Μερικές φορές, ξέρετε, τα πιο σημαντικά πράγματα μπαίνουν στις πιο μικρές συσκευασίες. Θα προσπαθήσω να σας πείσω, στα επόμενα 15 λεπτά που έχω, ότι τα μικρόβια έχουν να μας δώσουν πολλές απαντήσεις σε ερωτήσεις όπως, «Είμαστε μόνοι μας;» και μπορούν να μας πουν πολλά όχι μόνο για τη ζωή στο δικό μας ηλιακό σύστημα αλλά και πέρα από αυτό, γι' αυτό και ψάχνω να τα εντοπίζω στα πιο απίθανα μέρη της Γης, σε ακραία περιβάλλοντα όπου οι συνθήκες τα σπρώχνουν πραγματικά στο χείλος της επιβίωσης. Το ίδιο ισχύει και για μένα όταν τα παρακολουθώ από πολύ κοντά. Όμως η κατάσταση έχει ως εξής: Είμαστε ο μόνος εξελιγμένος πολιτισμός του ηλιακού μας συστήματος, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι δεν υπάρχει μικροβιακή ζωή δίπλα μας. Στην πραγματικότητα, οι πλανήτες και τα φεγγάρια που βλέπετε εδώ θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν ζωή -όλα τους- και ξέρουμε ότι, οι πιθανότητες για κάτι τέτοιο είναι σημαντικές. Αν καταφέρναμε να βρούμε ζωή σε αυτά τα φεγγάρια και πλανήτες τότε θα μπορούσαμε να απαντήσουμε σε ερωτήσεις όπως, είμαστε μόνοι μας στο ηλιακό σύστημα; Απο πού προερχόμαστε; Έχουμε οικογένεια στη γειτονιά μας; Υπάρχει ζωή πέραν του ηλιακού μας συστήματος;
Well, you know, sometimes the most important things come in the smallest packages. I am going to try to convince you, in the 15 minutes I have, that microbes have a lot to say about questions such as, "Are we alone?" and they can tell us more about not only life in our solar system but also maybe beyond, and this is why I am tracking them down in the most impossible places on Earth, in extreme environments where conditions are really pushing them to the brink of survival. Actually, sometimes me too, when I'm trying to follow them too close. But here's the thing: We are the only advanced civilization in the solar system, but that doesn't mean that there is no microbial life nearby. In fact, the planets and moons you see here could host life -- all of them -- and we know that, and it's a strong possibility. And if we were going to find life on those moons and planets, then we would answer questions such as, are we alone in the solar system? Where are we coming from? Do we have family in the neighborhood? Is there life beyond our solar system?
Μπορούμε να κάνουμε αυτές τις ερωτήσεις λόγω της επανάστασης στην αντίληψή μας για το τι είναι κατοικήσιμος πλανήτης, και κατοικήσιμος πλανήτης είναι αυτός που διαθέτει μια ζώνη όπου το νερό μπορεί να μείνει σταθερό, όμως για μένα αυτός είναι ένας οριζόντιος ορισμός της κατοικισιμότητας, διότι περιλαμβάνει την απόσταση από κάποιο αστέρι, όμως υπάρχει κι άλλη μια διάσταση της κατοικισιμότητας, εκείνη της κάθετης διάστασης. Σκεφτείτε το ως συνθήκες σε κατώτερο στρώμα της επιφάνειας ενός πλανήτη μακριά από τον ήλιο, όπου όμως έχεις νερό, ενέργεια, θρεπτικές ουσίες, πράγματα που για κάποια απ' αυτά σημαίνουν φαγητό και προστασία. Όταν κοιτάζεις στη Γη, πολύ μακριά από το φως του ήλιου, βαθιά στους ωκεανούς, υπάρχει ζωή που ευδοκιμεί κι η οποία χρησιμοποιεί μόνο τη χημεία για να επιβιώσει.
And we can ask all those questions because there has been a revolution in our understanding of what a habitable planet is, and today, a habitable planet is a planet that has a zone where water can stay stable, but to me this is a horizontal definition of habitability, because it involves a distance to a star, but there is another dimension to habitability, and this is a vertical dimension. Think of it as conditions in the subsurface of a planet where you are very far away from a sun, but you still have water, energy, nutrients, which for some of them means food, and a protection. And when you look at the Earth, very far away from any sunlight, deep in the ocean, you have life thriving and it uses only chemistry for life processes.
