So what if I could make for you a designer baby? What if you as a parent-to-be and I as a scientist decided to go down that road together?
Enn om jeg kunne lage en designer-baby? Hva om du, som blivende forelder og jeg som vitenskapsmann ville gjøre det sammen?
What if we didn't? What if we thought, "That's a bad idea," but many of our family, friends and coworkers did make that decision?
Hva om vi ikke gjorde det? Hva om vi tenkte, "Det er en dårlig idé" men mange av familiemedlemmene, vennene og kollegene våre gjorde det?
Let's fast-forward just 15 years from now. Let's pretend it's the year 2030, and you're a parent. You have your daughter, Marianne, next to you, and in 2030, she is what we call a natural because she has no genetic modifications. And because you and your partner consciously made that decision, many in your social circle, they kind of look down on you. They think you're, like, a Luddite or a technophobe.
La oss spole fram, bare 15 år fra nå. La oss late som det er år 2030. og du er en forelder. Du har datteren din, Marianne, ved siden av deg, og hun er det vi i 2030 kaller en naturlig fordi hun ikke har blitt genetisk modifisert. Og fordi du og partneren din bevisst gjorde det valget, ser mange i din omgangskrets ned på dere. De synes dere er Ludditter eller teknofobe.
Marianne's best friend Jenna, who lives right next door, is a very different story. She was born a genetically modified designer baby with numerous upgrades. Yeah. Upgrades. And these enhancements were introduced using a new genetic modification technology that goes by the funny name CRISPR, you know, like something's crisp, this is CRISPR. The scientist that Jenna's parents hired to do this for several million dollars introduced CRISPR into a whole panel of human embryos. And then they used genetic testing, and they predicted that that little tiny embryo, Jenna's embryo, would be the best of the bunch. And now, Jenna is an actual, real person. She's sitting on the carpet in your living room playing with your daughter Marianne. And your families have known each other for years now, and it's become very clear to you that Jenna is extraordinary. She's incredibly intelligent. If you're honest with yourself, she's smarter than you, and she's five years old. She's beautiful, tall, athletic, and the list goes on and on. And in fact, there's a whole new generation of these GM kids like Jenna. And so far it looks like they're healthier than their parents' generation, than your generation. And they have lower health care costs. They're immune to a host of health conditions, including HIV/AIDS and genetic diseases.
Mariannes beste venn og nabojente, Jenna, er noe helt annet. Hun var født som en genetisk modifisert designerbaby med mange oppgraderinger. Ja, oppgraderinger. Og disse forbedringene ble gjort med en ny teknologi for genmodifisering som har det underlige navnet CRISPR, du vet, som noe sprøtt (crisp). Dette er sprøere (crisper). Vitenskapsmannen som foreldrene til Jenna brukte til å gjøre dette, for flere millioner dollar brukte CRISPR på mange mennekseembryoer. Og så brukte de gentesting, og forutså at dèt lille embryoet, Jennas embryo var det beste av dem alle. Og nå er Jenna en virkelig person. Hun sitter på teppet i stua deres, og leker med Marianne, datteren din. Og familiene deres har kjent hverandre i flere år nå, og det er veldig tydelig for deg at Jenna er noe utenom det vanlige. Hun er utrolig intelligent. Hvis du er ærlig med deg selv, er hun smartere enn deg, og hun er fem år. Hun er vakker, høy, atletisk, og mye mer. Og det er faktisk en helt ny generasjon med genmodifiserte barn som Jenna. Og så langt ser det ut til at de er friskere enn sine foreldre, enn din generasjon. Og de har lavere medisinske kostnader. De er immune mot mange sykdommer, inkludert HIV/AIDS og genetiske sykdommer
It all sounds so great, but you can't help but have this sort of unsettling feeling, a gut feeling, that there's something just not quite right about Jenna, and you've had the same feeling about other GM kids that you've met. You were also reading in the newspaper earlier this week that a study of these children who were born as designer babies indicates they may have some issues, like increased aggressiveness and narcissism. But more immediately on your mind is some news that you just got from Jenna's family. She's so smart, she's now going to be going to a special school, a different school than your daughter Marianne, and this is kind of throwing your family into a disarray. Marianne's been crying, and last night when you took her to bed to kiss her goodnight, she said, "Daddy, will Jenna even be my friend anymore?"
