I've been intrigued by this question of whether we could evolve or develop a sixth sense -- a sense that would give us seamless access and easy access to meta-information or information that may exist somewhere that may be relevant to help us make the right decision about whatever it is that we're coming across. And some of you may argue, "Well, don't today's cell phones do that already?" But I would say no. When you meet someone here at TED -- and this is the top networking place, of course, of the year -- you don't shake somebody's hand and then say, "Can you hold on for a moment while I take out my phone and Google you?" Or when you go to the supermarket and you're standing there in that huge aisle of different types of toilet papers, you don't take out your cell phone, and open a browser, and go to a website to try to decide which of these different toilet papers is the most ecologically responsible purchase to make.
Ինձ շատ էր հետաքրքրում հետևյալ հարցը, արդյո՞ք մենք կարող ենք զարգացնել կամ կատարելագործել վերցերորդ զգայարանը զգայարան, որը կստեղծեր անխափան և մատչելի կապ մետաինֆորմացիայի հետ կամ այն տեղեկության հետ, որը գոյություն ունի որևէ մի տեղ և կարող է օգնել մեզ ճիշտ որոշում կայացնել մեր առջև դրված խնդիրների կապակցությամբ: Ձեզանից ոմանք կարող են ընդդիմանալ «չէ՞ որ այսօրվա բջջային հեռախոսները արդեն դա անում են»: Սակայն ես կպատասխան եմ, որ ոչ: Երբ դուք TED-ում հանդիպում եք որևէ մեկի-- սա իհարկե տարվա լավագույն միջոցառումն է կապեր հաստատելու համար-- դուք չեք սեղմում որևէ մեկի ձեռքը և հետո ասում «Կարող ե՞ք մեկ րոպե սպասել մինչև ես կհանեմ հեռախոսը և Google-ի միջոցով ձեր մասին տեղեկություններ կգտնեմ»: Կամ, երբ դուք գնում եք սուպերմարկետ և կանգնում եք այդ հսկայական միջանցքում, որտեղ շարված են տարբեր տեսակի զուգարանի թղթեր դուք չենք հանում ձեր բջջային հեռախոսը, բացում բրաուզերը, մտնում վեբկայք և փորձում որոշել, թե այս զանազան զուգարանի թղթերից որն է էկոլոգիապես նպատակահարմար գնել:
So we don't really have easy access to all this relevant information that can just help us make optimal decisions about what to do next and what actions to take. And so my research group at the Media Lab has been developing a series of inventions to give us access to this information in a sort of easy way, without requiring that the user changes any of their behavior. And I'm here to unveil our latest effort, and most successful effort so far, which is still very much a work in process. I'm actually wearing the device right now and we've sort of cobbled it together with components that are off the shelf -- and that, by the way, only cost 350 dollars at this point in time.
Այսպիսով, մենք իրոք չունենք մատչելի կապ այս բոլոր անհրաժեշտ տեղեկությունների հետ, որոնք կարող են մեզ օգնել կայացնել օպտիմալ որոշում, թե ինչ քայլեր ձեռնարկել և ինչ գործողություններ իրականացնել: Այսպիսով Media Lab-ի իմ հետազոտական խումբը մշակում է հայտագործությունների մի շարք նման տեղեկությունների հետ կապ ստեղծելու համար. բավականին մատչելի կերպով՝ առանց անհրաժեշտության, որ օգտատերը փոխի իր սովորական պահվածքը: Եվ ես այստեղ եմ բացահայտելու համար մեր վեջին աշխատությունը, թերևս ամենահաջողը մինչ օրս, չնայած աշխատանքները բուռն զարգացման ընթացքում են: Ես իրականում կրում եմ այդ սարքը հենց այս պահին և մենք այն պատրաստել ենք, այսպես ասած ձեռքի տակ եղած պարագաների օգնությամբ-- որ ամեն դեպքում արժե ընդհամենը 350 դոլար այս պահի դրությամբ:
I'm wearing a camera, just a simple web cam, a portable, battery-powered projection system with a little mirror. These components communicate to my cell phone in my pocket which acts as the communication and computation device. And in the video here we see my student Pranav Mistry, who's really the genius who's been implementing and designing this whole system. And we see how this system lets him walk up to any surface and start using his hands to interact with the information that is projected in front of him. The system tracks the four significant fingers. In this case, he's wearing simple marker caps that you may recognize. But if you want a more stylish version, you could also paint your nails in different colors.