Οπότε, όταν το σκεφτείς έτσι, όλοι οι τοίχοι καταρρέουν. Δεν έχεις κανέναν περιορισμό, βασικά. Αν τυχόν ρίχνετε ματιές στα πρωτοσέλιδα τελευταία, τότε έχετε δει ότι έχουμε ανακαλύψει υποεπιφανειακούς ωκεανούς στην Ευρώπη, τον Γανυμήδη, τον Εγκέλαδο, τον Τιτάνα, και τώρα ανακαλύπτουμε θερμοπίδακες και θερμοπηγές στον Εγκέλαδο. Το ηλιακό μας σύστημα μετατρέπεται σε ένα γιγαντιαίο σπα. Όσοι έχετε πάει σε σπα γνωρίζετε πόσο αυτό αρέσει στα μικρόβια, σωστά; (Γέλια)
So when you think of it at that point, all walls collapse. You have no limitations, basically. And if you have been looking at the headlines lately, then you will see that we have discovered a subsurface ocean on Europa, on Ganymede, on Enceladus, on Titan, and now we are finding a geyser and hot springs on Enceladus, Our solar system is turning into a giant spa. For anybody who has gone to a spa knows how much microbes like that, right? (Laughter)
Σκεφτείτε σε αυτό το σημείο τον Άρη. Δεν υπάρχει πιθανότητα ζωής στην επιφάνεια του Άρη σήμερα, μπορεί όμως να κρύβεται ακόμη κάτω από την επιφάνεια.
So at that point, think also about Mars. There is no life possible at the surface of Mars today, but it might still be hiding underground.
Έτσι, λοιπόν, έχουμε κάνει πρόοδο στην κατανόηση της κατοικισιμότητας, όπως επίσης έχουμε κάνει πρόοδο στο να καταλάβουμε ποια είναι τα χαρακτηριστικά της ζωής στη Γη. Μπορεί να έχουμε τα επονομαζόμενα οργανικά μόρια, τα οποία είναι τα θεμέλια της ζωής, επίσης μπορούμε να έχουμε απολιθώματα, καθώς και μέταλλα, βιομέταλλα, τα οποία προέρχονται από την αντίδραση μεταξύ βακτηρίων και πετρωμάτων και φυσικά μπορούμε να έχουμε αέρια στην ατμόσφαιρα. Όταν κοιτάς αυτά τα μικροσκοπικά πράσινα άλγη, εδώ στη δεξιά μεριά του σλάιντ, είναι άμεσοι απόγονοι εκείνων που διοχέτευαν οξυγόνο πριν ένα δισεκατομμύριο χρόνια στην ατμόσφαιρα της Γης. Όταν το έκαναν αυτό, δηλητηρίασαν το 90% της ζωής στην επιφάνεια του πλανήτη, όμως είναι ο λόγος για τον οποίο αναπνέετε αυτό το οξυγόνο σήμερα.
So, we have been making progress in our understanding of habitability, but we also have been making progress in our understanding of what the signatures of life are on Earth. And you can have what we call organic molecules, and these are the bricks of life, and you can have fossils, and you can minerals, biominerals, which is due to the reaction between bacteria and rocks, and of course you can have gases in the atmosphere. And when you look at those tiny green algae on the right of the slide here, they are the direct descendants of those who have been pumping oxygen a billion years ago in the atmosphere of the Earth. When they did that, they poisoned 90 percent of the life at the surface of the Earth, but they are the reason why you are breathing this air today.
Παρότι όμως η γνώση μας για όλα αυτά τα πράγματα συνεχώς μεγαλώνει, υπάρχει μια ερώτηση για την οποία δεν έχουμε ακόμη απάντηση, κι αυτή είναι, από πού προερχόμαστε; Η κατάσταση χειροτερεύει, ξέρετε, διότι δε θα είμαστε σε θέση να βρούμε φυσικές αποδείξεις σε αυτόν τον πλανήτη για την προέλευσή μας, επειδή έχει χαθεί καθετί μεγαλύτερο από 4 δισεκατομμύρια χρόνια. Όλες οι αποδείξεις έχουν χαθεί, διαγράφηκαν από τις τεκτονικές πλάκες και τις διαβρώσεις. Αυτό είναι που ονομάζω βιολογικό ορίζοντα της Γης. Πέραν αυτού του ορίζοντα δεν ξέρουμε από πού προήλθαμε.