Det høres så flott ut, men du har en urolig følelse, en magefølelse, at alt ikke alt er som det skal med Jenna, Og du har hatt den samme følelsen om andre GM-barn du har møtt. Du har og lest i avisen tidligere i uken at en studie om designerbabyer sier at de har noen problemer, som økt aggressivitet og narsissisme. Men det du tenker mest på er nyheter du akkurat har fått fra foreldrene til Jenna Hun er så smart at hun skal gå på en spesialskole, en annen skole enn din datter, Marianne, og det har skapt uro i familien din. Marianne har grått, og i går kveld, da du la henne og kysset henne god natt, sa hun: "Pappa, kommer Jenna til å være vennen min lengre?"
So now, as I've been telling you this imagined 2030 story, I have a feeling that I may have put some of you into this sci-fi frame of reference. Right? You think you're reading a sci-fi book. Or maybe, like, in Halloween mode of thinking. But this is really a possible reality for us, just 15 years from now.
Så nå, som jeg har fortalt dere denne forestilte 2030-historien, har jeg en følelse av at jeg har gitt noen av dere lit sci-fi-vibber, ikke sant? Dere tenker at dere leser en sci-fi-bok. Eller kanskje, litt Halloweentankegang. Men dette er i høyeste grad en mulig virkelighet for oss, om bare 15 år.
I'm a stem cell and genetics researcher and I can see this new CRISPR technology and its potential impact. And we may find ourselves in that reality, and a lot will depend on what we decide to do today. And if you're still kind of thinking in sci-fi mode, consider that the world of science had a huge shock earlier this year, and the public largely doesn't even know about it. Researchers in China just a few months ago reported the creation of genetically modified human embryos. This was the first time in history. And they did it using this new CRISPR technology. It didn't work perfectly, but I still think they sort of cracked the door ajar on a Pandora's box here. And I think some people are going to run with this technology and try to make designer babies.
Jeg er en stamcelle- og genetikk-forsker og jeg kan se denne nye CRISPR-teknologien og de mulige følgene av den. Og vi kan befinne oss i den virkeligheten, og mye avhenger av hva vi bestemmer i dag. Og hvis du fortsatt tenker i sci-fi-modus, tenk på at vitenskapen fikk et stort sjokk tidligere i år, og folk flest vet ikke om det engang. Forskere i Kina rapporterte for få måneder siden at de hadde lagd genetisk modifiserte menneskeembryoer. Dette var første gangen i historien. Og de gjorde det ved å bruke den nye CRISPR-teknologien. Det var ikke perfekt, men jeg tror likevel de har åpnet døren på gløtt til Pandoras eske. Og jeg tror noen vil bruke denne teknologien, og prøve å lage designerbabyer.
Now, before I go on, some of you may hold up your hands and say, "Stop, Paul, wait a minute. Wouldn't that be illegal? You can't just go off and create a designer baby." And in fact, to some extent, you're right. In some countries, you couldn't do that. But in many other countries, including my country, the US, there's actually no law on this, so in theory, you could do it. And there was another development this year that resonates in this area, and that happened not so far from here over in the UK. And the UK traditionally has been the strictest country when it comes to human genetic modification. It was illegal there, but just a few months ago, they carved out an exception to that rule. They passed a new law allowing the creation of genetically modified humans with the noble goal of trying to prevent a rare kind of genetic disease. But still I think in combination these events are pushing us further towards an acceptance of human genetic modification.
