If you've watched the news or followed politics chances are you've heard the term Orwellian thrown around in one context or another. But have you ever stopped to think about what it really means, or why it's used so often?
Als je het nieuws of de politiek volgt, is de kans groot dat je de term Orwelliaans hebt horen gebruiken in een of andere context. Heb je je wel eens afgevraagd wat het eigenlijk betekent, of waarom het zo vaak gebruikt wordt?
The term was named after British author Eric Blair known by his pen name George Orwell. Because his most famous work, the novel "1984," depicts an oppressive society under a totalitarian government, "Orwellian" is often used simply to mean authoritarian. But using the term in this way not only fails to fully convey Orwell's message, it actually risks doing precisely what he tried to warn against.
De term is vernoemd naar de Britse auteur Eric Blair, bekend onder zijn pseudoniem George Orwell. Omdat zijn meest beroemde werk, de roman '1984', een onderdrukte samenleving onder een totalitair regime weergeeft, wordt 'Orwelliaans' vaak gebruikt om autoritair te betekenen. Maar door deze term zo te gebruiken, mist hij niet alleen de boodschap van Orwell, maar kan hij precies doen waarvoor hij wilde waarschuwen.
Orwell was indeed opposed to all forms of tyranny, spending much of his life fighting against anti-democratic forces of both the left-wing and the right. But he was also deeply concerned with how such ideologies proliferate. And one of his most profound insights was the importance that language plays in shaping our thoughts and opinions.
Orwell was tegen elke vorm van tirannie. Hij vocht een groot deel van zijn leven tegen anti-democratische stromingen van zowel linkse als rechtse politiek. Hij was ook erg bezorgd over hoe deze ideologieën zich verspreiden. Een van zijn meest diepgaande inzichten was het belang van taal in het vormen van onze gedachten en meningen.
The government of "1984"'s Oceania controls its people's actions and speech in some ways that are obvious. Their every move and word is watched and heard, and the threat of what happens to those who step out of line is always looming overhead.
De overheid van 1984's Oceanië beheerst de acties en taal van de bevolking soms op overduidelijke manieren. Elke beweging en woord wordt gezien en gehoord, de dreiging van wat er met je gebeurt als je uit de pas loopt, hangt altijd boven je hoofd.
Other forms of control are not so obvious. The population is inundated with a constant barrage of propaganda made up of historical facts and statistics manufactured in the Ministry of Truth. The Ministry of Peace is the military. Labor camps are called "Joycamps." Political prisoners are detained and tortured in the Ministry of Love. This deliberate irony is an example of doublespeak, when words are used not to convey meaning but to undermine it, corrupting the very ideas they refer to.
Andere vormen van controle zijn niet zo duidelijk. De bevolking wordt overspoeld met een constante lawine van propaganda vol met historische feiten en cijfers verzonnen in het ministerie van Waarheid. Het ministerie van Vrede is het leger. Werkkampen worden 'Plezierkampen' genoemd. Politieke gevangenen worden opgesloten en gemarteld door het ministerie van Liefde. Deze opzettelijke ironie is een voorbeeld van 'dubbelspraak': als woorden niet de bedoeling overbrengen maar deze ondermijnen, corrumperen ze de ideeën waarnaar ze verwijzen.
The regime's control of language goes even further, eliminating words from the English language to create the official dialect of Newspeak, a crudely limited collection of acronyms and simple concrete nouns lacking any words complex enough to encourage nuanced or critical thought.
De controle van de taal door de overheid gaat zelfs nog verder: het verwijderen van woorden uit de Engelse taal om de officiële taal Nieuwspraak te ontwikkelen, een ruwweg beperkte verzameling van afkortingen en simpele woorden, zonder woorden complex genoeg om nuances of kritiek weer te geven.
This has an effect on the psyche Orwell calls, "Doublethink," a hypnotic state of cognitive dissonance in which one is compelled to disregard their own perception in place of the officially dictated version of events, leaving the individual completely dependent on the State's definition of reality itself. The result is a world in which even the privacy of one's own thought process is violated, where one may be found guilty of thoughtcrime by talking in their sleep, and keeping a diary or having a love affair equals a subversive act of rebellion.
