώσω όλο το χρόνο μου για να σώσω κάποιες από αυτές τις 19.000 ζωές που χάνονται κάθε μέρα;» Ένας άνθρωπος που έχει συλλογιστεί πάρα πολύ πάνω σε αυτό το θέμα πώς δηλαδή μπορεί η σταδιοδρομία σου να έχει τον μεγαλύτερο δυνατό αντίκτυπο στον κόσμο είναι ο Γουίλ Κράουτς. Είναι μεταπτυχιακός φοιτητής Φιλοσοφίας και έχει δημιουργήσει μία ιστοσελίδα ονόματι «80.000 Ώρες», ο αριθμός των ωρών που υπολογίζει πως οι περισσότεροι άνθρωποι ξοδεύουν στη σταδιοδρομία τους, για να δώσει συμβουλές σε ανθρώπους πώς να έχουν την καλύτερη και πιο αποτελεσματική σταδιοδρομία. Ίσως να σας εκπλήξει το γεγονός ότι μία από τις σταδιοδρομίες που ενθαρρύνει τους ανθρώπους να ακολουθήσουν, εφόσον διαθέτουν τις κατάλληλες δεξιότητες και το χαρακτήρα, είναι στον τραπεζικό και χρηματοοικονομικό τομέα. Γιατί; Επειδή αν κερδίζετε πολλά χρήματα, μπορείτε να διαθέσετε πολλά χρήματα και αν είστε επιτυχημένοι στην καριέρα σας, μπορείτε να διαθέσετε αρκετά σε ανθρωπιστική οργάνωση, που θα μπορούσεί να απασχολήσει, π.χ., πέντε εθελοντές σε αναπτυσσόμενες χώρες και ο καθένας από αυτούς πιθανότατα θα προσφέρει τόσο όσο θα είχατε κάνει εσείς. Έτσι πενταπλασιάζετε την επίδρασή σας ακολουθώντας μία τέτοια σταδιοδρομία. Να ένας νεαρός, ο οποίος ακολούθησε αυτή τη συμβουλή. Το όνομά του είναι Ματ Ουάιγκερ. Ηταν φοιτητής Φιλοσοφίας και Μαθηματικών στο Πρίνστον, κέρδισε το βραβείο για την καλύτερη διατριβή τελειόφοιτου στη Φιλοσοφία πέρυσι όταν αποφοίτησε. Αλλά ασχολήθηκε με τα Οικονομικά στην Νέα Υόρκη. Ήδη τώρα κερδίζει αρκετά ώστε να μπορεί να δώσει ένα ποσό με εξαψήφιο αριθμό σε τελεσφόρες φιλανθρωπίες και να του μένουν αρκετά ώστε να ζει. Ο Ματ με βοήθησε επίσης να στήσω μια οργάνωση την οποία δουλεύω τώρα και που έχει πάρει το όνομά της από τον τίτλο ενός βιβλίου που έχω γράψει "Η Ζωή που Μπορείς να Σώσεις", η οποία προσπαθεί να αλλάξει την κουλτούρα μας ώστε όλο και περισσότεροι άνθρωποι να πιστεύουν ότι, αν πρόκειται να ζούμε μια ζωή ηθική, δεν αρκεί να ακολουθούμε τα "δεν πρέπει" και να μην απατούμε, να μην κλέβουμε, να μην παραμορφώνουμε, να μην σκοτώνουμε αλλά, αν έχουμε αρκετά, να μοιραζόμαστε λίγα απο αυτά με ανθρώπους που έχουν πολύ λίγα. Και η οργάνωση ενώνει ανθρώπους διαφορετικών γενιών, όπως η Χόλυ Μόργκαν που είναι τελειόφοιτη και έχει δεσμευτεί να δίνει το 10 τοις εκατό του μικρού ποσού που έχει και στα δεξιά είναι η Αντα Γουαν που έχει δουλέψει απευθείας για τους φτωχούς αλλά τώρα έχει πάει στο Γιειλ να κάνει ένα μάστερ για να έχει περισσότερα να δώσει.
