The career that I started early on in my life was looking for exotic life forms in exotic places, and at that time I was working in the Antarctic and the Arctic, and high deserts and low deserts. Until about a dozen years ago, when I was really captured by caves, and I really re-focused most of my research in that direction.
Công việc mà tôi bắt đầu từ khi còn trẻ là tìm kiếm sự sống trên các hành tinh khác lúc đó, tôi đang làm ở Nam cực và Bắc cực và ở những sa mạc cao thấp khác nhau. Khoảng 12 năm trước, tôi bị thu hút bởi những hang động, và tôi chuyển trọng tâm các nghiên cứu của mình theo hướng đó.
So I have a really cool day job-- I get to do some really amazing stuff. I work in some of the most extreme cave environments on the planet. Many of them are trying to kill us from the minute we go into them, but nevertheless, they're absolutely gripping, and contain unbelievable biological wonders that are very, very different from those that we have on the planet. Apart from the intrinsic value of the biology and mineralogy and geo-microbiology that we do there, we're also using these as templates for figuring out how to go look for life on other planets. Particularly Mars, but also Europa, the small, icy moon around Jupiter. And perhaps, someday, far beyond our solar system itself.
Thế là tôi có một công việc tuyệt vời. Làm những thứ đầy thú vị Tôi làm việc trong những hang động nguy hiểm nhất hành tinh. Nhiều động gây nguy hiểm chết người Tuy nhiên, chúng cũng vô cùng hấp dẫn và chứa đựng muôn vàn kì quan thiên nhiên. rất khác so với những gì chúng ta thấy trên trái đất. Ngoài những giá trị mang bản chất sinh học, vật học và địa chất mà chúng tôi nghiên cứu ở đây, chúng tôi còn xem chúng như môi trường mẫu để tìm hiểu xem sự sống diễn ra như thế nào ở các hành tinh khác. Chủ yếu là ở sao Hỏa, cả ở Europa, một ngôi sao nhỏ bị đóng băng xoay quanh sao Mộc. Và có thể, một ngày nào đó, là ở cả ngoài hệ mặt trời
I'm very passionately interested in the human future, on the Moon and Mars particularly, and elsewhere in the solar system. I think it's time that we transitioned to a solar system-going civilization and species. And, as an outgrowth of all of this then, I wonder about whether we can, and whether we even should, think about transporting Earth-type life to other planets. Notably Mars, as a first example.
Tôi thấy rất hứng thú với tương lai của loài người đăc biệt là trên mặt trăng và sao Hỏa, và cả những nơi khác trong hệ mặt trời. Tôi nghĩ đã đến lúc chúng ta trở thành nền văn minh và nòi giống trên toàn hệ mặt trời. Và, từ đó phát triển lên, tôi tự hỏi liệu ta có thể, hay ta có nên, nghĩ về việc đưa sự sống trên Trái đất đến các hành tinh khác. Đặc biệt sao Hỏa,có thể là ví dụ đầu tiên
Something I never talk about in scientific meetings is how I actually got to this state and why I do the work that I do. Why don't I have a normal job, a sensible job? And then of course, I blame the Soviet Union. Because in the mid-1950s, when I was a tiny child, they had the audacity to launch a very primitive little satellite called Sputnik, which sent the Western world into a hysterical tailspin. And a tremendous amount of money went into the funding of science and mathematics skills for kids. And I'm a product of that generation, like so many other of my peers. It really caught hold of us, and caught fire, and it would be lovely if we could reproduce that again now.
Điều mà tôi chưa từng nói ở các cuộc họp là làm thế nào và tại sao tôi lại làm việc này. Sao tôi không làm công việc bình thường? Và tất nhiên, tôi đổ lỗi cho Liên Xô. Bởi vì giữa những năm 50, khi tôi còn là đứa trẻ bé xíu, họ (Liên Xô) đã gây tiếng vang khi phóng một tên lửa nhỏ thô sơ mang tên Sputnik, khiến thế giới phương Tây rơi vào vòng xoáy hỗn loạn. Và một khoản tiền khổng lồ được đưa vào tài trợ cho khoa học và kĩ năng toán học của trẻ em. Và tôi là một sản phẩm của thế hệ đó, giống bao bạn đồng trang lứa. Nó thực sự nhóm lên ngọn lửa nhiệt huyết và sẽ thật tuyệt nếu giờ chúng ta lại làm được việc đó
Of course, refusing to grow up -- -- even though I impersonate a grown-up in daily life, but I do a fairly good job of that -- but really retaining that childlike quality of not caring what other people think about what you're interested in, is really critical. The next element is the fact that I have applied a value judgment and my value judgment is that the presence of life is better than no life. And so, life is more valuable than no life. And so I think that that holds together a great deal of the work that people in this audience approach.
