I want to argue to you that in fact, politics and religion, which are the two primary factors -- not the sole, but overwhelmingly, the primary factors -- which are driving towards a war which looks extremely likely -- bordering on the inevitable at this point, whether one is in favor of that or not -- that politics and religion are, in fact, themselves better conceptualized as kinds of technology, and subject to kinds of questions that we regularly consider in the space of conceptual design.
Chcę wam pokazać, że w rzeczywistości polityka i religia, które są dwoma zasadniczymi czynnikami – nie jedynymi, ale przytłaczająco pierwotnymi – prowadzącymi do wojny, która wydaje się być wielce prawdopodobną - balansującą w tym momencie na granicy nieuniknionego, czy to się komuś podoba czy nie – że polityka i religia są w istocie bardziej zrozumiałe kiedy rozpatrywane są jako rodzaje technologii i stają się przedmiotem pytań, które zwyczajowo rozważamy w obszarze projektu koncepcyjnego.
Here's what I mean. Politics and -- let's focus on the political system in particular question here, which is the system of democracy. Democracy, as a type of politics, is a technology for the control and deployment of power. You can deploy power in a wide range of ways. The famous ones -- despotism is a good one; anarchy is a way to not deploy the power in any organized way, to do it in a radically diffused fashion; and democracy is a set of technologies, which have the effect of, in principle, diffusing the power source to a large number of people and then re-concentrating it in a smaller group of people who govern, and who themselves are, in principle, authorized to govern by virtue of what the broader public has done.
Oto co myślę. Polityka - skupmy się tutaj na konkretnym systemie politycznym, jakim jest demokracja. Demokracja, jako typ polityki, jest technologią kontroli i stosowania władzy. Władzę można sprawować na przeróżne sposoby. Dobrym przykładem jest szeroko znany despotyzm. Anarchia jest metodą stosowania władzy nie w sposób zorganizowany, lecz całkowicie rozproszony. A demokracja jest zestawem technologii, które, w założeniu, skutkują rozproszeniem władzy na ogromna liczbę obywateli, a następnie ponownie ją skupiają na mniejszej grupie ludzi rządzących, którzy są z zasady uprawnieni do sprawowania rządów na mocy wcześniejszych działań podjętych przez społeczeństwo.
Now, consider religion -- in this case Islam, which is the religion that, in some direct sense, can be said to be precipitating what we're about to enter. Let me say parenthetically why I think that's the case, because I think it's a potentially controversial statement. I would put it in the following equation: no 9/11, no war. At the beginning of the Bush administration, when President Bush, now President Bush, was running for president, he made it very clear that he was not interested in intervening broadly in the world. In fact, the trend was for disengagement with the rest of the world. That's why we heard about the backing away from the Kyoto protocol, for example. After 9/11, the tables were turned. And the president decided, with his advisors, to undertake some kind of an active intervention in the world around us. That began with Afghanistan, and when Afghanistan went extremely smoothly and quickly, a decision was made through the technology of democracy -- again, notice, not a perfect technology -- but through the technology of democracy that this administration was going to push in the direction of another war -- this time, a war in Iraq.
Teraz rozważmy religię – w tym wypadku islam będący religią, o której można powiedzieć wprost, że przyśpiesza to, do czego się właśnie zbliżamy. Pozwólcie, że wyjaśnię na marginesie, dlaczego uważam, że właśnie to jest tym istotnym punktem, ponieważ sądzę, że jest to potencjalnie kontrowersyjne stwierdzenie. Ująłbym to w następujące równanie: brak 11 września, brak wojny. Na początku rządów Busha, kiedy - obecnie prezydent - Bush dopiero startował w wyborach, stanowczo zapowiedział, że nie jest zainteresowany szeroką ingerencją w sprawy światowe. Głównym trendem było w istocie odcinanie się od reszty świata. Dlatego, na przykład, słyszeliśmy o wycofywaniu się z protokołu w Kioto. Po 11 września karta się odwróciła. A prezydent i jego doradcy zdecydowali się bardziej zaangażować w sprawy otaczającego świata. Rozpoczęło się od Afganistanu, a kiedy ta operacja przebiegła gładko, podjęto decyzję, przy użyciu technologii demokracji – i zauważcie ponownie, nie do końca doskonałej technologii – ale jednak przy jej użyciu, że ten rząd będzie popychał w kierunku kolejnej wojny. Tym razem wojny w Iraku.
