Να τι πρέπει να γίνει για να προκύψει εγκυμοσύνη μετά από μια πράξη συνουσίας. Τα σπερματοζωάρια πρέπει να κολυμπήσουν από τον κόλπο μέσω του ανοίγματος του τραχήλου, ανοδικά μέσω της μήτρας, και να καταλήξουν μέσα σε μία από τις δύο σάλπιγγες. Εάν ένα ωάριο, που απελευθερώθηκε κατά την ωορρηξία, υπάρχει μέσα στη σάλπιγγα, τότε ένα σπερματοζωάριο έχει πιθανότητες να το γονιμοποιήσει. Τα αντισυλληπτικά σχεδιάστηκαν να αποτρέπουν αυτή τη διαδικασία, και το επιτυγχάνουν με τρεις βασικούς τρόπους. Εμποδίζουν τα σπερματοζωάρια, απενεργοποιούν τα σπερματοζωάρια πριν φτάσουν στη μήτρα, ή καταστέλλουν την ωορρηξία. Η πιο απλή μέθοδος είναι η παρεμπόδιση. Τα ανδρικά και γυναικεία προφυλακτικά εμποδίζουν τα σπερματοζωάρια να εισέλθουν στην περιοχή του κόλπου. Αυτή η παρεμπόδιση είναι κι ο λόγος που, αντίθετα με άλλες μεθόδους αντισύλληψης, προλαμβάνουν τη μετάδοση συγκεκριμένων σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων. Από την άλλη, το διάφραγμα, το τραχηλικό κάλυμμα και το αντισυλληπτικό σφουγγάρι, με την τοποθέτησή τους πάνω στον τράχηλο, φράζουν την είσοδο για τη μήτρα. Αυτές οι αντισυλληπτικές μέθοδοι, οι μέθοδοι φραγμού, μπορούν να χρησιμοποιηθούν μαζί με σπερματοκτόνες ουσίες, παράδειγμα της δεύτερης μεθόδου, της απενεργοποίησης. Το σπερματοκτόνο είναι μια χημική ουσία που ακινητοποιεί και εξοντώνει το σπέρμα. Τα σπερματοκτόνα σήμερα κυκλοφορούν σε μορφή αφρού, κρέμας, ζελέ, σε υπόθετα, ακόμη και ως λεπτή διαφανή μεμβράνη που διαλύεται μέσα στον κόλπο. Αυτά τα προϊόντα μπορούν να εισαχθούν απευθείας στον κόλπο πριν τη συνουσία, ή να συνδυαστούν με μεθόδους φραγμού όπως το διάφραγμα ή το προφυλακτικό, για επιπρόσθετη προστασία. Η τρίτη κατηγορία μεθόδων αντισύλληψης βασίζεται στην καταστολή του σταδίου ωρίμανσης ενός ωαρίου μέσα στην ωοθήκη. Εάν δεν υπάρχει κάποιο διαθέσιμο ωάριο μέσα στις σάλπιγγες, τα σπερματοζωάρια δεν θα βρουν κάτι να γονιμοποιήσουν. Ορμονικά αντισυλληπτικά, όπως το χάπι, το αυτοκόλλητο, η ένεση, και ο κολπικός δακτύλιος, όλα τους απελευθερώνουν συνθετικές μορφές διαφόρων συνδυασμών προγεστερόνης και οιστρογόνων. Αυτό το «κοκτέιλ» ορμονών καταστέλλει την ωορρηξία, διατηρώντας το ωάριο σε ανώριμη φάση, καλά απομονωμένα μέσα στην ωοθήκη. Η συνθετική προγεστερόνη δημιουργεί άλλο ένα εμπόδιο φραγμού. Κάνει την τραχηλική βλέννα πιο παχύρρευστη και κολλώδη δυσχεραίνοντας την κίνηση των σπερματοζωαρίων. Υπάρχουν αντισυλληπτικά που εφαρμόζουν πολλαπλές προσεγγίσεις ταυτόχρονα. Για παράδειγμα, πολλές ΕΜΣ, ή ενδομήτριες συσκευές αντισύλληψης, περιέχουν συνθετικές ορμόνες που καταστέλλουν την ωορρηξία. Μερικές περιέχουν και χαλκό, που απενεργοποιεί τα σπερματοζωάρια, ενώ επίσης καθιστά δύσκολη την εμφύτευση ωαρίων στη μήτρα. Παρεμπόδιση, Απενεργοποίηση, ή Καταστολή: Είναι κάποια από τις στρατηγικές αυτές η καλύτερη; Υπάρχουν διαφορές, αλλά εντοπίζονται στο πόσο άνετη και εύκολη είναι η σωστή εφαρμογή της κάθε αντισυλληπτικής μεθόδου. Για παράδειγμα, τα ανδρικά προφυλακτικά θα εμφάνιζαν 98% αποτελεσματικότητα εάν όλοι τα χρησιμοποιούσαν σωστά. Δηλαδή, εάν 100 ζευγάρια χρησιμοποιούσαν σωστά τα προφυλακτικά για έναν χρόνο, δύο μόνο γυναίκες θα έμεναν έγκυες. Αλλά δε τα χρησιμοποιούν όλοι σωστά, οπότε στην πράξη εμφανίζουν μόνο 82% αποτελεσματικότητα. Άλλες μέθοδοι, όπως το αυτοκόλλητο και το χάπι, είναι 99% αποτελεσματικοί όταν χρησιμοποιούνται τέλεια. Στην πράξη όμως, είναι μόνο 91%. Τα σπερματοκτόνα είναι αποτελεσματικά μόνο κατά 85%, ακόμα και με τέλεια χρήση, και μόνο 71% αποτελεσματικά με συνηθισμένη χρήση. Άλλος ένας σημαντικός παράγοντας στην επιλογή αντισυλληπτικού είναι οι παρενέργειες, οι οποίες σχεδόν αποκλειστικά επηρεάζουν τις γυναίκες παρά τους άντρες. Οι ορμονικές μέθοδοι ιδιαιτέρως μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα όπως πονοκεφάλους, ναυτία, και υψηλή αρτηριακή πίεση, αλλά αυτά διαφέρουν σε κάθε γυναίκα. Για τον λόγο αυτό, οι παραπάνω μέθοδοι πρέπει να χορηγούνται από γιατρό. Η επιλογή αντισυλληπτικής μεθόδου είναι προσωπική υπόθεση, και κάτι που λειτουργεί για εσάς τώρα, μπορεί να αλλάξει στο μέλλον. Οι επιστήμονες εξακολουθούν να ερευνούν νέες μεθόδους, όπως ένα αντρικό αντισυλληπτικό χάπι που θα παρεμπόδιζε την παραγωγή σπέρματος. Στο μεταξύ, υπάρχουν ήδη αρκετές επιλογές παρεμπόδισης των σπερματοζωαρίων, απενεργοποίησής τους, ή καταστολής των ωαρίων και διατήρησής τους στο απυρόβλητο.