Tất nhiên, không chịu lớn lên -- -- dù tôi vờ là một người lớn trong cuộc sống đời thường, tôi làm khá tốt việc ấy -- nhưng vẫn giữ lại được cái tính trẻ con không quan tâm đến điều người khác nghĩ điều đó mới thực sự quan trọng. Nhân tố tiếp theo là thực tế rằng tôi đã áp dụng óc phán đoán về giá trị và đó chính là sự hiện diện của sự sống tốt hơn là không có sự sống. Và vì thế, sự sống đáng quý hơn Và tôi nghĩ chính điều đó đã gắn kết một phần lớn công việc mà những khán giả ở đây đang thực hiện.
I'm very interested in Mars, of course, and that was a product of my being a young undergraduate when the Viking Landers landed on Mars. And that took what had been a tiny little astronomical object in the sky, that you would see as a dot, and turned it completely into a landscape, as that very first primitive picture came rastering across the screen. And when it became a landscape, it also became a destination, and altered, really, the course of my life.
Tất nhiên là tôi rất hứng thú với sao Hoa, và đó là kết quả từ quãng thời gian sinh viên của tôi khi tàu Viking hạ cánh trên sao Hỏa. Và chính nó đã khiến một vật thể thiên văn học bé tí xíu trên bầu trời, mà bạn thấy chỉ như một chấm nhỏ, trở thành một vùng đất, khi bức ảnh nguyên thủy đầu tiên ấy chiếu qua màn hình như một màng quang học. Và khi trở thành một vùng đất, nó cũng trở thành một đích đến, và thực sự thay đổi cuộc đời tôi.
In my graduate years I worked with my colleague and mentor and friend, Steve Schneider, at the National Center for Atmospheric Research, working on global change issues. We've written a number of things on the role of Gaia hypothesis -- whether or not you could consider Earth as a single entity in any meaningful scientific sense, and then, as an outgrowth of that, I worked on the environmental consequences of nuclear war.
Thời học cao học, tôi đã làm việc cùng đồng nghiệp, cố vấn, bạn Steve Scheneider, Trung tâm Nghiên cứu Khí quyển Quốc gia về những vấn đề biến đổi toàn cầu. Chúng tôi đã viết một số tài liệu về giả thuyết Gaia --- liệu có thể coi Trái Đất là một thực thể đơn lẻ trong bất kì một định nghĩa khoa học nào và rồi, từ đó phát triển lên, tôi đã làm về các hậu quả về môi trường của chiến tranh hạt nhân.
So, wonderful things and grim things. But what it taught me was to look at Earth as a planet with external eyes, not just as our home. And that is a wonderful stepping away in perspective, to try to then think about the way our planet behaves, as a planet, and with the life that's on it. And all of this seems to me to be a salient point in history. We're getting ready to begin to go through the process of leaving our planet of origin and out into the wider solar system and beyond.
Những điều tuyệt vời và ác nghiệt. Nhưng nó đã dạy tôi nhìn Trái Đất như một hành tinh với mắt nhìn từ bên ngoài, không chỉ là ngôi nhà của chúng ta. Và đó là sự tiến bộ tuyệt vời về mặt nhận thức, để cố nghĩ về cách hành tinh chúng ta xử sự, như một hành tinh với sự sống trên hành tinh ấy. Và đối với tôi, tất cả là một điểm nổi bật trong lịch sử. Chúng tôi đang sẵn sàng để bắt đầu đi qua tiến trình rời khỏi hành tinh nơi chúng ta ra đời và đi vào hệ mặt trời rộng lớn phía trên kia.
So, back to Mars. How hard is it going to be to find life on Mars? Well, sometimes it's really very hard for us to find each other, even on this planet. So, finding life on another planet is a non-trivial occupation and we spend a lot of time trying to think about that. Whether or not you think it's likely to be successful sort of depends on what you think about the chances of life in the universe. I think, myself, that life is a natural outgrowth of the increasing complexification of matter over time.
Vậy, hãy quay trở lại với sao Hỏa. Tìm ra sự sống trên sao Hỏa khó thế nào? Đôi khi khó để tìm ra một người kể cả ở trên hành tinh này. Tìm được sự sống ở trên một hành tinh khác là một công việc không tầm thường chút nào và chúng tôi mất rất nhiều thời gian nghĩ về điều đó. Khả năng thành công có hay không tùy thuộc vào bạn nghĩ gì về khả năng có sự sống trong vũ trụ. Bản thân tôi nghĩ rằng, sự sống là kết quả tự nhiên của sự phức hóa vật chất ngày càng tăng theo thời gian.