Før jeg går videre, noen rekker kanskje opp hånden og sier, "Stopp, Paul, vent litt. Ville ikke det være ulovlig? Man kan ikke bare lage en designerbaby." Og til en viss grad er det riktig. I noen land kan man ikke gjøre det. Men i mange andre land, inkludert mitt land, USA, finnes det ikke noen lov om dette, så i teorien kan man gjøre det. Og det var en annen utvikling i år som er viktig på dette området, og det skjedde ikke så langt herfra, i Storbritannia. Og Storbritannia har tradisjonelt vært det strengeste landet når det kommer til genmodifisering av mennesker Det var ulovlig der, men for bare få måneder siden skrev de et unntak fra den regelen. De ratifiserte en ny lov som gir lov til å lage genetisk modifiserte mennesker med den edle hensikt å prøve å forhindre en sjelden form for genetisk sykdom. Men jeg tror likevel at kombinasjonen av disse begivenhetene fører oss nærmere en aksept for genmodifisering av mennesker.
So I've been talking about this CRISPR technology. What actually is CRISPR? So if you think about the GMOs that we're all more familiar with, like GMO tomatoes and wheat and things like that, this technology is similar to the technologies that were used to make those, but it's dramatically better, cheaper and faster.
Så jeg har snakket om denne CRISPR-teknologien Hva er egentlig CRISPR? Hvis du tenker på de GMOene vi alle kjenner bedre, som GMO-tomater og -hvete og slike ting, er denne teknologien noe som ligner på teknologien som ble brukt til å lage dem, men den er dramatisk mye bedre, billigere og raskere
So what is it? It's actually like a genetic Swiss army knife. We can pretend this is a Swiss army knife with different tools in it, and one of the tools is kind of like a magnifying glass or a GPS for our DNA, so it can home in on a certain spot. And the next tool is like scissors that can cut the DNA right in that spot. And finally we have a pen where we can literally rewrite the genetic code in that location. It's really that simple.
Så hva er det? Det er faktisk som en genetisk lommekniv. Vi kan late som om dette er en lommekniv med ulike verktøy i den, og ett av de verktøyene er som et slags forstørrelsesglass og en GPS for DNAet vårt, så det kan finne et bestemt sted. Og neste verktøy er som en saks som kan klippe DNA på det stedet. Og tilslutt har vi en penn så vi kan bokstavelig talt omskrive den genetiske koden på det stedet. Det er faktisk så enkelt.
And this technology, which came on the scene just three years ago, has taken science by storm. It's evolving so fast, and it's so freaking exciting to scientists, and I admit I'm fascinated by it and we use it in my own lab, that I think someone is going to go that extra step and continue the GM human embryo work and maybe make designer babies. This is so ubiquitous now. It just came on the scene three years ago. Thousands of labs literally have this in hand today, and they're doing important research. Most of them are not interested in designer babies. They're studying human disease and other important elements of science. So there's a lot of good research going on with CRISPR. And the fact that we can now do genetic modifications that used to take years and cost millions of dollars in a few weeks for a couple thousand bucks, to me as a scientist that's fantastic, but again, at the same time, it opens the door to people going too far. And I think for some people the focus is not going to be so much on science. That's not what's going to be driving them. It's going to be ideology or the chase for a profit. And they're going to go for designer babies.