Now, the reason I begin by saying "no 9/11, no war" is that we have to acknowledge that Islam, as interpreted by a very, very small, extremely radical group of people, was a precipitating cause of the 9/11 attacks -- the precipitating cause of the 9/11 attacks -- and as a consequence, at one degree of remove, the precipitating cause of the coming war that we're about to be engaged in. And I would add that bin Laden and his followers are consciously devoted to the goal of creating a conflict between democracy, or at least capitalist democracy, on the one hand, and the world of Islam as they see and define it.
Powodem, dla którego rozpocząłem stwierdzeniem, że bez 11 września nie byłoby wojny, jest fakt, że musimy przyjąć do wiadomości, iż islam, interpretowany przez bardzo wąską grupę radykalnych ekstremistów, był gwałtowną przyczyną ataków 11 września - decydującą gwałtowną przyczyną tych ataków – a w konsekwencji, w nieco odległy sposób, decydującą gwałtowną przyczyną nadchodzącej wojny, do której się przygotowujemy. Dodałbym również, że bin Laden i jego zwolennicy świadomie dążą do wykreowania konfliktu pomiędzy demokracją, a przynajmniej demokracją kapitalistyczną, z jednej strony, i światem islamu, takim, jakim go postrzegają i definiują.
Now, how is Islam a technology in this conceptual apparatus? Well, it's a technology for, first, salvation in its most basic sense. It's meant to be a mechanism for construing the universe in a way that will bring about the salvation of the individual believer, but it's also meant by the Islamists -- and I use that term to mean people who believe that Islam -- they follow the slogan, Islam is the answer to a wide range of questions, whether they're social, or political, or personal, or spiritual. Within the sphere of people who have that view, and it's a large number of people in the Muslim world who disagree with bin Laden in his application, but agree that Islam is the answer. Islam represents a way of engaging the world through which one can achieve certain desirable goals. And the goals from the perspective of Muslims are, in principle, peace, justice and equality, but on terms that correspond to traditional Muslim teachings.
Zatem, w jaki sposób islam jest technologią w tym koncepcyjnym mechanizmie? Cóż, po pierwsze jest on technologią, a w swoim najbardziej podstawowym sensie – zbawieniem. Został obmyślony jako mechanizm do konstruowania wszechświata w sposób, który przyniesie zbawienie pojedynczemu wiernemu, ale jest także uważany przez swoich wyznawców - i używam tego terminu na oznaczenie ludzi, którzy wierzą, że islam, podążając za sloganem - jest odpowiedzią na szerokie spektrum pytań o charakterze społecznym, politycznym, osobistym lub duchowym. Pomiędzy tymi, którzy mają taki pogląd, a w świecie muzułmańskim istnieje duża liczba ludzi, którym nie odpowiada proponowany przez bin Ladena sposób zastosowania wykładni islamu, ale zgadzają się, że islam jest właściwą odpowiedzią. Islam reprezentuje taki modus operandi w świecie, który pozwala osiągnąć pewne pożądane cele. A celami tymi, z muzułmańskiej perspektywy, są z zasady pokój, sprawiedliwość i równość, ale na warunkach, które nawiązują do tradycyjnych muzułmańskich nauk.
Now, I don't want to leave a misimpression by identifying either of these propositions -- rather, either of these phenomena, democracy or Islam -- as technologies. I don't want to suggest that they are a single thing that you can point to. And I think a good way to prove this is simply to demonstrate to you what my thought process was when deciding what to put on the wall behind me when I spoke. And I ran immediately into a conceptual problem: you can't show a picture of democracy. You can show a slogan, or a symbol, or a sign that stands for democracy. You can show the Capitol -- I had the same problem when I was designing the cover of my forthcoming book, in fact -- what do you put on the cover to show democracy? And the same problem with respect to Islam. You can show a mosque, or you can show worshippers, but there's not a straightforward way of depicting Islam. That's because these are the kinds of concepts that are not susceptible to easy representation.
