As an architect you design for the present, with an awareness of the past, for a future which is essentially unknown. The green agenda is probably the most important agenda and issue of the day. And I'd like to share some experience over the last 40 years -- we celebrate our fortieth anniversary this year -- and to explore and to touch on some observations about the nature of sustainability. How far you can anticipate, what follows from it, what are the threats, what are the possibilities, the challenges, the opportunities? I think that -- I've said in the past, many, many years ago, before anybody even invented the concept of a green agenda, that it wasn't about fashion -- it was about survival.
Jako architekt, projektujesz w chwili obecnej ze świadomością przeszłości dla przyszłości, która jest właściwie nieznana. Zielony Program to prawdopodobnie najważniejszy program i najważniejsza kwestia dzisiejszych czasów. Chciałbym podzielić się swoimi doświadczeniami z ostatnich 40 lat -- w tym roku obchodzimy czterdziestą rocznicę -- i przyjrzeć się z bliska pewnym obserwacjom o naturze zrównoważonego rozwoju. Jak daleko można sięgać w przyszłość, co z tego wynika, jakie są zagrożenia, a jakie możliwości, jakie wyzwania i jakie szanse? Powiedziałem kiedyś, wiele, wiele lat temu, zanim ktokolwiek pomyślał o zielonym programie, że tu nie chodzi o modę, tylko o przetrwanie.
But what I never said, and what I'm really going to make the point is, that really, green is cool. I mean, all the projects which have, in some way, been inspired by that agenda are about a celebratory lifestyle, in a way celebrating the places and the spaces which determine the quality of life. I rarely actually quote anything, so I'm going to try and find a piece of paper if I can, [in] which somebody, at the end of last year, ventured the thought about what for that individual, as a kind of important observer, analyst, writer -- a guy called Thomas Friedman, who wrote in the Herald Tribune, about 2006. He said, "I think the most important thing to happen in 2006 was that living and thinking green hit Main Street. We reached a tipping point this year where living, acting, designing, investing and manufacturing green came to be understood by a critical mass of citizens, entrepreneurs and officials as the most patriotic, capitalistic, geo-political and competitive thing they could do. Hence my motto: green is the new red, white and blue."
Ale nigdy nie powiedziałem, a teraz chcę to podkreślić, że zielone jest po prostu fajne. Mam na myśli to, że wszystkie projekty zainspirowane w jakiś sposób tym programem, dotyczą uroczystego stylu życia, celebrowania miejsc i przestrzeni, które decydują o jakości życia. Rzadko cokolwiek cytuję, ale dziś spróbuję znaleźć tę karteczkę ze stwierdzeniem, które pod koniec zeszłego roku zaryzykował pewien człowiek z perspektywy obserwatora, analityka i pisarza -- człowiek o nazwisku Thomas Friedman, pisząc dla Herald Tribune o roku 2006. Powiedział on "Myślę, że najważniejszym wydarzeniem 2006 roku było to, że ekologiczny styl życia i myślenia przeszedł do głównego nurtu. W tym roku nastąpił przełom, kiedy to ekologiczne życie, zachowanie, projektowanie, inwestowanie i produkcja zaczęły być uznawane przez krytycznych obywateli, przedsiębiorców i urzędników, za najbardziej patriotyczną, kapitalistyczną, geo-polityczną i konkurencyjną rzecz do zrobienia. Stąd moje hasło: zielony stał się nowym czerwonym, białym i niebieskim."
And I asked myself, in a way, looking back, "When did that kind of awareness of the planet and its fragility first appear?" And I think it was July 20, 1969, when, for the first time, man could look back at planet Earth. And, in a way, it was Buckminster Fuller who coined that phrase. And before the kind of collapse of the communist system, I was privileged to meet a lot of cosmonauts in Space City and other places in Russia. And interestingly, as I think back, they were the first true environmentalists. They were filled with a kind of pioneering passion, fired about the problems of the Aral Sea. And at that period it was -- in a way, a number of things were happening. Buckminster Fuller was the kind of green guru -- again, a word that had not been coined. He was a design scientist, if you like, a poet, but he foresaw all the things that are happening now. It's another subject. It's another conversation. You can go back to his writings: it's quite extraordinary. It was at that time, with an awareness fired by Bucky's prophecies, his concerns as a citizen, as a kind of citizen of the planet, that influenced my thinking and what we were doing at that time.
Zadałem sobie pytanie, myśląc o przeszłości, "Kiedy po raz pierwszy pojawił się ten rodzaj świadomości dotyczący naszej planety i jej kruchości?" Myślę że było to 20 lipca 1969, kiedy po raz pierwszy człowiek mógł popatrzeć z góry na Ziemię. W pewnym sensie to Buckminster Fuller ukuł to sformułowanie. Przed upadkiem systemu komunistycznego miałem przyjemność spotkać wielu kosmonautów w Gwiezdnym Miasteczku i innych miejscach w Rosji. Co ciekawe, gdy o nich myślę, byli oni pierwszymi prawdziwymi ekologami. Przepełniała ich pionierska pasja, rozpalona problemami Jeziora Aralskiego. W tym czasie działo się mnóstwo rzeczy. Buckminster Fuller był guru ruchu zielonych -- kolejne słowo, którego jeszcze nie wymyślono. Naukowo zajmował się designem, był poetą ale przewidział wszystkie te zjawiska, które teraz mają miejsce. To jest temat na zupełnie inną prelekcję. Możecie zajrzeć do jego prac, są zdumiewające. To było za tamtych czasów, kiedy wiedza zapoczątkowana dzięki przepowiedniom Bucky'ego, jego obawom jako mieszkańca, w rozumieniu mieszkańca planety, wpłynęła na mój sposób myślenia i tego co robiliśmy w tamtym czasie.