So, you start with the Big Bang and you get hydrogen, and then you get helium, and then you get more complicated stuff, and you get planets forming -- and life is a common, planetary-based phenomenon, in my view. Certainly, in the last 15 years, we've seen increasing numbers of planets outside of our solar system being confirmed, and just last month, a couple of weeks ago, a planet in the size-class of Earth has actually been found. And so this is very exciting news.
Bắt đầu từ Vụ nổ lớn, ta có hydro, rồi có Heli, rồi nhiều chất phức tạp hơn và các hành tinh hình thành -- theo tôi, sự sống là một hiện tượng phổ biến dựa trên các hành tinh. Chắc chắn, trong vòng 15 năm trở lại đây, chúng ta đã nhìn thấy ngày càng nhiều hành tinh được xác định ngoài hệ mặt trời và chỉ trong tháng trước, hai tuần trước, một hành tinh có kích thước cỡ Trái Đất đã thực sự được tìm thấy. Và đây là một tin hết sức lý thú.
So, my first bold prediction is that, is that in the universe, life is going to be everywhere. It's going to be everywhere we look -- where there are planetary systems that can possibly support it. And those planetary systems are going to be very common. So, what about life on Mars? Well, if somebody had asked me about a dozen years ago what I thought the chances of life on Mars would be, I would've probably said, a couple of percent. And even that was considered outrageous at the time. I was once sneeringly introduced by a former NASA official, as the only person on the planet who still thought there was life on Mars. Of course, that official is now dead, and I'm not, so there's a certain amount of glory in outliving your adversaries.
Dự đoán chắc chắn đầu tiên của tôi là, trong vũ trụ, sự sống đang diễn ra khắp mọi nơi. Sự sống đang ở khắp nơi chúng ta nhìn thấy nơi có những hệ thống hành tinh có thể hỗ trợ cho sự sống. Và những hệ thống hành tinh này sẽ trở nên rất phổ biến. Thế còn, sự sống trên sao Hỏa thì sao? Nếu khoảng 12 năm trước ai đó hỏi tôi rằng tôi nghĩ gì về khả năng có sự sống trên sao Hỏa tôi có thể sẽ trả lời rằng khoảng 2% Và thậm chí điều đó bị coi là kỳ quặc vào lúc bấy giờ. Tôi đã từng bị chế giễu bởi một cựu nhân viên Nasa rằng tôi là người duy nhất trên trái đất vẫn tin rằng có sự sống trên sao Hỏa. Người nhân viên đó đã mất,còn tôi thì chưa vậy nên chắc chắn có sự vinh dự trong việc sống lâu hơn đối thủ của mình.
But things have changed greatly over the last dozen years. And the reason that they have changed is because we now have new information. The amazing Pathfinder mission that went in '97, and the MER Rover missions that are on Mars as we speak now and the European Space Agency's Mars Express, has taught us a number of amazing things. There is sub-surface ice on that planet. And so where there is water, there is a very high chance of our kind of life. There's clearly sedimentary rocks all over the place – one of the landers is sitting in the middle of an ancient seabed, and there are these amazing structures called blueberries, which are these little, rocky concretions that we are busy making biologically in my lab right now.
Nhưng mọi thứ đã thay đổi rất nhiều trong 12 năm qua. Và lí do cho sự thay đổi này là bởi giờ đã có thêm những thông tin mới. Nhiệm vụ Pathfinder năm 1997, các nhiệm vụ MER Rove trên sao hỏa như chúng ta gọi ngày nay và tàu Mars Express của Cơ quan vũ trụ Châu Âu đã cho ta thấy điều vô cùng tuyệt vời. Có một lớp băng mỏng trên bề mặt hành tinh này. Và nơi nào có nước, nơi đó nhiều khả năng sẽ tồn tại sự sống Đá trầm tích có ở khắp hành tinh một trong số những tầng đất nằm giữa tầng đại dương cổ có nhiều cấu trúc đáng ngạc nhiên được gọi là Cây việt quất những cái này còn rất ít, và bê tông đá mà ta đang tạo nên theo cách sinh học trong phòng thí nghiệm của tôi bây giờ
So, with all of these things put together, I think that the chances of life are much greater than I would've ever thought. I think that the chance of life having arisen on Mars, sometime in its past, is maybe one in four to maybe even half and half. So this is a very bold statement. I think it's there, and I think we need to go look for it, and I think it's underground. So the game's afoot, and this is the game that we play in astro-biology. How do you try to get a handle on extraterrestrial life? How do you plan to look for it? How do you know it when you find it? Because if it's big and obvious, we would've already found it -- it would've already bitten us on the foot, and it hasn't.