Nie chcę w tym momencie sprawiać błędnego wrażenia utożsamiając którąkolwiek z tych propozycji, czy raczej którekolwiek z tych zjawisk – demokrację lub islam – z technologiami. Nie chcę sugerować, że są one pojedynczymi rzeczami, na które można wskazać. I sądzę, że dobrym sposobem, aby to dowieść, jest zademonstrowanie wam, jak przebiegał mój proces myślowy, kiedy decydowałem, co umieścić na ścianie za moimi plecami w trakcie swojego wystąpienia. I natychmiast napotkałem problem konceptualny – nie można pokazać obrazu demokracji. Można pokazać slogan albo symbol, albo znak reprezentujący demokrację. Można pokazać Kapitol – miałem ten sam problem, kiedy projektowałem okładkę do mojej mającej się niedługo ukazać książki; właściwie – co umieścić na okładce, aby zaprezentować demokrację? Ten sam problem pojawia się w odniesieniu do islamu. Można pokazać meczet albo wyznawców, ale nie ma bezpośredniego sposobu, aby zobrazować islam. Jest tak, ponieważ są to te rodzaje pojęć, które nie poddają się oczywistym przedstawieniom.
Now, it follows from that, that they're deeply contestable. It follows from that that all of the people in the world who say that they are Muslims can, in principle, subscribe to a wide range of different interpretations of what Islam really is, and the same is true of democracy. In other words, unlike the word hope, which one could look up in a dictionary and derive origins for, and, perhaps, reach some kind of a consensual use analysis, these are essentially contested concepts. They're ideas about which people disagree in the deepest possible sense. And as a consequence of this disagreement, it's very, very difficult for anyone to say, "I have the right version of Islam." You know, post-9/11, we were treated to the amazing phenomenon of George W. Bush saying, "Islam means peace." Well, so says George W. Bush. Other people would say it means something else. Some people would say that Islam means submission. Other people would say it means an acknowledgement or recognition of God's sovereignty. There are a wide range of different things that Islam can mean. And ostensibly, the same is true of democracy. Some people say that democracy consists basically in elections. Other people say no, that's not enough, there have to be basic liberal rights: free speech, free press, equality of citizens. These are contested points, and it's impossible to answer them by saying, "Ah ha, I looked in the right place, and I found out what these concepts mean."
Wypływa to z faktu, że są one głęboko sporne. Z tego, że wszyscy ci ludzie na świecie, którzy twierdzą, że są muzułmanami, mogą, z zasady, podpisać się pod przeróżnymi interpretacjami tego, czym naprawdę jest islam i to samo dotyczy demokracji. Innymi słowy, przeciwnie do słowa nadzieja, które można wyszukać w słowniku i dotrzeć do jego pierwotnego znaczenia, oraz prawdopodobnie uzyskać pewien rodzaj analizy konsensusu co do jego zastosowania, te pojęcia są pojęciami dyskusyjnymi w swojej istocie. Są ideami, co do których ludzie spierają się w najgłębszym możliwym sensie. I w konsekwencji tej niezgodności niezwykle trudno jest komukolwiek powiedzieć: „Moja wersja islamu jest właściwa.” Po wydarzeniach 11 września byliśmy świadkami niesamowitego zjawiska, jakim było następujące stwierdzenie George W. Busha: „Islam oznacza pokój.” No cóż, tak twierdzi George W. Bush. Inni ludzie powiedzieliby, że to oznacza co innego. Niektórzy rzekliby, że islam oznacza poddanie. Inni powiedzieliby, że oznacza to potwierdzenie albo uznanie rządów Boga. Islam może oznaczać cały szereg przeróżnych rzeczy. I jest to pozornie prawdą również w odniesieniu do demokracji. Niektórzy powiedzieliby, że demokracja opiera się na wyborach. Inni mówią: nie, to nie wystarczy, muszą istnieć podstawowe liberalne prawa: wolność wypowiedzi, wolne media, równość obywateli. Są to kwestie dyskusyjne i nie da się udzielić jednoznacznej odpowiedzi mówiąc: „Aha, zajrzałem we właściwe miejsce, i już wiem, co oznaczają te pojęcia.”
Now, if Islam and democracy are at present in a moment of great confrontation, what does that mean? Well, you could fit it into a range of different interpretative frameworks. You could begin with the one that we began with a couple of days ago, which was fear. Fear is not an implausible reaction with a war just around the corner and with a very, very high likelihood that many, many people are going to die as a consequence of this confrontation -- a confrontation which many, many people in the Muslim world do not want, many, many people in the American democracy do not want, many people elsewhere in the world do not want, but which nonetheless is favored by a large enough number of people -- at least in the relevant space, which is the United States -- to actually go forward. So fear is not a crazy response at all. And I think that that's, in fact, probably the first appropriate response.