Here's what has to happen for pregnancy to occur after sexual intercourse. Sperm must swim up the vagina, through the cervical opening, upwards through the uterus, and into one of the two fallopian tubes. If an egg, released during that month's ovulation, is in the tube, one sperm has a chance to fertilize it. Contraceptives are designed to prevent this process, and they work in three basic ways. They block the sperm, disable sperm before they reach the uterus, or suppress ovulation. Block is the simplest. Male and female condoms prevent sperm from coming into contact with the vaginal space. That barrier is also why they, unlike other contraceptive methods, are able to prevent transmission of certain sexually transmitted diseases. Meanwhile, the diaphragm, cervical cap, and sponge work by being placed over the cervix, barricading the entrance to the uterus. These contraceptives are sometimes called barrier methods and can be used with spermicides, an example of the second category, disable. A spermicide is a chemical that immobilizes and destroys sperm. Today's spermicides come as foam, cream, jelly, suppositories, and even a thin piece of translucent film that dissolves in the vagina. These products can be inserted directly into the vagina before intercourse, or can be combined with block methods, like a diaphragm or condom, for added proection. The third category for preventing pregnancy works by suppressing the action of an egg maturing in the ovary. If there isn't an egg available in the fallopian tube, there's nothing for sperm to fertilize. Hormonal contraceptives, including the pill, the patch, the Depo shot, and the vaginal ring all release synthetic versions of various combinations of progesterone and estrogen. This hormone cocktail suppresses ovulation, keeping the immature egg safely sequestered in the ovary. Synthetic progesterone also has a block trick up its sleeve. It makes cervical mucus too thick and sticky for sperm to swim through easily. There are other contraceptives that use multiple approaches at the same time. For example, many IUDs, or intrauterine devices, contain synthetic hormones which suppress ovulation. Some also contain copper, which disable sperm while also making egg implantation in the uterus difficult. Block, disable, or suppress: is one strategy better than the other? There are differences, but a lot of it has to do with how convenient and easy it is to use each contraceptive correctly. For example, male condoms would be about 98% effective if everyone used them perfectly. That 98% means if 100 couples correctly used condoms for a year, two women would get pregnant. But not everyone uses them correctly, so they're only 82% effective in practice. Other methods, like the patch and pill, are 99% effective when they're used perfectly. But in practice, that's 91%. Spermicide is only 85% effective, even with perfect usage, and just 71% effective with typical usage. Another important consideration in the choice of contraceptives are side effects, which almost exclusively affect women rather than men. Hormonal methods in particular can cause symptoms like headaches, nausea, and high blood pressure, but they vary from woman to woman. That's why these methods require a prescription from a doctor. The choice of contraceptive method is a personal one, and what works best for you now may change later. Scientists also continue to research new methods, such as a male pill that would prevent sperm production. In the meantime, there are quite a few options to block sperm, disable them, or suppress eggs and keep them out of reach.