And it's a number of projects. I select this one because it was 1973, and it was a master plan for one of the Canary Islands. And this probably coincided with the time when you had the planet Earth's sourcebook, and you had the hippie movement. And there are some of those qualities in this drawing, which seeks to sum up the recommendations. And all the components are there which are now in common parlance, in our vocabulary, you know, 30-odd years later: wind energy, recycling, biomass, solar cells. And in parallel at that time, there was a very kind of exclusive design club. People who were really design conscious were inspired by the work of Dieter Rams, and the objects that he would create for the company called Braun. This is going back the mid-'50s, '60s. And despite Bucky's prophecies that everything would be miniaturized and technology would make an incredible style -- access to comfort, to amenities -- it was very, very difficult to imagine that everything that we see in this image, would be very, very stylishly packaged. And that, and more besides, would be in the palm of your hand.
I mowa tu o wielu projektach. Wybrałem ten, ponieważ był rok 1973 i był to plan zagospodarowania dla jednej z wysp kanaryjskich. To wszystko zbiegło się w czasie z powstaniem księgi źródłowej planety Ziemi i ruchu hipisowskiego. Niektóre z tych wartości są widoczne na tym rysunku, który ma być pewnym podsumowaniem naszych rekomendacji. Składniki, które tam się znajdują są obecnie używane w powszechnym języku, wiecie, 30 lat później: energia wiatrowa, recykling, biomasa, ogniwa fotowoltaiczne. Równolegle w tym samym czasie, powstał szczególny rodzaj klubu projektantów. Ludzie którzy byli naprawdę świadomymi projektantami inspirowali się pracami Dieter'a Rams'a, i obiektami, które tworzył dla firmy Braun. Działo się to w latach 50-tych i 60-tych. Pomimo przepowiedni Bucky'ego o tym, że wszystko ulegnie miniaturyzacji i technologia wytworzy niesamowity styl dostęp do komfortu, udogodnień -- bardzo, bardzo trudno było sobie wyobrazić, że wszystko, co widzimy na tym rysunku będzie bardzo, bardzo stylowo opakowane. To i wiele innych rzeczy, będzie mieścić się w dłoni.
And I think that that digital revolution now is coming to the point where, as the virtual world, which brings so many people together here, finally connects with the physical world, there is the reality that that has become humanized, so that digital world has all the friendliness, all the immediacy, the orientation of the analog world. Probably summed up in a way by the stylish or alternative available here, as we generously had gifted at lunchtime, the [unclear], which is a further kind of development -- and again, inspired by the incredible sort of sensual feel. A very, very beautiful object. So, something which in [the] '50s, '60s was very exclusive has now become, interestingly, quite inclusive. And the reference to the iPod as iconic, and in a way evocative of performance, delivery -- quite interesting that [in] the beginning of the year 2007, the Financial Times commented that the Detroit companies envy the halo effect that Toyota has gained from the Prius as the hybrid, energy-conscious vehicle, which rivals the iPod as an iconic product.
Uważam, że ta cyfrowa rewolucja zbliża się teraz do punktu gdzie w wirtualnym świecie, który gromadzi tylu ludzi tutaj ostatecznie połączy się z fizycznym światem. To jest rewolucja, która staje się zhumanizowana w ten sposób, że świat wirtualny posiada taką samą życzliwość, bezpośredniość czy też orientację, co świat analogowy. Prawdopodobnie podsumowaną w określony sposób -- stylowy lub alternatywny, dostępny tutaj, dany nam w czasie lunchu, Są też kolejne etapy rozwoju, zainspirowane przez niewiarygodny rodzaj zmyslowego odczucia. Bardzo, bardzo piękny obiekt. Coś, co w latach 50-tych, 60-tych było bardzo ekskluzywne teraz stało się, interesująco, całkiem globalne. Tutaj odwołujanie do iPoda jako ikony, sugestywnej jeśli chodzi o wydajność, możliwości. Jest to ciekawe, że na początku roku 2007 Financial Times zamieścił komentarz o tym, że firmy z Detroit zazdroszczą efektu halo, który osiągnęła Toyota dzięki hybrydzie o nazwie Prius, oszczędnym energetycznie pojeździe, który rywalizował z iPodem jako produktem-ikoną.
And I think it's very tempting to, in a way, seduce ourselves -- as architects, or anybody involved with the design process -- that the answer to our problems lies with buildings. Buildings are important, but they're only a component of a much bigger picture. In other words, as I might seek to demonstrate, if you could achieve the impossible, the equivalent of perpetual motion, you could design a carbon-free house, for example. That would be the answer. Unfortunately, it's not the answer. It's only the beginning of the problem. You cannot separate the buildings out from the infrastructure of cites and the mobility of transit. For example, if, in that Bucky-inspired phrase, we draw back and we look at planet Earth, and we take a kind of typical, industrialized society, then the energy consumed would be split between the buildings, 44 percent, transport, 34 percent, and industry. But again, that only shows part of the picture. If you looked at the buildings together with the associated transport, in other words, the transport of people, which is 26 percent, then 70 percent of the energy consumption is influenced by the way that our cites and infrastructure work together.