Jeśli islam i demokracja znajdują się w tej chwili w fazie wielkiej konfrontacji, to co to oznacza? Cóż, można tę kwestię umieścić w szerokim kontekście interpretacyjnym. Można przywołać ten, od którego rozpoczęliśmy kilka dni temu, czyli strach. Nie jest to przesadzona reakcja na zbliżającą się wojnę, w wyniku której prawdopodobnie zginie bardzo wielu ludzi – wojnę, której nie chce bardzo wielu ludzi w świecie islamu, której nie chce bardzo wielu ludzi w świecie amerykańskiej demokracji, i której nie chce także wielu ludzi nigdzie indziej na świecie, ale która, pomimo to, jest opcją faworyzowaną przez wystarczająco wielką liczbę ludzi - przynajmniej na związanym ze sprawą obszarze, którym są Stany Zjednoczone – aby do niej doprowadzić. Zatem strach wcale nie jest szaloną odpowiedzią. W istocie, sądzę, że jest to zupełnie stosowna reakcja.
What I want to suggest to you, though, in the next couple of minutes is that there's also a hopeful response to this. And the hopeful response derives from recognizing that Islam and democracy are technologies. And by virtue of being technologies, they're manipulable. And they're manipulable in ways that can produce some extremely positive outcomes. What do I have in mind? Well, all over the Muslim world there are people who take Islam deeply seriously, people who care about Islam, for whom it's a source either of faith, or of civilization, or of deep values, or just a source of powerful personal identity, who think and are saying loudly that Islam and democracy are in fact not in conflict, but are in fact deeply compatible. And these Muslims -- and it's the vast majority of Muslims -- disagree profoundly with bin Laden's approach, profoundly. And they furthermore think overwhelmingly -- again one can't speak of every person, but overwhelmingly, and one can find this by reading any of the sources that they have produced, and they're all over the Internet and in all sorts of languages -- one can see that they're saying that their concern in their own countries is primarily to free up themselves to have choice in the spheres of personal life, in the sphere of economics, in the sphere of politics, and, yes, in the sphere of religion, which is itself closely regulated in most of the Muslim world.
W ciągu następnych kilku minut spróbuję wam pokazać, że istnieje także optymistyczna odpowiedź na to zagadnienie. Optymistyczna odpowiedź wypływa z faktu rozpoznania islamu i demokracji jako technologii. A ponieważ są one technologiami, są też kontrolowalne. Są kontrolowalne w sposób, który może przynieść niezmiernie pozytywne wyniki. Co mam na myśli? Cóż, w całym muzułmańskim świecie są ludzie, którzy traktują islam niezwykle poważnie, którzy czują w stosunku do niego dużą odpowiedzialność, dla których jest on albo źródłem wiary, albo cywilizacji, albo głębokich wartości lub po prostu źródłem potężnej osobistej siły, z którą mogą się utożsamić, którzy myślą i głośną mówią o tym, że islam i demokracja nie są w konflikcie, lecz że są w rzeczywistości głęboko ze sobą zgodne. I ci muzułmanie – a stanowią oni ogromną większość – głęboko sprzeciwiają się podejściu bin Ladena. Ponadto w przytłaczającej mierze sądzą – i ponownie, nie mówię tu o każdej pojedynczej osobie, ale jest to przytłaczająca większość i można się o tym przekonać sięgając do źródeł, które stworzyli, a które są ogólnodostępne w internecie w różnych językach – można się łatwo przekonać, że twierdzą, iż główną troską w ich krajach jest przede wszystkim uzyskanie wolnego wyboru w osobistej sferze życia, w sferze ekonomicznej, w sferze polityki, i, o tak, w sferze religii, która jest sama w sobie ściśle kontrolowana w większej części muzułmańskiego świata.
And many of these Muslims further say that their disagreement with the United States is that it, in the past and still in the present, has sided with autocratic rulers in the Muslim world in order to promote America's short-term interests. Now, during the Cold War, that may have been a defensible position for the United States to take. That's an academic question. It may be that there was a great war to be fought between West and East, and it was necessary on the axis of democracy against communism. And it was necessary in some way for these to contradict each other, and as a consequence you have to make friends wherever you can get them. But now that the Cold War is over, there's nearly universal consensus in the Muslim world -- and pretty close to the same here in the United States, if you talk to people and ask them -- that in principle, there's no reason that democracy and Islam cannot co-exist. And we see this among activist, practical Muslims, like the Muslims who are presently the elected, parliamentary, democratic government of Turkey, who are behaving pragmatically, not ideologically, who are promoting their own religious values, who are elected by their own people because they were perceived as honest and sincere because of their religious values, but who do not think that Islam and a democratic system of governance are fundamentally incompatible.