Đặt tất cả những thứ này lại với nhau Tôi nghĩ đó là dấu hiệu của sự sống đang dần rõ ràng hơn tôi từng nghĩ Tôi cho là cơ hội có sự sống trên sao Hỏa, trong quá khứ, có lẽ là khoảng 25% đến 50% Vậy thì đây là một kết luận rất táo bạo Tôi nghĩ là nó luôn ở đấy, chúng ta cần đi tìm nó, có thể ở dưới lòng đất Giống như một trò chơi đã lên kế hoạch, và đây là trò chơi của sinh vật học vũ trụ Làm thế nào để bạn hiểu rõ về sự sống ngoài hành tinh? Bạn có kế hoạch tiềm kiếm nó như thế nào? Sao bạn nhận biết là bạn đã tìm được? Nếu nó lớn, chúng ta đã tìm được nó rồi nó đã theo sát chúng ta rồi, nhưng không.
So, we know that it's probably quite cryptic. Very critically, how do we protect it, if we find it, and not contaminate it? And also, even perhaps more critically, because this is the only home planet we have, how do we protect us from it, while we study it? So why might it be hard to find? Well, it's probably microscopic, and it's never easy to study microscopic things, although the amazing tools that we now have to do that allow us to study things in much greater depth, at much smaller scales than ever before. But it's probably hiding, because if you are out sequestering resources from your environment, that makes you yummy, and other things might want to eat you, or consume you. And so, there's a game of predator-prey that's going to be, essentially, universal, really, in any kind of biological system. It also may be very, very different in its fundamental properties – its chemistry, or its size.
Ví vậy ta biết nó rất bí ẩn Quan trọng là làm sao để bảo vệ nó nếu chúng ta tìm được, cũng như không hủy hoại nó Và có lẽ cũng quan trọng hơn, vì Trái đất là ngôi nhà duy nhất mà ta có, làm sao để ta bảo vệ chính mình khi nghiên cứu về nó? Vậy tại sao chúng lại khó tìm đến thế? Có thể nó siêu nhỏ, và không dễ dàng để nghiên cứu những thứ siêu nhỏ, Mặc dù bây giờ ta có những thiết bị tân tiến để nghiên cứu ở mức độ chuyên sâu hơn, với quy mô nhỏ hơn bao giờ hết. Nhưng nó vẫn đang ẩn nấp, vì nếu nó ra ngoài kiếm thức ăn nó sẽ trở thành miếng mồi ngon để loài vật khác ăn tươi, nuốt sống. Và vì thế, đây là một trò chơi giữa kẻ săn mồi và con mồi Thật sự thì nó cần thiết phải như thế trong bất kỳ hệ thống sinh học nào. Nó cũng cực kì khác ở những đặc điểm quan trọng như là thành phần hóa học, hoặc kích thước
We say small, but what does that mean? Is it virus-sized? Is it smaller than that? Is it bigger than the biggest bacterium? We don't know. And speed of activity, which is something that we face in our work with sub-surface organisms, because they grow very, very slowly. If I were to take a swab off your teeth and plate it on a Petri plate, within about four or five hours, I would have to see growth. But the organisms that we work with, from the sub-surface of Earth, very often it's months -- and in many cases, years -- before we see any growth whatsoever. So they are, intrinsically, a slower life-form.
Có thể nó nhỏ, nhưng nhỏ như thế nào ? Nhỏ như vi-rút? Hay là nhỏ hơn nữa? Lớn hơn vì khuẩn lớn nhất? Ta không biết. Và về tốc độ hoạt động, là điều mà chúng ta gặp trong nghiên cứu sinh vật dưới lòng đất vì chúng phát triển rất chậm Nếu tôi lấy một miếng gạc khỏi răng của bạn và phủ nó lên một đĩa Petri trong vòng 4 hoặc 5 phút, tôi sẽ phải thấy sự nảy nở Nhưng những sinh vật mà tôi nghiên cứu dưới bề mặt Trái đất trong nhiều tháng và nhiều năm trước khi thấy bất kí sự phát triển nào. Vì vậy về bản chất, chúng là những dạng sống chậm
But the real issue is that we are guided by our limited experience, and until we can think out of the box of our cranium and what we know, then we can't recognize what to look for, or how to plan for it. So, perspective is everything and, because of the history that I've just briefly talked to you about, I have learned to think about Earth as an extraterrestrial planet. And this has been invaluable in our approach to try to study these things.