Myślę, że jest to bardzo kuszące, tak uwieść siebie jako architekta lub kogokolwiek zaangażowanego w proces projektowania, że odpowiedzią na nasze problemy są budynki. Budynki są ważne, ale są one jedynie częścią znacznie większego obrazu. Innymi słowy, jak zaraz postaram się zademonstrować, jeśli moglibyście osiągnąć niemożliwe odpowiednik perpetum mobile moglibyście na przykład zaprojektować dom nie wytwarzający dwutlenku węgla. To byłaby odpowiedź. Niestety, to nie jest odpowiedź. To jedynie początek problemu. Nie możecie odseparować budynku od infrastruktury miast i systemu transportu. Na przykład, jeśli - nawiązując do frazy zaispirowanej Bucky'im - cofniemy się i spojrzymy na Ziemię, i jeśli weźmiemy dla przykładu typowe zindustrializowane społeczeństwo, wtedy konsumpcja energii będzie rozdzielona miedzy budynki - 44 %, transport - 34 % i przemysł. Jednak to znowu pokazuje jedynie fragment całości. Jeśli spojrzymy na budynki wraz z powiązanym transportem, innymi słowy - transportem ludzi, który wynosi 26 %, wtedy 70 % konsumpcji energii jest zależnych od sposobu w jaki nasze miasta i infrastruktura współpracują ze sobą.
So the problems of sustainability cannot be separated from the nature of the cities, of which the buildings are a part. For example, if you take, and you make a comparison between a recent kind of city, what I'll call, simplistically, a North American city -- and Detroit is not a bad example, it is very car dependent. The city goes out in annular rings, consuming more and more green space, and more and more roads, and more and more energy in the transport of people between the city center -- which again, the city center, as it becomes deprived of the living and just becomes commercial, again becomes dead. If you compared Detroit with a city of a Northern European example -- and Munich is not a bad example of that, with the greater dependence on walking and cycling -- then a city which is really only twice as dense, is only using one-tenth of the energy. In other words, you take these comparable examples and the energy leap is enormous.
A zatem zagadnienia zrównoważonego rozwoju nie mogą być oderwane od natury miast, której część stanowią budynki. Na przykład, jeśli porównamy nowoczesny rodzaj miasta, które dla uproszczenia nazwę północno-amerykańskim miastem -- Detroit nie jest złym przykładem, jest ono bardzo zależne od samochodów. Miasto rozpościera się w formie pierścieni pochłaniając coraz więcej zielonych terenów, potrzebując coraz więcej dróg i energii dla transportu ludzi pomiędzy centrum miasta, które z kolei zostaje pozbawione życia i przekształca się w strefę komercyjną, przez co staje się martwe. Jeśli porównamy Detroit z miastem północnej Europy -- Monachium jest niezłym przykładem, który polega bardziej na chodzeniu czy jeździe na rowerze, wtedy miasto o dwukrotnie większym zagęszczeniu zużywa tylko jedną dziesiątą energii. Innymi słowy, biorąc pod uwagę te porównywalne przypadki przepaść energetyczna jest ogromna.
So basically, if you wanted to generalize, you can demonstrate that as the density increases along the bottom there, that the energy consumed reduces dramatically. Of course you can't separate this out from issues like social diversity, mass transit, the ability to be able to walk a convenient distance, the quality of civic spaces. But again, you can see Detroit, in yellow at the top, extraordinary consumption, down below Copenhagen. And Copenhagen, although it's a dense city, is not dense compared with the really dense cities. In the year 2000, a rather interesting thing happened. You had for the first time mega-cities, [of] 5 million or more, which were occurring in the developing world. And now, out of typically 46 cities, 33 of those mega-cities are in the developing world. So you have to ask yourself -- the environmental impact of, for example, China or India. If you take China, and you just take Beijing, you can see on that traffic system, and the pollution associated with the consumption of energy as the cars expand at the price of the bicycles. In other words, if you put onto the roads, as is currently happening, 1,000 new cars every day -- statistically, it's the biggest booming auto market in the world -- and the half a billion bicycles serving one and a third billion people are reducing.
Zatem jeśli chcemy generalizować, możemy to zademonstrować w ten sposób, że ze wzrostem gęstości wzdłuż dolnej linii konsumpcja energii drastycznie spada. Oczywiście nie można tego oddzielić od zagadnień takich jak zróżnicowanie społeczne, transport masowy możliwość pokonywania dogodnych odległości pieszo jakość przestrzeni miejskiej. Możecie zobaczyć Detroit, zaznaczone na górze na żółto, zadziwiający poziom konsumpcji, poniżej zaś Kopenhaga. Kopenhaga, mimo, że jest gęsto zaludnionym miastem, nie należy do bardzo zaludnionych miast. W roku 2000 doszło do bardzo ciekawej sytuacji. Po raz pierwszy zaczęły powstawać metropolie z ponad 5 milionami mieszkańców w krajach rozwijających się. Obecnie z 46 tych mega-miast, aż 33 znajdują się w krajach rozwijających się. Zatem musimy zadać sobie pytanie o oddziaływanie na środowisko dla przykladu Chin lub Indii. Biorąc pod uwagę Chiny i Pekin, możemy zauważyć system transportu oraz zanieczyszczenia związane z konsumpcją energii kiedy to samochody zagarniają przestrzeń kosztem rowerów. Innymi słowy, jeśli wypuścimy na drogi, jak to się dzieje obecnie, 1000 nowych samochodów każdego dnia, statystycznie jest to najbardziej rozwijający się rynek samochodowy na świecie, wtedy liczba pół miliarda rowerów służących 1,3 miliardowi ludzi zaczyna się zmniejszać.
And that urbanization is extraordinary, accelerated pace. So, if we think of the transition in our society of the movement from the land to the cities, which took 200 years, then that same process is happening in 20 years. In other words, it is accelerating by a factor of 10. And quite interestingly, over something like a 60-year period, we're seeing the doubling in life expectancy, over that period where the urbanization has trebled. If I pull back from that global picture, and I look at the implication over a similar period of time in terms of the technology -- which, as a tool, is a tool for designers, and I cite our own experience as a company, and I just illustrate that by a small selection of projects -- then how do you measure that change of technology? How does it affect the design of buildings? And particularly, how can it lead to the creation of buildings which consume less energy, create less pollution and are more socially responsible?