Now, mentioning time might lead you to think, "Well, should I abandon my career and put all of my time into saving some of these 19,000 lives that are lost every day?" One person who's thought quite a bit about this issue of how you can have a career that will have the biggest impact for good in the world is Will Crouch. He's a graduate student in philosophy, and he's set up a website called 80,000 Hours, the number of hours he estimates most people spend on their career, to advise people on how to have the best, most effective career. But you might be surprised to know that one of the careers that he encourages people to consider, if they have the right abilities and character, is to go into banking or finance. Why? Because if you earn a lot of money, you can give away a lot of money, and if you're successful in that career, you could give enough to an aid organization so that it could employ, let's say, five aid workers in developing countries, and each one of them would probably do about as much good as you would have done. So you can quintuple the impact by leading that kind of career. Here's one young man who's taken this advice. His name is Matt Weiger. He was a student at Princeton in philosophy and math, actually won the prize for the best undergraduate philosophy thesis last year when he graduated. But he's gone into finance in New York. He's already earning enough so that he's giving a six-figure sum to effective charities and still leaving himself with enough to live on. Matt has also helped me to set up an organization that I'm working with that has the name taken from the title of a book I wrote, "The Life You Can Save," which is trying to change our culture so that more people think that if we're going to live an ethical life, it's not enough just to follow the thou-shalt-nots and not cheat, steal, maim, kill, but that if we have enough, we have to share some of that with people who have so little. And the organization draws together people of different generations, like Holly Morgan, who's an undergraduate, who's pledged to give 10 percent of the little amount that she has, and on the right, Ada Wan, who has worked directly for the poor, but has now gone to Yale to do an MBA to have more to give.
Πολλοί άνθρωποι θα σκεφτούν ωστόσο ότι οι φιλανθρωπίες δεν είναι τόσο αποτελεσματικές στην πραγματικότητα. Ας μιλήσουμε λοιπόν για αποτελεσματικότητα. Ο Τόμπυ Ορντ ανησυχεί πολύ γι' αυτό, και έχει υπολογίσει ότι κάποιες φιλανθρωπίες είναι εκατοντάδες ή ακόμα και χιλιάδες φορές πιο τελεσφόρες από άλλες, γι'αυτό είναι πολύ σημαντικό να βρει κάποιος τις αποτελεσματικές. Πάρτε για παράδειγμα το να προσφέρεις σε ένα τυφλό ένα σκύλο -οδηγό. Αυτή είναι καλή πράξη, δεν είναι; Ναι, σύμφωνοι, είναι κάτι καλό αλλά πρέπει να σκεφτείς τι θα άλλο θα μπορούσες να κάνεις με τους πόρους. Κοστίζει περίπου 40.000 δολλάρια να εκπαιδεύσεις ένα σκύλο-οδηγό και να εκπαιδεύσεις τον παραλήπτη ώστε ο σκύλος-οδηγός να είναι πραγματική βοήθεια για ένα τυφλό. Κοστίζει μεταξύ 20 και 50 δολλάρια να γιατρέψεις ένα τυφλό σε αναπτυσσόμενη χώρα αν έχει τράχωμα. Κάνεις τους υπολογισμούς και έχεις το εξής περίπου αποτέλεσμα. Θα μπορούσες να δώσεις ένα σκύλο-οδηγό σε ένα τυφλό Αμερικάνο ή θα μπορούσες να γιατρέψεις από την τύφλωση από 400 έως και 2.000 τυφλά άτομα. Νομίζω είναι ξεκάθαρο τι είναι το καλύτερο. Αλλά αν θέλεις να ψάξεις για τελεσφόρες φιλανθρωπίες υπάρχει ένας καλός διαδικτυακός τόπος για να τον επισκεφτείς. Το GiveWell υπάρχει για να αξιολογεί την ισχύ των φιλανθρωπιών όχι μονάχα αν διοικούνται σωστά. Κι έχει εξετάσει εκατοντάδες φιλανθρωπικές οργανώσεις και αυτή την εποχή προτείνει μονάχα τρεις, από τις οποίες η νούμερο ένα είναι η Οργάνωση ενάντια στην Ελονοσία. Κι είναι πολύ σκληρό. Αν θέλεις να ψάξεις για άλλες συστάσεις το thelifeyoucansave.com και το GivingWhatWeCan και τα δύο έχουν μεγαλύτερες λίστες όπου μπορείς να βρείς τελεσφόρες οργανώσεις και όχι μονάχα στο τομέα του να σώζεις ζωές φτωχών. Χαίρομαι που μπορω να πω ότι τώρα υπάρχει και ένας διαδικτυακός τόπος που εξετάζει αποτελεσματικές φιλοζωικές οργανώσεις. Αυτό είναι κάτι άλλο που με απασχολούσε όλη μου τη ζωή, ο απέραντος πόνος που επιβάλλουν οι άνθρωποι σε κυριολεκτικά δεκάδες δισεκατομμύρια ζώων κάθε χρόνο. Αν θέλετε λοιπόν να ψάξετε για αποτελεσματικές οργανώσεις για να μειωθεί αυτός ο πόνος, μπορείτε να πάτε στο Effective Animal Activism. Και κάποιοι τελεσφόροι αλτρουιστές πιστεύουν ότι είναι πολύ σημαντικό να βεβαιωθούν ότι το είδος μας θα επιβιώσει. Έτσι λοιπόν κοιτάνε τρόπους να μειώσουν τους κινδύνους εξαφάνισης. Εδώ είναι ένας κίνδυνος εξαφάνισης που όλοι μας πρόσφατα αντιληφθήκαμε, όταν ένας αστεροειδής πέρασε κοντά από τον πλανήτη μας. Πιθανόν η έρευνα να μας βοηθούσε όχι μονάχα στο να προβλέψουμε τη διαδρομή των αστεροειδών που μπορούν να συγκρουστούν μαζί μας αλλά και στο να τους εκτρέψουμε. Υπάρχουν λοιπόν κάποιοι που πιστεύουν ότι είναι ένας καλός σκοπός στον οποίο να συνεισφέρουν. Υπάρχουν πολλές δυνατότητες.