Og denne teknologien, som kom på kartet for bare tre år siden, har tatt vitenskapen med storm. Det utvikler seg så fort, og det er så fantastisk spennende for vitenskapsmenn, og jeg innrømmer at jeg er fascinert av det, og vi bruker det i min lab, at jeg tror noen kommer til å gå det ekstra skrittet og fortsette jobben med GM-menneskeembryo og kanskje lage designerbabyer. Dette er så allestedsnærværende nå. Det havnet på kartet for tre år siden. Tusenvis av labratorier har bokstavlig talt dette for hånden i dag, og de gjør viktig forskning. Flesteparten av de er ikke interessert i designerbabyer. De studerer menneskers sykdommer og andre viktige elementer i vitenskapen. Så det er mye bra forskning på gang med CRISPR. Og det at vi nå kan gjøre genetiske modifikasjoner som pleide å ta år og koste flere millioner dollar på et par uker for noen tusen dollar, er for meg som forsker helt fantastisk, men igjen, samtidig åpner det døren for folk som går for langt. Og jeg tror at for noen kommer ikke fokuset til å være like mye på vitenskapen. Det er ikke det som kommer til å drive dem. Det kommer til å være ideologi eller jakten på penger. Og de kommer til å satse på designerbabyer.
So why should we be concerned about this? We know from Darwin, if we go back two centuries, that evolution and genetics profoundly have impacted humanity, who we are today. And some think there's like a social Darwinism at work in our world, and maybe even a eugenics as well. Imagine those trends, those forces, with a booster rocket of this CRISPR technology that is so powerful and so ubiquitous. And in fact, we can just go back one century to the last century to see the power that eugenics can have.
Så hvorfor burde vi være bekymret for dette? Vi vet fra Darwin, hvis vi går to århundrer tilbake, at evolusjon og genetikk har påvirket menneskeheten kraftig, i forhold til hvem vi er i dag. Og noen tror det er en slags sosialdarwinisme i verk i verden, og kanskje til og med eugenikk. Tenk dere de trendene, de kreftene, med turbo fra CRISPR-teknologien som er så kraftig og allestedsnærværende. Og faktisk trenger vi bare å gå hundre år tilbake i tid, til forrige århundre for å se de kraften eugenikk kan ha.
So my father, Peter Knoepfler, was actually born right here in Vienna. He was Viennese, and he was born here in 1929. And when my grandparents had little baby Peter, the world was very different. Right? It was a different Vienna. The United States was different. The world was different. There was a eugenics rising, and my grandparents realized, pretty quickly I think, that they were on the wrong side of the eugenics equation. And so despite this being their home and their whole extended family's home, and this area being their family's home for generations, they decided because of eugenics that they had to leave. And they survived, but they were heartbroken, and I'm not sure my dad ever really got over leaving Vienna. He left when he was just eight years old in 1938.
Min far, Peter Knoepfler, var faktisk født her i Wien. Han var født her i 1929. Og da mine besteforeldre fikk lille baby Peter, var verden en helt annen, ikke sant? Det var et annet Wien. USA var annerledes. Verden var annerledes. Eugenikken var i fremgang, og besteforeldrene mine innså, ganske tidlig tror jeg, at de var på feil side i den eugenetiske likningen. Så på tross av at dette var hjemmet deres og hele storfamilien deres sitt hjem, og at dette området hadde vært deres families hjem i generasjoner, bestemte de seg for, på grunn av eugenikken at de måtte flytte. Og de overlevde, men de var i sorg, og jeg vet ikke om min far noen gang kom over å måtte forlate Wien. Han flyttet da han var bare 8 år i 1938
So today, I see a new eugenics kind of bubbling to the surface. It's supposed to be a kinder, gentler, positive eugenics, different than all that past stuff. But I think even though it's focused on trying to improve people, it could have negative consequences, and it really worries me that some of the top proponents of this new eugenics, they think CRISPR is the ticket to make it happen.
Nå ser jeg en ny eugenikk som bobler til overflaten. Det skal liksom være en snillere, varsommere, positiv eugenikk, ulikt det fra fortiden. Men jeg tror, selv om den fokuserer på å forbedre folk, kan den ha negative konsekvenser, og det bekymrer meg at noen av de fremste forkjemperne for den nye eugenikken, tror at CRISPR er billetten til å få dette til å skje.