Zaś urbanizacja jest niesamowita, dzieje się w przyspieszonym tempie. Zatem jeśli myślimy o przemianie społeczeństwa, o przechodzeniu ze wsi do miast, które zajęło 200 lat, obecnie ten proces zajmuje 20 lat. Innymi słowy, przyspieszenie jest dziesięciokrotne. Co ciekawe, w okresie ostatnich 60-ciu lat zauważamy dwukrotne wydłużenie życia, w czasie gdy poziom urbanizacji zwiększył się trzykrotnie. Jeśli odejdziemy od tego globalnego obrazu i przyjrzymy się implikacjom w tym samym okresie odnośnie technologii, która - jako narzędzie - jest narzędziem dla projektantów, odnoszę się do naszych doświadczeń jako firmy, a zilustruję to jedynie niewielką ilością projektów, jak można zmierzyć tę zmianę technologiczną? Jak wpływa ona na sposób projektowania budynków? A szczególnie - jak może prowadzić do powstawania budynków, które zużywają mniej energii, produkują mniej zanieczyszczeń i są bardziej odpowiedzialne społecznie?
That story, in terms of buildings, started in the late '60s, early '70s. The one example I take is a corporate headquarters for a company called Willis and Faber, in a small market town in the northeast of England, commuting distance with London. And here, the first thing you can see is that this building, the roof is a very warm kind of overcoat blanket, a kind of insulating garden, which is also about the celebration of public space. In other words, for this community, they have this garden in the sky. So the humanistic ideal is very, very strong in all this work, encapsulated perhaps by one of my early sketches here, where you can see greenery, you can see sunlight, you have a connection with nature. And nature is part of the generator, the driver for this building. And symbolically, the colors of the interior are green and yellow. It has facilities like swimming pools, it has flextime, it has a social heart, a space, you have contact with nature. Now this was 1973.
Ta historia, w odniesieniu do budynków, zaczęła się pod koniec lat 60-tych i na początku 70-tych. Jeden z przykładów to główna siedziba firmy Willis and Faber, znajdująca się w niewielkim mieście w północno-wschodniej Anglii, w dogodnej odległości od Londynu. Pierwszą rzeczą, którą można zauważyć jest dach tego budynku, bardzo przytulny koc izolującej zieleni, który podkreśla odświętność przestrzeni publicznej. Innymi słowy, ta społeczność ma podniebny ogród. Zatem ideał humanistyczny jest tutaj bardzo mocno podkreślony w jednym z moich wczesnych rysunków, gdzie możecie zobaczyć zieleń, słońce, istnieje powiązanie z naturą. Natura jest częścią siły napędowej tego budynku. We wnętrzu dominuje zieleń i żółć. Budynek posiada takie udogodnienia jak basen, elastyczny czas pracy, posiada centrum towarzyskie, przestrzeń, daje kontakt z naturą. Budynek powstał w 1973 roku.
In 2001, this building received an award. And the award was about a celebration for a building which had been in use over a long period of time. And the people who'd created it came back: the project managers, the company chairmen then. And they were saying, you know, "The architects, Norman was always going on about designing for the future, and you know, it didn't seem to cost us any more. So we humored him, we kept him happy." The image at the top, what it doesn't -- if you look at it in detail, really what it is saying is you can wire this building. This building was wired for change. So, in 1975, the image there is of typewriters. And when the photograph was taken, it's word processors. And what they were saying on this occasion was that our competitors had to build new buildings for the new technology. We were fortunate, because in a way our building was future-proofed. It anticipated change, even though those changes were not known. Round about that design period leading up to this building, I did a sketch, which we pulled out of the archive recently. And I was saying, and I wrote, "But we don't have the time, and we really don't have the immediate expertise at a technical level."
W roku 2001 budynek ten otrzymał nagrodę. Nagroda ta przyznana byla dla uczczenia budynku, który był użytkowany przez długi okres czasu. I pojawili się ludzie, którzy go stworzyli: kierownicy projektu, ówcześni członkowie zarządu. I mówili oni: "Norman zawsze mówił o projektowaniu dla przyszłości i wiecie co, nie zwiększało to naszych kosztów. Zatem szliśmy mu na rękę, sprawialiśmy że był szczęśliwy." Zdjęcie na górze, jeśli spojrzycie uważnie, to, co przekazuje to fakt, że można zaprogramować ten budynek. Ten budynek był zaprogramowany do zmian. Zatem w roku 1975 zdjęcie pokazuje maszyny do pisania. A na następnym zdjęciu widzimy edytory tekstu. Przy okazji przyznania nagrody powiedziano, że nasi konkurenci musieli budować nowe budynki dla nowych technologii. My mieliśmy szczęście, bo nasz budynek był w pewnym sensie odporny na przyszłość. Oczekiwałem zmian, chociaż nie były one przewidywalne. W czasie projektowania tego budynku stworzyłem rysunek, który niedawno wydobyliśmy z archiwum. Twierdziłem wtedy, i zapisałem to: "Nie mamy czasu i tak naprawdę nie posiadamy oświadczenia w kwestiach technicznych."