Many people will think, though, that charities aren't really all that effective. So let's talk about effectiveness. Toby Ord is very concerned about this, and he's calculated that some charities are hundreds or even thousands of times more effective than others, so it's very important to find the effective ones. Take, for example, providing a guide dog for a blind person. That's a good thing to do, right? Well, right, it is a good thing to do, but you have to think what else you could do with the resources. It costs about 40,000 dollars to train a guide dog and train the recipient so that the guide dog can be an effective help to a blind person. It costs somewhere between 20 and 50 dollars to cure a blind person in a developing country if they have trachoma. So you do the sums, and you get something like that. You could provide one guide dog for one blind American, or you could cure between 400 and 2,000 people of blindness. I think it's clear what's the better thing to do. But if you want to look for effective charities, this is a good website to go to. GiveWell exists to really assess the impact of charities, not just whether they're well-run, and it's screened hundreds of charities and currently is recommending only three, of which the Against Malaria Foundation is number one. So it's very tough. If you want to look for other recommendations, thelifeyoucansave.com and Giving What We Can both have a somewhat broader list, but you can find effective organizations, and not just in the area of saving lives from the poor. I'm pleased to say that there is now also a website looking at effective animal organizations. That's another cause that I've been concerned about all my life, the immense amount of suffering that humans inflict on literally tens of billions of animals every year. So if you want to look for effective organizations to reduce that suffering, you can go to Effective Animal Activism. And some effective altruists think it's very important to make sure that our species survives at all. So they're looking at ways to reduce the risk of extinction. Here's one risk of extinction that we all became aware of recently, when an asteroid passed close to our planet. Possibly research could help us not only to predict the path of asteroids that might collide with us, but actually to deflect them. So some people think that would be a good thing to give to. There's many possibilities.
Το τελευταίο μου θέμα είναι ότι κάποιοι θα σκεφτούν πως είναι ένα βάρος το να δώσουν. Εγώ δεν το νομίζω. Ολη μου τη ζωή απόλαυσα να δίνω από τότε που ήμουν φοιτητής μεταπτυχιακού. Πάντα ήταν κάτι που με γεμίζει. Ο Τσάρλι Μπρέσλερ μου είπε ότι δεν είναι αλτρουιστής. Πιστεύει ότι η ζωή που σώζει είναι η δική του. Και η Χόλυ Μόργκαν μου είπε ότι πάλευε με την κατάθλιψη μέχρι που άρχισε να ασχολείται με τον τελεσφόρο αλτρουισμό και τώρα είναι ένας από τους πιο ευτυχισμένους ανθρώπους που γνωρίζει. Νομίζω ότι ένας λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ότι το να είσαι τελεσφόρος αλτρουιστής σε βοηθά να ξεπερνάς αυτό που ονομάζω το πρόβλημα του Σισύφου. Εδώ ο Τιτσιάνο έχει ζωγραφίσει τον Σίσυφο καταδικασμένο από τους θεούς να σπρώχνει ένα τεράστιο ογκόλιθο μέχρι την κορυφή ενός λόφου. Αμέσως μόλις φτάσει εδώ, η προσπάθεια γίνεται πολύ δύσκολη, ο ογκόλιθος ξεφεύγει, κατρακυλάει όλο τον λόφο, κι αυτός πρέπει να βαδίσει με κόπο για να τον ξανασπρώξει επάνω και το ίδιο πράγμα συμβαίνει ξανά και ξανά για όλη την αιωνιότητα. Σας θυμίζει ένα καταναλωτικό στυλ ζωής όπου δουλεύετε σκληρά για να κερδίσετε χρήματα όπου ξοδεύετε τα χρήματα σε καταναλωτικά αγαθά που ελπίζετε ότι θα απολαύσετε να τα χρησιμοποιήσετε; Αλλά όταν τα λεφτά τελειώνουν, θα πρέπει να δουλέψετε σκληρά για να κερδίσετε και άλλα, να τα ξοδέψετε και να διατηρήσετε το ίδιο επίπεδο ευτυχίας, είναι ένας είδος ηδονικού ποδόμυλου. Ποτέ δεν θα κατέβετε και ποτέ δεν θα νοιώσετε πραγματικά ικανοποιημένοι. Το να γίνετε τελεσφόροί αλτρουιστές σας δίνει αυτό το νόημα και την ολοκλήρωση. Σας δίνει την δυνατότητα να έχετε μια γερή βάση αυτοεκτίμησης στην οποία θα νοιώθετε ότι η ζωή σας άξιζε τον κόπο.
