Είμαι μια Ιρανο-αμερικανή μουσουλμάνα γυναίκα, όπως όλοι σας. Επίσης, είμαι κωμικός κοινωνικής δικαιοσύνης, κάτι που επιμένω ότι είναι πραγματική δουλειά.
I'm an Iranian-American Muslim female, like all of you. And I'm also a social justice comedian, something that I insist is an actual job.
Για να σας εξηγήσω τι είναι αυτό, θα σας πω πώς έφτασα εδώ. Έχω παίξει σε όλη τη χώρα. Η Αμερική είναι υπέροχη, σωστά; Έχει απίστευτα πανέμορφη φύση, μέρη για να φάτε βάφλες, και διαβήτη όσο δεν πάει άλλο. Είναι μοναδική.
To explain what that is, let me tell you how I got here. I've performed all over the country. And let me tell you, America is majestic, right? It's got breathtaking nature, waffle houses and diabetes as far as the eye can see. It is really something.
Ο αμερικανικός πληθυσμός μπορεί να χωριστεί σε τρεις κατηγορίες: Σε καταπληκτικούς ανθρώπους, σε «μισητές» και τη Φλόριντα.
Now, the American population can be broken up into three main categories: there's mostly wonderful people, haters and Florida.
(Γέλια)
(Laughter)
Εκτός από τη Φλόριντα, οι πιο προβληματικοί είναι οι «μισητές». Είναι μειοψηφία, αλλά το αντισταθμίζουν κάνοντας πολύ φασαρία. Έχουν ένα δημογραφικό ναπολεόντειο σύμπλεγμα και, ναι, μερικοί άντρες φορούν τακούνια.
Besides Florida, the most troubling category here are the Haters. They are a minority, but they overcompensate by being extra loud. They have the Napoleon complex of demographics, and yes, some of the men do wear heels.
Σαν κωμικός κοινωνικής δικαιοσύνης, είναι δουλειά μου να μεταπείθω τους «μισητές», επειδή μισούν πολλά πράγματα κι αυτό οδηγεί σε αρνητικά αποτελέσματα, όπως το ρατσισμό, τη βία και τον Τεντ Νιούτζεντ. Αυτή δεν είναι η πλήρης λίστα, πιθανώς μου ξεφεύγουν 3-7 πράγματα,
As a social justice comedian, it's my goal to convert these haters, because they hate a lot of things, which leads to negative outcomes, like racism, violence and Ted Nugent. This is not an exhaustive list; I'm probably missing 3-7 items.
αλλά το θέμα είναι ότι πρέπει να υπολογίζουμε τους «μισητές». Όμως έχουν ποικιλομορφία και δεν θα είναι αποτελεσματικό αν κινηθούμε εναντίον όλων. Αυτό που έκανα ήταν ότι δημιούργησα μια άκρως επιστημονική ταξινόμηση. Πήρα όλους τους «μισητές», τους έβαλα κάτω από το μικροσκόπιο, όπως κάνουν οι επιστήμονες, και βρήκα αυτά:
But the point is, we have to reckon with the haters. But there's variance within this group and it's not efficient to go after all of them, right? So what I've done is created a highly scientific Taxonomy of Haters. I basically took all of the haters, I put them in a petri dish, like a scientist, and this is what I found.
(Γέλια)
(Laughter)
Πρώτον, έχουμε τα τρολ. Αυτοί είναι μια μεγάλη ποικιλία «μισητών» του διαδικτύου. Είναι εκείνοι που παραιτούνται από τη δουλειά τους για να μπορούν να σχολιάζουν όλη τη μέρα στο YouTube. Επίσης, υπάρχουν και οι «μισητές» του δρόμου. Σε περιμένουν στο φανάρι, κι όταν αυτό γίνει πράσινο, σου φωνάζουν, «Γύρνα πίσω στη χώρα σου!» Παλαιότερα, θα έβγαιναν απ' το αμάξι τους και θα φώναζαν στα μούτρα σου, αλλά τώρα δεν τους φτιάχνουν όπως παλιά. Ένα ακόμη σημάδι ότι η Αμερική έχει πάρει την κάτω βόλτα.