In other words, we didn't have the technology to do what would be really interesting on that building. And that would be to create a kind of three-dimensional bubble -- a really interesting overcoat that would naturally ventilate, would breathe and would seriously reduce the energy loads. Notwithstanding the fact that the building, as a green building, is very much a pioneering building. And if I fast-forward in time, what is interesting is that the technology is now available and celebratory. The library of the Free University, which opened last year, is an example of that. And again, the transition from one of the many thousands of sketches and computer images to the reality. And a combination of devices here, the kind of heavy mass concrete of these book stacks, and the way in which that is enclosed by this skin, which enables the building to be ventilated, to consume dramatically less energy, and where it's really working with the forces of nature.
Innymi słowy, nie mieliśmy technologii, żeby zrobić z tym budynkiem coś naprawdę ciekawego. Byłby to rodzaj trójwymiarowego bąbla, bardzo ciekawego płaszcza, który zapewniałby naturalną wentylację, oddychałby i drastycznie obniżał zapotrzebowanie na energię. Pomimo faktu, że budynek ten, jako konstrukcja przyjazna środowisku, jest budynkiem pionierskim. Jeśli przejdę do dnia dzisiejszego, co jest bardzo ciekawe to fakt, że ta technologia jest obecnie dostępna i popularna. Biblioteka Free University, otwarta w zeszłym roku, jest tego przykładem. I ponownie, jest to przejście od jednego z tysięcy szkiców i komputerowych rysunków do rzeczywistości. Ta kombinacja urządzeń, ciężkie betonowe regały na książki oraz sposób zamknięcia budynku zewnętrzną powłoką, która pozwala na wentylację, na drastyczne obniżenie zużycia energii, na prawdziwą współpracę z siłami natury.
And what is interesting is that this is hugely popular by the people who use it. Again, coming back to that thing about the lifestyle, and in a way, the ecological agenda is very much at one with the spirit. So it's not a kind of sacrifice, quite the reverse. I think it's a great -- it's a celebration. And you can measure the performance, in terms of energy consumption, of that building against a typical library. If I show another aspect of that technology then, in a completely different context -- this apartment building in the Alps in Switzerland. Prefabricated from the most traditional of materials, but that material -- because of the technology, the computing ability, the ability to prefabricate, make high-performance components out of timber -- very much at the cutting edge. And just to give a sort of glimpse of that technology, the ability to plot points in the sky and to transmit, to transfer that information now, directly into the factory.
I co ciekawe ten budynek jest niezwykle lubiany przez ludzi, którzy go używają. Wracając do kwestii stylu życia, program ekologiczny wpisuje się w tą konwencję. Zatem nie jest to żadne poświęcenie, wręcz przeciwnie. Myślę, że jest to wielka... uroczystość. I możemy mierzyć wydajność tego budynku jeśli chodzi o zużycie energii w porównaniu z typową biblioteką. Pokażę teraz kolejne oblicze tej technologii w całkowicie innym kontekście, ten oto apartamentowiec w Alpach szwajcarskich. Prefabrykowany z najbardziej tradycyjnych materiałów, jednak w związu z technologią, zdolnościami obliczeniowymi, możliwościami prefabrykacji, komponenty wysokiej jakości mogą powstać z drewna - jest to właściwie czołówka jeśli chodzi o technologię. Dla zaprezentowania tej technologii, widzimy tu zdolność do kreślenia punktów na niebie oraz do przekazywania informacji bezpośrednio do fabryki.
So if you cross the border -- just across the border -- a small factory in Germany, and here you can see the guy with his computer screen, and those points in space are communicated. And on the left are the cutting machines, which then, in the factory, enable those individual pieces to be fabricated and plus or minus very, very few millimeters, to be slotted together on site. And then interestingly, that building to then be clad in the oldest technology, which is the kind of hand-cut shingles. One quarter of a million of them applied by hand as the final finish. And again, the way in which that works as a building, for those of us who can enjoy the spaces, to live and visit there. If I made the leap into these new technologies, then how did we -- what happened before that? I mean, you know, what was life like before the mobile phone, the things that you take for granted?
Przekraczając granicę z Niemcami, zaraz po drugiej stronie granicy znajduje się niewielka fabryka, tu możecie zobaczyć pracownika przy ekranie komputera, na który te punkty w przestrzeni są przenoszone. Natomiast po lewej są maszyny tnące, które pozwalają na to, by poszczególne elementy były wyprodukowane a następnie, z dokładnością kilku milimetrów, złożone na budowie. Nastepnie ten budynek, co ciekawe, zostaje wyłożony z użyciem najstarszej technologii, czyli ręcznie przycinanym gontem. 250 tysięcy pojedynczych deseczek przybitych ręcznie jako ostateczne wykończenie. Zwraca uwagę sposób, w jaki to współgra jako budynek, dla tych z nas, którzy potrafią cieszyć się przestrzenią, aby tam zamieszkać lub odwiedzić to miejsce. Skoro zrobiłem przeskok do nowych technologii, należy wrócić do tego, co wydarzyło się wcześniej. Mam na myśli to, jak się żyło bez telefonów komórkowych, bez rzeczy uważanych dziś za oczywiste.
Well, obviously the building still happened. I mean, this is a glimpse of the interior of our Hong Kong bank of 1979, which opened in 1985, with the ability to be able to reflect sunlight deep into the heart of this space here. And in the absence of computers, you have to physically model. So for example, we would put models under an artificial sky. For wind tunnels, we would literally put them in a wind tunnel and blast air, and the many kilometers of cable and so on. And the turning point was probably, in our terms, when we had the first computer. And that was at the time that we sought to redesign, reinvent the airport. This is Terminal Four at Heathrow, typical of any terminal -- big, heavy roof, blocking out the sunlight, lots of machinery, big pipes, whirring machinery.