But as much as our understanding grows of all of these things, there is one question we still cannot answer, and this is, where are we coming from? And you know, it's getting worse, because we won't be able to find the physical evidence of where we are coming from on this planet, and the reason being is that anything that is older than four billion years is gone. All record is gone, erased by plate tectonics and erosion. This is what I call the Earth's biological horizon. Beyond this horizon we don't know where we are coming from.
Οπότε, έχουν χαθεί όλες οι ελπίδες; Μπορεί και όχι. Υπάρχει πιθανότητα εύρεσης αποδείξεων της ύπαρξής μας στο πιο απίθανο μέρος, δηλαδή στον Άρη.
So is everything lost? Well, maybe not. And we might be able to find evidence of our own origin in the most unlikely place, and this place in Mars.
Πώς είναι αυτό δυνατόν; Κατά τη γέννηση του ηλιακού μας συστήματος, ο Άρης και η Γη βομβαρδίζονταν από γιγαντιαίους αστεροειδείς και κομήτες και υπήρχαν παντού συντρίμμια αυτών των συγκρούσεων. Η Γη κι ο Άρης εκσφενδόνιζαν πέτρες ο ένας στον άλλον για πολύ καιρό. Ορισμένα κομμάτια έπεσαν στη Γη, και κάποια κομμάτια της Γης έπεσαν στον Άρη. Είναι προφανές ότι οι δύο αυτοί πλανήτες μπορεί να έχουν κοινή υλική προέλευση. Οπότε ναι, ίσως ο παππούς μας είναι εκεί πάνω και μας περιμένει. Όμως αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να πάμε στον Άρη και να ψάξουμε ίχνη της δική μας απαρχής. Ο Άρης ίσως να κρύβει αυτό το μυστικό για εμάς. Γι' αυτό κι ο Άρης είναι τόσο σημαντικός.
How is this possible? Well clearly at the beginning of the solar system, Mars and the Earth were bombarded by giant asteroids and comets, and there were ejecta from these impacts all over the place. Earth and Mars kept throwing rocks at each other for a very long time. Pieces of rocks landed on the Earth. Pieces of the Earth landed on Mars. So clearly, those two planets may have been seeded by the same material. So yeah, maybe Granddady is sitting there on the surface and waiting for us. But that also means that we can go to Mars and try to find traces of our own origin. Mars may hold that secret for us. This is why Mars is so special to us.
Όμως για να συμβεί αυτό, θα πρέπει ο Άρης να φιλοξενούσε ζωή την εποχή που οι συνθήκες ήταν κατάλληλες. Υπήρξε λοιπόν ο Άρης κατοικήσιμος; Έχουμε έναν αριθμό αποστολών που αυτό ακριβώς μας λένε σήμερα. Τον καιρό που η ζωή έκανε την εμφάνισή της στη Γη, ο Άρης είχε ωκεανό, ηφαίστεια, λίμνες, αλλά και δέλτα ποταμών, όπως αυτή η όμορφη φωτογραφία εδώ. Η φωτογραφία αυτή στάλθηκε λίγες βδομάδες πριν από το ρομπότ Curiosity. Απεικονίζει τα απομεινάρια κάποιου δέλτα κι η εικόνα μας λέει κάτι: το νερό ήταν άφθονο κι έμεινε αναβλύζον στην επιφάνεια για πολύ καιρό. Αυτά είναι καλά νέα για τη ζωή. Η χημεία της ζωής χρειάζεται πολύ χρόνο για να υλοποιηθεί.