First off, we have the trolls. These are your garden-variety digital haters. They're the people who quit their jobs so they can post on YouTube videos all day long. There's also the drive-by haters. Now, these people will be at a stoplight, they'll wait for the light to turn green and when it does, they yell, "Go back to your own country!" Now back in the day, they would've actually gotten out of their cars and hated you to your face. But they just don't make them like they used to -- which is another sign of the decline in America.
(Γέλια)
(Laughter)
Η επόμενη κατηγορία είναι οι φανατικοί σε αποστολή που κρύβονται πίσω από κάποια ομάδα. Αυτοί οι τύποι μισούν μέσω φαινομενικά καλών οργανισμών, όπως είναι μια εκκλησία ή μια ΜΚΟ, και συχνά αρέσκονται να μιλούν με παλαιομοδίτικη φωνή.
The next category is the mission-oriented-bigot- whose-group-affiliation- gives-them-cover-for-hating hater. These guys like to hate via a seemingly nice organization, like a church or a nonprofit, and they oftentimes like to speak in an old-timey voice.
Αλλά η ομάδα που μ' ενδιαφέρει περισσότερο είναι όσοι αμφιταλαντεύονται. Συγγενεύουν με τους αναποφάσιστους των εκλογών. Απλώς δεν μπορούν ν' αποφασίσουν! Είναι σαν ιδεολογικές πόρνες που πότε μισούν και πότε δεν μισούν. Και το κάνουν αυτό επειδή δεν έχουν επαρκή πληροφόρηση. Αυτοί είναι ο στόχος μου μέσω της κωμωδίας κοινωνικής δικαιοσύνης. Γιατί κωμωδία; Γιατί από την κωμωδία ή το ενημερωτικό φυλλάδιο, ο μέσος Αμερικανός προτιμάει την κωμωδία, όπως βλέπετε στο διάγραμμα.
But the group I'm most interested in is the swing hater. The swing hater is sister to the swing voter -- they just can't decide! They're like ideological sluts who move from hating to not hating. And they do it because they don't have enough information. This is the group I like to target with social justice comedy. Why comedy? Because on a scale of comedy to brochure, the average American prefers comedy, as you can see from this graph.
(Γέλια)
(Laughter)
Η κωμωδία είναι πολύ δημοφιλής. Παρεμπιπτόντως, αυτό είναι ένα μαθηματικά ακριβές διάγραμμα, αποτέλεσμα ψευδών στοιχείων.
Comedy is very popular. And by the way, this is a mathematically accurate graph, generated from fake numbers.
(Γέλια)
(Laughter)
Τώρα, το ερώτημα είναι: Γιατί είναι η κωμωδία κοινωνικής δικαιοσύνης αποτελεσματική; Πρώτον, επειδή σε κάνει να γελάς, και όταν γελάς γίνεσαι πιο ανοιχτός. Και τη στιγμή που είσαι ανοιχτός, ένας καλός κωμικός κοινωνικής δικαιοσύνης μπορεί να σου περάσει πολλές πληροφορίες, κι αν είναι πολύ ικανός, μπορεί να σου κάνει και κολονοσκόπηση.
Now, the question is: Why does social justice comedy work? Because, first off, it makes you laugh. And when you're laughing, you enter into a state of openness. And in that moment of openness, a good social justice comedian can stick in a whole bunch of information, and if they're really skilled, a rectal exam.
(Γέλια)
(Laughter)
Μερικοί βασικοί κανόνες της κωμωδίας κοινωνικής δικαιοσύνης: Πρώτον, δεν είναι μεροληπτική. Δεν είναι πολιτική κωμωδία, έχει να κάνει με τη δικαιοσύνη και κανείς δεν είναι ενάντια στη δικαιοσύνη. Δεύτερον, είναι φιλόξενη και θερμή. Σε κάνει να νιώθεις σαν να κάθεσαι μέσα σε ένα μπουρίτο. Τρίτον, είναι αστεία, αλλά ύπουλη, σαν μια ενδιαφέρουσα πραγματεία πάνω στην εισοδηματική ανισότητα μεταμφιεσμένη σε εκλεπτυσμένο χαζό αστείο.