Oczywiście budynki były wtedy stawiane. Tutaj widzimy wnętrze naszego banku w Hong Kongu, budynek zaprojektowany w 1979, otwarty w 1985, który miał zdolność przenoszenia światła słonecznego głęboko do swego wnętrza. Przy braku komputerów, musisz tworzyć realne modele. Dla przykładu, stawialiśmy modele pod sztucznym niebem. Dla testów w tunelach aerodynamicznych, dosłownie stawialismy modele wewnątrz tunelu i uderzaliśmy w nie strumieniem powietrza, używaliśmy kilometrów kabli itd. I punktem zwrotnym, w naszym rozumieniu, było posiadanie pierwszego komputera. W tamtym czasie poszukiwaliśmy sposobu na przeprojektowanie lotniska. Tutaj widzimy Terminal Czwarty lotniska Heathrow, typowy budynek -- wielki, ciężki dach blokujący światło słoneczne, mnóstwo maszyn, wielkie rury, szum.
And Stansted, the green alternative, which uses natural light, is a friendly place: you know where you are, you can relate to the outside. And for a large part of its cycle, not needing electric light -- electric light, which in turn creates more heat, which creates more cooling loads and so on. And at that particular point in time, this was one of the few solitary computers. And that's a little image of the tree of Stansted. Not going back very far in time, 1990, that's our office. And if you looked very closely, you'd see that people were drawing with pencils, and they were pushing, you know, big rulers and triangles. It's not that long ago, 17 years, and here we are now. I mean, major transformation.
Dla odmiany Stansted - zielona alternatywa, budynek korzystający ze światła słonecznego, to przyjazna przestrzeń, wiesz, gdzie jesteś, możesz się odnieść do świata zewnętrznego. W dużej mierze chodzi tu o brak zapotrzebowania na sztuczne światło, które w rezultacie produkuje ciepło, które zwieksza zapotrzebowanie na chłodzenie i tak dalej. W tym czasie był to jeden z niewielu komputerów. Tutaj widzimy obrazek drzewa Stansted. Nie cofając się zbytnio w czasie do roku 1990, oto nasze biuro. Jesli przyjrzycie się uważnie to zauważycie, że ludzie na tym zdjęciu rysują ołówkami, używając wielkich linijek i katomierzy. Nie jest to aż tak dawno, raptem 17 lat, a tu jesteśmy teraz. Wielka odmiana.
Going back in time, there was a lady called Valerie Larkin, and in 1987, she had all our information on one disk. Now, every week, we have the equivalent of 84 million disks, which record our archival information on past, current and future projects. That reaches 21 kilometers into the sky. This is the view you would get, if you looked down on that. But meanwhile, as you know, wonderful protagonists like Al Gore are noting the inexorable rise in temperature, set in the context of that, interestingly, those buildings which are celebratory and very, very relevant to this place.
Cofając się w czasie, mieliśmy pracownicę Valerie Larkin, która w roku 1987 miała wszystkie nasze dane na jednym dysku. Obecnie, każdego tygodnia, tworzymy dane odpowiadające 84 milionom dysków, które zawierają informacje archiwalne o ukończonych, obecnych i przyszłych projektach. Ta wieża dysków sięgałaby 21 kilometrów Oto widok, który widzielibyśmy z jej szczytu. W międzyczasie, jak wiecie, wspaniali protagoniści w rodzaju Al'a Gore'a zauważają nieubłagany wzrost temperatury, w tym kontekście, co ciekawe, budynki mające status niemal celebrytów stają się bardzo stosowne do tego miejsca.
Our Reichstag project, which has a very familiar agenda, I'm sure, as a public place where we sought to, in a way, through a process of advocacy, reinterpret the relationship between society and politicians, public space. And maybe its hidden agenda, an energy manifesto -- something that would be free, completely free of fuel as we know it. So it would be totally renewable. And again, the humanistic sketch, the translation into the public space, but this very, very much a part of the ecology. But here, not having to model it for real. Obviously the wind tunnel had a place, but the ability now with the computer to explore, to plan, to see how that would work in terms of the forces of nature: natural ventilation, to be able to model the chamber below, and to look at biomass. A combination of biomass, aquifers, burning vegetable oil -- a process that, quite interestingly, was developed in Eastern Germany, at the time of its dependence on the Soviet Bloc.
Nasz projekt Reichstagu, posiada bardzo znajomy program jako miejsce publiczne. W tym przypadku szukaliśmy sposobu na reinterpretację związku między społeczeństwem a politykami, przestrzenią publiczną. I pewnie też chodzi o ukryty program, manifest energetyczny -- coś, co bedzie całkowicie wolne od paliwa jako takiego. Zatem będzie całkowicie odnawialne. I ponownie - szkic oraz tłumaczenie na przestrzeń publiczną, ale w tym przypadku z naciskiem na ekologię. I bez potrzeby tworzenia rzeczywistych modeli. Oczywiście musiał być tunel aerodynamiczny, ale tym razem stworzony komputerowo aby badać, planować, sprawdzać jak to będzie się sprawdzać w odniesieniu do sił natury: naturalna wentylacja, możliwość modelowanie dolnej komory, odniesienie do biomasy. Kombinacja biomasy, poziomów wodonośnych, spalania oleju roślinnego -- co ciekawe proces ten był rozwinięty we Wschodnich Niemczech, w czasie ich zależności od ZSRR.
So really, retranslating that technology and developing something which was so clean, it was virtually pollution-free. You can measure it again. You can compare how that building, in terms of its emission in tons of carbon dioxide per year -- at the time that we took that project, over 7,000 tons -- what it would have been with natural gas and finally, with the vegetable oil, 450 tons. I mean, a 94 percent reduction -- virtually clean. We can see the same processes at work in terms of the Commerce Bank -- its dependence on natural ventilation, the way that you can model those gardens, the way they spiral around. But again, very much about the lifestyle, the quality -- something that would be more enjoyable as a place to work. And again, we can measure the reduction in terms of energy consumption.
