Imagine waking up to a stranger -- sometimes multiple strangers -- questioning your right to existence for something that you wrote online, waking up to an angry message, scared and worried for your safety. Welcome to the world of cyberharassment.
Stel je voor dat een vreemde -- soms meerdere vreemden -- vragen of je wel het recht hebt om te leven om iets dat je online schreef, of je boze berichten sturen en je bang en bezorgd bent voor je eigen veiligheid. Welkom in de wereld van het cyberpesten.
The kind of harassment that women face in Pakistan is very serious and leads to sometimes deadly outcomes. This kind of harassment keeps women from accessing the internet -- essentially, knowledge. It's a form of oppression.
Dit soort pestgedrag dat vrouwen in Pakistan ondervinden is zeer ernstig en de gevolgen zijn soms dodelijk. Deze intimidatie houdt vrouwen weg van het internet -- in feite van kennis. Het is een vorm van onderdrukking.
Pakistan is the sixth most populous country in the world, with 140 million people having access to mobile technologies, and 15 percent internet penetration. And this number doesn't seem to go down with the rise of new technologies. Pakistan is also the birthplace of the youngest Nobel Peace Prize winner, Malala Yousafzai. But that's just one aspect of Pakistan. Another aspect is where the twisted concept of honor is linked to women and their bodies; where men are allowed to disrespect women and even kill them sometimes in the name of so-called "family honor"; where women are left to die right outside their houses for speaking to a man on a mobile phone, in the name of "family honor." Let me say this very clearly: it's not honor; it's a cold-blooded murder.
Pakistan is het zesde meest bevolkte land ter wereld, met 140 miljoen mensen die toegang hebben tot mobiele technologie en 15 procent internetpenetratie. Dit lijkt niet te zullen dalen met de opkomst van nieuwe technologieën. Pakistan is ook het geboorteland van de jongste Nobelprijswinnaar voor de Vrede, Malala Yousafzai. Maar dat is slechts één aspect van Pakistan. Een ander aspect is het verwrongen begrip van eer ten opzichte van vrouwen en hun lichamen. Waar mannen vrouwen niet hoeven te respecteren en hen soms zelfs doden in naam van de zogenaamde ‘familie-eer’. Waar vrouwen uit hun huizen worden verjaagd en sterven omdat ze met een man spraken via een mobiele telefoon. Om de ‘familie-eer’. Ik zeg dit heel duidelijk: het gaat niet om eer. Het is koelbloedige moord.
I come from a very small village in Punjab, Pakistan, where women are not allowed to pursue their higher education. The elders of my extended family didn't allow their women to pursue their higher education or their professional careers. However, unlike the other male guardians of my family, my father was one who really supported my ambitions. To get my law degree, of course, it was really difficult, and [there were] frowns of disapproval. But in the end, I knew it's either me or them, and I chose myself.
Ik kom uit een heel klein dorpje in Punjab, Pakistan, waar vrouwen geen hoger onderwijs mogen volgen. De ouderen van mijn uitgebreide familie staan hun vrouwen niet toe om hoger onderwijs of een professionele carrière na te streven. In tegenstelling tot de andere mannelijke voogden van mijn familie, ondersteunde mijn vader mijn ambities ten volle. Mijn graad in de rechten krijgen was natuurlijk echt moeilijk en riep afkeuring op. Maar uiteindelijk wist ik dat het ofwel om mij ofwel om hen ging, en ik koos voor mezelf.
(Applause)
(Applaus)
My family's traditions and expectations for a woman wouldn't allow me to own a mobile phone until I was married. And even when I was married, this tool became a tool for my own surveillance. When I resisted this idea of being surveilled by my ex-husband, he really didn't approve of this and threw me out of his house, along with my six-month-old son, Abdullah. And that was the time when I first asked myself, "Why? Why are women not allowed to enjoy the same equal rights enshrined in our Constitution? While the law states that a woman has the same equal access to the information, why is it always men -- brothers, fathers and husbands -- who are granting these rights to us, effectively making the law irrelevant?"
De tradities en verwachtingen van mijn familie voor een vrouw lieten niet toe dat ik een mobiele telefoon had voordat ik getrouwd was. En zelfs toen ik getrouwd was, werd het een middel om me in de gaten te houden. Toen ik me verzette tegen het idee te worden bewaakt door mijn ex-man, keurde hij dit ten zeerste af en gooide me het huis uit, samen met mijn zes maanden oude zoon, Abdullah. Dat was het moment waarop ik me voor het eerst afvroeg: "Waarom? Waarom genieten vrouwen niet dezelfde gelijke rechten zoals verankerd in onze grondwet?" Hoewel de wet stelt dat een vrouw dezelfde toegang heeft tot informatie, waarom zijn het altijd mannen -- broers, vaders en echtgenoten -- die ons deze rechten toekenden, en zodoende de wet irrelevant maken?
So I decided to take a step, instead of keep questioning these patriarchal structures and societal norms. And I founded the Digital Rights Foundation in 2012 to address all the issues and women's experiences in online spaces and cyberharassment. From lobbying for free and safe internet to convincing young women that access to the safe internet is their fundamental, basic, human right, I'm trying to play my part in igniting the spark to address the questions that have bothered me all these years.
Ik besloot om een stap te zetten, in plaats van deze patriarchale structuren en maatschappelijke normen te blijven bevragen. Ik richtte in 2012 de Stichting voor Digitale Rechten op om alle problemen en ervaringen van vrouwen in online-ruimtes aan te pakken alsook het cyberpesten. Door te lobbyen voor een vrij en veilig internet en jonge vrouwen ervan te overtuigen dat toegang tot een veilig internet hun fundamenteel, menselijk basisrecht is, probeer ik bij te dragen aan het ontsteken van de vonk om de thema's aan te pakken die me al die jaren dwars zaten.
With a hope in my heart, and to offer a solution to this menace, I started Pakistan's and the region's first cyberharassment help line in December 2016 --
Met hoop in mijn hart en om een oplossing voor deze dreiging aan te bieden, begon ik met de eerste hulplijn tegen cyberpesten in Pakistan en mijn regio in december 2016 --
(Applause)
(Applaus)
to extend my support to the women who do not know who to turn to when they face serious threats online. I think of the women who do not have the necessary support to deal with the mental trauma when they feel unsafe in online spaces, and they go about their daily activities, thinking that there is a rape threat in their in-box.
... om mijn steun te bieden aan de vrouwen die niet weten tot wie zich te wenden wanneer ze online ernstige bedreigingen ondervinden. Ik denk aan de vrouwen die niet de nodige steun hebben om om te gaan met de psychische trauma's als ze zich onveilig voelen in online-ruimtes, en als ze hun dagelijkse dingen doen terwijl ze denken aan hun inbox waar ze bedreigd worden met verkrachting.
Safe access to the internet is an access to knowledge, and knowledge is freedom. When I fight for women's digital rights, I'm fighting for equality.
Veilige toegang tot het internet is een toegang tot kennis, en kennis is vrijheid. Als ik vecht voor de digitale rechten van vrouwen, vecht ik voor gelijkheid.
Thank you.
Dank je.
(Applause)
(Applaus)