Wielu z tych muzułmanów twierdzi też, że rozbieżność ich opinii ze zdaniem Stanów Zjednoczonych wynika z tego, że USA, w przeszłości jak i obecnie, stawało po stronie autokratycznych muzułmańskich władców, aby promować swoje krótkoterminowe interesy. W trakcie zimnej wojny, USA mogło przyjąć pozycję obronną. To jest zagadnienie akademickie. Możliwe, że była tam do rozegrania wielka wojna pomiędzy Wschodem i Zachodem, która była konieczna na osi: demokracja przeciwko komunizmowi. Konieczne było też, w pewnym sensie, zaprzeczanie sobie nawzajem przez te dwa systemy, w konsekwencji czego każdy z nich pozyskiwał przyjaciół, gdzie tylko mógł. Ale teraz, kiedy zimna wojna się skończyła, istnieje niemalże powszechna zgoda w muzułmańskim świecie – podobnie jak tu, w Stanach, jeśli zapytasz ludzi – że, w zasadzie, nie ma powodu, aby demokracja i islam nie mogły współistnieć. Widać to pomiędzy aktywistami, rozsądnymi muzułmanami, jak na przykład tymi, którzy zostali obecnie wybrani do parlamentarnego demokratycznego rządu Turcji, którzy postępują pragmatycznie, nie ideologicznie, którzy promują swoje własne religijne wartości, którzy zostali wybrani przez swoich własnych ludzi, ponieważ postrzegano ich jako uczciwych i szczerych z powodu ich religijnych wartości, i którzy nie uważają, że islam i demokratyczny system rządów są fundamentalnie nie do pogodzenia.
Now, you may say, but surely, what we've seen on television about Saudi Islam convinces us that it can't possibly be compatible with what we consider the core of democracy -- namely, free political choice, basic liberty and basic equality. But I'm here to tell you that technologies are more malleable than that. I'm here to tell you that many, many Muslims believe -- the vast majority, in fact -- in fact I think I would go so far as to say that many Muslims in Saudi Arabia believe that the core values of Islam, namely acknowledgement of God's sovereignty and basic human equality before God, are themselves compatible with liberty, equality and free political choice. And there are Muslims, many Muslims out there, who are saying precisely this. And they're making this argument wherever they're permitted to make it. But their governments, needless to say, are relatively threatened by this. And for the most part try to stop them from making this argument.
Możecie jednak powiedzieć, że to, czego dowiedzieliśmy się z telewizji na temat saudyjskiego islamu pokazuje nam, że to z całą pewnością nie może być zgodne z tym, co my uważamy za rdzeń demokracji, mianowicie wolne polityczne wybory, podstawowe wolności i podstawowa równość. Ale jestem tu właśnie po to, by wam powiedzieć, że technologie są bardziej plastyczne. Jestem tu, aby wam powiedzieć, że wielu muzułmanów wierzy – w istocie, ogromna większość – a poszedłbym jeszcze dalej i powiedziałbym, że wielu muzułmanów w Arabii Saudyjskiej wierzy, że podstawowe wartości islamu, czyli uznanie boskiej suwerenności i podstawowej ludzkiej równości w obliczu Boga, są same w sobie zgodne z wolnością, równością i wolnym politycznym wyborem. Istnieje wielu muzułmanów, którzy tak się właśnie wypowiadają. Przywołują ten argument, kiedy tylko mogą. Nie ma potrzeby wspominać też, że ich rządy czują się w dużym stopniu przez to zagrożone. I w większości próbują powstrzymać ich przed tą argumentacją.
So, for example, a group of young activists in Egypt try to form a party known as the Center Party, which advocated the compatibility of Islam and democracy. They weren't even allowed to form a party. They were actually blocked from even forming a party under the political system there. Why? Because they would have done extraordinarily well. In the most recent elections in the Muslim world -- which are those in Pakistan, those in Morocco and those in Turkey -- in each case, people who present themselves to the electorate as Islamic democrats were far and away the most successful vote-getters every place they were allowed to run freely. So in Morocco, for example, they finished third in the political race but they were only allowed to contest half the seats. So had they contested a larger number of the seats, they would have done even better. Now what I want to suggest to you is that the reason for hope in this case is that we are on the edge of a real transformation in the Muslim world. And that's a transformation in which many sincerely believing Muslims -- who care very, very deeply about their traditions, who do not want to compromise those values -- believe, through the malleability of the technology of democracy and the malleability and synthetic capability of the technology of Islam, that these two ideas can work together.
