Αυτό που κάνετε, τώρα, αυτήν ακριβώς τη στιγμή, σας σκοτώνει. Περισσότερο από τα αυτοκίνητα ή το Διαδίκτυο ή ακόμα και από αυτή τη μικρή φορητή συσκευή για την οποία μιλάμε συνεχώς, η τεχνολογία που χρησιμοποιείτε περισσότερο σχεδόν κάθε μέρα είναι αυτό, ο πισινός σας. Στις μέρες μας οι άνθρωποι κάθονται 9,3 ώρες την ημέρα, το οποίο είναι περισσότερο από όσο κοιμόμαστε, 7,7 ώρες. Το καθισιό είναι τόσο απίστευτα διαδεδομένο, που ούτε καν αμφισβητούμε το πόσο πολύ το κάνουμε και επειδή όλοι οι άλλοι το κάνουν, ούτε καν αντιλαμβανόμαστε ότι δεν είναι καλό. Με αυτόν τον τρόπο, το να καθόμαστε έχει γίνει το κάπνισμα της γενιάς μας.
What you're doing, right now, at this very moment, is killing you. More than cars or the Internet or even that little mobile device we keep talking about, the technology you're using the most almost every day is this, your tush. Nowadays people are sitting 9.3 hours a day, which is more than we're sleeping, at 7.7 hours. Sitting is so incredibly prevalent, we don't even question how much we're doing it, and because everyone else is doing it, it doesn't even occur to us that it's not okay. In that way, sitting has become the smoking of our generation.
Φυσικά υπάρχουν συνέπειες στην υγεία λόγω αυτού, τρομακτικές, πέρα από της μέσης. Πράγματα όπως ο καρκίνος του μαστού και του παχέος εντέρου είναι άμεσα συνδεδεμένα με την έλλειψη φυσικής [δραστηριότητας] από μέρους μας, Το 10% και στους δύο τύπους. 6% για καρδιακές νόσους, 7% για διαβήτη τύπου 2, που είναι αυτό από το οποίο πέθανε ο πατέρας μου. Τώρα, οποιαδήποτε τέτοια στατιστικά θα έπρεπε να πείσουν τον καθένα μας να σηκώσει τον πισινό του περισσότερο, άλλα εάν είστε έστω και λίγο σαν κι εμένα, αυτό δεν θα γίνει.
Of course there's health consequences to this, scary ones, besides the waist. Things like breast cancer and colon cancer are directly tied to our lack of physical [activity], Ten percent in fact, on both of those. Six percent for heart disease, seven percent for type 2 diabetes, which is what my father died of. Now, any of those stats should convince each of us to get off our duff more, but if you're anything like me, it won't.
Αυτό που με παρακίνησε ήταν μία κοινωνική συναστροφή. Κάποιος με προσκάλεσε σε μία συνάντηση, αλλά δεν μπόρεσε να κανονίσει μία κανονικού είδους συνάντηση σε αίθουσα συνεδριάσεων και είπε: «Πρέπει να βγάλω βόλτα τους σκύλους μου αύριο. Θα μπορούσες να έρθεις τότε;» Μου φάνηκε κάπως ασυνήθιστο και πραγματικά, εκείνη την πρώτη συνάντηση, θυμάμαι να σκέφτομαι: «Πρέπει να είμαι αυτή που θα κάνει την επόμενη ερώτηση», επειδή ήξερα ότι επρόκειτο να λαχανιάσω κατά την διάρκεια αυτή της συνομιλίας. Και όμως, πήρα αυτή την ιδέα και την οικειοποιήθηκα. Έτσι, αντί να πηγαίνω σε συναντήσεις για καφέ ή σε συναντήσεις σε αίθουσες συνεδριάσεων με φθορίζοντα φωτισμό, ζητώ από τον κόσμο να κάνουμε συναντήσεις περπατώντας, της τάξης των 32 με 48 χιλιομέτρων την εβδομάδα. Αυτό μου άλλαξε τη ζωή.
What did get me moving was a social interaction. Someone invited me to a meeting, but couldn't manage to fit me in to a regular sort of conference room meeting, and said, "I have to walk my dogs tomorrow. Could you come then?" It seemed kind of odd to do, and actually, that first meeting, I remember thinking, "I have to be the one to ask the next question," because I knew I was going to huff and puff during this conversation. And yet, I've taken that idea and made it my own. So instead of going to coffee meetings or fluorescent-lit conference room meetings, I ask people to go on a walking meeting, to the tune of 20 to 30 miles a week. It's changed my life.
Αλλά πριν από αυτό, αυτό που πραγματικά συνέβαινε ήταν, ότι πριν το σκεφτόμουν ως εξής, μπορούσες να φροντίζεις την υγεία σου ή μπορούσες να τακτοποιείς τις υποχρεώσεις σου, και το ένα ήταν πάντα εις βάρος του άλλου. Έτσι τώρα, μετά από μερικές εκατοντάδες τέτοιων συναντήσεων περιπάτου, έμαθα μερικά πράγματα.
But before that, what actually happened was, I used to think about it as, you could take care of your health, or you could take care of obligations, and one always came at the cost of the other. So now, several hundred of these walking meetings later, I've learned a few things.
Πρώτον, υπάρχει αυτό το υπέροχο αίσθημα του να ξεφεύγεις από τα συνηθισμένα, το οποίο οδηγεί σε μη κοινότυπες σκέψεις. Είτε είναι η φύση είτε η ίδια η άσκηση, πραγματικά έχει αποτέλεσμα.
First, there's this amazing thing about actually getting out of the box that leads to out-of-the-box thinking. Whether it's nature or the exercise itself, it certainly works.
Και δεύτερον, και μάλλον το πιο αναστοχαστικό, είναι το πόσο μπορεί ο καθένας μας να κρατήσει τα προβλήματα σε αντιπαράθεση όταν δεν είναι πραγματικά έτσι. Και αν είναι να λύσουμε προβλήματα και δούμε τον κόσμο πολύ διαφορετικά, είτε πρόκειται για διακυβέρνηση ή δουλειά ή περιβαλλοντικά θέματα, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, ίσως να μπορέσουμε να σκεφτούμε πώς να επαναπροσδιορίσουμε αυτά τα προβλήματα ώστε να ισχύουν και δύο. Επειδή ήταν αυτό που συνέβη με την ιδέα περιπάτου και συζήτησης που τα πράγματα έγιναν εφικτά και βιώσιμα.
And second, and probably the more reflective one, is just about how much each of us can hold problems in opposition when they're really not that way. And if we're going to solve problems and look at the world really differently, whether it's in governance or business or environmental issues, job creation, maybe we can think about how to reframe those problems as having both things be true. Because it was when that happened with this walk-and-talk idea that things became doable and sustainable and viable.
Έτσι άρχισα αυτή την συζήτηση μιλώντας για τον πισινό και θα κλείσω με την ουσία, η οποία είναι περπατήστε και συζητήστε. Περπατήστε τη συζήτηση. Θα εκπλαγείτε από το πόσο ο φρέσκος αέρας ωθεί τη φρέσκια σκέψη και, καθώς το κάνετε, θα φέρετε ένα τελείως νέο σύνολο ιδεών στην ζωή σας.
So I started this talk talking about the tush, so I'll end with the bottom line, which is, walk and talk. Walk the talk. You'll be surprised at how fresh air drives fresh thinking, and in the way that you do, you'll bring into your life an entirely new set of ideas.
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)