So I have to admit, you know, eugenics, we talk about making better people. It's a tough question. What is better when we're talking about a human being? But I admit I think maybe a lot of us could agree that human beings, maybe we could use a little betterment. Look at our politicians here, you know, back in the US -- God forbid we go there right now. Maybe even if we just look in the mirror, there might be ways we think we could be better. I might wish, honestly, that I had more hair here, instead of baldness. Some people might wish they were taller, have a different weight, a different face. If we could do those things, we could make those things happen, or we could make them happen in our children, it would be very seductive. And yet coming with it would be these risks. I talked about eugenics, but there would be risks to individuals as well. So if we forget about enhancing people and we just try to make them healthier using genetic modification, this technology is so new and so powerful, that by accident we could make them sicker. That easily could happen. And there's another risk, and that is that all of the legitimate, important genetic modification research going on just in the lab -- again, no interest in designer babies -- a few people going the designer baby route, things go badly, that entire field could be damaged.
Så jeg må innrømme eugenikk, vi snakker om å lage bedre mennesker. Det er et vanskelig spørsmål. Hva er "bedre" når det er snakk om mennesker? Men jeg må innrømme, jeg tror mange av oss kan være enige i at mennesker, kanskje kunne trenge litt forbedringer. Se på politikerne våre her, eller hjemme i USA. Gud forby at vi skulle dra dit nå. Kanskje til og med hvis vi ser oss i speilet, så finner vi ting vi kunne vært bedre på Jeg kunne ønske, ærlig talt, at jeg hadde litt mer hår her, isteden for skallethet. Noen kunne ønsket at de var høyere, ha en annen vekt, annerledes ansikt. Hvis vi kunne gjøre disse tingene, få de tingene til å skje, eller vi kunne få de til å skje i barna våre, ville det vært veldig forførende. Og likevel ville det følge en risiko med det. Jeg snakket om eugenikk, men det ville være risiko for individene også. Så hvis vi glemmer å forbedre mennesker og vi bare prøver å gjøre de friskere ved å bruke genmodifisering, er denne teknologien så ny og så kraftig, at vi ved en tilfeldighet kunne gjøre dem sykere. Det kunne lett skje. Og det er en annen risiko, og det er at all den legitime, viktige genetisk modifikasjonsforskningen som foregår i laboratorier -- igjen, uten interesse for designerbabyer-- om noen få som går designerbabyveien, og det går galt, vil hele fagområdet bli skadelidende.
I also think it's not that unlikely that governments might start taking an interest in genetic modification. So for example our imagined GM Jenna child who is healthier, if there's a generation that looks like they have lower health care costs, it's possible that governments may start trying to compel their citizens to go the GM route. Look at China's one-child policy. It's thought that that prevented the birth of 400 million human beings. So it's not beyond the realm of possible that genetic modification could be something that governments push. And if designer babies become popular, in our digital age -- viral videos, social media -- what if designer babies are thought to be fashionable, and they kind of become the new glitterati, the new Kardashians or something?
Jeg tror og at det ikke er usannsynlig at myndighetene kan bli interessert i genmodifisering. Så for eksempel vårt forestilte GM Jenna-barn som er friskere, Hvis det er en generasjon som ser ut å koste helserelaterte kostnader, er det mulig at myndighetene kan begynne å oppfordre befolkningen til å gå GM-veien. Se på Kinas ettbarnspolitikk. Man tror at den forhindret 400 millioner barnefødsler. Så det er ikke utenfor mulighetenes grenser at genetisk modifisering kan bli noe myndighetene ønsker. Og hvis designerbabyer blir populære, i vår digitale tid -- virale videoer, sosiale media -- enn om designerbabyer blir mote og de blir de nye moteikonene, de nye Kardashians eller noe?
(Laughter)
(Latter)
You know, are those trends that we really could control? I'm not convinced that we could.
Du vet, er det trender vi kunne kontrollere? Jeg er ikke overbevist om at vi kunne det.