Here are some ground rules for social justice comedy: first off, it's not partisan. This isn't political comedy, this is about justice, and no one is against justice. Two, it's inviting and warm, it makes you feel like you're sitting inside of a burrito. Three, it's funny but sneaky, like you could be hearing an interesting treatise on income inequality,
(Γέλια)
that's encased in a really sophisticated poop joke.
(Laughter)
Να πώς βλέπω την κωμωδία κοινωνικής δικαιοσύνης: Πριν από μερικά χρόνια, μάζεψα μερικούς Αμερικανούς μουσουλμάνους κωμικούς -χωρίς ν' ασκήσω βία-
Here's how I see social justice comedy working. A few years ago, I rounded up a bunch of Muslim-American comedians -- in a non-violent way --
(Γέλια)
(Laughter)
και ταξιδέψαμε σ' όλη τη χώρα, σε μέρη όπως η Αλαμπάμα, η Αριζόνα, το Τενεσί, η Τζόρτζια, μέρη που αγαπούν τους μουσουλμανάκους, και δώσαμε παραστάσεις. Ονομάσαμε την περιοδεία, «Οι Μουσουλμάνοι Έρχονται!»
And we went around the country to places like Alabama, Arizona, Tennessee, Georgia -- places where they love the Muzzies -- and we did stand-up shows. We called the tour "The Muslims Are Coming!"
(Γέλια)
(Laughter)
Το γυρίσαμε σε ταινία, και όταν κυκλοφόρησε η ταινία, μια γνωστή ρατσιστική ομάδα ξόδεψε 300.000 δολάρια σε μια αντιμουσουλμανική εκστρατεία με αφίσες στο ΜΤΑ, δηλαδή στο μετρό της Νέας Υόρκης. Οι αφίσες ήταν πολύ προσβλητικές, για να μην πω και κακοσχεδιασμένες. Εννοώ, αν θες να είσαι φανατισμένος, χρησιμοποίησε τουλάχιστον καλύτερη γραμματοσειρά.
We turned this into a movie, and then after the movie came out, a known hate group spent 300,000 dollars on an anti-Muslim poster campaign with the MTA -- that's the New York City subway system. Now, the posters were truly offensive, not to mentioned poorly designed -- I mean, if you're going to be bigoted, you might as well use a better font.
(Γέλια)
(Laughter)
Όμως σκεφτήκαμε, γιατί να μη βγάλουμε δικές μας αφίσες που να λένε καλά πράγματα για τους μουσουλμάνους και ταυτόχρονα να προωθούν την ταινία. Έτσι, μαζί με τον συνάδελφό μου Ντιν Ομπιντάλα, αποφασίσαμε να κάνουμε την εκστρατεία της ωραίας αφίσας κατά του φανατισμού. Μαζέψαμε τα χρήματα, συνεργαστήκαμε με το MTA για πάνω από 5 μήνες, πήραμε την έγκριση για τις αφίσες, και δύο μέρες πριν από την ημέρα ανάρτησής τους το ΜΤΑ αποφάσισε να απαγορεύσει τις αφίσες με τη δικαιολογία ότι είχαν πολιτικό περιεχόμενο.
But we decided, why not launch our own poster campaign that says nice things about Muslims, while promoting the movie. So myself and fellow comedian Dean Obeidallah decided to launch the fighting-bigotry- with-delightful-posters campaign. We raised the money, worked with the MTA for over 5 months, got the posters approved, and two days after they were supposed to go up, the MTA decided to ban the posters, citing political content.
Ας ρίξουμε μια ματιά σε μερικές απ' αυτές. Να μία. «Σχετικά με τους μουσουλμάνους: Οι μουσουλμάνοι εφηύραν τα νοσοκομεία». Εντάξει. «Οι ενήλικες μουσουλμάνοι κάνουν περισσότερες κάμψεις απ' ό,τι τα μωρά μουσουλμάνοι».