My final question is, some people will think it's a burden to give. I don't really believe it is. I've enjoyed giving all of my life since I was a graduate student. It's been something fulfilling to me. Charlie Bresler said to me that he's not an altruist. He thinks that the life he's saving is his own. And Holly Morgan told me that she used to battle depression until she got involved with effective altruism, and now is one of the happiest people she knows. I think one of the reasons for this is that being an effective altruist helps to overcome what I call the Sisyphus problem. Here's Sisyphus as portrayed by Titian, condemned by the gods to push a huge boulder up to the top of the hill. Just as he gets there, the effort becomes too much, the boulder escapes, rolls all the way down the hill, he has to trudge back down to push it up again, and the same thing happens again and again for all eternity. Does that remind you of a consumer lifestyle, where you work hard to get money, you spend that money on consumer goods which you hope you'll enjoy using? But then the money's gone, you have to work hard to get more, spend more, and to maintain the same level of happiness, it's kind of a hedonic treadmill. You never get off, and you never really feel satisfied. Becoming an effective altruist gives you that meaning and fulfillment. It enables you to have a solid basis for self-esteem on which you can feel your life was really worth living.
Θα τελειώσω αναφερόμενος σε ένα ηλεκτρονικό μήνυμα που έλαβα όταν έγραφα αυτή την ομιλία, πριν ένα μήνα περίπου. Είναι από κάποιον Κρις Κρόϋ που δεν τον είχα ποτέ ακουστά. Αυτή είναι μια φωτογραφία του που τον δείχνει να αναρρώνει απο μια εγχείρηση. Γιατί αναρρώνει από μια εγχείρηση;
I'm going to conclude by telling you about an email that I received while I was writing this talk just a month or so ago. It's from a man named Chris Croy, who I'd never heard of. This is a picture of him showing him recovering from surgery. Why was he recovering from surgery?
Το ηλεκτρονικό μήνυμα ξεκινούσε ως εξής "Την προηγούμενη Τρίτη δώρισα ανώνυμα τον δεξιό μου νεφρό σε ένα άγνωστο. Αυτό είχε ως αφορμή να ξεκινήσει μια αλυσίδα νεφρού που επέτρεψε σε τέσσερεις ανθρώπους να λάβουν νεφρά".
The email began, "Last Tuesday, I anonymously donated my right kidney to a stranger. That started a kidney chain which enabled four people to receive kidneys."
Υπάρχουν περίπου 100 άνθρωποι κάθε χρόνο στις ΗΠΑ και περισσότεροι σε άλλες χώρες που το κάνουν αυτό. Χάρηκα που το διάβασα. Ο Κρις στη συνέχεια είπε ότι είχε επηρεαστεί από τα γραπτά μου και το έκανε αυτό. Πρέπει να το παραδεχτώ, ένοιωσα κάπως αμήχανα γι'αυτό, γιατί ακόμα έχω δύο νεφρά. Αλλά ο Κρις στη συνέχεια έγραψε ότι δεν πιστεύει ότι αυτό που έκανε ήταν τόσο καταπληκτικό γιατί είχε υπολογίσει τα χρόνια ζωής που είχε προσθέσει σε άλλους ανθρώπους, την παράταση ζωής, ήταν το ίδιο που θα μπορούσες να πετύχεις αν έδινες 5.000 δολλάρια στο Ίδρυμα κατά της Ελονοσίας. Κι αυτό με έκανε να νοιώσω λιγάκι καλύτερα γιατί έχω δώσει περισσότερο από 5.000 δολλάρια στο Ίδρυμα Κατά της Ελονοσίας και σε άλλες τελεσφόρες φιλανθρωπίες.
There's about 100 people each year in the U.S. and more in other countries who do that. I was pleased to read it. Chris went on to say that he'd been influenced by my writings in what he did. Well, I have to admit, I'm also somewhat embarrassed by that, because I still have two kidneys. But Chris went on to say that he didn't think that what he'd done was all that amazing, because he calculated that the number of life-years that he had added to people, the extension of life, was about the same that you could achieve if you gave 5,000 dollars to the Against Malaria Foundation. And that did make me feel a little bit better, because I have given more than 5,000 dollars to the Against Malaria Foundation and to various other effective charities.
Αν νοιώθετε λοιπόν άσχημα επειδή ακόμα έχετε δύο νεφρά κι εσείς υπάρχει ένας τρόπος να απαγκιστρωθείτε.
So if you're feeling bad because you still have two kidneys as well, there's a way for you to get off the hook.
Ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)