Nhưng vấn đề thật sự là ta đang bị dẫn dắt bởi những kinh nghiệm hạn chế, và cho tới khi có thể nghĩ một cách sáng tạo hơn ta vẫn không thể biết đang tìm kiếm gì hoặc làm thế nào để chuẩn bị cho nó Vì vậy, tưởng tượng là tất cả ta có và vì lịch sử tôi vừa mới nói tôi đã học cách nghĩ về Trái đất như một hành tinh khác có sự sống. Và đây là những trải nghiệm vô giá.
This is my favorite game on airplanes: where you're in an airplane and you look out the window, you see the horizon. I always turn my head on the side, and that simple change makes me go from seeing this planet as home, to seeing it as a planet. It's a very simple trick, and I never fail to do it when I'm sitting in a window seat. Well, this is what we apply to our work. This shows one of the most extreme caves that we work in. This is Cueva de Villa Luz in Tabasco, in Mexico, and this cave is saturated with sulfuric acid. There is tremendous amounts of hydrogen sulfide coming into this cave from volcanic sources and from the breakdown of evaporite -- minerals below the carbonates in which this cave is formed -- and it is a completely hostile environment for us. We have to go in with protective suits and breathing gear, and 30 parts per million of H2S will kill you. This is regularly several hundred parts per million. So, it's a very hazardous environment, with CO as well, and many other gases. These extreme physical and chemical parameters make the biology that grows in these places very special. Because contrary to what you might think, this is not devoid of life.
Đây là trò chơi tôi thích trên máy bay qua cửa sổ máy bay bạn thấy đường chân trời. Tôi luôn luôn quay đầu về phía đó và sự thay đổi đơn giản đó khiến tôi không nhìn Trái đất như mái nhà, mà xem nó như một hành tinh thực thụ. Tôi chưa bao giờ chán việc đó khi ngồi gần cửa sổ Đó là cách chúng tôi áp dụng vào công việc Một trong những hang động khắc nghiệt nhất chúng tôi nghiên cứu Đó là hang động Cueva de Villa in Tabasco, ở Mexico, và nó chứa đầy H2SO4 Một lượng lớn khí H2S tràn vào hang từ núi lửa và từ sự phá hủy địa chất khoáng chất trong đá vôi tạo nên hang động và nó khắc nghiệt với chúng tôi. Chúng tôi phải đi với đồ bảo hộ và ống thở và chỉ 0.003% H2S cũng đủ để giết bạn rồi. Tỉ lệ là khoảng vài trăm trên một triệu. Vì thế, đó là môi trường cực kì độc hại, với khí CO và cũng như nhiều khí khác. Những yếu tố vật lí và hóa học khắc nghiệt này đã làm cho sinh giới ở đây rất đặc biệt. Khác với bạn nghĩ, nó không thiếu sự sống
This is one of the richest caves that we have found on the planet, anywhere. It's bursting with life. The extremes on Earth are interesting in their own right, but one of the reasons that we're interested in them is because they represent, really, the average conditions that we may expect on other planets. So, this is part of the ability that we have, to try to stretch our imagination, in terms of what we may find in the future. There's so much life in this cave, and I can't even begin to scratch the surface of it with you.
Đây là một trong các động đa dạng nhất mà chúng tôi tìm thấy trên hành tinh này. Đó là sự bùng nổ sự sống Sự khắc nghiệt trên Trái đất rất thú vị nhưng lí do mà tôi quan tâm đến chúng thật sự vì chúng đại diện cho điều kiện có thể thấy trên hành tinh khác Vì vậy, trong một phần khả năng của mình, chúng tôi cố gắng mở rộng trí tưởng tượng dù ta phát hiện được gì trong tương lai. Có rất nhiều sự sống trong hang động, và tôi thậm chí không thể bắt đầu giải thích với các bạn.
But one of the most famous objects out of this are what we call Snottites, for obvious reasons. This stuff looks like what comes out of your two-year-old's nose when he has a cold. And this is produced by bacteria who are actually making more sulfuric acid, and living at pHs right around zero. And so, this stuff is like battery acid. And yet, everything in this cave has adapted to it. In fact, there's so much energy available for biology in this cave, that there's actually a huge number of cavefish. And the local Zoque Indians harvest this twice a year, as part of their Easter week celebration and Holy Week celebration.