But for that to happen, Mars needed to be habitable at the time when conditions were right. So was Mars habitable? We have a number of missions telling us exactly the same thing today. At the time when life appeared on the Earth, Mars did have an ocean, it had volcanoes, it had lakes, and it had deltas like the beautiful picture you see here. This picture was sent by the Curiosity rover only a few weeks ago. It shows the remnants of a delta, and this picture tells us something: water was abundant and stayed founting at the surface for a very long time. This is good news for life. Life chemistry takes a long time to actually happen.
Είναι εξαιρετικά νέα, όμως αυτό σημαίνει πως, αν πάμε εκεί, θα βρούμε εύκολα ζωή στον Άρη; Όχι απαραίτητα.
So this is extremely good news, but does that mean that if we go there, life will be easy to find on Mars? Not necessarily.
Αυτό που συνέβη ήταν το εξής: Την εποχή που στην επιφάνεια της Γης η ζωή απογειώθηκε, στον Άρη τα πάντα καταστράφηκαν, κυριολεκτικά. Η ατμόσφαιρα διαλύθηκε από ηλιακές εκρήξεις, ο Άρης έχασε τη μαγνητόσφαιρά του και μετά κοσμικές κι υπεριώδεις ακτίνες βομβάρδισαν την επιφάνειά του, και το νερό ξέφυγε στο διάστημα και πήγε κάτω από την επιφάνεια. Αν λοιπόν θέλουμε να καταλάβουμε, αν θέλουμε να βρούμε αυτά τα ίχνη ζωής στην επιφάνεια του Άρη, αν είναι εκεί, πρέπει να κατανοήσουμε την επιρροή καθενός από αυτά τα γεγονότα όσον αφορά στη διατήρηση των μαρτυριών του παρελθόντος. Μόνο τότε θα είμαστε σε θέση να δούμε πού κρύβονται αυτά τα ίχνη και μόνο τότε θα είμαστε σε θέση να στείλουμε το ρομπότ μας στα σωστά μέρη απ' όπου θα μπορούμε να πάρουμε δείγματα πετρωμάτων που ίσως να μας πουν κάτι σημαντικό για το ποιοι είμαστε κι αν όχι, ίσως μας πουν ότι κάπου, ανεξάρτητα, δημιουργήθηκε ζωή σε κάποιον άλλον πλανήτη.
Here's what happened: At the time when life exploded at the surface of the Earth, then everything went south for Mars, literally. The atmosphere was stripped away by solar winds, Mars lost its magnetosphere, and then cosmic rays and U.V. bombarded the surface and water escaped to space and went underground. So if we want to be able to understand, if we want to be able to find those traces of the signatures of life at the surface of Mars, if they are there, we need to understand what was the impact of each of these events on the preservation of its record. Only then will we be able to know where those signatures are hiding, and only then will we be able to send our rover to the right places where we can sample those rocks that may be telling us something really important about who we are, or, if not, maybe telling us that somewhere, independently, life has appeared on another planet.
Αυτό είναι κάτι εύκολο να συμβεί. Χρειάζεται απλώς να πας 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια πίσω στο παρελθόν ενός πλανήτη. Χρειαζόμαστε απλώς μια χρονομηχανή.
So to do that, it's easy. You only need to go back 3.5 billion years ago in the past of a planet. We just need a time machine.
Εύκολο, σωστά; Στην πραγματικότητα, είναι. Κοιτάξτε γύρω σας. Αυτός είναι ο πλανήτης Γη. Αυτή είναι η χρονομηχανή μας. Οι γεωλόγοι τη χρησιμοποιούν για να πάνε πίσω στο παρελθόν του δικού μας πλανήτη. Εγώ τη χρησιμοποιώ λίγο διαφορετικά. Χρησιμοποιώ τον πλανήτη Γη για να πάω σε ακραία περιβάλλοντα όπου οι συνθήκες είναι παρόμοιες με εκείνες στον Άρη τη στιγμή που το κλίμα άλλαξε κι εκεί προσπαθώ να καταλάβω τι συνέβη. Ποια είναι τα ίχνη ζωής; Τι έχει απομείνει; Πώς θα τα βρούμε; Για λίγο λοιπόν τώρα θα σας πάρω μαζί μου σ' ένα ταξίδι με αυτή τη χρονομηχανή.