Ես կրում եմ ֆոտոխցիկ, ընդհամենը պարզ տեսախցիկ, մարտկոցով աշխատող շարժական պրոեկցիոն համակարգ, որը ունի փոքրիկ հայելի: Այս բաղադրիչները կապված են գրպանումս դրված բջջային հեռախոսի հետ, որը իրականացնում է հաղորդակցման և հաշվիչ սարքավորման դեր: Այստեղ, տեսանյութում, մենք տեսնում ենք իմ ուսանող Պռանավ Միստերին, ով իրոք հանճար է, ով իրականացնում և նախագծում է այս ամբողջ համակարգը: Մենք տեսնում ենք, թե ինչպես է այս համակարգը հնարավորություն տալիս նրան մոտենալ որևէ մակերեսի և ձեռքերի միջոցով փոխանակել այն տեղեկությունը, որը արտացոլվում է անմիջապես իր առջև: Համակարգը հետևում է չորս կարևոր մատերի շարժումներին: Այս դեպքում նա օգտագործում է սովորական մարկերի կափարիչներ, ինչը հավանաբար նկատել եք: Բայց եթե ձեզ պետք է ավելի նորաձև տարբերակ, ապա դուք կարող եք հարդարել ձեր եղունգները տարբեր երանգներով:
And the camera basically tracks these four fingers and recognizes any gestures that he's making so he can just go to, for example, a map of Long Beach, zoom in and out, etc. The system also recognizes iconic gestures such as the "take a picture" gesture, and then takes a picture of whatever is in front of you. And when he then walks back to the Media Lab, he can just go up to any wall and project all the pictures that he's taken, sort through them and organize them, and re-size them, etc., again using all natural gestures.
Տեսախցիկը հիմնականում հետևում այս չորս մատերին և ճանաչում է յուրաքանչյուր շարժում, որը նա անում է. այսպիսով, նա կարող պարզապես մոտենալ, օրինակ, Լոնգ Բիչի քարտեզին մեծացնել, փոքրացնել այն և այլն: Համակարգը նաև ճանաչում է պատկերային շարժումները, ինչպես օրինակ «նկարել» շարժումը, և ապա նկարում է այն ամենը ինչ ձեր առջևում է: Երբ նա վերադառնում է Media Lab, նա պարզապես կարող է մոտենալ ցանկացած պատի և արտապատկերել բոլոր ստացված նկարները, ապա դրանք դասավորել և կարգավորել, փոխել չափերը և այլն, այդ ամենն իրականացնելով բնական շարժումների միջոցով:
So, some of you most likely were here two years ago and saw the demo by Jeff Han, or some of you may think, "Well, doesn't this look like the Microsoft Surface Table?" And yes, you also interact using natural gestures, both hands, etc. But the difference here is that you can use any surface, you can walk up to any surface, including your hand, if nothing else is available, and interact with this projected data. The device is completely portable, and can be --
Հավանաբար, ձեզանից ոմանք այստեղ են եղել երկու տարի առաջ և տեսել են Ջեֆ Հանի ներկայացումը, կամ ոմանք էլ մտածում են «Արդյո՞ք սա նման չէ Microsoft Surface Table-ին»: և իրոք, այստեղ դուք նույնպես փոխազդում եք բնական շարժումներ միջոցով, երկու ձեռքով և այլն: Բայց տարբերությունը այս դեպքում այն է, որ դուք կարող եք օգտագործել ցանկացած մակերես, կարող եք մոտենալ ցանկացած մակերեսի՝ օգտվելով ներառյալ ձեր ձեռքից, եթե իհարկե այլ հնարավորություն չունեք, և մշակել արտապատկերվող տվյալները: Սարքը ամբողջությամբ շարժական է,
(Applause)
և դուք կարող եք...