Let's take a look at a couple of those posters. Here's one. Facts about Muslims: Muslims invented the concept of a hospital. OK. Fact: Grown-up Muslims can do more push-ups than baby Muslims. (Laughter)
(Γέλια)
Fact: Muslims invented Justin Timberlake.
«Οι μουσουλμάνοι ανακάλυψαν τον Τζάστιν Τίμπερλέικ».
(Laughter)
(Γέλια)
Let's take a look at another one.
Ας δούμε άλλη μία. «Η τρομερή αλήθεια για τους μουσουλμάνους: Φτιάχνουν φοβερές ομελέτες».
The ugly truth about Muslims: they have great frittata recipes.
Προφανώς, σύμφωνα με το ΜΤΑ, οι ομελέτες θεωρούνται πολιτική. Είτε αυτό, είτε οποιαδήποτε θετική αναφορά στους μουσουλμάνους θεωρείται πολιτική. Αλλά δεν είναι. Έχει να κάνει με τη δικαιοσύνη. Κι έτσι, η «πολεμήστε τον φανατισμό με ωραίες αφίσες» εκστρατεία μας, έγινε η εκστρατεία «πολεμήστε τον φανατισμό με μια ωραία μήνυση».
Now clearly, frittatas are considered political by the MTA. Either that, or the mere mention of Muslims in a positive light was considered political -- but it isn't. It's about justice. So we decided to change our fighting-bigortry- with-delightful-posters campaign
(Γέλια)
and turn it into the fighting-bigotry- with-a-delightful-lawsuit campaign.
Βασικά, αυτό που θέλω να πω, είναι ότι μερικοί κωμικοί, κινήθηκαν εναντίον μιας μεγάλης υπηρεσίας της Νέας Υόρκης, και οι κωμικοί κέρδισαν.
(Laughter) So basically, what I'm saying is a couple of dirt-bag comedians took on a major New York City agency and the comedians won.
(Χειροκρότημα και επευφημίες)
(Applause and cheers)
Σας ευχαριστώ. Η νίκη ήταν ένα πολύ περίεργο συναίσθημα. Αναρωτιόμουν, «Έτσι αισθάνονται οι ξανθιές όλη την ώρα; Γιατί είναι υπέροχο!»
Thank you. Victory was a very weird feeling. I was like, "Is this what blonde girls feel like all the time? 'Cause this is amazing!"
(Γέλια)
(Laughter)
Άλλο ένα παράδειγμα. Όπου κι αν πάω με ρωτούν, γιατί οι μουσουλμάνοι δεν αποκηρύσσουν την τρομοκρατία; Το κάνουμε. Αλλά, εντάξει, θα τσιμπήσω. Έτσι, αποφάσισα να φτιάξω το thedailydenouncer.com. Είναι μια ιστοσελίδα που αποκηρύσσει την τρομοκρατία καθημερινά πλην σαββατοκύριακου. Ας δούμε ένα παράδειγμα. Συνήθως είναι σκίτσα του ενός καρέ. «Αποκηρύσσω την τρομοκρατία! Αποκηρύσσω και όσους δεν αλλάζουν χαρτί στον εκτυπωτή!» Το νόημα της ιστοσελίδας είναι ότι αποκηρύττει την τρομοκρατία ενώ δείχνει τη γελοιότητα του να πρέπει να αποκηρύσσουμε διαρκώς την τρομοκρατία.
Here's another example. I'm asked everywhere I go: "Why don't Muslims denounce terrorism?" We do. But OK, I'll take the bait. So I decided to launch thedailydenouncer.com. It's a website that denounces terrorism every day of the week, while taking the weekends off. Let's take a look at an example. They generally appear as single-panel cartoons, "I denounce terrorism! I also denounce people who never fill the paper tray!" The point of the website is that it denounces terrorism while recognizing that it's ridiculous that we have to constantly denounce terrorism.