Easy, right? Well, actually, it is. Look around you -- that's planet Earth. This is our time machine. Geologists are using it to go back in the past of our own planet. I am using it a little bit differently. I use planet Earth to go in very extreme environments where conditions were similar to those of Mars at the time when the climate changed, and there I'm trying to understand what happened. What are the signatures of life? What is left? How are we going to find it? So for one moment now I'm going to take you with me on a trip into that time machine.
Αυτό που βλέπετε εδώ, είμαστε στα 4.500 μέτρα στις Άνδεις, στην πραγματικότητα όμως είμαστε λιγότερο από ένα δισεκατομμύριο χρόνια αφότου δημιουργήθηκαν ο Άρης κι η Γη. Η Γη κι ο Άρης θα πρέπει να ήταν πάνω-κάτω ακριβώς έτσι - ηφαίστεια παντού, λίμνες που εξατμίζονταν, μέταλλα, θερμοπηγές κι έπειτα βλέπετε αυτούς τους λοφίσκους στις ακτές αυτών των λιμνών; Αυτοί δημιουργήθηκαν από τους απόγονους των πρώτων οργανισμών που μας έδωσαν τα πρώτα απολιθώματα στη Γη.
And now, what you see here, we are at 4,500 meters in the Andes, but in fact we are less than a billion years after the Earth and Mars formed. The Earth and Mars will have looked pretty much exactly like that -- volcanoes everywhere, evaporating lakes everywhere, minerals, hot springs, and then you see those mounds on the shore of those lakes? Those are built by the descendants of the first organisms that gave us the first fossil on Earth.
Αν όμως θέλουμε να καταλάβουμε τι συνέβει, πρέπει να πάμε λίγο παραπέρα. Το άλλο με αυτές τις τοποθεσίες είναι πως ακριβώς όπως στον Άρη 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, το κλίμα αλλάζει ταχύτατα και το νερό κι ο πάγος εξαφανίζονται. Πρέπει όμως να πάμε πίσω στον χρόνο όταν τα πάντα άλλαξαν στον Άρη και για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να πάμε ψηλότερα. Γιατί; Διότι όταν πας ψηλότερα, η ατμόσφαιρα γίνεται ολοένα πιο λεπτή και ασταθής, η θερμοκρασία κατεβαίνει κι έχεις πολλή υπεριώδη ακτινοβολία. Βασικά, βρίσκεις τις συνθήκες που υπήρχαν στον Άρη όταν άλλαξαν τα πάντα.
But if we want to understand what's going on, we need to go a little further. And the other thing about those sites is that exactly like on Mars three and a half billion years ago, the climate is changing very fast, and water and ice are disappearing. But we need to go back to that time when everything changed on Mars, and to do that, we need to go higher. Why is that? Because when you go higher, the atmosphere is getting thinner, it's getting more unstable, the temperature is getting cooler, and you have a lot more U.V. radiation. Basically, you are getting to those conditions on Mars when everything changed.
Δεν σας υποσχέθηκα λοιπόν ένα ταξίδι αναψυχής με τη χρονομηχανή. Δεν θα καθίσετε σ' αυτήν τη χρονομηχανή. Πρέπει να κουβαλήσετε 450 κιλά εξοπλισμό ως την κορυφή του ηφαιστείου στις Άνδεις. Αυτό είναι περίπου 6.000 μέτρα. Επίσης πρέπει να κοιμηθείς σε πλαγιές με κλίση 42 μοιρών ελπίζοντας ότι δε θα συμβεί κάποιος σεισμός εκείνη τη νύχτα. Όταν όμως φτάσουμε στην κορυφή, θα βρούμε τη λίμνη που θέλουμε. Σε αυτό το υψόμετρο, η συγκεκριμένη λίμνη βιώνει ακριβώς τις ίδιες συνθήκες που επικρατούσαν στον Άρη 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Τώρα θα πρέπει να αλλάξουμε το ταξίδι μας σε ένα εσωτερικό ταξίδι μέσα σε αυτήν τη λίμνη και για να γίνει αυτό, πρέπει να βγάλουμε τον ορειβατικό εξοπλισμό μας και να φορέσουμε στολή κατάδυσης κι έπειτα να συνεχίσουμε. Όταν όμως μπούμε σ' αυτή τη λίμνη, την ίδια στιγμή που μπαίνουμε στη λίμνη, πηγαίνουμε πίσω 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια στο παρελθόν κάποιου άλλου πλανήτη κι έπειτα πρόκειται να πάρουμε την απάντηση για την οποία ήρθαμε. Η ζωή βρίσκεται παντού, κυριολεκτικά παντού. Οτιδήποτε βλέπετε σε αυτή τη φωτογραφία είναι ζωντανός οργανισμός. Ίσως όχι ο δύτης, αλλά οτιδήποτε άλλο. Όμως η φωτογραφία αυτή εξαπατά πολύ. Η ζωή είναι άφθονη σε αυτές τις λίμνες, όμως όπως σε πολλά μέρη της Γης αυτή τη στιγμή και λόγω της κλιματικής αλλαγής υπάρχει τεράστια απώλεια βιοποικιλότητας. Στα δείγματα που φέραμε πίσω, το 36% των βακτηρίων σε αυτές τις λίμνες συντίθενται από τρία είδη κι αυτά τα τρία είδη είναι εκείνα που έχουν επιβιώσει μέχρι στιγμής.