(Applause ends)
(Ծափահարություններ)
So, one important difference is that it's totally mobile. Another even more important difference is that in mass production, this would not cost more tomorrow than today's cell phones and would actually not sort of be a bigger packaging -- could look a lot more stylish than this version that I'm wearing around my neck. But other than letting some of you live out your fantasy of looking as cool as Tom Cruise in "Minority Report," the reason why we're really excited about this device is that it really can act as one of these sixth-sense devices that gives you relevant information about whatever is in front of you. So we see Pranav here going into the supermarket and he's shopping for some paper towels. And, as he picks up a product, the system can recognize the product that he's picking up, using either image recognition or marker technology, and give him the green light or an orange light. He can ask for additional information. So this particular choice here is a particularly good choice, given his personal criteria. Some of you may want the toilet paper with the most bleach in it rather than the most ecologically responsible choice.
Այսպիսով, կարևորագույն տարբերությունը այն է, որ սարքը լիովին շարժական է. Մեկ այլ, նույնիսկ առավել կարևոր տարբերությունը այն է, որ զանգվածային արտադրության դեպքում այս սարքը վաղը չի արժենա ավելի քան բջջային հեռախոսները այսօր արժեն և չափերը փաստորեն մեծ չեն լինի-- կարող է ունենալ ավելի նորաձև տեսք քան այս մոդելը, որը ես կրում եմ իմ վզին: Բացի այն, որ այս սարքը հնարավորություն կտա ոմանց իրականացնել երազանքը ունենալ նույնքան տպավորիչ տեսք ինչ Թոմ Քրուզը «Հատուկ կարծիք» ֆիլմում, ամեն դեպքում պատճառը, թե ինչու ենք մենք այսքան ոգևորված այս սարքով այն, որ այն իրոք կարող է գործել ինչպես վեցերորդ զգայանի սարքավորում, որը տալիս են տեղեկություն ձեր առջև դրված ցանկացած իրի վերաբերյալ: Այսպիսով, այստեղ մենք տեսնում ենք, թե ինչպես Պռանավը գնում է սուպերմարկետ և գնում է ինչ-որ զուգարանի թուղթ: Եվ երբ նա վերցնում է իրը, համակարգը կարող է ճանաչել այս արտադրանքը պատկերների ճանաչման և ազդանշային տեխնոլոգիաների միջոցով և արտացոլել կամ կանաչ, կամ նարջագույն լույս: Նա կարող նաև պահանջել լրացուցիչ տեղեկություն: Այսպիսով, կոնկրետ այս ընտրությունը լավ ընտրություն է՝ կատարված անձնական չափորոշիչների հիման վրա: Ձեզանից ոմանք կարող են փնտրել ամենասպիտակ զուգարանի թուղթը և ոչ թե ամենաէկոլոգիապես մաքուրը:
(Laughter)
(Ծիծաղ)
If he picks up a book in the bookstore, he can get an Amazon rating -- it gets projected right on the cover of the book. This is Juan's book, our previous speaker, which gets a great rating, by the way, at Amazon. And so, Pranav turns the page of the book and can then see additional information about the book -- reader comments, maybe sort of information by his favorite critic, etc. If he turns to a particular page, he finds an annotation by maybe an expert or a friend of ours that gives him a little bit of additional information about whatever is on that particular page. Reading the newspaper -- it never has to be outdated.