Tak więc przetworzenie tej technologii i stworzenie czegoś, co było tak czyste, praktycznie nie produkujące zanieczyszczeń. Jest to oczywiście mierzalne Możemy porównać jak się sprawuje ten budynek jeśli chodzi o emisję, w tonach dwutlenku węgla na rok. Na początku projektu było to ponad 7000 ton pochodzące ze spalania gazu a przy użyciu oleju roślinnego emisja spadła do 450 ton. Czyli redukcja rzędu 94% - praktycznie czysta technologia. Możemy zauważyć ten sam proces w przypadku Commerce Bank -- wykorzystanie naturalnej wentylacji, sposób w jaki można przekształcać te ogrody, sposób w jaki otaczają one ten budynek. Ale chodzi tu też o styl życia, jego jakość, o stworzenie bardziej przyjaznego miejsca pracy. I znowu możemy zmierzyć redukcję zużycia energii.
There is an evolution here between the projects, and Swiss Re again develops that a little bit further -- the project in the city in London. And this sequence shows the buildup of that model. But what it shows first, which I think is quite interesting, is that here you see the circle, you see the public space around it. What are the other ways of putting the same amount of space on the site? If, for example, you seek to do a building which goes right to the edge of the pavement, it's the same amount of space. And finally, you profile this, you cut grooves into it. The grooves become the kind of green lungs which give views, which give light, ventilation, make the building fresher. And you enclose that with something that also is central to its appearance, which is a mesh of triangulated structures -- again, in a long connection evocative of some of those works of Buckminster Fuller, and the way in which triangulation can increase performance and also give that building its sense of identity.
Jest tu pewna ewolucja między tymi projektami, budynek Swiss Re rozwija to zagadnienie nieco bardziej, jest to projekt zrealizowany w Londynie. Ta sekwencja pokazuje poszczególne stadia modelowania. Ale co jest najbardziej interesujące, możemy zobaczyć tutaj punkt i otaczającą go przestrzeń publiczną. Jak można umiejscowić tą samą objętość w danym miejscu? Jeśli na przykład chcemy stworzyć budynek, który graniczy bezpośrednio z chodnikiem, otrzymujemy tą samą objętość. Możemy ten model wyprofilować, dodać żłobienia, które stają się zielonymi płucami budynku, który zyskuje wizualnie, otrzymuje więcej światła, lepszą wentylację, budynek zyskuje na świeżości. Można to następnie objąć czymś bardzo charakterystycznym, czyli siatką stworzoną z trójkątów, co daje pewne odniesienie do niektórych prac Buckminster'a Fuller'a, chodzi tu o sposób w jaki użycie trójkątnych struktur zwiększa wydajność i nadaje budynkowi tożsamość.
And here, if we look at a detail of the way that the building opens up and breathes into those atria, the way in which now, with a computer, we can model the forces, we can see the high pressure, the low pressure, the way in which the building behaves rather like an aircraft wing. So it also has the ability, all the time, regardless of the direction of the wind, to be able to make the building fresh and efficient. And unlike conventional buildings, the top of the building is celebratory. It's a viewing place for people, not machinery. And the base of the building is again about public space. Comparing it with a typical building, what happens if we seek to use such design strategies in terms of really large-scale thinking? And I'm just going to give two images out of a kind of company research project.
Tutaj możemy przyjrzeć się w jaki sposób budynek otwiera się i oddycha poprzez te przedsionki, możemy obecnie komputerowo modelować związane z tym siły, widzimy tutaj różnicę ciśnień, co sprawia, że budynek zachowuje się jak skrzydło samolotu. Dzięki temu budynek ma zdolność, niezależnie od kierunku wiatru, zachowywać świeżość i wydajność. W odróżnieniu od konwencjonalnych budynków szczyt tej budowli jest "uroczysty". Znajduje się tam taras widokowy, nie wypełnia go maszyneria. Parter tego budynku również przeznaczony jest do użytku publicznego. W porównaniu ze zwykłymi budynkami, co się dzieje kiedy stosujemy tego typu strategie projektowe na naprawdę dużą skalę? Pokażę jedynie dwa obrazy ilustrujące prowadzony przez naszą firmę projekt badawczy.
It's been well known that the Dead Sea is dying. The level is dropping, rather like the Aral Sea. And the Dead Sea is obviously much lower than the oceans and seas around it. So there has been a project which rescues the Dead Sea by creating a pipeline, a pipe, sometimes above the surface, sometimes buried, that will redress that, and will feed from the Gulf of Aqaba into the Dead Sea. And our translation of that, using a lot of the thinking built up over the 40 years, is to say, what if that, instead of being just a pipe, what if it is a lifeline? What if it is the equivalent, depending on where you are, of the Grand Canal, in terms of tourists, habitation, desalination, agriculture? In other words, water is the lifeblood.
Wiadomo od dawna, że Morze Martwe umiera. Poziom wody opada, tak jak w przypadku Morza Aralskiego. Natomiast Morze Martwe jest położone znacznie niżej niż oceany i morza wokół niego. Powstał zatem projekt ratunkowy dla Morza Martwego polegający na ułożeniu rurociągu położonego momentami na powierzchni, czasem zakopanego, który wyrównałby straty przez dostarczanie wody z Zatoki Aqaba do Morza Martwego. Nasze rozumienie tego tematu, odnoszące się do ponad 40-letniego doświadczenia, spowodowało, że odeszliśmy od pomysłu budowy zwykłej rury na rzecz budowy linii życia. Chodziło o stworzenie odpowiednika, w zależności od punktu widzenia, Wielkiego Kanału, poprawiającego turystykę, warunki siedliskowe, odsalanie, rolnictwo. Innymi słowy, woda stanowi siłę napędową.