So I was not promising anything about a leisurely trip on the time machine. You are not going to be sitting in that time machine. You have to haul 1,000 pounds of equipment to the summit of this 20,000-foot volcano in the Andes here. That's about 6,000 meters. And you also have to sleep on 42-degree slopes and really hope that there won't be any earthquake that night. But when we get to the summit, we actually find the lake we came for. At this altitude, this lake is experiencing exactly the same conditions as those on Mars three and a half billion years ago. And now we have to change our voyage into an inner voyage inside that lake, and to do that, we have to remove our mountain gear and actually don suits and go for it. But at the time we enter that lake, at the very moment we enter that lake, we are stepping back three and a half billion years in the past of another planet, and then we are going to get the answer came for. Life is everywhere, absolutely everywhere. Everything you see in this picture is a living organism. Maybe not so the diver, but everything else. But this picture is very deceiving. Life is abundant in those lakes, but like in many places on Earth right now and due to climate change, there is a huge loss in biodiversity. In the samples that we took back home, 36 percent of the bacteria in those lakes were composed of three species, and those three species are the ones that have survived so far.
Εδώ είναι μια άλλη λίμνη ακριβώς δίπλα στην πρώτη. Το κόκκινο χρώμα που βλέπετε εκεί δεν οφείλεται σε μέταλλα. Οφείλεται στην παρουσία μικροσκοπικών φυκών. Σε αυτήν την περιοχή, η υπεριώδης ακτινοβολία είναι πραγματικά μοχθηρή. Οπουδήποτε στη Γη, το 11 θεωρείται ακραίο. Κατά τη διάρκεια υπεριωδών καταιγίδων ο δείκτης εκεί φτάνει το 43. Ο δείκτης προστασίας 30 δεν πρόκειται να σε βοηθήσει καθόλου εκεί πέρα και το νερό είναι τόσο διαφανές σε αυτές τις λίμνες που τα φύκη δεν μπορούν να κρυφτούν πουθενά, έτσι αναπτύσσουν τη δική τους αντηλιακή προστασία είναι το κόκκινο χρώμα που βλέπετε. Όμως μόνο τόσο μπορούν να προσαρμοστούν κι όταν όλο το νερό εξαφανιστεί από την επιφάνεια, τα μικρόβια έχουν μόνο μια λύση: Πηγαίνουν κάτω απο την επιφάνεια. Αυτά τα μικρόβια, οι πέτρες που βλέπετε σ' αυτή τη διαφάνεια, τα μικρόβια λοιπόν ζουν μέσα σε αυτές τις πέτρες και χρησιμοποιούν για προστασία τη διαφάνεια των πετρών για να πάρουν την καλή ακτινοβολία και αποβάλουν εκείνη που μπορεί να βλάψει το DNA τους. Γι' αυτό και παίρνουμε το ρομπότ μας και το εκπαιδεύουμε ώστε να ψάξει για ζωή στον Άρη σε αυτά τα μέρη, διότι αν υπήρχε ζωή στον Άρη πριν από 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια θα πρέπει να χρησιμοποιούσε την ίδια στρατηγική για να προστατευτεί. Τώρα, είναι αρκετά προφανές ότι όταν πάμε σε ακραία περιβάλλοντα, αυτό μας βοηθάει πάρα πολύ με τις εξερευνήσεις μας στον Άρη και με το να προετοιμάζουμε αποστολές. Μέχρι στιγμής, μας έχει βοηθήσει στο να καταλάβουμε τη γεωλογία του Άρη. Μας βοήθησε να καταλάβουμε το κλίμα που είχε ο Άρης και την εξέλιξή του, καθώς επίσης και τις δυνατότητες κατοικησιμότητάς του. Το πιο πρόσφατο ρομπότ μας στον Άρη ανακάλυψε ίχνη οργανισμών. Ναι, υπάρχουν οργανισμοί στην επιφάνεια του Άρη. Ανακάλυψε επίσης ίχνη μεθανίου. Δεν ξέρουμε ακόμη αν το εν λόγω μεθάνιο προέρχεται από τη γεωλογία ή τη βιολογία. Παρ' όλα αυτά, αυτό που ξέρουμε είναι ότι εξαιτίας αυτής της ανακάλυψης, η υπόθεση ύπαρξης τωρινής ζωής στον Άρη παραμένει ζωντανή.