Có một vật thể nổi tiếng hơn cả chúng tôi gọi là Snottites. Nó giống như nước mũi của cậu bé hai tuổi khi bị cảm. Và chất này được tạo ra bởi vi khuẩn mà làm hàm lượng H2SO4 tăng cao, sống ở vùng có độ pH dao động quanh mức 0. Giống như dung dịch điện phân. Mọi thứ ở đây đã quen với điều đó. Có nhiều nguồn năng lượng sẵn có cung cấp cho sinh vật ở đây có một lượng lớn cá Và những người thổ dân châu Mỹ thu hoạch cá hai lần một năm, như tuần lễ Phục Sinh và tuần lễ Thánh.
This is very unusual for caves. In some of the other amazing caves that we work in -- this is in Lechuguilla cave in New Mexico near Carlsbad, and this is one of the most famous caves in the world. It's 115 miles of mapped passage, it's pristine, it has no natural opening and it's a gigantic biological, geo-microbiological laboratory. In this cave, great areas are covered by this reddish material that you see here, and also these enormous crystals of selenite that you can see dangling down. This stuff is produced biologically. This is the breakdown product of the bedrock, that organisms are busy munching their way through. They take iron and manganese minerals within the bedrock and they oxidize them. And every time they do that, they get a tiny little packet of energy. And that tiny little packet of energy is what they use, then, to run their life processes. Interestingly enough, they also do this with uranium and chromium, and various other toxic metals.
Đây là một điều rất đặc biệt ở hạng này. trong vài hang động mà chúng tôi nghiên cứu nằm trong hang Lechuguilla ở New Mexico gần Carlsbad, đây là hang động nổi tiếng nhất thế giới. Lối đi dài 115 dặm được vạch ra, nó nguyên sơ, chưa được khám phá và nó là một phòng thí nghiệm sinh học, địa chất vi sinh khổng lồ. Trong hang này, nhiều nơi được bao phủ bởi vật chất có màu đỏ mà bạn thấy ở đây, và cũng có nhiều tinh thể khoáng chất mà bạn có thể thấy Chất này được sản sinh ra bởi các sinh vật Là thứ còn lại ở các tầng đá sau khi các sinh vật trệu trạo nhai qua. Chúng ăn sắt và man-gan trong các tầng đá và ôxi hóa chúng Mỗi lần chúng làm thế, chúng lại có được chút ít năng lượng Và chút năng lượng đó được dùng để chúng duy trì sự sống Thú vị là, chúng cũng làm thế với urani và crom và nhiều chất độc khác
And so, the obvious avenue for bio-remediation comes from organisms like this. These organisms we now bring into the lab, and you can see some of them growing on Petri plates, and get them to reproduce the precise biominerals that we find on the walls of these caves. So, these are signals that they leave in the rock record. Well, even in basalt surfaces in lava-tube caves, which are a by-product of volcanic activity, we find these walls totally covered, in many cases, by these beautiful, glistening silver walls, or shiny pink or shiny red or shiny gold. And these are mineral deposits that are also made by bacteria. And you can see in these central images here, scanning electron micrographs of some of these guys -- these are gardens of these bacteria.
Và những đại lộ do sinh vật kiến tạo từ đây mà ra Sinh vật này được mang về phòng thí nghiệm và sinh sôi trên các đĩa Petri và lại sản xuất ra những chất sinh học mà ta tìm thấy trên tường các hang động Đây là dấu hiệu chúng để lại trên đá Cả ở bề mặt bazan của hang động dung nham do núi lửa hoạt động tạo nên ta thấy các bức tường được bao phủ bởi trong nhiều trường hợp, các bức tường bạc lấp lánh tuyệt đẹp hoặc hồng, đỏ, vàng sáng chói Và lớp khoáng chất này được tạo nên bởi vi khuẩn Các bạn có thể thấy các hình ảnh ở đây quét những electron cực nhỏ chúng là cụm những vi khuẩn
One of the interesting things about these particular guys is that they're in the actinomycete and streptomycete groups of the bacteria, which is where we get most of our antibiotics. The sub-surface of Earth contains a vast biodiversity. And these organisms, because they're very separate from the surface, make a vast array of novel compounds. And so, the potential for exploiting this for pharmaceutical and industrial chemical uses is completely untapped, but probably exceeds most of the rest of the biodiversity of the planet.