Przykładowo, grupa młodych aktywistów w Egipcie próbowała utworzyć partię znaną jako Partia Centrum, która postulowała kompatybilność islamu i demokracji. Nie pozwolono im nawet utworzyć partii. Uniemożliwiono im nawet uformowanie partii w tamtejszym systemie politycznym. Dlaczego? Ponieważ radziliby sobie niezwykle dobrze. W ostatnich wyborach w muzułmańskim świecie – tych w Pakistanie, Maroku i Turcji – w każdym z tych przypadków ludzie, którzy występowali jako islamscy demokraci zdobyli zdecydowanie największą liczbę głosów w każdym miejscu, w którym pozwolono im swobodnie startować. Na przykład w Maroku zdobyli trzecie miejsce w politycznym wyścigu, ale pozwolono im ubiegać się tylko o połowę miejsc. Jeśli pozwolono by im walczyć o większą liczbę miejsc, poradziliby sobie o wiele lepiej. Chcę wam podpowiedzieć, że powodem do nadziei w tym wypadku jest to, że znajdujemy się u progu prawdziwej przemiany w muzułmańskim świecie. I jest to przemiana, w którą wierzy wielu szczerze oddanych muzułmańskich wiernych – którzy głęboko troszczą się o swoją tradycję, którzy nie chcą narażać tych wartości – wierzy w nią dzięki plastyczności technologii demokracji oraz plastyczności i syntetycznej zdatności technologii islamu, do umożliwienia współpracy między tymi dwoma ideami.
Now what would that look like? What does it mean to say that there's an Islamic democracy? Well, one thing is, it's not going to look identical to democracy as we know it in the United States. That may be a good thing, in light of some of the criticisms we've heard today -- for example, in the regulatory context -- of what democracy produces. It will also not look exactly the way either the people in this room, or Muslims out in the rest of the world -- I don't mean to imply there aren't Muslims here, there probably are -- conceptualize Islam. It will be transformative of Islam as well. And as a result of this convergence, this synthetic attempt to make sense of these two ideas together, there's a real possibility that, instead of a clash of Islamic civilization -- if there is such a thing -- and democratic civilization -- if there is such a thing -- we'll in fact have close compatibility.
Jak miałoby to wyglądać? Co oznacza stwierdzenie, że istnieje coś takiego jak islamska demokracja? Cóż, pewne jest, że nie będzie ona wyglądać tak samo, jak demokracja w Stanach Zjednoczonych. Może to być dobrą rzeczą, w świetle pewnych krytycznych uwag, które dziś usłyszeliśmy, na przykład w kontekście nadzorczym dotyczącym tego, co produkuje demokracja. Nie będzie to także przypominać dokładnie tego, w jaki sposób ludzie w tym pomieszczeniu albo muzułmanie w pozostałych częściach świata – nie chcę insynuować, że nie ma tu muzułmanów; prawdopodobnie są – definiują islam. Będzie to także wymagało przemiany po stronie islamu. W rezultacie tej konwergencji, owej syntetycznej próby uczynienia sensownej całości z tych dwóch idei, pojawi się realna szansa, że zamiast zderzenia islamskiej cywilizacji – jeśli takie coś w ogóle istnieje – z cywilizacją demokratyczną – jeśli istnieje także coś takiego – otrzymamy w istocie bliską zgodność.
Now, I began with the war because it's the elephant in the room, and you can't pretend that there isn't about to be a war if you're talking about these issues. The war has tremendous risks for the model that I'm describing because it's very possible that as a consequence of a war, many Muslims will conclude that the United States is not the kind of place that they want to emulate with respect to its forms of political government. On the other hand, there's a further possibility that many Americans, swept up in the fever of a war, will say, and feel, and think that Islam is the enemy somehow -- that Islam ought to be construed as the enemy. And even though, for political tactical reasons, the president has been very, very good about saying that Islam is not the enemy, nonetheless, there's a natural impulse when one enters war to think of the other side as an enemy. And one furthermore has the impulse to generalize, as much as possible, in defining who that enemy is. So the risks are very great.