And if you just go back to the previous image, and you look at this area of volatility and hostility, that a unifying design idea as a humanitarian gesture could have the affect of bringing all those warring factions together in a united cause, in terms of something that would be genuinely green and productive in the widest sense. Infrastructure at that large scale is also inseparable from communication. And whether that communication is the virtual world or it is the physical world, then it's absolutely central to society. And how do we make more legible in this growing world, especially in some of the places that I'm talking about -- China, for example, which in the next ten years will create 400 new airports. Now what form do they take? How do you make them more friendly at that scale?
Wracając na chwilę do poprzedniego obrazu, możemy zobaczyć obszar zmienny i wrogi, w którym - za pomocą calościowego projektu - wszystkie te zwaśnione elementy mogą być złączone tworząc wspólnie coś prawdziwie zielonego i wydajnego w najszerszym rozumieniu. Infrastruktura na tak dużą skalę jest też nierozłączne z komunikacją. I niezależnie czy chodzi o komunikację wirtualną czy też realną, jest ona absolutnie centralnym zagadnieniem dla społeczeństwa. To, w jaki sposób czynimy ten rozwijający się świat bardziej czytelnym, szczególnie w miejscach, o których opowiadam, na przykład Chiny, które w ciągu najbliższych 10-ciu lat stworzą 400 nowych lotnisk. Jaki kształt one przybiorą? Jak możemy uczynić je bardziej przyjaznymi, przy tej skali?
Hong Kong I refer to as a kind of analog experience in a digital age, because you always have a point of reference. So what happens when we take that and you expand that further into the Chinese society? And what is interesting is that that produces in a way perhaps the ultimate mega-building. It is physically the largest project on the planet at the moment. 250 -- excuse me, 50,000 people working 24 hours, seven days. Larger by 17 percent than every terminal put together at Heathrow -- built -- plus the new, un-built Terminal Five. And the challenge here is a building that will be green, that is compact despite its size and is about the human experience of travel, is about friendly, is coming back to that starting point, is very, very much about the lifestyle. And perhaps these, in the end, as celebratory spaces.
Odnoszę się do Hong Kongu jako do analogowego przykładu w wieku cyfrowym, ponieważ zawsze istnieje pewien punkt odniesienia. Zatem co się stanie, kiedy weżmiemy ten przykład i go rozwiniemy w społeczeństwie chińskim? Co jest ciekawe to fakt, że stworzony będzie rodzaj pewnego mega-budynku. To jest w chwili obecnej największy projekt na Ziemi. 250... przepraszam, 50.000 ludzi pracujących 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu. Większy o 17% od każdego zbudowanego terminala na Heathrow łącznie z jeszcze nie wybudowanym Terminalem Piątym. Wyzwaniem w tym przypadku jest stworzenie budynku przyjaznego środowisku, kompaktowego pomimo swego rozmiaru, a także odnoszącego się do doświadczenia podróży, przyjaznego, nawiązującego do naszego punktu wyjścia, dotyczącego w bardzo dużym stopniu stylu życia. I może w końcu, będą to miejsca uroczyste.
As Hubert was talking over lunch, as we sort of engaged in conversation, talked about this, talked about cities. Hubert was saying, absolutely correctly, "These are the new cathedrals." And in a way, one aspect of this conversation was triggered on New Year's Eve, when I was talking about the Olympic agenda in China in terms of its green ambitions and aspirations. And I was voicing the thought that -- it just crossed my mind that New Year's Eve, a sort of symbolic turning point as we move from 2006 to 2007 -- that maybe, you know, the future was the most powerful, innovative sort of nation. The way in which somebody like Kennedy inspirationally could say, "We put a man on the moon."
Tak jak Hubert mówił w czasie lunchu, kiedy wdaliśmy się w rozmowę, mówił on o miastach. Hubert twierdził, całkowicie słusznie - "To są nowe katedry." Jeden z aspektów tej dyskusji był wywołany w wieczór sylwestrowy, kiedy mówiłem o programie olimpijskim Chin w odniesieniu do ambicji i aspiracji środowiskowych. I wyrażałem myśl, która właśnie przyszła mi do głowy tamtego wieczora, pewien symboliczny punkt zwrotny przy przejściu z roku 2006 do 2007, że może przyszłość należy do tego najsilniejszego i najbardziej innowacyjnego narodu. Ktoś pokroju Kennedy'ego mógłby powiedzieć "Umieściliśmy człowieka na księżycu."
You know, who is going to say that we cracked this thing of the dependence on fossil fuels, with all that being held to ransom by rogue regimes, and so on. And that's a concerted platform. It's more than one device, you know, it's renewable. And I voiced the thought that maybe at the turn of the year, I thought that the inspiration was more likely to come from those other, larger countries out there -- the Chinas, the Indias, the Asian-Pacific tigers. Thank you very much.
Chodzi o możliwość powiedzenia, że przełamaliśmy naszą zależność od paliw kopalnych, nad którymi trzymają kontrolę nieuczciwe reżimy. I jest to wspólna platforma. Tu nie chodzi o jednostkowe rozwiązania, chodzi o odnawialność. Wyraziłem tutaj myśl, która przyszła do mnie tamtego wieczora sylwestrowego, kiedy dotarło do mnie, że inspiracją może pochodzić z innych, wiekszych krajów -- Chin, Indii, tygrysów Azji i Pacyfiku. Dziękuję bardzo.
(Applause)
(Oklaski)