Một điều thú vị về chúng chúng thuộc nhóm actinomycete và nhóm streptomycete là loại ta dùng để điều chế kháng sinh Dưới lòng đất của Trái Đất bao gồm một sự đa dạng sinh học rất lớn Và những sinh vật này, vì chúng tách biệt với mặt đất tạo nên một loạt các hợp chất khác lạ Cho nên, tiềm năng khai thác của chúng cho ngành dược học và hóa chất vẫn chưa được khai thác nhưng có thể vượt qua phần lớn sự đa dạng sinh học của hành tinh
So, lava-tube caves-- I've just told you about organisms that live here on this planet. We know that on Mars and the Moon there are tons of these structures. We can see them. On the left you can see a lava tube forming at a recent eruption -- Mount Etna in Sicily -- and this is the way these tubes form. And when they hollow out, then they become habitats for organisms. These are all over the planet Mars, and we're busy cataloguing them now. And so, there's very interesting cave real estate on Mars, at least of that type.
Nên, các hang động dung nham các sinh vật sống ở đó trên các hành tinh khác Ta biết rằng trên Sao Hỏa và Mặt Trăng có hàng ngàn dạng sinh vật như thế Ta có thể thấy chúng Bên trái, bạn thấy một khe dung nham từ vụ phun trào mới đây,Mount Etna ở Sicily đó là cách động dung nham được tạo thành Và khi chúng rỗng chúng thành nhà cho các sinh vật Có rất nhiều hang như thế ở Sao Hỏa chúng tôi đang phân loại chúng Chúng là những hang động kì thú trên Sao Hỏa
In order to access these sub-surface environments that we're interested in, we're very interested in developing the tools to do this. You know, it's not easy to get into these caves. It requires crawling, climbing, rope-work, technical rope-work and many other complex human motions in order to access these. We face the problem of, how can we do this robotically? Why would we want to do it robotically? Well, we're going to be sending robotic missions to Mars long in advance of human missions.
Để tiếp cận những bề mặt này chúng tôi thiết kế dụng cụ đặc biệt Không dễ vào trong các động này Cần phải bò, trèo, dùng dây thừng với kĩ thuật tốt và những cử động phức tạp để vào trong Vấn đề là làm sao robot có thể làm thế? Tại sao lại là robot? Vì chúng tôi sẽ gửi robot tới Sao Hỏa làm nhiệm vụ trước khi có thể đưa con người đến được đó
And then, secondly, getting back to that earlier point that I made about the preciousness of any life that we may find on Mars, we don't want to contaminate it. And one of the best ways to study something without contaminating it is to have an intermediary. And in this case, we're imagining intermediary robotic devices that can actually do some of that front-end work for us, to protect any potential life that we find. I'm not going to go through all of these projects now, but we're involved in about half-a-dozen robotic development projects, in collaboration with a number of different groups. I want to talk specifically about the array that you see on the top.
Quay lại điều tôi đã nói lúc trước về sự quý giá của cuộc sống trên Sao Hỏa, ta không muốn hủy hoại nó Và cách tốt nhất để nghiên cứu là có một trung gian Trường hợp này, chúng tôi tưởng tượng một dụng cụ robot trung gian thực sự có thể làm một vài công việc cho chúng ta để bảo vệ bất kì sự sống nào ta tìm thấy Tôi không nói về tất cả các dự án đó lúc này chúng ta sẽ chỉ nói về 5,6 dự án phát triển robot hợp tác với một số nhóm khác nhau Tôi muốn nhấn mạnh về thứ bạn thấy ở trên
These are hopping microbot swarms. I'm working on this with the Field and Space Robotics Laboratory and my friend Steve Dubowsky at MIT, and we have come up with the idea of having little, jumping bean-like robots that are propelled by artificial muscle, which is one of the Dubowsky Lab's specialties -- are the EPAMs, or artificial muscles. And these allow them to hop. They behave with a swarm behavior, where they relate to each other, modeled after insect swarm behavior, and they could be made very numerous. And so, one can send a thousand of them, as you can see in this upper left-hand picture, a thousand of them could fit into the payload bay that was used for one of the current MER Rovers. And these little guys -- you could lose many of them. If you send a thousand of them, you could probably get rid of 90 percent of them and still have a mission. And so, that allows you the flexibility to go into very challenging terrain and actually make your way where you want to go.