Եթե գրախանութում նա վերցնի որևէ գիրք, ապա կարող է ստանալ «Ամազոնի» գնահատականը, որը արտահայտվում է գրքի կազմի աջ կողմում: Սա մեր նախորդ բանախոս Խուանի գիրքն է, որը համենայնդեպս «Ամազոնի» կողմից արժանացել է բարձր վարկանիշի: Այսպիսով, Պռանավը շրջելով գրքի էջը կարող է տեսնել լրացուցիչ տեղեկություն գրքի վերաբերյալ-- ընթերցողների մեկնաբանությունները, տեղեկություններ իր սիրելի քննադատի կողմից: Եթե նա շրջի որևէ կոնկրետ էջ, կգտնի ծանոթություն՝ ներկայացված միգուցե մեզ ընկեր որևէ փորձագետի կողմից, որ կտա լրացուցիչ տեղեկություն այն մասին, թե ինչ է գրված այդ էջում: Թերթ ընթերցելիս-- այն երբեք չպետք է հնացած լինի:
(Laughter)
(Ծիծաղ)
You can get video annotations of the events that you're reading about. You can get the latest sports scores, etc. This is a more controversial one.
Դուք կարող եք ստանալ տեսանյութը կապված այն միջոցառման հետ, որի մասին դուք ընթերցում եք Դուք կարող ես ստանալ սպորտի վերջին արդյուքները ր այլն: Սա առավել հակասական է:
(Laughter)
(Ծիծաղ)
As you interact with someone at TED, maybe you can see a word cloud of the tags, the words that are associated with that person in their blog and personal web pages. In this case, the student is interested in cameras, etc. On your way to the airport, if you pick up your boarding pass, it can tell you that your flight is delayed, that the gate has changed, etc. And, if you need to know what the current time is, it's as simple as drawing a watch --
Երբ TED-ում շփվում է որևէ մեկի հետ, հնարավոր է դուք տեսնեք տեգերից կազմված բառային ամպ՝ բառեր, որոնք կապված են այդ անձի հետ և արտացոլվում են իր բլոգում կամ անձնական վեբ-կայքում: Այս դեպքում, ուսանողը հետաքրքրված է տեսախցիկներով և այլն: Օդանավակայանի ճանապարհին եթե դուք վերցրել եք ձեր նստեցման կտրոնը, ապա այն կարող է քեզ հուշել, որ ձեր թռիչը հետաձվում է, կամ որ մուտքը փոխվել է և այլն: Եվ եթե դուք ուզում եք իմանալ ժամը ապա դա նույնքան հեշտ է, որքան ժամացույց նկարելը--
(Laughter)
(Ծիծաղ)
(Applause)
(Ծափահարություններ)
on your arm.
ձեր ձեռքի վրա:
So that's where we're at so far in developing this sixth sense that would give us seamless access to all this relevant information about the things that we may come across. My student Pranav, who's really, like I said, the genius behind this.
Ահա թե ուր ենք հասել մինչ օրս վերցերորդ զգայարանը զարգացնելու գործում, որը կստեղծի ուղղակի և մատչելի կապ անհրաժեշտ տեղեկության հետ այն իրերի վերաբերյալ, որոնց մենք հանդիպում ենք: Իմ ուսանող Պռանավը, ով իրոք, ինչպես ես ասեցի, հանճար է կանգնած այս ամենի ետևում:
(Applause and cheering)
(Ծափահարություն)
(Applause ends)
He does deserve a lot of applause, because I don't think he's slept much in the last three months, actually. And his girlfriend is probably not very happy about him either. But it's not perfect yet, it's very much a work in progress. And who knows, maybe in another 10 years we'll be here with the ultimate sixth sense brain implant.
Նա իրոք արժանացել է բազմաթիվ ծափահարությունների, քանի որ չեմ կարծում, որ նա շատ է քնել վերջի երեք ամիսներ ընթացքում: Իր ընկերուհին հավանաբար այնքան էլ երջանիկ չէ այս կապակցությամբ: Սակայն այն դեռևս կատարյալ չէ և դեռ շատ աշխատանքներ կան իրականացնելու: Եվ ով գիտի, միգուցե 10 տարի անց մենք կգանք այստեղ բերելով ավարտված վեցերորդ զգայանը՝ ուղեղի իմպլանտի տեսքով:
Thank you.
Շնորհակալություն:
(Applause)
(Ծափահարություններ)