Dit heeft een effect op het brein dat Orwell 'dubbeldenken' noemt, een hypnotische status van innerlijke onvrede waarin men gedwongen wordt zijn eigen waarnemingen te negeren voor de officiële voorgeschreven versie van gebeurtenissen, waardoor het individu volledig afhankelijk is van de staatsdefinitie van de werkelijkheid. Het gevolg is een wereld waarin zelfs de privacy van iemands gedachten wordt geschonden, waar mensen schuldig kunnen zijn aan 'misdenk' als ze in hun slaap praten, een dagboek bijhouden of een affaire hebben. Dat staat gelijk aan ondermijnend opstandig gedrag.
This might sound like something that can only happen in totalitarian regimes, but Orwell was warning us about the potential for this occurring even in democratic societies. And this is why "authoritarian" alone does not "Orwellian" make.
Dit klinkt alsof het alleen kan gebeuren in totalitaire regimes, maar Orwell waarschuwt ons dat dit ook kan gebeuren in democratische samenlevingen. En daarom betekent 'Orwelliaans' niet alleen maar 'autoritair'.
In his essay, "Politics and the English Language," he described techniques like using pretentious words to project authority, or making atrocities sound acceptable by burying them in euphemisms and convoluted sentence structures. But even more mundane abuses of language can affect the way we think about things. The words you see and hear in everyday advertising have been crafted to appeal to you and affect your behavior, as have the soundbites and talking points of political campaigns which rarely present the most nuanced perspective on the issues. And the way that we use ready-made phrases and responses gleaned from media reports or copied from the Internet makes it easy to get away with not thinking too deeply or questioning your assumptions.
In zijn essay 'Politiek en de Engelse taal' beschreef hij technieken als dure woorden gebruiken om gezag uit te stralen, of wreedheid acceptabel maken door ze te begraven in eufemismen en ingewikkelde zinsconstructies. Maar zelfs alledaags misbruik van de taal kan de manier waarop we denken aantasten. De woorden die je elke dag in de reclame tegenkomt, zijn ontworpen om je aan te spreken en je gedrag te beïnvloeden, zoals de beklijvende zinnen en kreten van politieke campagnes, die zelden een genuanceerde voorstelling geven van waar het om gaat. En de manier waarop we kant en klare frasen en antwoorden klakkeloos overnemen uit mediarapporten of van het internet, maken het ons makkelijk om weg te komen met oppervlakkig denken of onze aannames in vraag te stellen.
So the next time you hear someone use the word Orwellian, pay close attention. If they're talking about the deceptive and manipulative use of language, they're on the right track. If they're talking about mass surveillance and intrusive government, they're describing something authoritarian but not necessarily Orwellian. And if they use it as an all-purpose word for any ideas they dislike, it's possible their statements are more Orwellian than whatever it is they're criticizing.
Dus als je nog eens iemand het woord Orwelliaans hoort gebruiken, let dan op. Als ze het hebben over bedriegend en manipulatief taalgebruik, zitten ze juist. Maar als het gaat over massa-controlerend en bemoeizuchtig bestuur, beschrijven ze iets autoritairs, maar niet noodzakelijk Orwelliaans. En als ze het gebruiken als een dooddoener voor alle ideeën die hun niet aanstaan, zit het er dik in dat hun uitlatingen meer Orwelliaans zijn dan dat waar ze kritiek op hebben.
Words have the power to shape thought. Language is the currency of politics, forming the basis of society from the most common, everyday interactions to the highest ideals. Orwell urged us to protect our language because ultimately our ability to think and communicate clearly is what stands between us and a world where war is peace and freedom is slavery.
Woorden kunnen gedachten vormgeven. Taal is de valuta van de politiek, het vormt de basis van de maatschappij, van de meest alledaagse interacties tot de hoogste idealen. Orwell zette ons aan om onze taal te beschermen, omdat uiteindelijk ons vermogen om helder te denken en communiceren datgene is dat ons scheidt van een wereld waar oorlog vrede is en vrijheid slavernij.