Đó là một đàn robot nhảy lò cò Được làm ở Phòng thí nghiệm RobotKhông gian với bạn tôi là Steve Dubowsky ở MIT, chúng tôi nghĩ ra ý tưởng có một con robot nhỏ nhảy như hạt đậu hoạt động nhờ cơ nhân tạo một trong những sản phẩm đặc biệt của Phòng thí nghiệmDubowsky đó là EPAMs, hoặc cơ nhân tạo Cơ giúp robot nhảy Và hành xử theo đàn chúng liên hệ với nhau như một đàn côn trùng và có thể sản xuất lượng lớn robot này Và ta có thể gửi một nghìn con như các bạn thấy ở bức ảnh bên trái phía trên một nghìn con có thể vừa khoang chứa của phi thuyền MER Các anh bạn nhỏ bé này, có thể mất vài con Nếu bạn gửi một nghìn con có thể mất 90% mà vẫn hoàn thành nhiệm vụ Và nó cho phép bạn sự linh hoạt để đến những nơi thử thách và có thể tìm đường tới nơi bạn muốn đến
Now, to wrap this up, I want to talk for two seconds about caves and the human expansion beyond Earth as a natural outgrowth of the work that we do in caves. It occurred to us a number of years ago that caves have many properties that people have used and other organisms have used as habitat in the past. And perhaps it's time we started to explore those, in the context of future Mars and the Moon exploration.
Tóm lại, tôi muốn nói trong 2 giây về hang động và sự bành trướng của con người ra ngoài Trái Đất như những gì ta làm với các hang động Nó xảy ra từ nhiều năm trước những hang động đó có nhiều tài nguyên con người đã dùng và các loài sinh vật dùng làm chỗ trú ẩn Có thể giờ là lúc bắt đầu đi thám hiểm Sao Hỏa và Mặt Trăng
So, we have just finished a NASA Institute for Advanced Concepts Phase II study, looking at the irreducible set of technologies that you would need in order to actually allow people to inhabit lava tubes on the Moon or Mars. It turns out to be a fairly simple and small list, and we have gone in the relatively primitive technology direction. So, we're talking about things like inflatable liners that can conform to the complex topological shape on the inside of a cave, foamed-in-place airlocks to deal with this complex topology, various ways of getting breathing gases made from the intrinsic materials of these bodies. And the future is there for us to use these lava-tube caves on Mars. And right now we're in caves, and we're doing science and recreation, but I think in the future we'll be using them for habitat and science on these other bodies.
Chúng tôi vừa hoàn thành dự án nghiên cứu của giai đoạn II của NASA nhìn vào các công nghệ tối thiểu ta cần để sống ở trong các hang động dung nham trên Mặt Trăng và Sao Hỏa Hóa ra là một danh sách rất đơn giản và ngắn gọn và chúng ta đã đi theo hướng sử dụng kĩ thuật khá sơ khai Chúng ta đang nói về mọi thứ như thể con tàu có thể bơm phồng để thay đổi theo hình dạng phức tạp bên trong một cái hang nó phồng lên để có thể đương đầu với dạng phức tạp này có nhiều cách để có được khí để thở làm từ những chất thực của các cơ thể này Đây là tương lai cho chúng ta dùng những hang động trên Sao Hỏa Và giờ trong hang ta nghiên cứu và tái tạo nhưng trong tương lai ta sẽ dùng nó để tạo môi trường sống và nghiên cứu
Now, my view of what the current status of potential life on Mars is that it's probably been on the planet, maybe one in two chances. The question as to whether there is life on Mars that is related to life on Earth has now been very muddied, because we now know, from Mars meteorites that have made it to Earth, that there's material that can be exchanged between those two planets.
Ý kiến của tôi về tình hình hiện tại về sự sống trên Sao Hỏa có thể có trên hành tinh này cơ hội là 50/50 Câu hỏi đặt ra là liệu sự sống ở Sao Hỏa có liên quan tới Trái Đất điều đó còn chưa rõ vì giờ ta biết từ những thiên thạch Sao Hỏa đã rơi xuống Trái Đất vật chất có thể qua lại giữa hai hành tinh
One of the burning questions, of course, is if we go there and find life in the sub-surface, as I fully expect that we will, is that a second genesis of life? Did life start here and was it transported there? Did it start there and get transported here? This will be a fascinating puzzle as we go into the next half-century, and where I expect that we will have more and more Mars missions to answer these questions. Thank you.
Một trong những câu hỏi khó nhất là nếu ta đến đó và thấy có sự sống như ta mong đợi ta là liệu đó có là sự bắt đầu sự sống thứ hai? Liệu sự sống bắt đầu ở đây và được chuyển từ đến nơi kia? Hay sự sống bắt đầu nơi kia và được chuyển tới đây? Đó là câu hỏi hóc búa mà ta sẽ đi tìm câu trả lời trong 50 năm tới và tôi hi vọng ta có thể có nhiều hơn các chuyến du hành tới Sao Hỏa để trả lời câu hỏi đó Cảm ơn.