Zacząłem to wystąpienie od wojny, ponieważ jest to temat tabu, i nie można udawać, że nie zanosi się na wojnę, jeśli dyskutuje się o tych sprawach. Wojna jest olbrzymim ryzykiem w modelu, który opisuję, ponieważ jest wielce prawdopodobne, że – jako konsekwencja wojny – wielu muzułmanów dojdzie do wniosku, że Stany Zjednoczone nie są miejscem, któremu chcieliby dorównać w odniesieniu do ich form politycznych rządów. Z drugiej strony istnieje też możliwość, że wielu Amerykanów, dotkniętych wojenną zawieruchą, powie, poczuje i pomyśli, że islam jest w jakiś sposób wrogiem – że musiał być skonstruowany jako wróg. I mimo że, z powodów politycznych i taktycznych, prezydent w bardzo ugodowy sposób zapewniał, że islam nie jest wrogiem, to istnieje jednakże naturalny odruch, kiedy uczestniczy się w wojnie, aby myśleć o drugiej stronie jak o wrogu. Co więcej, istnieje ogromna tendencja, aby tworzyć uogólnienia odnośnie tego, kto jest tym wrogiem. Zatem ryzyko jest bardzo duże.
On the other hand, the capacities for positive results in the aftermath of a war are also not to be underestimated, even by, and I would say especially by, people who are deeply skeptical about whether we should go to war in the first place. Those who oppose the war ought to realize that if a war happens, it cannot be the right strategy, either pragmatically, or spiritually, or morally, to say after the war, "Well, let's let it all run itself out, and play out however it wants to play out, because we opposed the war in the first place." That's not the way human circumstances operate. You face the circumstances you have in front of you and you go forward.
Z drugiej strony, nie powinno się umniejszać możliwości pozytywnych rozwiązań w następstwie wojny, zwłaszcza przez ludzi, którzy są głęboko sceptyczni w kwestii dotyczącej tego, czy w ogóle powinniśmy brać udział w wojnie. Przeciwnicy wojny powinni sobie uświadomić, że jeśli wojna się wydarzy, właściwą strategią nie może być, ani z praktycznego punktu widzenia, ani duchowego, czy moralnego, stwierdzenie: „Cóż, pozwólmy, aby to dobiegło końca samo z siebie i rozegrało się, jak tam sobie będzie chciało, ponieważ my byliśmy przeciwko wojnie od samego początku.” Ludzkie okoliczności nie działają w taki sposób. Stawia się czoło okolicznościom, które się pojawiają i idzie się naprzód.
Well, what I'm here to say then is, for people who are skeptical about the war, it's especially important to recognize that in the aftermath of the war there is a possibility for the government of the United States and the Muslim peoples with whom it interacts to create real forms of government that are truly democratic and also truly Islamic. And it is crucial -- it is crucial in a practical, activist way -- for people who care about these issues to make sure that within the technology of democracy, in this system, they exercise their preferences, their choices and their voices to encourage that outcome. That's a hopeful message, but it's a message that's hopeful only if you understand it as incurring serious obligation for all of us. And I think that we are capable of taking on that obligation, but only if we put what we can into it. And if we do, then I don't think that the hope will be unwarranted altogether.
Chciałbym jeszcze powiedzieć ludziom, którzy są sceptycznie nastawieni wobec wojny, iż szczególnie ważne jest uświadomienie sobie, że na skutek wojny może pojawić się szansa dla rządu USA i muzułmanów, z którymi wchodzi on w interakcję, aby stworzyć formy rządów, które są prawdziwie demokratyczne i prawdziwie islamskie. Jest to kluczowe, w praktyczny, aktywistyczny sposób dla ludzi, którzy dbają o te kwestie, aby upewnić się, że za pomocą technologii demokracji, w tym systemie, ćwiczą swoje preferencje, swoje wybory i swoje głosy, aby wesprzeć ten wynik. Jest to wiadomość pełna nadziei, ale tylko wtedy, kiedy się ją zrozumie jako ponoszenie poważnych zobowiązań przez nas wszystkich. Myślę, że jesteśmy w stanie podjąć to zobowiązanie, ale tylko wówczas, kiedy włożymy w to wszystko, co będziemy mogli. A jeśli to zrobimy, wtedy nie sadzę, że nadzieja pozostanie całkowicie nieuzasadniona.
Thanks.
Dziękuję.