Αλλά αν δεν σε αφορά ο φανατισμός, η κωμωδία κοινωνικής δικαιοσύνης είναι χρήσιμη και για άλλα ζητήματα. Για παράδειγμα, μαζί με τον κωμικό συνάδελφό μου Λι Καμπ, πήγαμε στα Νησιά Κέιμαν για να ερευνήσουμε τις υπεράκτιες εταιρείες. Οι ΗΠΑ χάνουν γύρω στα 300 δις δολάρια ετησίως εξαιτίας των φορολογικών παραδείσων των υπεράκτιων. Όχι για να το παινευτώ, αλλά στο τέλος κάθε μήνα μου περισσεύουν γύρω στα 5 με 15 δολάρια. Έτσι, πήγαμε σ' αυτές τις τράπεζες στα Νησιά Κέιμαν και ρωτήσαμε αν μπορούμε ν' ανοίξουμε έναν λογαριασμό με 8 δολάρια και 27 σεντς.
But if bigotry isn't your thing, social justice comedy is useful for all sorts of issues. For example, myself and fellow comedian Lee Camp went to the Cayman Islands to investigate offshore banking. Now, the United States loses something like 300 billion dollars a year in these offshore tax havens. Not to brag, but at the end of every month, I have something like 5-15 dollars in disposable income. So we walked into these banks in the Cayman Islands and asked if we could open up a bank account with eight dollars and 27 cents.
(Γέλια)
(Laughter)
Οι υπεύθυνοι μας ανέχονταν για περίπου 30 με 45 δευτερόλεπτα προτού καλέσουν την ασφάλεια. Η ασφάλεια εμφανίζονταν κραδαίνοντας τα όπλα τους και τότε τσιρίζαμε φοβισμένοι και το βάζαμε στα πόδια. Και αυτός είναι ο τελευταίος κανόνας της κωμωδίας κοινωνικής δικαιοσύνης: Μερικές φορές θες να τα κάνεις πάνω σου.
The bank managers would indulge us for 30-45 seconds before calling security. Security would come out, brandish their weapons, and then we would squeal with fear and run away, because -- and this is the last rule of social justice comedy -- sometimes it makes you want to take a dump in your pants. Most of my work is meant to be fun.
Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς μου είναι υποτίθεται ευχάριστο. Έχει ως στόχο να δημιουργεί σύνδεση και γέλιο. Αλλά ναι, μερικές φορές με διώχνει η ασφάλεια. Μερικές φορές λαμβάνω άσχημα τουίτς και επιστολές μίσους. Μερικές φορές λαμβάνω μηνύματα που λένε ότι αν συνεχίσω να λέω τα αστεία μου, θα με σκοτώσουν και θα σκοτώσουν και την οικογένειά μου. Και αυτές οι απειλές σίγουρα δεν είναι αστείες.
It's meant to generate a connection and laughter. But yes, sometimes I get run off the grounds by security. Sometimes I get mean tweets and hate mail. Sometimes I get voice mails saying that if I continue telling my jokes, they'll kill me and they'll kill my family. And those death threats are definitely not funny.
Αλλά, παρά τον περιστασιακό κίνδυνο, εξακολουθώ να θεωρώ πως η κωμωδία κοινωνικής δικαιοσύνης είναι ένα από τα καλύτερα όπλα που έχουμε. Έχουμε δοκιμάσει πολλές προσεγγίσεις της κοινωνικής δικαιοσύνης, όπως τον πόλεμο, τους διαγωνισμούς καλλιτεχνικού πατινάζ, αλλά πολλά πράγματα εξακολουθούν να είναι κάπως απαίσια. Έτσι, πιστεύω πως ήρθε η ώρα να δοκιμάσουμε να πούμε και ένα καλό χαζό αστείο.
But despite the occasional danger, I still think that social justice comedy is one of our best weapons. I mean, we've tried a lot of approaches to social justice, like war and competitive ice dancing. But still, a lot of things are still kind of awful. So I think it's time we try and tell a really good poop joke. Thank you.
Σας ευχαριστώ.
(Applause)
(Χειροκρότημα)