So again, today it's Halloween and when we talk about genetic modification, there's one Halloween-associated character that is talked about or invoked more than anything else, and that is Frankenstein. Mostly that's been Frankenfoods and all this other stuff. But if we think about this now and we think about it in the human context on a day like Halloween, if parents can in essence costume their children genetically, are we going to be talking about a Frankenstein 2.0 kind of situation? I don't think so. I don't think it's going to get to that extreme. But when we are going about hacking the human code, I think all bets are off in terms of what might come of that. There would still be dangers. And we can look in the past to other elements of transformative science and see how they can basically go out of control and permeate society.
Så igjen, i dag er det halloween og når vi snakker om genetisk modifikasjon, er det en halloweenassosiert skikkelse det snakkes om eller assosieres med mer enn noe annet, og det er Frankenstein. For det meste har det vært "frankenfood" og slike ting. Men hvis vi tenker på dette nå og vi tenker på det i forbindelse med mennesker på en dag som halloween, hvis foreldre kan praktisk talt diktere sine barn genetisk, kommer vi til å snakke om en Frankenstein 2.0 situasjon? Jeg tror ikke det . Jeg tror ikke det blir så ekstremt. Men når vi hacker den genetiske koden til mennesker, tror jeg utfallet er helt uforutsigbart. Det ville fortsatt være farer. Og vi kan se til fortiden til andre områder av endrende vitenskap og se hvordan de kan komme ut av kontroll og gjennomsyre samfunnet.
So I'll just give you one example, and that is in vitro fertilization. Almost exactly 40 years ago, test tube baby number one Louise Brown was born, and that's a great thing, and I think since then five million IVF babies have been born, bringing immeasurable happiness. A lot of parents now can love those kids. But if you think about it, in four decades, five million babies being born from a new technology is pretty remarkable, and the same kind of thing could happen with human genetic modification and designer babies. So depending on the decisions we make in the next few months, the next year or so, if designer baby number one is born, within a few decades, there could well be millions of genetically modified humans. And there's a difference there too, because if we, you in the audience, or I, if we decide to have a designer baby, then their children will also be genetically modified, and so on, because it's heritable. So that's a big difference.
Så jeg skal bare gi dere ett eksempel, og det er in-vitro-fertilisering. For nesten nøyaktig 40 år siden, ble prøverørsbarn nummer en, Louise Brown, født, Og det er en bra ting. Og jeg tror fem millioner prøverørsbarn har blitt født siden det, og har bragt ubegrenset lykke. Mange foreldre kan nå elske disse barna. Men hvis du tenker etter, at det på 40 år, har blitt født fem millioner babyer på grunn av ny teknologi, er ganske bemerkelsesverdig, og det samme kunne skje med genmodifisering av mennesker og desigerbabyer. Så avhengig av avgjørelsene vi tar de neste månedene, det kommende året eller så, hvis designerbaby nummer én blir født, ville det innen få tiår, kunne være millioner av genmodifiserte mennesker. Og det er en forskjell der og, fordi om vi, dere i publikum, eller jeg, hvis vi bestemmer oss for å få en designerbaby, så vil deres barn og være genmodifisert, og så videre, fordi det er arvelig. Så det er en stor forskjell.
So with all of this in mind, what should we do? There's actually going to be a meeting a month from tomorrow in Washington, D.C. by the US National Academy of Sciences to tackle that exact question. What is the right path forward with human genetic modification? I believe at this time we need a moratorium. We have to ban this. We should not allow creating genetically modified people, because it's just too dangerous and too unpredictable. But there's a lot of people --
Så med tanke på alt dette, hva bør vi gjøre? Det skal faktisk være et møte en måned fra i morgen i Washington, i "US National Academy of Sciences" for å behandle akkurat det spørsmålet. Hva er rett vei fremover med genmodifisering av mennesker? Jeg tror at nå trenger vi en utsettelse. Vi må forby dette. Vi skulle ikke tillate å skape genmodifiserte mennekser, fordi det er for farlig og for uforutsigbart. Men det er mange...