Here's another lake, right next to the first one. The red color you see here is not due to minerals. It's actually due to the presence of a tiny algae. In this region, the U.V. radiation is really nasty. Anywhere on Earth, 11 is considered to be extreme. During U.V. storms there, the U.V. Index reaches 43. SPF 30 is not going to do anything to you over there, and the water is so transparent in those lakes that the algae has nowhere to hide, really, and so they are developing their own sunscreen, and this is the red color you see. But they can adapt only so far, and then when all the water is gone from the surface, microbes have only one solution left: They go underground. And those microbes, the rocks you see in that slide here, well, they are actually living inside rocks and they are using the protection of the translucence of the rocks to get the good part of the U.V. and discard the part that could actually damage their DNA. And this is why we are taking our rover to train them to search for life on Mars in these areas, because if there was life on Mars three and a half billion years ago, it had to use the same strategy to actually protect itself. Now, it is pretty obvious that going to extreme environments is helping us very much for the exploration of Mars and to prepare missions. So far, it has helped us to understand the geology of Mars. It has helped to understand the past climate of Mars and its evolution, but also its habitability potential. Our most recent rover on Mars has discovered traces of organics. Yeah, there are organics at the surface of Mars. And it also discovered traces of methane. And we don't know yet if the methane in question is really from geology or biology. Regardless, what we know is that because of the discovery, the hypothesis that there is still life present on Mars today
Μέχρι στιγμής, υποθέτω σας έχω πείσει ότι ο Άρης είναι πολύτιμος για μας, θα ήταν όμως λάθος να σκεφτούμε ότι ο Άρης είναι το μόνο μέρος στο ηλιακό σύστημα που υπάρχει πιθανότητα ανακάλυψης μικροβιακής ζωής. Ο λόγος είναι επειδή ο Άρης κι η Γη μπορεί να έχουν κοινή ρίζα στο δέντρο της ζωής, όταν όμως πας πέραν του Άρη, δεν είναι τόσο εύκολο. Οι ουράνιοι μηχανισμοί δεν καθιστούν τόσο εύκολη την ανταλλαγή υλικού μεταξύ των πλανητών κι έτσι αν ανακαλύπταμε ζωή σε αυτούς τους πλανήτες, θα ήταν διαφορετικοί από εμάς. Θα ήταν διαφορετικού είδους ζωή. Τελικά όμως, μπορεί να είμαστε απλά εμείς, μπορεί να είμαστε εμείς κι ο Άρης, ή μπορεί να υπάρχουν πολλά δέντρα ζωής στο ηλιακό σύστημα. Δε γνωρίζω ακόμη την απάντηση, όμως μπορώ να σας πω κάτι: Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, όποιος κι αν είναι ο μαγικός αριθμός, θα μας δώσει ένα πρότυπο με το οποίο θα μπορέσουμε να υπολογίσουμε την πιθανότητα ζωής, την αφθονία και την ποικιλότητα πέραν του ηλιακού μας συστήματος. Κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί από τη δική μας γενιά. Αυτό μπορεί να είναι η κληρονομιά μας, μόνον όμως αν τολμήσουμε να εξερευνήσουμε.