(Applause)
(Applaus)
Thanks.
Takk.
(Applause)
(Applaus)
And let me say, just as a scientist, it's a little bit scary for me to say that in public, because science generally doesn't like self-regulation and things like that. So I think we need to put a hold on this, but there are many people who not only disagree with me, they feel the exact opposite. They're like, step on the gas, full speed ahead, let's make designer babies. And so in the meeting in December and other meetings that are likely to follow in the next few months, it's very possible there may be no moratorium. And I think part of the problem that we have is that all of this trend, this revolution in genetic modification applying to humans, the public hasn't known about it. Nobody has been saying, look, this is a big deal, this is a revolution, and this could affect you in very personal ways. And so part of my goal is actually to change that and to educate and engage with the public and get you guys talking about this. And so I hope at these meetings that there will be a role for the public to bring their voice to bear as well.
Og la meg si, som vitenskapsmann er det litt skummelt å si det i offentligheten, fordi vitenskapen generelt liker ikke selvregulering og slike ting. Så jeg synes vi skal utsette dette, men det er mange som ikke bare er uenige med meg, de synes det motsatte. De vil tråkke på gassen. Full fart framover, la oss lage designerbabyer. Så på møtet i desember og andre møter som sannsynligvis kommer etter de neste månedene, er det veldig mulig at det ikke blir noen utsettelse. Og jeg tror at en del av problemet vi har er at denne trenden, denne revolusjonen i genetisk modifikasjon av mennesker, er at folk ikke har visst om den. Ingen har sagt, "hør her, dette er en stor greie, dette er en revolusjon, og det kan påvirke deg på en veldig personlig måte." Så mitt mål er faktisk å endre det og å informere og samhandle med folk og få dere til å snakke om dette. Og så håper jeg at det i disse møtene blir en rolle for folket så de kan bli hørt også.
So if we kind of circle back now to 2030 again, that imagined story, and depending on the decisions we make, again, today -- literally we don't have a lot of time -- in the next few months, the next year or so, because this technology is spreading like wildfire. Let's pretend we're back in that reality. We're at a park, and our kid is swinging on the swing. Is that kid a regular old kid, or did we decide to have a designer baby? And let's say we went the sort of traditional route, and there's our kid swinging on the swing, and frankly, they're kind of a mess. Their hair is all over the place like mine. They have a stuffy nose. They're not the best student in the world. They're adorable, you love them, but there on the swing next to them, their best friend is a GM kid, and the two of them are kind of swinging like this, and you can't help but compare them, right? And the GM kid is swinging higher, they look better, they're a better student, they don't have that stuffy nose you need to wipe. How is that going to make you feel and what decision might you make next time?
Så hvis vi sirkler tilbake til 2030 igjen, den tenkte historien, og avhengig av avgjørelsene vi tar, igjen, i dag -- -- vi har ikke mye tid -- innen de neste månedene, neste år eller noe, fordi denne teknologien spres som ild i tørt gress. La oss late som vi er tilbake i den virkeligheten. Vi er i en park, og barnet vårt husker på husken. Er det barnet barnet et vanlig barn, eller bestemte vi oss for å få en designerbaby? Og la oss si vi gikk den tradisjonelle veien, og der er barnet vårt huskende på husken, og ærlig talt, de er ganske rotete. Håret deres er uorganisert som mitt. De har snørrete nese. De er ikke de beste elevene i verden. De er skjønne, dere elsker dem, men på husken ved siden av er bestevennen deres et GM-barn, og de to husker liksom slik, og du kan ikke unngå å sammenligne de. Og GM-barnet husker høyere, de ser bedre ut, de er bedre elever, de har ikke en snørrete nese du må tørke Hvordan får det deg til å føle deg og hvilken avgjørelse kommer du til å ta neste gang?
Thank you.
Takk.
(Applause)
(Applaus)