remains a viable one. So by now, I think I have convinced you that Mars is very special to us, but it would be a mistake to think that Mars is the only place in the solar system that is interesting to find potential microbial life. And the reason is because Mars and the Earth could have a common root to their tree of life, but when you go beyond Mars, it's not that easy. Celestial mechanics is not making it so easy for an exchange of material between planets, and so if we were to discover life on those planets, it would be different from us. It would be a different type of life. But in the end, it might be just us, it might be us and Mars, or it can be many trees of life in the solar system. I don't know the answer yet, but I can tell you something: No matter what the result is, no matter what that magic number is, it is going to give us a standard by which we are going to be able to measure the life potential, abundance and diversity beyond our own solar system. And this can be achieved by our generation. This can be our legacy, but only if we dare to explore.
Τώρα, τελικά, αν κάποιος σας πει ότι το να ψάχνεις για εξωγήινους μικροοργανισμούς δεν είναι κουλ γιατί δεν μπορείς να κάνεις φιλοσοφική συζήτηση μαζί τους, αφήστε με να σας δείξω γιατί και πώς μπορείτε να τους πείτε ότι κάνουν λάθος. Λοιπόν, το οργανικό υλικό θα σας πει για το περιβάλλον, την πολυπλοκότητα και την ποικιλότητα. Το DNA κι οποιοσδήποτε άλλος φορέας πληροφοριών θα σας πουν για την προσαρμοστικότητα, την εξέλιξη, την επιβίωση, τις πλανητικές αλλαγές και τη μεταφορά πληροφοριών. Όλα αυτά μαζί μας λένε τι ξεκίνησε ως μικροβιακό μονοπάτι και γιατί κάτι που ξεκίνησε ως μικροβιακό μονοπάτι κάποιες φορές καταλήγει ως πολιτισμός ή κάποιες άλλες οδηγείται σε αδιέξοδο.
Now, finally, if somebody tells you that looking for alien microbes is not cool because you cannot have a philosophical conversation with them, let me show you why and how you can tell them they're wrong. Well, organic material is going to tell you about environment, about complexity and about diversity. DNA, or any information carrier, is going to tell you about adaptation, about evolution, about survival, about planetary changes and about the transfer of information. All together, they are telling us what started as a microbial pathway, and why what started as a microbial pathway sometimes ends up as a civilization or sometimes ends up as a dead end.
Κοιτάξτε το ηλιακό σύστημα και κοιτάξτε τη Γη. Στη Γη υπάρχουν πολλά νοήμονα είδη, μόνο ένα όμως κατάφερε να δημιουργήσει τεχνολογία. Εδώ ακριβώς στο ταξίδι του ηλιακού μας συστήματος, υπάρχει ένα ισχυρότατο μήνυμα που λέει πως έτσι πρέπει να ψάξουμε για εξωγήινη ζωή, μικρή και μεγάλη. Οπότε ναι, τα μικρόβια μιλάνε κι εμείς ακούμε και μας πηγαίνουν, ένας πλανήτης τη φορά κι ένα φεγγάρι τη φορά, προς τους μεγάλους τους αδερφούς εκεί έξω. Μας λένε για την ποικιλότητα, μας λένε για την αφθονία της ζωής και μας λένε πώς αυτή η ζωή επιβίωσε μέχρι τώρα ώστε να δημιουργήσει πολιτισμό, νοημοσύνη, τεχνολογία και, όντως, φιλοσοφία.
Look at the solar system, and look at the Earth. On Earth, there are many intelligent species, but only one has achieved technology. Right here in the journey of our own solar system, there is a very, very powerful message that says here's how we should look for alien life, small and big. So yeah, microbes are talking and we are listening, and they are taking us, one planet at a time and one moon at a time, towards their big brothers out there. And they are telling us about diversity, they are telling us about abundance of life, and they are telling us how this life has survived thus far to reach civilization, intelligence, technology and, indeed, philosophy.
Ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)